Ένα μεγάλο «Σε αγαπώ» στην ηρωίδα της ζωής μου
Ποτέ δεν είχα δώσει ιδιαίτερη σημασία σε αυτή τη μέρα. Ίσως γιατί ποτέ μέχρι τώρα δεν είχα αισθανθεί τη ζωή μου χωρίς αυτή τη γυναίκα. Ξέρετε, μερικές φορές κάποιους ανθρώπους τους θεωρείς πολύ δεδομένους στη ζωή σου και είσαι πεπεισμένη πως θα είναι πάντα δίπλα σου. Ξεχνάς την ηλικία τους ή μάλλον καλύτερα θες να την ξεχάσεις. Η γιαγιά και ο παππούς είναι οι άνθρωποι που μας έχουν μεγαλώσει. Είναι τα πρόσωπα που κρύβονται πίσω από κάθε ελληνική οικογένεια και ευελπιστούμε να φτάσουν τα... χίλια.
Μέχρι, λοιπόν, να μάθω πως «χτυπήθηκε» από την επάρατο νόσο, δεν είχε ποτέ περάσει από το μυαλό μου πως η γιαγιά μου δε θα είναι για πάντα εδώ. Εκεί άρχισα να σκέφτομαι και βασικά να αισθάνομαι τύψεις. Την είχα πάντα τόσο δεδομένη στη ζωή μου που ξεχνούσα να κάνω τα απαραίτητα. Ανέβαλα διαρκώς τις επισκέψεις μου, της μιλούσα με εκνευρισμό όταν δε με άκουγε καλά και ποτέ δε φανταζόμουν πόσο ανάγκη είχε μία αγκαλιά. Μακάρι να μπορούσα να γυρίσω πίσω το χρόνο, να μπω στο σπίτι, να την αγκαλιάσω και να της υπενθυμίσω πόσο πολύ την αγαπώ. Δυστυχώς, δεν ξέρω αν την τελευταία φορά που της το είπα με άκουσε. Έδωσε μεγάλη «μάχη», φάνηκε πολύ δυνατή μέχρι το τέλος και μέχρι το τελευταίο λεπτό σιγοψιθύριζε πως είναι καλά. Ξέρεις, στην πραγματικότητα δεν ήταν, πονούσε, αλλά ακόμη και τότε ήθελε να μας διδάξει πως στη ζωή πρέπει να είμαστε αισιόδοξοι και δυνατοί.
Αν δεν ήταν η γιαγιά Ευθαλία, τίποτα δε θα ήταν τώρα ίδιο. Μεγαλώνοντας μέσα σε μία κλασσική ελληνική οικογένεια, ήμουν από τα παιδιά που περνούσαν τις περισσότερες ώρες της ημέρας με τον παππού και τη γιαγιά. Εκείνη με φρόντιζε, εκείνη με πήγαινε βόλτα στην παιδική χαρά και σε εκείνης την αγκαλιά έτρεχα, όποτε με μάλωναν οι γονείς μου. Μη μου πεις πως και εσύ δεν έχεις ξεστομίσει χιλιάδες φορές τη φράση: «Εγώ θα πάω να μείνω με τη γιαγιά και τον παππού, που με αγαπούν πιο πολύ». Και πόσες ακόμη φορές δεν την έχεις ακούσεις να σου λέει: «Δεν τρως παιδί μου, αδυνάτισες πάλι». Εσύ από την άλλη μπορεί να είχες πάρει και μερικά κιλάκια παραπάνω. Η γιαγιά όμως σε έβλεπε και συνεχίζει να σε βλέπει πάντα... αδυνατισμένη.
Είναι η γυναίκα που κάθε φορά που θα σε δει θα ρωτήσει αν έχεις λεφτά ή αν χρειάζεσαι κάτι. Θα σου βάλει κρυφά κάποια χρήματα μέσα στην τσέπη και θα σου ζητήσει να μην το πεις σε κανέναν. Είναι το δικό σας μυστικό. Ξέρεις, έχει περάσει πολλά στην ηλικία σου και τώρα θέλει να κάνεις ό,τι δεν κατάφερε να κάνει εκείνη στα νιάτα της. Θέλει να σε δει φοιτήτρια, επιτυχημένη επαγγελματία και μετά από χρόνια να φτιάχνεις τη δική σου οικογένεια. Μη τη συμμερίζεσαι, λοιπόν, όταν σε ρωτάει διαρκώς γιατί δεν έχεις παντρευτεί ακόμη. Αυτή είναι η χαρά της.
Να της λες, λοιπόν, συχνά «σε αγαπώ» γιατί αυτή σε αγαπά αληθινά. Δε έχει ζητήσει ποτέ αντάλλαγμα για όλα όσα σου έχει προσφέρει τόσα χρόνια, ίσα ίσα πιστεύει ότι δεν έχει κάνει απολύτως τίποτα.
Να της λες «σε αγαπώ» γιατί αισθάνεται ήδη κουρασμένη από τα χρόνια και το μόνο που χρειάζεται είναι... ασφάλεια. Να την αγκαλιάζεις, γιατί αυτό είναι το μεγαλύτερο δώρο για εκείνη.
Να της λες «σε αγαπώ» γιατί είναι ο άνθρωπος που δε σε μάλωσε ποτέ. Δε σου χάλασε ποτέ χατίρι και σε υπερασπιζόταν πάντα.
Να της λες «σε αγαπώ» γιατί σε γέμιζε και σε γεμίζει με αυτοπεποίθηση. Στις αποτυχίες σου λέει δεν πειράζει, στους χωρισμούς σου υπενθυμίζει πως θα βρεθεί κάποιος καλύτερος για εσένα και γενικώς βρίσκει πάντα μία καλή δικαιολογία για να χαμογελάσεις.
Μη τα θεωρείς, λοιπόν, όλα δεδομένα! Να της λες σε αγαπώ, όπου και να είναι. Μην ανησυχείς, σε ακούει!
Σε αγαπώ και μας λείπεις!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου