Η ζωή όντως μοιάζει 

με ένα ατέλειωτο ταξίδι 

σε δρόμους που αλλάζουν συνεχώς. 

Κάθε άνθρωπος που συναντάμε είναι σαν 

μια στάση: 

μερικές είναι σύντομες, 

άλλες διαρκούν, 

αλλά όλες αφήνουν 

ένα ίχνος μέσα μας. 

Κάποιοι μας διδάσκουν, 

άλλοι μας αναστατώνουν, μερικοί απλώς περνούν, 

αλλά όλοι συμβάλλουν 

στο χάρτη της ψυχής μας. 

Και ίσως το πιο όμορφο 

δεν είναι μόνο οι προορισμοί που φτάνουμε, 

αλλά οι στιγμές 

που μοιραζόμαστε με εκείνους που καθιστούν την διαδρομή πιο φωτεινή, 

πιο βατή και πιο ουσιαστική.

Η ζωή είναι ένα ταξίδι 

όχι μόνο μέσα στον χώρο, αλλά και μέσα στον χρόνο 

και την ψυχή. 

Κάθε άνθρωπος που συναντάμε γίνεται μια στάση στον εσωτερικό μας χάρτη, μια ευκαιρία να δούμε 

τον κόσμο μέσα 

από νέα μάτια. 

Οι σχέσεις μας δεν είναι απλώς παρενθέσεις, 

αλλά καθρέφτες που μας δείχνουν ποιοι είμαστε 

και ποιοι μπορούμε 

να γίνουμε.

Κάποιες στάσεις είναι σύντομες και αθόρυβες αφήνουν μόνο ψιχία εμπειριών και συναισθημάτων. 

Άλλες μένουν βαθιά χαραγμένες, 

σαν φάροι που φωτίζουν 

τις σκοτεινές μας διαδρομές και μας καθοδηγούν 

όταν χάσουμε τον δρόμο μας.

 Οι άνθρωποι αυτοί δεν είναι μόνο συνοδοιπόροι, 

είναι η ίδια η ουσία 

του ταξιδιού, 

γιατί χωρίς τις συναντήσεις, 

οι χάρτες μας θα ήταν άδειοι, και οι δρόμοι μας χωρίς βάθος.

Και ίσως η πιο φιλοσοφική αλήθεια είναι ότι, 

όσο περισσότερο ανοίγουμε την καρδιά μας στις στάσεις αυτές, 

τόσο περισσότερο ανακαλύπτουμε ότι 

το ταξίδι δεν έχει προορισμό, οι προορισμοί είναι στιγμές και οι στιγμές είναι άνθρωποι. 

Κάθε βλέμμα, 

κάθε λέξη, 

κάθε χειρονομία 

γίνεται ένας δρόμος 

που μας οδηγεί πιο κοντά 

στο να καταλάβουμε 

όχι μόνο τη ζωή, 

αλλά και τον ίδιο μας 

τον εαυτό.

Άγγιγμα Ψυχής