Charles Bukowski - «Μου αρέσουν οι απελπισμένοι άνθρωποι..»

-Όταν η Αγάπη γίνεται διαταγή, το Μίσος μπορεί να γίνει ευχαρίστηση.

-Αν θες να μάθεις που είναι ο Θεός, ρώτα έναν μεθυσμένο.

-Η διαφορά ανάμεσα στην Τέχνη και την Ζωή είναι πως η Τέχνη είναι πιο υποφερτή.

-Καλύτερα ν' ακούω για έναν ζωντανό Αμερικανό αλήτη παρά για έναν πεθαμένο Έλληνα Θεό.

-Δεν υπάρχει πιο βαρετό πράγμα απ' την αλήθεια.

-Το καλοϊσορροπημένο άτομο είναι παράφρον.

-Σχεδόν όλοι γεννιόμαστε μεγαλοφυΐες και πεθαίνουμε ηλίθιοι.

-Συνουσία σημαίνει να κλωτσάς το θάνατο στον κώλο ενώ τραγουδάς.

-Όταν θα κυβερνούν οι άνθρωποι, δεν θα χρειάζονται τις κυβερνήσεις. Μέχρι τότε θα μας πηδάνε.

-Διανοούμενος είναι ο άνθρωπος που λέει ένα απλό πράγμα με δύσκολο τρόπο. Καλλιτέχνης είναι ο άνθρωπος που λέει ένα δύσκολο πράγμα με απλό τρόπο.

-Κάθε φορά που πάω σε κηδεία νιώθω σαν να έχω φάει κόλλυβα από αέρα κοπανιστό.

-Αν θες να μάθεις ποιοι είναι οι φίλοι σου, φρόντισε να μπεις φυλακή.

Τέλος των χαρτονιών από πουκάμισα.

* από το βιβλίο του Charles Bukowski, «Notes of a dirty old man» (1969)

Henry Charles Bukowski (16 Αυγούστου 1920 — 9 Μαρτίου 1994)

«Όποιον και να ρωτήσετε, θα σας πει ότι δεν είμαι και πολύ καλός άνθρωπος.

Δεν ξέρω τι σημαίνει αυτή η λέξη.

Πάντα συμπαθούσα τους παλιανθρώπους, τους παράνομους και τα ρεμάλια…

Δε τα γουστάρω εκείνα τα καλοξυρισμένα αγοράκια, με τη γραβάτα και την καλή δουλειά.

Μου αρέσουν οι απελπισμένοι άνθρωποι, οι άνθρωποι με τα σπασμένα δόντια, τα σπασμένα μυαλά και τους σπασμένους τρόπους.

Αυτοί με ενδιαφέρουν.

Είναι γεμάτοι εκπλήξεις και εκρήξεις.

Για μένα οι έκφυλοι έχουν περισσότερο ενδιαφέρον από τους αγίους.

Οι αλήτες με ξεκουράζουν, γιατί και ‘γω αλήτης είμαι.

Δε γουστάρω τους νόμους, τη θρησκεία, την ηθική και τους κανόνες.

Δε γουστάρω να με φορμάρει η κοινωνία στα μέτρα της…»