Η καρδιά μας ζητά φίλους, συναναστροφές και κοινωνικότητα

Δείτε γιατί η μοναξιά μπορεί να διπλασιάσει τον κίνδυνο ενός ανθρώπου να πεθάνει από καρδιαγγειακές παθήσεις, σύμφωνα με νέα έρευνα που παρουσιάστηκε στο Δουβλίνο.

Η ομάδα των Δανών ερευνητών διαπίστωσε ότι η μοναξιά συνδέεται με διπλό κίνδυνο θνησιμότητας στις γυναίκες και σχεδόν διπλάσιο στους άνδρες.

«Η μοναξιά είναι πιο κοινή σήμερα από ποτέ και περισσότεροι άνθρωποι ζουν μόνοι», δήλωσε η επικεφαλής συγγραφέας Anne Vinggaard Christensen, από το Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο της Κοπεγχάγης στη Δανία. «Προηγούμενη έρευνα έχει δείξει ότι η μοναξιά και η κοινωνική απομόνωση συνδέονται με στεφανιαία νόσο και εγκεφαλικά επεισόδια, αλλά αυτό δεν έχει ερευνηθεί σε ασθενείς με διαφορετικούς τύπους καρδιαγγειακών νοσημάτων».

Η μελέτη αποκάλυψε επίσης ότι οι άνθρωποι που αισθάνονται μοναξιά ήταν τρεις φορές πιο πιθανό να αναφέρουν συμπτώματα άγχους και κατάθλιψης – αυτό ισχύει και για τους άνδρες και για τις γυναίκες. Αυτοί οι άνθρωποι ανέφεραν επίσης μια πολύ χαμηλότερη ποιότητα ζωής γενικότερα.

Η μελέτη παρουσιάστηκε στο EuroHeart 2018, το ετήσιο συνέδριο νοσηλευτικής της Ευρωπαϊκής Εταιρείας Καρδιολογίας. Περιλάμβανε δεδομένα από 13.463 ασθενείς που είχαν είτε ισχαιμική καρδιακή νόσο, αρρυθμία, καρδιακή ανεπάρκεια ή παθήσεις καρδιακών βαλβίδων.

Η ποιότητα του κοινωνικού τους δικτύου βαθμολογήθηκε μέσω της σύνδεσης δεδομένων από τα εθνικά μητρώα με τα αποτελέσματα της έρευνας DenHeart, η οποία πραγματοποιήθηκε σε όλους τους ασθενείς που πήραν εξιτήριο από πέντε κέντρα καρδιαγγειακής υγείας της Δανίας, μεταξύ Απριλίου 2013 και Απριλίου 2014.

Στην έρευνα ζητήθηκε από τους ασθενείς να απαντήσουν σε ερωτήσεις σχετικά με τη σωματική και ψυχική υγεία τους και να δηλώνουν το επίπεδο κοινωνικής υποστήριξης που έχουν. Η μοναξιά εξετάστηκε μέσω δύο ερωτήσεων: «Έχετε κάποιον να μιλήσετε, όταν το χρειάζεστε;» και «Νιώθετε μερικές φορές μοναξιά, ακόμη και αν είστε με κάποιον;».

Η Vinggaard Christensen πρόσθεσε ότι ήταν ζωτικής σημασίας να συγκεντρωθούν στοιχεία τόσο για τους ανθρώπους που ζούσαν μόνοι τους, όσο και για τους υπόλοιπους, επειδή όσοι ζουν μόνοι τους δεν νιώθουν απαραίτητα μοναξιά και ούτε όσοι ζουν με άλλους απαραιτήτως θωρακίζονται από την κοινωνική απομόνωση.

«Η μοναξιά είναι ένας ισχυρός προγνωστικός παράγοντας πρόωρου θανάτου, χειρότερης ψυχικής υγείας και χαμηλότερης ποιότητας ζωής σε ασθενείς με καρδιαγγειακές παθήσεις και πολύ ισχυρότερος προγνωστικός παράγοντας από το απλώς να ζει κάποιος μόνος, τόσο στους άνδρες όσο και στις γυναίκες», ανέφερε. «Ζούμε σε μια εποχή που η μοναξιά είναι περισσότερο παρούσα και οι πάροχοι υγείας πρέπει να το λάβουν αυτό υπόψη κατά την αξιολόγηση των κινδύνων».

 https://www.clickatlife.gr

4+1 πράξεις ψυχολογικής φροντίδας του εαυτού μας

Γράφει ο Γιάννης Ξηντάρας – Ψυχολόγος.

Η καθημερινότητά μας είναι συνήθως αδυσώπητη. Απαιτητική. Δουλειά, σπίτι, υποχρεώσεις, αρκετό stress και πολλή πίεση για να ανταπεξέλθουμε. Σαν να μιλάμε για μια μηχανή που δουλεύει ασταμάτητα, παράγει αδιάκοπα... μια μηχανή χωρίς ζωή! Αυτός είναι ο κίνδυνος της ρουτίνας: Να αποκοπούμε από την ίδια μας τη ζωή, να αποκοπούμε από τον εαυτό μας. Αλλοτρίωση. Τι μπορούμε να κάνουμε; Μικρά ψήγματα καθημερινής φροντίδας για τον καθένα.

Μην ξεχνάτε τον ήλιο: Το φως του ήλιου, η λάμψη του, καθημερινά μας λούζει ζωή και εμείς τον αγνοούμε, δεν του ρίχνουμε μια ματιά.

Μην ξεχνάτε το γέλιο, έστω το χαμόγελο, την ευφορική έκφανση της ανθρώπινης υπόστασης.

Μια βόλτα με έναν καλό φίλο μπορεί να βελτιώσει την διάθεση μια μέρα που όλα δείχνουν να πηγαίνουν στραβά.  

Μην ξεχνάτε το κλάμα, το δάκρυ, τη έκφραση του πόνου, της θλίψης, της στεναχώριας, του θυμού... που εγκλωβίζονται μέσα μας και μας στενα/χωρούν, μας κατα/θλίβουν, μας μελαν/χολούν.

Μην ξεχνάτε την ανάπαυση, την χαλάρωση, τον ύπνο. Το σώμα χρειάζεται ξεκούραση, ο νους χρειάζεται αγρανάπαυση, το πνεύμα χρειάζεται αποφόρτιση.

Μην ξεχνάτε τους φίλους, μια συζήτηση, μια έξοδο, έναν περίπατο, μια παράσταση ή μια ταινία, έναν καφέ, ένα ποτό, δύο κουβέντες...

Ας φροντίσουμε τον εαυτό μας. Καθημερινές, μικρές πράξεις φροντίδας, μια υπενθύμιση της αξίας μας, μια περιποίηση, στοιχειώδης των αναγκών μας...

Γιάννης Ξηντάρας 
Πτυχιούχος Ψυχολογίας από το Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, Επιστημονικός Υπεύθυνος στο Κέντρο Συμβουλευτικής και Ψυχολογικής Υποστήριξης «Επαφή». Μέλος της Εθνικής Εταιρείας Ψυχοθεραπείας Ελλάδος & του Συλλόγου Ελλήνων Ψυχολόγων

/www.clickatlife.gr/

Ποτέ δε φεύγουν τα νεκρά παιδιά απ΄τα σπίτια τους...

«Ποτέ δε φεύγουν τα νεκρά παιδιά απ΄τα σπίτια τους. Tριγυρίζουν εκεί. Mπλέκονται στα φουστάνια της μητέρας τους, την ώρα που εκείνη ετοιμάζει το φαΪ κι ακούει το νερό να κοχλάζει, σα να σπουδάζει τον ατμό και τον χρόνο.
Πάντα εκεί.
Και το σπίτι παίρνει ένα άλλο στένεμα και πλάτεμα, σάμπως να πιάνει σιγαλή βροχή καταμεσής καλοκαιριού στα ερημικά χωράφια.
Δε φεύγουν τα νεκρά παιδιά.
Μένουν στο σπίτι κι έχουν μια ξεχωριστή προτίμηση να παίζουν στον κλεισμένο διάδρομο και κάθε μέρα μεγαλώνουν μέσα στην καρδιά μας, τόσο που ο πόνος κάτω απ΄τα πλευρά μας δεν είναι πια απ΄τη στέρηση, μα από την αύξηση.
Κι αν κάποτε οι γυναίκες βγάζουν μια κραυγή στον ύπνο τους,
είναι που τα κοιλοπονάνε πάλι...»
Γιάννης Ρίτσος.
ΟΧΙ ΑΛΛΑ ΝΕΚΡΑ ΠΑΙΔΙΑ..

Τα λόγια τόσο φτωχά για να πεις οτιδήποτε για όλο αυτό που συνέβη..κάηκαν άνθρωποι,οικογένειες αγκαλιασμένες,παιδιά,ηλικιωμένοι..ακούμε κάθε μέρα συγκλονιστικά πράγματα! μακάρι να μην είχε συμβεί τίποτα .. ο πόνος και η θλίψη τεράστια..διαλύθηκαν οικογένειες..
εύχομαι αυτός που προκάλεσε όλο αυτόν τον πόνο και πήρε τόσες αθώες ζωές να βρεθεί και να τιμωρηθεί όπως ακριβώς του αξίζει..
Ξέρω ότι ο  πόνος του θανάτου ποτέ δεν ξεπερνίεται ούτε ξεχνιέται επουλώνεται λίγο λίγο σιγά σιγά..καλή δύναμη σε όσους επέζησαν απο αυτό το φρικτό θέαμα που έζησαν και θα τους στοιχειώνει παντοτινά!
καλό παράδεισο σε όλες τις αθώες αυτές ψυχές που έφυγαν τόσο άδικα..

Βιταμίνη D: τι κάνει και πώς να μην μας λείψει

Κάθε χειμώνα, η πρόσληψη αρκετής βιταμίνης D μπορεί να αποδειχθεί πρόκληση.

Το πρόβλημα των χαμηλών επιπέδων βιταμίνης D αποτελεί σημαντικό πρόβλημα κυρίως στις βόρειες χώρες, αλλά η έλευση του χειμώνα κάνει τα πράγματα δυσκολότερα ακόμη και για εμάς τους μεσογειακούς λαούς.

«Η βιταμίνη D είναι μια λιποδιαλυτή βιταμίνη που είναι καθοριστική για το επίπεδο των μετάλλων στον οργανισμό, όπως το ασβέστιο και ο φώσφορος», εξήγησε η διατροφολόγος Rhiannon Lambert. «Βοηθά στην απορρόφηση του ασβεστίου που παίζει ζωτικό ρόλο στη διαμόρφωση και διατήρηση ισχυρών οστών».

Η κύρια πηγή βιταμίνης D είναι ο ήλιος – η υπεριώδης ακτινοβολία Β από το ηλιακό φως μπορεί να αλληλεπιδρά με τη βιταμίνη D3, τη δραστική μορφή της βιταμίνης D, όταν το δέρμα μας εκτίθεται στο ηλιακό φως.

Η Lambert λέει ότι υπάρχουν τέσσερα κύρια οφέλη της βιταμίνης D: Βοηθά στην απορρόφηση του ασβεστίου και του φωσφόρου, ενισχύει τα οστά, βελτιώνει την ανάπτυξη και τη λειτουργία του εγκεφάλου, ενώ μπορεί να μειώσει τη φλεγμονή.

Η έλλειψη βιταμίνης D μπορεί να οδηγήσει σε προβλήματα υγείας, όπως ραχίτιδα στα παιδιά και οστεομαλακία σε ενήλικες. Άλλες ενδείξεις ανεπάρκειας βιταμίνης D μπορούν να εκδηλωθούν σε κοινά προβλήματα υγείας, όπως συνεχή βήχα και κρυολογήματα, κόπωση, εποχιακή συναισθηματική διαταραχή, κακή υγεία των οστών και των δοντιών και κακή διάθεση.

Η ποσότητα της βιταμίνης D που χρειαζόμαστε καθημερινά είναι ελαφρώς αμφισβητούμενη και όπως επισημαίνει η Lambert, «κάθε άτομο είναι μοναδικό, επομένως η απαιτούμενη ποσότητα μπορεί να ποικίλλει ελαφρά ανά άτομο».

Τι μπορείτε λοιπόν να κάνουμε, για να αυξήσουμε τα επίπεδά της, όταν δεν μας βλέπει και πολύ ο ήλιος; Ευτυχώς υπάρχουν τρόποι και ο καλύτερος είναι η σωστή διατροφή.

Βασικές πηγές βιταμίνης D μέσω της διατροφής είναι τα λιπαρά ψάρια (όπως ο σολωμός και οι σαρδέλες), ο χυμός πορτοκάλι, τα δημητριακά, το κόκκινο κρέας, ο κρόκος του αυγού και το τυρί.

Βεβαίως, υπάρχουν και συμπληρώματα βιταμίνης D, όμως, όπως με όλα τα σχετικά προϊόντα, είναι απαραίτητο να συμβουλευτείτε πρώτα τον γιατρό σας: αυτός θα κρίνει αν έχετε όντως έλλειψη βιταμίνης D και τι ποσότητα απαιτείται να λάβετε.

Πηγή: iatrikanews

Η καλή όραση ξεκινάει από το πιάτο

Από την μεγάλη λίστα των τροφών που έχουν ευεργετική επίδραση στην όραση, αυτές είναι οι πέντε πιο σημαντικές τροφές που θα πρέπει να εντάξουμε στη διατροφή μας για μάτια υγιή.

Αυγά
Ο κρόκος ενός αυγού περιέχει λουτεΐνη, ένα βασικό θρεπτικό συστατικό για την υγεία των ματιών. Η πρόσληψη λουτεΐνης μέσω της διατροφής βοηθά να μειώσουμε τον κίνδυνο εκφύλισης της ωχράς κηλίδας, η οποία είναι η πιο συχνή αιτία σοβαρής απώλειας όρασης στον δυτικό κόσμο.  Κάνουμε έρευνα σχετικά με τον τύπο των αυγών που αγοράζουμε, καθώς μερικά αυγά περιέχουν περισσότερη λουτεΐνη από άλλα.

Αμύγδαλα
Τα αμύγδαλα περιέχουν υψηλό επίπεδο βιταμίνης Ε, η οποία, όπως και η λουτεΐνη, επιβραδύνει την εκφύλιση της ωχράς κηλίδας. Η ημερήσια πρόσληψη βιταμίνης Ε συνιστάται για πολλούς λόγους υγείας, μεταξύ των οποίων είναι η διατήρηση της καλής υγείας των ματιών. Τα αμύγδαλα είναι επίσης πλούσια σε πολλά  ιχνοστοιχεία όπως ασβέστιο, μαγνήσιο και κάλιο.

Λάχανο
Το λάχανο είναι μια άριστη πηγή Β-καροτίνης, καθώς επίσης και λουτεΐνης και ζεαξανθίνης. Η Β-καροτίνη είναι ένα αντιοξειδωτικό που μετατρέπεται σε βιταμίνη Α, η οποία βοηθά την καλή όραση. Η λουτεΐνη και η ζεαξανθίνη είναι επίσης αντιοξειδωτικά, τα οποία αποδεδειγμένα σχετίζονται με χαμηλότερο κίνδυνο ηλικιακής εκφύλισης της ωχράς κηλίδας. Από σαλάτες μέχρι ροφήματα, υπάρχουν αμέτρητες συνταγές τις οποίες μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε  προσθέτοντας  λάχανο στη διατροφή μας.

Πορτοκάλια
Η βιταμίνη C είναι επίσης ζωτικής σημασίας για την υγεία των ματιών, και ταπορτοκάλια (καθώς και άλλα εσπεριδοειδή) είναι πλούσια  σε αυτή τη βιταμίνη. Η βιταμίνη C είναι ένα αντιοξειδωτικό που βοηθά στη σωστή λειτουργία των ματιών, καθώς επίσης και στην αναγέννηση άλλων αντιοξειδωτικών που χρειάζονται τα μάτια. Άλλα εσπεριδοειδή που περιέχουν υψηλά επίπεδα της βιταμίνης C είναι τα μανταρίνια και τα γκρέιπφρουτ.

Σολομός
Ο σολομός είναι πλούσιος σε ωμέγα-3 λιπαρά οξέα (περιέχοντας DHA), τα οποία είναι γνωστό ότι βοηθούν σημαντικά στη μείωση  του κινδύνου ωχροπάθειας. Επίσης, τα ω-3 λιπαρά βοηθούν στα συμπτώματα μιας επώδυνης κατάστασης, της ξηροφθαλμίας λόγω βλεφαρίτιδος. Χαμηλά επίπεδα DHA στον αμφιβληστροειδή έχουν συσχετιστεί με την εμφάνιση ξηροφθαλμίας.

Δρ Κωνσταντίνος Καραμπάτσας
Χειρουργός Οφθαλμίατρος, FEBOphth, MRCOphth (London), FRCS(Ed)Ophth, Επ. Καθηγητής Οφθαλμολογίας, Διδάκτωρ (PhD) & Lecturer Ιατρικής Πανεπ. Bristol Αγγλίας
www.karabatsas.gr

Πηγή: iatrikanews

Να γιατί δεν πρέπει να εμποδίζουμε ένα φτέρνισμα

Έχει αναφερθεί και το παρελθόν η προειδοποίηση των γιατρών να μην προσπαθούμε να καταπνίξουμε το φτέρνισμα κλείνοντας σφιχτά το στόμα και τη μύτη, καθώς υπάρχει κίνδυνος σοβαρής σωματικής βλάβης. Ένα περιστατικό επαναφέρει τη σύσταση.

Ένας 34χρονος άνδρας στο Λέστερ της Μεγάλης Βρετανίας φαίνεται ότι δεν είχε ακούσει τις προειδοποιήσεις ή προτίμησε να τις αγνοήσει. Το αποτέλεσμα ήταν να εισαχθεί εσπευσμένα στο νοσοκομείο με σοβαρό τραυματισμό στον λάρυγγα, που προκλήθηκε όταν προσπάθησε να συγκρατήσει ένα δυνατό φτέρνισμα.

Χωρίς να βρίσκει διέξοδο από πουθενά, η πίεση εξαπλώθηκε μέσω του μαλακού ιστού και, παρότι τέτοια περιστατικά είναι στην πραγματικότητα σπάνια, οι γιατροί λένε ότι όλοι θα πρέπει να γνωρίζουμε τον πιθανό κίνδυνο. Η παρεμπόδιση ενός φτερνίσματος θα μπορούσε επίσης να προκαλέσει βλάβη στα αυτιά ή ακόμη και να διαρρήξει ένα ανεύρυσμα στο εγκέφαλο, όπως προειδοποιούν οι γιατροί στην επιθεώρηση BMJ Case Reports, όπου δημοσιεύθηκε το περιστατικό.

Ο άνδρας δήλωσε ότι αισθάνθηκε σαν κάτι να έφυγε από τη θέση του στον λαιμό του όταν συνέβη το περιστατικό και αμέσως μετά ένιωσε έντονο πόνο και δυσκολία να καταπιεί και να μιλήσει. Όταν οι γιατροί τον εξέτασαν, διαπίστωσαν ότι είχεοίδημα στον λαιμό του και γύρω από αυτόν. Οι ακτινογραφίες αποκάλυψαν ότι αέρας εξερχόταν από την τραχεία του προς τον μαλακό ιστό του λαιμού του μέσω του σκισίματος που είχε προκληθεί.

Ο 34χρονος τρεφόταν επί επτά μέρες μέσω σωλήνα, ώστε να επουλωθεί ο τραυματισμός του, και τελικά ανάρρωσε πλήρως. Οι γιατροί του δήλωσαν: «Το να σταματήσουμε ένα φτέρνισμα, κλείνοντας το στόμα και τη μύτη είναι επικίνδυνο και πρέπει να αποφεύγεται».

Το φτέρνισμα ωστόσο μπορεί να μεταδώσει ασθένειες, οπότε αν και είναι καλό να το αφήνουμε να εκδηλώνεται, θα πρέπει να το «παγιδεύουμε» σε ένα χαρτομάντιλο ή το εσωτερικό του αγκώνα μας. Με την εποχιακή γρίπη να είναι στα φόρτε της αυτή την περίοδο, θα πρέπει να είμαστε όλοι πολύ προσεκτικοί, ώστε να μην σκορπάμε μικρόβια γύρω μας.

Πηγή: iatrikanews

Το σεξ και η λοίμωξη του ουροποιητικού στις γυναίκες

Οι γυναίκες που ουρούν πριν από το σεξ ενδέχεται να διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο να αναπτύξουν λοίμωξη του ουροποιητικού συστήματος, όπως ισχυρίζεται ένας ειδικός.

Παρά το γεγονός ότι είναι μια από τις πιο συνηθισμένες συμβουλές για τις γυναίκες σε σχέση με τις λοιμώξεις του ουροποιητικού, η ούρηση πριν από τη σεξουαλική επαφή μπορεί να κάνει περισσότερη ζημιά απ’ όσο συνειδητοποιείτε.

Ο David Kaufman, ένας ουρολόγος από τη Νέα Υόρκη, μίλησε για να διαλύσει τον μύθο που βάζει πολλές γυναίκες σε κίνδυνο. Σύμφωνα με τον Kaufman, η ούρηση πριν από το σεξ, είναι η πρώτη αιτία των λοιμώξεων της ουροδόχου κύστης, γνωστή και ως ουρολοίμωξη των νεόνυμφων. «Τα βακτήρια έχουν μικροσκοπικές αρθρώσεις που δρουν ως Velcro, οι οποίες τους επιτρέπουν να γατζώνονται στην επένδυση της ουρήθρας», εξήγησε.

Πηγαίνοντας στην τουαλέτα μετά το σεξ, δίνεται η ευκαιρία να αποκολληθούν τα βακτήρια, εμποδίζοντας τα να μετακινηθούν στην ουροδόχο κύστη.

Όμως, ενώ πολλές γυναίκες μπορεί να πιστεύουν ότι είναι πρακτικό να ουρήσουν και πριν από το σεξ, αυτό θα μπορούσε να αυξάνει τις πιθανότητές για την ανάπτυξη λοίμωξης του ουροποιητικού, καθώς, αν κρατηθούν για μετά, τότε θα έχουν αποθηκεύσει αρκετά ούρα, ώστε να απομακρυνθούν περισσότερα βακτήρια.

Ωστόσο, αρκετοί γιατροί δίνουν στις γυναίκες πολύ διαφορετικές οδηγίες σχετικά με τη ρουτίνα τους πριν από το σεξ.

Η Δρ Hilda Hutcherson, καθηγήτρια μαιευτικής και γυναικολογίας, δήλωσε ότι παρόλο που δεν υποστηρίζει ότι όλες οι γυναίκες πρέπει να ουρούν πριν από το σεξ, συνήθως τις συμβουλεύει να το κάνουν τόσο πριν, όσο και μετά την επαφή, για να μειώσουν την πιθανότητα ανάπτυξης λοιμώξεων του ουροποιητικού.

Οι λοιμώξεις του ουροποιητικού μπορεί να προκαλέσουν οδυνηρό πόνο στην κατώτερη κοιλία και μερικές φορές πυρετό. Στατιστικά, τουλάχιστον μία στις δύο γυναίκες θα πρέπει να αντιμετωπίσει μια λοίμωξη του ουροποιητικού συστήματος κάποια στιγμή στη ζωή της.

Πηγή: iatrikanews

Τα θετικά του σωματικού λίπους

Τέτοιες μέρες, όλοι διαμαρτυρόμαστε για το επιπλέον βάρος που βάλαμε χάρη στην υπερκατανάλωση κουραμπιέδων και μελομακάρονων. Ωστόσο, μια νέα έρευνα ανακάλυψε ότι τα κύτταρα που βρίσκονται στο λίπος μπορεί να είναι ζωτικής σημασίας στην καταπολέμηση των μολύνσεων από το σώμα μας.

Μια ομάδα από τα Εθνικά Ινστιτούτα Υγείας των Η.Π.Α. πραγματοποίησε έρευνα σε ποντίκια και πιθήκους, για να αναλύσει τα κύτταρα που είναι αποθηκευμένα στο λίπος.

Η ανώτερη ερευνητής Yasmine Belkaid και η ομάδα της ανακάλυψαν την παρουσία ενός τύπου ανοσοκυττάρων στο σωματικό λίπος των ποντικών, που ονομάζονται Τ- κύτταρα μνήμης. Αυτά, μαθαίνουν να καταπολεμούν μια μόλυνση από την προηγούμενη έκθεση του οργανισμού στον παθογόνο παράγοντα. «Αφού εκτίθενται σε έναν παθογόνο οργανισμό, δημιουργούν μια ισχυρότερη απάντηση την επόμενη φορά που το συναντούν», αναφέρει η έκθεση.

Τα ποντίκια δεν ήταν τα μόνα ζώα που καταγράφηκαν να αποθηκεύουν Τ-κύτταρα μνήμης στο σωματικό τους λίπος. Τα ίδια κύτταρα ανιχνεύθηκαν και  στο σωματικό λίπος των πιθήκων, στους οποίους επίσηςμάλιστα φάνηκε να καταπολεμούν αποτελεσματικά τις λοιμώξεις.

Αυτό σημαίνει ότι τα Τ-κύτταρα μνήμης που είναι αποθηκευμένα στο λίπος μας μπορεί να έχουν μια πιο σημαντική λειτουργία από ό,τι είχε θεωρηθεί προηγουμένως. «Ο λιπώδης ιστός δεν είναι μόνο μια δεξαμενή για τα Τ-κύτταρα μνήμης, αλλά και ότι αυτά τα κύτταρα έχουν ενισχυμένη λειτουργία», δήλωσε η Belkaid. «Ο λιπώδης ιστός είναι σαν ένα μαγικό φίλτρο που μπορεί να ενεργοποιήσει ακόμη καλύτερα τα Τ-κύτταρα μνήμης».

Ο Anthony Ferrante, αναπληρωτής καθηγητής ιατρικής στο Πανεπιστήμιο της Κολούμπια, δήλωσε ότι πιστεύει ότι αυτά τα ευρήματα αποδεικνύουν ότι το λίπος πρέπει να θεωρείται ως ανοσολογικό όργανο, δίπλα σε άλλα ανοσολογικά όργανα, όπως οι λεμφαδένες.

Ενώ μπορεί να είναι ωφέλιμο να έχουμε σωματικό λίπος, το υπερβολικό βάρος μπορεί ακόμη να είναι πολύ επιζήμιο για την υγεία μας: «Γνωρίζουμε τώρα ότι το σπλαχνικό λίπος, το οποίο είναι κυρίως μέσα και γύρω από όργανα, όπως το συκώτι, διαφέρει από το υποδόριο λίπος και οδηγεί υπερβολικά στη μείωση της ευαισθησίας που έχει το σώμα μας στην ινσουλίνη», δήλωσε ο Δρ Matthew Capehorn. «Με επιπλέον βάρος ή υπερβολικό βάρος για παρατεταμένο χρονικό διάστημα, μπορεί να εμφανιστούν βλάβες στα κύτταρα του παγκρέατος, καθιστώντας το πρόβλημα πολύ χειρότερο».

Πηγή: iatrikanews

Γιατί η σοκολάτα πάει πακέτο με την περίοδο;

Κάθε γυναίκα γνωρίζει ότι όταν πλησιάζει η ώρα της περιόδου, η λαχτάρα για σοκολάτα είναι σχεδόν ακατανίκητη. Πόσες όμως γνωρίζουν πραγματικά γιατί θέλουν να τρώνε σοκολάτα εκείνες τις ημέρες του μήνα;

Η Melanie McGrice, διαιτολόγος από την Αυστραλία, έχει δημοσιεύσει ένα κείμενο στο blog της που εξηγεί τις διάφορες θεωρίες που διερευνούν οι ερευνητές για να εξηγήσουν το αίνιγμα της σοκολάτας.

Πολλοί πιστεύουν ότι οφείλεται στις ορμονικές ανισορροπίες που συμβαίνουν κατά τη διάρκεια του εμμηνορροϊκού κύκλου. Καθώς τα επίπεδα προγεστερόνης και οιστρογόνων πέφτουν στην αρχή της περιόδου, οι γυναίκες πεινούν περισσότερο. Τα επίπεδα σεροτονίνης πέφτουν επίσης, ενώ παράλληλα τα επίπεδα της κορτιζόλης αυξάνονται σταθερά.

Η μείωση της ορμόνης της ευτυχίας, σε συνδυασμό με την αύξηση της ορμόνης του στρες, οδηγεί τις γυναίκες στην κατανάλωση τροφών πλούσιων σε ζάχαρη, έτσι ώστε να μπορέσουν να ενισχύσουν τα επίπεδα σεροτονίνης τους και να ευθυμήσουν.

Παρά το γεγονός ότι πολλοί πείθονται από αυτή τη θεωρία, η McGrice παραδέχεται ότι δεν υπάρχει καμία οριστική απόδειξη ότι οι ανισορροπίες των ορμονών παίζουν ουσιαστικά ρόλο στην επιθυμία για σοκολάτα κατά τη διάρκεια της περιόδου.

Με αυτό κατά νου, οι ερευνητές αποφάσισαν να εμβαθύνουν στους πιθανούς ψυχολογικούς λόγους της λαχτάρας για σοκολάτα. Ο McGrice ανέφερε μια μελέτη του 2004, στην οποία συγκρίθηκε η επιθυμία για σοκολάτα λατινοαμερικανών και βορειοαμεριακανών γυναικών, πολλές από τις βορεοαμερικανίδες επέλεξαν τον έμμηνο κύκλο τους ως την πιο πιθανή στιγμή που θα αισθανόταν την επιθυμία να φάνε σοκολάτα. Από την άλλη πλευρά, αρκετές λατινοαμερικανίδες δήλωσαν ότι λαχταράνε σοκολάτα μετά το δείπνο ή στη δουλειά, σε αντίθεση με τις ημέρες της περιόδου που δεν έχουν την ίδια επιθυμία.

Έτσι, κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η επιθυμία για σοκολάτα προκαλείται από το ότι πολλές γυναίκες συσχετίζουν την περίοδό τους με την κατανάλωση σοκολάτας, γι’ αυτό και αυτομάτως τη λαχταρούν είτε πριν είτε κατά τη διάρκειά της.

«Μετά την ανασκόπηση της τρέχουσας έρευνας, καταλήγω ότι η λαχτάρα για σοκολάτα είναι ένα μείγμα φυσιολογίας, ψυχολογίας και πολιτισμικών συνθηκών», κατέληξε η McGrice. «Οι ορμονικές αλλαγές κατά τις ημέρες που οδηγούν στον κύκλο της εμμήνου ρύσεως μας κάνουν να αισθανόμαστε αγχωμένες και κουρασμένες, αισθήματα που προσπαθούμε να εξαλείψουμε καταφεύγοντας στα αγαπημένα μας comfort foods».

Πηγή: iatrikanews.gr

Τα είδη των πονοκέφαλων και τι μπορεί να κρύβουν

Ο πονοκέφαλος, ανάλογα με τη διάρκεια, τη συχνότητα και άλλες παραμέτρους, μπορεί να μην είναι απλώς πονοκέφαλος.

Λίγο-πολύ όλοι μας γνωρίζουμε πόσο μπορεί να μας εξουθενωθεί ένας έντονος πονοκέφαλος. Συνήθως, η πρώτη μας αντίδραση είναι να πάρουμε ένα παυσίπονο, να πιούμε αρκετό νερό για να ενυδατωθούμε και να προσπαθήσουμε να συνεχίσουμε την ημέρα μας.

Ωστόσο, ένας γιατρός προτρέπει τους ανθρώπους να είναι πιο επιφυλακτικοί, όταν υποφέρουν από πονοκεφάλους, καθώς οι πολλαπλοί πονοκέφαλοι μπορεί να είναι ένα σημάδι κάτι πολύ πιο σοβαρό.

Ο Michael Munger, ένας γιατρός πρωτοβάθμιας φροντίδας από το Όβερλαντ Παρκ του Κάνσας, παρατήρησε συγκλονισμένος τον αριθμό των ασθενών του οι οποίοι αγνοούν τους πονοκεφάλους όταν εμφανίζονται, απλά επιλέγοντας να σφίξουν τα δόντια και να υποφέρουν από τον πόνο.

Ο Munger πιστεύει ότι οι άνθρωποι θα πρέπει να δίνουν μεγαλύτερη προσοχή, όταν έχουν συχνά έντονους πονοκεφάλους, καθώς θα μπορούσαν να είναι ένα σημάδι ότι κάποιος πάσχει από επικίνδυνες ασθένειες, όπως όγκο στον εγκέφαλο ή ανεύρυσμα.

«Δεν θέλουμε οι άνθρωποι να αντιδρούν υπερβολικά σε αυτό, αλλά και δεν θα θέλαμε να το αγνοούν», δήλωσε ο γιατρός.

Οι πιο συνήθεις τύποι πονοκεφάλων που αντιμετωπίζουν οι άνθρωποι είναι η κεφαλαλγία τάσης, η αθροιστική κεφαλαλγία και η ημικρανία.

Ωστόσο, δεν είναι μόνο η σοβαρότητα των πονοκεφάλων που θα πρέπει να έχουμε κατά νου: Σημειώνοντας πόσο συχνά υποφέρετε από πονοκέφαλο θα μπορούσε επίσης να αποτελεί ένδειξη για το αν πρέπει να ζητήσετε ιατρική φροντίδα. Ο Δρ Munger πιστεύει ότι εάν ένα άτομο έχει περισσότερους από δύο πονοκεφάλους την εβδομάδα, για περισσότερο από 15 μέρες, τότε θα πρέπει να απευθυνθεί στον γιατρό του.

Εάν πιστεύετε ότι οι συχνοί πονοκέφαλοί σας δικαιολογούν την επίσκεψη σε έναν γιατρό, μπορείτε να εντοπίσετε ορισμένα στοιχεία, ώστε να του παρέχετε όλες τις πληροφορίες που χρειάζεται για μια περιεκτική διάγνωση. Σημειώνοντας το πότε εμφανίζονται οι πονοκέφαλοί, μπορεί να καταλάβετε τι τους πυροδοτεί – π.χ. συγκεκριμένα είδη τροφίμων, το να μην πίνετε αρκετό νερό ή το να μην κοιμάστε αρκετά.

Επίσης, εντοπίζοντας ακριβώς πού αισθάνεστε τον πόνο, θα μπορούσε να βοηθήσει τον γιατρό σας να αξιολογήσει τι είδους πονοκέφαλο έχετε. Οι πονοκέφαλοι τάσης π.χ. αρχίζουν στο πίσω μέρος του κεφαλιού και στη συνέχεια ανεβαίνουν προς τα επάνω. Οι αθροιστικές κεφαλαλγίες, από την άλλη πλευρά, συνήθως χτυπάνε γύρω από τα μάτια, ενώ οι ημικρανίες προκαλούν συχνά πόνο σε ένα συγκεκριμένο σημείο στη μία πλευρά του κεφαλιού.

Επιπλέον συμπτώματα, όπως μούδιασμα, ναυτία και προβλήματα μνήμης, θα μπορούσαν να αποτελούν ένδειξη μιας σοβαρής κατάστασης.

Πηγή: iatrikanews.gr

Μύθοι και αλήθειες για τον ύπνο

Όταν πρόκειται για τον ύπνο, το θέμα είναι να ακούμε το σώμα μας.

Όλοι γνωρίζουμε ότι χρειαζόμαστε τον ύπνο και οι περισσότεροι από εμάς θεωρούμε ότι δεν κοιμόμαστε αρκετά. Σύμφωνα όμως με τον εμπειρογνώμονα του ύπνου Δρ Neil Stanley, δεν χρειάζεται ο καθένας οκτώ ώρες ύπνου κάθε βράδυ – αυτό που πρέπει να κάνουμε είναι να ακούμε το σώμα μας.

Αυτό είναι μόνο ένας από τους πολλούς μύθους – ας τον εξετάσουμε μαζί με μερικούς άλλους, αλλά και με τις αλήθειες που συνδέονται με τον ύπνο.

Ο καθένας χρειάζεται οκτώ ώρες ύπνου
ΜΥΘΟΣ – «Η ανάγκη για ύπνο είναι σαν το ύψος, όλοι είμαστε διαφορετικοί και το πόσο χρειαζόμαστε είναι σε μεγάλο βαθμό γενετικά καθορισμένο», υποστηρίζει ο Δρ Stanley. «Οι οκτώ ώρες είναι ένας μέσος όρος, όχι ο ιδανικός χρόνος. Οι ώρες ύπνου που χρειάζεστε είναι εκείνες που σας επιτρέπουν να είστε ξύπνιοι, σε εγρήγορση και συγκεντρωμένοι. Αν αισθάνεστε υπνηλία κατά τη διάρκεια της ημέρας, τότε υπάρχει πιθανότατα πρόβλημα με την ποιότητα του ύπνου που είχατε κατά τη διάρκεια της νύχτας».

Το να ηρεμούμε το μυαλό μας είναι το πιο σημαντικό πράγμα που πρέπει να κάνουμε για να ξεκουραστούμε
ΓΕΓΟΝΟΣ – Για να κοιμηθείτε, χρειάζεστε τρία πράγματα: ένα υπνοδωμάτιο που ευνοεί τον ύπνο, ένα χαλαρό σώμα και το πιο σημαντικό, ένα ήρεμο μυαλό. Δεν μπορείτε να πάτε για ύπνο, αν ο νους σας τρέχει. «Δεν υπάρχει μαγικός τρόπος για να ηρεμήσετε το μυαλό σας, πρέπει να βρείτε αυτό που σας ταιριάζει – η ανάγνωση ενός βιβλίου, ένα ζεστό μπάνιο ή το να ακούτε Pink Floyd. Δεν έχει σημασία τι κάνεις, αρκεί να σταματάς να ανησυχείς για τα άγχη της ημέρας».

Αν πίνετε καφέ προτού πέσετε στο κρεβάτι, θα ξαγρυπνήσετε
ΜΥΘΟΣ – «Μερικοί άνθρωποι είναι πολύ ευαίσθητοι στις επιπτώσεις της καφεΐνης και γι’ αυτούς τους ανθρώπους είναι σημαντικό να αποφεύγουν την καφεΐνη λίγο πριν από την ώρα για ύπνο. Για άλλους ανθρώπους, οι επιδράσεις της καφεΐνης είναι πολύ χαμηλότερες. Αν πίνετε δύο φλιτζάνια καφέ κάθε βράδυ για τα τελευταία 40 χρόνια και μόλις εμφανίσατε πρόβλημα με τον ύπνο σας, τότε σίγουρα δεν φταίει ο καφές», λέει ο γιατρός.

Η άσκηση θα σας αποτρέψει από το να μπορέσετε να κοιμηθείτε
ΜΥΘΟΣ – Η άσκηση το βράδυ δεν επηρεάζει αναγκαστικά την ικανότητά σας να κοιμάστε, είτε θετικά είτε αρνητικά. Αυτό που είναι σημαντικό, είναι να χαλαρώνετε αρκετά μετά την άσκησή σας, προτού πέσετε στο κρεβάτι.

Χρειαζόμαστε λιγότερο ύπνο, καθώς μεγαλώνουμε
ΜΥΘΟΣ – «Η ανάγκη μας για ύπνο σταθεροποιείται στις αρχές της δεκαετίας των 20 ετών και δεν αλλάζει τόσο πολύ όσο γερνάμε. Αυτό που αλλάζει με την ηλικία είναι η ικανότητά μας να έχουμε τον ύπνο που χρειαζόμαστε. Καθώς γερνάμε, ο ύπνος γίνεται πιο ελαφρύς και λιγότερο αναζωογονητικός, επομένως ξυπνούμε ευκολότερα τη νύχτα και μόλις ξυπνήσουμε, υπάρχει μικρή πίεση να ξανακοιμηθούμε», υποστηρίζει ο γιατρός.

Οι έφηβοι πρέπει να κοιμούνται περισσότερο από τους ενήλικες
ΓΕΓΟΝΟΣ – Οι έφηβοι χρειάζονται περισσότερο ύπνο, επειδή περνούν σημαντικές σωματικές και συναισθηματικές αλλαγές και ο ύπνος είναι σημαντικός σε αυτές τις διαδικασίες.

Μπορείτε να αναπληρώσετε τον χαμένο ύπνο
ΜΥΘΟΣ – «Αν δεν κοιμηθείτε καλά μια νύχτα της εβδομάδας, μπορείτε συνήθως να αναπληρώσετε τον ύπνο σας το επόμενο βράδυ. Ωστόσο, αν δεν απολαμβάνετε αρκετή ανάπαυση κατά τη διάρκεια της εβδομάδας, δεν μπορεί να αναπληρώσετε με το να κοιμάστε περισσότερο το Σαββατοκύριακο. Είναι καλύτερο από το τίποτα, εάν έχετε στερηθεί τον ύπνο, αλλά ποτέ δεν θα πάρετε πίσω όλες τις ώρες που χάσατε», λέει ο Δρ Stanley.

Πηγή: iatrikanews

Ξεχάστε ό,τι ξέρατε για τον αυτοσαρκασμό

Η συχνή χρήση αυτοσαρκαστικού χιούμορ έχει συνδεθεί με μεγαλύτερη συνολικά ψυχολογική ευεξία, όπως αναφέρει μια νέα μελέτη.

Όταν ακούμε κάποιον που κάνει αστεία σατιρίζοντας τον εαυτό του, συνηθίζουμε να σκεφτόμαστε ότι το κάνει για να κρύψει τις ανασφάλειές του. Ωστόσο, πρόσφατη μελέτη διαπίστωσε ότι μπορεί να συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο: ότι το να κάνει κάποιος τον εαυτό του το επίκεντρο των αστείων του δείχνει στην πραγματικότητα μεγαλύτερο επίπεδο ευτυχίας και αυτοπεποίθησης.

Οι ερευνητές του Πανεπιστημίου της Γρανάδας από το Ερευνητικό Κέντρο Εγκεφάλου και Συμπεριφοράς αποφάσισαν να διερευνήσουν διάφορα είδη χιούμορ, για να καθορίσουν εάν η αστεία πλευρά ενός ατόμου συνδέεται με τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζουν τον θυμό.

Η μελέτη, η οποία δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Personality and Individual Differences, αξιολόγησε 1.068 ισπανούς ενήλικες, ηλικίας μεταξύ 18 και 65 ετών, σε πέντε διαφορετικές μελέτες.

Οι ερευνητές ανέλυσαν τους τύπους του χιούμορ τους, χρησιμοποιώντας την ισπανική έκδοση του Ερωτηματολογίου για τα Στυλ Χιούμορ, ένα ειδικό ερωτηματολόγιο με 32 στοιχεία αυτοαναφοράς, που αναπτύχθηκε για πρώτη φορά το 2003 από τους Rod Martin και Patricia Doris.

Ένα από τα πιο καθοριστικά αποτελέσματα της μελέτης ήταν η αναγνώριση ότι η χρήση του αυτοσαρκαστικού χιούμορ δεν έχει απαραιτήτως αρνητική προέλευση, όπως πιστεύαμε έως τώρα.

«Συγκεκριμένα, παρατηρήσαμε ότι η μεγαλύτερη τάση να χρησιμοποιείται αυτοσαρκαστικό χιούμορ είναι ενδεικτική των υψηλών βαθμολογιών σε ψυχολογικές αξίας ευεξίας, όπως η ευτυχία και σε μικρότερο βαθμό, η κοινωνικότητα», δήλωσε ο Jorge Torres Marín, συν-συγγραφέας της μελέτης.

Τα ευρήματά έδειξαν πώς άλλες μορφές χιούμορ είναι ιδιαίτερα ευεργετικές σε διάφορα πλαίσια. Το κοινωνικό χιούμορ, που σημαίνει χιούμορ που η πλειονότητα των ανθρώπων βρίσκει αστείο, βοηθά στην ενίσχυση των κοινωνικών σχέσεων. Η χρήση του χιούμορ αυτοενδυνάμωσης βοηθάει στους ανθρώπους να ξεπεράσουν δυσάρεστες καταστάσεις, επιτρέποντάς τους να βρουν την αστεία πλευρά κάθε περίστασης.

Ωστόσο, αν και το αυτοσαρκαστικό χιούμορ μπορεί να έχει τα πλεονεκτήματά του, οι ερευνητές σημείωσαν επίσης ότι μπορεί να είναι και δείγμα καταπιεσμένου θυμού: «Τα αποτελέσματα δείχνουν ότι το χιούμορ, ακόμη και όταν παρουσιάζεται ως καλοπροαίρετο, μπορεί επίσης να αποτελέσει μια στρατηγική για την κάλυψη αρνητικών προθέσεων», δήλωσε ο συν-συγγραφέας Ginés Navarro-Carrillo.

Οι ερευνητές πιστεύουν ότι απαιτούνται περισσότερες μελέτες για την ανάλυση των πολιτισμικών διαφορών του χιούμορ.

Πηγή: iatrikanews

Ώρα να μάθουμε γιατί κάνουν «κρακ» οι αρθρώσεις μας

Για όσους από εμάς «σπάζουμε» τα δάχτυλά μας σε καθημερινή βάση, το να ακούμε το «κρακ» των αρθρώσεών μας είναι περιέργως ένας από τους πιο ικανοποιητικούς ήχους.

Ακόμη και η λαϊκή «σοφία» που υποστηρίζει ότι η τακτική μπορεί να προκαλέσει αρθρίτιδα στα μέλλον, δεν έχει αποτρέψει σχεδόν κανέναν από το να «σπάζει» τα δάχτυλά του.

Ωστόσο, η πηγή του χαρακτηριστικού θορύβου συζητιέται έντονα εδώ και πολλά χρόνια: Το 1971, μια ομάδα ερευνητών από το Πανεπιστήμιο του Λιντςυποστήριξε ότι ο σχηματισμός φυσαλίδων στο υγρό των αρθρώσεων προκαλούσε το γνωστό σε όλους μας «κρακ», όταν σπάζουμε τις αρθρώσεις των δακτύλων μας.

Εντούτοις, περαιτέρω έρευνες δεκαετίες αργότερα αμφισβήτησαν αυτή τη θεωρία, καθώς ανακαλύφθηκε ότι οι φυσαλίδες εξακολουθούν να παραμένουν στο υγρό των αρθρώσεων, ακόμη και μετά το «κρακ».

Ο Vineeth Chandran Suja και ο Abdul Bakarat αποφάσισαν να δημιουργήσουν ένα μαθηματικό μοντέλο, σε μια προσπάθεια να καταλάβουν μια για πάντα από πού προέρχεται ο περιβόητος ήχος. Σε μια μελέτη που περιγράφεται στο Scientific Report, εξηγείται πώς οι Suja και Bakarat χρησιμοποίησαν τη γεωμετρική αναπαράσταση της άρθρωσης και ειδικές μαθηματικές εξισώσεις, για να εντοπίσουν τον τρόπο παραγωγής του θορύβου.

Κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι όταν οι αρθρώσεις πιεστούν, μικροσκοπικές φυσαλίδες στο υγρό της άρθρωσης καταρρέουν, λόγω των μεταβολών της πίεσης στο υγρό. Αυτή η αλυσίδα των γεγονότων οδηγεί στον ήχο που όλοι γνωρίζουμε, αποδεικνύοντας τη θεωρία που για πρώτη φορά διατύπωσαν οι ερευνητές του Πανεπιστημίου του Λιντς.

Ωστόσο, οι Suja και Bakarat πήγαν την έρευνά τους πιο μακριά: Το μαθηματικό μοντέλο τους υποδηλώνει ότι οι φυσαλίδες πρέπει να συρρικνωθούν μόνο εν μέρει, για να δημιουργήσουν θόρυβο. Συνεπώς, το γεγονός ότι υπάρχουν ακόμη μικροφυσαλίδες στο υγρό της άρθρωσης μετά το «κρακ» δεν έχει καμία σημασία.

Οι συγγραφείς έδειξαν πώς η πίεση από τις φυσαλίδες που συρρικνώνονται στις αρθρώσεις παράγει ακουστικά κύματα που μπορούν να υπολογιστούν από το μαθηματικό μοντέλο που δημιούργησαν.

Πηγή: iatrkinanews