...

Η αγάπη φίλε μου...

Η αγάπη φίλε μου δεν είναι φρούτο να το πουλήσεις στον πάγκο της λαϊκής. 

«Έλα πάρε κόσμε»,  κι όταν πλησιάζει το μεσημέρι κι είσαι έτοιμος να μαζέψεις τον πάγκο, να την δώσεις όσο όσο για να την ξεφορτωθείς. 

Δεν την ξεχωρίζεις με τις μέρες της εβδομάδος. 

Δεν αγαπάς  Δευτέρα, Τετάρτη, Παρασκευή και τις υπόλοιπες  μέρες  σου διαφεύγει το συναίσθημα και δεν το νιώθεις. 

Δεν αγαπάς μόνο τις ώρες τις ραστώνης σου και τις υπόλοιπες το ξεχνάς και νευριάζεις όταν στο θυμίζουν. 

Δεν αγαπάς όταν είσαι στα καλά σου και σου γίνεται επιπλέον βάρος όταν παλεύεις να λύσεις τα προβλήματά σου. 

Δεν την προσαρμόζεις στους κανόνες σου. Εσύ προσαρμόζεσαι στους δικούς της κανόνες. 

Είναι νόμος της ζωής, δεν είναι νόμος της αγοράς , ούτε περιέχει οικονομικά στοιχεία. 

Δεν κάνεις ισολογισμό στο τέλος του χρόνου για να δεις τι κέρδισες και τι έχασες. 

Τινάζει τις μαθηματικές πράξεις στον αέρα , σε κάνει και ξανακάθεσαι να μάθεις απ΄την αρχή το αλφάβητο. 

Η αγάπη δεν γίνεται έρμαιο τυχαίων λέξεων που κάποια στιγμή έπρεπε να τις χρησιμοποιήσεις και αναγκάστηκες να τις πεις. 

 Δεν περιέχει υποσχέσεις για να καλύψεις το χρόνο, ούτε πράξεις που τις μετανιώνεις όταν δεν σου αποφέρουν το επιθυμητό αποτέλεσμα. 

Δεν είναι συναίσθημα προς χόρταση. 

Δεν την χορταίνεις ούτε ξεδιψάς μαζί της. Είσαι μόνιμα πεινασμένος, μόνιμα διψασμένος. 

Δεν έχει παραθυράκια εξαιρέσεων. Δεν υπάρχει το «ναι μεν ,αλλά».  

Δεν ταιριάζει με το «μη», το «πρέπει», το «αν», το «όταν», το «μήπως», το «αργότερα», το «βλέπουμε», το «ίσως», το «νομίζω», το «δεν ξέρω». 

Όπου και να ψάξεις στις σελίδες της, αυτές τις λέξεις δεν θα τις βρεις πουθενά. 

Κι αν τις βρεις, έχεις πιάσει στα χέρια σου λάθος βιβλίο και διαβάζεις. 

Δεν έχει προϋποθέσεις , κανόνες, ψιλά γράμματα, θέση για υπογραφή και σφραγίδα. 

Σε δεσμεύει χωρίς χαρτιά, συμβόλαια,  τίτλους ιδιοκτησίας και καταχώρηση στο μητρώο παγίων. 

Δεν μπορείς να την απορρίψεις ούτε να την αποδομήσεις ανά περίπτωση για να σε βολέψει στη ζωή σου. 

Δεν είναι πάρτι, φιέστα, δεν μοιράζεις προσκλήσεις για να σε δουν να αγαπάς , ούτε την αφήνεις έρμαιο, κρεμασμένη σε τοίχους για μουτζούρωμα.  

Είναι κρυμμένη μέσα στα πιο απλά πράγματα. 

Ανθίζει όταν την προσέχεις και  ξεραίνεται αν την αφήσεις απ’ τα μάτια σου. 

Κι όταν ξεραθεί δεν φταίει εκείνη. Φταις εσύ, μόνο που αυτό είναι μια παραδοχή που δυσκολεύεσαι πάντα να την κάνεις. 

Ο άνθρωπος που αγαπάς δεν είναι «σου». Δεν είναι κανενός. Ανήκει στον εαυτό του και επειδή ακριβώς ανήκει στον εαυτό του αξίζει να τον αγαπούν. 

Δεν είναι ζώο να το μαρκάρεις με καμένο σίδερο, ούτε να το κλείσεις σε μαντρί αποτρέποντας  τη φυγή του. 

Τον αγαπάς μόνο όταν τον έχεις απόλυτα ελεύθερο να φύγει από δίπλα σου με τον ίδιο εύκολο τρόπο που ήρθε.  

Δεν τη στολίζεις με μίσος, ενοχές, φοβίες, απειλές, σκοινί για κρεμάλα. 

Δεν την απαιτείς και κυρίως δεν γίνεσαι επαίτης της. 

Δεν την ενισχύεις με την πίεση, το ζόρισμα, την απαγόρευση, την άστοχη ζήλια, τον εγωισμό. 

Δεν την υποβαθμίζεις σε κάτι απλό. Και κυρίως δεν προσπαθείς να την εξηγήσεις. 

Η αγάπη δεν εξηγείται με κουβέντες. 

Κι εγώ τόση ώρα δεν στην εξηγώ. Απλά στην περιγράφω. 

Κι αν σου τύχει να συναντήσεις έναν άνθρωπο και θες να καταλάβεις τι άνθρωπος είναι, ένα μόνο πράγμα πρέπει να τον ρωτήσεις: 

«Για πες μου σε παρακαλώ, έχεις αγαπήσει ποτέ πραγματικά;»

Facebook: Dimitra Kafromani

CoverPhoto: René Magritte, Les Amants (The Lovers), 1928.

Οι δημιουργικοί άνθρωποι

Τι κάνει τους ιδιαίτερα δημιουργικούς ανθρώπους διαφορετικούς από τους υπόλοιπους; Στη δεκαετία του 1960, ο ψυχολόγος και ερευνητής της δημιουργικότητας Frank X. Barron αποφάσισε να μάθει κι έτσι πραγματοποίησε μια σειρά πειραμάτων σε μερικούς από τους πιο φημισμένους στοχαστές της γενιάς του, σε μια προσπάθεια να απομονώσει τη μοναδική σπίθα της δημιουργικής τους ιδιοφυΐας.

Έτσι κάλεσε μια ομάδα δημιουργών υψηλού προφίλ -συμπεριλαμβανομένων των συγγραφέων Τρούμαν Καπότε, Γουίλιαμ Κάρλος Γουίλιαμς και Φρανκ Ο' Κόνορ-, μαζί με κορυφαίους αρχιτέκτονες, επιστήμονες, επιχειρηματίες και μαθηματικούς, να περάσουν αρκετές ημέρες σε ένα πρώην σπίτι αδελφότητας στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας, το Μπέρκλεϊ.

Οι συμμετέχοντες πήραν τον χρόνο τους ώστε να γνωρίσουν ο ένας τον άλλο, ενώ οι ερευνητές τους παρατηρούσαν και συμπλήρωναν αξιολογήσεις για τη ζωή, την εργασία τους και τις προσωπικότητές τους, κάνοντας και διάφορες δοκιμές ώστε να ψάξουν για σημάδια ψυχικής ασθένειας αλλά και τους δείκτες της δημιουργικής σκέψης.

Ο Barron διαπίστωσε ότι, σε αντίθεση με τη συμβατική σκέψη εκείνη την εποχή, η ευφυΐα είχε μόνο ένα μικρό ρόλο στη δημιουργική σκέψη. Το IQ από μόνο του δεν μπορούσε να εξηγήσει τη δημιουργική σπίθα.

Αντ' αυτού, η μελέτη έδειξε ότι η δημιουργικότητα πυροδοτείται από μια ολόκληρη σειρά από πνευματικά, συναισθηματικά, ηθικά κίνητρα και χαρακτηριστικά.

Τα χαρακτηριστικά που οι άνθρωποι αυτοί φαίνεται να έχουν κοινά ήταν: ένα άνοιγμα προς την εσωτερική ζωή ενός ατόμου. Μια έντονη προτίμηση για την πολυπλοκότητα και την ασάφεια. Μια ασυνήθιστα υψηλή ανοχή για τη διαταραχή και την αταξία. Η δυνατότητα να βάλουν σειρά στο χάος. Η ανεξαρτησία. Η αντισυμβατικότητα. Και η προθυμία να αναλάβουν κινδύνους.

Αυτός ο νέος τρόπος σκέψης της δημιουργικής ιδιοφυΐας αποκάλυψε και μεγάλες αντιφάσεις. Έτσι, σε μια μεταγενέστερη μελέτη των Barron και Donald MacKinnon διαπιστώθηκε ότι ένας μέσος συγγραφέας ήταν στην κορυφή του γενικού, ευάλωτου πληθυσμού όσον αφορά στα μέτρα της ψυχοπαθολογίας.

Αλλά, περιέργως, βρήκαν επίσης ότι οι πιο δημιουργικοί συγγραφείς είχαν εξαιρετικά υψηλό σκορ σε όλες τις μετρήσεις της ψυχικής υγείας. Γιατί;

Διότι φαίνεται ότι οι δημιουργικοί άνθρωποι ήταν πιο εσωστρεφείς.

Αυτό οδήγησε σε αυξημένη αυτογνωσία, συμπεριλαμβανομένης και της μεγαλύτερης εξοικείωσης με τα πιο σκοτεινά και άβολα μέρη του εαυτού τους.

Σήμερα, οι περισσότεροι ψυχολόγοι συμφωνούν ότι η δημιουργικότητα είναι κάτι πολύπλευρο. Και ακόμη και σε νευρολογικό επίπεδο, η δημιουργικότητα είναι περίπλοκη.

Σε αντίθεση με τον μύθο του «δεξιού ημισφαιρίου του εγκεφάλου», η δημιουργικότητα δεν αφορά μία μόνο περιοχή ή πλευρά του εγκεφάλου. Η δημιουργική διαδικασία βασίζεται σε ολόκληρο τον εγκέφαλο.

Το προεπιλεγμένο δίκτυο λειτουργίας του εγκεφάλου, ή όπως μας αρέσει να το αποκαλούμε, το «δίκτυο φαντασίας», είναι ιδιαίτερα σημαντικό για τη δημιουργικότητα. Το δίκτυο αυτό εντοπίστηκε για πρώτη φορά από τον νευρολόγο Marcus Raichle το 2001 και δραστηριοποιείται σε πολλές περιοχές όπως στην έσω επιφάνεια του εγκεφάλου, στον μετωπιαίο, τον βρεγματικό και τον κροταφικό λοβό. Και όλοι μας περνάμε περίπου τη μισή μας ζωή κάνοντας χρήση αυτού του δικτύου.

Οι λειτουργίες του δικτύου φαντασίας αποτελούν τον πυρήνα της ανθρώπινης εμπειρίας.

Τρία κύρια συστατικά του είναι η σημασία λήψης αποφάσεων, η ψυχική προσομοίωση και η προοπτική λήψης.

Αυτό μας επιτρέπει να βγάλουμε νόημα από τις εμπειρίες μας, να θυμόμαστε το παρελθόν, να σκεφτόμαστε το μέλλον, να φανταζόμαστε προοπτικές και εναλλακτικά σενάρια, να κατανοούμε τις ιστορίες και να προβληματιζόμαστε σχετικά με την ψυχική και τη συναισθηματική κατάσταση, τόσο τη δική μας όσο και των άλλων.

Οι δημιουργικές και κοινωνικές διεργασίες που σχετίζονται με αυτό το δίκτυο του εγκεφάλου είναι επίσης ζωτικής σημασίας για την ανάπτυξη της συμπόνιας, καθώς και την ικανότητα να κατανοήσουμε τον εαυτό μας και να κατασκευάσουμε μια γραμμική αίσθηση του εαυτού μας.

Όμως, το δίκτυο φαντασίας δεν εργάζεται μόνο του. Συμμετέχει επίσης σε έναν περίπλοκο χορό με το εκτελεστικό δίκτυο του εγκεφάλου, το οποίο είναι υπεύθυνο για τον έλεγχο της προσοχής μας και τη λειτουργική μνήμη.

Το εκτελεστικό δίκτυο μας βοηθά να εστιάσουμε στη φαντασία μας, μπλοκάροντας τους εξωτερικούς περισπασμούς, και μας επιτρέπει να συντονιστούμε με την εσωτερική εμπειρία μας.

Οι δημιουργικοί άνθρωποι είναι ιδιαίτερα καλοί στο να ενεργοποιούν και να απενεργοποιούν αυτά τα εγκεφαλικά δίκτυα με ευελιξία. Με τον τρόπο αυτόν, είναι σε θέση να κάνουν ταχυδακτυλουργίες με φαινομενικά αντιφατικούς τρόπους σκέψης, γνωστικής και συναισθηματικής, σκόπιμης και αυθόρμητης.

Αυτό τους επιτρέπει να αντλήσουν από ένα εξαιρετικά ευρύ φάσμα μορφών σκέψης για το έργο τους.

Ίσως αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο οι δημιουργικοί άνθρωποι είναι τόσο δύσκολο να γίνουν αντιληπτοί. Διότι στις δημιουργικές διαδικασίες και διεργασίες του εγκεφάλου τους φέρνουν φαινομενικά αντιφατικά στοιχεία μαζί με τον πιο ασυνήθιστο και απροσδόκητο τρόπο.

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ-ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΜΑΡΙΑΝΙΝΑ ΠΑΤΣΑ

Πηγή: doctv.gr

CoverPhoto: @Logan Zillmer photography

Charles Bukowski - «Μου αρέσουν οι απελπισμένοι άνθρωποι..»

-Όταν η Αγάπη γίνεται διαταγή, το Μίσος μπορεί να γίνει ευχαρίστηση.

-Αν θες να μάθεις που είναι ο Θεός, ρώτα έναν μεθυσμένο.

-Η διαφορά ανάμεσα στην Τέχνη και την Ζωή είναι πως η Τέχνη είναι πιο υποφερτή.

-Καλύτερα ν' ακούω για έναν ζωντανό Αμερικανό αλήτη παρά για έναν πεθαμένο Έλληνα Θεό.

-Δεν υπάρχει πιο βαρετό πράγμα απ' την αλήθεια.

-Το καλοϊσορροπημένο άτομο είναι παράφρον.

-Σχεδόν όλοι γεννιόμαστε μεγαλοφυΐες και πεθαίνουμε ηλίθιοι.

-Συνουσία σημαίνει να κλωτσάς το θάνατο στον κώλο ενώ τραγουδάς.

-Όταν θα κυβερνούν οι άνθρωποι, δεν θα χρειάζονται τις κυβερνήσεις. Μέχρι τότε θα μας πηδάνε.

-Διανοούμενος είναι ο άνθρωπος που λέει ένα απλό πράγμα με δύσκολο τρόπο. Καλλιτέχνης είναι ο άνθρωπος που λέει ένα δύσκολο πράγμα με απλό τρόπο.

-Κάθε φορά που πάω σε κηδεία νιώθω σαν να έχω φάει κόλλυβα από αέρα κοπανιστό.

-Αν θες να μάθεις ποιοι είναι οι φίλοι σου, φρόντισε να μπεις φυλακή.

Τέλος των χαρτονιών από πουκάμισα.

* από το βιβλίο του Charles Bukowski, «Notes of a dirty old man» (1969)

Henry Charles Bukowski (16 Αυγούστου 1920 — 9 Μαρτίου 1994)

«Όποιον και να ρωτήσετε, θα σας πει ότι δεν είμαι και πολύ καλός άνθρωπος.

Δεν ξέρω τι σημαίνει αυτή η λέξη.

Πάντα συμπαθούσα τους παλιανθρώπους, τους παράνομους και τα ρεμάλια…

Δε τα γουστάρω εκείνα τα καλοξυρισμένα αγοράκια, με τη γραβάτα και την καλή δουλειά.

Μου αρέσουν οι απελπισμένοι άνθρωποι, οι άνθρωποι με τα σπασμένα δόντια, τα σπασμένα μυαλά και τους σπασμένους τρόπους.

Αυτοί με ενδιαφέρουν.

Είναι γεμάτοι εκπλήξεις και εκρήξεις.

Για μένα οι έκφυλοι έχουν περισσότερο ενδιαφέρον από τους αγίους.

Οι αλήτες με ξεκουράζουν, γιατί και ‘γω αλήτης είμαι.

Δε γουστάρω τους νόμους, τη θρησκεία, την ηθική και τους κανόνες.

Δε γουστάρω να με φορμάρει η κοινωνία στα μέτρα της…»

Οι Αλήθειες του Sigmund Freud για την Αγάπη και το Σεξ

Αν υπάρχει ένα πράγμα που σχεδόν όλοι οι θεραπευόμενοι διαπραγματεύονται στη θεραπεία τους, αυτό είναι η ΑΓΑΠΗ. Είμαι πραγματικά αγαπητός; Τί μπορώ να κάνω για να πετύχει η σχέση μου; Γιατί δεν μπορώ να βρω ένα σταθερό σύντροφο; Κάνω κάτι λάθος;

Σας θυμίζει κάτι; Αν όχι, είστε ένας από τους λίγους ανθρώπους εκεί έξω που δεν κάνουν παρόμοιες ερωτήσεις.

Είτε έτσι είτε αλλιώς, όλοι μας επιθυμούμε να αισθανόμαστε ότι μας αγαπάνε. Η αγάπη, το σεξ, οι φαντασιώσεις και οι ερωτικές σχέσεις βρίσκονται στο μυαλό μας κάθε στιγμή, συνειδητά και ασυνείδητα. Όταν πρόκειται για το σεξ και την αγάπη, ο Sigmund Freud έχει τοποθετηθεί σωστά για ορισμένα πράγματα. Ο Αμερικανικός Ψυχαναλυτικός Σύλλογος μοιράζεται μαζί μας ποιά είναι αυτά:

1) Η σεξουαλικότητα είναι η αδυναμία και η δύναμη του καθενός:

Το σεξ είναι ένα πρωταρχικό κίνητρο και κοινός παρονομαστής για όλους μας. Ακόμα και οι πιο πουριτανοί άνθρωποι μπορούν να παλεύουν σε μεγάλο βαθμό με τις σεξουαλικές ορέξεις και την έκφρασή τους. Αν ψάχνει κάποιος ενδείξεις, αρκεί μόνο να κοιτάξει τα πολλά σκάνδαλα που έχουν συγκλόνισει το Βατικανό και τις φονταμενταλιστικές εκκλησίες. Ο Freud παρατήρησε αυτή τη λάγνη πάλη στους άνδρες και τις γυναίκες από νωρίς στη Βικτοριανή Βιέννη. Αλλά η σεξουαλικότητά μας, μας καθορίζει επίσης σε υγιείς και εντελώς απαραίτητους τρόπους.

2) Κάθε μέρος του σώματος είναι ερωτικό:

Ο Freud γνώριζε ότι τα ανθρώπινα όντα ήταν από την αρχή σεξουαλικά όντα. Εμπνεύστηκε από το μωρό στο στήθος της μητέρας για να τονίσει το παράδειγμα μίας πιο ώριμης σεξουαλικότητας, λέγοντας: «Όποιος έχει δει ένα μωρό να ξαπλώνει στο στήθος, χορτασμένο μετά το θηλασμό και να κοιμάται με κόκκινα μάγουλα και ένα ευτυχισμένο χαμόγελο, δεν μπορεί να ξεφύγει απότον προβληματισμό ότι η εικόνα αυτή παραμένει ως πρωτότυπο της έκφρασης της σεξουαλικής ικανοποίησης αργότερα στη ζωή». Ήξερε, επίσης, ότι η σεξουαλική διέγερση δεν περιορίζεται στα γεννητικά όργανα, καθώς η ευχαρίστηση επιτυγχάνεται μέσω ερωτικής προσκόλλησης σε δυνητικά κάθε ιδιοσυγκρασιακά καθορισμένης περιοχής του σώματος. Ακόμα και σήμερα πολλοί άνθρωποι έχουν μεγάλη δυσκολία να αποδεχθούν αυτή την ιδέα.

3) Η ομοφυλοφιλία δεν είναι μια ψυχική ασθένεια:

Ο Freud σημείωσε ότι οι ομοφυλόφιλοι άνθρωποι διακρίνονται συχνά από ιδιαίτερα υψηλή πνευματική ανάπτυξη και πολιτιστική ηθική. Το 1930, υπέγραψε ένα δημόσιο έγγραφο για να καταργήσει έναν νόμο που ποινικοποιεί την ομοφυλοφιλία. Και στην περίφημη επιστολή του προς μια μητέρα που επιθυμεί να θεραπεύσει το γιο της για την ομοφυλοφιλία, ο Freud έγραφε: «Η ομοφυλοφιλία δεν είναι σίγουρα ένα πλεονέκτημα αλλά δεν είναι τίποτα για να ντρεπόμαστε, δεν είναι αμαρτία, δεν χρήζει ανθρώπινης υποτίμησης και δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ως μια ασθένεια». Αυτό δήλωσε το 1935.

4) Όλες οι σχέσεις αγάπης περιέχουν αμφιθυμικά συναισθήματα:

Μεταξύ των διαφόρων ανακαλύψεων του Freud ήταν η αμφιθυμία που εμπλέκεται σε όλες τις στενές και προσωπικές σχέσεις. Ενώ μπορεί συνειδητά να αισθανόμαστε πραγματική και ρεαλιστική αγάπη προς μια σύζυγο, σύντροφο, γονέα ή παιδί, τα πράγματα δεν είναι ποτέ ακριβώς αυτό που φαίνονται. Στον κόσμο του ασυνείδητου, κάτω ακόμα και από την πιο ζεστή και στοργική συμμετοχή βρίσκονται τα συναισθήματα, οι φαντασιώσεις και οι ιδέες που είναι αρνητικές, απεχθείς και καταστροφικές. Ο Freud αναγνώρισε ότι αυτό το μίγμα της αγάπης και του μίσους στο πλαίσιο στενών σχέσεων είναι μέρος της ανθρώπινης φύσης και όχι απαραίτητα παθολογικό.

5) Μαθαίνουμε πώς να αγαπάμε από τις πρώιμες σχέσεις μας με τους γονείς:

Οι πρώιμες σχέσεις μας με τους γονείς, μας βοηθούν να σχηματίσουμε ένα «χάρτη αγάπης» που παραμένει σε όλη τη ζωή μας. Αυτό στην ψυχαναλυτική ορολογία αναφέρεται ως «μεταβίβαση». Ο Freud επεσήμανε ότι όταν βρούμε ένα αντικείμενο αγάπης, στην ουσία το «επαναβρίσκουμε». Εξ ου και το συχνά αναγνωρισμένο φαινόμενο των ατόμων που επιλέγουν τους συντρόφους που τους θυμίζουν τη μητέρα/πατέρα τους. Όλοι το έχουμε δει.

6) Ο σύντροφός μας γίνεται μέρος του εαυτού μας:

Ο Freud σημείωσε ότι τα χαρακτηριστικά, οι πεποιθήσεις, τα συναισθήματα και οι συμπεριφορές εκείνων που αγαπάμε ενσωματώνονται στον εαυτό μας και γίνονται μέρος της ψυχής μας. Ονόμασε αυτή τη διαδικασία «εσωτερίκευση». Η θεωρία του σχετικά με το βάθος της σύνδεσης μεταξύ των ανθρώπων περιέχεται σε αυτές τις εκφράσεις καθώς αναφερόμαστε σε ένα αγαπημένο μας πρόσωπο, ως «το άλλο μου μισό».

7) Η φαντασίωση είναι σημαντικός παράγοντας στην σεξουαλική διέγερση:

Ο Freud παρατήρησε ότι η σεξουαλική διέγερση προέρχεται από τρεις κατευθύνσεις:

τον εξωτερικό κόσμο (σχέσεις, σεξουαλική ιστορία)

το οργανικό εσωτερικό (ορμόνες φύλου)

την ψυχική ζωή (σεξουαλικές φαντασιώσεις).

Στις σεξουαλικές μας φαντασιώσεις συχνά πλάθουμε όλα τα είδη των παράξενων και «διεστραμμένων» σεναρίων που προσθέτουν σεξουαλική διέγερση με την ελπίδα να οδηγηθούμε σε κλιμακωτή ευχαρίστηση. Αυτό είναι απολύτως φυσιολογικό αλλά δε σημαίνει ότι θέλουμε πραγματικά να συμμετάσχουμε σε τέτοιου είδους σενάρια.

Πηγή: American Psychoanalytic Association
Επιμέλεια – Απόδοση: Ομάδα psychologynow

 Πηγή: psychologynow.gr

«Το βλέπεις, βλάκα μου, το λάθος. Και το αποσιωπάς. Γιατί το έχεις ανάγκη.»

Επιστρέφω απόγευμα στο κρεβάτι, ανοίγω το τελευταίο βιβλίο του Χανίφ Κιουρέισι. Μεσάνυχτα όλη μέρα. Εξ αφορμής μιας πρότασης στο οπισθόφυλλο το πήρα.

«Είμαστε αλάθητοι», λέει, «στην επιλογή του εραστή μας, ιδιαίτερα όταν αξιώνουμε το λάθος πρόσωπο. Υπάρχει ένα ένστικτο, μαγνήτης ή αερικό, που γυρεύει το αταίριαστο».

Εσύ, πάλι, λες πως με κάτι τέτοιο εκνευρίζεσαι. Πως οι άνθρωποι με αντίστοιχες απόψεις είναι για σφαλιάρες.

Θυμώνω. Καλά κάνω και θυμώνω. Δίκιο έχεις.

Εδώ και χρόνια πια το ξέρω. Με την άρρωστη κεκτημένη του Μπατάιγ πόσο θα πας; Μια δυο φορές στη ζωή σου.

Εγώ τις πήγα, τέλειωσα. Όξω απ' την παράγκα οι αταίριαστοι. Να τους αγαπάμε. Να τους θυμόμαστε με τρυφερότητα.

Τους χρησιμοποιήσαμε. Το πληρώσαμε, πρώτοι εμείς.

Γιατί ο λάθος άλλος στην ουσία δεν φταίει. Δεν σου κρύφτηκε. Εκεί που εσύ αναγνώρισες το αταίριαστο, αυτός κατά πάσα πιθανότητα είδε το ταιριαστό.

Και δεν φταίει αυτός. Του το έπαιξες καλά.

Όποιος αναγνωρίζει εξαρχής το λάθος πρόσωπο και όμως τσαλαβουτάει – αυτός φταίει.

Το βλέπεις, βλάκα μου, το λάθος. Και το αποσιωπάς. Γιατί το έχεις ανάγκη.

Και το αξιώνεις μόνο σε μια περίπτωση το λάθος πρόσωπο: για να το απαξιώσεις σύντομα. Για να μη δεσμευτείς. Για να μείνεις μόνος. Για να νιώσεις ανώτερος από τον εσφαλμένο.

Γιατί από το λάθος πρόσωπο έχεις πάντα τη δυνατότητα να το σκάσεις με όσο το δυνατόν λιγότερη οδύνη. Με απώλειες μηδαμινές.

Επιλέγω «ανάξιο εραστή» σημαίνει επίσης: αναβάλλω τον έρωτα, αλλά συγχρόνως δεν κλείνω την πόρτα στην ελπίδα θα φύγει ο πρόσκαιρος και λίγος, και κάποια μέρα θα έρθει ο ανάξιος.

Αλλά όχι ακόμα. Δεν είναι η ώρα μου. Τώρα φοβάμαι οτιδήποτε μπορεί να πάρει μορφή αμετάκλητου. Την ισόβια συνύπαρξη, ιδίως.

«Επιλέγεις λάθος άνθρωπο, δηλαδή, για να το σκάσεις πιο εύκολα; Και τότε πώς εξηγείται το γεγονός πως καμιά φορά κολλάς στο λάθος πρόσωπο εκατό χρόνια;», ρωτάει η μεταμεσονύκτια φίλη.

«Κατά τη γνώμη μου, μείνεις, φύγεις, το ίδιο κάνει», λέω.

«Πάλι κολλάς, για να γλιτώσεις από μια ουσιαστική δέσμευση.

Η λάθος επιλογή σού διασφαλίζει κατά κανόνα ανεξαρτησία. Σε ασφαλίζει από τον πόνο τού να βρεθείς ακάλυπτος, εκτεθειμένος μπροστά στον όμοιό σου.

Γιατί, αν με τον όμοιό σου τύχει στραβή, τότε δεν γιατρεύεσαι. Πένθος αμετάκλητο μετά».

Νύχτα, δυόμισι χρόνια πριν. Τρέχαμε με ένα φίλο στο Μούλτι Κούλτι – στο δρόμο απορούσε: «Μα πώς έγινε και πήγα και ερωτεύτηκα αυτό το πράγμα; Η προηγούμενη αγάπη μου διάβαζε στίχους της Σύλβια Πλαθ. Ίδια τραγούδια, ίδια κουλτούρα. Ήθελα να θέλω. Και όμως, δεν με μάγευε παρά μόνο το ασπόνδυλο. Το ριζικά ακαλλιέργητο πλάσμα. Λες πως θα μου περάσει; Αηδιάζω με τον εαυτό μου έτσι που έμπλεξα. Άλλωστε, ξέρεις πως αυτά τα παθιασμένα τα κοροϊδεύω».

Όχι, χαρά μου, δεν θα σου περάσει, σκεφτόμουν. Απλώς εκεί που κόβεσαι πως δεν θα μπορείς χωρίς την άξεστη αγάπη σου, πολύ σύντομα θα βρεις αφορμή και θα φύγεις. Και θα πεις πως δεν πήγαινε άλλο.

Που πάντα πάει, άμα θες. Μετά, τα υπόλοιπα θα τα αναλάβει το πάθος της συντήρησης, θα μοιάσεις τότε ακόμα περισσότερο στους ήρωες που σιχαίνεσαι.

Σε κάθε συνάντησή σου με ίσο σου άνθρωπο θα βάζεις μπροστά σαν πανοπλία το άξεστο πλάσμα. Ο λίγος ίσκιος σου θα σε θωρακίζει από την οδυνηρή συνάφεια με τον παρεμφερή σου.

Κανονικά πρέπει να χρωστάς ευγνωμοσύνη γι΄ αυτό στην άξεστη αγάπη σου. «Σε ευχαριστώ, ακαλλιέργητο πλάσμα, που η επινοημένη μου εμμονή για σένα με προστάτεψε. Δεν πήγα να καώ με την καλή περίπτωση. Να χάσω την ανεξαρτησία μου. Τη μαγκιά μου. Να γίνω κουρέλι».

Αν δεν υπήρχε το φάντασμα του άξεστου ανθρώπου, θα αναγκαζόσουν κάποια στιγμή να ζήσεις κι εσύ με έναν όμοιό σου το οδυνηρό πράγμα που λέγεται ζευγάρι, θα αναγκαζόσουν να είσαι τρυφερός, να αγαπήσεις στ΄ αλήθεια.

Έκλεισα το βιβλίο του Κιουρέισι – δεν είχα και πολύ κέφι για διάβασμα. Την ώρα που ντυνόμουν για να βγω, θυμήθηκα τον Κ. Άνθρωπος της νύχτας. Παρουσιαστικό τρομαχτικό. Ένας Βίκινγκ με μυαλό πεντάχρονου. Με συμπαθούσε.

«Όταν ήμουν νέος», μου εξομολογήθηκε μια νύχτα, «σαν να με μούντζωσε ο Θεός και πήγα κι ερωτεύτηκα. Ήταν μια καριόλα, δεν βάζει με το νου σου.

Παίρνω το αεροπλάνο και ανεβαίνω Θεσσαλονίκη να τη δω. Τρελαμένος, θέλω να της πω πόσο ερωτευμένος είμαι, θέλω να πεθάνω μαζί της.

Κατεβαίνω παράλυτος. Χέρια, πόδια, δεν μπορώ να τα μανουβράρω.

Τη βλέπω να με περιμένει στο αεροδρόμιο. Την κοιτάζω. Και ύστερα την πλακώνω στο ξύλο.

Ξύλο πολύ, δεν βάζεις με το νου σου. Την τσάκισα.

Πήρα το επόμενο αεροπλάνο και γύρισα.

Αυτή ποτέ δεν κατάλαβε γιατί.

Ακόμα την αγαπάω την πουτάνα.

Ξύλο πολύ, δεν βάζεις με το νου σου...»

Μαλβίνα Κάραλη - «Σαββατογεννημένη»

«Τη ζωή μας τη φτιάχνουμε. Αν θέλεις τη δυστυχία θα την έχεις..»

«Το να ξεχνάς είναι το μεγάλο μυστικό των δυνατών ανθρώπων. Το να θυμάσαι και να αναμασάς είναι η έσχατη ανθρώπινη αδυναμία, και το πληρώνουν πάντα οι άλλοι. Αλλά βέβαια το πληρώνεις πάντα κι εσύ.»

«Ξαπλωμένοι στο ξέφωτο ακούγαμε τις ζωές μας σαν παραμύθι. Κάναμε συγκρίσεις. Ήταν σαν να βάζαμε τάξη σε δυο ετερόκλητα σπίτια, σαν να πετούσαμε ένα έπιπλο για να κρατήσουμε ένα άλλο.. Προσπαθούσαμε να φυλάξουμε τις καλές στιγμές και ν’ αφανίσουμε τον πόνο, τις ενοχές, την ασχήμια, την απελπισία.»

«Κι οι άνθρωποι που μας αγαπούν μας γδέρνουνε, σαν τον Καίσαρα. Πρέπει ν’ αφήνουμε στον άλλο την ελευθερία να μας δείχνει την αγάπη του όπως θέλει, όπως ξέρει, όπως μπορεί, αρκεί να μη μας καταστρέφει. Κι ο έρωτας τι είναι; Νυχιές αγάπης είναι, σημάδια, ίχνη που αφήνει ο άλλος μέσα σου. Εγώ αυτό που φοβάμαι πάνω απ όλα είναι η ησυχία, η σιωπή. Θέλω ανεξίτηλα σημάδια, ζωή.». Άλκη, για μένα ο έρωτας είναι λευκή μαγεία!»

«Τη ζωή μας τη φτιάχνουμε. Αν θέλεις τη δυστυχία θα την έχεις. Η ευτυχία τρομάζει, συμφωνώ, είναι πολύ πιο δύσκολη. Πρέπει να σπάσεις πολλές αντιστάσεις για να φτάσεις τους άλλους. Φαίνεται παράδοξο αλλά η δυστυχία είναι εύκολη. Ενώ πρέπει να αγαπάς πολύ τον εαυτό σου για να τον αφήσεις ελεύθερο να ευτυχήσει. Πρέπει να αισθάνεσαι ότι το αξίζεις. Αλλιώς δεν αντέχεις τη χαρά.»

«Την είχα πατήσει πάλι με τη φαντασία μου. Γιατί να μην ερωτευθώ τον γείτονα, το αγόρι που μένει στη γωνία του δρόμου; Όχι! Έπρεπε να ερωτευθώ μέσω Αμερικής.»

«Για μένα ελευθερία σημαίνει μοναξιά, μια μοναξιά γεμάτη περιπάτους στην εξοχή, βόλτες μόνη μου μέσα σε άγνωστες πόλεις, βιβλία πεταμένα γύρω από το κρεβάτι μου τη νύχτα και ανοιγμένα τυχαία σε κάποια σελίδα.»

«Δεν κατάλαβες ποτέ γιατί έλεγα ψέματα, ότι με τα ψέματά μου σου έκανα ένα δώρο μοναδικό: την αλήθεια. Από αγάπη, βέβαια, προσπαθούσες πάντα να με ελέγξεις. Αλλά υπάρχει λέξη πιο διφορούμενη από τη λέξη αγάπη;»

«Ποτέ δεν με κατάλαβες. Και γι' αυτό δεν σου αξίζω. Αλλά ας μείνουμε φίλοι. Φίλοι είναι οι ανθρωποι που δεν αγαπιούνται πραγματικά. Και μόνο τη φιλία μου αξίζεις.»

 

Μαργαρίτα Καραπάνου - «Rien ne va plus»  (αποσπάσματα)

CoverPhoto: @Yorgos Papakarmezis

Eugène Ionesco: «Λογική, η τρέλα των δυνατών»

«Πήγαινε σ' ένα μουσείο, διάβασε ένα λογοτεχνικό περιοδικό, πήγαινε να παρακολουθήσεις μια διάλεξη. Αυτά θα σε βγάλουν από τα άγχη σου, θα σμιλέψουνε το πνεύμα σου. Σε τέσσερις εβδομάδες θα έχεις γίνει ένας καλλιεργημένος άνθρωπος!».

«Η ζωή είναι ένας διαρκής αγώνας. Το να μην αγωνίζεσαι είναι κατάντια».

«Οι ιδεολογίες μάς χωρίζουν. Τα όνειρα και οι αγωνίες μάς ενώνουν».

«Το να σκέφτεσαι αντίθετα από την εποχή σου είναι ηρωισμός. Αλλά το να το λες, είναι τρέλα».

«Λογική είναι η τρέλα των δυνατών».

«Τόση ασχήμια δεν υποφέρεται (...). Θα πολεμήσω ενάντια σ' όλο τον κόσμο. Θα υπερασπίσω τον εαυτό μου ενάντια σ' όλο τον κόσμο, δεν θα καθίσω με σταυρωμένα χέρια, θα πολεμήσω. Είμαι ο τελευταίος άνθρωπος. Kαι μέχρι να 'ρθει το τέλος θα παραμείνω άνθρωπος! Όχι, δεν θα συνθηκολογήσω! Δεν θα γίνω σαν κι εσάς».

«Δεν θα σας ακολουθήσω, ούτε θα γίνω σαν και σας, γιατί δεν σας καταλαβαίνω. Θα παραμείνω αυτό που είμαι. Εγώ είμαι ανθρώπινο πλάσμα, ένας άνθρωπος».

«Κι όμως, ο άνθρωπος δεν είναι κάτι άσχημο, δεν είναι κάτι αποκρουστικό».

«Υπάρχουν πράγματα που περνάνε από το μυαλό ακόμα και των άμυαλων».

«Τον λίγο χρόνο που έχεις χρησιμοποίησέ τον προς όφελός σου. Μην αφήνεσαι να παραδέρνεις όπου φυσάει ο άνεμος».

«Τίποτε δεν είναι καινούργιο κάτω από τον ήλιο, ακόμα κι όταν δεν υπάρχει ήλιος».

«Χαϊδέψτε έναν κύκλο, και θα γίνει φαύλος».

«Κατά τη γνώμη μου είναι παντελώς παράλογο να γινόμαστε άνω-κάτω επειδή ορισμένα άτομα αποφάσισαν να αλλάξουν δέρμα, επειδή δεν αισθάνονταν καλά στο πετσί τους. Αφορά μόνο τους ίδιους και είναι δικαίωμά τους. Συνηθίζει ο κόσμος, ξέρετε. Πλέον κανείς δεν εκπλήσσεται από τα στρατεύματα των ρινόκερων που διασχίζουν καλπάζοντας τους δρόμους. Οι άνθρωποι παραμερίζουν, τους αφήνουν να περάσουν και μετά συνεχίζουν τον περίπατό τους και συνεχίζουν τις δουλειές τους σαν να μην συμβαίνει τίποτε».

«Νιώθω ευθύνη για όλο αυτό που συμβαίνει. Εμπλέκομαι. Δεν μπορώ να μείνω αμέτοχος».

«Καμιά φορά κάνουμε κακό άθελά μας. Ή το αφήνουμε να εξαπλωθεί χωρίς αντίδραση».

«Δεν είναι η απάντηση που μας διαφωτίζει, αλλά η ερώτηση».

«Δεν πρέπει να έχουμε τύψεις. Το αίσθημα της τύψης είναι επικίνδυνο. Ας ζήσουμε τη ζωούλα μας εμείς ωραία και καλά. Ας είμαστε ευτυχισμένοι. Είναι καθήκον μας να είμαστε ευτυχισμένοι».

«Η ζωή είναι πολύ ανώμαλο πράγμα».

«Αυτοί εκεί έξω, είναι ο κόσμος. Αυτοί είναι χαρούμενοι. Το νιώθουν στο πετσί τους. Όχι σαν εμάς. Δεν μου φαίνονται τρελοί εμένα. Είναι όντα της φύσης. Δεν αναζητούν λόγο για να υπάρξουν, τον έχουν. Υπάρχουν».

«Αυτοί που αντιστέκονται, διστάζουν, αυτοί που διστάζουν, αντιστέκονται».

«Να σου πω την αλήθεια, δεν τους μισώ τους ανθρώπους, μου είναι απλώς αδιάφοροι ή το πολύ να με αηδιάσουν. Αρκεί μόνο να μην μπουν εμπόδιο στο πέρασμά μου. Τότε τους ποδοπατώ».

«Το κωμικό, επειδή έχει την αίσθηση του παράδοξου, μου φαίνεται πως δείχνει περισσότερη απελπισία από το τραγικό».

«Ένα έργο τέχνης είναι, πάνω από όλα, μια περιπέτεια του μυαλού».

«Μπορείς πάντα να προβλέψεις τα γεγονότα αφού έχουν γίνει».

«Θα ήθελα να είχα αρκετό πνεύμα για να εφεύρω το μουστάκι του Χίτλερ, το πηγούνι του Μουσολίνι, το κασκέτο του Φράνκο και το χαμόγελο του Χρουστσόφ».

 Eugène Ionesco

25 αφορισμοί από το έργο του Ρουμάνου συγγραφέα

Ο Ευγένιος Ιονέσκο (26 Νοεμβρίου 1909-28 Μαρτίου 1994) ήταν Ρουμάνος θεατρικός συγγραφέας, από τους επιφανέστερους εκπροσώπους του Θεάτρου του παραλόγου. Αν κι έγραψε στη γαλλική γλώσσα, θεωρείται από τους πιο αξιόλογους ανθρώπους της διανόησης της Ρουμανίας. Στα έργα του, ο Ιονέσκο διακωμωδεί τις πιο κοινότοπες καταστάσεις, ενώ απεικονίζει τη μοναξιά του ανθρώπου και την ασημαντότητα της ύπαρξής του. Έχει γράψει πολλά θεατρικά έργα, δοκίμια, μελέτες, ποίηση, νουβέλες και ιστορίες. Το πιο γνωστό του έργο είναι ο Ρινόκερος.

Πηγή: doctv.gr

Φίλιπ Ροθ - «Μιλάμε για το χάος του έρωτα, για την απόλυτη αποσταθεροποίηση..»

«Γιατί στο σεξ δεν υφίσταται η έννοια της απόλυτης ισορροπίας.

Σεξουαλική ισότητα δεν υπάρχει και δεν μπορεί να υπάρξει, δεν γίνεται να είναι ίσα τα μερίδια, το αρσενικό και το θηλυκό σε τέλεια ισορροπία.

Δεν είναι δυνατόν να δεις ποσοτικά αυτό το παρανοϊκό πράγμα.

Δεν είναι καμιά εμπορική συναλλαγή, να τα μοιράσεις μισά μισά.

Μιλάμε για το χάος του έρωτα, για την απόλυτη αποσταθεροποίηση, που είναι ακριβώς ό,τι ωραιότερο σ’ αυτόν.

Με το σεξ ξαναβρίσκεσαι στο σκοτάδι, στο βούρκο.

Είναι ανταλλαγή κυριαρχίας, αέναη ισορροπία.

Θα παραβλέψεις την κυριαρχία;

Θα παραβλέψεις την υποταγή;

Η κυριαρχία είναι το τσακμάκι, δίνει την σπίθα, είναι η αφετηρία.

Και μετά;

Άκουσε και θα δεις.

Θα δεις πού οδηγεί η κυριαρχία.

Θα δεις που οδηγεί η υποταγή.»

. . .

«Γιατί μόνο όταν γαμάς εκδικείσαι, και με τρόπο ξεκάθαρο αν και πρόσκαιρο, για όλα όσα αντιπαθείς στη ζωή, για όλες σου τις ήττες.

Μόνο τότε είσαι απολύτως ζωντανός και απολύτως ο εαυτός σου.

Το σεξ δεν είναι διαφθορά, όλα τα άλλα είναι.

Το σεξ δεν είναι απλώς τριβή και ρηχή απόλαυση.

Είναι επίσης η εκδίκηση για τον θάνατο.

Μην τον ξεχνάς τον θάνατο.

Ποτέ μην τον ξεχνάς.

Εντάξει, και του σεξ η δύναμη έχει τα όριά της.

Ξέρω πολύ καλά ότι έχει κι αυτή τα όριά της.

Ναι, αλλά και ποια δύναμη είναι μεγαλύτερη;»

Philip Milton Roth - «Το Ζώο που Ξεψυχά» (2001) 

Ο Φίλιπ Ροθ (Philip Milton Roth, 19 Μαρτίου 1933 - ...) είναι Αμερικανός συγγραφέας (εβραϊκής καταγωγής). Το πρώτο του βιβλίο «Αντίο Κολόμπους» εκδόθηκε το 1959 και συνεχίζει να γράφει μέχρι σήμερα, έχοντας κερδίσει πολλά λογοτεχνικά βραβεία και μεγάλη αναγνώριση από κοινό και κριτικούς. Ορισμένα από τα πιο γνωστά έργα του είναι το «Αντίο Κολόμπους», το «Σύνδρομο Πόρτνοϊ» του 1969 και η σειρά μυθιστορημάτων με αφηγητή το alter ego του Νέιθαν Ζούκερμαν . To 2012 τιμήθηκε με το Βραβείο Πρίγκιπας της Αστούριας.

9 Αρνητικές Σκέψεις που Χαλάνε την Ποιότητα της Ζωής σας

Η δύναμη της σκέψης είναι καθοριστική για την ποιότητα της ζωής μας: με τις σκέψεις που κάνουμε καθορίζεται το πώς ερμηνεύουμε τα γεγονότα που μας συμβαίνουν, το πώς αισθανόμαστε και το πώς επιλέγουμε να αντιδράσουμε.

Οι σκέψεις είναι επίσης αυτές που μας δίνουν έναν μεγάλο βαθμό ελευθερίας και ελέγχου των πραγμάτων: ακόμα και αν οι καταστάσεις είναι τέτοιες που δεν μπορούμε να τις αλλάξουμε, ωστόσο έχουμε τη δύναμη να ορίσουμε το πώς εμείς επιθυμούμε να αντιδράσουμε (θετικά ή αρνητικά, αισιόδοξα ή απαισιόδοξα, εποικοδομητικά ή καταστροφικά).

Παρόλα αυτά, πολλοί άνθρωποι δε συνειδητοποιούν τη δύναμη των σκέψεών τους και πέφτουν στην παγίδα των αρνητικών σκέψεων, με αποτέλεσμα να ταλαιπωρούνται οι ίδιοι και οι γύρω τους. Έχω εντοπίσει 9 είδη αρνητικών σκέψεων οι οποίες ταλαιπωρούν πολύ κόσμο και είναι υπεύθυνες για το ότι οι άνθρωποι που τις κάνουν βλέπουν τους γύρω τους να ενοχλούνται και να απομακρύνονται.

«Πρέπει να είμαι όπως με επιθυμούν και με φαντάζονται οι άλλοι».

Προσπαθείτε να είστε το άτομο που επιθυμούν οι γονείς σας; Ο/η σύζυγος ή ο/η σύντροφός σας; Προσπαθείτε να ζήσετε για να ‘αποδείξετε κάτι’ σε φίλους, γνωστούς, συνεργάτες; Επιθυμείτε να εντυπωσιάσετε τους άλλους; Θέλετε να δείξετε μια ατσαλάκωτη εικόνα του εαυτού σας για να πάρετε τον έπαινο των άλλων; Αν ναι, τότε έχετε πιαστεί στην παγίδα της αρνητικής σκέψης που δείχνει ότι έχετε χάσει την αυτοεκτίμησή σας, τη μοναδικότητά σας και ένα κομματάκι του εαυτού σας. Το σημαντικό δώρο της ζωής είναι ότι είστε ένα μοναδικό άτομο, ο εαυτός σας, με τα προτερήματα και τα ελαττώματά του. Ποιες είναι οι δικές σας επιθυμίες, οι στόχοι, οι αξίες σας, τα πράγματα που σας ‘γεμίζουν’; Απαντήστε ειλικρινά την προηγούμενη ερώτηση και αρχίστε να ζείτε τη ζωή σας με βάση το τι επιθυμείτε εσείς, και όχι με βάση το τι θέλουν οι άλλοι από εσάς.

«Δεν μου αρέσει κάποιο άτομο επειδή δεν είναι σαν κι εμένα».

Θυμηθείτε, κανείς δεν είναι σαν κάποιον άλλον! Γονείς που λένε για τα παιδιά τους «μα πρέπει να διορθώσει αυτό ή εκείνο, δεν είναι σαν εμένα», σύζυγοι που θυμώνουν με τον/τη σύζυγό τους επειδή είναι διαφορετικοί το μόνο που καταφέρνουν είναι να προσθέτουν εκνευρισμό και άγχος στη ζωή τους, ενώ παράλληλα υπονομεύουν ή ακόμα και καταστρέφουν τις σχέσεις τους. Δεχτείτε τους άλλους με τα ελαττώματά τους (όπως σας δέχονται και αυτοί!). Αν θέλετε να γίνει κάτι διαφορετικό, να θυμάστε ότι δεν έχετε τη δύναμη να αλλάξετε τους άλλους, έχετε όμως τη δύναμη να αλλάξετε τις δικές σας αντιδράσεις απέναντι σε πρόσωπα, πράγματα και καταστάσεις, κάτι που τελικά θα φέρει αλλαγή.

«Οι άλλοι είναι πιο τυχεροί από εμένα».

Αυτό είναι μια μορφή συγκαλυμμένης ζήλειας και μείωσης του εαυτού. Όταν κανείς ξεκινά να συγκρίνει τον εαυτό του με άλλους, πέφτει στην παγίδα να βλέπει μόνο τα καλά της κατάστασης του άλλου και μόνο τα αρνητικά της δικής του θέσης. Αυτό όμως είναι μια προκατηλειμένη και εντελώς λανθασμένη εκτίμηση. Στη ζωή καθένας έχει τις τυχερές και άτυχες στιγμές του, καθένας έχει τα ζητήματα που τον απασχολούν, αλλά δε φαίνονται απαραιτήτως. Το να θεωρείτε ότι οι άλλοι είναι πιο τυχεροί ή σε καλύτερη θέση από εσάς το μόνο που σας προσφέρει είναι να δημιουργείτε ένα τείχος ανάμεσα σε εσάς και το άλλο άτομο και να μην επιτρέπετε στον εαυτό σας να αξιοποιήσει τις ευκαιρίες που παρουσιάζονται.

«Σε εμένα τυχαίνουν όλα τα στραβά και ανάποδα».

Πράγματι, μπορεί να σας έχουν συμβεί πολλά στραβά και ανάποδα, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι έχετε κάποια αποκλειστικότητα στα δύσκολα και ότι τίποτα άσχημο δε συμβαίνει σε κανέναν άλλον. Το να βλέπετε τη ζωή σας μέσα από ένα πρίσμα προσωπικής ατυχίας και αποτυχίας εκτός που σας προσδίδει μίζερη διάθεση και εκνευρισμό (ποιότητες που κανείς δεν επιθυμεί να έχουν οι άνθρωποι δίπλα του!) σαμποτάρει και την προσωπική σας πρόοδο και ευτυχία. Εξάλλου, είναι πολύ εγωκεντρική θέση να πιστεύει κανείς ότι όλα τα δύσκολα τυχαίνουν μόνο στον ίδιο, γιατί έτσι ακυρώνει την εμπειρία των άλλων που έχουν τις δικές τους δυσκολίες. Ας μην ξεχνάμε εξάλλου ότι δεν υπάρχει ένα απόλυτο μέτρο σύγκρισης για το τι είναι δύσκολο, ατυχές, ή προβληματικό (εδώ εξαιρούνται κάποια μεγάλα γεγονότα ζωής, πχ θάνατος, ασθένεια, πόλεμος) και ότι καθένας βιώνει τα προβλήματά του ως μοναδικά. Το να καλλιεργήσει κανείς αίσθηση ευγνωμοσύνης για όσα του πάνε καλά και για τα όμορφα στη ζωή του καθώς και το να υιοθετήσει θετική και αισιόδοξη στάση ζωής είναι ο καλύτερος τρόπος για να θωρακιστεί απέναντι στις αναπόφευκτες δυσκολίες.

«Για όσα άσχημα συμβαίνουν σε εμένα φταίει κάποιος άλλος».

Πράγματι, μπορεί και κάποιος άλλος να έχει ένα μεγαλύτερο ή μικρότερο μερτικό ευθύνης για τα άσχημα που συμβαίνουν σε εσάς. Μη ξεχνάτε όμως ότι και εσείς έχετε ευθύνη για τη ζωής σας και ό,τι σας συμβαίνει. Το να κατηγορείτε τους άλλους για όσα έκαναν ή δεν έκαναν και να τους θεωρείτε αποκλειστικά υπεύθυνους για τα δεινά στη δική σας ζωή όχι μόνο απομακρύνει τους ‘φταίχτες’ από κοντά σας, αλλά και άλλα φιλικά ή συγγενικά άτομα, που βλέπουν την αλήθεια και δε θα ήθελαν να βρεθούν στη θέση του κατηγορουμένου. Αξιολογήστε την κατάσταση που δε σας αρέσει, εντοπίστε ποιος και τι φταίει, αλλά μην αναλωθείτε σε γκρίνια και θρήνο. Πάρτε τα πράγματα στα χέρια σας και ξεκινήστε να κάνετε τις αλλαγές που επιθυμείτε για να έχετε τη ζωή που θέλετε. Έτσι όμως δε θα μπορείτε να κατηγορείτε κανέναν άλλον, παρά μόνο τον εαυτό σας!

«Δεν θα τον/την συγχωρήσω ποτέ».

O πόνος, ο θυμός, η χαμηλή αυτοπεποίθηση είναι κακοί σύμβουλοι, όπως και ο φόβος της εγκατάλειψης. Οι άνθρωποι συχνά ταμπουρώνονται πίσω από τους φόβους τους και δεν επιτρέπουν στον εαυτό τους να αγαπήσει και να αγαπηθεί, να αφεθεί, από το φόβο ότι οι άλλοι θα σταματήσουν να τον αγαπούν, θα τον εξαπατήσουν ή δε θα ενδιαφερθούν. Με άλλα λόγια, οι άνθρωποι συχνά δεν εμπιστεύονται τον εαυτό τους και τις δυνάμεις τους, οπότε ‘κλείνουν την πόρτα’ σε άλλους ανθρώπους και σε διαφορετικές εμπειρίες. Ακόμα και αν κανείς ζήσει εμπειρίες που του προξενούν πόνο, ωστόσο θα πρέπει να θυμάται ότι και αυτές του εμπλουτίζουν τη ζωή και του διδάσκουν κάτι.

«Έχω πολλή δουλειά και δεν έχω χρόνο για την οικογένεια και τους φίλους μου».

Δεν υπάρχει δε μπορώ, υπάρχει δε θέλω! Μη χάσετε τις προτεραιότητές σας, ακόμα και αν αντικειμενικά έχετε πολλές δουλειές και τρέχετε και δε φτάνετε. Εσείς ξέρετε πότε μπορείτε να βρείτε λίγο χρόνο, με κάποιον χρόνο, για να δώσετε ποιότητα στη ζωή σας διατηρώντας την επαφή με τα αγαπητά σας πρόσωπα και καλλιεργώντας τη σχέση σας. Συνήθως όταν κανείς λέει ότι δεν έχει χρόνο για την οικογένεια και τους φίλους του επίσης εννοεί ότι δεν έχει χρόνο ούτε για τον εαυτό του, κάτι που του χαλάει την ισορροπία στη ζωή του.

«Μερικά μικρά ψέματα εδώ κι εκεί δεν βλάπτουν κανέναν».

Και όμως, ακόμα και τα μικρά ψέματα βλάπτουν! Συνήθως τα μικροψέματα ανοίγουν τις πύλες για τα μεγαλύτερα ψέματα, γιατί κανείς εξοικειώνεται με τον να μην λέει την αλήθεια, να αποκρύπτει ορισμένα πράγματα, να διαστρεβλώνει ή να διανθίζει κάποια άλλα. Μερικές αλήθειες πονάνε, και εσάς τον ίδιο που τις παραδέχεστε για τον εαυτό σας ή τις λέτε σε κάποιον άλλον, αλλά, μακροπρόθεσμα το ψέμα πονάει πολύ περισσότερο. Όταν μάλιστα κανείς λέει ψέματα από συνήθεια, για όποιον λόγο και να το κάνει, στο τέλος αποκαλύπτεται και οι συνέπειες είναι αρνητικές για τον ίδιο και τις σχέσεις του.

«Είμαι αποτυχημένος/η».

Έχετε κι εσείς το μερτικό σας από λάθη, από μικρές ή μεγάλες αποτυχίες. Κάποια λάθη σας είναι σημαντικά, κάποια όχι. Εσείς ωστόσο συνεχίζεται να πιέζεται τον εαυτό σας, να τον κατηγορείτε για τα λάθη του, να αγχώνεστε και, κυρίως, να γκρινιάζετε και να μιζεριάζετε. Ποιος όμως θέλει δίπλα του έναν τέτοιον άνθρωπο; Αποδεχτείτε ότι τα λάθη είναι ανθρώπινα, δεν είναι δυνατόν για κανέναν να είναι αλάνθαστος και παραδεχτείτε ότι η απόφαση που είχατε πάρει στο παρελθόν, πριν αποδειχτεί λανθασμένη, φαινόταν πολύ καλή (γι’ αυτό και την διαλέξατε!). Θυμηθείτε το «ό,τι έγινε έγινε», γυρίστε σελίδα και ξεκινήστε αισιόδοξα από την αρχή.

Δρ. Λίζα Βάρβογλη, Ψυχολόγος

Πηγή: greekpsychologypages

Αδύνατη μετά τον τοκετό!

Όπως οι περισσότερες νέες μαμάδες, ανυπομονείτε να χωρέσετε και πάλι στο τζιν που φορούσατε πριν από την εγκυμοσύνη; Με λίγη υπομονή και μια υγιεινή διατροφή, που σας προτείνουμε, μπορείτε να το επιτύχετε.

Σε γενικές γραμμές, για να «επανέλθει» πλήρως μια γυναίκα μετά τον τοκετό στην αρχική σωματική και φυσική της κατάσταση, πρέπει να περάσει ένα αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα. Αυτό, βέβαια, εξαρτάται από πολλούς παράγοντες και κυρίως από τον αριθμό των κιλών που πήρε κατά την εγκυμοσύνη, αλλά και από τη γενετική της προδιάθεση. Για εννέα μήνες, η ισορροπία των ορμονών μεταβάλλεται, το σώμα αλλάζει και το σωματικό βάρος αυξάνεται. Επίσης, η εγκυμοσύνη προκαλεί μεγάλη κατακράτηση υγρών, που οφείλεται στην αύξηση της παραγωγής της ορμόνης αλδοστερόνης, η οποία έχει σκοπό να καλύψει την αμνιακή κοιλότητα και να αποτελέσει το μέσο για τις «ανταλλαγές» που πραγματοποιούνται ανάμεσα στη μητέρα και στο έμβρυο. Αμέσως μετά τον τοκετό, η παραγωγή αλδοστερόνης μειώνεται σημαντικά και τα νεφρά αρχίζουν να υπερλειτουργούν, με αποτέλεσμα τη γρήγορη απομάκρυνση των περιττών υγρών. Αν, λοιπόν, δεν πήρατε πολλά κιλά κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, θα τα χάσετε εύκολα ακολουθώντας μια προσεκτική διατροφή. Η διατροφή αυτή θα πρέπει να είναι πλούσια σε θρεπτικά συστατικά (ειδικά αν θηλάζετε), φτωχή σε λιπαρά και υπερεπαρκής σε βιταμίνες και μέταλλα. Επιπλέον, αν θηλάζετε, θα πρέπει να φροντίζετε ώστε το γεύμα σας να περιλαμβάνει τροφές πλούσιες σε σύνθετους υδατάνθρακες, μέτριες σε πρωτεΐνες και φτωχές σε κορεσμένα λίπη. Η απότομη στέρηση των υδατανθράκων μπορεί να προκαλέσει προβλήματα στο νεογέννητο. Αμέσως μετά τη διακοπή του θηλασμού και εφόσον το βάρος δεν έχει επανέλθει στα φυσιολογικά του επίπεδα, μπορείτε να εφαρμόσετε ένα υποθερμιδικό διαιτολόγιο, αλλά ενισχυμένο με συμπληρώματα βιταμινών και μετάλλων.

Επανεξετάστε τη διατροφή σας

Κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, μπορεί να έχετε αλλάξει τις διατροφικές σας συνήθειες, για τη στήριξη της ανάπτυξης του μωρού σας. Μετά από την εγκυμοσύνη, η σωστή διατροφή είναι ακόμα πιο σημαντική - ειδικά αν θηλάζετε. Κάνοντας σωστές διατροφικές επιλογές εξασφαλίζετε τον πιο σημαντικό παράγοντα για την υγιή απώλεια βάρους.

Προτιμήστε φρούτα, λαχανικά και δημητριακά ολικής άλεσης. Οι τροφές αυτές είναι πλούσιες σε θρεπτικά συστατικά, ενώ παράλληλα θα σας βοηθήσουν να αισθάνεστε χορτάτη. Άλλες επιλογές πλούσιες σε θρεπτικά συστατικά είναι τα γαλακτοκομικά προϊόντα χαμηλής περιεκτικότητας σε λιπαρά, όπως αποβουτυρωμένο γάλα, γιαούρτι και τυριά με λίγα λιπαρά. Τα πουλερικά, τα ψάρια, τα φασόλια, το άπαχο βοδινό και χοιρινό κρέας είναι επίσης καλές πηγές πρωτεΐνης.

Αποφύγετε τα τυποποιημένα τρόφιμα. Προμηθευτείτε για το σπίτι μόνο υγιεινά τρόφιμα. Αν δεν μπορείτε να αντισταθείτε στο πρόχειρο φαγητό, στα πατατάκια και στα γλυκά, είναι προτιμότερο να τα απομακρύνετε από το σπίτι σας.

Προτιμήστε τις μικρότερες μερίδες. Θα ήταν καλύτερα να αντικαταστήσετε τα μεγάλα παραδοσιακά γεύματα με μικρότερα και συχνότερα γεύματα. Μην παραλείπετε γεύματα και μη μειώνετε την ποσότητα των φρούτων και των λαχανικών από τη διατροφή σας.

Τρώτε μόνο όταν πεινάτε. Εάν είστε ανήσυχοι ή νευρικοί ή αν απλά σκέφτεστε συνεχώς το φαγητό, κάντε κάτι που θα σας αποσπάσει την προσοχή: Πάρτε το μωρό για έναν περίπατο, καλέστε μια φίλη ή χαλαρώστε διαβάζοντας ένα βιβλίο.

Ενσωματώστε μια ήπια άσκηση στην καθημερινή σας ρουτίνα. Αν κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης μπορούσατε να εξασκηθείτε χωρίς πρόβλημα και παράλληλα είχατε έναν τοκετό χωρίς προβλήματα, μπορείτε να ξεκινήσετε γυμναστική από τον πρώτο κιόλας μήνα της λοχείας. Αν ο γιατρός σας συμφωνήσει ως προς την άσκηση, μην ξεχνάτε να:

-Ταΐζετε το μωρό σας πριν αρχίσετε τη γυμναστική.

-Φοράτε ένα υποστηρικτικό σουτιέν και άνετα ρούχα.

-Ξεκινάτε αργά, με ελαφριά αεροβική δραστηριότητα, όπως περπάτημα ή κολύμβηση. Όταν η αντοχή σας βελτιωθεί, αυξήστε σταδιακά τη διάρκεια και την ένταση των ασκήσεών σας.

-Προσπαθείτε να γυμνάζεστε με παρέα. Προσκαλέστε άλλες νέες μητέρες για μια καθημερινή βόλτα ή ενταχθείτε σε ένα πρόγραμμα εκγύμνασης μετά τον τοκετό.

-Πίνετε άφθονο νερό πριν, κατά τη διάρκεια και μετά από κάθε προπόνηση. Σταματήστε την άσκηση αμέσως αν αισθανθείτε πόνο, ζάλη, δύσπνοια ή ξαφνική κολπική αιμορραγία. Πρόκειται για συμπτώματα που δηλώνουν οτι ενδεχομένως το παρακάνατε.

Θέστε ρεαλιστικούς στόχους για την απώλεια βάρους

Οι πιο πολλές γυναίκες χάνουν περισσότερα από 4-5 κιλά κατά τη διάρκεια του τοκετού, γιατί αποβάλλεται το βάρος τόσο του μωρού όσο και του πλακούντα αλλά και του αμνιακού υγρού. Κατά τη διάρκεια της πρώτης εβδομάδας μετά τον τοκετό, θα χάσετε επιπλέον κιλά από την αποβολή των υγρών, αλλά το λίπος που αποθηκεύεται κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης δεν θα εξαφανιστεί από μόνο του. Μέσω της διατροφής και της άσκησης, είναι λογικό να χάνετε μέχρι και 0,5 κιλό την εβδομάδα.

Η προτεινόμενη δίαιτα είναι χωρισμένη σε τρία γεύματα, χωρίς ενδιάμεσα τσιμπολογήματα, αλλά με... γρήγορα αποτελέσματα! Αν την ακολουθήσετε πιστά, αλλά χωρίς άγχος, θα δείτε γρήγορη αλλαγή στο νούμερό σας.

*Πρωινό: 1 ποτήρι γάλα 1,5% ή 1 γιαούρτι 2%, και 2 φρυγανιές. Kαφέ ή τσάι, χωρίς ζάχαρη.

Απογευματινό: 1 γιαούρτι 2% ή 1 φρούτο ή 1 χυμός φρούτων ή 1 ποτήρι γάλα 1,5%. Kαφέ ή τσάι, χωρίς ζάχαρη.

Δευτέρα

Μεσημεριανό: 1 μερίδα ψάρι, 1 φέτα ψωμί ολικής άλεσης, σαλάτα εποχής με λίγο λάδι.

Βραδινό: 1 μερίδα τυρί κίτρινο με χαμηλά λιπαρά, σαλάτα εποχής με λίγο λάδι, 1 φρυγανιά σικάλεως.

Τρίτη

Μεσημεριανό: 1 μερίδα μπιφτέκια, σαλάτα εποχής με λίγο λάδι, 1 φέτα ψωμί ολικής.

Βραδινό: 1 μερίδα τόνο, σαλάτα εποχής με λίγο λάδι, 1 φρυγανιά σικάλεως.

Τετάρτη

Μεσημεριανό: 1 μερίδα αρακά, 1 φέτα ψωμί ολικής, 1 μερίδα τυρί.

Βραδινό: 1 αυγό βραστό, 1 μερίδα τυρί, σαλάτα εποχής με λίγο λάδι.

Πέμπτη

Μεσημεριανό: 1 μπριζόλα, σαλάτα εποχής με λίγο λάδι, 1 φέτα ψωμί ολικής.

Βραδινό: Σαλάτα χωριάτικη με φέτα, ελιές και λίγο λάδι.

Παρασκευή

Μεσημεριανό: 1 μερίδα κοτόπουλο, σαλάτα εποχής με λίγο λάδι, 1 φέτα ψωμί ολικής.

Βραδινό: 1 αυγό βραστό, σαλάτα εποχής με λίγο λάδι, 1 φρούτο.

Σάββατο

Μεσημεριανό: 1 μερίδα μπιφτέκια γαλοπούλας, 1 φέτα ψωμί ολικής, σαλάτα εποχής με λίγο λάδι.

Βραδινό: Πατατοσαλάτα με λίγο λάδι, 1 μερίδα τυρί, 1 φρυγανιά σικάλεως.

Κυριακή

Μεσημεριανό: 1 μερίδα κοτόπουλο σουβλάκι, σαλάτα εποχής με λίγο λάδι, 1 φέτα ψωμί ολικής.

Βραδινό: 1 γιαούρτι με 2 κουταλιές δημητριακά, 1 φρούτο.

Με τη συνεργασία της Νίκης Τσίγκρη (διαιτολόγος-διατροφολόγος).

- See more at: http://www.imommy.gr/mama/diatrofi/article/308/adynath-meta-ton-toketo/#sthash.H8Ah0vIA.dpuf

Contouring: Η Τέχνη του Μακιγιάζ

Το “contouring” είναι ένας όρος που ακούμε ολοένα και πιο συχνά, βλέποντας φωτογραφίες με φωτοσκιασμένα πρόσωπα, σκούρες και λευκές αποχρώσεις να αναμειγνύονται στο πρόσωπο και να συνθέτουν τελικά ένα εντυπωσιακό αποτέλεσμα! Τι είναι όμως το contouring και πώς εφαρμόζεται; Ποιος είναι ο σκοπός του και με ποια καλλυντικά μπορούμε να το πετύχουμε; Είναι κατάλληλο για το πρόσωπό μου και πώς θα το αναδείξω; Αυτές είναι οι ερωτήσεις που θα απαντήσουμε με απλό και εύκολο τρόπο!
Καταρχάς, ο όρος “contouring” αναφέρεται στην τεχνική του μακιγιάζ που βασίζεται στη φιλοσοφία ότι φωτίζουμε τα σημεία του προσώπου που θέλουμε να αναδείξουμε και χρησιμοποιούμε πιο σκούρους τόνους στα σημεία που θέλουμε να καλύψουμε. Η συγκεκριμένη τεχνική μακιγιάζ έγινε ιδιαίτερα δημοφιλής από την Kim Kardashian και έκτοτε έχει αποκτήσει πολλές, πιστές και φανατικές ακόλουθους! Ταυτόχρονα, με το contouring επιτυγχάνουμε να δώσουμε διάσταση στο πρόσωπό μας, να το κάνουμε να δείχνει πιο αδύνατο και να τονίσουμε τα ζυγωματικά μας! Αυτό επιτυγχάνεται καθώς δημιουργούμε φωτοσκιάσεις στο πρόσωπο και “παίζουμε” με τον τρόπο που διαχέεται το φυσικό φως στο πρόσωπό μας!
Step 1: Εφαρμόζουμε το foundation που χρησιμοποιούμε στην επιδερμίδα μας, φροντίζοντας να είναι πολύ κοντά στο φυσικό τόνο μας.

Step 2: Για να φωτίσουμε χρησιμοποιούμε ανοικτόχρωμη απόχρωση (2-3 τόνους πιο ανοικτή από το foundation που φοράμε) είτε με κρεμώδεις υφές είτε σε powder, δηλ. πουδρένια υφή. Όποια υφή και να επιλέξουμε μπορούμε να πετύχουμε το επιθυμητό αποτέλεσμα. Φωτίζουμε λοιπόν την περιοχή κάτω από τα μάτια, σχηματίζοντας ένα ανεστραμμένο τρίγωνο. Η συγκεκριμένη περιοχή μπορεί να φωτιστεί πολύ καλά με ένα concealer, που θα κάνει τα μάτια μας να φαίνονται ξεκούραστα. Επίσης, φωτίζουμε την επιφάνεια της μύτης, την περιοχή πάνω από την “καρδούλα” των χειλιών και το πηγούνι.
Tip: Για να δώσουμε extra λάμψη σε σημεία όπως τη μύτη ή τα ζυγωματικά χρησιμοποιούμε Highlighter!

Step 3: Τώρα “χαράζουμε” το περίγραμμα του προσώπου και υπογραμμίζουμε τα ζυγωματικά από την περιοχή των αυτιών μέχρι το ύψος της μύτης και τις πλαΐνές πλευρές της μύτης. Έτσι, θα σχηματίσουμε έντονα ζυγωματικά, καλοσχηματισμένα “μήλα” και λεπτότερο πρόσωπο.

Step 4: Tώρα ήρθε η ώρα να τα αναμείξουμε! Χρησιμοποιώντας ένα υγρό blending σφουγγαράκι, πετυχαίνουμε ομοιόμορφο αποτέλεσμα!

Step 5: Πολύ βασικό βήμα για την ολοκλήρωση του μακιγιάζ είναι να “σφραγίσουμε” το αποτέλεσμα. Χρησιμοποιώντας μία διάφανη (Transluscent) πούδρα ή ένα fixer spray ξέρουμε ότι το αποτέλεσμα θα παραμείνει σταθερό, αψεγάδιαστο και θα διαρκέσει πολλές ώρες!
Το contouring μας είναι έτοιμο και είναι κατάλληλο για όλες τις επιδερμίδες και αναδεικνύει όλα τα σχήματα και χαρακτηριστικά προσώπου. Δοκιμάστε κι επιλέξτε εσείς ποιο είναι το αξεσουάρ ή πινέλο που σας βοηθάει να το εφαρμόσετε καλύτερα! Make up wedges, λοξό πινέλο, πινέλο concealer.. η κάθε μία μας βρίσκει τον δικό της τρόπο και δημιουργεί το μακιγιάζ της!
Κρατήστε το υπόλοιπο look σε μίνιμαλ τόνους, δίνοντας απλώς ένταση στις βλεφαρίδες σας και είστε έτοιμες!!

---

από την Κάλλια Πολυδώρου
Hostess - Blogger @ BEAUTY INC.

- See more at: http://www.beautyinc.gr/index.php?route=journal2%2Fblog%2Fpost&journal_blog_post_id=22#sthash.h8w6PdLp.dpuf

Θάρρος δεν σημαίνει «απουσία φόβου» – θάρρος σημαίνει «αναλαμβάνω δράση παρόλο που φοβάμαι»...

«Η άνεση ξεκινά σαν υπηρέτης και γίνεται αφέντης» Χαλίλ Γκιμπράν

Οι άνθρωποι γράφουν χαρούμενες μελωδίες που μιλούν για τραγούδια κάτω από τη βροχή – αλλά όταν βρέχονται στη πραγματική ζωή, γκρινιάζουν!
Οι άνθρωποι τρελαίνονται να βλέπουν τον Ιντιάνα Τζόουνς να σέρνεται μέσα σε σπηλιές, ανάμεσα σε αράχνες και φίδια – αλλά όταν το κλιματιστικό στο γραφείο τους χαλάει, τρελαίνονται από εκνευρισμό! Ίσως αν λαμβάναμε μικρότερες δόσεις περιπέτειας από τις οθόνες μας, να αναζητούσαμε μεγαλύτερες δόσεις περιπέτειας στην καθημερινή μας ζωή.
Η «άνεση» είναι υπερτιμημένη. Και δεν μιλάω για την «οικονομική άνεση» – μιλάω για τις «άνετες καταστάσεις». Το στρες που μας ταλαιπωρεί προκύπτει σε μεγάλο βαθμό από τον εθισμό μας στην άνεση… «Τα αεροπλάνα πρέπει να αναχωρούν πάντα στην ώρα τους, η δουλειά μας πρέπει να είναι πάντα εύκολη, το πιστωτικό όριο της κάρτας μας πρέπει να είναι ελαστικό…»
Η υπερβολική άνεση καταντά βαρετή. Καίει τα εγκεφαλικά μας κύτταρα! Όσο λιγότερους κανόνες φτιάχνετε σχετικά με το πώς θα έπρεπε να είναι η ζωή και το πώς θα έπρεπε να νιώθετε, τόσο ευκολότερα θα μπορείτε να αντιμετωπίζετε ότι σας συμβαίνει.
Αν ακολουθείτε το όνειρό σας – όποιο κι αν είναι αυτό – ορισμένες φορές θα πρέπει να θυσιάσετε την άνεσή σας… Μπορεί να σας απορρίψουν ή να σας κατακρίνουν, μπορεί να ξεμένετε συχνά από λεφτά, μπορεί να νιώσετε εξαντλημένος. Μάθετε να βλέπετε τις αναποδιές ως μέρος της όλης διαδικασίας. Φροντίστε να παρατηρείτε τις δυσκολίες που συναντάτε με ενδιαφέρον και περιέργεια. Διασκεδάστε με τα εμπόδια. Ανακαλύψτε πόση πλάκα έχει η αντιμετώπιση των προκλήσεων.
Και κάτι ακόμα σχετικά με την άνεση. Θα διαπιστώσετε ότι πολύ συχνά, το θάρρος ανταμείβεται πιο γενναιόδωρα από την ευφυία – γεγονός που εξοργίζει ορισμένους ανθρώπους. Ο Αλέξανδρος λέει: «Είμαι εξαιρετικά ευφυής, έχω δύο διπλώματα – δεν μπορώ να πιστέψω ότι λιγότερο έξυπνοι άνθρωποι έχουν καλύτερες δουλειές και βγάζουν περισσότερα χρήματα!» Έτσι είναι τα πράγματα, Αλέξανδρε: Ανταμειβόμαστε όταν διακινδυνεύουμε να χάσουμε τη φήμη μας ή τα χρήματά μας – ή και τα δύο.
ΜΕ ΔΥΟ ΛΟΓΙΑ
Θάρρος δεν σημαίνει «απουσία φόβου» – θάρρος σημαίνει «αναλαμβάνω δράση παρόλο που φοβάμαι». Οι άνθρωποι που δεν κάνουν τίποτα στη ζωή τους φοβούνται τόσο όσο και οι άνθρωποι που παίρνουν τα μεγαλύτερα ρίσκα. Απλώς η πρώτη κατηγορία τρομοκρατείται ακόμα και από τα πιο ασήμαντα πράγματα. Γιατί να μη φοβόμαστε μόνο για τα σημαντικά πράγματα.
«Έχεις πάρει μαθήματα μόνο από αυτούς που σε θαύμαζαν και σου φέρονταν τρυφερά; – Δεν έχεις πάρει σπουδαία μαθήματα από αυτούς που σε απορρίπτουν και σε πολεμούν;» Ουόλτ Ουίτμαν
Αν ενδώσουμε στον πειρασμό, τότε σίγουρα θα συναναστρεφόμαστε μόνο τους φίλους και τους συναδέλφους που μας λένε αυτά που θέλουμε να ακούσουμε. Έτσι, όταν τα πάντα γύρω μας καταρρέουν, θα είμαστε περικυκλωμένοι από ανθρώπους που θα μας λένε: «Δεν φταις εσύ!». Ωστόσο, είναι σημαντικό να υπάρχουν στη ζωή μας άνθρωποι που μας θέτουν προκλήσεις – παρόλο που μπορεί να μας ξυπνούν από το λήθαργο της «άνεσης».
Http://Sxeseis-kai-sunaisthimata.com
Πηγή: Από το βιβλίο «άκου την ΚΑΡΔΙΑ σου» του ANDREW MATTHEWS – εκδ. διόπτρα