Αυτό το υπεροπτικό, αλαζονικό εγώ που αποτελεί μία από τις κυριότερες πηγές βασάνων και στρες στην οποία είναι εκτεθειμένο το άτομο, μιας και είναι αχόρταγο και δύσκολο να δαμαστεί. Ακόμα και οι ειδικοί που αναπτύσσουν θεωρίες γύρω από το εγώ δεν ελευθερώνονται από αυτό, όπως δείχνουν οι αγώνες εξουσίας στους οποίους συχνά εμπλέκονται.
Ο Ken Wilber ένας από τους δασκάλους της νέας πνευματικότητας που τον προβλημάτισε το περιβόητο εγώ αναφέρει τα εξής: «Μου φαίνεται αξιοθρήνητο να πιστεύουν οι άνθρωποι ότι οι σοφοί δεν έχουν προβλήματα με τα πράγματα, με αυτά που όλος ο κόσμος έχει προβλήματα, για παράδειγμα, με το χρήμα, το φαγητό, το σεξ, σαν αν ήταν υπεράνω όλων αυτών, σαν να ήταν απλώς ομιλούσες κεφαλές, σαν η θρησκεία, συνολικά, να μη χρησίμευε για να ζούμε τη ζωή με μεγαλύτερη πληρότητα αλλά για να την αποφύγουμε, να την περιορίσουμε, να την αρνηθούμε, να δραπετεύσουμε από αυτή κι έτσι να απαλλαγούμε από τις ορμές και τα κατώτερα ένστικτα.»
Στην πραγματικότητα, μόνο το να υψωθείς σε δάσκαλο κάποιου είναι ήδη μια τεράστια έκθεση του εγώ, αφού όπως διατεινόταν ο Krisnamurti, «η εξουσία διαφθείρει τόσο τον δάσκαλο όσο και τον μαθητή». Και για να είμαστε αντικειμενικοί, ούτε ο ίδιος ο Krisnamurti δεν εξαιρέθηκε από την άσκηση της εξουσίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου