5 τρόποι για να προετοιμάσετε το παιδί σας να μάθει ανάγνωση

 Τα περισσότερα παιδιά δεν είναι έτοιμα για να αρχίσουν να αποκωδικοποιούν  λέξεις μέχρι την ηλικία των πέντε με επτά χρονών. Όμως αρκετά νωρίτερα, μπορείτε να «ξυπνήσετε» την ικανότητα της ανάγνωσης του παιδιού σας.

1. Να δείχνετε τις λέξεις καθώς τις διαβάζετε. 
Η μεγάλη έκθεση στα βιβλία και σε άλλο αναγνώσιμο υλικό θα βοηθήσει το παιδί σας να μάθει ότι η ελληνική γλώσσα (και πολλές άλλες) διαβάζεται από την κορυφή της σελίδας προς τα κάτω και από τα αριστερά στα δεξιά. Καθώς διαβάζετε, ακολουθείστε την πορεία με το δάχτυλό σας για να βοηθήσετε το παιδί σας να αφομοιώσει αυτό το δεδομένο. Διαβάζετε στο παιδί κάθε βράδυ πριν κοιμηθεί παραμύθια. Ο δικός σας ενθουσιασμός για το διάβασμα θα μεταδοθεί και στο παιδί, που δεν θα βλέπει την ώρα να αρχίσει να διαβάζει και αυτό! Στη συνέχεια, καθώς το παιδί μεγαλώνει και κατακτά την ανάγνωση, μπορείτε να διαβάζετε συντροφικά (π.χ. μία πρόταση ο ένας, μία ο άλλος, αυξάνοντας σταδιακά τη δυσκολία σε μία παράγραφο), ώσπου να νιώσει ότι είναι ικανό και δεν χρειάζεται τη βοήθειά σας. Σε ένα ανώτερο επίπεδο μπορεί να σας διαβάζει αυτό, για να σας ξεκουράσει, ή να διαβάζετε και οι δύο παράλληλα ο καθένας το δικό του βιβλίο!
Eίναι καλό για το παιδί από μικρή ηλικία να βλέπει τους γονείς του να διαβάζουν (βιβλία, περιοδικά, εφημερίδες κ.ά.). Έτσι θα θελήσει να τους μιμηθεί γιατί θα εκλαμβάνει το διάβασμα ως μια φυσιολογική δραστηριότητα που εντάσσεται στην καθημερινότητα και γίνεται μια όμορφη συνήθεια-τρόπος ζωής. Έτσι, η μελέτη για το σχολείο δεν θα μοιάζει καταναγκαστικό έργο! 

2. Να του μάθετε σχήματα. 
Τα γράμματα προέρχονται από σχήματα. Πολύ πριν μάθει το παιδί σας να αναγνωρίζει τα γράμματα, μπορεί να μάθει όλα τα απλά σχήματα. Όταν κάνετε βόλτα, να του δείχνετε τα τετράγωνα, τους κύκλους και τα τρίγωνα που συναντάτε. Καθώς πλησιάζει την ηλικία των τριών, ενθαρρύνετέ το να ζωγραφίσει διάφορα σχήματα και να τα βρει μέσα στα γράμματα.

3. Παίξτε ακουστικά παιχνίδια. 
Βοηθήστε το παιδί σας να μάθει να αναγνωρίζει τους ήχους μέσα από τις λέξεις. Τραγουδιστέ του τραγούδια. Παίξτε παιχνίδια με ήχους, όπως να ονοματίσετε όλα τα πράγματα στο σπίτι που ξεκινούν από τον ίδιο ήχο και βοηθήστε το παιδί σας να ανακαλύψει την κουζίνα, την κούκλα, τον καναπέ κλπ

4. Να μιλάτε.Να συζητάτε συχνά με το παιδί σας και να του κάνετε ερωτήσεις. Έτσι θα μάθει τα βασικά στοιχεία της αφήγησης και θα εμπλουτίσει το λεξιλόγιό του.

5. Μην το πιέζετε. Τα παιδιά κάτω της ηλικίας των πέντε δεν θα πρέπει να πιέζονταιγια να μάθουν να διαβάζουν. Δεν υπάρχει λόγος να επενδύσετε σε κάρτες με γράμματα ή σε παιχνίδια στον υπολογιστή που μαθαίνουν στα παιδιά να αποκωδικοποιούν τις λέξεις. Τέτοιου είδους πίεση μπορεί να βλάψει την αυτοπεποίθηση και το ενδιαφέρον του παιδιού σας για το διάβασμα.

Με την συνεργασία της κας Μαρίας Σκαπέρα (Μ.Ed. ψυχοπαιδαγωγός - εκπαιδευτικός σύμβουλος)

Μια ελληνίδα Δασκάλα ετών 23 ,δημιούργησε την «ηλεκτρονική γωνία του μαθητή» με δωρεάν αλλά «πλούσιο εκπαιδευτικό υλικό»

Μια ελληνίδα δασκάλα η  Μπέσιου Χριστίνα, 23 χρονών και πτυχιούχος του Παιδαγωγικού Δημοτικής Εκπαίδευσης Αθηνών από το 2013 με τη ηλεκτρονική της σελίδα  www.thrania.com  έρχετε να βοηθήσει μαθητές και νέους γονείς τη νέα σχολική χρονιά ,με την πολύ ωραία δουλειά που έχει ετοιμάσει..

Στην ηλεκτρονική γωνία του μαθητή θα βρείτε:

 Τα φύλλα εργασίας είναι διαθέσιμα προς κατέβασμα δωρεάν (και για κάθε χρήση ) πατώντας στην επιλογή download file και τα εκπαιδευτικά βίντεο είναι διαθέσιμα στο κανάλι της σελίδας μου στο youtube προς προβολή.

Τα ηλεκτρονικά σχολικά βοηθήματαχωρίζονται σε τρεις μεγάλες κατηγορίες, στην Γλώσσα, στα Μαθηματικά και τη Φυσική, ανεξαρτήτως τάξης και ηλικίας.

Τα εκπαιδευτικά βίντεο είναι διαθέσιμα προς προβολή (και για κάθε χρήση εφόσον δεν αφαιρεθεί η πηγή, δηλαδή το link της ιστοσελίδας)  στο κανάλι της σελίδας μου στο youtube.

Σε αυτή την θεματική ενότητα θα βρείτε δραστηριότητες και ιδέες για να αναπτύξετε τις ικανότητες των μαθητών αλλά και να τους βοηθήσετε να μάθουν και να συγκρατήσουν τη νέα γνώση. Έχουν ρόλο ενισχυτικό και βοηθητικό και προτείνονται για εφαρμογή εντός και εκτός της σχολικής τάξης.

Διακοσμήσετε τη σχολική σας τάξη.Το παρακάτω υλικό μπορείτε να το κατεβάσετε στον υπολογιστή σας και  να το εκτυπώσετε για να το χρησιμοποιήσετε στην τάξη σας.

Λίγα λόγια από την Μπέσιου Χριστίνα

Αυτό επιχειρώ λοιπόν  με τα θρανία μου! Να δώσω δωρεάν στους μαθητές αλλά και σε γονείς και δασκάλους αυτό το απλό και συνάμα σύγχρονο ηλεκτρονικό προϊόν.

Δημοσιεύω επομένως περιεκτικά ηλεκτρονικά βοηθήματα για το Δημοτικό, εκπαιδευτικά βίντεο με στοχευμένο προσανατολισμό, φύλλα εργασίας, ιδέες διακόσμησης της τάξης και προτεινόμενες δραστηριότητες.

Ελπίζω να βοηθήσω έστω και στο ελάχιστο με την δουλειά μου γονείς που θέλουν να βοηθήσουν περισσότερο τα παιδιά τους στη καθημερινή μελέτη, μαθητές που δεν κατάλαβαν επαρκώς ένα μάθημα, εκπαιδευτικούς που αναζητούν ιδέες ή ψάχνουν μία πηγή με υλικό για εμπλουτισμό του δικού τους. Αυτός είναι ο λόγος δημιουργίας αυτού του ιστολογίου και εύχομαι να καταφέρω να ανταποκριθώ στις προσδοκίες σας.

www.thrania.com 

Το παιδί είναι κοντό;Τι να γνωρίζουν οι γονείς.

Το κοινωνικό ενδιαφέρον για το ύψος των παιδιών είναι διαχρονικό. Ακρογωνιαίος λίθος του τελικού ύψους ενός παιδιού είναι ο κληρονομικός παράγοντας. Κοντοί γονείς είναι  σπάνια έχουν ψηλά παιδιά. Οι γονείς βέβαια θέλουν πάντα να έχουν ψηλά παιδιά γι αυτό και αν ένα παιδί έχει κοντό ύψος για την ηλικία του τότε οι γονείς ανησυχούν.  Ο παιδίατρος αφού εξετάσει προσεκτικά το παιδί και δει τις καμπύλες ανάπτυξης του ύψους πιθανό να κρίνει ότι χρειάζεται να γίνουν κάποιες εξετάσεις γιατί σπάνια το κοντό ύψος μπορεί να οφείλεται σε παθολογικά αίτια.

Ποιο παράγοντες καθορίζουν το ύψος ενός παιδιού;

Το ανάστημα ενός παιδιού καθορίζεται από δύο βασικούς παράγοντες:

• Τους γενετικούς παράγοντες που κληρονομούνται από τους γονείς και διαγράφουν το δυναμικό της αύξησης ενός παιδιού μέσα από πληθώρα γονιδίων.
• Τους περιβαλλοντικούς παράγοντες που μπορεί να δράσουν τροποποιητικά στο γενετικό υπόβαθρο του παιδιού στην ενδομήτρια ζωή ή σε οποιαδήποτε φάση της ανάπτυξής του επιδρώντας αρνητικά ή θετικά στο ανάστημα του παιδιού.  Παραδείγματα τέτοιων παραγόντων είναι οι χρόνιες ασθένειες, η ακτινοβολία, οι χημικές ουσίες, η διατροφή.

Τι ισχύει για το ύψος ενός φυσιολογικού παιδιού;

• Στη γέννηση τα τελειόμηνα αγόρια έχουν ύψος περίπου 52 cm και τα κορίτσια 50 cm.  Στη συνέχεια ψηλώνουν περίπου 3 έως 5 cm το μήνα κατά τη διάρκεια των δύο πρώτων ετών.
•  Μέχρι την ηλικία των 2 ετών τα παιδιά κερδίζουν περίπου 20 -25 cm
• Στην ηλικία των 2 ετών έχουν αποκτήσει περίπου το μισό του τελικού αναστήματός τους.
• Ο ρυθμός ανάπτυξής τους μειώνεται από την ηλικία των 2 ετών μέχρι την εφηβεία και κυμαίνεται στα 5-7cm το χρόνο.
• Κατά την περίοδο της εφηβείας επιταχύνονται οι ρυθμοί της αύξησης παρατηρείται το λεγόμενο άλμα αύξησης της εφηβείας (growth spurt). Στα αγόρια η επιτάχυνση της αύξησης παρατηρείται μεταξύ  11 και 13 ετών και κυμαίνεται στα 25 εκατοστά. Στα κορίτσια παρατηρείται μεταξύ  9 και 12 χρονών και κυμαίνεται περίπου στα 22 εκατοστά.

πάρχει τρόπος να υπολογίσετε πόσο ψηλό θα γίνει το παιδί σας;

Το αναμενόμενο τελικό ύψος ενός παιδιού είναι κυρίως γενετικά καθορισμένο και εξαρτάται από το ύψος των γονιών.  Ένας γρήγορος αδρός υπολογισμός που θα μπορούσατε να κάνετε για να υπολογίσετε το γενετικά καθορισμένο ύψος-στόχος του παιδιού σας είναι:

Όσον αφορά τα αγόρια: Προσθέτουμε το ύψος του πατέρα με το ύψος της μητέρας, διαιρούμε δια 2 και προσθέτουμε 6,5 εκατοστά.

Όσον αφορά τα κορίτσια: Προσθέτουμε το ύψος του πατέρα με το ύψος της μητέρας, διαιρούμε δια 2 και αφαιρούμε 6,5 εκατοστά.

Σε ποια ηλικία αποκτούν τα παιδιά το τελικό τους ύψος;

Τα αγόρια μπορεί να  ψηλώνουν μέχρι τα 19- 20 χρόνια.  Στα   κορίτσια ο ρυθμός αύξησης του ύψους τους μειώνεται σημαντικά μετά την έναρξη της περιόδου και συνήθως ψηλώνουν για τα επόμενα 2 χρόνια κατά μέσο όρο 7 cm.

Υπάρχει κάποια εξέταση που μπορεί να προβλέψει αν το παιδί έχει περιθώρια να ψηλώσει και άλλο;

Για την πρόβλεψη του τελικού αναστήματος μπορεί να γίνει ακτινογραφία στο καρπό για υπολογισμό της οστικής ηλικίας με βάση πρότυπους πίνακες ελέγχοντας την ωρίμανση του σκελετού. Στο τελικό ανάστημα τον κύριο λόγο έχει η οστική ηλικία (αφορά την ωριμότητα των οστών) και όχι η χρονολογική (δηλαδή πόσο χρονών είναι το παιδί).  Αν δηλαδή η οστική ηλικία είναι μικρότερη της χρονολογικής ηλικίας σημαίνει ότι το παιδί έχει περισσότερα περιθώρια να ψηλώσει.

Παράδειγμα:

Αν ένα παιδί ηλικίας 12 χρονών, κάνει ακτινογραφία καρπού και δείξει ότι η οστική του ηλικία είναι 9 χρονών, τότε σημαίνει ότι το παιδί αυτό έχει αρκετά περιθώρια να ψηλώσει σε σχέση με ένα παιδί της ίδιας ηλικίας που η οστική του ηλικία είναι όσο και η χρονολογική του (12 χρονών).

Ποιες καταστάσεις δεν πρέπει να αγνοήσετε και πρέπει απευθυνθείτε στον παιδίατρό σας;

• Στο σχολείο είναι το πιο κοντό ανάμεσα στους συμμαθητές του (του ιδίου φύλου).
•  Το βάρος του παιδιού σας αυξάνεται με πιο γρήγορους ρυθμούς σε σχέση με το ύψος του.
• Δεν υπάρχει διαφορά στο ύψος του παιδιού σας σε δύο διαδοχικές μετρήσεις μέσα σε χρονικό διάστημα 6 μηνών
• Το παιδί σας μεταξύ 2 έως 10 ετών ψηλώνει λιγότερο από 4-5 cm το χρόνο.
• Το παιδί αναπτύσσεται φυσιολογικά και ξαφνικά μειώνεται ο ρυθμός ανάπτυξής του

Ποιοι είναι οι λόγοι που ένα παιδί μπορεί να είναι κοντό;

Ένα παιδί μπορεί να είναι κοντό σύμφωνα με τα πρότυπα της φυσιολογικής ανάπτυξης για την ηλικία του λόγω κληρονομικών παραγόντων κυρίως αλλά και λόγω κάποιων παθολογικών καταστάσεων.

A. Κληρονομικοί παράγοντες

Οικογενές κοντό ανάστημα

Πρόκειται για την κύρια αιτία χαμηλού αναστήματος.  Τα παιδιά αυτά είναι κοντά αλλά μέσα στα πλαίσια του αναμενόμενου τελικού ύψους (γενετικά ύψος – στόχος) που έχουν κληρονομήσει από τους γονείς τους και έχουν φυσιολογική ταχύτητα αύξησης.

Ιδιοσυστασιακή καθυστέρηση της ανάπτυξης και της έναρξης της εφηβείας

Τα παιδιά αυτά παρουσιάζουν φυσιολογική ταχύτητα αύξησης αλλά ψηλώνουν σε χαμηλότερα επίπεδα από το «γενετικό ύψος – στόχο».  Η κατηγορία αυτή των παιδιών θα ξεκινήσει αργότερα την εφηβεία και θα ολοκληρώσουν την ανάπτυξη τους αργότερα αποκτώντας το αναμενόμενο ύψος με βάση το γενετικό δυναμικό που έχουν κληρονομήσει από τους γονείς τους. Στις  περιπτώσεις αυτές διαπιστώνεται ανάλογο ιστορικό αναπτυξιακής πορείας στο οικογενειακό περιβάλλον του παιδιού.

B. Παθολογικές καταστάσεις

Παθολογικά αίτια κρύβονται συνήθως όταν η ταχύτητα ανάπτυξης είναι χαμηλή (λιγότερο από 5 cm το χρόνο).  Τα κυριότερα παθολογικά αίτια είναι τα ακόλουθα:

• Eνδοκρινολογικά αίτια όπως η ανεπάρκεια αυξητικής ορμόνης, η δυσλειτουργία του θυρεοειδούς αδένα (υποθυρεοειδισμός), η υπερέκκριση κορτιζόλης (σύνδρομο Cushing).
• Νοσήματα του γαστρεντερικού συστήματος που αναχαιτίζουν τη σωστή ανάπτυξη του παιδιού μέσω μη επαρκούς απορρόφησης ουσιών (κοιλιοκάκη-αλλεργία στη γλουτένη, φλεγμονώδης νόσος του εντέρου κ.ά.)
• Παθήσεις των νεφρών όπως η νεφρική ανεπάρκεια
• Συστηματικά νοσήματα και νοσήματα της καρδιάς και των πνευμόνων
• Γενετικά σύνδρομα (σύνδρομο Turner, σύνδρομο Noonan, σύνδρομο Prader-Willi, σύνδρομο Down κ.ά.)

Ο ρόλος του παιδιάτρου σας

Για τη διάγνωση και τη ανεύρεση της αιτίας του χαμηλού αναστήματος ο παιδίατρός σας καταχωρεί τις μετρήσεις του ύψους, του βάρους και της περιμέτρου κεφαλής του παιδιού σας σε καμπύλες ανάπτυξης προσαρμοσμένες για το φύλο και την ηλικία του. Σε κάθε παιδί θα πρέπει τουλάχιστον 2 φορές το χρόνο (Για τα βρέφη αυτό γίνεται πολύ πιο τακτικά) να καταγράφεται το σωματικό ύψος και το βάρος στις καμπύλες ανάπτυξης και να υπολογίζεται ο ετήσιος ρυθμός ανάπτυξης.  Με βάση τη λήψη ενός λεπτομερούς οικογενειακού και ατομικού ιστορικού, την προσεκτική κλινική εξέταση του παιδιού, τις καμπύλες ανάπτυξης του παιδιού μπορεί να κριθεί απαραίτητο να γίνουν κάποιες βασικές εξετάσεις αίματος.

Στη συνέχεια μπορεί να πρέπει να παραπέμψει το παιδί σε παιδοενδοκρινολόγο.  Αν κριθεί απαραίτητο γίνονται πιο εξειδικευμένες εξετάσεις.  Τέτοιες περιλαμβάνουν, τον ορμονολογικό έλεγχο, το χρωμοσωμικό έλεγχο και την ακτινογραφία του καρπού για εκτίμηση της οστικής ηλικίας (σημαντική εξέταση για τη σκελετική ωρίμανση του παιδιού και την πρόβλεψη του τελικού αναστήματος). Εάν η οστική ηλικία του παιδιού είναι μικρότερη από την χρονολογική του, είναι ενθαρρυντικό και το παιδί έχει περιθώριο να ψηλώσει. Ειδικότερες εξετάσεις για τον προσδιορισμό επιπέδων αυξητικής ορμόνης (καμπύλες αυξητικής ορμόνης) με ειδικές δοκιμασίες γίνονται εφόσον κριθούν απαραίτητες από τον παιδοενδοκρινολόγο.

Πώς αντιμετωπίζεται ένα παιδί που είναι κοντό;

Τις περισσότερες φορές δεν απαιτείται κάποια θεραπευτική παρέμβαση αφού στη πλειοψηφία των παιδιών με κοντό ανάστημα κρύβονται κληρονομικοί παράγοντες. Στις περιπτώσεις αυτές το μόνο που απαιτείται είναι ψυχολογική στήριξη του παιδιού. Ειδική θεραπεία εφαρμόζεται όταν το κοντό ανάστημα οφείλεται σε κάποιο παθολογικό αίτιο και τότε αντιμετωπίζεται αναλόγως της αρρώστιας. Σε κάποιες σπάνιες περιπτώσεις χορηγείται αυξητική ορμόνη.

Συμπερασματικά οι αιτίες του χαμηλού αναστήματος ποικίλλουν και στα περισσότερα παιδιά δεν βρίσκεται κάποια παθολογική αιτία.  Η σωστή παρακολούθηση της ανάπτυξης του παιδιού με τις σωστές μετρήσεις ύψους και βάρους από τον παιδίατρο και ο υπολογισμός της ταχύτητας ανάπτυξης με βάση τις ειδικές για την ηλικία και το φύλο καμπύλες είναι το κλειδί για τη σωστή αξιολόγηση.  Τα παιδιά με χαμηλό ανάστημα και ανεπαρκή ταχύτητα αύξησης μπορεί να χρειαστεί να παραπεμφθούν σε παιδοενδοκρινολόγο για εξειδικευμένο  έλεγχο. Η αντιμετώπιση ποικίλει και εξαρτάται από το αίτιο που προκαλεί το κοντό ανάστημα.

Εν κατακλείδι….

Ο χρυσός κανόνας από όλους μας γονείς και παιδιάτρους είναι η διαγραφή της πινακίδας του κοντού παιδιού ως «κοινωνικού στίγματος» και το ξεδίπλωμα άλλων χαρισμάτων του παιδιού.  Με αυτό τον τρόπο το παιδί ενθαρρύνεται και απαλλάσσεται από κάθε ίχνος χαμηλής αυτοεκτίμησης και ζει μια φυσιολογική ζωή. Η οποιαδήποτε θεραπευτική παρέμβαση σε ένα «φυσιολογικά» κοντό παιδί δεν πρέπει να υλοποιείται με κύριο άξονα τους ψυχοσυναισθηματισμούς των γονέων αλλά την ποιότητας ζωής του παιδιού και τη ψυχοκοινωνική προσαρμογή του.  Ας μην ξεχνάτε λοιπόν ότι το πιο δυνατό συναίσθημα στον κόσμο είναι να βιώνεις το θαύμα της ζωής μέσα από τα ευτυχισμένα μάτια ενός παιδιού.

πηγή:paidiatros.com

7 πράγματα που δεν ξέρατε για τα μοναχοπαίδια!

Επτά αλήθειες για τα μοναχοπαίδια που τις επιβεβαιώνουν οι επιστήμονες!
1. Είναι πιο ευτυχισμένα  
Πολλά παιδιά αγαπούν τα αδέλφια τους, αλλά όχι όλα! Στην πραγματικότητα, όπως μας λέει έρευνα που πραγματοποίησαν επιστήμονες του Ινστιτούτου Κοινωνικών και Οικονομικών Ερευνών, η αντιπαλότητα μεταξύ των αδελφών κάνει δυστυχισμένα τα παιδιά ! Σύμφωνα με τη μελέτη, περισσότερα από τα μισά παιδιά με αδέλφια ανέφεραν ότι κάποια στιγμή στη ζωή τους έπεσαν θύματα εκφοβισμού ... από τον αδελφό ή και την αδελφή τους! Επίσης τα μοναχοπαίδια έχουν κατά κανόνα ζήσει πιο ήσυχη ζωή!

2. «Παλεύουν» περισσότερο στο νηπιαγωγείο  
Έτσι κι αλλιώς τα μοναχοπαίδια παλεύουν περισσότερο στη ζωή τους, ωστόσο σύμφωνα με έρευνα του Ohio State University, μας πληροφορεί ότι τα παιδιά χωρίς αδέλφια, δυσκολεύονται περισσότερο στο να δημιουργήσουν φιλίες, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι στο τέλος δεν δημιουργούν.    
3. Έχουν περισσότερες πιθανότητες να πάρουν διαζύγιο 
Τα παιδιά χωρίς αδέλφια, έχουν περισσότερο χρόνο να «μελετήσουν» τη σχέση μεταξύ των γονιών τους. Σύμφωνα μάλιστα με έρευνα του Ohio State University, όσα περισσότερα αδέλφια έχει ένα παιδί, τόσο λιγότερες πιθανότητες να πάρει στη ζωή του διαζύγιο. Στην πραγματικότητα, κάθε επιπλέον αδελφός ή αδελφή μειώνει την πιθανότητα διαζυγίου κατά 2%.

4. Τα μοναχοπαίδια παίρνουν υψηλότερους βαθμούς
Σύμφωνα με μια μελέτη που δημοσιεύθηκε στην επιθεώρηση American Sociological Review, τα αδέλφια βλάπτουν το επαγγελματικό μέλλον των αδελφών τους. Σύμφωνα με τους ερευνητές, όσο περισσότερα παιδιά υπάρχουν σε μια οικογένεια, τόσο λιγότερες οι πιθανότητες να σπουδάσουν τα παιδιά, μια που οι γονείς αποταμιεύουν λιγότερα για τις σπουδές των παιδιών τους.  

5. Τα μοναχοπαίδια δεν είναι καθόλου μοναχικά  
Σύμφωνα με τους ερευνητές, αν και δυσκολεύονται στο να αποκτήσουν φίλους, τα μοναχοπαίδια εντέλει αποκτούν πιστούς και πολλούς φίλους κατά την ενήλικη ζωή τους.

6. Έχουν περισσότερες πιθανότητες να «περάσουν» κατάθλιψη κατά την εφηβεία 
Όπως μας πληροφορούν οι μελέτες  τα αδέλφια μπορούν να προστατεύσουν τους εφήβους από τα αισθήματα μοναξιάς, ενοχής και φόβου.

7. Έχουν συνήθως καλύτερη συμπεριφορά από τους συνομηλίκους τους 
Σύμφωνα με την κοινωνική ψυχολόγος Susan Newman, που έχει ειδικευτεί σε μελέτες σχετικές με τη συμπεριφορά των παιδιών τα μοναχοπαίδια έχουν καλύτερους τρόπους και συμπεριφέρονται καλύτερα από τους συνομηλίκους τους εξαιτίας της έντονης ανάγκης τους να «ανήκουν» κάπου.

Από την Jeanne Sager και το blog The Stir

Αυτός είναι ο τρόπος να μάθετε πόσο έξυπνο παιδί έχετε!

Θέλετε να ξέρετε αν το παιδί σας θα γίνει έξυπνο; Ζητήστε του να κάνει μια ζωγραφιά. Γιατί, σύμφωνα με βρετανούς ερευνητές, οι ζωγραφιές των παιδιών στην ηλικία των 4 ετών προσδιορίζουν την ευφυΐα τους στα 14 τους.

Και όπως υποστηρίζουν, ο συσχετισμός δεν αφορά τον τρόπο με τον οποίο ζωγραφίζουν, αλλά αυτό που ζωγραφίζουν. Δηλαδή, για τους μελλοντικούς πόντους ευφυΐας, το παιδί σας θα πρέπει να περιλαμβάνει στα σκίτσα του όλα τα χαρακτηριστικά του προσώπου και του σώματος αυτού που προσπαθεί να σχεδιάσει, και μάλιστα να τα «τοποθετεί» στα σωστά σημεία.

Για τις ανάγκες της έρευνας, οι ειδικοί ανέλυσαν τις ζωγραφιές 7.000 δίδυμων παιδιών στην ηλικία των 4 ετών, ανάλογα με το σχήμα και το σωστό αριθμό χαρακτηριστικών στα σκίτσα τους, όπως κεφάλι, μάτια, μύτη, στόμα, αυτιά, μαλλιά, σώμα και άκρα.

Έτσι, μια ζωγραφιά με 2 πόδια, 2 χέρια,1 σώμα κι 1 κεφάλι, χωρίς τα χαρακτηριστικά του προσώπου, θα έπαιρνε 4 πόντους. Αλλά μια άλλη με 2 πόδια, 2 χέρια, 1 σώμα, 1 κεφάλι, μαλλιά, 2 μάτια, 2 αυτιά, 1 μύτη και 1 στόμα, στα σωστά σημεία, θα έπαιρνε τη μέγιστη βαθμολογία.

Στη συνέχεια της έρευνας, οι μελετητές συνέκριναν τα αποτελέσματα του τεστ «Ζωγράφισε ένα παιδί» με τις εκτιμήσεις της νοημοσύνης των ίδιων παιδιών στην ηλικία των 14 ετών. Αυτό που διαπίστωσαν είναι ότι εκείνα που τα είχαν πάει καλύτερα στη δοκιμασία της ζωγραφιάς είχαν περισσότερες πιθανότητες να είναι εξυπνότερα στα 14 τους.

«Τα ευρήματά μας είναι ιδιαίτερα ενδιαφέροντα», εξηγεί ο επικεφαλής της μελέτης δρ. Rosalind Arden, καθηγητής στοKing's College του Λονδίνου, και συνεχίζει: «Ηζωγραφική είναι μια αρχέγονη συμπεριφορά, που μετράει 15.000 χρόνια πίσω. Μέσα από τις ζωγραφιές μπορούμε να εκφράσουμε τι έχουμε στο μυαλό μας. Αυτή η ανθρώπινη ικανότητα του να αναπαράγουμε φιγούρες, εκτός του ότι είναι μοναδική, σηματοδοτεί και τη γνωστική μας ικανότητα, με αντίστοιχο τρόπο το γράψιμο».

Ωστόσο, δεν σημαίνει ότι το παιδί σας πρόκειται να γίνει ανόητο αν δεν καταφέρει να σχεδιάσει τα πάντα σωστά. «Οι γονείς δεν θα πρέπει να ανησυχούν αν το παιδί τους δεν κάνει καλά σκίτσα. Η ζωγραφική δεν καθορίζει τη νοημοσύνη του από μόνη της… υπάρχουν αμέτρητοι άλλοι παράγοντες που συμβάλλουν», προσθέτει ο δρ. Arden.

Οδηγός αισιοδοξίας: 10 συμβουλές για να γίνετε πιο ευτυχισμένη

Στην δύσκολη καθημερινότητα που βιώνουμε όλοι, υπάρχουν μερικές συμβουλές ειδικών που μπορούν να λειτουργήσουν σαν εργαλεία για μια καλύτερη διάθεση και ψυχική ισορροπία.

Έχει αποδειχθεί ότι οι αισιόδοξοι άνθρωποι έχουν πιο υγιή καρδιά, διαχειρίζονται καλύτερα το άγχος τους, ενώ διατρέχουν χαμηλότερο κίνδυνο για εγκεφαλικό επεισόδιο. Το να κοιτάς τη θετική πλευρά των πραγμάτων, είναι φυσικά πιο εύκολο στα λόγια παρά στην πράξη.

Υπάρχουν όμως, μερικοί απλοί τρόποι που μπορούν να χρησιμοποιηθούν σαν θετικά εργαλεία για ένα αισιόδοξο αποτέλεσμα.

Γίνετε ευγνώμονες

Όλα ξεκινούν με την καταμέτρηση όλων των καλών πραγμάτων που συμβαίνουν στη ζωή μας. Αν δεν είστε ευγνώμονες για ό,τι καλό υπάρχει στη ζωή σας , ποτέ δεν θα είστε ικανοποιημένοι. Θα πρέπει επίσης να είστε ευγνώμονες για τις δυσκολίες, τα εμπόδια, τις αποτυχίες . Γιατί; Επειδή αυτά είναι τα σημεία της σοφίας στη ζωή σας. Θα σας δώσουν δύναμη, θα σας διδάξουν πώς να επιμείνετε και συνθέτουν την αντοχή σας. Όντας ευγνώμονες για κάθε σας βήμα, μπορείτε να αντιμετωπίσετε πιο εύκολα τις δυσκολίες της ζωής και αυτό είναι και το θεμέλιο της αισιοδοξίας: να είστε έτοιμοι για το καλό και το κακό, γνωρίζοντας ότι αυτό μπορεί να σας οδηγήσει σε ένα λαμπρό μέλλον.

Χαμογελάστε περισσότερο, συνοφρυωθείτε λιγότερο

Όταν χαμογελάμε, δημιουργούμε μια χαρούμενη, τονωτική αύρα γύρω μας, μια αύρα που αντλούν και οι άλλοι. Αντίθετα, όταν είμαστε σκυθρωποί, κρατάμε τους ανθρώπους μακριά και φέρνουμε το αντίθετο αποτέλεσμα. Η ευτυχία, ακόμα και σ’ αυτές τις δόσεις, απελευθερώνει σεροτονίνη (η ορμόνη της ευχαρίστησης) και κάνει και τις πιο σκληρές μας μέρες να αντιμετωπίζονται.

Μοιραστείτε τις ιστορίες σας

Μπορούμε να αισθανθούμε πιο αισιόδοξα, απλά και μόνο ανταλλάσσοντας με άλλους τις περιπέτειες της ζωής μας, τις επιτυχίες μας ακόμη και τις αποτυχίες μας. Γνωρίζοντας ότι και άλλοι βρίσκονται στην ίδια «βάρκα» μ’εμάς και δεν κατέθεσαν τα όπλα, είναι παρήγορο, απλώνει γύρω μας ένα μήνυμα ελπίδας και η ελπίδα είναι το κύριο συστατικό της αισιοδοξίας. Όταν μοιραζόμαστε τις ιστορίες μας δίνουμε και στους άλλους τα εργαλεία που χρειάζονται για να χτίσουμε, να εξελιχθούμε και να επιμείνουμε στην ουσία.

Συγχωρήστε

Σίγουρα είναι πιο εύκολο στα λόγια παρά στην πράξη, αλλά θα πρέπει να συγχωρούμε αυτούς που επηρέασαν τις ικανότητές μας και τις αποφάσεις μας ή μπήκαν εμπόδιο στη ζωή μας. Ο ευκολότερος ίσως τρόπος για να συγχωρήσετε και να προχωρήσετε, είναι να προβληματιστείτε σχετικά με το γεγονός ότι το παρελθόν είναι παρελθόν. Απλά κοιτάξτε το με αυτόν τον τρόπο: Το άτομο που δύσκολα μπορείτε να συγχωρήσετε, πιθανόν να μπορούσε – και να ήθελε – με τον ίδιο τρόπο να διαγράψει το παρελθόν. Εν ολίγοις, κάνετε ειρήνη με το παρελθόν σας, έτσι ώστε να μην χαλάτε το παρόν. Μόλις το καταφέρετε αυτό, θα κλείσετε τα κεφάλαια αυτά και θα μπορείτε να ζείτε μια πιο θετική και ευτυχισμένη ζωή.

Γίνετε καλύτερος ακροατής

Όταν ακούτε, διευρύνετε την ικανότητά σας να λαμβάνετε περισσότερες γνώσεις για τους άλλους, αντί να κλείνεστε στο κόσμο σας με τις ενοχλητικές σκέψεις σας. Μπορείτε, επίσης, να κερδίσετε έτσι την εμπιστοσύνη και το σεβασμό των άλλων. Η γνώση και η εμπιστοσύνη είναι μια απόδειξη ότι είστε ασφαλείς και θετικοί με τον εαυτό σας, ακτινοβολώντας έτσι θετική ενέργεια.

Μετατρέψτε τον φθόνο και την ζήλια σε ενέργεια

Όταν ζηλεύουμε τους άλλους, βλάπτουμε μόνο τους εαυτούς μας. Το σύμπαν δεν μας χρωστάει επειδή κάποιοι άλλοι είναι καλύτεροι από εμάς. Διοχετεύστε αυτήν την ενέργεια στην οικοδόμηση των δικών σας προσωπικών και επαγγελματικών στόχων. Εξετάστε αν αυτή η επιτυχία των άλλων ανθρώπων μπορεί να γίνει ο καταλύτης που θα σας βοηθήσει στις δικές σας επιδιώξεις.

Ασκηθείτε και ακολουθήστε μια υγιεινή διατροφή

Αυτό μπορεί να είναι συνηθισμένη συμβουλή, αλλά όλοι χρειάζονται κάποια μορφή άσκησης και το φως του ήλιου κάθε μέρα, ακόμα κι αν είναι μόνο για 15 λεπτά. Εάν δεν μπορείτε συχνά να βρίσκεστε κάτω από το φυσικό φως του ήλιου, ρωτήστε τον γιατρό σας σχετικά με τα συμπληρώματα βιταμίνης D. Εάν δεν μπορείτε να ασκηθείτε λόγω του πολυάσχολου προγράμματός σας, χρησιμοποιήστε τη σκάλα αντί για το ασανσέρ ή παρκάρετε λίγο πιο μακριά, ώστε να περπατάτε. Αυτό που χρειάζεστε, είναι να κρατήσετε τον εαυτό σας σε υγιή κίνηση όσο πιο συχνά μπορείτε. Επιλέξτε ισορροπημένα γεύματα και μην σπρώχνετε μακριά τα φρούτα και τα λαχανικά. Εάν αισθάνεστε πείνα όλη την ημέρα, δοκιμάστε τα αμύγδαλα και τα καρύδια (αν δεν είστε αλλεργικοί). Εάν έχετε προδιάθεση σε αλλεργίες, προτιμήστε συχνά και μικρότερα γεύματα μέσα στην ημέρα σας, αντί για τρία μεγάλα. Η ενέργεια που μπορούμε να πάρουμε από την άσκηση, την υγιεινή διατροφή και την έκθεση στο φως, μας οδηγεί σε μια πιο καθαρή, ισορροπημένη και επομένως θετική συμπεριφορά.

Σκεφτείτε θετικά

Η θετική σκέψη προς τα εμπρός θα σας δώσει τη δυνατότητα να βρείτε την χρυσή τομή σε κάθε «σύννεφο» που ισχύει σήμερα ή ίσχυε μέχρι χθες και να είστε αισιόδοξοι ότι το αύριο θα είναι καλύτερο. Φανταστείτε μια εγχείριση: σκέφτεστε το χειρότερο και ανυπομονείτε να τελειώσει. Πάρτε τα όλα αυτά και αρχίστε να οπτικοποιείτε το νόημα της επέμβασης και ποια είναι τα αποτελέσματα της διαδικασίας. Ο στόχος αξίζει και είναι μόνο για σήμερα, αυτό που μπορεί να φαίνεται τόσο σκληρό και δύσκολο. Ή δείτε την εικόνα ενός φοιτητή που μελετάει για κάποιες εξαντλητικές εξετάσεις. Μπορεί να του φαίνεται σαν το τέλος του κόσμου το να προσπαθεί να διαβάσει και να απομνημονεύσει όλες αυτές τις πληροφορίες. Αλλά πάρτε αυτήν την ενέργεια και βάλτε δίπλα την εικόνα του βαθμού και τι μπορεί όλο αυτό να κάνει για το μέλλον του. Το να εργάζεται κανείς σκληρά, τις περισσότερες φορές παράγει αποτέλεσμα. Η ζωή δεν είναι ένα λαχείο. Είναι αυτό που φτιάχνουμε εμείς.

Σταματήστε να κατηγορείτε τους άλλους για τα προβλήματά σας

Είναι τόσο εύκολο να κατηγορούμε τους άλλους για τη θέση μας σ’αυτή τη ζωή. Οι άνθρωποι κατηγορούν την οικονομία, τους πολιτικούς, τα αφεντικά, και όλα τα είδη των τρίτων για τα προβλήματά τους. Μόλις πραγματικά αποδεχθείτε ότι μπορείτε να ελέγχετε ποιος είστε, θα διαπιστώσετε ότι η αισιοδοξία και η επιτυχία έρχονται με φυσικό τρόπο. Θυμηθείτε, η ευκαιρία συνήθως βρίσκεται στις «κοιλάδες», όχι στις «κορυφές».

Θυμηθείτε ότι το παρελθόν δεν είναι ένα προσχέδιο για το μέλλον

Ακριβώς επειδή έχετε βιώσει τις αντιξοότητες της ζωής, δεν σημαίνει ότι αυτό που ξεκινά άσχημα, θα τελειώσει άσχημα. Μην κάνετε τις κακές σας εμπειρίες μια αυτοεκπληρούμενη προφητεία για το τι μέλλει γενέσθαι. Αντιθέτως, σκεφτείτε ότι αυτά τα ορόσημα είναι πίσω σας και ότι ο δρόμος για το μέλλον είναι καθαρός.

Τα 5 πράγματα που ψάχνει ο άντρας σε μια γυναίκα

Της Στεύης Τσούτση.

Η συντροφικότητα, είναι ένα από τα πολυτιμότερα δώρα που χαρίστηκε ποτέ στον άνθρωπο. Η δυνατότητα να βρει το ταίρι με το οποίο θα μοιραστεί χαρές και λύπες, επιτυχίες κι απογοητεύσεις, μικρές και μεγάλες στιγμές της ζωής. Μιας ζωής, που δείχνει να έχει νόημα μόνο αν μοιράζεται με κάποιον άλλο.

Άντρας και γυναίκα, γυναίκα και άντρας. Δύο οντότητες, πλασμένες να αλληλοσυμπληρώνονται και να ταιριάζουν. Κι όμως, η αλήθεια είναι πως οι διαφορές τους είναι χαωτικές. Kι όμως, αν θέλουν να είναι μαζί, συνθέτοντας ένα αρμονικό δίδυμο, θα πρέπει να κάνουν υποχωρήσεις. Θα πρέπει να βαδίσουν προς την εικόνα που το επίδοξο έτερον ήμισυ, έχει πλάσει.

Κι επειδή πολλά έχουν γραφτεί για το τι θέλουν οι γυναίκες, σήμερα θ’αναπτύξουμε το τι ακριβώς θέλουν οι άντρες.

Καταρχάς το ανδρικό μυαλό φημίζεται για την απλότητά του. Μηδέν κι ένα, άσπρο και μαύρο. Όλες οι υπόλοιπες εκατό αποχρώσεις είναι προνόμιο-κατάρα του γυναικείου μυαλού. Γιατί οφείλουμε να το παραδεχτούμε πως αρέσει σ’εμάς τις γυναίκες να κάνουμε τη ζωή μας πολύπλοκη.

Αν λοιπόν για μια στιγμή, προσπαθούσαμε να κατανοήσουμε τον τρόπο σκέψης και τα θέλω των ανδρών, η αναζήτηση συντρόφου θα έπαυε να είναι άθλος και θα γινόταν ευκολάκι. Βλέπεις αγάπη μου, πέντε πράγματα θέλουν οι δόλιοι. Και τα φωνάζουν, αλλά ποιά από μας τ’ακούει;

Ένας άντρας θέλει πλάι του μια γυναίκα σίγουρη για τον εαυτό της.Βέβαιη για όσα έχει να προσφέρει κι όχι έρμαιο των φοβιών και των ανασφαλειών της. Δεν την ψάχνει απαραιτήτως θεά. Οι μαρμαροκολώνες άλλωστε είναι στα μουσεία. Το μεσογειακό ταπεραμέντο έχει τις στρογγυλάδες του, πως να το κάνουμε; Έχεις καμπύλες. Και τι έγινε; Πάψε να είσαι ένα μηχανάκι παραγωγής ανασφαλειών κι ενίοτε κόμπλεξ κι αγάπησε τον εαυτό σου. Πως περιμένεις να σ’αγαπήσει ο άλλος, όταν εσύ μισείς τον καθρέφτη; Αυτοπεποίθηση αγάπη μου. Μια γυναίκα με προσωπικότητα, εσωτερική κι εξωτερική ομορφιά, πάντα περιποιημένη, με φινέτσα και γούστο. Ακριβώς αυτό που ένας άντρας ζητάει. Και στην τελική, αν κάτι δε σου αρέσει πάνω σου, άλλαξέ το, μη μιζεριάζεις.

Δοκίμασε να βγάλεις μια φωτογραφία μουτρωμένη, σοβαρή κι αγέλαστη κι άλλη μία με χαμόγελο. Σύγκρινέ τες. Τι βλέπεις; Στη μία είσαι σαν “καταζητείται dead or alive” και στην άλλη ένα πλάσμα που εκπέμπει θετική ενέργεια και φως. Για μάντεψε τώρα. Αν ένας άντρας είχε να διαλέξει ανάμεσα σε δύο γυναίκες, έστω κι άνισης ομορφιάς, με τη μία να είναι βαρύ πεπόνι, αγαλματάκι αγέλαστο και την άλλη με χαμόγελο αστραφτερό και πηγαίο, τι θα διάλεγε; Σωστή απάντηση. Να χαμογελάς λοιπόν, δείχνει καθαρότητα ψυχής κι άνθρωπο θετικό κι αισιόδοξο.

Από τη φύση του, ο άντρας είναι φτιαγμένος να έχει μεγαλύτερες αντοχές από τη γυναίκα. Κανένα ζόρι όμως δεν περνά εύκολα, αν δεν έχεις έναν άνθρωπο να σε υποστηρίξει. Να είναι εκεί να σ’ακούσει όποτε το χρειαστείς, να σε συμβουλεύσει, να σε χαϊδολογήσει υποσχόμενο πως όλα θα περάσουν, όλα θα φτιάξουν προς το καλύτερο. Μια τέτοια γυναίκα χρειάζεται ένας άντρας δίπλα του. Που να τον στηρίξει στα δύσκολα, μιλώντας όπου κι όπως πρέπει, με σύνεση, δίχως επικρίσεις και ατάκες του τύπου “εγώ στα έλεγα”. Μια γυναίκα, που η κάθε της κουβέντα θα αποπνέει σεβασμό, κατανόηση, σοβαρότητα και κυρίως ωριμότητα. Οι γατουλίστικες συμπεριφορές είναι για το κρεβάτι, δε χωρούν στις σοβαρές συζητήσεις. Όσο για τις γυναικουλίστικες συμπεριφορές, είναι απλά για το ραφάκι της γεροντοκόρης.

Μια γυναίκα που ξέρει να χειρίζεται σωστά τον εγκέφαλό της, είναι κερδισμένη. Έχει χιούμορ, ξέρει να διαχειρίζεται καταστάσεις και δεν κάνει το σύντροφό της να πλήττει. Αντιθέτως τον κάνει περήφανο, με το πόσο ετοιμόλογη και θετικά αποστομωτική μπορεί να παρουσιαστεί κατά περίπτωση. Είναι εκείνη η γυναίκα που ο άντρας δε θα διστάσει να συστήσει σε φίλους, συνεργάτες και συγγενείς, καθώς ξέρει ότι θα τον βγάλει ασπροπρόσωπο. Ξέρει πως και πόσο να μιλήσει και κυρίως πότε να μη βγάλει άχνα. Προσοχή όμως, γιατί ένας άντρας δεν πρέπει να νιώθει λίγος απέναντι στη σύντροφό του. Η ευφυής λοιπόν γυναίκα, ξέρει να το παίζει και χαζή όσο κι όποτε χρειάζεται, ώστε να μην ξυπνά τυχόν ανασφάλειες στον άνθρωπό της. Εν τέλει εκεί κρύβεται και η μαγκιά. Να είσαι τόσο έξυπνη που να μη φοβάσαι να παρουσιαστείς χαζή, αν το φέρει η ανάγκη. Όλα για τον έρωτα.

Οι εποχές που η γυναίκα ήταν πλήρως εξαρτώμενη από τον άντρα έχουν παρέλθει προ πολλού και κανείς δεν τις θέλει πίσω. Ιδίως οι άντρες. Μια γυναίκα ανεξάρτητη, με δικές της ασχολίες, φίλους κι ενδιαφέροντα, είναι εκείνη που θ’αφήσει στον άντρα αυτό που αγαπά περισσότερο: ζωτικό χώρο. Το ότι σ’αγαπά και σε θέλει στη ζωή του, δε σημαίνει μάτια μου πως πρέπει να τον έχεις σιδεροδέσμιο 24 ώρες το 24ωρο. Κι αν δεν είσαι μαζί του, πρέπει να του κρεμάσεις το κινητό σκουλαρίκι; Όλο αυτό μεταφράζεται σε πίεση που ο άντρας δύσκολα αντέχει. Γι’αυτό καλός ο έρωτας, αλλά κράτα τα ενδιαφέροντα και τους φίλους σου. Άσ’τον να σε κυνηγήσει και λίγο, κακό δεν κάνει. Αυτό το λάθος κάνουμε και μετά τρέχουμε. Μας γνωρίζουν ανεξάρτητες, με πλούσια προσωπική ζωή και καταλήγουμε μετά από λίγο κρεμασμένες πάνω τους, πλήρως εξαρτώμενες, να μοιραζόμαστε και τον αέρα που ανασαίνουν. Κι όταν μας παρατήσουν, γιατί με τέτοια συμπεριφορά πολλές ελπίδες δεν έχουμε, βρισκόμαστε χωρίς άντρα, φίλους κι ενδιαφέροντα. Ποιός φταίει λοιπόν, αν όχι το κεφάλι μας; Γι’αυτό προσοχή.

Ούτε πλύση εγκεφάλου, ούτε χειρουργικές επεμβάσεις χρειάζονται για να πετύχεις αυτά τα πέντε απλά πράγματα που ένας άντρας αναζητά από τη γυναίκα. Απόφαση πρέπει να το πάρεις μόνο και ν’αφήσεις ψωνίστικες συμπεριφορές κι εγωισμούς στην άκρη. Μπορεί να μεγάλωσες σαν πριγκήπισσα, όπως όλες μας άλλωστε, αλλά η ατάκα “Έτσι είμαι εγώ και δεν αλλάζω”, δε νομίζω να βοηθήσει.

Ο έρωτας μάτια μου δε θέλει εγωισμό, ζορίζεται. θέλει μυαλά ανοιχτά κι εύπλαστα.
Πήξαμε στις θεωρίες, στην πράξη κολλάει το θέμα. Ξέρεις πλέον τι χρειάζεται να κάνεις.

Το μπαλάκι είναι στο γήπεδό σου. Εσύ κάνεις παιχνίδι φιλενάδα!

Έξυπνα κινητά, καμένες ζωές;

---

Το παραπάνω σύντομο βιντεάκι με τίτλο "I forgot my Phone" έφτασε σε τέσσερις μέρες τα 10 εκατομμύρια θεατές.

Πρόκειται για ένα αιχμηρό αλλά εύστοχο σχόλιο για τη ζωή μας μετά τα smartphones.

Υπερβολή ή πραγματικότητα;

---

*Το σενάριο είναι της αμερικανίδας ηθοποιού και μουσικού Charlene deGuzman, η οποία επίσης πρωταγωνιστεί και η σκηνοθεσία του Miles Crawford

Μητρική ευφυΐα! Κι όμως υπάρχει!

Μητρική ευφυΐα, είναι η ικανότητα μιας μητέρας να αφουγκράζεται και να αντιλαμβάνεται το παιδί της και βέβαια το κλειδί για να ανοίξει την πόρτα του συναισθηματικού του κόσμου. 

Η συναισθηματική νοημοσύνη καλλιεργείται στα παιδιά μέσα από τη σχέση τους με τους γονείς τους, μιας και αυτή η σχέση είναι η πρωταρχική για εκείνα. Ένας συναισθηματικά νοήμων γονιός μπορεί να εκπαιδεύει και το παιδί του να αποκτήσει συναισθηματική επίγνωση και ενσυναίσθηση, που αναφέρονται στην ικανότητα να κατανοεί τα συναισθήματα των συνανθρώπων του. Πώς; Το βασικό είναι ο γονιός να μάθει να ακούει και να παρατηρεί το παιδί του. Να εστιάζει την προσοχή του στη γλώσσα του σώματος, καθώς και στις χειρονομίες του παιδιού του. Και στη συνέχεια να εκφράζει το συναίσθημα που έχει ο ίδιος, έτσι ώστε σταδιακά να μάθει και το παιδί να αναγνωρίζει και να διατυπώνει το δικό του συναίσθημα.

Συναισθηματική νοημοσύνη: η ασπίδα τους στη ζωή.  
Η σωστή συναισθηματική αγωγή μπορεί να βοηθήσει το παιδί να αναπτύξει αυτογνωσία, αυτοεκτίμηση, καθώς και βασικές δεξιότητες, όπως είναι η καλή συνεργασία και επικοινωνία τόσο μεταξύ των συνομηλίκων όσο και των ενηλίκων. Επίσης, μπορεί να μάθει να διαχειρίζεται πιο εύκολα τα αρνητικά και δύσκολα συναισθήματά του και να επιλύει πιο ομαλά τις συγκρούσεις. Σύμφωνα με τους ειδικούς, τα συναισθηματικά «εκπαιδευμένα» παιδιά είναι καλύτερα προετοιμασμένα να αντιμετωπίσουν τη νεανική βία, τα ναρκωτικά και την πρώιμη σεξουαλική δραστηριότητα. Φυσικά, για να μπορέσει ο γονιός να μεταφέρει αυτές τις δυνατότητες στο παιδί του, είναι σημαντικό ο ίδιος να προσπαθήσει να κατακτήσει τη συναισθηματική νοημοσύνη και ενσυναίσθηση μέσα από τη δική του πρακτική στην καθημερινότητα.
Τα στάδια της συναισθηματικής εκπαίδευσης

Αφήστε το να εκφραστεί 
Το πρώτο στάδιο που πρέπει να κατακτήσουν οι γονείς περιλαμβάνει την επίγνωση των συναισθημάτων, τόσο των δικών τους όσο και των παιδιών τους. Συχνά λέμε: «Τα αγόρια δεν κλαίνε, ούτε πονάνε», «Είναι μόλις δύο χρόνων, δεν μπορεί να θυμώνει»…Όλα αυτά τα κλισέ μπορούν να γίνουν επικίνδυνες παγίδες. Δεν μπορούμε να απαγορεύσουμε σε ένα δίχρονο να θυμώσει με τον αδελφό του αν του έσπασε το αγαπημένο του παιχνίδι, ούτε να εκφράσει τον πόνο του. Κάθε άνθρωπος ανεξαρτήτως φύλου, ηλικίας, ρόλου, μπορεί να βιώσει θυμό, οργή, πόνο, θλίψη ή οποιοδήποτε άλλο συναίσθημα. Αυτή η αναγνώριση της ύπαρξης όλων των συναισθημάτων είναι το πρώτο βήμα της συναισθηματικής διαπαιδαγώγησης.

Επικοινωνήστε μαζί του 
Κάποιες φορές τα παιδιά νιώθουν ένταση και αναστάτωση, ιδιαίτερα όταν βρεθούν παγιδευμένα σε συναισθήματα που δεν μπορούν να κατανοήσουν, να ορίσουν ή να διαχειριστούν. Αν συζητήσετε μαζί τους για τα προβλήματα αυτά, η έντασή τους θα μειωθεί αισθητά. Αν το παιδί καταλάβει τι νιώθει και πώς να το εκφράσει, θα μπορέσει να προσδιορίσει κάπως τα συναισθήματα που μέχρι πρότινος του έμοιαζαν ακατανόητα. Όταν μάθει να «ορίζει» το συναίσθημά του (νιώθω θυμό), μπορεί να προχωρήσει στο επόμενο βήμα (τι μπορώ να κάνω για να διαχειριστώ το θυμό μου;). Η κατανόηση των συναισθημάτων του θα το βοηθήσει στο να αναπτύξει καλύτερες διαπροσωπικές σχέσεις, αλλά και να αντιμετωπίσει μεθοδικά δύσκολες καταστάσεις.

Βάλτε του όρια
Όλα τα συναισθήματα είναι αποδεκτά, όχι όμως και όλες οι συμπεριφορές. Είναι κατανοητό το παιδί να νιώθει θυμό για το αδερφάκι του που του έσπασε το παιχνίδι, αλλά δεν είναι αποδεκτό να το χτυπήσει με ένα ξύλο για να εκφράσει το θυμό του. Ο έλεγχος της συμπεριφοράς και η ύπαρξη ορίων είναι απαραίτητα στοιχεία για τη διατήρηση της ισορροπίας της οικογένειας. Καλό είναι να υπάρχουν κάποιες αξίες και κανόνες, βάσει των οποίων τα μέλη της οικογένειας θα λειτουργούν, θα επικοινωνούν και θα συμπεριφέρονται.

Αποκτήστε συναισθηματική διαύγεια 
Μια μητέρα πρέπει να έχει τη συναισθηματική διαύγεια ώστε να γνωρίζει ακριβώς τα παιδιά της και να ξέρει πώς να βοηθήσει, χωρίς να θυμώνει, η να χάνει την ψυχραιμία της. Όπως μας λέει ο Goleman, στο βιβλίο του «Συναισθηματική Νοημοσύνη», μεταφέροντας λόγια του Αριστοτέλη: «Οποιοσδήποτε μπορεί να θυμώσει, αυτό είναι εύκολο. Αλλά το να εκφράσεις το θυμό σου στο σωστό άτομο, στο σωστό βαθμό, τη σωστή στιγμή, για το σωστό λόγο και με σωστό τρόπο, αυτό δεν είναι εύκολο».

Δώστε του εναλλακτικές λύσεις 
Η ευελιξία στον τρόπο σκέψης αποτελεί ένα ακόμη προσόν του συναισθηματικά ευφυούς ατόμου. Αν το παιδί νιώθει μπλοκαρισμένο, μπορείτε να συζητήσετε μαζί του τον τρόπο για να λύσει το πρόβλημα. «Τι κινήσεις μπορώ να κάνω;», «Υπάρχουν άλλες λύσεις;», «Δοκιμάζω κάθε λύση».
Ο συναισθηματικά ευφυής γονιός
-Γνωρίζει πώς νιώθει, πώς νιώθουν τα παιδιά του και τι πρέπει να κάνει γι' αυτό.
-Αναγνωρίζει τι τον κάνει να αισθάνεται καλά, τι τον κάνει να αισθάνεται άσχημα και πώς να μεταβεί από το «καλά» στο «άσχημα».
-Διαθέτει συναισθηματική αυτογνωσία, ευαισθησία και διαχειριστικές ικανότητες, που τον βοηθούν να επιβιώσει με ποιότητα.
- Κατανοεί πως κάθε άνθρωπος νιώθει διαφορετικά για κάποια πράγματα και πως τα συναισθήματα προκαλούνται από διαφορετικά ερεθίσματα σε κάθε άνθρωπο.
-Ακούει με προσοχή τους άλλους όταν μιλούν για τα συναισθήματά τους.
-Αντιλαμβάνεται ότι υπάρχουν πολλοί τρόποι αντίδρασης σε κάποιο συναίσθημα, αλλά κάποιοι από αυτούς πρέπει να αποφεύγονται.
Με τη συνεργασία της Αγγελικής Γενά (Κλινική ψυχολόγος & αναπληρώτρια καθηγήτρια στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών).

τελειομανία: μια πηγή δυστυχίας

Γράφει η Δρ Λίζα Βάρβογλη, Ph.D. Ψυχολόγος-Ψυχοθεραπεύτρια, Νευροψυχολόγος

Αν αναρωτιέστε αν είστε ή όχι τελειομανής, υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να είστε, τουλάχιστον ως ένα βαθμό. Οι τελειομανείς μοιάζουν πολύ με τους πετυχημένους και τους πολύ αποδοτικούς ανθρώπους, αλλά με κάποιες βασικές διαφορές. Αυτές οι διαφορές είναι σημαντικές διότι οι τελειομανείς συνήθως βιώνουν περισσότερο στρες! Τα ακόλουθα είναι κάποια ενδεικτικά χαρακτηριστικά των τελειομανών. Σας είναι κάποια από αυτά οικεία;

Τρόπος Σκέψης ‘Όλα ή Τίποτα’: Οι τελειομανείς, όπως και οι πολύ αποδοτικοί άνθρωποι, συνήθως βάζουν υψηλούς στόχους και προσπαθούν πολύ για να τους φτάσουνε. Παρόλα αυτά ένα πολύ αποδοτικό άτομο μπορεί να μείνει ικανοποιημένο με το να κάνει πολύ καλά μια δουλειά και να επιτυγχάνει ένα εξαίρετο αποτέλεσμα (ή κάτι κοντά σε αυτό), ακόμα και αν οι πολύ υψηλοί στόχοι δεν έχουν πιαστεί εντελώς. Οι τελειομανείς δεν πρόκειται να δεχτούν τίποτα λιγότερο από το τέλειο. Το ‘σχεδόν τέλειο’ θεωρείτε από αυτούς αποτυχία.

Κριτικό Μάτι: Οι τελειομανείς είναι πιο επικριτικοί με τους εαυτούς τους και τους άλλους, από ότι είναι τα πολύ αποδοτικά άτομα. Ενώ αυτά νιώθουν περηφάνια για τα κατορθώματά τους και υποστηρίζουν τους άλλους, οι τελειομανείς έχουν την τάση να εντοπίζουν μικρά λάθη και ατέλειες στη δουλειά και στον εαυτό τους, όπως κάνουν και για τους άλλους και τη δουλειά αυτών. Επικεντρώνονται σε αυτές τις ατέλειες και δυσκολεύονται να δουν οτιδήποτε άλλο, και είναι ακόμα πιο αποδοκιμαστικοί για τους εαυτούς τους και τους άλλους, όταν πραγματικά υπάρχει αποτυχία.

‘Σπρώχνωή Τραβώ’: Οι πολύ αποδοτικοί άνθρωποι έχουν την τάση να ‘ωθούνται’ προς τους στόχους τους από μια επιθυμία να τους πραγματοποιήσουνε, και είναι ευχαριστημένοι με οποιοδήποτε βήμα γίνει προς αυτή την κατεύθυνση. Οι τελειομανείς, από την άλλη, έχουν την τάση να ‘σπρώχνονται’ προς τους στόχους τους από φόβο μήπως και δεν τους φτάσουν, και θεωρούν αποτυχία οτιδήποτε λιγότερο από έναν απόλυτα επιτυχημένο στόχο.

Μη Ρεαλιστικά Κριτήρια: Δυστυχώς, οι στόχοι ενός τελειομανούς δεν είναι μερικές φορές ούτε καν ρεαλιστικοί. Ενώ οι υψηλά αποδοτικοί άνθρωποι μπορούν να βάλουν υψηλούς στόχους, απολαμβάνοντας ίσως τη διαδικασία να προχωρούν λίγο παραπέρα αφού έχουν κατακτήσει το στόχο τους, οι τελειομανείς συχνά θέτουν στόχους μη εφικτούς. Για αυτό το λόγο, οι υψηλά αποδοτικοί άνθρωποι όχι μόνο είναι πιο ευτυχείς, αλλά και πιο επιτυχείς στην επίτευξη των στόχων τους.

Εστίαση στο Αποτέλεσμα: Οι υψηλά αποδοτικοί άνθρωποι μπορούν να ευχαριστηθούν τη διαδικασία της προσπάθειας επίτευξης ενός στόχου, το ίδιο ή και περισσότερο από την ίδια την κατάκτησή του. Αντιθέτως, οι τελειομανείς βλέπουν το στόχο και τίποτα άλλο. Ενδιαφέρονται τόσο πολύ να φτάσουν τον στόχο τους και να αποφύγουν την τρομερή αποτυχία, που δεν μπορούν να ευχαριστηθούν τη διαδικασία της προσπάθειας.

Κατάθλιψη Εξαιτίας μη Κατακτημένων Στόχων: Οι τελειομανείς είναι πολύ λιγότερο ευτυχισμένοι και καλόβολοι, σε σχέση με τους υψηλά αποδοτικούς ανθρώπους. Ενώ οι υψηλά αποδοτικοί άνθρωποι μπορούν να επανέλθουν σχετικά εύκολα από μια απογοήτευση, οι τελειομανείς έχουν την τάση να κατηγορούν όλο και περισσότερο τον εαυτό τους και να γεμίζουν με αρνητικά συναισθήματα, όταν οι υψηλές προσδοκίες τους δεν υλοποιούνται. Αυτό οδηγεί στον…

Φόβο της Αποτυχίας: Οι τελειομανείς φοβούνται επίσης πολύ περισσότερο την αποτυχία από τους υψηλά αποδοτικούς ανθρώπους. Επειδή επενδύουν τόσο πολύ στο αποτέλεσμα και απογοητεύονται τόσο πολύ από οτιδήποτε είναι λιγότερο από την τελειότητα, η αποτυχία γίνεται μια τρομαχτική προοπτική. Και, επειδή οτιδήποτε λιγότερο από την τελειότητα θεωρείται ‘αποτυχία’, αυτό μπορεί να οδηγήσει στην…

Αναβλητικότητα: Φαίνεται παράδοξο ότι οι τελειομανείς μπορεί να έχουν προδιάθεση να αναβάλουν, τη στιγμή που αυτό το χαρακτηριστικό είναι καταστροφικό για την παραγωγικότητα, αλλά πράγματι η τελειομανία και η αναβλητικότητα φαίνεται να πηγαίνουν χέρι-χέρι. Αυτό συμβαίνει γιατί, καθώς φοβούνται την αποτυχία, συχνά οι τελειομανείς ανησυχούν τόσο πολύ μήπως και κάνουν κάτι ατελώς, που ακινητοποιούνται και αποτυγχάνουν να κάνουν το οτιδήποτε! Αυτό οδηγεί σε περαιτέρω συναισθήματα αποτυχίας, και έτσι διαιωνίζεται ένας φαύλος κύκλος.

Αμυντικότητα: Επειδή μια επίδοση κατώτερη του τέλειου είναι τόσο επώδυνη και τρομαχτική για τους τελειομανείς, τείνουν να κάνουν εποικοδομητική κριτική αμυντικά, ενώ οι υψηλά αποδοτικοί άνθρωποι μπορεί να δουν την κριτική ως χρήσιμη πληροφορία για βελτίωση της μελλοντικής του απόδοσης.

Χαμηλή Αυτοεκτίμηση: Οι υψηλά αποδοτικοί άνθρωποι έχουν την τάση να έχουν εξίσου υψηλή αυτοεκτίμηση, όχι όμως και οι τελειομανείς. Αυτοί έχουν την τάση να κάνουν πολλή αυτοκριτική, να είναι δυστυχισμένοι και να υποφέρουν από χαμηλή αυτοεκτίμηση. Μπορεί επίσης να είναι μοναχικοί ή απομονωμένοι, καθώς η κριτική τους φύση και η αυστηρότητα, κάνουν τους άλλους να απομακρύνονται. Αυτό οδηγεί σε ακόμα πιο χαμηλή αυτοεκτίμηση.

Αν δείτε κάποια από αυτά τα χαρακτηριστικά τελειομανίας σε εσάς, μην απογοητευτείτε. Αναγνωρίζοντας ότι μια αλλαγή είναι απαραίτητη, είναι το πρώτο βήμα για τη δημιουργία μιας πιο καλόβολης ζωής, την επίτευξη της εσωτερικής γαλήνης, την συνειδητοποίηση ότι η πραγματική επιτυχία έρχεται όταν ξεπεραστεί η τελειομανία και ότι το ‘σχεδόν τέλειο’ είναι εξίσου πολύ καλό!

http://enallaktikidrasi.com/2014/08/teleiomania-mia-pigi-dystyxias/

μαθαίνοντας να λέμε “όχι”

Πόσες φορές έχουμε βρεθεί σε μία κατάσταση ή θέση που δεν μας αρέσει, αλλά νομίζαμε ότι δεν μπορούσαμε να αποφύγουμε; Από τα πιο απλά πράγματα μέχρι τα πιο σύνθετα. Από ένα πάρτι που δεν θέλαμε να πάμε, αλλά τελικά πήγαμε γιατί δεν μπορούσαμε να πούμε όχι στην επιμονή των φίλων μας, μέχρι να διαφωνήσουμε με ένα φίλο μας γιατί οι δικές μας πεποιθήσεις είναι πολύ διαφορετικές από τις δικές του. Τι οδηγεί το άτομο στο να μη μπορεί να πει εύκολα αυτή τη μαγική λέξη, το <<όχι>>;

Δυσκολία στο να πούμε όχι σε προϊσταμένους, συντρόφους, φίλους και γενικότερα ανθρώπους που αξιολογούμε ως ανώτερους από εμάς. Το κύριο χαρακτηριστικό των ατόμων που αποφεύγουν να πουν όχι, είναι η ύπαρξη ενός υπόγειου φόβου. Φοβούνται ότι λέγοντάς το θα διαταράξουν τις διαπροσωπικές τους σχέσεις και θα χάσουν την αποδοχή των άλλων. Ακόμη, άτομα που δεν λένε ποτέ όχι είναι άτομα με χαμηλή αυτοεκτίμηση και αυτοπεποίθηση. Πόσο σημαντικό είναι, όμως το <<όχι>> στην ζωή μας και πώς μπορούμε να αποκτήσουμε την ικανότητα να το λέμε πιο συχνά και αποτελεσματικά;

Το όχι μας βοηθάει να αποκτήσουμε σημαντικά εφόδια ζωής. Διαμορφώνουμε την δική μας προσωπικότητα, μία προσωπικότητα που έχει το θάρρος της γνώμης της, μία προσωπικότητα με σωστή κρίση και αυτοεκτίμηση. Λέγοντας όχι ενισχύουμε την αποφασιστικότητά μας και κάνουμε καλούς φίλους που μας αποδέχονται γι’αυτό που είμαστε πραγματικά. Δεν πρέπει να καταπατούμε τα όριά μας για τον φόβο του να μην αγαπηθούμε και με τον φόβο να μη πληγώσουμε τους άλλους. Τα όριά μας δεν προσβάλλουν κανένα και θα πρέπει να είναι απαράβατα ακόμα και από εμάς τους ίδιους.
Πρέπει να πάψουμε να θέλουμε να είμαστε τελειομανείς και αγαπητοί από όλους γιατί αυτό είναι απλά ακατόρθωτο. Δεν χρειάζεται να αγχωνόμαστε για το τι θα σκεφτεί ο άλλος για εμάς. Αν δεν είμαστε σε θέση να βοηθήσουμε κάποιον, αν δεν θέλουμε να κάνουμε κάτι, αν δεν συμφωνούμε σε κάτι, λέμε απλά <<όχι>>, όσο ευχάριστο ή δυσάρεστο είναι για τον άλλον. Εξάλλου οι άνθρωποι είτε συμφωνείς είτε διαφωνείς μαζί τους, πάντα θα είναι ελεύθεροι να πιστεύουν ο,τι θέλουν, είτε θετικό είτε αρνητικό, και ποτέ δεν θα είναι πλήρως ικανοποιημένοι.

Δεν θέλει κόπο, αλλά τρόπο. Όσο εγωιστικό και αν ακούγεται, πρέπει να θέτουμε πάνω από όλα τον εαυτό μας. Κάτι εξίσου σημαντικό είναι ότι το <<όχι>> δεν πρέπει να συνοδεύεται ποτέ από δικαιολογίες. Προσπαθούμε πάντα να δικαιολογηθούμε για κάτι που απλά δεν μας αρέσει ή δεν θέλουμε και ξεχνάμε ότι όσες δικαιολογίες και αν πούμε ποτέ δεν θα είναι ικανοποιητικές για τα αυτιά των άλλων. Πάντα, λοιπόν, το <<όχι>> να συνοδεύεται από τον αληθινό λόγο που το λέμε.

Τέλος, ας θυμηθούμε και κάτι που είπε ο Μαχάτμα Γκάντι: ‘’Ένα όχι που βγήκε από μία βαθιά πεποίθηση είναι πολύ καλύτερο και πιο μεγαλειώδες από ένα ναι που ειπώθηκε για να ευχαριστήσει ή χειρότερα για να αποφύγει φασαρίες.’’

Γεωργία Κανελλοπούλου – Ψυχολόγος

thepsytrap.blogspot.gr