Το βιβλίο του σοσιαλδημοκράτη οικονομολόγου Τομά Πικετύ «Το Κεφάλαιο στον 21ο Αιώνα» με διαγράμματα που καλύπτουν τα τελευταία 200 χρόνια εξηγεί το που ήμασταν, που είμαστε και που πηγαίνουμε. Μερικά από τα συμπεράσματά του:
Η ανισότητα εισοδήματος και πλούτου πλησιάζει στα επίπεδα του 1900 (το 10% των πιο πλούσιων κατέχει το 60-70% του πλούτου) αναιρώντας κατακτήσεις δεκαετιών. Παρότι η παραγωγικότητα αυξάνεται οι μισθοί (με εξαίρεση τα Golden Boys) έχουν παγώσει τα τελευταία 50 χρόνια και αποτελούν ένα μικρό ποσοστό της συνολικής οικονομίας (μικρότερο από ποτέ). Η ανεργία είναι στο υψηλότερο επίπεδο των τελευταίων 30 ετών. Η κοινωνική κινητικότητα (π.χ. american dream) αποδεικνύεται αστικός μύθος για τους φτωχούς. Τα κέρδη των μεγάλων επιχειρήσεων βρίσκονται στο υψηλότερο σημείο των τελευταίων 100 ετών. Η απόδοση του κεφαλαίου υπερβαίνει το ποσοστό ανάπτυξης της οικονομίας. Η περιουσία που αφήνουμε στις επόμενες γενιές είναι πολλαπλάσια των χρεών, μόνο που τα χρέη τα επωμίζονται οι πολλοί και την περιουσία οι λίγοι. Η ανισότητα επηρεάζει αυξητικά την παιδική θνησιμότητα, αρνητικά το προσδόκιμο ζωής, αυξάνει τα κοινωνικά προβλήματα και τα προβλήματα υγείας, μειώνει τη δημοκρατία και την ισότητα. Οι ανισότητες δεν λύνονται μόνες τους και η φορολόγηση του κεφαλαίου σε παγκόσμιο επίπεδο μπορεί να δώσει λύσεις (καθώς σήμερα όταν αυξάνεται η φορολογία των επιχειρήσεων σε μία χώρα οι επιχειρήσεις μεταφέρουν τις δραστηριότητές τους σε άλλη χώρα). Οι κοινωνικοί αγώνες ασκούν τη μεγαλύτερη πίεση για την αναδιανομή των εισοδημάτων και τη μείωση των ανισοτήτων (όπως και στο παρελθόν).
Η ανισότητα εισοδήματος και πλούτου πλησιάζει στα επίπεδα του 1900 (το 10% των πιο πλούσιων κατέχει το 60-70% του πλούτου) αναιρώντας κατακτήσεις δεκαετιών. Παρότι η παραγωγικότητα αυξάνεται οι μισθοί (με εξαίρεση τα Golden Boys) έχουν παγώσει τα τελευταία 50 χρόνια και αποτελούν ένα μικρό ποσοστό της συνολικής οικονομίας (μικρότερο από ποτέ). Η ανεργία είναι στο υψηλότερο επίπεδο των τελευταίων 30 ετών. Η κοινωνική κινητικότητα (π.χ. american dream) αποδεικνύεται αστικός μύθος για τους φτωχούς. Τα κέρδη των μεγάλων επιχειρήσεων βρίσκονται στο υψηλότερο σημείο των τελευταίων 100 ετών. Η απόδοση του κεφαλαίου υπερβαίνει το ποσοστό ανάπτυξης της οικονομίας. Η περιουσία που αφήνουμε στις επόμενες γενιές είναι πολλαπλάσια των χρεών, μόνο που τα χρέη τα επωμίζονται οι πολλοί και την περιουσία οι λίγοι. Η ανισότητα επηρεάζει αυξητικά την παιδική θνησιμότητα, αρνητικά το προσδόκιμο ζωής, αυξάνει τα κοινωνικά προβλήματα και τα προβλήματα υγείας, μειώνει τη δημοκρατία και την ισότητα. Οι ανισότητες δεν λύνονται μόνες τους και η φορολόγηση του κεφαλαίου σε παγκόσμιο επίπεδο μπορεί να δώσει λύσεις (καθώς σήμερα όταν αυξάνεται η φορολογία των επιχειρήσεων σε μία χώρα οι επιχειρήσεις μεταφέρουν τις δραστηριότητές τους σε άλλη χώρα). Οι κοινωνικοί αγώνες ασκούν τη μεγαλύτερη πίεση για την αναδιανομή των εισοδημάτων και τη μείωση των ανισοτήτων (όπως και στο παρελθόν).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου