Απλά επιχειρήματα για άθεους

Τον τελευταίο καιρό έχω εμπλακεί σε διάφορες συζητήσεις, γραπτές και προφορικές και έχω ανταλλάξει επιχειρήματα πολλά. Όταν όμως αυτές οι συζητήσεις τελείωναν τότε έβλεπα πως ενώ έχω αρκετά επιχειρήματα, ήταν πλέον όλα διασκορπισμένα σε διάφορα posts και threads με αποτέλεσμα να μην υπάρχει μια “κοινή βάση” στην οποία να βρίσκονται όλα οργανωμένα.

Σε αυτό το άρθρο θα επιχειρήσω να φτιάξω μια τέτοια βάση πληροφοριών, που τα επιχειρήματα κατά του θεού και της θρησκείας θα είναι μαζεμένα και όσο το δυνατόν πιο οργανωμένα.

Γιατί είναι σημαντικό να κριτικάρουμε τον Χριστιανισμό και τις άλλες θρησκείες.

Θα επικεντρωθώ στον Χριστιανισμό επειδή έχω χρόνια εμπειρίας σε αυτή τη θρησκεία, χωρίς αυτό να σημαίνει πως αυτά που θα γράψω δεν ισχύουν και για την πλειοψηφία των υπόλοιπων θρησκειών.

Το βασικό πρόβλημα λοιπόν με τις θρησκείες, και ειδικά τον Χριστιανισμό, είναι πως μας προτρέπουν να πάρουμε αποφάσεις βασισμένες στις αρχές τους οι οποίες είναι μια συλλογή από, κατά βάση, εξαιρετικά ανήθικες ιστορίες.

Ενώ πιστεύω ακράδαντα πως ο κάθε ένας έχει δικαίωμα στις απόψεις του, όταν αυτές οι απόψεις είναι βασισμένες σε βιβλία ηλικίας 2000 ετών και πάνω, τότε είναι προφανές πως όχι μόνο δεν είναι επίκαιρες αλλά πιθανόν να είναι εντελώς ξεπερασμένες. Μπορεί στην Ελλάδα αυτοί που πιστεύουν στη κατά λέξη ερμηνεία της Βίβλου να μην είναι πολλοί (υπάρχουν, τους έχω γνωρίσει), στον υπόλοιπο κόσμο όμως δεν αποτελούν μια ασήμαντη μειονότητα. Αυτές οι σκοταδιστικές απόψεις, όπως το ότι η Γη είναι μερικών χιλιάδων χρόνων και όχι μερικών δισεκατομμυρίων, είναι, το λιγότερο, προβληματικές.

Τα πράγματα γίνονται ακόμα χειρότερα όταν αυτοί οι άνθρωποι έχουν αποκτήσει πρόσβαση στην πολιτική, ή προσπαθούν να την επηρεάσουν προκειμένου να προωθήσουν τις απόψεις τους σε όλους. Βασική αρχή του Χριστιανισμού είναι πως πρέπει να σωθούν όσο περισσότεροι άνθρωποι είναι δυνατόν, οπότε ο προσηλυτισμός είναι “στο μενού”.

Ο Χριστιανισμός είναι μια αθώα θρησκεία που προσφέρει παρηγοριά και αποκούμπι σε χιλιάδες ανθρώπους.

Να ξεκαθαρίσουμε από την αρχή πως το επιχείρημα “προσφέρει παρηγοριά” είναι αστείο. Το αλκοόλ προσφέρει παρηγοριά στους αλκοολικούς, τα ναρκωτικά στους ναρκομανείς, ο τζόγος στους εθισμένους σε αυτόν, το τσιγάρο στους καπνιστές. Κανείς δεν θεωρεί αυτές τις συμπεριφορές καλές και αθώες, επομένως πως προκύπτει κάτι τέτοιο για τη θρησκεία;

Ας δούμε όμως παραδείγματα όπου η θρησκεία, με τις απαρχαιωμένες ιδέες της προκαλεί προβλήματα.

Η θρησκεία είναι κατά της ισότητας των ανθρώπων ακόμα και αν διαλαλεί το αντίθετο. Οι ομοφυλόφιλοι είναι “άρρωστοι” και πρέπει να σωθούν, οι γυναίκες έχουν λιγότερα δικαιώματα από τους άντρες και πρέπει να τους υπακούν όταν δεν κάνουν παιδιά, είναι δύο μόνο από τα παραδείγματα που θα μπορούσα να δώσω. Είναι ξεκάθαρο πως αν κάποιοι δεν πιστεύουν σε αυτά που πρεσβεύει ο Χριστιανισμός θα έχουν λιγότερα δικαιώματα από τους υπόλοιπους.

Οι θρησκείες μας λένε πως είναι ευλογία να μας μιλήσει ο θεός. Αυτό ουσιαστικά σημαίνει πως όταν ακούσουμε φωνές στο μυαλό μας τότε είναι αποδεκτό να θεωρήσουμε πως αυτή η φωνή είναι του θεού. Η επιστήμη, μας λένε, δεν μπορεί να κρίνει αυτές τις εμπειρίες άρα ο κάθε ένας μπορεί να συμπεριφερθεί με βάση αυτές τις φωνές χωρίς να αμφισβητήσει τη κρίση του και ταυτοχρόνως να είναι εντάξει με τη συνείδησή του, όποιες και αν είναι οι πράξεις του.

Όλες οι επιλογές στη ζωή μας κρίνονται με βάση τους κανόνες της βίβλου ή άλλων ιερών βιβλίων.Αυτό μας αφαιρεί τη δυνατότητα να παίρνουμε αποφάσεις που να βασίζονται σε αυτά που μας λέει η επιστήμη. Το αποτέλεσμα είναι να είμαστε κατά των εκτρώσεων, να σκοτώνουμε γιατρούς, να αρνούμαστε μεταγγίσεις αίματος ή επεμβάσεις που σώζουν ζωές.

Ο Χριστιανισμός είναι μια θρησκεία εξαιρετικά παθιασμένη με το τί κάνουμε στο κρεβάτι μας, με ποιόν κοιμόμαστε και αν φοράμε προφυλακτικό ή όχι. Ειλικρινά, αν υπάρχει θεός που έχει αυτά στο μυαλό του τότε είναι άρρωστος και θα έπρεπε να τον αγνοήσουμε επιδεικτικά. Όταν φτάνουμε στο σημείο να λέμε πως είναι προτιμότερο να πεθαίνει κάποιος από AIDS από το να βάλει προφυλακτικό, τότε έχουμε μια θρησκεία που μόνο παρηγοριά και αποκούμπι δεν είναι.

Άλλα προβλήματα με τις θρησκείες είναι πως δεν πληρώνουν φόρους, πως θέλουν να λογοκρίνουν αυτά με τα οποία δεν συμφωνούν, πως οι φανατικοί τους σκοτώνουν ανθρώπους και πως όλοι περιμένουν το τέλος του κόσμου για να συναντηθούν με τον δημιουργό τους.

Η θρησκεία προσφέρει στη κοινωνία

Χωρίς αμφιβολία η θρησκεία προσφέρει μέσω του φιλανθρωπικού της έργου αρκετά. Το πρόβλημα με αυτή τη λογική είναι πως αυτή η προσφορά δεν είναι αποκλειστικότητα της θρησκείας και δεν χρειάζεται να πιστεύεις για να βοηθήσεις. Παραδείγματα οργανώσεων που δεν έχουν καμία σχέση με τη θρησκεία αλλά προσφέρουν πάρα πολλά υπάρχουν και είναι αρκετά.

Ίσως όμως ο πιο απλός τρόπος για να δούμε αν η θρησκεία είναι καλή για την κοινωνία είναι να συγκρίνουμε κοινωνίες. Αν δούμε λοιπόν την Αμερική ή την Ελλάδα, δύο χώρες πολύ θρησκευόμενες και τις συγκρίνουμε με τις Σκανδιναβικές χώρες οι οποίες είναι κατά βάση άθεες, τότε η διαφορά σε φτώχια και δυστυχία είναι τεράστια.

Η Βίβλος είναι το καλύτερο βιβλίο.

Προφανώς δεν αναφέρομαι στη λογοτεχνική αξία της βίβλου αλλά στην ηθική της αξία. Ενώ πολλοί άνθρωποι προτιμούν να αγνοούν την Παλαιά Διαθήκη (ΠΔ) και να λένε πως ακολουθούν μόνο τα διδάγματα της Καινής (ΚΔ), δεν μπορούν να αγνοήσουν τα παρακάτω:

   • Ιησούς ήταν εβραίος και πίστευε στην ΠΔ.

   • Στην ομιλία του όρους των Ελαιών είχε αναφέρει ξεκάθαρα πως δεν θα ακυρώσει τις γραφές και όποιος δεν τις ακολουθεί δεν θα μπει στον παράδεισο.

Συνεπώς, ο Ιησούς που διαλαλεί την αγάπη για τον πλησίον, δεν ακυρώνει τα παρακάτω που είναι βασικές ιστορίες στην ΠΔ:

   • Γενοκτονίες

   • Ρατσισμός

   • Δουλεία

   • Σεξισμός και βιασμοί

   • Δολοφονίες

   • Παιδική κακοποίηση

Ένα από τα βασικότερα προβλήματα των νέων Χριστιανών είναι πως επιλέγουν τα θετικά και ταυτόχρονα ξεχνούν τα αρνητικά στοιχεία της θρησκείας τους. Αλλά αν δεχθούμε, όπως μας λένε, πως η ΠΔ είναι ο λόγος του θεού τότε δεν καταλαβαίνω με ποιό δικαίωμα μπορούμε να την αγνοούμε και να επιλέγουμε ποιό λόγο του θεού ακούμε και ποιόν όχι. Η θρησκεία δεν μπορεί να είναι a-la-carte εκτός και αν αρχίσουμε να χρησιμοποιούμε το μυαλό μας, οπότε αφού απορρίπτουμε το ένα γιατί να μην τα απορρίψουμε όλα;

Γιατί να είσαι Χριστιανός ;

Προφανώς η επιλογή να είσαι οπαδός κάποιας άλλης θρησκείας και όχι Χριστιανός μας φέρνει σε παρόμοια ερώτηση οπότε δεν μπορεί να είναι αυτή η απάντηση.

Αλλά γιατί κάποιοι άνθρωποι είναι Χριστιανοί; Η συντριπτική πλειοψηφία είναι Χριστιανοί διότι ήταν οι γονείς τους. Από μικρούς τους είπαν πως είναι το σωστό και όλα τα άλλα λάθος, τους έμαθαν πως η λέξη άθεος είναι βρισιά και από τότε πιστεύουν χωρίς να αναρωτιούνται αν υπάρχουν προβλήματα με την ιστορία στην οποία πιστεύουν και προφανώς δεν επιλέξανε ποτέ.

Το πρόβλημα με τη βίβλο είναι πως οι ίδιοι οι Ευαγγελιστές δεν συμφωνούν μεταξύ τους σε βασικά και σημαντικά σημεία της ιστορίας του Ιησού. Τα βιβλία της J.K. Rowlling με τον Χάρυ Πόττερ είναι πολύ πιο ακριβή και σωστά στις λεπτομέρειές τους. Αλλά αν ισχυριστώ πως είναι αληθινά τότε όλοι θα γελάσουν μαζί μου. Όταν όμως οι Χριστιανοί λένε πως η βίβλος είναι αληθινή ιστορία, τότε όλοι πρέπει να το σεβαστούμε και να ξεχάσουμε τα τεράστια προβλήματα και τις ασυμφωνίες μεταξύ των βιβλίων της ΚΔ.

Το γεγονός πως ο Ιησούς υπήρχε (μάλλον υπήρχε) σαν άνθρωπος, αυτό σε καμία περίπτωση δεν σημαίνει πως ήταν θεός, μεσσίας, ή θαυματοποιός. Ακόμα και αν ο Ιησούς υπήρχε, η θεϊκή του υπόσταση δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή με αυτό μόνο το επιχείρημα.

Γιατί να υπάρχει ο θεός;

Αν δούμε το θεό της βίβλου και το θεό όλων των άλλων λαών, συμπεριλαμβανομένων και των μυθολογικών θεών, δεν βλέπουμε σημαντικές διαφορές. Όλοι είχαν συναισθήματα όμοια με τους ανθρώπους, μίσος, αγάπη, εκδίκηση, ζήλια. Ήθελαν τα ίδια, κάποιος να τους λατρεύει και να θυσιάζει τη ζωή του για αυτούς. Γιατί λοιπόν να μην είναι και ο Χριστιανικός θεός άλλος ένας μύθος;

Επιχειρήματα υπέρ της ύπαρξης του θεού υπάρχουν πολλά αλλά όλα είναι αδύναμα.

Ο θεός μεσολαβεί και κάνει θαύματα.

Ο κόσμος είναι γεμάτος από μικρά παιδιά που δεν έχουν προλάβει να αμαρτήσουν, πόσο μάλλον να μάθουν τί θα πει θεός και Χριστιανισμός και παρ’ όλ’ αυτά υποφέρουν φριχτά. Γιατί ο θεός το επιτρέπει; Γιατί ο θεός δεν σταματάει τις μεγάλες καταστροφές που σκοτώνουν δίκαιους και άδικους μαζί; Γιατί τουλάχιστον δεν σώζει τους “δικούς του ανθρώπους”, αυτούς που πιστεύουν και είναι πραγματικοί Χριστιανοί; Αν η απάντηση είναι γιατί στη μετά θάνατον ζωή θα ανταμειφθούν τότε η θρησκεία παραδέχεται πως η ζωή που έχουμε τώρα δεν αξίζει και αρκεί να υπακούσουμε ένα μεγάλο πατερούλη προκειμένου να ζήσουμε (μετά θάνατον) ζωή χαρισάμενη. Αυτός είναι και ο βασικότερος λόγος που πολλοί Χριστιανοί περιμένουν πως και τι τη δευτέρα παρουσία. Τώρα βέβαια, γιατί μια αιωνιώτητα προσευχής, λατρείας και υποταγής είναι παράδεισος, δεν το ξέρω. Εμένα μου φαίνεται σαν κόλαση.

Όλα έχουν μια αιτία ύπαρξης. Το ίδιο και το σύμπαν. Η αιτία ύπαρξης του σύμπαντος είναι ο θεός.

Αυτό το επιχείρημα είναι εντυπωσιακό στην υποκρισία του. Ξεκινά λέγοντας πως όλα έχουν μια αρχή και το δέχεται σαν απόλυτο (προκειμένου το επιχείρημα να έχει βαρύτητα) και καταλήγει λέγοντας πως μόνο ο θεός δεν έχει αρχή. Γιατί αυτό είναι αλήθεια δεν μας λέει. Γιατί ο θεός δεν έχει αρχή, γιατί αποτελεί εξαίρεση; Αν ακολουθήσουμε τη λογική του επιχειρήματος τότε είμαστε υποχρεωμένοι να ρωτήσουμε και πως δημιουργήθηκε ο θεός. Αλλιώς παίζουμε με σημαδεμένη τράπουλα.

Το σύμπαν έχει φτιαχτεί για εμάς και η ύπαρξή μας είναι η απόδειξη.

Μεγαλύτερο λάθος από αυτό δεν έχει ακουστεί. Όχι μόνο το γιγαντιαίο σύμπαν δεν έχει δημιουργηθεί για εμάς, τί νόημα θα είχε άλλωστε ένας ήλιος μερικά εκατομμύρια έτη φωτός μακριά για εμάς, αλλά δεν είναι και καθόλου φιλικό προς εμάς.

Μια έξοδος στο διάστημα χωρίς στολή και σκάφος θα μας σκότωνε σε δευτερόλεπτα. Στη γη, ο χώρος όπου μπορούμε να επιζήσουμε είναι λιγότερο από το 1/3, μιας και τα 2/3 είναι νερό. Από αυτό το 1/3 το μεγαλύτερο μέρος είναι είτε παγωμένες εκτάσεις, είτε έρημοι, είτε ζούγκλες. Οι πραγματικά φιλικές περιοχές για τους ανθρώπους είναι πολύ λίγες και ήδη μένουμε σε αυτές. Μένουμε και σε άλλες που δεν είναι φιλικές, όπως η Αλάσκα, αλλά αυτό γίνεται γιατί μας το επιτρέπει η τεχνολογία και όχι κάποιο θαύμα του θεού.

Η ζωή είναι εξαιρετικά πολύπλοκη για να έχει δημιουργηθεί μόνη της. Σχεδιάστηκε λοιπόν από το θεό.

Η θεωρία της εξέλιξης των ειδών, που η επιστήμη θεωρεί αληθινή, μας εξηγεί ακριβώς πως εξελίχθηκε η ζωή στον πλανήτη. Έχουμε επίσης πολλές θεωρίες για τη δημιουργία της ζωής που δεν χρειάζονται το θεό. Αν θέλουμε να τοποθετήσουμε το θεό στα κενά της επιστήμης τότε έχουμε ένα θεό των κενών ο οποίος θα μικραίνει όσο η επιστήμη προχωρά.

Ο θεός ακούει τις προσευχές μας και αυτές έχουν ιαματικές ιδιότητες.

Τίποτα δεν θα μπορούσε να είναι πιο μακριά από την αλήθεια. Καμία έρευνα δεν έχει δείξει αποτελεσματικότητα της προσευχής, ή θαυματουργή ίαση. Όσο και αν έχουν προσπαθήσει οι πιστοί, κανένα θαύμα δεν έχει καταγραφεί το οποίο να μπορεί να αποδειχθεί με επιστημονικά κριτήρια.

Ο θεός μου μιλάει.

Θα σας παραπέμψω στο κομμάτι όπου αναφέρομαι στις φωνές στο μυαλό μας.

Ο Ιησούς υπήρχε και αυτό αποδεικνύει την αλήθεια των Ευαγγελίων.

Οι απόψεις σε αυτό το θέμα διίστανται. Κάποιοι λένε πως ο Ιησούς δεν υπήρχε διότι δεν υπάρχει καμία άλλη ιστορική πηγή που να επιβεβαιώνει την ύπαρξή του. Άλλοι λένε πως υπήρχε. Αν και δεν είναι ξεκάθαρο αν υπήρχε ή όχι, προσωπικά κλείνω υπέρ της ύπαρξής του. Αυτό όμως που πρέπει να ξεκαθαρίσω, όπως είπα και πριν, είναι πως ακόμα και αν υπήρχε αυτό δεν αποδεικνύει τίποτα απολύτως. Ένας άνθρωπος με το όνομα Ιησούς (αρκετά κοινό εκείνη την εποχή) υπήρχε στη Γαλιλαία και μερικοί τον θεωρούσαν προφήτη ή και μεσσία. Δεν ήταν ο μόνος. Εκείνη τη περίοδο οι μεσσίες ήταν κάτι συνηθισμένο και ο κόσμος δεν έδινε σημασία σε παρόμοιες δηλώσεις. Για αυτό και ο Χριστιανισμός δεν “έπιασε” σαν θρησκεία μέχρι που ο Μέγας Κωνσταντίνος την έκανε επίσημη και υποχρεωτική στο Βυζάντιο. Ακόμα λοιπόν και αν υπήρχε ο Ιησούς, σε καμία περίπτωση δεν αποδεικνύεται πως ήταν ο υιός του θεού, ο μεσσίας ή ο θεός ο ίδιος. Ακόμα και αν δεχθούμε την παρθένο γέννηση, που ιστορικά έχει αποδειχθεί πως ήταν λάθος μετάφρασης, ακόμα και έτσι πάλι ο Ιησούς δεν φαίνεται να ήταν ο θεός αλλά ένας απλός άνθρωπος.

Επίλογος

Θα μπορούσα πω και άλλα; Ναι πολλά, ακόμα και αυτά που γράφω παραπάνω θα μπορούσα να τα αναλύσω σε βαθμό υπερβολής, αλλά δεν έχει νόημα να πω περισσότερα. Όταν "πιστεύεις πραγματικά" τότε παύεις να χρησιμοποιείς τη λογική και τα παραπάνω επιχειρήματα θέλουν καθαρό μυαλό και κριτική σκέψη για να λειτουργήσουν Σε κάποιο θρησκόληπτο άνθρωπο όλα τα παραπάνω είναι ανόητα και αστεία και εκεί είναι το βασικότερο πρόβλημα. Όλοι πιστεύουν πως χρησιμοποιούν το μυαλό τους για να κρίνουν καταστάσεις, αλλά όταν μιλάμε για θρησκεία η συντριπτική πλειοψηφία απλώς “κλείνει το διακόπτη” και επιλέγει να αγνοήσει τη λογική.

Συνεπώς, ότι και αν πω εγώ δεν έχει νόημα.

Αν κάποιος αλλάξει αυτό θα γίνει από μέσα και όχι από έξω. Κάποιος θα πρέπει να επιλέξει να σκεφτεί μόνος του και να μη δεχθεί αυτά που του λένε οι άλλοι. Γιατί τελικά, το μυστικό είναι να αμφισβητείς τα πάντα. Προφανώς ο αναγνώστης οφείλει να αμφισβητεί και αυτά που γράφω εδώ, αλλά το κυριότερο, πρέπει να αρχίσει να αμφισβητεί ακόμα και τον εαυτό του. Μόνο όταν πάρει λογικές απαντήσεις στις ερωτήσεις του και νιώσει ικανοποιημένος, μόνο τότε θα έχει έρθει η αλλαγή και θα απορρίψει τις δεισιδαιμονίες.

Το να ζεις μόνο για την επόμενη ζωή είναι τραγικό λάθος. Δεν υπάρχει κανένας λόγος να πιστεψουμε πως υπάρχει ζωή μετά θάνατο, και αν υποθηκεύσουμε αυτή τη ζωή για την επόμενη τότε κινδυνεύουμε να χάσουμε τη μία και μοναδική ζωή που έχουμε.

Αλλά, για να είμαι απόλυτα ειλικρινής, δεν με ενδιαφέρει να αλλάξω τη πίστη του κόσμου. Ας πιστεύει ο καθένας ότι θέλει. Ας προσεύχεται στα αγγουράκια και ας ελπίζει σε βοήθεια από τον παστουρμά. Ελάχιστα με ενδιαφέρει αν και αυτή η συμπεριφορά λέει κάτι για το μυαλό που κουβαλάμε. Ας κάνει λοιπόν ο καθένας ότι θέλει, αρκεί να μη ζητάει από εμένα να προσαρμοστώ στις δικές του πεποιθήσεις και ιδέες. Ας με αφήσουν ήσυχο και η φωνή μου δεν ξανακουστεί …ποτέ ξανά.

Το υπόσχομαι.

Πηγή: greeksceptic

Κική Δημουλά: «Ευτυχία... Είδα κι έπαθα να μην έχω την ανάγκη της»

Η ποιήτρια Κική Δημουλά εκτός από τις ποιητικές της συλλογές έχει εκδώσει και πεζά κείμενα. Το βιβλίο της «Εκτός σχεδίου» περιλαμβάνει σαράντα τρία μικρά διηγήματα με αυτοβιογραφικό, εξομολογητικό περιεχόμενο, που περιλαμβάνουν μνήμες, χρώματα, μυρωδιές, συναισθήματα μιας ζωής, μικρά καθημερινά συμβάντα που ανασύρονται από τη λήθη, ανασταίνονται και αποκαθίστανται στο χρόνο, με τον δικό της μοναδικό τρόπο γραφής.

Αυτή η «αναρχική των λέξεων» όπως την αποκάλεσε κάποτε ο Νίκος Δήμου, «τρομοκρατημένη από την ύπαρξη, παίρνει εκδίκηση από τη γλώσσα για κάθε απουσία, κάθε μοναξιά, κάθε φόβο ζωής».

Το κείμενο που θα διαβάσετε στη συνέχεια με το γνωστό αυτοσαρκαστικό ύφος της Κικής Δημουλά, τιτλοφορείται «Αντεύχομαι» και περιέχεται στο βιβλίο της «Εκτός σχεδίου».

Αντεύχομαι

Έχω πολλά ράμματα για τη γούνα αυτής της μεγαλοκυρίας που λέγεται ευτυχία.

Μου έχει σπάσει τα νεύρα με όσα ισχυρίζεται απολογούμενη που με έστησε.

Ότι τάχα ήρθε, αλλά εγώ είχα το νου μου σε τούτο και σε κείνο, ενώ εκείνη με περίμενε σε τούτο και σε κείνο, κι όπως μου τα προσδιόρισε, με περίμενε σε πράγματα αδύνατα να συμβούν, εκεί ακριβώς δηλαδή που είχα το νου μου.

Κι αυτός ήτανε, λέει, ο λόγος που την προσπέρασα.

Άλλοτε πάλι, επιμένει πως ήρθε, στάθηκε λέει έξω από κάτι ιστορίες, στις οποίες εγώ είχα ήδη μπεί μέσα, είχε τη διάθεση να πηδήξει από το παράθυρο και να μπεί, αλλά ήταν τόσο υπερυψωμένη η δυσπιστία μου που δεν το τόλμησε.

Άλλη δικαιολογία, τραβηγμένη από τα μαλλιά, πως εγώ χτύπησα πολύ σιγά την πόρτα της και δε με άκουσε ή ότι χτύπησα πολύ δυνατά την πόρτα της, φοβήθηκε και δεν μου άνοιξε, και τι ψεύτρα, Θεέ μου, ότι χτύπησα λάθος τη διπλανή της πόρτα και βλέποντάς με να καθυστερώ, συνεπέρανε ότι το λάθος μου βγήκε σε καλό και δεν ήθελε να το διακόψει.

Μου έχει απαριθμήσει μία μία τις στιγμές με το όνομά τους, που την περιείχαν, λέει, αλλά εγώ θυμάμαι μόνο τι φόβο είχα μην τις χάσω.

Βλέπεις; μου λέει η κουτοπόνηρη, αν δεν ήμουνα εγώ εκεί μέσα, σ” αυτές τις στιγμές, γιατί θα φοβόσουν μην τις χάσεις, τι σ' ένοιαζε; Άρα ήρθα.

Αμέτρητες οι φορές που είπαμε να συναντηθούμε σε κάποιο φωτεινό μέρος, είτε στις κάποιες έξι των απογευμάτων είτε στις κάποιες οκτώ των δειλινών που έχουνε πιο φρόνιμο φως, κι εγώ να περιμένω, να την περιμένω με τις ώρες και πού να φανεί.

Και με τι θράσος να εμφανίζεται μετά στα όνειρά μου, να μου ζητάει συγνώμη που δεν ήρθε, γιατί είχε χάσει κάποιον δικό της κι ήτανε στις μαύρες της, ή και μου επιτίθεται πως ενώ ήρθε, ενώ περίμενε εκεί μέσα με στις ώρες της αναμονής μου, εγώ δεν την αναγνώρισα και δεν φταίει αυτή.

Είδα κι έπαθα να μην έχω την ανάγκη της. Και τώρα που παλεύοντας τα κατάφερα, έρχεται και μου δίνει συγχαρητήρια, πως αυτό ακριβώς, ότι δεν έχω την ανάγκη της, αυτό είναι ευτυχία.

Άπιαστη σου λέω.

Επιμέλεια: Ελένη Μ. Ματαράγκα

Πηγή: aromalefkadas

CoverPhoto: @Edie Sunday

ΤΑΡΤΑ ΤΑΤΕΝ

ΥΛΙΚΑ:

Για τη ζύμη:

• 500 γρ. αλεύρι
• 200 γρ. βούτυρο
• 250 γρ. ζάχαρη
• 2 αυγά
• 1 βανίλια

Για τη γέμιση:

• 150 γρ. καστανή  ζάχαρη
• 50 γρ. βούτυρο λιωμένο
• 5 πράσινα μήλα

ΕΚΤΕΛΕΣΗ:

Για να κάνουμε τη ζύμη, δουλεύουμε με το χέρι το βούτυρο με τη ζάχαρη. Μετά ρίχνουμε ένα ένα τα αυγά και μόλις απορροφηθούν προσθέτουμε το αλεύρι. Ζυμώνουμε απαλά με αργές κινήσεις. Τυλίγουμε τη ζύμη με διαφανή μεμβράνη και την βάζουμε στο ψυγείο για περίπου 10 λεπτά να σφίξει.
Για να κάνουμε τη γέμιση, αλείφουμε ένα ταψάκι με το μισό από το λιωμένο βούτυρο και πασπαλίζουμε με την μισή από τη ζάχαρη. Καθαρίζουμε τα μήλα και τα κόβουμε σε 4 κομμάτια. Στρώνουμε στη βάση του ταψιού μήλα μέχρι να καλύψουν τα 3/4 του ύψους του ταψιού με το κοίλο μέρος προς τα κάτω. Κατόπιν στρώνουμε μια 2η στρώση μήλα γεμίζοντας τα κενά και με το κοίλο μέρος προς τα πάνω. Περιχύνουμε με το υπόλοιπο βούτυρο και πασπαλίζουμε με την υπόλοιπη ζάχαρη. Βάζουμε να ψηθεί στους 160 βαθμούς για 20 λεπτά περίπου μέχρι να μαλακώσουν. Στη συνέχεια τα βγάζουμε από τον φούρνο, ανοίγουμε τη ζύμη σε φύλλο και σκεπάζουμε τα μήλα. Τρυπάμε τη ζύμη με ένα πιρούνι και ψήνουμε στους 180 βαθμούς για περίπου 20 λεπτά μέχρι να πάρει χρώμα η ζύμη μας. Μόλις είναι έτοιμη την αναποδογυρίζουμε και την σερβίρουμε ζεστή.

 

ΜΗΛΟΠΙΤΑ

Οδηγιες

Υλικά:

• 2 κουταλιές βούτυρο ή μαργαρίνη
• 3 μήλα
• 1/4 φλυτζάνι ζάχαρη
• 1 κ.σ. κανέλα
• 1 φλυτζάνι καρύδια
• 1/2 βιτάμ
• 1 φλυτζάνι ζάχαρη
• 1 1/2 φλυτζάνι αλεύρι για όλες τις χρήσεις
• 1 κ.γ. μπέικιν πάουντερ
• 1 κ.σ. χυμό λεμονιού
• ξύσμα από λεμόνι
• 4 αυγά

Εκτέλεση:

Προθερμαίνετε τον φούρνο στους 200 βαθμούς.

Βάζετε σε ένα ταψάκι το βούτυρο και το λιώνετε στο φούρνο για 2-3 λεπτά.

Καθαρίζετε τα μήλα και τα κόβετε είτε σε ροδέλες είτε σε μισοφέγγαρα αφαιρώντας τα κουκούτσια.

Τα στρώνετε στο ταψί καλύπτοντάς όλο το ταψί με μήλο.

Πασπαλίζετε με τη ζάχαρη, την κανέλα και τα καρύδια.

Βάζετε το ταψάκι πάλι στο φούρνο για 10 λεπτά.

Κοσκινίζετε το αλεύρι και προσθέτετε το μπέικιν πάουντερ.

Βάζετε σε ένα μπολ το βούτυρο με τη ζάχαρη και χτυπάτε μέχρι να ασπρίσουν.

Προσθέτετε τους κρόκους από τα αυγά.

Χτυπάτε τα ασπράδια σε μαρέγκα.

Ρίχνετε τη μαρέγκα στο μπολ με τη ζάχαρη και ανακατεύετε.

Προσθέτετε το αλεύρι και χτυπάτε μέχρι να γίνει μια λεία ζύμη.

Ρίχνετε τη ζύμη πάνω από τα μήλα ομοιόμορφα.

Ψήνετε για 1 ώρα περίπου.

Όταν είναι έτοιμη την βγάζετε από το ταψί για να έρθουν τα μήλα από πάνω.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗ ΣΥΝΤΑΓΗ ΣΤΟ GREEKCOOK.GR

7 πράγματα που τα παθιασμένα ζευγάρια κάνουν κάθε μέρα

Όλοι έχουμε δει αγαπημένα ζευγάρια, τα οποία μαλώνουν σπάνια, περνούν πάρα πολύ χρόνο μαζί και δείχνουν συνέχεια πως είναι ερωτευμένοι ο ένας για τον άλλο.

Λογικό είναι, λοιπόν, να αναρωτιόμαστε ποιο είναι το μυστικό της... επιτυχίας τους.

Μπορεί όσοι είναι ερωτευμένοι να μην το καταλαβαίνουν, αλλά κάνουν τα παρακάτω 7 πράγματα καθημερινά, επειδή νοιάζονται τον σύντροφό τους και είναι ευτυχισμένοι.

Δεν πηγαίνουν ποτέ τσακωμένοι στο κρεβάτι

Όλα τα ζευγάρια τσακώνονται, αλλά τα ερωτευμένα πάντα λύνουν τα προβλήματά τους πριν κοιμηθούν και φυσικά όχι στο κρεβάτι. Ουσιαστικά το να μην λύνει κάποιος αυτό που τον απασχολεί πριν το τέλος της ημέρας, έχει σαν αποτέλεσμα να απομονώνεται όλο και περισσότερο, ακόμη και στον χώρο που μοιράζεται με τον άλλον.

Ανταλλάζουν παθιασμένα φιλιά

Μπορεί στην αρχή, όλα τα ζευγάρια να φιλιούνται παθιασμένα, αλλά αυτό χάνεται καθώς περνάει ο χρόνος. Τα ερωτευμένα ζευγάρια δεν σταματούν ποτέ να φιλιούνται και να αγκαλιάζονται σαν τον πρώτο καιρό.

Δεν ξεχνούν να πουν σ' αγαπώ

Ότι και αν τους συμβεί, όσο απασχολημένοι και αν είναι, τα παθιασμένα ζευγάρια λένε καθημερινά σ΄ αγαπώ. Δεν το λένε από υποχρέωση, αλλά επειδή το νιώθουν και θέλουν να το θυμίζουν συνεχώς στον άλλον.

Βγαίνουν ρομαντικά ραντεβού

Ακόμη και αν έχουν οικογένεια ή πολύ πιεστικό πρόγραμμα, βρίσκουν πάντα χρόνο ο ένας για τον άλλον, ακόμη και αν είναι πολύ πιεσμένοι. Γενικά, στην προσωπική τους ζωή είναι προτεραιότητα ο ένας για τον άλλον και δεν διστάζουν να βγουν ραντεβού όπως την πρώτη πρώτη φορά.

Λύνουν τις διαφορές τους χωρίς να φωνάζουν.

Προτιμούν αντί να επιβάλλουν την γνώμη τους με φωνές και τσακωμούς, να συζητούν ήρεμα με επιχειρήματα. Επίσης, πάντα ακούει ο ένας τον άλλον και σέβεται την γνώμη του. Έτσι χτίζουν γερά τα θεμέλια της σχέσης τους και επικοινωνούν καλύτερα.

Σκέφτονται πάντα πως θα νιώσει ο άλλος

Πριν ο ένας εκ των δύο πάρει μία απόφαση, μπαίνει πάντα στην θέση του άλλου και σκέφτεται πως θα ένιωθε. Αυτό συμβαίνει γιατί το ζευγάρι είναι μία μονάδα πλέον, με αποτέλεσμα να επιλύνει προβλήματα σαν να αφορούν και τους δύο.

Ανακαλύπτουν μαζί

Θεωρούν πως πρέπει να ανακαλύψουν τα πάντα μαζί (από το πως είναι να ταξιδεύουν παρέα μέχρι να μένουν μαζί και να μοιράζονται πράγματα). Το βλέπουν ως περιπέτεια και όχι υποχρέωση.

Πηγή: 7 πράγματα που τα παθιασμένα ζευγάρια κάνουν κάθε μέρα [λίστα] | iefimerida.grhttp://www.iefimerida.gr/news/247031/7-pragmata-poy-ta-pathiasmena-zeygaria-kanoyn-kathe-mera-lista#ixzz3xz8OC8cq

»ΕΚΤΑΚΤΟ: Μην ΚΟΙΜΑΣΤΕ μαζί ΜΕ ΤΟ ΠΑΙΔΙ!»

Γράφει ο Ψυχολόγος – Οικογενειακός Σύμβουλος Γιάννης Ξηντάρας, xidaras.gr

Μην κοιμάστε μαζί με το παιδί.

Μην κοιμάστε μαζί με το παιδί.

Μην κοιμάστε μαζί με το παιδί.

Ίσως μόνο όταν είναι άρρωστο ή κάποιος άλλος ειδικός λόγος συντρέχει,

αλλιώς,

Μην κοιμάστε μαζί με το παιδί.

Μην κοιμάστε μαζί με το παιδί.

Μην κοιμάστε μαζί με το παιδί.

Δε βοηθάει το παιδί, δεν του κάνει καλό -ίσως όπως νομίζουμε- δε μαθαίνει να εμπιστεύεται τον εαυτό του, να αντιμετωπίζει τα πρώιμα προβλήματά του, να μαθαίνει να διαχειρίζεται θέματα όπως: το σκοτάδι, η ησυχία, η μοναξιά, ο φόβος, αντιθέτως

από μικρό αποκτά εξαρτήσεις… και »δεν μπορεί χωρίς τη μαμά και τον μπαμπά»

Μην κοιμάστε μαζί με το παιδί.

Μην κοιμάστε μαζί με το παιδί.

Μην κοιμάστε μαζί με το παιδί.

Ίσως μια τέτοια επιλογή να εξυπηρετεί τους γονείς, να βρίσκουμε ένα ανάχωμα στις μεταξύ μας αδυναμίες, μια ακαταμάχητη πρόφαση ώστε να μην…

ένα άλλοθι ώστε να…

αλλά, προσοχή: τα παιδιά μπορούν και πρέπει να μαθαίνουν να κοιμούνται μόνα τους. Μπορούν και πρέπει να αυτονομούνται από νωρίς, να έχουν το δικό τους χώρο, το δικό τους δωμάτιο, μέσα στο οποίο σιγά – σιγά θα διαμορφωθεί η δική τους προσωπικότητα, η δική τους ταυτότητα. Τα παιδιά (όπως ακριβώς και οι μεγάλοι) θέλουν το χώρο τους.

Ας τους το επιτρέψουμε!

Γι’αυτό: Μην κοιμάστε μαζί με το παιδί.

Γιάννης Ξηντάρας – Ψυχολόγος – Οικογενειακός Σύμβουλος

babyradio.gr

...

Βιβλίο Επιστήμη του Πνεύματος Δημοφιλη 1 2 3 4 Μπορούμε να κρίνουμε την εξέλιξή μας... Αυτό που νιώθεις αυτή την στιγμή... Το καλύτερο δώρο που μπορείς να κάνεις... Αν δεν μπορείς να βρεις κάτι θτικό να πεις, τουλάχιστον μην μιλάς. Δημιούργησε την ζωή σου έτσι... Αν υπάρχει ένα πράγμα που γνωρίζουμε πέρα από κάθε αμφιβολία, είναι ότι όλη η ζωή είναι μια εξελικτική διαδικασία. Τα πάντα, από το μικρότερο σωματίδιο που υπάρχει στο σύμπαν ως το σύμπαν ολόκληρο, βρίσκονται σε εξελικτική διαδικασία. Αμετάβλητη αλήθεια. Το σημείο διαστέλλεται. Το μόνο ερώτημα είναι αν συμβαίνει συνειδητά ή ασυνείδητα. Όπως συμβαίνει με κάθε επιδίωξη - αθλητική, διανοητική, ή πνευματική - ορισμένα σημάδια θα αρχίσουν να εμφανίζονται αφού ένα συγκεκριμένο ποσό πρακτικής έχει τεθεί σε εφαρμογή, και θα φανεί, όπως είναι φυσικό, στην συμπεριφορά μας. Αν δεν γίνει, τότε δεν έχουμε ακόμα πλήρως κατανοήσει τις έννοιες, για να περάσουμε στο επίπεδο της δράσης. 5 συμπεριφορές που σας δείχνουν ότι φτάνετε σε ένα υψηλότερο επίπεδο συνείδησης

Αν υπάρχει ένα πράγμα που γνωρίζουμε πέρα από κάθε αμφιβολία, είναι ότι όλη η ζωή είναι μια εξελικτική διαδικασία. Τα πάντα, από το μικρότερο σωματίδιο που υπάρχει στο σύμπαν ως το σύμπαν ολόκληρο, βρίσκονται σε εξελικτική διαδικασία. Αμετάβλητη αλήθεια. Το σημείο διαστέλλεται. Το μόνο ερώτημα είναι αν συμβαίνει συνειδητά ή ασυνείδητα. Όπως συμβαίνει με κάθε επιδίωξη - αθλητική, διανοητική, ή πνευματική - ορισμένα σημάδια θα αρχίσουν να εμφανίζονται αφού ένα συγκεκριμένο ποσό πρακτικής έχει τεθεί σε εφαρμογή, και θα φανεί, όπως είναι φυσικό, στην συμπεριφορά μας. Αν δεν γίνει, τότε δεν έχουμε ακόμα πλήρως κατανοήσει τις έννοιες, για να περάσουμε στο επίπεδο της δράσης.
5 συμπεριφορές που σας δείχνουν ότι φτάνετε σε ένα υψηλότερο επίπεδο συνείδησης
της Kyle McMillan

Αν υπάρχει ένα πράγμα που γνωρίζουμε πέρα από κάθε αμφιβολία, είναι ότι όλη η ζωή είναι μια εξελικτική διαδικασία. Τα πάντα, από το μικρότερο σωματίδιο που υπάρχει στο σύμπαν ως το σύμπαν ολόκληρο, βρίσκονται σε εξελικτική διαδικασία. Αμετάβλητη αλήθεια. Το σημείο διαστέλλεται. Το μόνο ερώτημα είναι αν συμβαίνει συνειδητά ή ασυνείδητα. Όπως συμβαίνει με κάθε επιδίωξη - αθλητική, διανοητική, ή πνευματική - ορισμένα σημάδια θα αρχίσουν να εμφανίζονται αφού ένα συγκεκριμένο ποσό πρακτικής έχει τεθεί σε εφαρμογή, και θα φανεί, όπως είναι φυσικό, στην συμπεριφορά μας. Αν δεν γίνει, τότε δεν έχουμε ακόμα πλήρως κατανοήσει τις έννοιες, για να περάσουμε στο επίπεδο της δράσης.

Ενώ, στην πραγματικότητα, δεν υπάρχει «υψηλότερο» επίπεδο συνείδησης (αυτό είναι μια εγωιστική ιδέα που βασίζεται στη σύγκριση) υπάρχουν, αναμφίβολα, διαφορετικοί τρόποι θεώρησης του κόσμου, με αποτέλεσμα, διαφορετικούς τρόπους ύπαρξης στον κόσμο - τρόποι ύπαρξης που μας ανοίγουν σε περισσότερη γαλήνη, αρμονία και ισορροπία, ακόμη και αν ο εξωτερικός κόσμος συνεχίζει να είναι ο ίδιος που ήταν πάντα, μια παιδική συμπεριφορά. Γίνετε μια εσωτερική στροφή.
Πώς ξέρουμε ότι πλησιάζουμε; Εδώ είναι 5 συμπεριφορές που θα τις έχετε αν πλησιάζετε.

1. Απώλεια ενδιαφέροντος για κουτσομπολιό
Όταν αρχίσουμε να ξυπνάμε, η αρνητικότητα γίνεται πολύ πιο αισθητή, ιδιαίτερα όταν εμφανίζεται με την μορφή του κουτσομπολιού. Δεν έχει πλέον την δύναμη να μας αποπλανήσει με τον τρόπο που το έκανε κάποτε. Μπορείς να ακούσεις το ΕΓΩ σου- την επίκριση και την ασυνείδητη ανάγκη να νιώσεις ανώτερος. Μπορείς επίσης να νιώσεις την δύναμη της βαρύτητας του κουτσομπολιού και την έλξη που ασκεί στους άλλους. Η διαφορά ανάμεσα σε κάποιον που αναφέρει γεγονότα, για κάποιον λόγο, και σε κάποιον που κουτσομπολεύει στην υπηρεσία του ΕΓΩ του, είναι αρκετά σαφής, και μπορεί να βρείτε τον εαυτό σας να συμμετέχει σε αυτό όλο και λιγότερο.

2. Απώλεια ενδιαφέροντος για τις βλαβερές συνήθειες
Η διαφορά μεταξύ βραχυπρόθεσμης και μακροπρόθεσμης ικανοποίησης αρχίζει να αποκαλύπτεται. Ορισμένα πράγματα που μας κάνουν να αισθανόμαστε «καλά» στην παρούσα στιγμή, δεν οδηγούν σε μια πιο ευτυχισμένη νοοτροπία μακροπρόθεσμα και αρχίζουμε να το συνειδητοποιούμε αυτό. Η ματαιότητα των πάντων από την ανησυχία (σε αντίθεση με την εποικοδομητική σκέψη), το πολύ φαγητό, την πολύ τηλεόραση, έχει αρνητική επίδραση στον νου μας και αυτό αρχίζει να γίνεται σαφές.

3. Περισσότερη δουλειά (παιχνίδι), λιγότερο στρες
Κάνουμε περισσότερα σε λιγότερο χρόνο. Είμαστε πιο αποτελεσματικοί από ό, τι ήμασταν κάποτε, επειδή είμαστε περισσότερο παρόντες. Δεν αντιστεκόμαστε στην στιγμή, δεν σκεφτόμαστε τι πρέπει ή τι δεν πρέπει να κάνουμε, κάνουμε ακριβώς αυτό που χρειάζεται και το κάνουμε καλά. Υπάρχει μια εσωτερική αίσθηση «παιχνιδιού» που συνοδεύει τα περισσότερα πράγματα, η οποία διώχνει το άγχος και φέρνει περισσότερη χαρά στον εαυτό σας και τους γύρω σας.

4. Περισσότερη συνεργασία, λιγότερος ανταγωνισμός
Η ανάγκη να «αποδείξεις κάτι» στον εαυτό σου ή στους άλλους αρχίζει να μειώνεται. Επειδή η τάση της σύγκρισης (εμφάνιση, εισόδημα, επίπεδο δεξιοτήτων ή γνώσεων) έχει μειωθεί. Οποιοδήποτε έργο ξεκινάτε, γίνεται πια ελεύθερος χώρος, ακόμη και το έργο της ίδιας της ζωής. Επειδή υπάρχει λιγότερη ανάγκη να «κερδίσουμε», η συνεργασία αρχίζει να εμφανίζεται και συνειδητοποιούμε ότι η πράξη της βοήθειας προς τους άλλους, είναι επίσης πράξη βοήθειας προς τον εαυτό μας.

5. Εκτίμηση
Μετά την προηγούμενη συμπεριφορά, αν και δεν σταματούμε την επιδίωξη των στόχων μας, θα είμαστε λιγότερο επικεντρωμένοι στην «ευτυχία» που η ολοκλήρωσή τους θα μας φέρει. Αντίθετα, βρίσκουμε την ευτυχία στα μικρά πράγματα που πριν τα αντιλαμβανόμασταν μόνο σαν σκαλοπάτια που μας οδηγούν στο στόχο. Αρχίζουμε να παρατηρούμε τα καλά του κόσμου που ζούμε, μαζί με τα κακά και αυτή η εκτίμηση μας παρέχει την ενέργεια και το όραμα για να συνεχίσουμε το έργο της "διόρθωσης" του κόσμου και του εαυτού μας

Freud, Ψυχανάλυση και προσωπικότητα

“Η συνείδηση μοιάζει με σιντριβάνι που παιχνιδίζει στον ήλιο και ξαναβυθίζεται στη μεγάλη υπόγεια δεξαμενή του υποσυνείδητου από όπου πηγάζει”. Sigmund Freud

Η μελέτη της προσωπικότητας προκαλεί το ενδιαφέρον των ειδικών και μη του τομέα της ψυχολογίας. Η προσωπικότητα μπορεί να εξεταστεί και να μελετηθεί υπό το πρίσμα διαφορετικών θεωριών, κοινός τόπων των οποίων είναι η μελέτη του ατόμου. Η προσωπικότητα μπορούμε να πούμε πως αντιπροσωπεύει τα χαρακτηριστικά τα οποία εξηγούν τους τύπους συναισθήματος, σκέψης και συμπεριφοράς.

Μια από τις πολλές υπάρχουσες θεωρίες οι οποίες μελετούν τα στοιχεία της προσωπικότητας είναι η Ψυχαναλυτική Θεωρία, ιδρυτής της οποίας είναι ο Αυστριακός ιατρός-ψυχίατρος Sigmund Freud. Η θεωρία του για την ανάπτυξη της προσωπικότητας αλλά και της ύπαρξης του ασυνείδητου αποτέλεσαν ορόσημο για την ανάδειξή της. Παρότι οι επιστημονικές του θεωρίες εγείρουν μέχρι και σήμερα έντονη αμφισβήτηση και προβληματισμό  (λόγω έλλειψης επιστημονικών τεκμηρίων), είναι γεγονός πως  επηρέασε όσο κανένας άλλος την εξέλιξη της ψυχολογίας και της ψυχιατρικής.

Η έννοια του ασυνείδητου είναι αυτή που δελεάζει τον αναγνώστη και τον παροτρύνει να εμβαθύνει περισσότερο στην μελέτη των Ψυχαναλυτικών θεωριών. Αυτό που είχε προτείνει ο S.Freud ήταν πως ο άνθρωπος επηρεάζεται από καταπιεσμένες επιθυμίες και σκέψεις  οι οποίες βρίσκονται σε κάποιο μέρος που το άτομο δεν έχει πρόσβαση. Τα όνειρα αποτελούσαν για τον Freud μια διέξοδο όλων αυτών των επιθυμιών, ένας τρόπος δηλαδή εξόδου των ασυνείδητων στοιχείων στην επιφάνεια. Η δομή της προσωπικότητας, σύμφωνα με τη θεωρία του, χωρίζεται σε τρεις κατηγορίες στο Εκείνο, το Εγώ και το Υπερεγώ. Τα τρία αυτά στάδια δεν είναι ξεχωριστά αλλά αντίθετα αλληλοσυμπληρώνονται και αλληλεξαρτώνται.

Εκείνο: Περιλαμβάνει έμφυτα στοιχεία τα οποία ενυπάρχουν στον άνθρωπο τα οποία κληρονομεί. Το Εκείνο αποτελεί ένα κομμάτι του ασυνείδητου στο οποίο βρίσκονται  όλες οι καταπιεσμένες σκέψεις και επιθυμίες  του ανθρώπου. Περιέχονται όλα τα πρωτόγονα ένστικτα για ζωή, σεξ, νερό και τροφή.

Εγώ: Περιλαμβάνει επίκτητα στοιχεία τα οποία το άτομο έχει αφομοιώσει από την αλληλεπίδραση του με το κοινωνικό του περιβάλλον. Το εγώ  λειτουργεί όχι με βάση την επιθυμία για ικανοποίηση (όπως συμβαίνει στο Εκείνο) αλλά με βάση την πραγματικότητα. Σύμφωνα με το Εγώ ο άνθρωπος προσπαθεί να σκεφτεί λογικά προσπαθώντας να ισορροπήσει ανάμεσα στη δημιουργική σκέψη και την απόλαυση.

Υπερεγώ: Όλα τα στοιχεία που βρίσκονται σε αυτό το στάδιο αποκτώνται από το άτομο στην ηλικία των τεσσάρων ετών. Είναι αυτή η περίοδος κατά την οποία το παιδί αποκτά όλα εκείνα τα ηθικά στοιχεία από τους γονείς που θα το βοηθήσουν στη μετέπειτα ζωή του. Γι’ αυτό το λόγο το Υπερεγώ αντικρούει τις επιθυμίες του Εκείνο οι οποίες οδηγούν το άτομο στο  να ενεργήσει αυθόρμητα. Έτσι το άτομο προσπαθεί να ανταποκριθεί στις επιτάσεις της κοινωνίας, των θεσμών και της οικογένειας.

Εάν η ισορροπία μεταξύ των τριών αυτών σταδίων διαταραχθεί τότε εμφανίζονται συμπτώματα άγχους, στρες και δυσπροσαρμοστικότητας καθώς το άτομο νιώθει πως δε μπορεί να ανταποκριθεί αφενός στις επιθυμίες του και αφετέρου στις αξίες που έχει υιοθετήσει από τα σημαντικά πρόσωπα του περιβάλλοντος του. Επιπλέον, το άτομο μπορεί να προβεί στην εμφάνιση αμυντικών μηχανισμών έτσι ώστε να λύσει τις υπάρχουσες συγκρούσεις. Οι αμυντικοί μηχανισμοί του ατόμου (απώθηση, άρνηση κ.α.) θεωρούνται αποτελεσματικοί  μόνο αν είναι παροδικοί και όχι μόνιμοι. Εάν η διάρκειά τους είναι μακρόχρονη αυτό μπορεί να οδηγήσει στην εμφάνιση ψυχολογικών διαταραχών όπως η κατάθλιψη και ο ναρκισσισμός. Για την αποτελεσματική αντιμετώπιση των διαταραχών η Ψυχαναλυτική προσέγγιση-Θεραπεία ακολουθεί διάφορες τεχνικές, μερικές από τις οποίες είναι:

• Ανάλυση των ονείρων
• Ελεύθεροι συνειρμοί
• Αντι-μεταβίβαση

TEΛΕΙΟ: Ποιο μαγικό χάρισμα σου δόθηκε, σύμφωνα με την ημερομηνίας γέννησής σου;

Από την άποψη της αριθμολογίας, η ημερομηνία γέννησής σου δεν είναι τυχαία και εκτός από την τύχη, μπορεί να σου αποκαλύψει μαγικά δώρα που δεν υποψιάζεσαι καν ότι μπορείς να κατέχεις...

Για να μάθεις το μυστικό σου δώρο, πρόσθεσε τα ψηφία της ημερομηνίας σου, το μήνα και το έτος γέννησης, μέχρι να έχεις ένα μονοψήφιο αριθμό. Για παράδειγμα, αν έχεις γεννηθεί στις 12/3/1978, το μονοψήφιο άθροισμα θα είναι 4. (1+2+3+1+9+7+8=6+25=31=4).
 Στη συνέχεια μπορείς να δεις παρακάτω, την σημασία του μονοψήφιου αριθμού σου, που προέκυψε από το αποτέλεσμα:
 1. Έχεις μια ισχυρή θέληση και είσαι ειδήμονας στο να ελέγχεις τους ανθρώπους γύρω σου. Το κρυμμένο ταλέντο σου είναι να πείθεις και να υπνωτίζεις τους άλλους. Δηλαδή να μπορείς να κυριαρχείς στο μυαλό του κάθε ατόμου και να καθοδηγείς ομάδες ανθρώπων.
2. Είσαι πολύ ευαίσθητος/η και συμπονετικός/η. Το δώρο σου βρίσκεται στα χέρια σου. Θα πρέπει να τα χρησιμοποιήσεις για να ανακουφίσεις τον πόνο των άλλων, αλλά και να αποκαταστήσεις γρήγορα την ενέργειά σου, ερχόμενος/η σε επαφή με τη φύση.
3. Είσαι ένα «όργανο» της μοίρας. Τι εννοώ; Γεννήθηκες κάτω από ένα τυχερό αριθμό και η επιτυχία θα σε ακολουθεί σε όλη τη ζωή σου. Ο παλιός κανόνας «Να προσέχεις τι εύχεσαι» ισχύει για εσένα, δεδομένου ότι το δώρο σου είναι ότι οι σκέψεις και οι επιθυμίες σου, μπορούν να γίνουν γρήγορα πραγματικότητα.
 4. Είσαι πολύ μετρημένος/η και λογικός/η. Είναι δύσκολο για οποιονδήποτε να θέσει μια κατάρα ή να σε επηρεάσει αρνητικά με οποιονδήποτε τρόπο, γιατί έχεις μια πολύ ισχυρή ενεργειακή ασπίδα που σε προστατεύει.
 5. Μπορεί να διαθέτεις μια πολύ ανεπτυγμένη και απίστευτα ισχυρή διαίσθηση. Αυτό καθορίζει και το δώρο σου, το οποίο είναι να μπορείς να προβλέπεις το μέλλον με εξαιρετική ακρίβεια. Λάβε υπόψη σου τα προαισθήματα, επειδή κατά την πλειοψηφία τους, είναι αλήθεια.
6. Είσαι βαθιά συναισθηματικός/η. Τα συναισθήματά σου είναι και το πιο ισχυρό όπλο σου. Έχεις μια ευκολία να αντιλαμβάνεσαι το τι αισθάνονται οι άλλοι και έτσι να μπορείς να τους κατανοείς ή να διαβάζεις τις σκέψεις τους, χωρίς πρόβλημα.
7. Είσαι ένα άτομο ιδιαίτερα πνευματικό. Το δώρο, που σου δόθηκε σε αυτή την ζωή, είναι να ονειρεύεσαι προφητικά όνειρα. Αν τα ερμηνεύσεις σωστά, μπορείς να αποφύγεις πολλές δύσκολες καταστάσεις και να λύνεις τα προβλήματα σου πολύ πιο εύκολα.
8. Είσαι εξαιρετικά προσεκτικός/η. Δεν σου αρέσει να ψεύδεσαι και θα προσπαθήσεις να εκθέσεις τους απατεώνες ή τους ψεύτες. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η μοίρα σου, σε έχει προικίσει με το ταλέντο του να είναι σε θέση να διακρίνεις τα ψέματα από την αλήθεια.
 9. Είσαι μια δημιουργική προσωπικότητα. Μπορεί να διαθέτεις καλλιτεχνικές δεξιότητες και συχνά να δεις πράγματα και καταστάσεις που άλλοι δεν μπορούν. Το δώρο σου, είναι ότι μπορείς να επικοινωνήσεις με κάποιον θανόντα και έστω και υποσυνείδητα να λαμβάνεις πληροφορίες από τον άλλο κόσμο.
 Πηγή: astrology.gr

«Οι πετσέτες μου μυρίζουν μούχλα. Τι μπορώ να κάνω για να ξεφορτωθώ τη μυρωδιά της;»

Μάθετε πώς θα αποχαιρετίσετε τις άσχημες οσμές και τη μυρωδιά της μούχλας από τις πετσέτες του μπάνιου σας και, κυρίως, πώς θα τις διατηρείτε πάντα φρέσκες.
Η φίλη μας Μαρία Βενέτη από το Ναύπλιο θέλει οι πετσέτες του μπάνιου της να είναι πάντα φρέσκες και μυρωδάτες και να μη μυρίζουν μούχλα και υγρασία. Συγκεκριμένα, μας ρώτησε: «Υπάρχει κάποιος τρόπος να φρεσκάρω τις πετσέτες του μπάνιου μου ώστε να μη μυρίζουν μούχλα;»
Θέλετε τα ρούχα σας να μυρίζουν άνοιξη; Δείτε πώς θα το καταφέρετε.
Σε κανέναν δεν αρέσει όταν βγαίνει από ένα ζεστό κι απολαυστικό μπάνιο να τυλίγεται με μια πετσέτα που μυρίζει, αλλά δυστυχώς την έχουμε πατήσει όλοι μας. Γιατί συμβαίνει αυτό ακόμα και στις φρεσκοπλυμένες πετσέτες μπάνιου; Οι βασικοί λόγοι είναι δύο: είτε πλένετε τις πετσέτες σας σε χαμηλή θερμοκρασία κι έτσι δεν καθαρίζουν καλά, είτε τις απλώνετε σε κάποιο σημείο που αργούν να στεγνώσουν με αποτέλεσμα να μαζεύουν υγρασία.  Πατήστε εδώ για να πάρετε 10 ιδέες και συμβουλές για καλύτερο πλύσιμο ρούχων.

Μυρίζουν οι πετσέτες; Τη λύση (για άλλη μια φορά) δίνει το ξίδι.

Όπως κι αν έφτασαν στο σημείο να μυρίζουν, τα νέα είναι καλά μιας και το φρεσκάρισμα τους είναι μια πραγματικά εύκολη υπόθεση: για να ξεφορτωθείτε, λοιπόν, την επίμονη και δυσάρεστη οσμή της μούχλας, δεν έχετε παρά να γεμίσετε μια λεκάνη με ζεστό νερό και σε αυτή να διαλύσετε 1-2 φλ. ξίδι. Στη συνέχεια, βάλτε τις πετσέτες στο πλυντήριο και πλύντε τις ξανά χρησιμοποιώντας, ωστόσο, και απορρυπαντικό αυτή τη φορά. Τέλος, μην ξεχνάτε ότι ο χρυσός κανόνας για να μην παίρνουν... υγρασία και -προπάντων- μυρωδιά οι πετσέτες σας είναι να τις απλώνετε μετά από κάθε χρήση ώστε να στεγνώνουν καλά.

7 Πράγματα που Κάνουν Κάθε Μέρα οι Λάτρεις της Καθαριότητας

Η καθαριότητα (και η συνεπακόλουθη αρχοντιά) θέλει θυσίες. Για να σας βοηθήσουμε, σας παρουσιάζουμε ποια πράγματα φροντίζουν καθημερινά οι λάτρεις της καθαριότητας.
Αναβάλλετε συνέχεια το σκούπισμα του καθιστικού σας; Πιάνετε τον εαυτό σας να σκαρφίζεται τις πιο απίθανες δικαιολογίες για να μην χρησιμοποιήσουν οι φίλοι σας το μπάνιο σας κάθε φορά που έρχονται να σας πάρουν από το σπίτι σας για να πάτε βόλτα; Μήπως τα μάγουλά σας γίνονται κατακόκκινα από ντροπή κάθε φορά που κάποιος φίλος χτυπάει –αναπάντεχα– το κουδούνι του σπιτιού σας; Αν η απάντηση σας στις παραπάνω ερωτήσεις είναι «Ναι», τότε μάλλον το σπίτι χρήζει γενικής καθαριότητας.
H αλήθεια είναι ότι η ζωή (στο σπίτι) είναι πολύ πιο ευχάριστη όταν αυτό είναι τακτοποιημένο και καθαρό. Για να σας βοηθήσουμε να βάλετε το σπίτι σας σε τάξη, παρακάτω σας παρουσιάζουμε 7 πράγματα που κάνουν σχεδόν καθημερινά εκείνοι που οι εξπέρ και λάτρεις της καθαριότητας.
1. Στρώνουν το κρεβάτι τους Αμέσως μόλις σηκωθούν από αυτό ή προτού φύγουν από το σπίτι τους, οι φανατικοί της τάξης και της καθαριότητας, φροντίζουν να στρώσουν το κρεβάτι τους. Αν δεν θέλετε να κάνετε...αιώνες για να το στρώσετε στην εντέλεια, δεν έχετε παρά να αφαιρέσετε απλά τα μαξιλάρια από αυτό και να τραβήξετε το σεντόνι προς τις άκρες του έτσι ώστε να «εξαφανιστούν» τυχόν ζάρες από την επιφάνειά του. Ακόμα και με αυτόν τον απλό κι εύκολο τρόπο, θα καταφέρετε να κάνετε το υπνοδωμάτιό σας να φαίνεται πιο όμορφο και περιποιημένο. Όλοι κάνουμε λάθη στο στρώσιμο του κρεβατιού: δείτε εδώ ποια είναι τα πιο συχνά ατοπήματα.
2. Αδειάζουν το πλυντήριο πιάτων κάθε πρωί Κι όμως αυτή η κίνηση θα κάνετε εύκολο το πλύσιμο των πιάτων το βράδυ και δεν θα ξαναντικρίσετε στοίβες από άπλυτα πιάτα στον νεροχύτη σας ποτέ ξανά.

Πριν φύγετε από το σπίτι, αφιερώστε 5 λεπτά από το χρόνο σας στο στρώσιμο του κρεβατιού σας.

3. Βάζουν πλυντήριο κάθε μέρα Αν βάλετε πρόγραμμα στο πλύσιμο των ρούχων, θα κάνετε το στέγνωμα και το σιδέρωμά τους πολύ πιο εύκολη υπόθεση. Κι αυτό γιατί με τα μικρά και συχνά πλυντήρια θα αποφύγετε την θέα μιας γιγάντιας στοίβας από ρούχα, σεντόνια, κ.ά. Ακόμα κι αν το καθημερινό πλύσιμο σας φαίνεται υπερβολή, δεν έχετε παρά να βάζετε πλυντήριο 2-3 φορές την εβδομάδα. Δεν έχετε θέμα με το πλυντήριο, δείτε εδώ ένα πανεύκολο τρικ που θα σας βοηθήσει να πείτε «αντίο» στο σίδερο!
4. Τακτοποιούν τα (μικρο)πράγματά τους ...τοποθετώντας τα σε καλάθια και κουτιά αποθήκευσης Μπορεί να σας φαίνονται μπελάς, αλλά είναι γεγονός ότι αυτός είναι πιο εύκολος και αποτελεσματικός τρόπος να βάλετε σε τάξη τα πράγματά σας αλλά και να μην τα χάνετε ποτέ.

Τα καλάθια και τα κουτιά αποθήκευσης είναι ο σύμμαχός σας στην τάξη, την καθαριότητα και τη διακόσμηση!

5. Δεν είναι αναβλητικοί Τα ρούχα που παραγγείλατε από το αγαπημένο σας site μόλις κατέφτασαν; Μην χάνετε χρόνο: βγάλτε από το κουτί τους, βάλτε τα στην ντουλάπα σας και πετάξτε το πακέτο στο οποίο ήρθαν στα σκουπίδια. Όσο αναβάλλετε τέτοιες απλές διαδικασίες, τόσο πιο πολλά άχρηστα πράγματα μαζεύονται στις γωνίες του σπιτιού σας.
Κάντε κλικ εδώ πώς θα καθαρίσετε το καθιστικό σας σε λιγότερο από 15 λεπτά!
6. Βάζουν τα ρούχα στην ντουλάπα Οι λάτρεις της καθαριότητας δεν αφήνουν ποτέ... κενά στη ντουλάπα τους. Τι εννούμε με αυτό; Ότι όταν επιστρέφουν στο σπίτι από τη δουλειά, βγάζουν τα ρούχα τους αλλά δεν τα αφήνουν στο πάτωμα, το κρεβάτι, τις πολυθρόνες ή τον καναπέ. Αντίθετα, τα βάζουν ξανά στη θέση τους με αποτέλεσμα το σπίτι τους να μη φαίνεται ποτέ ακατάστατο!

Μετά την επιστροφή σας από την έξοδο, βάλτε στη θέση τους τα ρούχα που φορέσατε.

7. Καθαρίζουν λίγο κάθε μέρα Κι όμως αυτή η τακτική μπορεί να σας φαίνεται κουραστική αλλά δεν είναι καθόλου, ενώ είναι σούπερ αποτελεσματική αν θέλετε να δείτε το σπίτι σας να αστράφτει στο λεπτό! Καθαρίστε τις κατσαρόλες, τα μαχαιροπίρουνα και τα πιάτα σας αμέσως μετά τη χρήση τους ή σκουπίστε το υπνοδωμάτιό και την κουζίνα σας όσο περιμένετε να ξεκινήσει η αγαπημένη σας σειρά.

Η κτητικότητα καταλήγει πάντα να καταστρέφει ό,τι προσπαθεί να προστατεύσει

Ο απόλυτος έλεγχος πάνω σε ένα άλλο ανθρώπινο πλάσμα δεν είναι ούτε εφικτός ούτε επιθυμητός. Και είναι πάντα καταστροφικός.

    

Ένας από τους μεγαλύτερους μύθους που αφορούν την αγάπη θέλει δύο ανθρώπους που αγαπιούνται αληθινά να είναι συνέχεια μαζί, να ακολουθούν το ίδιο μονοπάτι, να έχουν τους ίδιους στόχους και τα ίδια ενδιαφέροντα, οι ζωές τους είναι αιώνια συνυφασμένες και η κάθε στιγμή του ενός μακριά από τον άλλο να μοιάζει με αιωνιότητα. Ακόμα κι αν αυτό ήταν δυνατό, εμένα μου φαίνεται τρομερά ανιαρό.

Είναι πολύ φυσικό να θέλουμε να μοιραζόμαστε πράγματα ή τη ζωή μας με το/τη σύντροφό μας, να θέλουμε να νιώθουμε δεμένοι και προστατευμένοι. Αυτό γίνεται πρόβλημα μόνο όταν η αγάπη μετατρέπεται σε πλήρη και αποκλειστική απασχόληση. Όσοι επικεντρώνουν την αγάπη τους σε ένα μόνο πρόσωπο έχουν πρόβλημα σχέσεων γενικά.

Θα έπρεπε να είναι ανακούφιση μάλλον παρά απειλή το να ανακαλύπτουμε πως εκείνοι που αγαπάμε έχουν την ικανότητα να αγαπούν κι άλλους ανθρώπους και να αγαπιούνται. Θα έπρεπε να είμαστε ευγνώμονες που έχουν ενδιαφέροντα πέρα από εμάς, που είναι αυτάρκεις και αυτοδύναμοι.

Είμαστε πραγματικά ικανοί να αγαπάμε πολλούς ανθρώπους ταυτόχρονα, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι μειώνεται εκείνο που έχουμε να δώσουμε. Στην πραγματικότητα, όσο περισσότερες εμπειρίες αγάπης έχουμε, είτε στο παρελθόν είτε στο παρόν, τόσο περισσότερα κομίζουμε στην προσωπική μας σχέση. Η αγάπη δεν ξεθωριάζει όταν μοιράζεται. Μάλλον γίνεται πιο φωτεινή, και σίγουρα βελτιώνεται με την πείρα.

Http://Sxeseis-kai-sunaisthimata.com
Πηγή: Από το βιβλίο «ΓΕΝΝΗΜΕΝΟΙ να ΑΓΑΠΑΜΕ» του LEO BUSCAGLIA – εκδ. ΛΙΒΑΝΗ

Σπιτκό club sandwich

Σπιτκό club sandwich

3.8/5 κατάταξη (5 ψήφοι)

• Μερίδες: 2
• Δυσκολία: εύκολο

Υλικά

• 6 φέτες ψωμί του τοστ
• 3 κουταλιές της σούπας μαγιονέζα
• 1 ώριμη, σφιχτή ντομάτα κομμένη σε κάθετες στρογγυλές φέτες
• 4 φύλλα μαρουλιού
• 4 φέτες ζαμπόν
• 4 φέτες μπέικον
• 4 φέτες τυρί του τοστ ή τυρί τσένταρ

Εκτέλεση

1. Ψήνετε το ψωμί στην τοστιέρα ή τη φρυγανιέρα και τηγανίζετε το μπέικον.
2. Παίρνετε μία φέτα ψωμί το τοστ και απλώνετε μαγιονέζα. Προσθέτετε μία φέτα ζαμπόν, μία φέτα τυρί, μαρούλι, ντομάτα, μπέικον. Παίρνετε άλλη φέτα ψωμί του τόστ, την αλείφετε και από τις δύο πλευρές με μαγιονέζα και βάζετε από πάνω μία φέτα ζαμπόν, μία φέτα τυρί, μαρούλι, ντομάτα, μπέικον. Αλείφετε και την τρίτη φέτα ψωμιού με μαγιονέζα και καλύπτετε το σάντουιτς.
3. Επαναλαμβάνετε τη διαδικασία για τις άλλες 3 φέτες ψωμιού και τα υπόλοιπα υλικά. Κόβετε το σάντουιτς στα 4 και σερβίρετε με τηγανιτές πατάτες.

...

http://www.loukini.gr/%ce%bd%ce%b1-%ce%b2%cf%81%ce%b5%ce%b9%cf%82-%ce%b1%ce%bd%ce%b8%cf%81%cf%8e%cf%80%ce%bf%cf%85%cf%82-%cf%8c%ce%bc%ce%bf%cf%81%cf%86%ce%bf%cf%85%cf%82/

Η απολογία ενός "τρελού"

   

         

         

         

         

         

         

         

         

        

Άλλοι αγοράζουν σκυλιά, άλλοι άλογα κι άλλοι βάζοντας σύνορα σε μια μεγάλη περιοχή την ονομάζουν ιδιωτική τους περιουσία. Άλλοι πάλι που θέλουν να έχουν στην κατοχή τους μεγάλη έκταση, δεν το μπορούν μόνοι τους. Τότε σπεύδουν να παντρευτούν γυναίκες που ύστερα από λίγο καιρό τις διώχνουν, τις αγαπούν, τις μισούν, κάνουν παιδιά επειδή τα θέλουν κι ύστερα τα διώχνουν τελείως.
Η απολογία ενός "τρελού"
Κάποτε κλήθηκε ο Ιπποκράτης στα Άβδηρα να εξετάσει για τρέλα τον Δημόκριτο, διότι υπήρχαν παράπονα για αυτόν ότι δεν φέρεται φυσιολογικά, και ότι γελάει με παράξενο τρόπο, κάθε φορά που αντίκριζε ανθρώπους. Ακολουθεί μέρος της «εξέτασης».
Ιπποκράτης: Λέγε στο όνομα των Θεών, μήπως λοιπόν όλος ο κόσμος νοσεί χωρίς να το αντιλαμβάνεται και δε μπορεί να ζητήσει από πουθενά βοήθεια για θεραπεία, γιατί τι θα υπήρχε πέρα από αυτόν;
Δημόκριτος: Υπάρχουν άπειροι κόσμοι Ιπποκράτη και μη παίρνεις για τόσο λίγη και μικρή τη φύση που έχει τόσο πλούτο.
Ιπποκράτης: Αλλά αυτά Δημόκριτε, θα τα διδάξεις άλλη στιγμή πιο κατάλληλη, γιατί τώρα φοβάμαι μήπως και για το άπειρο ακόμη συζητώντας αρχίσεις να γελάς. Τώρα όμως ξέρε πως θα δώσεις λόγο στον κόσμο για το γέλιο σου.
Εκείνος τότε με κοίταξε έντονα και είπε:
«Εσύ νομίζεις πως δύο είναι οι αιτίες του γέλιου μου, τα καλά και τα άσχημα.
Εγώ όμως γελώ με ένα μόνο, τον άνθρωπο, τον γεμάτο ανοησία, κενό από οτιδήποτε σωστό, που όλα του τα σχέδια μοιάζουν με του μικρού παιδιού και που υποφέρει τους αβάσταχτους μόχθους χωρίς να υπάρχει καμιά ωφέλεια.
Τον άνθρωπο που χωρίς να γνωρίζει μέτρο στην επιθυμία του πορεύεται ως τα πέρατα της γης και τα έγκατά της που δεν έχουν όρια, λιώνοντας το ασήμι και το χρυσάφι που ποτέ δεν σταματά να αποκτά, πάντα κάνοντας θόρυβο για περισσότερα για να μην πέσει σε λιγότερα και δεν ντρέπεται να ονομάζεται ευτυχισμένος, ενώ σκάβει στα βάθη της γης χρησιμοποιώντας αλυσοδεμένα χέρια, ανθρώπων από τους οποίους σε άλλους υποχωρεί η γη και τους πλακώνει και άλλους ο καταναγκασμός αυτός τους κρατάει χρόνια σε αυτή την κόλαση σαν να ήταν η πατρίδα τους, μαζεύοντας ασήμι και χρυσό, ψάχνοντας ίχνη της σκόνης και ψήγματα, σηκώνοντας εδώ κι εκεί σωρούς από άμμο, ανοίγοντας τις φλέβες της γης, σπάζοντας τους σβώλους και το χώμα για την απόκτηση περιουσίας, κάνοντας τη μητέρα γη εχθρική και άλλοτε θαυμάζοντάς την κι άλλοτε καταπατώντας την, ενώ αυτή είναι πάντοτε η ίδια.
Πόσο γέλιο προκαλεί την επίμοχθη και κρυφή γη να αγαπούν και να υβρίζουν τη φανερή.
Άλλοι αγοράζουν σκυλιά, άλλοι άλογα κι άλλοι βάζοντας σύνορα σε μια μεγάλη περιοχή την ονομάζουν ιδιωτική τους περιουσία. Άλλοι πάλι που θέλουν να έχουν στην κατοχή τους μεγάλη έκταση, δεν το μπορούν μόνοι τους. Τότε σπεύδουν να παντρευτούν γυναίκες που ύστερα από λίγο καιρό τις διώχνουν, τις αγαπούν, τις μισούν, κάνουν παιδιά επειδή τα θέλουν κι ύστερα τα διώχνουν τελείως.
Τι είναι αυτή η κενή από περιεχόμενο και αλόγιστη βιασύνη που σε τίποτα δεν διαφέρει από τη μανία;
Πολεμούν τους ομοφύλους τους και δεν επιθυμούν την ησυχία. Στήνουν ενέδρες στους βασιλιάδες, διαπράττουν φόνους, σκάβουν τη γη ζητώντας ασήμι κι όταν το βρουν θέλουν να αγοράσουν γη κι όταν αγοράσουν τη γη πουλούν τους καρπούς της και πουλώντας τους καρπούς της πάλι παίρνουν ασήμι. Πώς βρίσκονται συνέχεια σε μεταβολή, πώς μεταβάλλουν συνέχεια την κατάστασή τους.
Όταν δεν έχουν περιουσία, ποθούν να την αποκτήσουν, όταν την έχουν την κρύβουν, την εξαφανίζουν. Κοροϊδεύω εκείνους που τους συμβαίνουν ατυχίες, γελάω ακόμη περισσότερο με εκείνους που είναι δυστυχισμένοι, γιατί έχουν παραβεί τους νόμους της αλήθειας, φιλονικώντας με έχθρα μεταξύ τους, μαλώνοντας με τ’ αδέρφια τους, τα παιδιά τους, τους συμπολίτες τους, κι όλα τούτα τα κάνουν για ν’ αποκτήσουν πράγματα που κανείς όταν πεθάνει δεν τα εξουσιάζει.
Σκοτώνουν ο ένας τον άλλον, δεν σέβονται τους νόμους, αδιαφορούν για τη δύσκολη κατάσταση των φίλων και της πατρίδας τους, πλουτίζουν με πράγματα ανάξια που δεν έχουν ψυχή, δίνουν όλη την περιουσία τους για να αγοράσουν ανδριάντες, γιατί τους φαίνεται πως τα αγάλματα μιλούν, αλλά τους ανθρώπους που μιλούν λέγοντας την αλήθεια τους μισούν. Ζητούν ότι τους είναι δύσκολο, γιατί όταν κατοικούν στη στεριά ποθούν τη θάλασσα κι όταν μένουν σε νησί ποθούν την ηπειρωτική χώρα κι όλα τα διαστρέφουν με βάση τη δική τους επιθυμία. Φαίνονται πως επαινούν την ανδρεία στον πόλεμο, αλλά κάθε μέρα νικιούνται από την ακολασία, τη φιλαργυρία κι όλα τα άλλα πάθη από τα οποία πάσχουν. Είναι όλοι τους Θερσίτες της ζωής.
Τώρα, όμως, καθώς χάνουν το μυαλό τους και γεμίζουν αλαζονεία για όσα υπάρχουν στη ζωή, σαν αυτά να ήταν πάντα σταθερά, χωρίς να περνά από τον νου τους πόσο άτακτη είναι η πορεία των πραγμάτων, είναι δύσκολο να διδαχτούν. Γιατί θα αρκούσε για να τους φρονηματίσει η μεταβολή των πάντων, που κάνοντας απότομη στροφή μας επιτίθεται και επινοεί κάθε είδους αιφνιδιαστική τροχηλασία.
Αυτοί, όμως, σαν να βάδιζαν σε σταθερό και σίγουρο δρόμο, ξεχνούν τις συμφορές που τους βρίσκουν συνεχώς και με διάφορους τρόπους επιθυμούν αυτά που φέρνουν λύπη, επιζητούν εκείνα που τους βλάπτουν και ρίχνονται σε μεγάλες συμφορές.
Γιατί λοιπόν, Ιπποκράτη, μέμφθηκες το γέλιο μου; Γιατί κανένας δεν γελά με τη δική του ανοησία, αλλά καθένας κοροϊδεύει την ανοησία του άλλου. Το γέλιο μου κατακρίνει την απερισκεψία των ανθρώπων, το ότι δεν έχουν ούτε μάτια ούτε αυτιά.»
Φεύγοντας, έφτασα τους Αβδηρίτες που με περίμεναν στον λόφο απ’ όπου παρακολουθούσαν και τους είπα: Μεγάλη χάρη σας χρωστώ για την πρόσκλησή σας- γιατί είδα τον Δημόκριτο, τον σοφότατο, που διερεύνησε και κατάλαβε την πραγματικότητα της ανθρώπινης φύσης, τον μόνο που έχει τη δύναμη να σωφρονίσει τους ανθρώπους.
Πηγή: Επιστολαί – Ο Ιπποκράτης χαιρετά τον Δαμάγητο,

!!!!!!