«Εκείνες οι σκοτεινές μέρες της μητρότητας…»

Εκείνες τις σκοτεινές μέρες της μητρότητας σας παρακαλώ μην μου λέτε «Δεν είσαι μόνη» επειδή δεν είσαι μαζί μου αυτή την στιγμή που τα δυο μου παιδιά ουρλιάζουν στην κουζίνα και χτυπιούνται μεταξύ τους.

Μην μου λέτε πως «θα περάσει και αυτό» επειδή εσυ δεν είπες εκατό φορές στον γιο σου να κάνει τις ασκήσεις του και εκείνος απλά σε αγνοεί.Δεν τον παρακάλεσες και τον ικέτεψες να μελετήσει μέχρι να κλείσει ο λαιμός σου. Τόσες φορές φώναξα που ακούγομαι σαν την μητέρα που δεν ήθελα ποτέ να γίνω.

Σας παρακαλώ μην μου λέτε «απόλαυσε το κάθε δευτερόλεπτο» επειδή δεν μπορώ να κάνω τον εαυτό μου να απολαύσει την ύπαρξή του αυτή την στιγμή. Δεν μπορώ επειδή τα μαλλιά μου είναι άλουστα και μαζεμένα σε μια αλογοουρά,που προσπαθεί να μαζέψει τα κολλημένα ρύζια από το πάτωμα.

Και μην αρχίσετε με το γνωστό: «Ναι, αλλά ένα ακατάστατο σπίτι είναι συνηθισμένο για μια μητέρα.» Όχι δεν είναι συνηθισμένο ειδικά όταν προσπαθείς να συμμαζέψεις το σπίτι για τέταρτη φορά μέσα στην ημέρα.

Αυτές οι σκοτεινές μέρες δεν έρχονται κάθε μέρα και για αυτό είμαι απίστευτα ευγνώμων αλλά όταν έρχονται το τελευταίο πράγμα που χρειάζομαι είναι οι συμβουλές.

Το τελευταίο πράγμα που χρειάζομαι είναι ένας καφές για να μου απαλύνει τον πόνο. Θέλω να ηρεμήσω και μετά να προχωρήσω.

Πάντα θα λέω στα παιδιά μου να νιώθουν τα συναισθήματά τους. Να τα νιώθουν να τα κατονομάζουν.

Εγώ είμαι το τελευταίο άτομο που θα δεις να παραπονιέται για τα παιδιά του ή ακόμη και να περηφανεύεται για την ζωή του σαν μητέρα. Κάθε μέρα συνειδητοποιώ πόσο τυχερή είμαι που μπορώ να περνάω τις ημέρες μου με τα παιδιά μου.

Αλλά εκείνες τις σκοτεινές ημέρες έχω ανάγκη να είμαι αληθινή με τους άλλους ανθρώπους και τον εαυτό μου. Και συχνά νιώθω πως πρέπει να υπάρχει λίγος χώρος για ειλικρίνεια. Οι γονείς χρειάζονται λιγότερες συμβουλές και περισσότερους ανθρώπους να τους ακούσουν.Να τους ακούνε αληθινά χωρίς να τους κατακρίνουν. Δεν χρειάζονται κάποιον να τους πει τι να κάνουν αλλά να ακούσουν και να πουν: ναι κάποιες φορές είναι άσχημο να είσαι γονιός και είσαι τελείως μόνη σου.

Σε καμία περίπτωση εκείνες τις μέρες δεν θέλω να μου πουν :» Ναι αλλά θα σου λείψουν αυτές οι μέρες μόλις περάσουν «Φυσικά και το ξέρω πως θα μου λείψουν αυτές οι μέρες αλλά δεν χρειάζομαι να το ξανακούσω.

Οι σκοτεινές μέρες θα περάσουν αλλά θέλω να τις ξεπεράσω και να προχωρήσω από το σκοτάδι στο φως…

babyradio.gr- Γεωργία Τ.