Πώς οργανώνουν τη μέρα τους τα σπουδαία μυαλά

Για να μαθαίνουμε και οι υπόλοιποι. Ένα νέο βιβλίο αποκαλύπτει τις μικρές καθημερινές λεπτομέρειες της μεγαλοφυίας.

Όλοι μας έχουμε μια απίστευτη περιέργεια για τις καθημερινές συνήθειες των προσώπων που θαυμάζουμε. Έτσι ο δημοσιογράφος Mason Currey κάθισε και συγκέντρωσε πληροφορίες για τον τρόπο που δούλευαν (και ζούσαν) 400 σημαντικοί καλλιτέχνες και επιστήμονες από τον Φράνσις Σκοτ Φιτζέραλντ μέχρι τον Γουόρχολ και από την Γερτρούδη Στάιν μέχρι την Σίλβια Πλαθ. Το νέο αυτό βιβλίο (στα ελληνικά κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Key Books)  έρχεται να μας πει πως τα  trivia τις καθημερινότητας των ειδώλων μας δεν ικανοποιούν μόνο την διάθεση μας να κοιτάξουμε λιγάκι τις ζωές τους μέσα από την κλειδαρότρυπα αλλά εξηγούν και πολλά πράγματα για το πώς λειτουργεί το ταλέντο και η ιδιοφυία τους. Πόσο κοιμούνταν;  Πόσο και πότε έτρωγαν; Πόση ώρα δημιουργούσαν; Παραδίνονταν στην τέχνη τους αυθόρμητα και χωρίς διακοπές ή είχαν πρόγραμμα.

Ο  Curray βούτηξε σε αυτές τις καθημερινές λεπτομέρειες της ζωής τους επί ενάμιση χρόνο κάθε καθημερινή μέρα από τις 05.30 το πρωί αφού πρώτα βούρτσιζε τα δόντια του και έφτιαχνε ένα φλυτζάνι καφέ, όπως μας πληροφορεί. Παρακάτω θα βρείτε μερικές από τις ασήμαντες (αλλά τελικά όχι και τόσο) λεπτομέρειες της ζωής προσωπικότητων που καθόρισαν την ιστορία της ανθρωπότητας αλλά και ενδιαφέροντα μότο που φανερώνουν το πώς λειτουργούσε το μυαλό τους και τι καθόριζε την δουλειά τους.

O Μπαλζάκ έπινε 50 φλυτζάνια καφέ. Ο Μπετόβεν απαιτούσε ο καφές του να έχει εξήντα κόκκους ανά φλυτζάνι και πολλές φορές τους μετρούσε και μόνος του για να είναι σίγουρος. Ο Βολταίρος περνούσε 20 ώρες την ημέρα στο γραφείο του. Η Γερτρούδη Στάιν έγραφε το πολύ 30 λεπτά την ημέρα. Ο Κάφκα έγραφε πάντα μετά τις 22.30 το βράδυ. O Ζορζ Μπαλανσίν είχε τις μεγαλύτερες εμπνεύσεις του καθώς σιδέρωνε.Ο Τζορτζ Γκέρσουιν δούλευε για δώδεκα ώρες τη μέρα από τις 12 το πρωί μέχρι τις 12 το βράδυ συνθέτοντας στο πιάνο με πυτζάμες, ρόμπα και παντόφλες.Ο Αμερικανός συγγραφέας Τόμας Γουλφ έγραφε στην κουζίνα του χρησιμοποιώντας το ψυγείο του σαν γραφείο.Ο Ζαν Πολ Σαρτρ μασούσε ταμπλέτες Corydrane, μία μίξη αμφεταμινών και ασπιρίνης.

Πατρίσια Χάισμιθ 
Η αγαπημένη της τεχνική για να βάζει τον εαυτό της στην κατάλληλη διάθεση για δουλειά ήταν να κάθεται στο κρεβάτι περιστοιχισμένη από τσιγάρα, σταχτοδοχείο, σπίρτα, μια κούπα καφέ και ένα ντόνατ.

Τόνι Μόρισον 
"Δεν μπορώ να γράφω τακτικά. Ποτέ δεν κατάφερα να το κάνω -κυρίως επειδή είχα πάντα μια δουλειά εννεά με πέντε. Έπρεπε να γράφω είτε βιαστικά, στα κενά αυτών των ωρών,  είτε να γράφω πολλές ώρες τα Σαββατοκύριακα  και πριν ξημερώσει". 

Τζόις Κάρολ Όουτς
"Οι πρώτες εβδομάδες συγγραφής ενός νέου μυθιστορήματος είναι ιδιαίτερα δύσκολες και αποκαρδιωτικές. Η ολοκλήρωση της πρώτης γραφής είναι τόσο δύσκολη όσο και να σπρώχνεις ένα φυστίκι με την μύτη σου πάνω σε βρώμικο πάτωμα. 

Μάγια Αγγέλου 
"Προσπαθώ να διατηρώ το σπίτι πολύ όμορφο. Δεν μπορώ όμως να δουλέψω σε ωραίο περιβάλλον. Με πετάει έξω. Γι' αυτό κρατάω ένα δωμάτιο σε ένα ξενοδοχείο για να δουλεύω. Ένα μικρό ασήμαντο δωμάτιο, με ένα μόνο κρεβάτι και μερικές φορές, αν καταφέρω να βρω, ένα νιπτήρα με καθρέφτη για να πλένω το πρόσωπο μου".

Σίλβια Πλαθ
"Να έχω ξεμπερδέψει με το πρωινό και το καθάρισμα (στρώσιμο κρεβατιού, πλύσιμο πιάτων, σφουγγάρισμα και ό,τι άλλο) μέχρι τις 8.30. Να γράφω δηλαδή πριν τις 9.00. Αυτό λύνει τα μάγια"

Τζόις Κάρολ Όουτς
"Οι πρώτες εβδομάδες συγγραφής ενός νέου μυθιστορήματος είναι ιδιαίτερα δύσκολες και αποκαρδιωτικές. Η ολοκλήρωση της πρώτης γραφής είναι τόσο δύσκολη όσο και να σπρώχνεις ένα φυστίκι με την μύτη σου πάνω σε βρώμικο πάτωμα". 

Αγκάθα Κρίστι 
"Πολλοί φίλοι μου μου έχουν πει "δεν μπορώ να ξέρω πότε γράφεις τα βιβλία σου, γιατί δεν σε έχω δει ποτέ να γράφεις ή έστω να αποσύρεσαι προκειμένου να γράψεις. Μάλλον συμπεριφέρομαι όπως κάνουν τα σκυλιά που όταν βρίσκουν ένα κόκκαλο, φεύγουν με τρόπο μυστικό και τα χάνεις για κανένα μισαώρο". 

Πάμπλο Πικάσο
Όταν δουλεύω, αφήνω το σώμα μου έξω απ' την πόρτα όπως οι Μουσουλμάνοι βγάζουν τα παπούτσια τους πριν μπουν στο τζαμί». 

Φράνσις Μπέικον

«Συχνά απολαμβάνω να δουλεύω με χανγκόβερ, γιατί το μυαλό μου σφύζει από ενέργεια κι έτσι μπορώ να σκεφτώ πολύ καθαρά».

Καρλ Γιουνγκ
«Έχω συνειδητοποιήσει ότι κάποιος που είναι κουρασμένος και χρειάζεται ανάπαυση και, παρόλα αυτά, συνεχίζει να εργάζεται, είναι χαζός». 

To βιβλίο του Mason Currey Η τέχνη της ρουτίνας μόλις κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Key Books

Συγκλονιστικό βίντεο – Ο αλκοολικός γονιός μέσα από τα μάτια ενός παιδιού

Πόσο φοβάται το παιδί, τι σκέψεις κάνει;

Τι μπορεί να συμβαίνει μέσα στο μυαλό και την ψυχούλα, ενός μικρού παιδιού, όταν η μητέρα ή ο πατέρας του είναι συνέχεια μεθυσμένοι;…

Πως βλέπει τον γονέα του όταν από το πρωί τρεκλίζει, όταν δεν του δίνει σημασία, ή στην χειρότερη περίπτωση, όταν επάνω στο μεθύσι του το βαράει και το κακοποιεί;

Η απάντηση είναι μια: Τον βλέπει σαν ένα τέρας!

Σαν ένα τέρας από αυτά που στοιχειώνουν τους εφιάλτες του, το οποίο δεν μπορεί να νικήσει, όπως γίνεται συνέχεια στα παραμύθια. Αλλά τα παραμύθια είναι διαφορετικά από την πραγματικότητα.

Το βίντεο που θα δείτε γυρίστηκε στα πλαίσια μιας καμπάνιας με τίτλο: «αλκοολικοί γονείς: τέρατα στα μάτια των παιδιών». Υπεύθυνη είναι μια Φινλανδική μη κερδοσκοπική εταιρία για την προστασία των παιδιών, η Fragile Childhood (ευαίσθητη παιδική ηλικία).

Σκεφτείτε το λίγο. Αυτά τα παιδιά είναι ήρωες.

Έχουν μάθει να επιβιώνουν με τις δικές τους δυνάμεις. Και πώς να μην το κάνουν όταν είναι 3, 4 και 5 ετών και πρέπει μόνα τους να ετοιμάσουν φαγητό, γιατί η μητέρα τους είναι μεθυσμένη ξαπλωμένη στον καναπέ σε κατάσταση αναισθησίας, πρέπει να μάθουν να ντύνονται μόνα τους και να φροντίζουν τα αδερφάκια τους γιατί ο πατέρας κοιτάζει το άδειο μπουκάλι και βρίζει μπερδεύοντας τα λόγια του.

Δείτε το συγκλονιστικό βίντεο

Πηγή

ΔΕ θα πιστέψετε ποια είναι η καλύτερη άσκηση για το γυναικείο σώμα!

Ιδιαίτερα ευεργετικό είναι το ποδόσφαιρο για τις γυναίκες, αφού σύμφωνα με νέα μελέτη του πανεπιστημίου της Κοπεγχάγης

, όσες παίζουν ποδόσφαιρο είναι πιο δυνατές και έχουν καλύτερη καρδιακή λειτουργία συγκριτικά με όσες συνηθίζουν ασχολούνται με κάποιο άλλο άθλημα.

Στη μελέτη, η οποία διήρκεσε δυο χρόνια, συμμετείχαν 100 γυναίκες που βρίσκονταν πριν την εμμηνόπαυση και οι οποίες δεν αθλούνταν. Οι εθελόντριες χωρίστηκαν σε τρεις ομάδες: σε όσες έπαιζαν ποδόσφαιρο, σε όσες έτρεχαν και στην ομάδα ελέγχου.

Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της μελέτης, τα περισσότερα οφέλη στην υγεία τους είχαν όσες συμμετέχουσες έπαιζαν ποδόσφαιρο. Βραχυπρόθεσμα παρουσίασαν βελτίωση στην αντοχή και την ταχύτητα, είχαν αυξημένη μυϊκή μάζα και εμφάνιζαν μεγαλύτερη κατανάλωση οξυγόνου με αποτέλεσμα να έχουν καλύτερη φυσική κατάσταση.

«Οι γυναίκες που ασχολούνται με το ποδόσφαιρο έχουν υψηλούς καρδιακούς ρυθμούς, τρέχουν πολύ και κλωτσάνε, καθιστώντας έτσι το ποδόσφαιρο έναν αποτελεσματικό τρόπο για να ενισχύσουν τόσο την καρδιακή λειτουργία τους όσο και την ενδυνάμωσή τους» σχολιάζει ο επικεφαλής της μελέτης Peter Krustrup.

Επιπρόσθετα, βρέθηκε ότι οι εθελόντριες που έπαιζαν ποδόσφαιρο συνέχισαν να ασχολούνται με το άθλημα σε αντίθεση με όσες έτρεχαν, οι οποίες σε μεγάλο βαθμό σταμάτησαν να ασκούνται.

Τα αποτελέσματα της μελέτης θα δημοσιευτούν στο επόμενο τεύχος της επιστημονικής επιθεώρηση «Scandinavian Journal of Medicine and Science in Sports».

Πηγή: tanea.gr

Τα 10 πράγματα που ένας γιος χρειάζεται από τον πατέρα του

Ο συγγραφέας Michael Donnell στο βιβλίο του What a Son Needs From His Dad: How a Man Prepares His Sons for Life, μας δίνει τα 10 βασικά πράγματα που χρειάζεται ένας γιος από τον πατέρα του.

1. Σεβασμός

Λίγα πράγματα επηρεάζουν τόσο σημαντικά ένα αγόρι, ο σεβασμός είναι ένα από αυτά. Και μην περιμένετε να τον κερδίσει. Δώστε το του ανυστερόβουλα, ως ένα μεγάλο δώρο από εσάς προς εκείνον!      

2. Εμπιστοσύνη

Η εμπιστοσύνη «γεννά» εμπιστοσύνη. Αν θέλετε λοιπόν κάποια στιγμή ογιος σας να γίνει ένας ενήλικος άξιος εμπιστοσύνης απλώς…εμπιστευτείτε τον. Στα πάντα. Δείξτε εμπιστοσύνη στις επιλογές του, στην προσωπικότητά του, στους χρόνος του, στα πρόσωπα που επιλέγει, στα χόμπι του…

3. Αυτοπεποίθηση

Όλα τα παιδιά και ιδιαίτερα τα μικρά αγόρια έχουν ανάγκη να νιώθουν ότι μπορούν να κάνουν σπουδαία πράγματα. Δεν χρειάζεται να του δείξετε ποια είναι αυτά τα πράγματα. Το μόνο που χρειάζεται είναι να δώσετε προσοχή στις ανάγκες του και να του δώσετε την ευκαιρία να νιώσει σίγουρος με τον εαυτό του.    

4. Όραμα

Ο γιος σας χρειάζεται  από νωρίς να καταλάβει πως ενεργεί και σκέφτεται ένας ώριμος άνθρωπος. Και αυτό θα το δει κυρίως από εσάς. Γι’ αυτό γίνετε ο άνθρωπος που θα θέλατε ο γιος σας να γίνει. Και ξεκινήστε από σήμερα

5. Υπευθυνότητα

Οι νέοι άνθρωποι έχουν ανάγκη από σημαντικά «καθήκοντα» για να νιώσουν σημαντικοί και υπεύθυνοι. Σίγουρα αυτά τα καθήκοντα που εσείς θα του υποδείξετε θα τον βοηθήσουν να ωριμάσει, αλλά το πιο σημαντικό που θα πρέπει να του δείξετε είναι ο ρόλος του μέσα στην οικογένεια.

6. Χώρος

Σε κανένα μπαμπά δεν αρέσει να φεύγει μακριά από την οικογένεια του αλλά δε σας έχει τύχει κάποιες φορές που χρειάζεται να λείψετε σε ταξίδι ο γιος σας να συμπεριφέρεται προστατευτικά στη μαμά του και στα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας; Δε νιώθετε περήφανος γι’ αυτό; Θυμηθείτε πως όσο ο γιος σας χρειάζεται την παρουσία σας, άλλο τόσο χρειάζεται κάποιες φορές και το χώρο ώστε να μπορεί να παίρνει κάποιες ευθύνες από μόνος του

7. Μεγαλοψυχία

Όλοι χρειαζόμαστε τη στήριξη και τη μεγαλοψυχία των άλλων, στις δύσκολες ώρες της ζωής μας. Συχνά οι μπαμπάδες μαθαίνουν πολλά στους γιους τους, αλλά ξεχνούν να τους μάθουν την συμπόνια. Αλλά την χρειάζονται πολύ. Όπως έλεγε άλλωστε και ο Αριστοτέλης «η μεγαλοψυχία είναι σαν ένα κόσμημα που στολίζει όλες τις αρετές, γιατί τις κάνει μεγαλύτερες                                                                               

8. Καθοδήγηση

Ένας πατέρας μπορεί να καθοδηγήσει το γιο του με έναν τελείως διαφορετικό τρόπο απ ότι μια μητέρα. Ο πατέρας είναι το πρώτο πρόσωπο που δίνει έμπνευση στο γιο του. Και βέβαια στο δύσκολο δρόμο της καθοδήγησης θα πρέπει να έχετε υπομονή, κουράγιο και κατανόηση. Το αξίζει έτσι δεν είναι;  

9. Πρόκληση

Τα αγόρια αγαπούν τις προκλήσεις. Τους αρέσει να σκαρφαλώνουν να πηδούν, να τρέχουν γενικά να αναπτύσσουν ταχύτητες. Μην τον εμποδίσετε . Απλώς δείξτε του πότε χρειάζεται να πατάει φρένο.

10. Αγάπη

Δείξτε του πώς να αγαπάει. Πως; Αρχίζοντας από το να αγαπάτε την σύντροφο και την οικογένειά σας. Και μην ξεχνάτε πως δεν υπάρχει σωστός ή λάθος τρόπος να δείχνει κανείς την αγάπη του. Αρκεί να τη δείχνει 

10 πράγματα που θέλω να μάθω στο γιο μου

1. Βρες μια δουλειά που θα σε κάνει ευτυχισμένο.

2. Να λες πάντα την αλήθεια στον εαυτό σου, ανεξάρτητα από τις συνέπειες.

3. Να είσαι ευγενής σε κάθε σου συναναστροφή. Έτσι απλά.

4. Να θυμάσαι ότι είσαι υπεύθυνος για τον εαυτό σου αλλά και για τις πράξεις σου… πάντα.

5. Μην ξεχνάς ότι είσαι αξιαγάπητος. Ό,τι κι αν κάνεις στη ζωή σου, αυτό δεν θα αλλάξει ποτέ.

6. Να μαγειρεύεις τόσο για εσένα όσο και για την οικογένειά σου.

7. Να αγαπάς χωρίς προσδοκίες. Είναι ο μόνος τρόπος να αγαπήσεις αληθινά κάποιον.

8. Το νου σου στο παντελόνι σου! Δεν ενδιαφέρει κανέναν να δει το εσώρουχό σου.

9. Πειραματίσου. Απότυχε. Μάθε. Ξαναπροσπάθησε.

10. Μην πάψεις ποτέ να κάνεις όνειρα… αλλά προχώρα στην πράξη χωρίς καθυστέρηση!

Από τον μπαμπά και μπλόγκερ Τζέιμι Γουίνστον.

Πόσος χρόνος πρέπει να περάσει μέχρι την επόμενη εγκυμοσύνη;

Σύμφωνα με μια νέα μελέτη που δημοσιεύτηκε στο BJOG – An International Journal of Obstetrics and Gynaecology, οι γυναίκες που έχουν μικρά διαστήματα ανάμεσα στις εγκυμοσύνες τους, (κάτω από 18 μήνες), είναι πιο πιθανό να παρουσιάσουν μια μείωση στη διάρκεια της επόμενης εγκυμοσύνης τους.

Η μελέτη πραγματοποιήθηκε στις Ηνωμένες Πολιτείες, σε δείγμα 454.716 γεννήσεις ζώντων νεογνών από γυναίκες με δύο ή περισσότερες εγκυμοσύνες κατά τη διάρκεια μιας εξαετούς περιόδου. Οι ερευνητές εξέτασαν την επίδραση που είχε ένα μικρό, ανεπαρκές, χρονικό διάστημα από τη μια γέννηση στην άλλη, σχετικά με τη διάρκεια της επόμενης εγκυμοσύνης.

Τα αποτελέσματα της έρευνας έδειξαν ότι οι μητέρες με μικρότερα διαστήματα ανάμεσα στις εγκυμοσύνες τους είχαν περισσότερες πιθανότητες να γεννήσουν πριν από τις 39 εβδομάδες κύησης, σε σύγκριση με τις γυναίκες με μεγαλύτερη απόσταση ανάμεσα στις γεννήσεις.

Σύμφωνα με την Emily DeFranco, καθηγήτρια εμβρυομητρικής ιατρικής στο Cincinnati College of Medicine στο Οχάιο και το Κέντρο για την Πρόληψη του Πρόωρου Τοκετού, η οποία συμμετείχε στη μελέτη, τα μικρό χρονικό διάστημα ανάμεσα στις κυήσεις είναι ένας γνωστός παράγοντας κινδύνου για πρόωρο τοκετό, ωστόσο, αυτή η νέα έρευνα δείχνει ότι η ανεπαρκής απόσταση ανάμεσα στις κυήσεις συνδέεται με μικρότερη συνολική διάρκεια της εγκυμοσύνης.

Αυτή η μελέτη έχε ιμεγάλη κλινική σημασία όσον αφορά στη μείωση του συνολικού ποσοστού των πρόωρων γεννήσεων σε όλο τον κόσμο μέσα από τη σωστή ενημέρωση των γυναικών σχετικά με τη σημασία της επαρκούς απόστασης από τη μια γέννα στην άλλη, εστιάζοντας κυρίως στις γυναίκες που γνωρίζουμε πως έχουν προδιάθεση/ είναι υψηλού κινδύνου για πρόωρο τοκετό.

Είναι οι φοβίες κληρονομικές;

Τα παιδιά μπορούν να κληρονομήσουν τους φόβους της μητέρας τους μέσω της μυρωδιάς τους, σύμφωνα με μια νέα μελέτη των ερευνητών της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου του Μίσιγκαν και του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης - με επικεφαλής τον πολωνικής καταγωγής ψυχίατρο και νευροεπιστήμονα Γιάτσεκ Ντέμπιεκ.

Σύμφωνα με την έρευνα που δημοσιεύθηκε πρόσφατα στα Πρακτικά της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ (PNAS), διαπιστώθηκε ότι μεταξύ των γενεών, οι φοβίες και οι τραυματικές εμπειρίες, μεταφέρονται από τις μητέρες στα παιδιά τους μέσω του μηχανισμού της μυρωδιάς.

Στο παρελθόν, οι ερευνητές πίστευαν ότι οι αγχώδεις διαταραχές μπορούν να περάσουν μέσω των γονιδίων στο σπέρμα, αλλά τα νέα ευρήματα αποδεικνύουν ότι υπάρχει και άλλος τρόπος μετάδοσης από ό,τι πίστευαν μέχρι σήμερα οι επιστήμονες. Παρά τις κλινικές ενδείξεις ότι οι μερικοί φόβοι μεταδίδονται από γενιά σε γενιά, δεν έχουμε πλήρη κατανόηση για το πώς γίνεται αυτό. Έχουμε πειράματα του μοντέλου μετάδοσης του φόβου από τη μητέρα στο βρέφος μόνο σε πειραματικό επίπεδο τρωκτικών. Ωστόσο οι ερευνητές πιστεύουν ότι κάτι τέτοιο θα μπορούσε να εξηγήσει και να μας δώσει απαντήσεις και για τις ανθρώπινες συμπεριφορές.

Οι ερευνητές πειραματίστηκαν λοιπόν μαθαίνοντας σε θηλυκά ποντίκια να φοβούνται συγκεκριμένες οσμές, όπως εκείνη της μέντας κάνοντάς τους ήπια ηλεκτροσόκ πριν την εγκυμοσύνη τους.  Όταν γέννησαν, εξέθεσαν πάλι τις μητέρες (τρωκτικά) στις ίδιες οσμές - χωρίς ηλεκτροσόκ αυτή την φορά - για να βεβαιωθούν ότι ακόμα διατηρούσαν την ενστικτώδη αντίδραση φόβου και άρνησης. Στην συνέχεια, ανακάλυψαν ότι και τα νεογνά τους είχαν παρόμοιες αντιδράσεις όταν εκτέθηκαν και εκείνα με την σειρά τους στις συγκεκριμένες μυρωδιές.

Σύμφωνα με το πείραμα αποδείχτηκε ότι η μητρική έκφραση του φόβου αυξάνει την ορμόνη του στρες κορτικοστερόνη και την ενεργοποίηση της αμυγδαλής, ώστε να προκαλέσει τη γνωριμία με το φόβο. Έτσι συγκεκριμένοι φόβοι μπορεί να μεταφερθούν από γενιά σε γενιά.  Όταν οι επιστήμονες χορήγησαν στα νεογέννητα ποντικάκια μια χημική ουσία που μπλόκαρε τη δραστηριότητα στην εγκεφαλική περιοχή της αμυγδαλής, τα μικρά έπαψαν πλέον να «κληρονομούν» τον φόβο από τις μητέρες τους μέσω της οσμής.

Η νέα αυτή έρευνα δίνει καινούργιες γνώσεις και στοιχεία, χαρίζοντας ελπίδες στους επιστήμονες ότι μπορούν να διαλευκάνουν τον μηχανισμό του φόβου ώστε να αναπτυχθούν θεραπευτικές αλλά και προληπτικές προσεγγίσεις.

Υιοθεσία: Όλα όσα θα πρέπει να γνωρίζετε

«Το παιδί πρέπει να απολαμβάνει ειδική προστασία, να του παρέχονται ευκαιρίες και δυνατότητες κατάλληλες, ώστε να μπορεί να αναπτύσσεται σωματικά, νοητικά, ηθικά, πνευματικά και κοινωνικά με υγιεινό και φυσιολογικό τρόπο σε συνθήκες ελευθερίας και αξιοπρέπειας»

«Το παιδί έχει δικαίωμα στην καλή διατροφή, κατοικία, ψυχαγωγία και ιατρική περίθαλψη»

«Πρέπει, όσο είναι δυνατό, να μεγαλώνει με τη φροντίδα και την ευθύνη των γονιών του και οπωσδήποτε σε μια ατμόσφαιρα στοργής, ηθικής και υλικής ασφάλειας»

Όσα αναφέρονται πιο πάνω ορίζονται στην Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Παιδιού, του κάθε παιδιού. Είναι λοιπόν απόλυτα λογικό να σκεφτούμε: πως μπορεί ένα παιδί που δεν έχει οικογένεια, να μεγαλώσει σε ένα περιβάλλον που να του παρέχει, όσα αναφέρονται και ακόμη περισσότερα, που έχουν καταγραφεί στην διακήρυξη των δικαιωμάτων του; Τα δημόσια ιδρύματα φυσικά βοηθούν αυτά τα παιδιά, όμως δεν είναι δυνατό να τους παρέχουν την αποκλειστικότητα που  πρέπει να έχει ένα παιδί,  η οποία μπορεί να υπάρξει μόνο μέσα σ' ένα υγιές οικογενειακό περιβάλλον.

Στη χώρα μας πλέον υιοθετούνται περίπου 550 παιδιά κάθε  χρόνο (τα 50 μόνο από ιδρύματα). 

Που μπορείτε ν' απευθυνθείτε:      

Εξαρτάται από το είδος της υιοθεσίας θα κάνετε:

-      Αν θέλετε να υιοθετήσετε ένα παιδί από κάποιο κρατικό ίδρυμα : σε οποιαδήποτε περιοχή της χώρας και αν βρίσκεστε, θα πρέπει να απευθυνθείτε στο Κέντρο Βρεφών «Η Μητέρα». Το ίδρυμα αυτό ανήκει στο Κέντρο Πρόνοιας Περιφέρειας Αττικής, και συνεργάζεται  με τους γονείς που επιθυμούν να υιοθετήσουν  παιδί από κρατικό ίδρυμα.      

-      Αν γνωρίζετε το παιδί που επιθυμείτε να υιοθετήσετε (ιδιωτική υιοθεσία) : θα απευθυνθείτε στην Διεύθυνση Δημόσιας Υγείας & Κοινωνικής Μέριμνας της περιφέρειάς σας. Αυτό ισχύει για όλη την Ελλάδα.

-      Αν θέλετε να υιοθετήσετε παιδί από άλλη χώρα, (διακρατική υιοθεσία),  αρμόδιες είναι και πάλι η Διεύθυνση Δημόσιας Υγείας & Κοινωνικής Μέριμνας της κάθε περιοχής αλλά και η Κεντρική Αρχή για τις διακρατικές υιοθεσίες που εδρεύει στο Υπουργείο Εργασίας.

Τι προϋποθέτει ο νόμος

-  Ένας βασικός περιορισμός για την υιοθεσία ανηλίκου, είναι η ηλικία του υποψήφιου θετού γονέα. Δεν πρέπει να έχει διαφορά με το παιδί μικρότερη από 18 χρόνια και μεγαλύτερη από 50. Επίσης πρέπει να είναι άνω των 30 ετών και όχι μεγαλύτερος από 60.

-  Για να υιοθετηθεί ένα παιδί και πάντα με γνώμονα το συμφέρον του, γίνεται η λεγόμενη κατά το νόμο κοινωνική έρευνα, από αναγνωρισμένες από το κράτος γι' αυτό το σκοπό κοινωνικές οργανώσεις και από εξειδικευμένους κοινωνικούς λειτουργούς. Κατά την έρευνα αυτή ελέγχεται κατά πόσο οι μελλοντικοί θετοί γονείς είναι κατάλληλοι  να πάρουν το παιδί και να το αγκαλιάσουν μέσα στην οικογένειά τους με ασφάλεια και εκτιμάται κατά πόσο η υιοθεσία θα αποβεί ή όχι προς όφελος του υιοθετημένου.

-  Για να γίνει επιτρεπτή η υιοθεσία πρέπει οι φυσικοί γονείς να δώσουν την συναίνεσή τους (ή η μητέρα, εφόσον είναι ανύπαντρη) και αυτό μπορεί να γίνει μόνο εφόσον το μωρό έχει συμπληρώσει τους 3 πρώτους μήνες από τη γέννησή του.

-  Ένα παιδί μπορεί να δοθεί για υιοθεσία μετά από αφαίρεση της επιμέλειας της φυσικής οικογένειας, την οποία αιτείται ο εισαγγελέας ανηλίκων στο αρμόδιο δικαστήριο.

-  Όταν ολοκληρωθεί η κοινωνική έρευνα με όλα τα στοιχεία (την έκθεση της κοινωνικής λειτουργού και  την συναίνεση των φυσικών γονιών), φτάνουμε στο δικαστήριο για μια εκούσιας δικαιοδοσίας διαδικασία.  

-  Μετά την τελεσιδικία της απόφασης, η υιοθεσία θεωρείται οριστική. Το παιδί παίρνει το όνομα των γονέων που το υιοθέτησαν και εξομοιώνεται σύμφωνα με τον νόμο, με το φυσικό παιδί.  

-   Θα πρέπει να τονίσουμε  πως η υιοθεσία δεν προϋποθέτει την ύπαρξη ζευγαριού. Μπορεί και ένας μόνο γονέας να υιοθετήσει παιδί.

-  Τέλος αν ο ανήλικος που θα υιοθετηθεί είναι πάνω από 12 ετών, μπορεί να ερωτηθεί και ο ίδιος στο δικαστήριο για την υιοθεσία του.  

Η διαδικασία της υιοθεσίας βήμα βήμα

Υιοθεσία από κρατικό ίδρυμα -Κέντρο Βρεφών «Η Μητέρα»

Η διαδικασία χωρίζεται σε τέσσερα στάδια :

1. Προκαταρκτικό στάδιο: Οι ενδιαφερόμενοι υποβάλλουν αίτηση υιοθεσίας σε έντυπο του Κέντρου. Ανάμεσα σ' αυτά που απαντούν εκτός από πληροφορίες που αφορούν τους ίδιους και τον γάμο τους, συμπληρώνουν και τα χαρακτηριστικά που θα επιθυμούσαν να έχει το παιδί που θα υιοθετήσουν π.χ φύλο και ηλικία. Οι υποψήφιοι θετοί γονείς μαζί με την αίτηση υποβάλλουν τα βιογραφικά τους σημειώματα, φωτογραφίες και υπεύθυνη δήλωση ότι έχουν λευκό ποινικό μητρώο, ενώ ο οικογενειακός τους γιατρός θα πρέπει να δώσει πληροφορίες για την υγεία τους, συμπληρώνοντας σχετικά έντυπα τα οποία θα στείλει απ' ευθείας στην Ιατρική υπηρεσία του «Μητέρα». Μετά την υποβολή της αίτησης και των πιστοποιητικών, το ζευγάρι καλείται για προκαταρκτική ατομική συνεργασία με κοινωνική λειτουργό, κατά την οποία εξετάζονται διάφορα θέματα της υιοθεσίας καθώς επίσης και οι προσδοκίες του ζεύγους απ' αυτήν.

2. Στάδιο οικογενειακής μελέτης :  οι αιτήσεις που γίνονται δεκτές από το προκαταρκτικό στάδιο, περνούν στο επόμενο, που αφορά την οικογενειακή μελέτη του ζευγαριού ( σύμφωνα με το Ν. 2447/1996) και την προετοιμασία τους για υιοθεσία. Το στάδιο αυτό περιλαμβάνει σειρά συνεντεύξεων των αιτούντων μαζί και χωριστά, με κοινωνικό λειτουργό στο γραφείο, επίσκεψη στο σπίτι τους, καθώς επίσης συναντήσεις του κοινωνικού λειτουργού με το συγγενικό και φιλικό τους περιβάλλον.   Αν οι υποψήφιοι θετοί γονείς κατοικούν στην επαρχία, καλούνται αρχικά στην Αθήνα για συνεργασία με κοινωνικό λειτουργό του «Μητέρα» και στη συνέχεια η οικογενειακή μελέτη ολοκληρώνεται από τις οικείες Διευθύνσεις Δημόσιας Υγείας & Κοινωνικής Μέριμνας, με τις οποίες συνεργάζεται το «Μητέρα».

3. Γνωριμία με το παιδί. Μετά την έγκριση της αίτησης των υποψήφιων θετών γονέων, ειδοποιούνται από το «Μητέρα» για να ενημερωθούν και να  γνωρίσουν το παιδί. Εφόσον οι υποψήφιοι θετοί γονείς αποφασίσουν να προχωρήσουν στην υιοθεσία του παιδιού, αρχίζει το στάδιο της προσαρμογής. Δηλαδή είναι απαραίτητο να επισκέπτονται καθημερινά το παιδί και να ασχολούνται με την φροντίδα του, τόσο για να το γνωρίσουν όσο και για να εξοικειωθεί κι εκείνο μαζί τους ώστε φεύγοντας από το «Μητέρα» να μπορέσει να ενταχθεί ομαλά στο νέο του σπίτι.

4.Τελική έγκριση. Εφόσον οι θετοί γονείς πάρουν και την τελική έγκριση, μετά την επιτυχή προσαρμογή τους με το παιδί, μπορούν να προχωρήσουν στη νομική τελείωση της υιοθεσίας. Συνεννοούνται με δικηγόρο της επιλογής τους, ο οποίος υποβάλλει την αίτηση υιοθεσίας στο αρμόδιο Πρωτοδικείο. Το παιδί μπορούν να το πάρουν στο σπίτι τους οι γονείς, από την  πρώτη κιόλας ημέρα αμέσως μετά την επιτυχή προσαρμογή του, ακόμα και πριν ολοκληρωθεί τυπικά η έκδοση της απόφασης.

*  Με τις σημερινές συνθήκες , ο χρόνος για την ολοκλήρωση μιας υιοθεσίας από την εποχή της υποβολής της αίτησης είναι περίπου 4 χρόνια. Αυτό συμβαίνει γιατί στις μέρες μας υπάρχουν πολλές αιτήσεις ζευγαριών για υιοθεσία και μικρός αριθμός παιδιών που πρόκειται να υιοθετηθούν. Στα 86 κατά μέσο όρο παιδιά που φιλοξενεί το ίδρυμα το χρόνο, περίπου τα 35 δίνονται για υιοθεσία, ενώ την ίδια στιγμή περίπου 100 -150 ζευγάρια που έχουν εγκριθεί, είναι στην λίστα αναμονής για να υιοθετήσουν.

Επιπλέον προϋποθέσεις για το «Μητέρα»

- Για κάθε παιδί προτιμάται η οικογένεια όπου υπάρχουν και οι δύο γονείς.

- Τηρείται απόλυτη σειρά προτεραιότητας στις αιτήσεις με βάση την ημερομηνία υποβολής τους. Εξαιρούνται και δίνεται άμεση προτεραιότητα στα ζευγάρια εκείνα που επιθυμούν να υιοθετήσουνπαιδιά με αναπηρίες και προβλήματα υγείας.

-Σε περίπτωση εγκυμοσύνης κατά τη διαδικασία, η συνεργασία, (ιδρύματος-ζευγαριού) αναστέλλεται μέχρι το τέλος της εγκυμοσύνης. Εφόσον γεννηθεί παιδί στην οικογένεια, η αίτηση του ζεύγους κλείνει, ενώ μπορούν να ξανακάνουν αίτηση αν το επιθυμούν ένα χρόνο μετά τη γέννηση του παιδιού.

-Αίτηση υιοθεσίας για δεύτερο παιδί μπορεί να υποβληθεί ένα χρόνο μετά την υιοθεσία του πρώτου παιδιού. Όμως λόγω των πολλών αιτήσεων και του μικρού αριθμού παιδιών προς υιοθεσία, οι αιτήσεις για δεύτερο παιδί γίνονται δεκτές εάν πρόκειται για αδελφάκι του πρώτου παιδιού ή για παιδί με αναπηρίες και προβλήματα υγείας.

Ιδιωτική υιοθεσία 

Σε αυτή την περίπτωση η υιοθεσία του παιδιού γίνεται χωρίς τη διαμεσολάβηση ιδρύματος ή κάποιας κοινωνικής υπηρεσίας αλλά με απευθείας επαφή των θετών γονέων με τους βιολογικούς. Συνήθως συνδετικός κρίκος ανάμεσά τους είναι κάποιος δικηγόρος ή γυναικολόγος. Θα πρέπει να πούμε πως σύμφωνα με το νόμο,απαγορεύεται ρητά και αποτελεί ποινικό αδίκημα, η λήψη χρηματικού ή άλλου ανταλλάγματος από τους βιολογικούς γονείς του παιδιού ή τα άτομα που θα μεσολαβήσουν για τη διευθέτηση της υιοθεσίας.

Εφόσον οι υποψήφιοι γονείς έχουν βρει το παιδί που θέλουν να υιοθετήσουν, αναθέτουν την υπόθεση σ' έναν δικηγόρο, ο οποίος απευθύνεται στην Διεύθυνση Δημόσιας Υγείας & Κοινωνικής Μέριμνας της περιοχής που κατοικούν οι ενδιαφερόμενοι. Ο κοινωνικός λειτουργός του τμήματος, θα έρθει σ' επαφή με τους φυσικούς γονείς του παιδιού, με τους θετούς και βέβαια  με το παιδί, με σκοπό να διαπιστώσει αν πρέπει να γίνει η υιοθεσία. Κύριος στόχος πάντα το συμφέρον του παιδιού. Όσον αφορά τους υποψήφιους γονείς θα πρέπει και σ' αυτή την περίπτωση να καταθέσουν  έγγραφα και πιστοποιητικά, αλλά και να έχουν προσωπικές συναντήσεις με τον κοινωνικό λειτουργό για κοινωνική έρευνα, ενώ πρέπει να συνεργαστούν  και κάποια φιλικά-συγγενικά τους πρόσωπα.

Εφ' όσον κριθούν κατάλληλοι, τότε το αρμόδιο Πρωτοδικείο προχωρά στην έκδοση απόφασης για την ολοκλήρωση της υιοθεσίας.

Διακρατική υιοθεσία

Το 2009 η χώρα μας κύρωσε τη Συμφωνία της Χάγης, βάσει της οποίας ένα ζευγάρι μπορεί να καταθέσει αίτηση στην Κεντρική Αρχή Διακρατικών Υιοθεσιών ή στον κατά τόπο αρμόδιο διαπιστευμένο οργανισμό και να ζητήσει να υιοθετήσει ένα παιδί από άλλο κράτος. Οι υποψήφιοι γονείς αφού λάβουν τα στοιχεία του παιδιού θα πρέπει να ταξιδέψουν στη χώρα που βρίσκεται και εάν ενδιαφέρονται να προχωρήσει η διαδικασία της υιοθεσίας, η οποία θα ολοκληρωθεί ενώπιον του αρμόδιου δικαστηρίου της χώρας, σύμφωνα με το ισχύον δίκαιο.

Η κύρωση της Συνθήκης έδωσε αρχικά πολλές ελπίδες στις υπηρεσίες Πρόνοιας ότι με αυτόν τον τρόπο θα μπορούσε να μειωθεί η ιδιωτική υιοθεσία, αφού η διαδικασία θα ήταν πιο εύκολη και δεν θα είχε και την υπόνοια του χρηματισμού. Χρειάστηκαν, όμως, μόνο μερικοί μήνες για να διαπιστωθεί ότι και εδώ υπάρχει σειρά προβλημάτων, τα οποία και πάλι καθιστούν τη διαδικασία πολύπλοκη και χρονοβόρα.

Σε κάθε περίπτωση, πάντως, πριν κάνετε οποιαδήποτε κίνηση καλό θα είναι να ενημερωθείτε  από Διεύθυνση Δημόσιας Υγείας & Κοινωνικής Μέριμνας της κάθε περιοχής αλλά και από την Κεντρική Αρχή για τις διακρατικές υιοθεσίες που εδρεύει στο Υπουργείο Εργασίας. Εκεί θα σας ενημερώσουν αναλυτικά οι κοινωνικοί λειτουργοί για το τι πρέπει να κάνετε και ποια διαδικασία να ακολουθήσετε.

Με την συνεργασία της κας Ελευθερίας Ψαρρά (Κοινωνική λειτουργός - Αναπληρώτρια επιστημονική Δ/ντρια του «Μητέρα»)

* Η θέρμη της συνεργασίας και της απλόχερης φιλικής διάθεσης που εισέπραξα από την κα Ψαρρά αλλά και από το υπόλοιπο προσωπικό, αξίζουν πολύ περισσότερα από ένα ευχαριστώ, όσο ειλικρινές κι αυθόρμητο κι αν είναι αυτό. Πολύ περισσότερο όμως από αυτό, αξίζουν ένα τεράστιο ευχαριστώ η ζεστασιά και το μεράκι των ανθρώπων που έχουν δώσει το "είναι" τους για αυτό τον ιερό σκοπό και που αντανακλάται  σε κάθε γωνιά σε κάθε σημείο του υπέροχου αυτού χώρου, υπενθυμίζοντας πως η ομορφιά, η ευγένεια και η διάθεση προσφοράς ανήκουν στα αξιότερα ανθρώπων έργα....

15 πράγματα που πρέπει να λέμε πιο συχνά στα παιδιά μας

Ο τρόπος που μιλάμε στα παιδιά μας είναι αυτός που θα συμβάλλει στη διαμόρφωση του χαρακτήρα τους, αλλά και αυτός που θα μιμηθούν κι εκείνα στη μετέπειτα ζωή τους. Να, λοιπόν, 15 πράγματα που είναι καλό να «ακούνε» τα παιδιά από τους γονείς τους, όχι μόνο από το στόμα τους, αλλά και από τον τόνο της φωνής τους, από την παρουσία τους, από τις πράξεις τους και τη συμπεριφορά τους:

1. «Σε ακούω»

Ακούω την ιστορία που έχεις να μου διηγηθείς, τους προβληματισμούς σου, τις ανησυχίες σου, το θυμό σου, και όλα όσα έχεις στο κεφαλάκι σου και προσπαθείς να μου πεις.

2. «Πάρε το χρόνο σου»

Πολύ συχνά οι γονείς αγχώνονται με το χρόνο, στην προσπάθειά τους να τα προλάβουν όλα, με αποτέλεσμα να μεταδίδουν το άγχος τους και σταπαιδιά. Είναι συνηθισμένες οι φράσεις όπως «Βιάσου», «Θ’ αργήσουμε» ή «Δεν έχουμε χρόνο». Πραγματικά, όμως… Τι ακριβώς πετυχαίνουμε με το να βιαζόμαστε συνεχώς, πέρα από το να χάνουμε τη στιγμή;

3. «Δεν πειράζει αν κάνεις κάτι λάθος»

Μέσα από τα λάθη μας μαθαίνουμε. Ακόμα κι εμείς οι μεγάλοι κάνουμε λάθη και θα συνεχίσουμε να κάνουμε, γιατί έτσι είναι η ζωή.

4. «Κάνεις τη ζωή μου πιο όμορφη»

5. «Δεν χρειάζεται να είσαι τέλειος»

Κανείς δεν είναι, και δεν χρειάζεται να είναι.

6. «Δεν είναι κακό να κλαις»

Όταν αισθανθείς την ανάγκη να κλάψεις, κλάψε. Είναι απολύτως ανθρώπινο και δεν σε κάνει λιγότερο άντρα ή λιγότερο γυναίκα. Κι αυτοί που καταπιέζουν τα δάκρυά τους, καταλήγουν να μην είναι καθόλου καλά μέσα τους.

7. «Δεν είναι κακό να είσαι θυμωμένος ή λυπημένος»

Ό,τι κι αν αισθάνεσαι, να μη φοβάσαι να το εκφράσεις. Μπορείς να μοιραστείς μαζί μου τα συναισθήματά σου, όποια κι αν είναι αυτά. Και σου υπόσχομαι ότι θα περάσουν και θα φύγουν μακριά.

8. «Μπορώ να σε βοηθήσω να νιώσεις καλύτερα»

Παρόλο που τα συναισθήματα είναι παροδικά, πολλές φορές είναι δύσκολο να τα διαχειριστούμε, ειδικά όταν είναι πιο έντονα, όπως η οργή και η απογοήτευση. Μερικές φορές χρειάζεται να δείξεις στα παιδιά πώς να αντιμετωπίσουν μια κατάσταση, πώς να καλμάρουν και να χαλαρώσουν.

9. «Είσαι σημαντικός»

Δεν πρέπει να κουραστείς να του το λες!

10. «Μου έλειψες»

11. «Σ’ αγαπώ ό,τι κι αν γίνει, ό,τι κι αν πεις, ό,τι κι αν σκεφτείς ή νιώσεις ή κάνεις»

Και το εννοώ!

12. «Λατρεύω να παίζω μαζί σου»

13. «Σ’ ευχαριστώ»

Γιατί και τα παιδιά αξίζουν την ευγνωμοσύνη μας, επίσης!

14. «Δεν ξέρω»

Επειδή πολλές φορές όντως δεν ξέρουμε, και δεν είναι κακό να το παραδεχτούμε. Οι μεγάλοι δεν γνωρίζουν όλες τις απαντήσεις, αφού η γνώση δεν σταματά ποτέ. Όσο ζούμε, μαθαίνουμε.

15. «Μπορείς να τα καταφέρεις»

Ή αλλιώς: «Πιστεύω σε σένα!»

Τα 10 πιο ανόητα πράγματα που λένε οι γονείς!

Σαν γονείς, όλοι μας έχουμε αναρωτηθεί κατά καιρούς: «Πώς βγήκαν αυτές οι λέξεις από το στόμα μου!». Ακόμα χειρότερα, όταν διαπιστώνουμε ότι πρόκειται για πράγματα που συνήθιζαν να λένε οι δικοί μας γονείς όταν ήμασταν παιδιά. Αυτά που είχαμε ορκιστεί ότι εμείς δεν πρόκειται να πούμε ποτέ στα παιδιά μας. Κι όμως, οι πιθανότητες να μην έχουμε ξεστομίσει μία από τις παρακάτω φράσεις είναι ελάχιστες…

1. «Ποιος είναι ο γονιός εδώ; Εγώ ή εσύ;»

Και οι παραλλαγές, όπως: «Ποιος είναι τ’ αφεντικό εδώ;», «Εγώ κάνω κουμάντο» ή «Δεν θα μου πεις εσύ τι θα κάνω!». Αν έχετε ήδη πει κάτι από αυτά, τότε μάλλον χρειάζεστε ένα διάλειμμα, γιατί προφανώς έχετε αρχίσει να χάνετε τον έλεγχο.

2. «Αν δεν σταματήσεις, θα γυρίσω πίσω στο σπίτι τώρα!»

Ναι, σιγά… λες και πρόκειται να το κάνετε στ’ αλήθεια! Μετά από δύο ώρες «υπερπροσπάθειας» μέχρι να το ντύσετε και να το βάλετε στο αυτοκίνητο; Ούτε γι’ αστείο!

3. «Τα λεφτά δεν τα βρίσκουμε στο δρόμο!»

Είναι προτιμότερο να αφήσετε τα… μαθήματα Οικονομίας για αργότερα και να του πείτε απλά: «Όχι, δεν μπορείς να το πάρεις αυτό σήμερα». Οποιοδήποτε παιδί της εποχής μας ξέρει καλά ότι τα χρήματα δεν βγαίνουν έτσι εύκολα.

4. «Πρέπει να φοράς καθαρό εσώρουχο κάθε μέρα»

Και του το λέτε ενώ εσείς φοράτε το ίδιο κολάν επί τρεις συνεχόμενες μέρες τουλάχιστον!

5. «Αν δεν σου αρέσει, έχουμε και ξύδι»

Προφανώς τα προϊόντα μαγειρικής δεν έχουν καμιά χρησιμότητα στηνανατροφή του παιδιού. Ούτε η ειρωνεία βοηθάει στο να γίνουν καλύτερα τα πράγματα. Αν θέλετε να καταλάβει τι εννοείτε, μιλήστε του κυριολεκτικά, κι όχι μεταφορικά!

6. «Θα δούμε…»

Δεν υπάρχει ούτε ένα παιδί σ’ αυτό τον πλανήτη που να μην ξέρει ότι αυτή η φράση σημαίνει: «Θέλω να πω ‘όχι’, αλλά δεν έχω μια πρόχειρη δικαιολογία τώρα, οπότε ρώτα με αργότερα, όταν θα σου έχω μια πειστική απάντηση».

7. «Τέλειωνε με το φαΐ σου, τα παιδιά δεν έχουν να φάνε στην Αφρική»

Θα σταματήσουν να πεινάνε αυτά τα παιδάκια, αν το μικρό σας φάει όλο του το φαγητό; Ή μήπως υπάρχει κάποια επιστημονική απόδειξη ότι οιενοχές ανοίγουν την όρεξη;

8. «Αν δεν μαζέψεις τα παιχνίδια σου, θα τα πετάξω»

Αφού έχετε ξοδέψει τόσα χρήματα για όλα αυτά τα (άχρηστα, τις περισσότερες φορές) παιχνίδια; Εκτός του ότι το ξέρετε όλοι σας ότι δεν πρόκειται να το κάνετε, όπως δεν το κάνατε τις τελευταίες 100 φορές που το ξαναείπατε!

9. «Μην ξινίζεις τα μούτρα σου, θα ασχημύνεις»

Το ξέρετε ότι κάτι τέτοιο είναι αδύνατο να συμβεί. Κανείς δεν γίνεται άσχημος με μια έκφραση αποδοκιμασίας ή εκνευρισμού. Άλλωστε, το πιο πιθανό είναι να ήσασταν πολύ άσχημοι κι εσείς, αν αυτό συνέβαινε στ’ αλήθεια!

10. «Πήγαινε να ρωτήσεις τον μπαμπά σου/ τη μαμά σου»

Δηλαδή, «δεν θέλω να είμαι εγώ αυτός που θα κάνει τον κακό / θα πάρει την απόφαση / θα κάνει την κουβέντα / θα πάρει την ευθύνη». Με άλλα λόγια, «είμαι εγώ που πετάω το μπαλάκι στον άλλο σου γονιό»! 

10 τρόποι για να «σώσετε» το γάμο σας ... από τα παιδιά!

Μήπως στην προσπάθεια σας να γίνετε μια καλή μαμά, σταματήσατε να είστε καλή σύντροφος; Μήπως η ρουτίνα, η κούραση και οι ψηλές προσδοκίες που έχετε από το σύντροφό σας, σας μεταμόρφωσαν από φίλους σε εχθρούς; Και γιατί αφού κατά βάθος ξέρετε ότι οι καλές γονεικές σχέσεις είναι ότι καλύτερο μπορείτε να κάνετε για τα παιδιά σας, αφήνετε τη σχέση σας να καταστρέφεται με «άλλοθι» τα παιδιά; Μήπως να το παίρνατε αλλιώς; Εμείς σας παραθέτουμε 10 απλούς τρόπους για να σώστε το γάμο σας από τα παιδιά. Και να θυμάστε: Τους γάμους δεν τους καταστρέφουν τα παιδιά αλλά οι ενήλικες! 

1. Αποκαλείτε το (τη) σύντροφό σας με το όνομα του 
Δεν υπάρχει τίποτα χειρότερο, όταν σε ένα ζευγάρι αποκαλεί ο ένας τον άλλον «μαμά» και «μπαμπά». Ιδιαίτερα όταν τα παιδιά βρίσκονται εκατό μέτρα πιο πέρα. Το να αποκαλείς τον άνθρωπό σου με το όνομα του είναι πολύ τρυφερό και ευγενικό…είναι σαν ένας μικρός φόρος τιμής στον άνθρωπο που ερωτεύτηκες πριν υπάρξουν τα παιδιά.

2. Βάλετε το σεξ στο πρόγραμμά σας 
Η κούραση, η ρουτίνα, ο πονοκέφαλος είναι απλώς δικαιολογίες για να αποφύγετε κάτι που εντέλει ευχαριστεί κι εσάς!

3. Πείτε απλώς «όχι» όταν δε θέλετε σεξ 
Καμιά γυναίκα δεν αισθάνεται πάντα και συνεχώς σέξι, ειδικά όταν είναι αχτένιστη, μες φόρμα και ψήνει κέικ για τα παιδιά. Και η ειλικρίνεια σε αυτές τις περιπτώσεις είναι ευεργετική

4. Πείτε απλώς «ναι» όταν θέλετε σεξ 

5. Αποκτήστε μια δραστηριότητα εκτός γάμου  
Το να περνάτε κάποιες ώρες μακριά τόσο από το σύντροφό σας όσο και από τα παιδιά σας είναι απίστευτα αναζωογονητικό. Και για εσάς, και για την οικογένεια ενίοτε!

6. Κόψτε τη γκρίνια Αν μπορείτε «μαχαίρι». Ναι, εννοείται πως όλοι οι άνθρωποι γκρινιάζουν όταν δεν ευοδώνονται οι προσδοκίες τους. Απλώς αναλογιστείτε πόσο μεγάλες και εφικτές είναι οι προσδοκίες σας. Προσπαθήστε κάποιες φορές αντί να «απαιτείτε» κάτι από το σύντροφό σας, απλώς να το ζητάτε!

7. Μην υποτιμάτε το σύντροφό σας 
Οι περισσότερες γυναίκες κριτικάρουν τους μπαμπάδες, γιατί δε ντύνουν τα παιδιά, δεν τα κάνουν μπάνιο, δεν…δεν…δεν…Αυτή όμως η κριτική συχνά τους κάνει να νιώθουν σα βοηθοί, και όχι σαν ισότιμοι σύντροφοι. Γι΄αυτό τι θα λέγατε αν τους δείχναμε λίγη περισσότερη εμπιστοσύνη;

8. Καλωσορίστε τον με μια αγκαλιά 
Όπως δηλαδή καλωσορίζετε και τα παιδιά σας κάθε μέρα. Γιατί δεν αξίζει κι αυτός λίγο ενθουσιασμό;

9. Ενθαρρύνετε την ανεξαρτησία των παιδιώνΑφήστε τα να κοιμηθούν σε ένα φίλο τους, δώστε τα στη γιαγιά τους, γενικά ενθαρρύνετε τα να απεξαρτηθούν από εσάς. Ακόμη και αυτά τα δέκα λεπτά που θα ετοιμάσουν μόνα τους το πρωινό τους, εσείς ,μπορείτε να τα εκμεταλλευτείτε για να μείνετε αγκαλιά με το σύντροφό σας στο κρεβάτι!

10. Κατανοήστε (επιτέλους) τα στάδια του γάμου 
Αν μπορείτε να αξιολογήσετε σωστά τις εποχές και να δεχτείτε ότι τα δύσκολα κάποτε περνούν, θα νιώθατε λιγότερο εγκλωβισμένες. Κάθε γυναίκα με μικρά παιδιά έχει νιώσει ότι δεν την καταλαβαίνει ο σύντροφός της. Αντί να θυμώνετε κάντε μια προσπάθεια να συνδεθείτε μαζί του. Θυμηθείτε πως τα παιδιά κάποτε θα μεγαλώσουν, θα φύγουν…Αλλά πάντα θα θέλουν να νιώθουν πως ο μπαμπάς και η μαμά είναι καλά μαζί!  Με άλλα λόγια δεν τίθεται θέμα να διαλέξετε ανάμεσα σε ένα ευτυχισμένο γάμο και σε ευτυχισμένα παιδιά. Το πρώτο εγγυάται και το δεύτερο! 

Το ιδανικό ύψος των παιδιών ανά ηλικία (πίνακες)

Το ανώτερο ύψος στο οποίο φτάνει κάθε άνθρωπος αποτελεί συνάρτηση τριών παραγόντων: γονιδίων, διατροφής και γενικής κατάστασης της υγείας του.

H άσκηση επίσης βοηθά να φθάσει το παιδί στο μέγιστο δυνατό ύψος που μπορεί να πάρει από τη φύση του, καθώς αυξάνει το μεταβολισμό και τη ροή του αίματος στον οργανισμό, από όπου μεταφέρονται τα θρεπτικά συστατικά τα οποία είναι απαραίτητα για την επιμήκυνση των οστών του.

Έχει παρατηρηθεί ότι αποκτούμε περίπου το μισό από το ύψος που έχουμε ως ενήλικες, μέχρι την ηλικία των 2 ετών.

Το ύψος κατά τη γέννηση, δεν προβλέπει το τελικό ύψος του ανθρώπου. Από τη βρεφική ηλικία όταν το μέσο μήκος είναι 50, 8 εκατοστά, έως την ηλικία των 2 ετών παρατηρείται αρχικά γρήγορη ανάπτυξη και στη συνέχεια επιβράδυνση και προστίθεται ύψος 35,5 εκατοστών.

Από την ηλικία των 2 ετών έως την εφηβεία υπάρχει αργή, σταθερή ανάπτυξη, περίπου 6,3 εκατοστών το έτος.

Καθώς κάποιος μπαίνει στην εφηβεία, είναι συνήθης μια ανάπτυξη 7,6 έως 12,7 εκατοστών το χρόνο.

Στις ηλικίες 40-50, το ύψος αρχίζει αργά να μειώνεται, ακόμα και σε υγιείς ενήλικες.

Δεν υπάρχει αποδεδειγμένος τρόπος να προβλέψει κάποιος το ύψος που θα φτάσει ένα παιδί ως ενήλικας.

Υπάρχουν ωστόσο τύποι που παρέχουν λογικές προβλέψεις για την ανάπτυξη του παιδιού.

Ένα κλασικό παράδειγμα είναι το εξής:
-Προσθέστε το ύψος της μητέρας και του πατέρα σε εκατοστά. Προσθέστε 13 εκατοστά, για τα αγόρια, ή αφαιρέστε 13 για τα κορίτσια. Διαιρέστε δια του δυο.

Οι παιδίατροι χρησιμοποιούν τα παρακάτω γραφήματα με καμπύλες που υπάρχουν στα βιβλιάρια υγείας των παιδιών για να παρακολουθούν την ανάπτυξή τους. Πατήστε πάνω στην κατηγορία για να δείτε τον σχετικό πίνακα:

Ύψος (Αγόρια 0-36 μηνών)

Ύψος (Κορίτσια 0-36 μηνών)

Ύψος (Αγόρια 2-18 χρονών)

Ύψος (Κορίτσια 2-18 χρονών)

Πηγή:onmed.gr

Οι 10 χρυσοί κανόνες των ευτυχισμένων ζευγαριών

Μπορεί να δώσατε αιώνιους όρκους αγάπης αλλά με το πέρασμα του χρόνου οι όρκοι αυτοί μετατράπηκαν στην καλύτερη σε ρουτίνα και στη χειρότερη σε πεδίο μάχης.  Η κλινική ψυχολόγος και συγγραφέας του βιβλίου Marriage Rules: A Manual for the Married and the Coupled Up, Harriet Lerner , μας δίνει δέκα βασικούς κανόνες για να ζήσει ο γάμος σας μια δεύτερη Άνοιξη.

1. Μην κριτικάρετε τους γονείς του συντρόφου σας.

Ξέρετε τώρα πως είναι. Μπορεί οι γονείς μας να έχουν τα χειρότερα ελαττώματα του κόσμου, αλλά μόνον εμείς έχουμε δικαίωμα να τους κρίνουμε. Το ίδιο φυσικά ισχύει και για τον σύντροφο σας. Η οικογένειά μας δεν είναι επιλογή μας, αλλά από την άλλη μαζί της συνδεόμαστε με δεσμούς αίματος. Αν πάλι η οικογένεια του είναι επικριτική μαζί σας ή παρεμβατική εξηγήστε στον σύντροφό σας ήρεμα πως το  καλύτερο θα ήταν να μιλήσει ο ίδιος στους γονείς του και να βάλει τα όρια του σεβασμού και επικοινωνίας.

2. Μιλήστε του με ειλικρίνεια για τους (ή τις) πρώην σας.

Όσο κι αν σκέφτεστε πως δεν του πέφτει λόγος, κάποια στιγμή μπορεί να συναντήσετε κάποιον πρώην σας και να σας εκθέσει ανεπανόρθωτα. Τι πιο απλό λοιπόν όταν βρεθείτε στη θέση αυτή να του πείτε με τρόπο κοφτό και ειλικρινή ότι πρόκειται για μια παλιά σας σχέση; Κανείς δεν μπορεί να σας κατηγορήσει για το παρελθόν σας. Το αντίθετο μάλιστα: Το παρελθόν μας, μας ανήκει και οφείλουμε να είμαστε υπερήφανοι γι’ αυτό.

3. Κρατήστε τις αυθαίρετες συμβουλές για τον εαυτό σας.

Προφέρετε την αμέριστη υποστήριξη και συμπαράσταση σας αλλά αποφύγετε το «εγώ ξέρω καλύτερα» ύφος. Το ζητούμενο σε μια σχέση δεν έχει να κάνει με το ποιος είναι σωστός και ποιος λάθος αλλά με το να μοιραζόμαστε τα όποια προβλήματα και να βρίσκουμε μαζί λύσεις γι’ αυτά.

4.  Μην αναλαμβάνετε όλες τις ευθύνες.

Μπορεί να μην σας αρέσει ο τρόπος που βάζει πλυντήριο, ή να θεωρείτε λάθος τον τρόπο που διαβάζει τα παιδιά, αλλά αυτός ο συγκεντρωτισμός σας κάποια στιγμή θα σας προδώσει. Αυτός ο συγκεκριμένος ρόλος κάποια στιγμή θα σας κουράσει, θα νιώσετε αδικημένες και τότε θα στραφείτε εναντίον εκείνου που σας κούρασε: του συντρόφου σας. Προσπαθήστε να ζητάτε την βοήθεια του και να ρωτάτε την γνώμη του. Μην σκέφτεστε ότι δε θα λειτουργήσει. Όταν κάποιος νιώσει ότι τον υπολογίζουν λειτουργεί θετικά και αποτελεσματικά.

5. Μην τσακώνεστε για θέματα του παρελθόντος.

Συχνά οι άνθρωποι για να μη λύσουν ένα πρόβλημα του παρόντος αναμασάνε προβλήματα του παρελθόντος. Το σωστό είναι να αναφερόμαστε σε αυτά που προκύπτουν τώρα.

6. Μη διστάζετε να διαφωνήσετε και κυρίως μην καταπιέζετε τα συναισθήματα σας 

Η αποφυγή της σύγκρουσης δεν είναι κατά ανάγκη δείγμα μιας ευτυχισμένης συντροφικής ζωής. Μην φοβάστε τις συγκρούσεις. Όλες οι σχέσεις τις εμπεριέχουν. Αν δεν εκφράσετε τα συναισθήματα πόνου, θυμού, λύπης, αλλά τα αφήσετε απωθημένα θα βγουν ανεπεξέργαστα ως παθητική ή ενεργητική επιθετικότητα, σε κάποιον άλλο ανύποπτο χρόνο. Έτσι οι αποστάσεις θα γίνουν αγεφύρωτες. Πείτε με ειλικρίνεια στον σύντροφό σας αυτό που σας ενοχλεί, είτε αυτό αφορά το καπάκι της οδοντόκρεμας που αφήνει πάντα ανοιχτό, είτε ένα πιο σοβαρό θέμα. Παράλληλα όμως θα πρέπει να έχετε το θάρρος και το κριτήριο να διαχωρίζετε το σημαντικό από το ασήμαντο. Και βέβαια να προτείνετε λύσεις: «Ναι ξέρω πως θεωρείς ασήμαντο να πετάς το σλιπ σου στο πάτωμα αλλά εμένα με ενοχλεί. Οπότε τι θα έλεγες αν το έβαζες στο καλάθι που βρίσκεται ακριβώς δίπλα στην μπανιέρα;»

7. Μην κοινοποιείτε σε άλλους τα προσωπικά σας

Και ιδιαίτερα μπροστά στον σύντροφό σας. Ιδιαίτερα οι άντρες είναι πολύ ευαίσθητοι με τα προσωπικά τους δεδομένα και συνήθως απεχθάνονται να εμπλέκονται τρίτοι σε αυτά

8. Φροντίστε τον

Ναι, πράγματι, έχετε δουλειά, παιδιά και ένα ανελέητο πήγαινε έλα όλη την ημέρα. Ωστόσο έχετε ποτέ αναλογιστεί πόση προσοχή δίνετε σε εκείνον; Μπορεί να θεωρείτε πως έχετε απομακρυνθεί αλλά αναλογιστήκατε ποτέ ποια ήταν η τελευταία φορά που τον χαιδέψατε, τον ρωτήσατε πως νιώθει, αν θέλει κάτι;  Και ποια η τελευταία φορά που  «βγήκατε» ραντεβού όπως παλιά;  

9. Ποτέ μην αναφέρετε τη λέξη διαζύγιο.

Είναι μια λέξη σκληρή και ιδιαίτερα βάναυση. Κανένας άνθρωπος που αποφασίζει να ενώσει τη ζωή του (για πάντα) με κάποιον άλλον δεν θέλει να χωρίσει. Επίσης μην την αναφέρετε ποτέ σαν απειλή

10. Ας γίνει ο σύντροφος σας η νούμερο 1 προτεραιότητα σας.

Με άλλα λόγια μην δίνετε σημασία σε αυτά που σας λέει η μαμά σας η πεθερά σας ή οι φίλοι σας. Αλλά ούτε να αφήσετε την ρουτίνα και το μεγάλωμα των παιδιών να την υποβιβάσει. Ένα ζευγάρι δυνατό και ενωμένο δε θα βγει ποτέ νικημένο! Τελικά το ζητούμενο είναι ο καθένας να είναι σε θέση να αγαπάει και να αποδέχεται τον εαυτό του και τους άλλους ως πρόσωπα, ανεξάρτητα από το εάν απορρίπτει κάποια στοιχεία της συμπεριφοράς του. Μήπως τελικά να απολαμβάναμε τον σύντροφό μας έτσι όπως είναι;