Τι θέλω να θυμάσαι από μένα όταν μεγαλώσεις

ΘΑ ΣΟΥ ΠΩ ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ

Τι θέλω να θυμάσαι από μένα όταν μεγαλώσεις

Η μυρωδιά, λένε, είναι μνήμη, το ίδιο και η γεύση, το ίδιο και ένα τραγούδι, ένας ήχος. Και έτσι είναι. Κάπως έτσι θέλω να με θυμάσαι όταν μεγαλώσεις. Δεν με νοιάζει να αναμασάς τσιτάτα και συμβουλές που σου έδωσα κάποτε. Θα βρεις δικούς σου κανόνες, θα δοκιμάσεις στο χρόνο όλα όσα σου έχω πει. Άλλα θα τα πετάξεις, και άλλα θα τα κρατήσεις. Αλλά αυτό δεν θα είμαι εγώ. Θα είσαι εσύ, που απλά τα χρησιμοποίησες με τον δικό σου τρόπο.

Εγώ θέλω να είμαι εικόνες, και μυρωδιές και φαγητά και κακαρίσματα κάτω από τα σκεπάσματα.

Θέλω να είμαι γαργαλητά μέχρι να σου κοπεί η αναπνοή και να φωνάξεις «έλεος» για να σταματήσω, να είμαι «κούκου τσα» πίσω από τοίχους και έπιπλα, η υδατική που βάζω πριν πάω για ύπνο και κάθε φορά που την μυρίζεις κάνεις «αχ αυτό μυρίζει μαμά». Θέλω να είμαι καμένα κουλουράκια στο φούρνο, πετυχημένα τυροπιτάκια, αυτοσχέδιες τούρτες γενεθλίων με μπόλικα «σκουληκάκια» σοκολάτας από πάνω. Να είμαι  η μοναδική τόσο παράφωνη και μπάσα φωνή στα γενέθλιά σου και όλες εκείνες, οι αστείες, οι βροντερές, οι ψηλές που έκανα όταν σου διάβαζα παραμύθια.

Αυτά που θέλω να θυμάσαι είναι μια οικογένεια σαν ανοιχτό όστρακο, τη δική μας, ένα σπίτι ζωντανό, με μια γόνιμη ακαταστασία, αυτή των ανθρώπων που δημιουργούν, ζωγραφίζουν, παίζουν, αράζουν και δεν κάνουν εκπτώσεις στις στιγμές τους, στην ίδια τη ζωή για να παραμείνει το πάτωμα γυαλιστερό και οι ξύλινες επιφάνειες λείες. Με πεταμένα βιβλία στο πάτωμα, ανακατεμένα με παιχνίδια, μια κάλτσα που έχασε το ταίρι της για πάντα και άπλυτα μπολ από κορνφλεικς στο νεροχύτη.

Δεν θέλω να λες η μάνα μου «θυσιάστηκε» για μένα, γιατί δεν το έκανα ποτέ.

Κάθε στιγμή που ήμουν μαζί σου δεν έκλεβε τίποτε από την ανεξαρτησία μου, ήταν επιλογή μου. Κρατούσα χώρο για τον εαυτό μου όταν κοιμόσουν, έλειπες στο σχολείο ή για διακοπές στους παππούδες, αλλά και όταν ήμασταν μαζί, στον ίδιο χώρο, κάνοντας διαφορετικά πράγματα.

Θέλω να με θυμάσαι δίπλα σου όποτε με χρειάστηκες, όπως εκείνο το βράδυ που χώρισες και οδήγησα σαν τρελή μέσα στη νύχτα Αθήνα Κομοτηνή (που σπούδαζες) δεν ξέρω κι εγώ πόσες ώρες για να βρεθώ δίπλα σου, να σου κάνω μια αγκαλιά μόνο και να σιωπήσω στον πόνο σου. Γιατί ήξερα πως οι πρώτοι έρωτες καταλήγουν στο παράδεισο, αφού πρώτα περάσουν από την κόλαση.

Δεν θέλω να ξεχάσεις τους καυγάδες μας, τα «όχι» μου, τις μέρες που μου φώναξες ότι με μισείς γιατί δεν σε καταλαβαίνω, γιατί όλες αυτές οι στιγμές τελικά μας πήγαν πιο μπροστά. Γιατί κι εσύ σήμερα κατάλαβες ότι τα όρια ήταν ένδειξη αγάπης, αλλά κι εγώ νιώθω ήρεμη που δεν σου χαρίστηκα σε πολλά, όσο κι αν μέσα μου το μόνο που ήθελα ήταν να σου λέω μόνο «ναι σε όλα».

Κι αν δεν θυμάσαι τίποτα από όλα αυτά που εγώ θέλω, ας θυμάσαι αυτό:

Πως το μόνο όνειρο που έκανα για σένα ήταν να είσαι ευτυχισμένη και γελαστή. Τα υπόλοιπα όνειρα, για το τι θα γίνεις και τι θα κάνεις στη ζωή σου τα άφησα σε σένα, γιατί εσύ και μόνο εσύ ξέρεις καλύτερα απ’ όλους τι σου γεμίζει την ψυχή.

Γράφει η Αποστολία Καζάζη

Τα «ευχαριστώ» που θέλω να πω στο πρώτο μου παιδί

Mια συνάδελφος είχε πει ότι «τα μεγαλύτερα παιδιά είναι οι αφανείς ήρωες των γονιών» και κανείς δεν μπορεί να διαφωνήσει με αυτή την κουβέντα. Έρχονται στη ζωή μας, δέχονται την απειρία μας και μας μαθαίνουν να είμαστε γονείς από το μηδέν. Όσα «ευχαριστώ» και να τους πούμε ποτέ δεν θα είναι αρκετά για να εκφράσουμε την εκτίμηση, την αγάπη και την ευγνωμοσύνη μας. Παρόλα’ αυτά αξίζει μια προσπάθεια… Στο μεγάλο μας παιδί λοιπόν...

Σ' ευχαριστώ γιατί:

Μου έμαθες ότι η λέξη ανιδιοτέλεια δεν υπάρχει μόνο στα βιβλία: η αγάπη μιας μάνας δεν έχει όρια, είναι απέραντη, συγκλονιστική και πηγάζει από ένα αρχέγονο ένστικτό.

Με αγάπησες όχι για το είδος μαμάς που είμαι, αλλά μόνο και μόνο επειδή είμαι η μαμά σου.

Μου έμαθες να είμαι μαμά: όσο μεγάλωνες εσύ, άλλο τόσο μεγάλωνα και εγώ μαζί σου. Μου έμαθες να είμαι μαμά και μαζί χτίσαμε καθημερινότητά μας, έτσι ώστε όταν ήρθε το αδερφάκι σου, μου φάνηκαν όλα πιο εύκολα. Και αυτό το χρωστάω σε σένα.

Μου έμαθες να ζω στο τώρα: Είναι πολύ εύκολο να κοιτάς το παρελθόν και άλλοτε να το αναπολείς και άλλοτε να μετανιώνεις. Είναι ακόμη πιο εύκολο να κοιτάζεις το μέλλον, να κάνεις σχέδια και υπολογισμούς, να φαντάζεσαι πώς θα είναι ο μελλοντικός σου εαυτός. Είναι δύσκολο, όμως, να ζεις στο τώρα! Και με τον ερχομό σου με έκανες να απολαμβάνω την κάθε στιγμή σαν να μην υπάρχει αύριο, γιατί τόσο πολύ γεμίζεις τη ζωή μου.

Έκανα τα πρώτα μου βήματα σαν μητέρα μαζί σου: Η πρώτη φορά που φόρεσα τα ρούχα εγκυμοσύνης, η πρώτη φορά που είδα τόσες συγκλονιστικές αλλαγές στο σώμα μου, η πρώτη φορά που έζησα τον γλυκό πόνο της γέννας, η πρώτη φορά που τάισα ένα μωρό, η πρώτη φορά που οργάνωσα ένα παιδικό πάρτι. Όλες οι «πρωτιές» μου ανήκουν σε εσένα.

Μου έδωσες την ευκαιρία να κάνω λάθη και να μάθω από αυτά: Λάθη μικρά, όπως να σου βάλω λάθος την πάνα και μεγάλα, όπως να σου φωνάξω λίγο παραπάνω… και να έχω τύψεις μετά.

Μου δίδαξες τι θα πει να συγχωρείς: μέχρι να έρθεις στη ζωή μου, η ανοχή μου στα σφάλματα των ανθρώπων ήταν μικρή. Στο παιδί σου, όμως, συγχωρείς τα πάντα, οπότε έμαθα να δίνω δεύτερες και τρίτες ευκαιρίες… Να μπαίνω στην θέση κάποιου άλλου και να συμπονώ.

Ποτέ δεν ένιωσα μεγαλύτερη περηφάνια για τον εαυτό μου, μέχρι που σε κράτησα πρώτη φορά στην αγκαλιά μου. Ήσουν το μεγαλύτερο και το πιο όμορφο επίτευγμά μου.

Φροντίζεις το μικρό σου αδερφάκι με τέτοια στοργή που με συγκινεί και με κάνει να νιώθω πως έχω τον μεγαλύτερο σύμμαχο στη ζωή μου.

Ξύπνησες τη «μαχήτρια» που έκρυβα μέσα μου: με έκανες να πιστέψω στον εαυτό μου και στις δυνατότητές μου, γιατί πολύ απλά για εσένα και την οικογένειά μας θα έκανα τα πάντα.

Χάρη σε σένα έμαθα να κάνω δεύτερες και τρίτες σκέψεις: ο παρορμητισμός δεν έχει πλέον θέση στη ζωή μου και έτσι μπορώ να κάνω καλύτερες επιλογές για εμάς.

Είσαι η μεγαλύτερη φαν μου: και με κάνεις να νιώθω όμορφη, ακόμη και όταν είμαι κουρασμένη και έχω τα…χάλια μου.

Μου μοιάζεις: και στον μπαμπά σου, αλλά κυρίως σε εμένα. Στις εκφράσεις, στο γέλιο και όταν φοράς τα ψηλοτάκουνά μου και τα φουλάρια μου σε καμαρώνω και σε λατρεύω ακόμη πιο πολύ.

Με κάνεις να προσπαθώ να γίνομαι καλύτερη: γιατί είμαι το πρότυπό σου και δεν θέλω ποτέ να το μετανιώσεις.

Μου φτιάχνεις την διάθεση: όταν νομίζω ότι τα κάνω όλα λάθος ή ότι κανείς δεν με καταλαβαίνει, μια αγκαλιά σου αλλάζει όλη μου την πραγματικότητα.

Μπορώ να συνεχίσω να μακρηγορώ και να σου λέω «ευχαριστώ», όμως, ποτέ δεν θα είναι αρκετά. Και αυτό ισχύει για όλες τις μαμάδες που ξέρουν τι θα πει «η πρώτη αγάπη και παντοτινή». Εσείς, για ποιους λόγους θέλετε να ευχαριστήσετε το πρώτο σας παιδί;

https://www.mama365.gr/35018/ta-eyharisto-poy-thelo-na-po-sto-proto-moy-paidi-.html

Τύχη είναι να σου τύχει η μητέρα που θα επέλεγες

Η ζωή σου ξεκινάει μαζί της.

Είναι ο μοναδικός άνθρωπος που αντέχει να σε «κουβαλάει» και να σε κρατάει ασφαλή μέχρι να είσαι έτοιμος να βγεις στον κόσμο.  Δεν τη νοιάζει ότι έχει βαρύνει και πονάει η μέση της, ούτε πως μπορεί να χρειαστεί να μείνει στο κρεβάτι σε ακινησία, ούτε που ζαλίζεται και ανακατεύεται. Αντίθετα, χαίρεται γιατί ξέρει πως όλα αυτά συμβαίνουν για να είσαι καλά. Επίσης, δε θα μετανιώσει ποτέ για οτιδήποτε χρειαστεί για να συμβεί αυτό.

Σου τραγουδάει νανουρίσματα για να κοιμηθείς. Σε κρατάει αγκαλιά σαν να κρατά τον πιο πολύτιμο θησαυρό. Ο ορισμός της χαζομαμάς, σε βγάζει συνέχεια φωτογραφίες γιατί θέλει να κρατήσει τα πάντα. Σου λέει συνέχεια πόσο σ’ αγαπάει και ξέρει πως το καταλαβαίνεις.

Υπάρχουν φορές που την εξαντλείς και θυμώνει. Ακόμα και τότε, αρκεί να της χαμογελάσεις και οτιδήποτε αρνητικό εξαφανίζεται. Περνά ατέλειωτες ώρες συλλαβίζοντάς σου την λέξη «μα-μα» και όταν καταφέρνεις να πεις κάτι που του μοιάζει, ακόμα κι αν αυτό είναι ένα σκέτο «μα», σε φιλάει και σε αγκαλιάζει σαν να έχεις πει «δεσοξυριβονουκλεϊκό οξύ». Κάθε σου κίνηση, συλλαβή, κραυγή για εκείνη είναι σημαντικά.

Όσο μεγαλώνεις, μεγαλώνει και εκείνη μαζί σου και εύχεται να μεγαλώνετε σωστά. Όταν αρρωσταίνεις, μένει ξύπνια δίπλα σου. Όταν τη νύχτα πετάγεσαι τρομαγμένος μετά από εφιάλτη, είναι πάντα εκεί να σε πάρει μια αγκαλιά και να σου πει να μην φοβάσαι. Όταν δεν καταλαβαίνεις κάτι έχει την υπομονή και την διάθεση να στο εξηγήσει, μέχρι να το κατανοήσεις .Όταν της μιλάς, σε ακούει. Όταν πέσεις και χτυπήσεις, συνήθως τρομάζει, μα δε σου βάζει τις φωνές. Σε παίρνει αγκαλιά και σου υπενθυμίζει πως την επόμενη φορά θα πρέπει να προσέχεις.

Δεν πασχίζει να σε πείσει πως ο κόσμος είναι τέλειος, γιατί ξέρει πως δεν είναι. Σε μαθαίνει όμως πως όταν κάτι θέλουμε να γίνει καλύτερο, πρέπει να προσπαθούμε γι’ αυτό. Όταν έχεις άδικο σ’ το λέει γιατί πρέπει να μάθεις πως στη ζωή σου θα κάνεις και λάθη μα θα πρέπει να έχεις το θάρρος να τα παραδεχτείς και τη δύναμη να ζητάς συγνώμη. Όταν ρωτάς τη γνώμη της, σου λέει πάντα την αλήθεια. Όταν θέλεις να μείνεις μόνος σου το σέβεται. Όταν έχεις κάποιο πρόβλημα δε σου δίνει έτοιμη την λύση, μα σου μαθαίνει να τη βρίσκεις μόνος σου. Σου μαθαίνει να μπορείς να σταθείς στα δικά σου πόδια. Σε αγαπάει και σε φροντίζει, χωρίς να σε πνίγει.  Δε σε θέλει εξαρτημένο από εκείνη, γιατί μια τέτοια σχέση, δεν είναι ποτέ υγιής.

Όταν κάποια στιγμή αποφασίσεις να φύγεις από κοντά της, δε θα σε εμποδίσει. Σου έχει εμπιστοσύνη πως θα τα καταφέρεις. Σαφώς στενοχωριέται που φεύγεις, αλλά αγάπη δε σημαίνει ιδιοκτησία. Εκείνη ήταν εκεί στο πρώτο σου βήμα και θα είναι και σε όσα ακόμα τη χρειαστείς.

Παρόλα αυτά δεν είναι αλάνθαστη. Κανείς δεν είναι. Ούτε εσύ. Είσαι όμως σίγουρος πως πάντα προσπαθούσε για το καλύτερο. Εύχεσαι να μπορείς και εσύ να κάνεις το ίδιο. Εκείνη πάντα σου δείχνει τον δρόμο προς τα όνειρά σου, ακόμα και αν αυτός βρίσκεται μακριά της. Γιατί οι άνθρωποι που αγαπάς, δεν έχει τόση σημασία αν είναι κοντά σου, μα εκεί που είναι, να είναι ευτυχισμένοι.

Αυτή είναι η μητέρα που θα αναζητούσες ανάμεσα σε χιλιάδες άλλες. Τύχη είναι να σου τύχει η μητέρα που θα επέλεγες. Ευτυχία είναι να μπορείς αυτό να το συνειδητοποιήσεις.

Γράφει η Κατερίνα Ανδρεοπούλου – mindthetrap.gr

ΕΤΣΙ ΑΚΡΙΒΩΣ..

ΑΠΟΛΥΤΑ ΚΑΤΑΝΟΗΤΟ!

ΕΛΑ ΚΑΛΗΜΕΡΑ!!!

Ετσι

Αυτά είναι τα χαρακτηριστικά μιας έξυπνης γυναίκας

Η εξυπνάδα δεν είναι (μόνο) θέμα μόρφωσης σε μια γυναίκα.

Μια πραγματικά έξυπνη γυναίκα δεν φοβάται να το δείξει, αλλά δε το δείχνει με τρόπο εκνευριστικό σε κάθε περίσταση. Και αυτό είναι ένα από τα βασικά στοιχεία που την κάνουν πραγματικά έξυπνη.

Ας τα δούμε ένα ένα:

Έξυπνη είναι η γυναίκα που έχει πίστη στις δυνάμεις της. Είναι συνειδητοποιημένη, συγκροτημένη και δεν ετεροκαθορίζεται. Οι στιγμές αδυναμίας θα έρθουν όμως δεν είναι αυτή που θα χρησιμοποιήσει τη βοήθεια του κοινού καταχρηστικά. Ξέρει ποια είναι, ξέρει από πού ξεκίνησε και πού πάει. Πιστεύει σε εκείνη πριν οι υπόλοιποι πιστέψουν σε εκείνη.

Έξυπνη είναι η γυναίκα που κάνει ένα βήμα πίσω. Προς Θεού να μην θεωρηθεί ένδειξη αδυναμίας αλλά απεριόριστης δύναμης. Είναι η γυναίκα που δεν έχει πρόβλημα να δώσει τον πρώτο λόγο στον άνδρα της γιατί πολύ απλά ξέρει πως δεν έχει να αποδείξει σε κανέναν τίποτα. Είναι σίγουρη και δεν έχει πρόβλημα να αναλάβει και τον δευτεραγωνιστικό ρόλο σε κάθε μορφή διαπροσωπικής σχέσης.

Έξυπνη είναι η γυναίκα που επιλέγει άνδρα που θαυμάζει. Μόνο οι αδύναμοι άνθρωποι θέλουν να περιστοιχίζονται από κατώτερους ανθρώπους για να φαντάζουν αυτοί καλύτεροι. Ποτέ μια πραγματικά έξυπνη γυναίκα δε θα επιλέξει έναν ηλίθιο άνδρα.

Έξυπνη είναι η γυναίκα που έχει χιούμορ. Έχει ατάκα, ξέρει να απαντήσει, ξέρει πότε να το κάνει, ξέρει σε ποιον να το κάνει και τέλος ξέρει να το δέχεται χωρίς γκρίνιες και υστερίες. Το χιούμορ είναι η μεγαλύτερη ευλογία της ανθρωπότητας κι εσύ που μπορείς να λειτουργήσεις εντός ενός τέτοιου »σχηματισμού» είσαι προικισμένη.

Έξυπνη είναι η γυναίκα που δεν είναι καιροσκόπος. Δεν περιμένει τις ευκαιρίες αλλά δημιουργεί μόνη της τις ιδανικές συνθήκες για να ανθίσει προσωπικά και επαγγελματικά. Δεν είναι τυχοδιώκτης, δεν πατάει επί πτωμάτων αλλά έχει φιλοδοξίες.

Έξυπνη είναι η γυναίκα που είναι πολύπλευρη. Είναι εκείνη που διαβάζει τα κουτσομπολίστικα περιοδικά αλλά και το »Δεύτερο φύλο» της Σιμόν ντε Μποβουάρ. Είναι η γυναίκα που έχει άποψη εμπεριστατωμένη και επιχειρήματα για τα απλά, τα βαριά, τα σημαντικά και τα ασήμαντα.

Έξυπνη είναι η γυναίκα που θαυμάζει τις ωραίες γυναίκες. Βλέπεις τη Δούκισσα Νομικού και λες «πού πάει η κακομοίρα; Υπερεκτιμημένη;» Αν είσαι σε θέση να θαυμάσεις το όμορφο και να παραδεχθείς την ανωτερότητα κάποιου άλλου, είσαι πραγματικά έξυπνη.

Έξυπνη είναι η γυναίκα που μπορεί να διακρίνει τις περιστάσεις. Να είσαι »χαμαιλέοντας», αυτό επιτάσσουν οι συνθήκες. Να ξέρεις να σταθείς και να κινηθείς ανάλογα με το τι έχεις να αντιμετωπίσεις. Να αλλάζεις, να μετατρέπεσαι. Μόνο μία γυναίκα που ξέρει ποια είναι μπορεί να πάρει »άλλη μορφή» μη φοβούμενη την ολοκληρωτική ή μερική απώλεια της προσωπικότητά της. Ευφυΐα είναι η ικανότητα να αφομοιώνεις νέα δεδομένα, όπως σοφά είχε πει ο Bill Gates.

fumara

Δυστυχώς η Gucci δεν φτιάχνει μυαλά ακόμη...

Ένας άνθρωπος για να είναι ευτυχισμένος χρειάζεται 3 πράγματα: Κάποιον να αγαπάει,  κάποιον να ασχολείται και κάτι να ελπίζει!

Ετσιιι..

Αυτός να είναι ο στόχος της ζωής και όχι κάποιος άλλος!

Να χαμογελάτε στα παιδιά σας για να χαμογελάνε και αυτά!
Να αγαπάτε τα παιδιά σας για να αγαπάνε και αυτά!
Να σέβεστε τα παιδιά σας για να σέβονται και αυτά!
Δείξτε θαλπωρή και αλληλεγγύη σε αυτά για να μπορούν να δείξουν και αυτά!

Καλησπέρα σας!

Αν πάρεις στα σοβαρά τον κόσμο, οδηγείσαι με μαθηματική ακρίβεια στην κατάθλιψη

Παρατηρώντας και ζώντας σ’ αυτό τον κόσμο, τα συμπεράσματα που βγάζεις παίρνοντας τον στα σοβαρά, σε οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια στη κατάθλιψη.

Βιωματικά και πρακτικά και όχι θεωρητικά, κατανοεί ο καθένας μας πως το απόφθεγμα ¨Γνώρισα τους ανθρώπους και αγάπησα τα ζώα¨ είναι η κοντινότερη προσέγγιση της εποχής.

Την κατάντια του ανθρώπινου είδους τη βλέπεις σε πάρα πολλές πτυχές της κοινωνίας, από το ότι δεν υπάρχει κανένας δισταγμός στο να θανατώσει άνθρωπος άνθρωπο, μέχρι τις διαπροσωπικές σχέσεις στις οποίες δεν υπάρχει βάθος ούτε κατά διάνοια.

Οι σχέσεις είτε στηρίζονται στη χρόνια εξάρτηση είτε στο συμφέρον. Η φιλία είναι ένα σπάνιο είδος, πόσο μάλλον η ερωτική σχέση που περιέχει μέσα και τεράστιες δόσεις εγωισμού.

Για την πρώτη πτυχή του ¨ανθρώπου¨ που αφορά δολοφονίες (είτε με τη πρόφαση του πολέμου, της ομάδας, της θρησκείας κλπ) είναι κάτι που όσο και να μεγαλώσω, όση περισσότερη σοφία και να αποκτήσω, ποτέ δεν θα πάψει να μου προκαλεί έκπληξη το γεγονός πως αντί ο κόσμος τα 60-70 χρόνια της ζωής του να τα περνάει όμορφα γαλήνια στον πιο γεμάτο πλανήτη (απ’ όλες τις απόψεις) προτιμά να σκορπά το θάνατο, να καταστρέφει τη φύση, να δολοφονεί ζώα.

Για ποιο λόγο; Ποτέ δε θα μάθω πραγματικά τι ψυχικά τραύματα επουλώνει ο καθένας απ’ αυτούς, κάνοντας ανεπανόρθωτο κακό στο συνάνθρωπο.

Η δεύτερη πτυχή που σίγουρα είναι πιο βαριάς μορφής γιατί τη βιώνουμε καθημερινά στον κύκλο μας και δεν τη βλέπουμε απλά στην τηλεόραση, είναι αυτή των διαπροσωπικών σχέσεων.

Η αλήθεια είναι πως με το πέρας των χρόνων, μετά από συλλογή εμπειριών καταλήγεις στο συμπέρασμα πως ουσιαστικές και βαθιές ανθρώπινες σχέσεις δεν υπάρχουν. Σιγά σιγά βλέπεις γύρω σου την απαξίωση πολλών εννοιών, όπως της φιλίας, της συντροφικότητας ή της συνεργασίας.

Ο άνθρωπος μεγαλώνει, αλλάζει και χάνεται. Πράγματα που ένωναν δύο ανθρώπους στο παρελθόν πλέον όχι απλά έχουν ξεθωριάσει, αλλά έχουν διαγραφεί εντελώς. Έτσι μένει μόνο η συνήθεια η οποία κάποια στιγμή θα ξεπεραστεί κ αυτή.

Το πρόβλημα σ’ αυτή τη περίπτωση είναι πως μεγαλώνοντας δυσκολεύεσαι ολοένα και περισσότερο να βάλεις καινούρια άτομα στην καθημερινότητα σου. Μπορεί να διευρύνονται οι ορίζοντες σου και να γίνεσαι διαλλακτικότερος στα στραβά της εποχής και των γύρω σου, αλλά πολύ δύσκολα συνυπάρχεις μαζί τους.

Ευτυχώς που στα δικά μου μάτια υπάρχουν δύο πολύ σημαντικοί παράγοντες που μας δίνουν πνοή κι ενέργεια και μας γλυτώνουν από τη ματαιότητα. Το ένα είναι η τέχνη και το άλλο ο έρωτας.

Βέβαια τώρα που το ξανασκέφτομαι ο έρωτας αφορά κυρίως τους νέους ανθρώπους. Όσο μεγαλώνεις συνειδητοποιείς πως κι αυτός είναι εγωιστικός και υπερτιμημένος. Οπότε μένει μόνο η τέχνη, η οποία έχει τόσες πολλές μορφές, που είναι αδύνατον να μη βρεις κάτι να σε εκφράζει και να σε γεμίζει ενέργεια και ζωή. Μουσική, θέατρο, κινηματογράφος, ποίηση, ζωγραφική, φωτογραφία και φύση (κι αυτή τέχνη είναι).

Όλα είναι πράγματα που καθαρίζουν τελείως τον εγκέφαλο και σε κάνουν να δεις τη ζωή όμορφη(κι ας μην είναι). Χωρίς την ανάγκη αναγκαστικής συντροφιάς από ανθρώπους που δεν εκτιμάς ή δεν σε συνδέει τίποτα πλέον.

Δεν είναι άσχημο πράγμα η μοναχικότητα όταν έχεις για φίλο τη μαγεία της τέχνης, ανακαλύπτεις στον εαυτό σου κρυμμένες γωνίες που δεν γνώριζες καν την ύπαρξη τους.

Βέβαια αν υπάρξει η σπάνια περίπτωση του να βρεθεί ένας άνθρωπος που θα έχετε πνευματική και συναισθηματική ταύτιση τόσο δυνατή που να περάσετε όλα τα παραπάνω μαζί, νομίζω πως θα είστε πολύ κοντά στο να αγγίξετε το θεό.

Στενεύουν τα περάσματα

οι φίλοι μου φαντάσματα

κι η πόλη μοιάζει γενικώς

τάφος οικογενειακός

πηγηon_news.gr

Τι σας προσφέρει ο μεσημεριανός ύπνος ανάλογα με τη διάρκειά του

Ένας σύντομης διάρκειας υπνάκος το μεσημέρι ή το απόγευμα είναι ό,τι ακριβώς χρειαζόμαστε για να πάρουμε λίγες δυνάμεις και να καταφέρουμε να φέρουμε εις πέρας τις υποχρεώσεις της ημέρας. Το γνωρίζατε όμως ότι η διάρκειά του καθορίζει τις θετικές επιδράσεις του στις επιδόσεις μας;

. Ύπνος 10-20 λεπτών

Το λεγόμενο power nap είναι ιδανικό για να ενισχύσετε τη συγκέντρωσή σας και να αυξήσετε την παραγωγικότητά σας. Μελέτη του 2012 που δημοσιεύτηκε στην επιθεώρηση Sleep υπέδειξε ότι ένας σύντομος ύπνος διάρκειας μόλις 10 λεπτών προσφέρει άμεση βελτίωση ως προς το αίσθημα υπνηλίας και κόπωσης, τα επίπεδα ενέργειας και τις πνευματικές επιδόσεις. Ένας ύπνος διάρκειας 20 λεπτών οδηγεί σε βελτιώσεις σε διάστημα 35 λεπτών αφού ξυπνήσετε, με τις θετικές επιδράσεις να διαρκούν έως και 125 λεπτά.

2. Ύπνος 30 λεπτών

Σε διάστημα μισής ώρας φτάνουμε στο στάδιο 2 του ύπνου. Από το σημείο αυτό και έπειτα περνάμε σε βαθύ ύπνο, οπότε διακόπτοντας τον ύπνο στο ορόσημο των 30 λεπτών θα αποφύγετε την πνευματική σύγχυση και επίσης δεν θα αντιμετωπίσετε πρόβλημα στον ύπνο τη νύχτα, σύμφωνα με το Αμερικανικό Ίδρυμα για τον Ύπνο. Μελέτη που δημοσιεύτηκε το 2015 στην επιθεώρηση The Journal of Clinical Endocrinology & Metabolism έδειξε ότι ο μεσημεριανός ή απογευματινός ύπνος που διαρκεί έως και 30 λεπτά μπορεί να αντιστρέψει τον αντίκτυπο μιας νύχτας κακού ύπνου στο ορμονικό σύστημα.

3. Ύπνος 60 λεπτών

Ο ύπνος που διαρκεί μία έως μιάμιση ώρα συνοδεύεται συχνά από αδράνεια ύπνου (sleep inertia), ένα αίσθημα που θυμίζει το hangover και επιμένει για περίπου μιάμιση ώρα αφού ξυπνήσουμε. Ωστόσο, εάν κοιμηθείτε για 60 λεπτά (αφού συνέλθετε) θα νιώσετε ανανεωμένοι και πολύ ξεκούραστοι. Ο ύπνος που διαρκεί μία ώρα θα σας βοηθήσει να απομνημονεύσετε περισσότερες πληροφορίες και θα τονώσει την εγρήγορσή σας έως και για 10 ώρες, επομένως είναι ιδανικός εάν σας περιμένει μεγάλος φόρτος υποχρεώσεων ή κάποια απαιτητική πνευματική εργασία από το απόγευμα και μετά.

4. Ύπνος 90 λεπτών

Ο ύπνος που διαρκεί μιάμιση ώρα καλύπτει όλα τα στάδια του ύπνου, συμπεριλαμβανομένου του σταδίου γρήγορων κινήσεων των ματιών (REM) και του σταδίου αργών κυμάτων. Τα βαθύτερα στάδια του ύπνου βοηθούν να «καθαρίσει» το μυαλό, να βελτιωθεί η ικανότητα ανάκλησης πληροφοριών και να αποκατασταθεί τυχόν έλλειψη ύπνου. Όταν ο ύπνος περιλαμβάνει έναν πλήρη κύκλο όλων των σταδίων δεν συνεπάγεται αξιοσημείωτη αδράνεια ύπνου, όμως δεν πρέπει να υποκαθιστά τις συνιστώμενες 7-9 ώρες ύπνου τη νύχτα.

ΠΗΓΗ: www.onmed.gr

Το γιατρικό για τα πάντα, λέγεται θάλασσα

Είναι γαλάζια κι απέραντη. Χάνεσαι μέσα της… Θάλασσα!
Το γιατρικό για τα πάντα.

Όταν είσαι πεσμένος, μπερδεμένος, αυτή αναζητάς. Λίγο να χαθεί το βλέμμα στον ορίζοντα, εκεί που ενώνεται με τον ουρανό και όλα βγάζουν πάλι νόημα. Ηρεμεί η ψυχή σου. Είναι γνωστή και μαγική η ιδιότητα του νερού να γαληνεύει το μέσα σου. Λες και την ευλόγησε ο Θεός να κρύβει μέσα της χίλια μυστικά.

Όχι μόνο τα δικά της, που όλοι θα ήθελαν να εξερευνήσουν αλλά και τα δικά μας. Σκέψεις ανομολόγητες που σα να πετάξαμε στο βυθό της μαζί με τις πέτρες που ρίχναμε με θυμό. Εκπαιδευτήκαμε από μικροί να κάνουμε ψαράκια. Άλλες φορές καθώς μεγαλώναμε,κάναμε διαγωνισμούς ποιος θα τις ρίξει πιο μακρυά… Τώρα, ενήλικες ρίχνουμε πέτρες με μανία, λες κι αν τις ρίξουμε όλες, θα πνίξουμε και όσα μας βαραίνουν!

Είναι κι εκείνοι βέβαια που προτιμούν το βουνό! Σαν τη θάλασσα, όμως, έχει; Γιατί δεν είναι μόνο οι στιγμές που πήγαμε για να ξεχαστούμε, να ηρεμήσουμε, να στάξουμε μέσα της το δάκρυ μας. Είναι οι έρωτες που ζήσαμε στις ακτές της. Τα φιλιά, τα πρώτα και τα επόμενα. Οι ερωτικές αγκαλιές και οι υποσχέσεις, που κρύψαμε στις σπηλιές της. Τα πρώτα μεθύσια σε μια αμμουδιά, γύρω απ’τη φωτιά. Τα παγωτά που μετρούσαμε ως παιδιά, ποιος θα φάει τα περισσότερα. Ο ίδιος διαγωνισμός και για τα καλοκαιρινά μπάνια. Τα γέλια, τα παιχνίδια. Γι’αυτό σου λέω! Σαν τη θάλασσα δεν έχει!

Ήρεμη ή ανταριασμένη την ίδια επιρροή ασκεί πάνω μας, αφού έχουμε κρύψει, εκτός από τις σκέψεις, και τις αναμνήσεις μας. Γεγονός που την καθιστά κατάλληλο μέρος για αναπόληση. Ας μη μιλήσουμε για τα ταξίδια με τα πλοία, χαζεύοντας τις άσπρες γραμμές που σχημάτιζαν οι έλικες, καθώς απομακρυνόμασταν από κάποιο λιμάνι. Σ’ εκείνα που οι τάσεις φυγής γινόταν ανακούφιση.

Απέραντη και διαφανή. Ναι, διάφανη! Μπορεί να λέμε για τα καταγάλανα νερά της, όμως η αλήθεια είναι πως αυτό που βλέπουμε όταν την κοιτάμε είναι ο ουρανός. Αν το σκεφτείτε καλά αποκτά διάφορες αποχρώσεις, μέχρι να πέσει η νύχτα, και τότε γίνεται πίσσα, μαύρη. Τότε έρχεται και το φεγγάρι να σχηματίσει πάνω της ένα χρυσό μονοπάτι μέχρι το άπειρο. Κι αναρωτιέσαι πού θα έφτανες αν μπορούσες να το περπατήσεις.

Ένας καθρέφτης είναι η θάλασσα που ο ουρανός σαν ένας γόης φιγουράρει μέσα της. Τα καλοκαιρινά πρωινά που ο ήλιος κι αυτός με τη σειρά του, δημιουργεί ασημένιες αντανακλάσεις μέσα στο γαλάζιο σαν μικρά διαμάντια. Ναι, καθρέφτης είναι η θάλασσα τελικά κι όχι μόνο του ουρανού, αλλά της φύ

πηγηΓράφει η Λένα Μπατσκίνη

ΕΝΑ ΕΞΑΙΡΕΤΚΟ ΚΕΙΜΕΝΟ:
»Αν με ρωτήσεις τι μου λείπει περισσότερο απ’ τις ανθρώπινες σχέσεις, θα σου απαντήσω η ευγένεια. Και δεν είμαι η μόνη, νομίζω. Δεν ξέρω αν έχουμε χάσει λίγο την μπάλα και την ανθρωπιά μας με τις νέες τεχνολογίες και τα συναφή, δεν ξέρω αν η υπερβολική αστικοποίηση έφερε την απομόνωση κι εν τέλει τη συμπεριφορά της χάβρας, δεν ξέρω αν η απογοήτευση της κοινωνικοπολιτικής κατάστασης κι η οικονομική δυσπραγία του καθενός, μας έκανε να χάσουμε λίγο απ’ την ευγένειά μας. Σε εκείνα τα απλά και καθημερινά, που τις περισσότερες φορές μας χαρακτηρίζουν.

Χάθηκε πλέον το χαμόγελο απ’ τους ανθρώπους, εκείνο που χωρίς να ξέρεις τον περαστικό σου φτιάχνει τη μέρα. Εκείνο που ανοίγει ο γείτονας την πόρτα του ασανσέρ κουνώντας συγκαταβατικά το κεφάλι, σου δίνει μια σακούλα που σου έπεσε απ’ τα χέρια και σου χαμογελά, απλώς γιατί σε βοήθησε σε κάτι.

Πού πήγε εκείνη η «καλημέρα», που πριν λίγα χρόνια την άκουγες απ’ τον πρώτο τυχόντα που θα συναντούσες εκτός σπιτιού; Πού πήγε εκείνη η τσίχλα, που σε κέρναγε ο περιπτεράς, όταν του έκανες σεφτέ; Το κουλούρι, που σου έδινε ο φούρναρης, γιατί σήμερα του έγιναν πολύ αφράτα!

Πού πήγε το χάδι των λέξεων στα αυτιά μας, η ομορφιά του λόγου κι η ευφορία της ψυχής μας; Πόσο καιρό έχεις να αισθανθείς όμορφα με τα λόγια κάποιου ανθρώπου; Ν’ ακούσεις ένα «παρακαλώ», ένα «ευχαριστώ» ή έστω έναν πληθυντικό ευγενείας που ν’ αποτελεί δείγμα σεβασμού κι ευγένειας; Πού πήγαν οι ωραίοι άνθρωποι, βρε παιδάκι μου; Ψάχνω, ψάχνω και μέσα στην οχλαγωγή τους μετράω με τη σέσουλα.

Μας έχουν λείψει οι άνθρωποι που φέρονται όμορφα στους γύρω τους. Εκείνοι που είναι όμορφοι εξωτερικά κι εσωτερικά. Εκείνοι που έχουν βαλθεί να ομορφύνουν τον κόσμο και ν’ αλλάξουν την ψυχολογία, έστω κι ενός ανθρώπου. Είναι λίγοι, το έχουμε πάρει πρέφα, αλλά είναι ξεχωριστοί κι ευδιάκριτοι. Λάμπουν από μακριά, όπως ο χρυσός. Κι η λάμψη τους είναι μεταδοτική.

Οι άνθρωποι με ευγένεια χειρίζονται το λόγο με λεπτότητα. Κρατάνε τις λέξεις στα χείλη τους με διακριτικότητα, γιατί τρέμουν μην τις πληγώσουν. Κι αν μια λέξη πληγωθεί, αν τη χρησιμοποιήσεις λάθος, αν δεν την εκφέρεις όμορφα, τότε ταυτίζεται με άσχημα συναισθήματα, με αρνητισμό, θυμό και πόνο. Θέλουν χάδι οι λέξεις, όπως και τα’ αυτιά μας.

Με τι λεπτότητα και τι χάρη σου συμπεριφέρονται λες κι είσαι κύριος επί των τιμών! Έτσι αισθάνεσαι δηλαδή, μιας και σπάνια πλέον σου συμπεριφέρονται με όμορφο τρόπο. Πες μου ποια ήταν η τελευταία φορά που κάποιος σου χάρισε ένα λουλούδι. Υπήρξε κάποιος που έγραψε για σένα ένα ποίημα; Κάποιος που σηκώθηκε για να τραβήξει την καρέκλα σου πριν καθίσεις; -Στις κυρίες πάει αυτό-. Κάποιος που σου άνοιξε την πόρτα του αυτοκινήτου για να κατέβεις; Κάποιος που προσφέρθηκε να σε γυρίσει σπίτι γιατί ήταν αργά; Κάποιος που σε ευχαρίστησε απλώς για κάτι που του προσέφερες; Κάποιος που σου έστειλε ένα μήνυμα γιατί σε θυμήθηκε ή για να σου πει ένα «περαστικά»;

Οι ευγενείς άνθρωποι είναι υπό εξαφάνιση. Γι’ αυτό κι όταν μας φέρονται όμορφα, όπως θα έπρεπε να φερόμαστε όλοι στην καθημερινότητά μας, κυριαρχεί η έκπληξη και θεωρούμε ότι ανακαλύψαμε κάποιο θησαυρό.

Κοιτάξτε γύρω σας κι εντοπίστε τους. Φοράνε χαμόγελο, μοιράζουν ευχές, βοηθάνε απλόχερα και σου φτιάχνουν τη μέρα με τη γλυκύτητα και τον εκλεπτυσμένο λόγο τους. Άνθρωποι με ήθος που οι τρόποι τους είναι μιας άλλης εποχής, μιας εποχής που πολλοί θα θέλαμε να έχουμε ζήσει.

Η ευγένεια ανοίγει πόρτες, κλείνει στόματα με αποστομωτικό τρόπο, αποτελεί την πιο διπλωματική απάντηση σε μια άσχημη συμπεριφορά και το κυριότερο είναι ο πιο σίγουρος τρόπος να σ’ αγαπήσουν.

Να είστε ευγενείς, γιατί όπως έλεγε κι ο Πλούταρχος: «Ο ευγενής άνθρωπος δίνει αξιοπρέπεια σ’ όλες τις πράξεις».
ΠΗΓΗ:awakengr.com

«Η χημεία 2 ανθρώπων, φαίνεται απ’ την πρώτη στιγμή»

«Η χημεία 2 ανθρώπων, φαίνεται απ’ την πρώτη στιγμή»

Χημεία – η παράταξη όλων των αισθήσεων σε πλήρη αρμονία τη στιγμή που συναντάς εκείνον.

Αυτόν τον άνθρωπο που η όψη του απ’ την πρώτη στιγμή θα σου θυμίσει, εκείνο το όνειρο που έβλεπες καιρό τώρα, όταν έκλεινες τα βλέφαρα και φανταζόσουν το ταίρι σου….

Την ώρα που τα μάτια σου αντικρίζουν εκείνον, ο χρόνος σταματάει.

Οι λέξεις περισσεύουν κι η ανάσα κόβεται. Μένουν μόνο τα βλέμματά σας να μιλήσουν και να καλύψουν όλα τα κενά που υπάρχουν μέσα σας. Όλα όσα πριν συναντηθείτε αναρωτιόσασταν καιρό πώς γίνεται να προϋπήρχαν.

Κι ανυπομονείς συνεχώς να βρεθείς κοντά του. Αφήνεσαι ελεύθερος να αντιληφθείς την αύρα του. Όλο αυτό που σου εκπέμπει η παρουσία του. Κάτι το τρομακτικά οικείο και λατρεμένο απ’ τη πρώτη κιόλας συνάντηση. Τον παρατηρείς. Φαντάζεσαι τα χέρια του επάνω σου. Αισθάνεσαι πώς ακριβώς είναι να σε αγγίζουν. Κι όταν σε κρατούν, είναι λες και μια ασπίδα αγάπης σου περιβάλει το κορμί, κρατώντας σε αιχμάλωτο σε μια φυλακή τρυφερότητας.

Το πρόσωπό του αντιπροσωπεύει όλα όσα πάντα αδημονούσες να σου φέρει η μοίρα. Κάθε χαρακτηριστικό του φαντάζει λες και είναι φτιαγμένο μόνο για σένα. Και προσδοκάς συνεχώς ένα του χαμόγελο. Θες εγωιστικά να προκαλείται από σένα κάθε μοναδική του αυθόρμητη αντίδραση. Τα πρώτα σκιρτήματα κάνουν την εμφάνισή τους και φανερώνουν εξαρχής μία κοινή πορεία στο χρόνο.

Χωρίς να σημαίνει αυτό πως προτρέχεις. Η προσδοκία ποτέ δεν αποτέλεσε κακό οιωνό.

Μελετάς τα σημάδια. Εδώ δε χωρούν υπολογισμοί και μαθηματικά. Ούτε αλγόριθμοι που θα σε οδηγήσουν σε ένα θετικό ή αρνητικό αποτέλεσμα. Κοντά σ’ εκείνον χάνεσαι στη μαγεία του σήμερα. Μια μαγεία που γεννά τις πρώτες σας εκφράσεις. Αναμενόμενες και γνωστές και στους δύο, λες κι έχετε ζήσει μαζί στην προηγούμενη ζωή σας. Το φαινόμενο που κάθε σκέψη σου, πριν καν ειπωθεί, την ίδια στιγμή εξωτερικεύεται απ’ τα χείλη του.

Και μένεις άφωνος κοιτώντας τον με μια απρόσμενη λαχτάρα, καθώς η δίψα σου να τον ανακαλύψεις περισσότερο μεγαλώνει. Και σας βγαίνει αβίαστα. Δεν καταβάλλετε ουδεμία προσπάθεια για το οτιδήποτε συμβαίνει μεταξύ σας. Η επικοινωνία σας γεφυρώθηκε . Οι αντιλήψεις σας έδεσαν. Σαν το αλάτι στο φαγητό. Οι γεύσεις σας ενώθηκαν και προκάλεσαν μια πανδαισία απολαύσεων.

Το φιλί σας σφραγίζει την πρώτη σαρκική επαφή. Το απόλυτο ταίριασμα των χειλιών που απ’ την ένωσή τους άφησαν το αποτύπωμά τους σε όλο σας το είναι. Και σε ταξιδεύει, σε παίρνει μαζί του παντού, δε ρωτάς ποτέ πού θα σε πάει. Ο προορισμός σού είναι αδιάφορος. Ξέρεις καλά πως ό,τι και να έχει στο μυαλό του δεν είναι παρά κομμένο και ραμμένο στα μέτρα σου

Έτσι, σε κερδίζει ολοκληρωτικά άνευ αμφιβολιών και τον ακολουθείς άνευ όρων.

 

Τα μάτια του εκπέμπουν εμπιστοσύνη, ένα συναίσθημα που χτίζεται με κόπο στη διάρκεια του χρόνου, μα, να που ξεπετάχτηκε χωρίς κόπο στο τώρα απροκάλυπτα. Και θες να το βιώσεις στο έπακρο.

Η μυρωδιά του αποτελεί για σένα το πιο εθιστικό άρωμα που έχει ποτέ ανακαλύψει η όσφρησή σου. Η ευωδία και μόνο που αναδύεται απ’ το σώμα του τη στιγμή που έρχεσαι κοντά του, κουμπώνει σαν το χαμένο σου κομμάτι. Κάτι που είχες για καιρό αφήσει σε μιαν άκρη πεσμένο, μα δες, αποκαλύφθηκε σαν μια οφθαλμαπάτη. Μια όαση που μέσα της παρασύρεσαι και χάνεσαι μέχρι να σας βρει το ξημέρωμα αγκαλιά.

Και σου υπενθυμίζει πως όταν κοιμάστε μαζί, αφήνεις το πνεύμα σου στα χέρια του με ασφάλεια. Οι ανάσες κι οι χτύποι της καρδιάς σας συντονίζονται. Χαράζουν κοινές νότες επάνω στο πεντάγραμμο της εκάστοτε ευτυχίας κι αισθάνεσαι ένα μαζί του. Είναι αυτό το μοναδικά οικείο και γνώριμο συναίσθημα που εξωτερικεύουν οι υπάρξεις σας κάθε φορά που ανακαλύπτετε ο ένας τον άλλο.

Και δεν ανησυχείτε για το μέλλον. Σίγουροι πια πως ακόμα κι οι στόχοι σας δε μένει παρά να είναι κοινοί. Ξέροντας πως θα σας ενώνει κάτι βαθύ κι ειλικρινές καθώς συντροφιά θα σμίγουν οι καθημερινές σας συνήθειες. Δεν είστε μαζί απλά για να καταπολεμήσετε τη μοναξιά σας, αλλά γιατί δεν μπορείτε να φανταστείτε πλέον αντίκρυ τις ζωές σας κι εσάς δυο οντότητες με ξεχωριστούς προορισμούς.

Ίσως να είναι αρκετά νωρίς, μα κάποιες φορές, εκείνες που με ένα νεύμα ακουμπάει

την ψυχή σου, που σε τρομάζει η δύναμη της έλξης που σου ασκεί, τότε σου βγαίνει να πεις κουβέντες μακροπρόθεσμες. Κι απλά σιωπάς στο φόβο μην νιώσει πως υπερβάλλεις κι αφήνεις απλά τον καιρό να στις επιβεβαιώσει.

Κάθε στιγμή της ημέρας που δε θα σας βρίσκει αντάμα, θα σου είναι αδύνατο να πολεμήσεις τη σκέψη του. Δε θα θέλεις να βρίσκεσαι οπουδήποτε αλλού. Να μην είσαι μέρος κανενός άλλου σχεδίου. Το πεπρωμένο που σας έφερε μαζί θα φροντίσει όπως και την ημέρα της γνωριμίας σας να σας δίνει αφορμές να μην μπορείτε ο ένας μακρυά απ’ τον άλλο.

Σε μια ρουτίνα που δε μιλάνε τα χείλη αλλά τα βλέμματα. Καταργούνται οι λέξεις. Σε μια καθημερινότητα που δεν απαιτείται καν να καταβάλλεις οποιαδήποτε είδους προσπάθεια για να τον κερδίσεις. Απλά θα σου φανερώνει την αγάπη του με πράξεις. Κι εσύ θα ανταμώνεις το όνειρο. Έναν κόσμο δικό σας κάτω απ’ την επήρεια πολλών εθιστικών αγγιγμάτων. Κι αισθήσεων που συγκρούονται κι εκρήγνυται.

Και σου ψιθυρίζει στο αυτί πως η χημεία όπως κι η μαγεία δε χάνονται. Αιωρούνται σαν έρμαια μέσα στο σύμπαν. Τόσο που αν βρεθείς περιπλανώμενος και νιώσεις να σε κατακλύζουν απ’ τον ένα και μοναδικό, δε θα βγεις ποτέ από τα δίχτυα τους. Όχι ότι το θες, άλλωστε…Της Μαίρης Νταουξή Πηγή

Αυτόν τον άνθρωπο που η όψη του απ’ την πρώτη στιγμή θα σου θυμίσει, εκείνο το όνειρο που έβλεπες καιρό τώρα, όταν έκλεινες τα βλέφαρα και φανταζόσουν το ταίρι σου….

Την ώρα που τα μάτια σου αντικρίζουν εκείνον, ο χρόνος σταματάει.

Οι λέξεις περισσεύουν κι η ανάσα κόβεται. Μένουν μόνο τα βλέμματά σας να μιλήσουν και να καλύψουν όλα τα κενά που υπάρχουν μέσα σας. Όλα όσα πριν συναντηθείτε αναρωτιόσασταν καιρό πώς γίνεται να προϋπήρχαν.

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ> Nέος Aνάδρομος Ερμής Σεπτεμβρίου!! Aνατρoπές & Eπανασυvδέσεις «Φωτιά» γι’ Αυτά τα 5 ζώδια

Κι ανυπομονείς συνεχώς να βρεθείς κοντά του. Αφήνεσαι ελεύθερος να αντιληφθείς την αύρα του. Όλο αυτό που σου εκπέμπει η παρουσία του. Κάτι το τρομακτικά οικείο και λατρεμένο απ’ τη πρώτη κιόλας συνάντηση. Τον παρατηρείς. Φαντάζεσαι τα χέρια του επάνω σου. Αισθάνεσαι πώς ακριβώς είναι να σε αγγίζουν. Κι όταν σε κρατούν, είναι λες και μια ασπίδα αγάπης σου περιβάλει το κορμί, κρατώντας σε αιχμάλωτο σε μια φυλακή τρυφερότητας.

Το πρόσωπό του αντιπροσωπεύει όλα όσα πάντα αδημονούσες να σου φέρει η μοίρα. Κάθε χαρακτηριστικό του φαντάζει λες και είναι φτιαγμένο μόνο για σένα. Και προσδοκάς συνεχώς ένα του χαμόγελο. Θες εγωιστικά να προκαλείται από σένα κάθε μοναδική του αυθόρμητη αντίδραση. Τα πρώτα σκιρτήματα κάνουν την εμφάνισή τους και φανερώνουν εξαρχής μία κοινή πορεία στο χρόνο.

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ> Ας Αρχίσουν να Προετοιμάζονται!! Γι’ Aυτά τα 5 Ζώδια, Eρχονται Aπίστευτες Aλλαγές ΜEΣΑ στο Φθινόπωρο

Χωρίς να σημαίνει αυτό πως προτρέχεις. Η προσδοκία ποτέ δεν αποτέλεσε κακό οιωνό.

Μελετάς τα σημάδια. Εδώ δε χωρούν υπολογισμοί και μαθηματικά. Ούτε αλγόριθμοι που θα σε οδηγήσουν σε ένα θετικό ή αρνητικό αποτέλεσμα. Κοντά σ’ εκείνον χάνεσαι στη μαγεία του σήμερα. Μια μαγεία που γεννά τις πρώτες σας εκφράσεις. Αναμενόμενες και γνωστές και στους δύο, λες κι έχετε ζήσει μαζί στην προηγούμενη ζωή σας. Το φαινόμενο που κάθε σκέψη σου, πριν καν ειπωθεί, την ίδια στιγμή εξωτερικεύεται απ’ τα χείλη του.

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ> Η Δούκισσα Νομικού Αποκαλύπτει τη δίαιτά της: «Έτσι Έχασα ΟΛΑ τα Κιλά της Εγκυμοσύνης Μέσα σε 2 μήνες»

Και μένεις άφωνος κοιτώντας τον με μια απρόσμενη λαχτάρα, καθώς η δίψα σου να τον ανακαλύψεις περισσότερο μεγαλώνει. Και σας βγαίνει αβίαστα. Δεν καταβάλλετε ουδεμία προσπάθεια για το οτιδήποτε συμβαίνει μεταξύ σας. Η επικοινωνία σας γεφυρώθηκε . Οι αντιλήψεις σας έδεσαν. Σαν το αλάτι στο φαγητό. Οι γεύσεις σας ενώθηκαν και προκάλεσαν μια πανδαισία απολαύσεων.

Το φιλί σας σφραγίζει την πρώτη σαρκική επαφή. Το απόλυτο ταίριασμα των χειλιών που απ’ την ένωσή τους άφησαν το αποτύπωμά τους σε όλο σας το είναι. Και σε ταξιδεύει, σε παίρνει μαζί του παντού, δε ρωτάς ποτέ πού θα σε πάει. Ο προορισμός σού είναι αδιάφορος. Ξέρεις καλά πως ό,τι και να έχει στο μυαλό του δεν είναι παρά κομμένο και ραμμένο στα μέτρα σου.

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ> Ήταν 8 & Eγιναν… 9: Νεκpός κι Aλλος Ηθοποιός από το από το «Κωνσταντίνου & Ελένης»

Έτσι, σε κερδίζει ολοκληρωτικά άνευ αμφιβολιών και τον ακολουθείς άνευ όρων.

 

Τα μάτια του εκπέμπουν εμπιστοσύνη, ένα συναίσθημα που χτίζεται με κόπο στη διάρκεια του χρόνου, μα, να που ξεπετάχτηκε χωρίς κόπο στο τώρα απροκάλυπτα. Και θες να το βιώσεις στο έπακρο.

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:> Nέα Σελήνη του Σεπτεμβρίoυ!! Mεγάλη Tύχη σε Epwτικά-Oικονομικά γι’ Aυτά τα ζώδια

Η μυρωδιά του αποτελεί για σένα το πιο εθιστικό άρωμα που έχει ποτέ ανακαλύψει η όσφρησή σου. Η ευωδία και μόνο που αναδύεται απ’ το σώμα του τη στιγμή που έρχεσαι κοντά του, κουμπώνει σαν το χαμένο σου κομμάτι. Κάτι που είχες για καιρό αφήσει σε μιαν άκρη πεσμένο, μα δες, αποκαλύφθηκε σαν μια οφθαλμαπάτη. Μια όαση που μέσα της παρασύρεσαι και χάνεσαι μέχρι να σας βρει το ξημέρωμα αγκαλιά.

Και σου υπενθυμίζει πως όταν κοιμάστε μαζί, αφήνεις το πνεύμα σου στα χέρια του με ασφάλεια. Οι ανάσες κι οι χτύποι της καρδιάς σας συντονίζονται. Χαράζουν κοινές νότες επάνω στο πεντάγραμμο της εκάστοτε ευτυχίας κι αισθάνεσαι ένα μαζί του. Είναι αυτό το μοναδικά οικείο και γνώριμο συναίσθημα που εξωτερικεύουν οι υπάρξεις σας κάθε φορά που ανακαλύπτετε ο ένας τον άλλο.

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ> Τα Άστρα Αποφάσισαν για το Υπόλοιπο του 2018!! Αλλαγές & Νέοι Έpwτες για Αυτά τα ζώδια

Και δεν ανησυχείτε για το μέλλον. Σίγουροι πια πως ακόμα κι οι στόχοι σας δε μένει παρά να είναι κοινοί. Ξέροντας πως θα σας ενώνει κάτι βαθύ κι ειλικρινές καθώς συντροφιά θα σμίγουν οι καθημερινές σας συνήθειες. Δεν είστε μαζί απλά για να καταπολεμήσετε τη μοναξιά σας, αλλά γιατί δεν μπορείτε να φανταστείτε πλέον αντίκρυ τις ζωές σας κι εσάς δυο οντότητες με ξεχωριστούς προορισμούς.

Ίσως να είναι αρκετά νωρίς, μα κάποιες φορές, εκείνες που με ένα νεύμα ακουμπάει

την ψυχή σου, που σε τρομάζει η δύναμη της έλξης που σου ασκεί, τότε σου βγαίνει να πεις κουβέντες μακροπρόθεσμες. Κι απλά σιωπάς στο φόβο μην νιώσει πως υπερβάλλεις κι αφήνεις απλά τον καιρό να στις επιβεβαιώσει.

Κάθε στιγμή της ημέρας που δε θα σας βρίσκει αντάμα, θα σου είναι αδύνατο να πολεμήσεις τη σκέψη του. Δε θα θέλεις να βρίσκεσαι οπουδήποτε αλλού. Να μην είσαι μέρος κανενός άλλου σχεδίου. Το πεπρωμένο που σας έφερε μαζί θα φροντίσει όπως και την ημέρα της γνωριμίας σας να σας δίνει αφορμές να μην μπορείτε ο ένας μακρυά απ’ τον άλλο.

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ> Έφτασε Επιτέλους η Σειρά τους!! Αυτά τα Ζώδια Βρίσκουν το Mεγάλο Έpwτα Mέσα στον Σεπτέμβριο

Σε μια ρουτίνα που δε μιλάνε τα χείλη αλλά τα βλέμματα. Καταργούνται οι λέξεις. Σε μια καθημερινότητα που δεν απαιτείται καν να καταβάλλεις οποιαδήποτε είδους προσπάθεια για να τον κερδίσεις. Απλά θα σου φανερώνει την αγάπη του με πράξεις. Κι εσύ θα ανταμώνεις το όνειρο. Έναν κόσμο δικό σας κάτω απ’ την επήρεια πολλών εθιστικών αγγιγμάτων. Κι αισθήσεων που συγκρούονται κι εκρήγνυται.

Και σου ψιθυρίζει στο αυτί πως η χημεία όπως κι η μαγεία δε χάνονται. Αιωρούνται σαν έρμαια μέσα στο σύμπαν. Τόσο που αν βρεθείς περιπλανώμενος και νιώσεις να σε κατακλύζουν απ’ τον ένα και μοναδικό, δε θα βγεις ποτέ από τα δίχτυα τους. Όχι ότι το θες, άλλωστε…Της Μαίρης Νταουξή Πηγή