To Ταζ Μαχάλ (Taj Mahal) είναι ένα από τα σύγχρονα 7 θαύματα και κάθε άνθρωπος του πλανήτη έχει δει αμέτρητες φωτογραφίες του. Ομως αυτό που λίγοι γνωρίζουν είναι η ιστορία που κρύβεται πίσω απ’ αυτό το υπέροχο μνημείο.
Γιατί το Ταζ Μαχάλ δεν είναι τίποτ’ άλλο παρά μια ωδή στον έρωτα, αντιπροσωπεύοντας τα απαράμιλλα συναισθήματα που τον συνοδεύουν. Επί αιώνες, το Ταζ Μαχάλ ενέπνευσε ποιητές, ζωγράφους και μουσικούς, οι οποίοι επιχείρησαν να περικλείσουν τη μαγεία του σε λόγια, χρώματα και νότες. Ταξιδιώτες διέσχισαν ηπείρους προκειμένου να δουν από κοντά την επιβλητική του ομορφιά και ελάχιστοι κατάφεραν να μείνουν αδιάφοροι μπροστά στο μεγαλείο του.
Οπως πολλοί θρύλοι, έτσι και αυτός αρχίζει με το κλασσικό “Μια φορά κι έναν καιρό…” Μια φορά κι έναν καιρό στην Άγρα, μια περιοχή της μακρινής Ανατολής ζούσε ένας πρίγκιπας που τον έλεγαν Κουράμ κι ο οποίος στα 15 του χρόνια ερωτεύτηκε μια πριγκίπισσα. Σύμφωνα με το θρύλο, οι δρόμοι τους διασταυρώθηκαν τυχαία και οι μοίρες τους ενώθηκαν για πάντα. Αφού πρώτα περίμεναν πέντε ολόκληρα χρόνια ώσπου να τους επιτραπεί να ιδωθούν, τελικά παντρεύτηκαν στα 1612. Η πριγκίπισσα κατά την τελετή του γάμου πήρε το όνομα Μουμτάζ Μαχάλ που σημαίνει ”Η εκλεκτή του παλατιού”. Ο πρίγκιπας ενθρονίστηκε στο βασίλειο το 1628 με το όνομα Σα Τζαχάν (Shah Jahan), που σημαίνει “Βασιλιάς του Κόσμου” και κυβέρνησε με ειρήνη.
Όμως η μοίρα το θέλησε έτσι ώστε η Μουμτάζ να μη μείνει στο θρόνο για πολύ. Αφού πρώτα χάρισε στον Σα Τζαχάν το 14ο παιδί του, πέθανε στα 1631° ήταν μόλις 39 ετών. Ο αυτοκράτορας δέχτηκε σαν μαχαιριά τον θάνατό της και, σύμφωνα με την ιστορία, το βασίλειο πένθησε την Μουμτάζ για 2 χρόνια. Στη διάρκεια αυτής της περιόδου δεν έγινε τίποτε χαρμόσυνο στην επικράτεια του βασιλείου: ούτε μουσική, ούτε γιορτές, ούτε συγκεντρώσεις.
Ο Σα Τζαχάν αποφάσισε να χτίσει ένα μνημείο που κανένας δεν είχε αντικρύσει ποτέ στο παρελθόν, ώστε ο κόσμος να μη μπορεί ποτέ να ξεχάσει τη Μουμτάζ. Ο αρχιτέκτονας δεν είναι γνωστός, ωστόσο το μνημείο κατάφερε να συγκεντρώσει τους πιο αμύθητους θησαυρούς που μαζεύτηκαν ποτέ στην Άγρα: φίνο λευκό μάρμαρο, νεφρίτη, πολύτιμα πετράδια, τυρκουάζ, αμέθυστο, αχάτη, ζαφείρια, κοράλια, χαλαζία, αμπάρη και άλλα.
Έτσι δημιουργήθηκε το Ταζ Μαχάλ. Η ονομασία του εν είναι τίποτ’ άλλο παρά συντομογραφία του ονόματος της γυναίκας της οποίας τη μνήμη αντιπροσωπεύει° της Μουμτάζ Μαχάλ… Το όνομα Ταζ “Taj” έχει περσική προέλευση και σημαίνει κορώνα, ενώ Μαχάλ “Mahal” στα Αραβικά σημαίνει τοποθεσία. Το μνημείο περιστοιχίζεται από έναν συμμετρικό περίγυρο με κήπους και είναι μια κλασσική μουσουλμανική κατασκευή που διαιρείται σε μικρότερα τετράγωνα και διασχίζεται από ένα κανάλι που στις δυο πλευρές του έχει σειρές από κυπαρίσια. Αυτή είναι και η πιο διαδεδομένη εικόνα του. Στο εσωτερικό το μαυσωλείο είναι το ίδιο εντυπωσιακό. Όταν σουρουπώνει, ο χώρος που περιβάλλεται από λεπτά μαρμάρινα τοιχώματα καλλωπισμένα με χιλιάδες πολύτιμα πετράδια, παίρνει διάφορους χρωματισμούς που δημιουργούν έναν μανδύα χιλιάδων εντυπωσιακών χρωμάτων. Η ατμόσφαιρα στο εσωτερικό είναι μυστηριακή, σαν μια ηχώ που επαναλαμβάνει και επαναλαμβάνεται αδιάκοπα.
Στην κορυφή του μνημείου, υπάρχει ένας εντυπωσιακός τρούλλος, το αποκορύφωμα του Ταζ Μαχάλ. Περιβάλλεται από 4 μικρότερους τρούλλους που στηρίζονται σε ισάριθμους πύργους με τέτοιο τρόπο, ώστε ακόμα και αν οι πύργοι καταρρεύσουν, ο κυρίως τρούλλος θα παραμείνει ανέπαφος.
Το εξωτερικό του κτιρίου είναι φιλοτεχνημένο με σχέδια, ψηφιδωτά και ημιπολύτιμους λίθους να δένουν με το κατάλευκο μάρμαρο, κατά τα πρότυπα της ιταλικής τεχνοτροπίας που χρησιμοποιήθηκε από τους Ινδούς μάστορες. Αυτά τα ψηφιδωτά είναι τόσο καλοσχεδιασμένα και τοποθετημένα με τόση προσοχή, ώστε για να διαπιστωθεί κάποιο λάθος χρειάζεται μεγεθυντικός φακός. Για παράδειγμα, μια απεικόνιση φυτού ύψους εξήντα εκατοστών μπορεί να περιέχει έως και 60 ψηφιδωτά, ενώ τα πλαίσια των παραθύρων αποτελούνται από μονοκόμματες μαρμάρινες πλάκες.
Λέγεται ότι ο Σα Τζαχάν επιθυμούσε να χτίσει το δικό του μαυσωλείο από την άλλη πλευρά του ποταμού. Θα ήταν, σύμφωνα με το θρύλο, επιβλητικότερο και πιο ακριβό, χτισμένο από μαύρο μάρμαρο και θα επικοινωνούσε με το Ταζ Μαχάλ με μια χρυσή γέφυρα. Ωστόσο αυτό το σχέδιο δεν τέθηκε ποτέ σε εφαρμογή. Αφού πρώτα εκθρονίστηκε από τον γιό του, ο αυτοκράτορας τέθηκε σε κατ’ οίκον περιορισμό στο παλάτι του, από όπου μπορούσε να βλέπει το Ταζ Μαχάλ μέχρι τον θάνατό του. Στη συνέχεια τάφηκε στο Ταζ Μαχάλ, το οποίο ονομάστηκε “Αιώνια κατοικία του Σα Τζαχάν και της Μουμτάζ Μαχάλ”.
Επειτα από σχεδόν τέσσερις αιώνες, το Ταζ Μαχάλ συγκεντρώνει εκατομμύρια επισκέπτες κάθε χρόνο, καθώς έχει χαρακτηριστεί πολύ ποιητικά “Ενα μοναχικό δάκρυ στο χρόνο…”
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου