Τι σχέση έχουν οι χελώνες με το σεξ και τα σαλιγκάρια με το φαγητό μας; Από την άσκηση, μέχρι τη διατροφή, τη θεραπεία, ακόμα και το σεξ, το κίνημα των «αργών» κερδίζει έδαφος. Μήπως τελικά το καλό πράγμα αργεί να γίνει;
Άνοιξα βιαστικά τον υπολογιστή. Πήρα θέση μπροστά στο πληκτρολόγιο και άρχισα να πατάω με μανία τα κουμπιά. Έπρεπε να γράψω ένα κείμενο για το «Slow Down» (τη νέα τάση που προτείνει την επιβράδυνση ως τρόπο ζωής) και οι ημερομηνίες με πίεζαν. Η πρώτη ιστοσελίδα που άνοιξα για να βρω πληροφορίες με έφερε αντιμέτωπη με το παγκόσμιο κίνημα «Slow Down Now». Ξεκίνησα να διαβάζω για τα οφέλη τού «να μην κάνεις και πολλά». Λίγα λεπτά αργότερα άφησα ασυναίσθητα τα δάχτυλά μου να «ξεκολλήσουν» από τα πλήκτρα και ξάπλωσα αναπαυτικά πίσω στην καρέκλα μου. Ήπια μια γουλιά καφέ και κοίταξα το ταβάνι. Χωρίς ενοχές. Τελικά, το να μειώνουμε την ταχύτητα σε έναν κόσμο τις εξελίξεις του οποίου έτσι κι αλλιώς δεν μπορούμε να προλάβουμε είναι ίσως η μόνη λύση για τη διαφύλαξη της ψυχικής μας ηρεμίας και της καλής μας διάθεσης. Αυτό τουλάχιστον υποστηρίζουν σθεναρά οι οπαδοί του κινήματος «Slow down». Και για να τα καταφέρουμε φαίνεται ότι δεν χρειάζεται να γίνουμε γιόγκι. Ας δούμε πώς.
Το μανιφέστο των «αργών»
«Μας παροτρύνουν να επιταχύνουμε. Εμείς αντιστεκόμαστε! Πρέπει να μειώσουμε τους ρυθμούς στο γραφείο και στο δρόμο. Οφείλουμε να επιβραδύνουμε, αναπτύσσοντας την αυτοπεποίθησή μας, όταν τα πάντα γύρω μας είναι σε κατάσταση διαρκούς υπερδραστηριότητας». Κάπως έτσι ξεκινάει το μανιφέστο των απανταχού θιασωτών του κινήματος «Slow Down Now». Ο εμπνευστής του, Κρίστοφερ Ρίτσαρντς, προσπάθησε να απενοχοποιήσει το να «μην κάνουμε πολλά», φέρνοντας τη Δύση λίγο πιο κοντά στη φιλοσοφία της Ανατολής. Το επιχείρημά του -το οποίο αναφέρεται φυσικά στο Μανιφέστο- είναι αν μη τι άλλο λογικό: «Όταν κάτι αξίζει να γίνει, αξίζει να γίνεται αργά».
«Μας παροτρύνουν να επιταχύνουμε. Εμείς αντιστεκόμαστε! Πρέπει να μειώσουμε τους ρυθμούς στο γραφείο και στο δρόμο. Οφείλουμε να επιβραδύνουμε, αναπτύσσοντας την αυτοπεποίθησή μας, όταν τα πάντα γύρω μας είναι σε κατάσταση διαρκούς υπερδραστηριότητας». Κάπως έτσι ξεκινάει το μανιφέστο των απανταχού θιασωτών του κινήματος «Slow Down Now». Ο εμπνευστής του, Κρίστοφερ Ρίτσαρντς, προσπάθησε να απενοχοποιήσει το να «μην κάνουμε πολλά», φέρνοντας τη Δύση λίγο πιο κοντά στη φιλοσοφία της Ανατολής. Το επιχείρημά του -το οποίο αναφέρεται φυσικά στο Μανιφέστο- είναι αν μη τι άλλο λογικό: «Όταν κάτι αξίζει να γίνει, αξίζει να γίνεται αργά».
Θεραπεία σε slow motionΣτις έτοιμες λύσεις των φαρμακευτικών ουσιών έρχονται να αντιταχθούν οι εναλλακτικές θεραπείες. Στην περίπτωση της ομοιοπαθητικής, το «ένα χάπι για τον πονοκέφαλο και ο πόνος υποχωρεί αμέσως» αντικαθίσταται από μια πιο ολιστική προσέγγιση. Ο άνθρωπος αντιμετωπίζεται ως ένα ενιαίο σύνολο, που περιλαμβάνει το σώμα, το μυαλό και την ψυχή. Οι γιατροί που την εφαρμόζουν επιλέγουν τα κατάλληλα ομοιοπαθητικά φάρμακα για κάθε ασθενή (τα οποία βασίζονται σε φυσικά προϊόντα, ενώ η φαρμακευτική ουσία υφίσταται τόσο μεγάλη αραίωση, που τελικά δεν ανιχνεύεται χημικά στο διάλυμα που χορηγείται στον ασθενή), στοχεύοντας στη σωματική και παράλληλα στην ψυχική του θεραπεία. Αυτό, βέβαια, απαιτεί υπομονή, αφού ακόμα κι αν ο ασθενής αισθάνεται καλά από τον πρώτο κιόλας μήνα, θα πρέπει να περιμένει να σταθεροποιηθεί η κατάστασή του για ένα χρονικό διάστημα (συνήθως κάποιους μήνες), ώστε να υπάρξουν αποτελέσματα. Στο πεδίο θεραπείας της ομοιοπαθητικής ανήκουν μεταξύ άλλων τα δερματικά προβλήματα, οι αλλεργίες, οι πονοκέφαλοι, τα αρθριτικά, το άσθμα, οι παθήσεις του πεπτικού συστήματος, οι φοβίες και το στρες.
Χαλαρότητα über allesΤη χαλαρότητα εκθειάζει και ο διαλογισμός, διακηρύσσοντας ότι το στρες δεν πρέπει να έχει θέση στην καθημερινότητά μας. «Η ένταση δεν σχετίζεται με τα εξωτερικά ερεθίσματα, αλλά με όσα συμβαίνουν μέσα μας», λένε οι υποστηρικτές του. Τα οφέλη για τον οργανισμό μας πολλά: Με το διαλογισμό το σώμα χαλαρώνει και το μυαλό ηρεμεί. Μάλιστα, έρευνες δείχνουν ότι ο διαλογισμός μειώνει τον κίνδυνο καρδιαγγειακών επεισοδίων, ενώ συμβάλλει στη μείωση του πόνου και περιορίζει τα επίπεδα της πίεσης, καθώς επιδρά στο συμπαθητικό νευρικό σύστημα. Επιστήμονες του αποδίδουν επίσης αντικαταθλιπτική δράση. Πώς επιτυγχάνονται όλα αυτά; Δεν χρειάζεται να καθίσετε στη στάση του Βούδα, κοιτώντας το κενό, για να χαλαρώσετε. Αρκεί να κάνετε σύντομες αλλά συχνές παύσεις μέσα στη μέρα, αποβάλλοντας τις σκέψεις της καθημερινότητας. Κάθε 2-3 ώρες σταματήστε ό,τι κάνετε για 1΄. Συγκεντρωθείτε στην αναπνοή σας και αφιερώστε την προσοχή σας σε ό,τι βρεθεί στο δρόμο σας. Αυτή η διάχυτη παρατήρηση της πραγματικότητας βοηθάει στην απαλλαγή από τις αγχωτικές σκέψεις, γιατί γεμίζει το πεδίο της αντίληψής σας και κατευθύνει το νου από τον ξέφρενο εξωτερικό ρυθμό σε πιο ήρεμες διαδρομές.
| Μεγαλώνοντας τον Αϊνστάιν |
| Δευτέρα-Τετάρτη μπαλέτο, Τρίτη-Πέμπτη αγγλικά, Παρασκευή κολυμβητήριο και Σαββατοκύριακο θέατρο, γιατί «το παιδί πρέπει να μάθει από πολιτισμό». Σας θυμίζει κάτι το παραπάνω εβδομαδιαίο πρόγραμμα; Πράγματι, οι περισσότεροι από εμάς προσπαθούμε να κρατάμε τα παιδιά μας απασχολημένα διαρκώς. Κάθε λεπτό της ζωής τους πρέπει να κάνουν κάτι χρήσιμο. Έτσι όμως «μεγαλώνουμε κουρασμένα παιδιά», γράφει ο Carl Honoré, δημοσιογράφος και συγγραφέας. Στο πρώτο του βιβλίο με τίτλο «In Praise of Slow» («Τιμώντας τη βραδύτητα»), το οποίο έχει γίνει best seller σε πολλές χώρες, ο Honore μιλάει για την κουλτούρα της βραδύτητας. «Δεν βασίζεται στην απραξία, αλλά στο να καταφέρουμε να κάνουμε τα πάντα στη σωστή ταχύτητα», ξεκαθαρίζει. Η ποιότητα, δηλαδή, πρέπει να υπερτερήσει της ποσότητας. Στη δουλειά, στο φαγητό, ακόμα και στην ανατροφή των παιδιών. Μάλιστα, σύμφωνα με τον Honore, τα παιδιά έχουν ανάγκη τη βραδύτητα πολύ περισσότερο από τους ενηλίκους. Χρειάζονται χρόνο να χαλαρώσουν, να παίξουν, να δημιουργήσουν, να κοινωνικοποιηθούν. Στο βιβλίο του «Το μανιφέστο της χαρούμενης παιδικής ηλικίας», ο συγγραφέας επιμένει στο ότι η ανατροφή των παιδιών δεν πρέπει να μοιάζει με αγώνα συγκέντρωσης γνώσεων και εφοδίων για τη μελλοντική επαγγελματική τους ζωή. Χαλαροί γονείς είναι οι ισορροπημένοι γονείς και ευτυχισμένα παιδιά αυτά που έχουν το χρόνο και το χώρο να εξερευνήσουν τον κόσμο όπως αυτά επιθυμούν. |
Γυμναστική με συνείδηση
Τι γίνεται, όμως, στο χώρο του fitness; Η εποχή που η Jane Fonda ίδρωνε μπροστά στην κάμερα κάνοντας αερόμπικ πέρασε ανεπιστρεπτί. Σήμερα, ο ιδρώτας δεν είναι συνώνυμο της γυμναστικής. Εναλλακτικοί τρόποι άσκησης, όπως η γιόγκα και το Πιλάτες, ποντάρουν στην αύξηση των δυνατοτήτων του σώματος και της δύναμης των μυών, σε χαλαρούς πάντα ρυθμούς. Αν είστε από αυτούς που πιστεύουν ότι οι μέθοδοι αυτές περιορίζονται στη χαλάρωση σώματος και πνεύματος, αλλά αδυνατούν να γυμνάσουν πραγματικά το σώμα, καιρός να αναθεωρήσετε. Η εναλλακτική γυμναστική δεν υστερεί σε τίποτα – ίσως μάλιστα να έχει και επιπλέον οφέλη. Οι κοιλιακοί σφίγγουν, οι ραχιαίοι «δουλεύουν», χέρια και πόδια γυμνάζονται και το σώμα αποκτά πλαστικότητα, χωρίς μάλιστα να καταπονείται. Το μυστικό; Η σωστή αναπνοή και η συγκέντρωση, αφού το ζήτημα είναι κάθε κίνηση να γίνεται συνειδητά. Έτσι, το επιθυμητό αποτέλεσμα έρχεται, όχι όμως «βίαια».
Τι γίνεται, όμως, στο χώρο του fitness; Η εποχή που η Jane Fonda ίδρωνε μπροστά στην κάμερα κάνοντας αερόμπικ πέρασε ανεπιστρεπτί. Σήμερα, ο ιδρώτας δεν είναι συνώνυμο της γυμναστικής. Εναλλακτικοί τρόποι άσκησης, όπως η γιόγκα και το Πιλάτες, ποντάρουν στην αύξηση των δυνατοτήτων του σώματος και της δύναμης των μυών, σε χαλαρούς πάντα ρυθμούς. Αν είστε από αυτούς που πιστεύουν ότι οι μέθοδοι αυτές περιορίζονται στη χαλάρωση σώματος και πνεύματος, αλλά αδυνατούν να γυμνάσουν πραγματικά το σώμα, καιρός να αναθεωρήσετε. Η εναλλακτική γυμναστική δεν υστερεί σε τίποτα – ίσως μάλιστα να έχει και επιπλέον οφέλη. Οι κοιλιακοί σφίγγουν, οι ραχιαίοι «δουλεύουν», χέρια και πόδια γυμνάζονται και το σώμα αποκτά πλαστικότητα, χωρίς μάλιστα να καταπονείται. Το μυστικό; Η σωστή αναπνοή και η συγκέντρωση, αφού το ζήτημα είναι κάθε κίνηση να γίνεται συνειδητά. Έτσι, το επιθυμητό αποτέλεσμα έρχεται, όχι όμως «βίαια».
Slow food VS fast food
Το fast food αργοπεθαίνει; Ίσως. Έτσι τουλάχιστον δείχνουν οι θεαματικότητες των εκπομπών μαγειρικής, οι πωλήσεις των βιβλίων με συνταγές, η επιστροφή στην κουζίνα του σπιτιού μας. Μήπως βαρεθήκαμε τα τυποποιημένα χάμπουργκερ ή κουραστήκαμε να τρώμε τρόφιμα χωρίς άρωμα και γεύση; Όπως και να χει, το ενδιαφέρον όλο και περισσότερων ανθρώπων αρχίζει να στρέφεται τα τελευταία χρόνια στα εποχικά τρόφιμα, στη βιολογική καλλιέργεια, στην τοπική γαστρονομική παράδοση. Σε αυτή την κατεύθυνση κινείται και το «οικο-γαστρονομικό» κίνημα «Slow Food» ή αλλιώς «Βραδυφαγία», με σήμα -τι άλλο;- το σαλιγκάρι. Εμπνευστής ο Ιταλός Κάρλο Πετρίνι, ο οποίος απέναντι στο «πρόχειρο φαγητό» (fast food) αντέταξε την έννοια της απόλαυσης και της φιλοξενίας, στοχεύοντας στην επαναφορά της αυθεντικής τοπικής κουζίνας στο προσκήνιο. Οι δραστηριότητες των υποστηρικτών του κινήματος -που προέρχονται ήδη από 150 διαφορετικές χώρες- περιλαμβάνουν μεταξύ άλλων γαστρονομικές εκδηλώσεις ανά τον κόσμο, όπου μικροί παραγωγοί και καλλιεργητές έρχονται σε επαφή με τους καταναλωτές, εκπαιδευτικά προγράμματα γευστικής αγωγής σε σχολεία, νοσοκομεία και άλλους τοπικούς φορείς τροφίμων, αλλά και κινήσεις που στοχεύουν στην προστασία της βιοποικιλότητας κάθε περιοχής και των τοπικών διατροφικών συνηθειών. Η φιλοσοφία του κινήματος «Slow Food» συνοψίζεται σε τρεις λέξεις: «καλό», «καθαρό» και «δίκαιο». Καλό φαγητό που αποτελείται από φρέσκα, εποχικά, τοπικά προϊόντα, καθαρή παραγωγή, η οποία δεν επιβαρύνει το περιβάλλον, την πανίδα και την υγεία μας, και δίκαιες τιμές, τόσο για τους καταναλωτές όσο και για τους μικρούς παραγωγούς και καλλιεργητές. Τι και αν χρειαστεί να περιμένουμε το καλοκαίρι για να απολαύσουμε γευστικές ντομάτες και το χειμώνα για να γευτούμε ένα κουνουπίδι ή ένα λάχανο; Κάθε πράγμα στον καιρό του.
Το fast food αργοπεθαίνει; Ίσως. Έτσι τουλάχιστον δείχνουν οι θεαματικότητες των εκπομπών μαγειρικής, οι πωλήσεις των βιβλίων με συνταγές, η επιστροφή στην κουζίνα του σπιτιού μας. Μήπως βαρεθήκαμε τα τυποποιημένα χάμπουργκερ ή κουραστήκαμε να τρώμε τρόφιμα χωρίς άρωμα και γεύση; Όπως και να χει, το ενδιαφέρον όλο και περισσότερων ανθρώπων αρχίζει να στρέφεται τα τελευταία χρόνια στα εποχικά τρόφιμα, στη βιολογική καλλιέργεια, στην τοπική γαστρονομική παράδοση. Σε αυτή την κατεύθυνση κινείται και το «οικο-γαστρονομικό» κίνημα «Slow Food» ή αλλιώς «Βραδυφαγία», με σήμα -τι άλλο;- το σαλιγκάρι. Εμπνευστής ο Ιταλός Κάρλο Πετρίνι, ο οποίος απέναντι στο «πρόχειρο φαγητό» (fast food) αντέταξε την έννοια της απόλαυσης και της φιλοξενίας, στοχεύοντας στην επαναφορά της αυθεντικής τοπικής κουζίνας στο προσκήνιο. Οι δραστηριότητες των υποστηρικτών του κινήματος -που προέρχονται ήδη από 150 διαφορετικές χώρες- περιλαμβάνουν μεταξύ άλλων γαστρονομικές εκδηλώσεις ανά τον κόσμο, όπου μικροί παραγωγοί και καλλιεργητές έρχονται σε επαφή με τους καταναλωτές, εκπαιδευτικά προγράμματα γευστικής αγωγής σε σχολεία, νοσοκομεία και άλλους τοπικούς φορείς τροφίμων, αλλά και κινήσεις που στοχεύουν στην προστασία της βιοποικιλότητας κάθε περιοχής και των τοπικών διατροφικών συνηθειών. Η φιλοσοφία του κινήματος «Slow Food» συνοψίζεται σε τρεις λέξεις: «καλό», «καθαρό» και «δίκαιο». Καλό φαγητό που αποτελείται από φρέσκα, εποχικά, τοπικά προϊόντα, καθαρή παραγωγή, η οποία δεν επιβαρύνει το περιβάλλον, την πανίδα και την υγεία μας, και δίκαιες τιμές, τόσο για τους καταναλωτές όσο και για τους μικρούς παραγωγούς και καλλιεργητές. Τι και αν χρειαστεί να περιμένουμε το καλοκαίρι για να απολαύσουμε γευστικές ντομάτες και το χειμώνα για να γευτούμε ένα κουνουπίδι ή ένα λάχανο; Κάθε πράγμα στον καιρό του.
Σεξ: Πατήστε pauseΗ σεξουαλική μας ζωή είναι ο καθρέφτης όπου αντανακλάται η διάθεση, τα συναισθήματα και οι σκέψεις μας. Σε μια καθημερινότητα, λοιπόν, που κυριαρχείται από γρήγορους ρυθμούς και εξάντληση, είναι λογικό να επηρεάζεται αντίστοιχα και η σεξουαλικότητά μας. Ίσως έφτασε η στιγμή να ανακαλύψουμε τον ερωτισμό μέσα από τη φιλοσοφία των Κινέζων και των Ινδών. Η ταοϊστική παράδοση της Κίνας και οι ταντρικές διδασκαλίες της Ινδίας κρατούν καλά κρυμμένα μυστικά 5.000 ετών. Αν και έχουν διαφορές μεταξύ τους, κοινός τους παρονομαστής είναι ότι και οι δύο απαιτούν χρόνο και αφοσίωση. Σύμφωνα, μάλιστα, με τις αρχές του ταντρικού σεξ, στην ερωτική επαφή δεν υπάρχει χρόνος. Ο χρόνος σταματάει και όλη η ύπαρξη συγκεντρώνεται σε μια στιγμή. Ακόμα πάντως και αν δεν σκοπεύετε να εντρυφήσετε στις τεχνικές της Ανατολής, μπορείτε να παρατείνετε την ηδονή του σεξ χρησιμοποιώντας μικρά μυστικά. Τα αισθησιακά αγγίγματα ή ένα ερωτικό μασάζ πριν την επαφή θα σας βοηθήσει να έρθετε πιο κοντά με το σύντροφό σας. Ξεκινήστε από την πλάτη του και καταλήξτε στα πόδια, επιμένοντας στα δάχτυλα. Στο τέλος, αφιερώστε λίγα λεπτά στο πρόσωπο του συντρόφου σας, κάνοντας κυκλικές κινήσεις από τη μέση του μετώπου προς τα μαλλιά, και δώστε έμφαση στην περιοχή των φρυδιών, εφαρμόζοντας πάλι μικρές κυκλικές κινήσεις. Μην ξεχνάτε επίσης ότι η σωστή αναπνοή κατά τη διάρκεια της σεξουαλικής πράξης αυξάνει το αίσθημα της ηδονής. Κλείνετε τα μάτια και εισπνέετε βαθιά, αλλά απαλά από τη μύτη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου