Φόβος; Ανησυχία; Άγχος; Ό,τι κι αν είναι κάνουν δύσκολη τη ζωή μας!
Γιατί όμως συμβαίνει αυτό; Γιατί πλάθουμε άσχημα σενάρια;
Για παράδειγμα, όταν περιμένουμε κάτι με αγωνία, όταν αντιμετωπίζουμε μια δύσκολη κατάσταση -στη δουλειά, στην οικογένεια, στην προσωπική μας υγεία, όλοι αναπόφευκτα σκεφτόμαστε και την αρνητική πλευρά των πραγμάτων. «Μακάρι να πάνε όλα καλά», σκεφτόμαστε, «τι θα γίνει όμως αν τελικά τα πράγματα στραβώσουν;». Σε κάποιες μάλιστα στιγμές, που εξαντλείται η αντοχή μας, μπορεί να χάσουμε τις ελπίδες μας και να φτάσουμε στην απόγνωση.
«Σιγά μην πάρουν εμένα, όταν υπέβαλαν τόσο πολλοί τα χαρτιά τους… σίγουρα θα υπάρχει κάποιος με περισσότερα προσόντα…» ή «αυτός ο πόνος δεν μου αρέσει καθόλου, πολύ φοβάμαι ότι είναι κάτι σοβαρό»: τέτοιες σκέψεις μας βασανίζουν μπροστά σε κάτι δύσκολο βάζοντας μας σε μία διαδικασία να προετοιμαστούμε για χειρότερο. Άθελα μας «ψάχνουμε» για ανησυχητικά σημάδια και, όταν τα βρούμε, το μυαλό μας εξετάζει όλες τις πιθανές αρνητικές περιπτώσεις, γυρεύει αποδείξεις, προσπαθεί να ξετρυπώσει οτιδήποτε έχει σχέση με αυτό – αλλά πάντα ό,τι ενισχύει την αρνητική εκδοχή. Παραινέσεις των άλλων και επιχειρήματα που στηρίζουν μια πιο καθησυχαστική άποψη απορρίπτονται ως υπεραισιόδοξα, επιπόλαια, μη λογικά. Γιατί ναι, υπάρχουν και εξαιρέσεις. Άνθρωποι που βλέπουν τη θετική πλευρά τη ζωή σ΄όλες τις πτυχές της. Τους αποκαλούμε αισιόδοξους, ονειροπόλους, οραματιστές κτλ.
Μήπως όμως ξέρουν κάτι περισσότερο από εμάς; Μήπως αντί να φέρνουμε την καταστροφή μπροστά σε κάθε δυσκολία ή αλλαγή φάσης της ζωής μας, να είμαστε λίγο πιο αισιόδοξοι; Υπάρχει και αυτή η πλευρά.
Και ξέρετε κάτι μάλλον οι αισιόδοξοι έχουν δίκιο. Θυμάστε την περίπτωση της πρώτης γυναίκας με μεταμοσχευμένη καρδιά στην Ελλάδα, την κα. Λεβαντή Ιωάννα; Όταν της ανακοινώθηκε στα 24 της ότι πεθαίνει και οι γιατροί της έδιναν 5 χρόνια ζωής εκείνη κατάφερε να τους διαψεύσει. Δεν χρειάζεται να πούμε κάτι παραπάνω, απ΄το η ζωή είναι ωραία ακόμα και όταν μας δείχνει το άσχημο πρόσωπό της.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου