9 πράγματα για τους ανθρώπους που αγαπούν τον σαρκασμό

Αν και όλοι κάνουμε ένα- δύο σαρκαστικά σχόλια που και που, ένας σαρκαστικός άνθρωπος εκφράζει το χιούμορ ως ειρωνεία κάνοντας σχόλια για τους ανθρώπους και τις καταστάσεις που βιώνει.

Πολλοί από εκείνους που είναι λάτρεις του σαρκασμού αναφέρουν ότι δεν μπορούν να μην κάνουν τέτοιου είδους σχόλια. Για εκείνους είναι κάτι που έρχεται φυσικά, όπως η αναπνοή.

Βέβαια, δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις των ατόμων που είναι παρεξηγημένοι επειδή οι γύρω τους δεν λαμβάνουν θετικά τη στάση τους, αλλά ο σαρκασμός δεν είναι απαραίτητα ένα αρνητικό χαρακτηριστικά. Ακολουθούν μερικά πράγματα που πρέπει να γνωρίζει κάποιος για τους ανθρώπους που αγαπούν τον σαρκασμό και την προσωπικότητά τους.

1. Ο σαρκασμός μπορεί να είναι σημάδια καλής υγείας του εγκεφάλου
Η έρευνα έχει δείξει ότι λίγος σαρκασμός μπορεί να είναι κάτι καλό όσον αφορά τη γνωσιακή λειτουργία του εγκεφάλου. Για την ακρίβεια, το να μην μπορεί κάποιος να διακρίνει τον σαρκασμό μπορεί αν είναι σημάδι εγκεφαλικών προβλημάτων ή ασθένειας.

2. Βοηθά να κάνετε φιλίες
Οι σαρκαστικοί άνθρωποι είναι / γίνονται ακόμα πιο σαρκαστικοί με εκείνους που αγαπούν περισσότερο και νιώθουν πιο κοντά τους, οπότε είναι σημαντικό να έχουν δίπλα τους ανθρώπους που εκτιμούν το χιούμορ τους, ένα ουσιαστικό στοιχείο για τη δημιουργία κοινωνικών σχέσεων.

3. Δείχνουν τρυφερότητα
Το «σε μισώ» είναι αντίστοιχο με το «σε αγαπώ» για κάποιον με κυνική αίσθηση του χιούμορ. Μπορεί να τους αρέσει να πειράζουν τους άλλους, αλλά με αυτόν τρόπο δείχνουν την τρυφερότητά τους.

4. Είναι πιο δημιουργικοί
Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα αυτά τα σαρκαστικά σχόλια είναι εφευρετικά και δημιουργικά. Οι συμμετέχοντες που έκαναν σαρκαστικά σχόλια, αλλά και εκείνοι που τα λάμβαναν θετικά, πήγαν καλύτερα στα δημιουργικά τεστ. Η έρευνα έδειξε επίσης ότι ο σαρκασμός μπορεί να κινητοποιήσει την αφαιρετική σκέψη του ατόμου.

5. Γνωρίζουν πως να «αποσυμπιέσουν» μία κατάσταση
Υπάρχουν φορές που ο σαρκασμός μπορεί να μας κάνει να νιώσουμε άβολα, αλλά όταν μία διαμάχη λαμβάνει χώρα, ο σαρκασμός μπορεί να είναι σωτήριος, ειδικά για τα κοντινά σας πρόσωπο που γνωρίζουν ότι αυτή είναι η αίσθηση του χιούμορ σας.

6. Ο σαρκασμός είναι παντού
Οι ερευνητές μελετούν τον σαρκασμό εδώ και δεκαετίες, αλλά υπάρχει στην κουλτούρα μας πολύ περισσότερο. Επιπλέον, έρευνα έχει δείξει ότι τα παιδιά που έρχονται σε επαφή με τον σαρκασμό από μικρή ηλικία μπορούν και να τον κατανοήσουν καλύτερα πριν ακόμα πάνε στο νηπιαγωγείο.

7. Οι άνθρωποι που σαρκάζουν έχουν διαφορετικό τρόπο σκέψης
Ο σαρκασμός είναι ένα είδος εκγύμνασης για το μυαλό. Έρευνα έχει δείξει ότι ο εγκέφαλος πρέπει να λειτουργήσει πιο σκληρά προκειμένου να επεξεργαστεί τα σαρκαστικά σχόλια, κάτι που μπορεί να οδηγήσει σε όξυνση της σκέψης.

8. Παίζει σημαντικό ρόλο στην επιβίωση
Εάν κάποιος δεν μπορεί να εντοπίσει τον σαρκασμό στη σύγχρονη κοινωνία είναι περισσότερο ελάττωμα παρά ένα βοηθητικό στοιχείο. Για την ακρίβεια, η έρευνα έχει δείξει ότι ο σαρκασμός μπορεί να θεωρηθεί ένα εξελικτικό σημάδι επιβίωσης, λόγω ότι παίζει σημαντικό ρόλο στις κοινωνικές συναναστροφές.

9. Είναι τυχεροί
Αστειευόμαστε! Στην κοινωνία που ζούμε και σύμφωνα με τον τρόπο που έχει εξελιχθεί η ζωή μας τα τελευταία χρόνια, αν δεν αντιμετωπίσουμε τη ζωή με λίγο σαρκασμό, είμαστε χαμένοι! Οπότε, όσοι το έχουν στο αίμα τους είναι πιο τυχεροί!

Το άρθρο αυτό δημοσιεύτηκε αρχικά στην αμερικάνικη έκδοση της HuffPost.

Πηγή: huffingtonpost

15 Αλήθειες για την Ψυχοθεραπεία που θα σε κάνουν να την δεις αλλιώς

Η θεραπεία μπορεί να είναι κάτι το μυστηριώδες και το φοβιστικό, ειδικά αν δεν ξέρετε τι να περιμένετε. Για αυτόν τον λόγο το BuzzFeed Health μίλησε με τρεις ψυχολόγους, που όλοι έχουν μεγάλη εμπειρία με την ψυχοθεραπεία.

Η Stephanie Smith, Ph.D., κλινική ψυχολόγος στο Κολοράντο, ο Ryan Howes, Ph.D., κλινικός ψυχολόγος και καθηγητής στην Ανωτάτη Σχολή Fuller Ψυχολογίας και ο Lynn Bufka, Ph.D., αναπληρωτής εκτελεστικός διευθυντής της Πρακτικής Έρευνας και Πολιτικής του American Psychological Association σας εξηγούν τι θα ήθελαν να γνωρίζουν οι άνθρωποι για την διαδικασία της ψυχοθεραπείας.

1. Η δουλειά του ψυχοθεραπευτή δεν είναι να σου δώσει εκείνος την λύση.

Δεν είναι εδώ για να σου πουν αν θα πρέπει να πάρετε διαζύγιο, ή να παραιτηθείτε από την δουλειά σας. “Η πραγματική δουλειά του θεραπευτή είναι να σας βοηθήσουν να γνωρίσετε τον εαυτό σας καλύτερα και να αλλάξετε το τρόπο που σκέφτεστε, που συμπεριφέρεστε, ή ακόμα και τον τρόπο που αντιλαμβάνεστε τον κόσμο.” λέει η Smith. Σίγουρα μπορούν να σας βοηθήσουν λέγοντας σας κάποιες στρατηγικές που θα μπορέσουν να σας βοηθήσουν να αντεπεξέλθετε σε μια ψυχική ασθένεια, όπως η κατάθλιψη, το άγχος, ή διπολική διαταραχή, αλλά όταν πρόκειται για τις προσωπικές αποφάσεις της ζωής σας: «Θέλετε να έρθετε στον θεραπευτή για να σας δώσει την δύναμη κάποιου άλλου ή να σας μάθει να χρησιμοποιείτε την δική σας δύναμη;» λέει ο Howes.

2. Επισκέπτονται και οι ίδιοι έναν θεραπευτή.

«Ποτέ δεν θα εμπιστευόμουν έναν θεραπευτή που δεν θα έκανε και εκείνος θεραπεία,» λέει ο Howes. Και σύμφωνα με τους ειδικούς, οι περισσότεροι ψυχοθεραπευτές βλέπουν τους δικούς τους θεραπευτές, ίσως όχι συνέχεια, αλλά τουλάχιστον σε κάποια στιγμή της καριέρας τους. Πολλά εκπαιδευτικά προγράμματα για ψυχοθεραπευτές απαιτούν να υπάρχει συμμετοχή σε μια ψυχοθεραπεία, λέει η Smith.

3. Οι περισσότεροι ψυχοθεραπευτές δεν γράφουν ιατρικές συνταγές.

Αυτό ουσιαστικά είναι αρμοδιότητα των ψυχιάτρων, και όχι των ψυχοθεραπευτών ή κοινωνικών λειτουργών. Αλλά ο θεραπευτής σας μπορείς να σας βοηθήσει να σταματήσετε ή να ξεκινήσετε μια φαρμακευτική αγωγή, αν κάτι τέτοιο σας ενδιαφέρει.

4. Δεν χρειάζεται να διαγνωσθείτε με κάποια ψυχική ασθένεια για να πάτε στον ψυχοθεραπευτή.

Μία κοινή άποψη που έχουν οι άνθρωποι είναι ότι «πρέπει να είσαι τρελός για να πας σε έναν ψυχοθεραπευτή», λέει ο Howes.»Υπάρχουν όμως πολλοί λόγοι γιατί οι άνθρωποι πάνε σε μια τέτοια συνεδρία και ας μην έχουν κάποια διαταραχή. Και όταν οι άνθρωποι πηγαίνουν επειδή όντως κάποιο πρόβλημα υπάρχει, δεν χρειάζεται να νιώθουν ντροπή. Το κάνουν γιατί χρειάζονται βοήθεια και χρειάζεται να μιλήσουν με κάποιον ειδικό, όπως ακριβώς θα μιλούσαν για οποιαδήποτε άλλη ασθένεια.» Είναι συνήθως αυτό που βρίσκεστε σε μία ενδιάμεση κατάσταση, όταν παλεύετε με το αν θα πρέπει ή όχι να πάτε, τότε είναι που πρέπει σίγουρα να πάτε και ας νιώθετε ότι δεν το χρειάζεστε. «Αλλά αν νιώθετε ότι έχετε κολλήσει ή δεν είστε ικανοί να το αντιμετωπίσετε, και αυτό είναι ένα σημάδι ότι πρέπει να μιλήσετε σε κάποιον» λέει ο Bufka.

5. O θεραπευτής σας δεν σας κουτσομπολεύει στους φίλους του.

«Ο νούμερο ένα κανόνας είναι η εμπιστοσύνη» λέει ο Howes. «Θα έχανα πολύ γρήγορα το δίπλωμά μου αν μίλαγα για τους ασθενείς μου με τους φίλους μου ή την οικογένειά μου.» Βέβαια μπορεί και να συζητάνε για κάποιες συγκεκριμένες περιπτώσεις με έναν μικρότερο κύκλο συναδέλφων. «Έχουμε κάποιες εβδομαδιαίες συναντήσεις ή και μηνιαίες που σε αυτές συζητάμε για κάποιες περιπτώσεις, αλλά χωρίς καμία συγκεκριμένη αναφορά στην ταυτότητα του πελάτη» λέει η Smith.

6. Και βέβαια δεν σας ψάχνουν στο Google.

«Επειδή υπάρχει μια σχέση κατανόησης και εμπιστοσύνης, ποτέ δεν θα ψάχναμε κάτι που να αφορά τους ασθενείς μας μέσω του Google» λέει η Smith. Και επίσης θα πρέπει μόνοι τους να σου μιλάνε για τα πράγματα που θέλουν και όχι να τους πιέζεις εσύ να σου πουν τι ακριβώς ήταν μια φωτογραφία που μπορεί να έβαλαν στο Facebook. «Δεν ψάχνω στο Google τίποτα για τους πελάτες μου γιατί η φιλοσοφία μου είναι όλα να γίνονται μόνο κατά την διάρκεια της συνεδρίας» λέει ο Howes.

7. O θεραπευτής σας προφανώς και δεν πρόκειται να δείξει ότι σας γνωρίζει δημοσίως, εκτός και αν εσείς το κάνετε πρώτοι.

Μην φοβάστε ότι εκεί που θα είστε σε ένα εστιατόριο και ξαφνικά μπει μέσα ο θεραπευτής σας θα αρχίσει να σας χαιρετάει και να δείχνει στους γύρω σας ότι σας γνωρίζει. Η κοινή αντιμετώπιση λέει ότι ο θεραπευτής σας εκτός του γραφείου δεν θα έχει καμία αντίδραση αν σας πετύχει κάπου εκτός και αν εσείς ο ίδιος του δείξετε ότι θέλετε. Οπότε έχετε το ελεύθερο εσείς ή να τον χαιρετίσετε και να τον συστήσετε ως έναν γείτονά σας ή ο γυμναστής σας, η ακόμα και ο θεραπευτής σας, αλλά ακόμα και να μην τον δείτε καθόλου.

8. Το να πάτε απλά σε μια συνεδρία δεν θα σας βοηθήσει, πρέπει να συμμετέχετε ουσιαστικά.

9. Η θεραπεία δεν χρειάζεται να είναι μία σχέση μεγάλης διάρκειας.

«Κάποιες φορές οι άνθρωποι φοβούνται να πάνε σε μία συνεδρία με κάποιον θεραπευτή γιατί έχουν την αίσθηση ότι μετά θα πρέπει να μείνουν κολλημένοι εκεί για καμιά 10ετία, τρεις φορές την εβδομάδα, και όλο αυτό τους φαίνεται πολύ μεγάλη δέσμευση» λέει η Smith. Αλλά η διάρκεια και η συχνότητα των συνεδριών είναι πολύ ανεξάρτητο γεγονός για τον καθένα. Μπορεί να συμβεί μόνο μια φορά ή μια φορά την εβδομάδα, γενικά όποτε νιώθει κάποιος ότι το έχει ανάγκη.

10. Το να ταιριάξεις με τον θεραπευτή σου είναι το πιο σημαντικό κριτήριο, στο να βρεις τον κατάλληλο.

«Μπορεί να βλέπεις τον πιο γνωστό και τον πιο καταξιωμένο θεραπευτή στον κόσμο, αλλά αν αυτός δεν σου ταιριάζει, τότε το πρόβλημα δεν λύνεται.» λέει η Smith. «Αυτό που η έρευνα μας λέει είναι ότι για την θεραπεία του καθενός χρειάζονται διαφορετικά πράγματα. Άλλου είδους θεραπεία και κάποιες φορές και άλλου είδους εκπαίδευση.»

11. Και αν σταματήσεις μια θεραπεία δεν σημαίνει ότι δεν μπορείς να ξαναπάς.

«Σαν θεραπευτής, αυτό που ελπίζω είναι με το τέλος της θεραπείας οι πελάτες μου να αισθάνονται ότι έχουν βελτιώσει τις σχέσεις τους ή τη δουλειά τους» λέει ο Bufka. «Ότι κατάφεραν να αντεπεξέλθουν σε όλες τις καταστάσεις και δεν είναι πια αγχωμένοι από αυτά τα συμπτώματα που είχαν.» Βέβαια, κάποιες φορές στη ζωή συμβαίνει να αλλάζουν κάποια πράγματα και επειδή νιώθεις τώρα καλά δεν σημαίνει ότι ίσως στο μέλλον δεν χρειαστείς κάποια βοήθεια ξανά.

12. Αν ανησυχείς ότι κάτι θα μπορούσε να ήταν ανάρμοστο, όπως να τους αγκαλιάσεις ή να τους ρωτήσεις για την προσωπική τους ζωή, απλά συζήτησέ το.

Δεν είναι όλοι οι θεραπευτές σε θέση να ανοιχτούν και να αγκαλιάσουν έναν ασθενή τους, αλλά αν αισθάνεστε εσείς ότι κάτι τέτοιο θα το θέλατε, συζητήστε το. «Οι πελάτες μας πρέπει να αισθάνονται άνετα να συζητήσουν μαζί μας το οτιδήποτε» λέει ο Howes. «Ρωτήστε αυτό που έχετε στο μυαλό σας και αφήστε τον θεραπευτή να αποφασίσει αν θέλει να σας το απαντήσει ή όχι.»

13. Οι ψυχολόγοι δεν έχουν όλες τις απαντήσεις.

«Κάποιες φορές οι άνθρωποι νομίζουν ότι οι θεραπευτές έχουν μια συγκεκριμένη ικανότητα να βλέπουν μέσα τους, αλλά η αλήθεια είναι ότι αυτό δεν γίνεται» λέει ο Bufka. «Έχουμε συγκεκριμένη εκπαίδευση και καταλαβαίνουμε πως είναι οι άνθρωποι, πως συμπεριφέρονται, πως τα συναισθήματα λειτουργούν, και αυτά μπορούμε να τα χρησιμοποιήσουμε για να κατανοήσουμε την κατάσταση που βρίσκονται οι άνθρωποι. Δεν έχουμε μαγικές ικανότητες που να μπορούμε να διαβάσουμε το τι γίνεται μέσα τους.

14. Το να είσαι θεραπευτής είναι πολύ σκληρή δουλειά.

Το να βοηθάς καθημερινά διαφορετικούς πελάτες και να ακούς τις τραυματικές τους εμπειρίες, μπορεί να είναι φοβερά τρομακτικό επάγγελμα. «Προφανώς και είναι πολύ δύσκολο να ακούς όλες αυτές τις δύσκολες καταστάσεις ώρα με την ώρα, μέρα με τη μέρα και ακόμα να σου μένει ενέργεια για την δική σου οικογένεια» λέει η Smith. «Αυτό μπορεί να είναι σίγουρα μια πρόκληση αλλά σίγουρα είναι κάτι διαχειρίσιμο».

15. Αλλά οι πιθανότητες είναι να βρουν αυτό που κάνεις καταπληκτικό και να σε ανταμείψουν.

«Όταν η θεραπεία λειτουργεί, και λειτουργεί, θα φύγουμε από εκεί αφού θα έχουμε κατανοήσει νέους τρόπους που μπορούμε να κάνουμε πράγματα. Το έχετε. Είναι δικό σας. Πηγαίνει μαζί σας για το υπόλοιπο της ζωής σας», λέει ο Bufka. «Αγαπώ τους ανθρώπους,» λέει η Smith. «Μου αρέσει να γνωρίσω τους ανθρώπους, και είναι πραγματικά τόσο απλό. Βρίσκω τους ανθρώπους ατελείωτα ενδιαφέροντες.» «Κάθε φορά που είμαι σε θέση να δω την πρόοδο κάποιου, είμαι ευτυχής,» λέει ο Howes. «Και περνάω περισσότερο χρόνο να γελάω από ότι είχα σκεφτεί ποτέ.»

boo!

Πηγή: mairiboo.com

Απλά επιχειρήματα για άθεους

Τον τελευταίο καιρό έχω εμπλακεί σε διάφορες συζητήσεις, γραπτές και προφορικές και έχω ανταλλάξει επιχειρήματα πολλά. Όταν όμως αυτές οι συζητήσεις τελείωναν τότε έβλεπα πως ενώ έχω αρκετά επιχειρήματα, ήταν πλέον όλα διασκορπισμένα σε διάφορα posts και threads με αποτέλεσμα να μην υπάρχει μια “κοινή βάση” στην οποία να βρίσκονται όλα οργανωμένα.

Σε αυτό το άρθρο θα επιχειρήσω να φτιάξω μια τέτοια βάση πληροφοριών, που τα επιχειρήματα κατά του θεού και της θρησκείας θα είναι μαζεμένα και όσο το δυνατόν πιο οργανωμένα.

Γιατί είναι σημαντικό να κριτικάρουμε τον Χριστιανισμό και τις άλλες θρησκείες.

Θα επικεντρωθώ στον Χριστιανισμό επειδή έχω χρόνια εμπειρίας σε αυτή τη θρησκεία, χωρίς αυτό να σημαίνει πως αυτά που θα γράψω δεν ισχύουν και για την πλειοψηφία των υπόλοιπων θρησκειών.

Το βασικό πρόβλημα λοιπόν με τις θρησκείες, και ειδικά τον Χριστιανισμό, είναι πως μας προτρέπουν να πάρουμε αποφάσεις βασισμένες στις αρχές τους οι οποίες είναι μια συλλογή από, κατά βάση, εξαιρετικά ανήθικες ιστορίες.

Ενώ πιστεύω ακράδαντα πως ο κάθε ένας έχει δικαίωμα στις απόψεις του, όταν αυτές οι απόψεις είναι βασισμένες σε βιβλία ηλικίας 2000 ετών και πάνω, τότε είναι προφανές πως όχι μόνο δεν είναι επίκαιρες αλλά πιθανόν να είναι εντελώς ξεπερασμένες. Μπορεί στην Ελλάδα αυτοί που πιστεύουν στη κατά λέξη ερμηνεία της Βίβλου να μην είναι πολλοί (υπάρχουν, τους έχω γνωρίσει), στον υπόλοιπο κόσμο όμως δεν αποτελούν μια ασήμαντη μειονότητα. Αυτές οι σκοταδιστικές απόψεις, όπως το ότι η Γη είναι μερικών χιλιάδων χρόνων και όχι μερικών δισεκατομμυρίων, είναι, το λιγότερο, προβληματικές.

Τα πράγματα γίνονται ακόμα χειρότερα όταν αυτοί οι άνθρωποι έχουν αποκτήσει πρόσβαση στην πολιτική, ή προσπαθούν να την επηρεάσουν προκειμένου να προωθήσουν τις απόψεις τους σε όλους. Βασική αρχή του Χριστιανισμού είναι πως πρέπει να σωθούν όσο περισσότεροι άνθρωποι είναι δυνατόν, οπότε ο προσηλυτισμός είναι “στο μενού”.

Ο Χριστιανισμός είναι μια αθώα θρησκεία που προσφέρει παρηγοριά και αποκούμπι σε χιλιάδες ανθρώπους.

Να ξεκαθαρίσουμε από την αρχή πως το επιχείρημα “προσφέρει παρηγοριά” είναι αστείο. Το αλκοόλ προσφέρει παρηγοριά στους αλκοολικούς, τα ναρκωτικά στους ναρκομανείς, ο τζόγος στους εθισμένους σε αυτόν, το τσιγάρο στους καπνιστές. Κανείς δεν θεωρεί αυτές τις συμπεριφορές καλές και αθώες, επομένως πως προκύπτει κάτι τέτοιο για τη θρησκεία;

Ας δούμε όμως παραδείγματα όπου η θρησκεία, με τις απαρχαιωμένες ιδέες της προκαλεί προβλήματα.

Η θρησκεία είναι κατά της ισότητας των ανθρώπων ακόμα και αν διαλαλεί το αντίθετο. Οι ομοφυλόφιλοι είναι “άρρωστοι” και πρέπει να σωθούν, οι γυναίκες έχουν λιγότερα δικαιώματα από τους άντρες και πρέπει να τους υπακούν όταν δεν κάνουν παιδιά, είναι δύο μόνο από τα παραδείγματα που θα μπορούσα να δώσω. Είναι ξεκάθαρο πως αν κάποιοι δεν πιστεύουν σε αυτά που πρεσβεύει ο Χριστιανισμός θα έχουν λιγότερα δικαιώματα από τους υπόλοιπους.

Οι θρησκείες μας λένε πως είναι ευλογία να μας μιλήσει ο θεός. Αυτό ουσιαστικά σημαίνει πως όταν ακούσουμε φωνές στο μυαλό μας τότε είναι αποδεκτό να θεωρήσουμε πως αυτή η φωνή είναι του θεού. Η επιστήμη, μας λένε, δεν μπορεί να κρίνει αυτές τις εμπειρίες άρα ο κάθε ένας μπορεί να συμπεριφερθεί με βάση αυτές τις φωνές χωρίς να αμφισβητήσει τη κρίση του και ταυτοχρόνως να είναι εντάξει με τη συνείδησή του, όποιες και αν είναι οι πράξεις του.

Όλες οι επιλογές στη ζωή μας κρίνονται με βάση τους κανόνες της βίβλου ή άλλων ιερών βιβλίων.Αυτό μας αφαιρεί τη δυνατότητα να παίρνουμε αποφάσεις που να βασίζονται σε αυτά που μας λέει η επιστήμη. Το αποτέλεσμα είναι να είμαστε κατά των εκτρώσεων, να σκοτώνουμε γιατρούς, να αρνούμαστε μεταγγίσεις αίματος ή επεμβάσεις που σώζουν ζωές.

Ο Χριστιανισμός είναι μια θρησκεία εξαιρετικά παθιασμένη με το τί κάνουμε στο κρεβάτι μας, με ποιόν κοιμόμαστε και αν φοράμε προφυλακτικό ή όχι. Ειλικρινά, αν υπάρχει θεός που έχει αυτά στο μυαλό του τότε είναι άρρωστος και θα έπρεπε να τον αγνοήσουμε επιδεικτικά. Όταν φτάνουμε στο σημείο να λέμε πως είναι προτιμότερο να πεθαίνει κάποιος από AIDS από το να βάλει προφυλακτικό, τότε έχουμε μια θρησκεία που μόνο παρηγοριά και αποκούμπι δεν είναι.

Άλλα προβλήματα με τις θρησκείες είναι πως δεν πληρώνουν φόρους, πως θέλουν να λογοκρίνουν αυτά με τα οποία δεν συμφωνούν, πως οι φανατικοί τους σκοτώνουν ανθρώπους και πως όλοι περιμένουν το τέλος του κόσμου για να συναντηθούν με τον δημιουργό τους.

Η θρησκεία προσφέρει στη κοινωνία

Χωρίς αμφιβολία η θρησκεία προσφέρει μέσω του φιλανθρωπικού της έργου αρκετά. Το πρόβλημα με αυτή τη λογική είναι πως αυτή η προσφορά δεν είναι αποκλειστικότητα της θρησκείας και δεν χρειάζεται να πιστεύεις για να βοηθήσεις. Παραδείγματα οργανώσεων που δεν έχουν καμία σχέση με τη θρησκεία αλλά προσφέρουν πάρα πολλά υπάρχουν και είναι αρκετά.

Ίσως όμως ο πιο απλός τρόπος για να δούμε αν η θρησκεία είναι καλή για την κοινωνία είναι να συγκρίνουμε κοινωνίες. Αν δούμε λοιπόν την Αμερική ή την Ελλάδα, δύο χώρες πολύ θρησκευόμενες και τις συγκρίνουμε με τις Σκανδιναβικές χώρες οι οποίες είναι κατά βάση άθεες, τότε η διαφορά σε φτώχια και δυστυχία είναι τεράστια.

Η Βίβλος είναι το καλύτερο βιβλίο.

Προφανώς δεν αναφέρομαι στη λογοτεχνική αξία της βίβλου αλλά στην ηθική της αξία. Ενώ πολλοί άνθρωποι προτιμούν να αγνοούν την Παλαιά Διαθήκη (ΠΔ) και να λένε πως ακολουθούν μόνο τα διδάγματα της Καινής (ΚΔ), δεν μπορούν να αγνοήσουν τα παρακάτω:

   • Ιησούς ήταν εβραίος και πίστευε στην ΠΔ.

   • Στην ομιλία του όρους των Ελαιών είχε αναφέρει ξεκάθαρα πως δεν θα ακυρώσει τις γραφές και όποιος δεν τις ακολουθεί δεν θα μπει στον παράδεισο.

Συνεπώς, ο Ιησούς που διαλαλεί την αγάπη για τον πλησίον, δεν ακυρώνει τα παρακάτω που είναι βασικές ιστορίες στην ΠΔ:

   • Γενοκτονίες

   • Ρατσισμός

   • Δουλεία

   • Σεξισμός και βιασμοί

   • Δολοφονίες

   • Παιδική κακοποίηση

Ένα από τα βασικότερα προβλήματα των νέων Χριστιανών είναι πως επιλέγουν τα θετικά και ταυτόχρονα ξεχνούν τα αρνητικά στοιχεία της θρησκείας τους. Αλλά αν δεχθούμε, όπως μας λένε, πως η ΠΔ είναι ο λόγος του θεού τότε δεν καταλαβαίνω με ποιό δικαίωμα μπορούμε να την αγνοούμε και να επιλέγουμε ποιό λόγο του θεού ακούμε και ποιόν όχι. Η θρησκεία δεν μπορεί να είναι a-la-carte εκτός και αν αρχίσουμε να χρησιμοποιούμε το μυαλό μας, οπότε αφού απορρίπτουμε το ένα γιατί να μην τα απορρίψουμε όλα;

Γιατί να είσαι Χριστιανός ;

Προφανώς η επιλογή να είσαι οπαδός κάποιας άλλης θρησκείας και όχι Χριστιανός μας φέρνει σε παρόμοια ερώτηση οπότε δεν μπορεί να είναι αυτή η απάντηση.

Αλλά γιατί κάποιοι άνθρωποι είναι Χριστιανοί; Η συντριπτική πλειοψηφία είναι Χριστιανοί διότι ήταν οι γονείς τους. Από μικρούς τους είπαν πως είναι το σωστό και όλα τα άλλα λάθος, τους έμαθαν πως η λέξη άθεος είναι βρισιά και από τότε πιστεύουν χωρίς να αναρωτιούνται αν υπάρχουν προβλήματα με την ιστορία στην οποία πιστεύουν και προφανώς δεν επιλέξανε ποτέ.

Το πρόβλημα με τη βίβλο είναι πως οι ίδιοι οι Ευαγγελιστές δεν συμφωνούν μεταξύ τους σε βασικά και σημαντικά σημεία της ιστορίας του Ιησού. Τα βιβλία της J.K. Rowlling με τον Χάρυ Πόττερ είναι πολύ πιο ακριβή και σωστά στις λεπτομέρειές τους. Αλλά αν ισχυριστώ πως είναι αληθινά τότε όλοι θα γελάσουν μαζί μου. Όταν όμως οι Χριστιανοί λένε πως η βίβλος είναι αληθινή ιστορία, τότε όλοι πρέπει να το σεβαστούμε και να ξεχάσουμε τα τεράστια προβλήματα και τις ασυμφωνίες μεταξύ των βιβλίων της ΚΔ.

Το γεγονός πως ο Ιησούς υπήρχε (μάλλον υπήρχε) σαν άνθρωπος, αυτό σε καμία περίπτωση δεν σημαίνει πως ήταν θεός, μεσσίας, ή θαυματοποιός. Ακόμα και αν ο Ιησούς υπήρχε, η θεϊκή του υπόσταση δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή με αυτό μόνο το επιχείρημα.

Γιατί να υπάρχει ο θεός;

Αν δούμε το θεό της βίβλου και το θεό όλων των άλλων λαών, συμπεριλαμβανομένων και των μυθολογικών θεών, δεν βλέπουμε σημαντικές διαφορές. Όλοι είχαν συναισθήματα όμοια με τους ανθρώπους, μίσος, αγάπη, εκδίκηση, ζήλια. Ήθελαν τα ίδια, κάποιος να τους λατρεύει και να θυσιάζει τη ζωή του για αυτούς. Γιατί λοιπόν να μην είναι και ο Χριστιανικός θεός άλλος ένας μύθος;

Επιχειρήματα υπέρ της ύπαρξης του θεού υπάρχουν πολλά αλλά όλα είναι αδύναμα.

Ο θεός μεσολαβεί και κάνει θαύματα.

Ο κόσμος είναι γεμάτος από μικρά παιδιά που δεν έχουν προλάβει να αμαρτήσουν, πόσο μάλλον να μάθουν τί θα πει θεός και Χριστιανισμός και παρ’ όλ’ αυτά υποφέρουν φριχτά. Γιατί ο θεός το επιτρέπει; Γιατί ο θεός δεν σταματάει τις μεγάλες καταστροφές που σκοτώνουν δίκαιους και άδικους μαζί; Γιατί τουλάχιστον δεν σώζει τους “δικούς του ανθρώπους”, αυτούς που πιστεύουν και είναι πραγματικοί Χριστιανοί; Αν η απάντηση είναι γιατί στη μετά θάνατον ζωή θα ανταμειφθούν τότε η θρησκεία παραδέχεται πως η ζωή που έχουμε τώρα δεν αξίζει και αρκεί να υπακούσουμε ένα μεγάλο πατερούλη προκειμένου να ζήσουμε (μετά θάνατον) ζωή χαρισάμενη. Αυτός είναι και ο βασικότερος λόγος που πολλοί Χριστιανοί περιμένουν πως και τι τη δευτέρα παρουσία. Τώρα βέβαια, γιατί μια αιωνιώτητα προσευχής, λατρείας και υποταγής είναι παράδεισος, δεν το ξέρω. Εμένα μου φαίνεται σαν κόλαση.

Όλα έχουν μια αιτία ύπαρξης. Το ίδιο και το σύμπαν. Η αιτία ύπαρξης του σύμπαντος είναι ο θεός.

Αυτό το επιχείρημα είναι εντυπωσιακό στην υποκρισία του. Ξεκινά λέγοντας πως όλα έχουν μια αρχή και το δέχεται σαν απόλυτο (προκειμένου το επιχείρημα να έχει βαρύτητα) και καταλήγει λέγοντας πως μόνο ο θεός δεν έχει αρχή. Γιατί αυτό είναι αλήθεια δεν μας λέει. Γιατί ο θεός δεν έχει αρχή, γιατί αποτελεί εξαίρεση; Αν ακολουθήσουμε τη λογική του επιχειρήματος τότε είμαστε υποχρεωμένοι να ρωτήσουμε και πως δημιουργήθηκε ο θεός. Αλλιώς παίζουμε με σημαδεμένη τράπουλα.

Το σύμπαν έχει φτιαχτεί για εμάς και η ύπαρξή μας είναι η απόδειξη.

Μεγαλύτερο λάθος από αυτό δεν έχει ακουστεί. Όχι μόνο το γιγαντιαίο σύμπαν δεν έχει δημιουργηθεί για εμάς, τί νόημα θα είχε άλλωστε ένας ήλιος μερικά εκατομμύρια έτη φωτός μακριά για εμάς, αλλά δεν είναι και καθόλου φιλικό προς εμάς.

Μια έξοδος στο διάστημα χωρίς στολή και σκάφος θα μας σκότωνε σε δευτερόλεπτα. Στη γη, ο χώρος όπου μπορούμε να επιζήσουμε είναι λιγότερο από το 1/3, μιας και τα 2/3 είναι νερό. Από αυτό το 1/3 το μεγαλύτερο μέρος είναι είτε παγωμένες εκτάσεις, είτε έρημοι, είτε ζούγκλες. Οι πραγματικά φιλικές περιοχές για τους ανθρώπους είναι πολύ λίγες και ήδη μένουμε σε αυτές. Μένουμε και σε άλλες που δεν είναι φιλικές, όπως η Αλάσκα, αλλά αυτό γίνεται γιατί μας το επιτρέπει η τεχνολογία και όχι κάποιο θαύμα του θεού.

Η ζωή είναι εξαιρετικά πολύπλοκη για να έχει δημιουργηθεί μόνη της. Σχεδιάστηκε λοιπόν από το θεό.

Η θεωρία της εξέλιξης των ειδών, που η επιστήμη θεωρεί αληθινή, μας εξηγεί ακριβώς πως εξελίχθηκε η ζωή στον πλανήτη. Έχουμε επίσης πολλές θεωρίες για τη δημιουργία της ζωής που δεν χρειάζονται το θεό. Αν θέλουμε να τοποθετήσουμε το θεό στα κενά της επιστήμης τότε έχουμε ένα θεό των κενών ο οποίος θα μικραίνει όσο η επιστήμη προχωρά.

Ο θεός ακούει τις προσευχές μας και αυτές έχουν ιαματικές ιδιότητες.

Τίποτα δεν θα μπορούσε να είναι πιο μακριά από την αλήθεια. Καμία έρευνα δεν έχει δείξει αποτελεσματικότητα της προσευχής, ή θαυματουργή ίαση. Όσο και αν έχουν προσπαθήσει οι πιστοί, κανένα θαύμα δεν έχει καταγραφεί το οποίο να μπορεί να αποδειχθεί με επιστημονικά κριτήρια.

Ο θεός μου μιλάει.

Θα σας παραπέμψω στο κομμάτι όπου αναφέρομαι στις φωνές στο μυαλό μας.

Ο Ιησούς υπήρχε και αυτό αποδεικνύει την αλήθεια των Ευαγγελίων.

Οι απόψεις σε αυτό το θέμα διίστανται. Κάποιοι λένε πως ο Ιησούς δεν υπήρχε διότι δεν υπάρχει καμία άλλη ιστορική πηγή που να επιβεβαιώνει την ύπαρξή του. Άλλοι λένε πως υπήρχε. Αν και δεν είναι ξεκάθαρο αν υπήρχε ή όχι, προσωπικά κλείνω υπέρ της ύπαρξής του. Αυτό όμως που πρέπει να ξεκαθαρίσω, όπως είπα και πριν, είναι πως ακόμα και αν υπήρχε αυτό δεν αποδεικνύει τίποτα απολύτως. Ένας άνθρωπος με το όνομα Ιησούς (αρκετά κοινό εκείνη την εποχή) υπήρχε στη Γαλιλαία και μερικοί τον θεωρούσαν προφήτη ή και μεσσία. Δεν ήταν ο μόνος. Εκείνη τη περίοδο οι μεσσίες ήταν κάτι συνηθισμένο και ο κόσμος δεν έδινε σημασία σε παρόμοιες δηλώσεις. Για αυτό και ο Χριστιανισμός δεν “έπιασε” σαν θρησκεία μέχρι που ο Μέγας Κωνσταντίνος την έκανε επίσημη και υποχρεωτική στο Βυζάντιο. Ακόμα λοιπόν και αν υπήρχε ο Ιησούς, σε καμία περίπτωση δεν αποδεικνύεται πως ήταν ο υιός του θεού, ο μεσσίας ή ο θεός ο ίδιος. Ακόμα και αν δεχθούμε την παρθένο γέννηση, που ιστορικά έχει αποδειχθεί πως ήταν λάθος μετάφρασης, ακόμα και έτσι πάλι ο Ιησούς δεν φαίνεται να ήταν ο θεός αλλά ένας απλός άνθρωπος.

Επίλογος

Θα μπορούσα πω και άλλα; Ναι πολλά, ακόμα και αυτά που γράφω παραπάνω θα μπορούσα να τα αναλύσω σε βαθμό υπερβολής, αλλά δεν έχει νόημα να πω περισσότερα. Όταν "πιστεύεις πραγματικά" τότε παύεις να χρησιμοποιείς τη λογική και τα παραπάνω επιχειρήματα θέλουν καθαρό μυαλό και κριτική σκέψη για να λειτουργήσουν Σε κάποιο θρησκόληπτο άνθρωπο όλα τα παραπάνω είναι ανόητα και αστεία και εκεί είναι το βασικότερο πρόβλημα. Όλοι πιστεύουν πως χρησιμοποιούν το μυαλό τους για να κρίνουν καταστάσεις, αλλά όταν μιλάμε για θρησκεία η συντριπτική πλειοψηφία απλώς “κλείνει το διακόπτη” και επιλέγει να αγνοήσει τη λογική.

Συνεπώς, ότι και αν πω εγώ δεν έχει νόημα.

Αν κάποιος αλλάξει αυτό θα γίνει από μέσα και όχι από έξω. Κάποιος θα πρέπει να επιλέξει να σκεφτεί μόνος του και να μη δεχθεί αυτά που του λένε οι άλλοι. Γιατί τελικά, το μυστικό είναι να αμφισβητείς τα πάντα. Προφανώς ο αναγνώστης οφείλει να αμφισβητεί και αυτά που γράφω εδώ, αλλά το κυριότερο, πρέπει να αρχίσει να αμφισβητεί ακόμα και τον εαυτό του. Μόνο όταν πάρει λογικές απαντήσεις στις ερωτήσεις του και νιώσει ικανοποιημένος, μόνο τότε θα έχει έρθει η αλλαγή και θα απορρίψει τις δεισιδαιμονίες.

Το να ζεις μόνο για την επόμενη ζωή είναι τραγικό λάθος. Δεν υπάρχει κανένας λόγος να πιστεψουμε πως υπάρχει ζωή μετά θάνατο, και αν υποθηκεύσουμε αυτή τη ζωή για την επόμενη τότε κινδυνεύουμε να χάσουμε τη μία και μοναδική ζωή που έχουμε.

Αλλά, για να είμαι απόλυτα ειλικρινής, δεν με ενδιαφέρει να αλλάξω τη πίστη του κόσμου. Ας πιστεύει ο καθένας ότι θέλει. Ας προσεύχεται στα αγγουράκια και ας ελπίζει σε βοήθεια από τον παστουρμά. Ελάχιστα με ενδιαφέρει αν και αυτή η συμπεριφορά λέει κάτι για το μυαλό που κουβαλάμε. Ας κάνει λοιπόν ο καθένας ότι θέλει, αρκεί να μη ζητάει από εμένα να προσαρμοστώ στις δικές του πεποιθήσεις και ιδέες. Ας με αφήσουν ήσυχο και η φωνή μου δεν ξανακουστεί …ποτέ ξανά.

Το υπόσχομαι.

Πηγή: greeksceptic

Κική Δημουλά: «Ευτυχία... Είδα κι έπαθα να μην έχω την ανάγκη της»

Η ποιήτρια Κική Δημουλά εκτός από τις ποιητικές της συλλογές έχει εκδώσει και πεζά κείμενα. Το βιβλίο της «Εκτός σχεδίου» περιλαμβάνει σαράντα τρία μικρά διηγήματα με αυτοβιογραφικό, εξομολογητικό περιεχόμενο, που περιλαμβάνουν μνήμες, χρώματα, μυρωδιές, συναισθήματα μιας ζωής, μικρά καθημερινά συμβάντα που ανασύρονται από τη λήθη, ανασταίνονται και αποκαθίστανται στο χρόνο, με τον δικό της μοναδικό τρόπο γραφής.

Αυτή η «αναρχική των λέξεων» όπως την αποκάλεσε κάποτε ο Νίκος Δήμου, «τρομοκρατημένη από την ύπαρξη, παίρνει εκδίκηση από τη γλώσσα για κάθε απουσία, κάθε μοναξιά, κάθε φόβο ζωής».

Το κείμενο που θα διαβάσετε στη συνέχεια με το γνωστό αυτοσαρκαστικό ύφος της Κικής Δημουλά, τιτλοφορείται «Αντεύχομαι» και περιέχεται στο βιβλίο της «Εκτός σχεδίου».

Αντεύχομαι

Έχω πολλά ράμματα για τη γούνα αυτής της μεγαλοκυρίας που λέγεται ευτυχία.

Μου έχει σπάσει τα νεύρα με όσα ισχυρίζεται απολογούμενη που με έστησε.

Ότι τάχα ήρθε, αλλά εγώ είχα το νου μου σε τούτο και σε κείνο, ενώ εκείνη με περίμενε σε τούτο και σε κείνο, κι όπως μου τα προσδιόρισε, με περίμενε σε πράγματα αδύνατα να συμβούν, εκεί ακριβώς δηλαδή που είχα το νου μου.

Κι αυτός ήτανε, λέει, ο λόγος που την προσπέρασα.

Άλλοτε πάλι, επιμένει πως ήρθε, στάθηκε λέει έξω από κάτι ιστορίες, στις οποίες εγώ είχα ήδη μπεί μέσα, είχε τη διάθεση να πηδήξει από το παράθυρο και να μπεί, αλλά ήταν τόσο υπερυψωμένη η δυσπιστία μου που δεν το τόλμησε.

Άλλη δικαιολογία, τραβηγμένη από τα μαλλιά, πως εγώ χτύπησα πολύ σιγά την πόρτα της και δε με άκουσε ή ότι χτύπησα πολύ δυνατά την πόρτα της, φοβήθηκε και δεν μου άνοιξε, και τι ψεύτρα, Θεέ μου, ότι χτύπησα λάθος τη διπλανή της πόρτα και βλέποντάς με να καθυστερώ, συνεπέρανε ότι το λάθος μου βγήκε σε καλό και δεν ήθελε να το διακόψει.

Μου έχει απαριθμήσει μία μία τις στιγμές με το όνομά τους, που την περιείχαν, λέει, αλλά εγώ θυμάμαι μόνο τι φόβο είχα μην τις χάσω.

Βλέπεις; μου λέει η κουτοπόνηρη, αν δεν ήμουνα εγώ εκεί μέσα, σ” αυτές τις στιγμές, γιατί θα φοβόσουν μην τις χάσεις, τι σ' ένοιαζε; Άρα ήρθα.

Αμέτρητες οι φορές που είπαμε να συναντηθούμε σε κάποιο φωτεινό μέρος, είτε στις κάποιες έξι των απογευμάτων είτε στις κάποιες οκτώ των δειλινών που έχουνε πιο φρόνιμο φως, κι εγώ να περιμένω, να την περιμένω με τις ώρες και πού να φανεί.

Και με τι θράσος να εμφανίζεται μετά στα όνειρά μου, να μου ζητάει συγνώμη που δεν ήρθε, γιατί είχε χάσει κάποιον δικό της κι ήτανε στις μαύρες της, ή και μου επιτίθεται πως ενώ ήρθε, ενώ περίμενε εκεί μέσα με στις ώρες της αναμονής μου, εγώ δεν την αναγνώρισα και δεν φταίει αυτή.

Είδα κι έπαθα να μην έχω την ανάγκη της. Και τώρα που παλεύοντας τα κατάφερα, έρχεται και μου δίνει συγχαρητήρια, πως αυτό ακριβώς, ότι δεν έχω την ανάγκη της, αυτό είναι ευτυχία.

Άπιαστη σου λέω.

Επιμέλεια: Ελένη Μ. Ματαράγκα

Πηγή: aromalefkadas

CoverPhoto: @Edie Sunday

ΤΑΡΤΑ ΤΑΤΕΝ

ΥΛΙΚΑ:

Για τη ζύμη:

• 500 γρ. αλεύρι
• 200 γρ. βούτυρο
• 250 γρ. ζάχαρη
• 2 αυγά
• 1 βανίλια

Για τη γέμιση:

• 150 γρ. καστανή  ζάχαρη
• 50 γρ. βούτυρο λιωμένο
• 5 πράσινα μήλα

ΕΚΤΕΛΕΣΗ:

Για να κάνουμε τη ζύμη, δουλεύουμε με το χέρι το βούτυρο με τη ζάχαρη. Μετά ρίχνουμε ένα ένα τα αυγά και μόλις απορροφηθούν προσθέτουμε το αλεύρι. Ζυμώνουμε απαλά με αργές κινήσεις. Τυλίγουμε τη ζύμη με διαφανή μεμβράνη και την βάζουμε στο ψυγείο για περίπου 10 λεπτά να σφίξει.
Για να κάνουμε τη γέμιση, αλείφουμε ένα ταψάκι με το μισό από το λιωμένο βούτυρο και πασπαλίζουμε με την μισή από τη ζάχαρη. Καθαρίζουμε τα μήλα και τα κόβουμε σε 4 κομμάτια. Στρώνουμε στη βάση του ταψιού μήλα μέχρι να καλύψουν τα 3/4 του ύψους του ταψιού με το κοίλο μέρος προς τα κάτω. Κατόπιν στρώνουμε μια 2η στρώση μήλα γεμίζοντας τα κενά και με το κοίλο μέρος προς τα πάνω. Περιχύνουμε με το υπόλοιπο βούτυρο και πασπαλίζουμε με την υπόλοιπη ζάχαρη. Βάζουμε να ψηθεί στους 160 βαθμούς για 20 λεπτά περίπου μέχρι να μαλακώσουν. Στη συνέχεια τα βγάζουμε από τον φούρνο, ανοίγουμε τη ζύμη σε φύλλο και σκεπάζουμε τα μήλα. Τρυπάμε τη ζύμη με ένα πιρούνι και ψήνουμε στους 180 βαθμούς για περίπου 20 λεπτά μέχρι να πάρει χρώμα η ζύμη μας. Μόλις είναι έτοιμη την αναποδογυρίζουμε και την σερβίρουμε ζεστή.

 

ΜΗΛΟΠΙΤΑ

Οδηγιες

Υλικά:

• 2 κουταλιές βούτυρο ή μαργαρίνη
• 3 μήλα
• 1/4 φλυτζάνι ζάχαρη
• 1 κ.σ. κανέλα
• 1 φλυτζάνι καρύδια
• 1/2 βιτάμ
• 1 φλυτζάνι ζάχαρη
• 1 1/2 φλυτζάνι αλεύρι για όλες τις χρήσεις
• 1 κ.γ. μπέικιν πάουντερ
• 1 κ.σ. χυμό λεμονιού
• ξύσμα από λεμόνι
• 4 αυγά

Εκτέλεση:

Προθερμαίνετε τον φούρνο στους 200 βαθμούς.

Βάζετε σε ένα ταψάκι το βούτυρο και το λιώνετε στο φούρνο για 2-3 λεπτά.

Καθαρίζετε τα μήλα και τα κόβετε είτε σε ροδέλες είτε σε μισοφέγγαρα αφαιρώντας τα κουκούτσια.

Τα στρώνετε στο ταψί καλύπτοντάς όλο το ταψί με μήλο.

Πασπαλίζετε με τη ζάχαρη, την κανέλα και τα καρύδια.

Βάζετε το ταψάκι πάλι στο φούρνο για 10 λεπτά.

Κοσκινίζετε το αλεύρι και προσθέτετε το μπέικιν πάουντερ.

Βάζετε σε ένα μπολ το βούτυρο με τη ζάχαρη και χτυπάτε μέχρι να ασπρίσουν.

Προσθέτετε τους κρόκους από τα αυγά.

Χτυπάτε τα ασπράδια σε μαρέγκα.

Ρίχνετε τη μαρέγκα στο μπολ με τη ζάχαρη και ανακατεύετε.

Προσθέτετε το αλεύρι και χτυπάτε μέχρι να γίνει μια λεία ζύμη.

Ρίχνετε τη ζύμη πάνω από τα μήλα ομοιόμορφα.

Ψήνετε για 1 ώρα περίπου.

Όταν είναι έτοιμη την βγάζετε από το ταψί για να έρθουν τα μήλα από πάνω.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗ ΣΥΝΤΑΓΗ ΣΤΟ GREEKCOOK.GR

7 πράγματα που τα παθιασμένα ζευγάρια κάνουν κάθε μέρα

Όλοι έχουμε δει αγαπημένα ζευγάρια, τα οποία μαλώνουν σπάνια, περνούν πάρα πολύ χρόνο μαζί και δείχνουν συνέχεια πως είναι ερωτευμένοι ο ένας για τον άλλο.

Λογικό είναι, λοιπόν, να αναρωτιόμαστε ποιο είναι το μυστικό της... επιτυχίας τους.

Μπορεί όσοι είναι ερωτευμένοι να μην το καταλαβαίνουν, αλλά κάνουν τα παρακάτω 7 πράγματα καθημερινά, επειδή νοιάζονται τον σύντροφό τους και είναι ευτυχισμένοι.

Δεν πηγαίνουν ποτέ τσακωμένοι στο κρεβάτι

Όλα τα ζευγάρια τσακώνονται, αλλά τα ερωτευμένα πάντα λύνουν τα προβλήματά τους πριν κοιμηθούν και φυσικά όχι στο κρεβάτι. Ουσιαστικά το να μην λύνει κάποιος αυτό που τον απασχολεί πριν το τέλος της ημέρας, έχει σαν αποτέλεσμα να απομονώνεται όλο και περισσότερο, ακόμη και στον χώρο που μοιράζεται με τον άλλον.

Ανταλλάζουν παθιασμένα φιλιά

Μπορεί στην αρχή, όλα τα ζευγάρια να φιλιούνται παθιασμένα, αλλά αυτό χάνεται καθώς περνάει ο χρόνος. Τα ερωτευμένα ζευγάρια δεν σταματούν ποτέ να φιλιούνται και να αγκαλιάζονται σαν τον πρώτο καιρό.

Δεν ξεχνούν να πουν σ' αγαπώ

Ότι και αν τους συμβεί, όσο απασχολημένοι και αν είναι, τα παθιασμένα ζευγάρια λένε καθημερινά σ΄ αγαπώ. Δεν το λένε από υποχρέωση, αλλά επειδή το νιώθουν και θέλουν να το θυμίζουν συνεχώς στον άλλον.

Βγαίνουν ρομαντικά ραντεβού

Ακόμη και αν έχουν οικογένεια ή πολύ πιεστικό πρόγραμμα, βρίσκουν πάντα χρόνο ο ένας για τον άλλον, ακόμη και αν είναι πολύ πιεσμένοι. Γενικά, στην προσωπική τους ζωή είναι προτεραιότητα ο ένας για τον άλλον και δεν διστάζουν να βγουν ραντεβού όπως την πρώτη πρώτη φορά.

Λύνουν τις διαφορές τους χωρίς να φωνάζουν.

Προτιμούν αντί να επιβάλλουν την γνώμη τους με φωνές και τσακωμούς, να συζητούν ήρεμα με επιχειρήματα. Επίσης, πάντα ακούει ο ένας τον άλλον και σέβεται την γνώμη του. Έτσι χτίζουν γερά τα θεμέλια της σχέσης τους και επικοινωνούν καλύτερα.

Σκέφτονται πάντα πως θα νιώσει ο άλλος

Πριν ο ένας εκ των δύο πάρει μία απόφαση, μπαίνει πάντα στην θέση του άλλου και σκέφτεται πως θα ένιωθε. Αυτό συμβαίνει γιατί το ζευγάρι είναι μία μονάδα πλέον, με αποτέλεσμα να επιλύνει προβλήματα σαν να αφορούν και τους δύο.

Ανακαλύπτουν μαζί

Θεωρούν πως πρέπει να ανακαλύψουν τα πάντα μαζί (από το πως είναι να ταξιδεύουν παρέα μέχρι να μένουν μαζί και να μοιράζονται πράγματα). Το βλέπουν ως περιπέτεια και όχι υποχρέωση.

Πηγή: 7 πράγματα που τα παθιασμένα ζευγάρια κάνουν κάθε μέρα [λίστα] | iefimerida.grhttp://www.iefimerida.gr/news/247031/7-pragmata-poy-ta-pathiasmena-zeygaria-kanoyn-kathe-mera-lista#ixzz3xz8OC8cq

»ΕΚΤΑΚΤΟ: Μην ΚΟΙΜΑΣΤΕ μαζί ΜΕ ΤΟ ΠΑΙΔΙ!»

Γράφει ο Ψυχολόγος – Οικογενειακός Σύμβουλος Γιάννης Ξηντάρας, xidaras.gr

Μην κοιμάστε μαζί με το παιδί.

Μην κοιμάστε μαζί με το παιδί.

Μην κοιμάστε μαζί με το παιδί.

Ίσως μόνο όταν είναι άρρωστο ή κάποιος άλλος ειδικός λόγος συντρέχει,

αλλιώς,

Μην κοιμάστε μαζί με το παιδί.

Μην κοιμάστε μαζί με το παιδί.

Μην κοιμάστε μαζί με το παιδί.

Δε βοηθάει το παιδί, δεν του κάνει καλό -ίσως όπως νομίζουμε- δε μαθαίνει να εμπιστεύεται τον εαυτό του, να αντιμετωπίζει τα πρώιμα προβλήματά του, να μαθαίνει να διαχειρίζεται θέματα όπως: το σκοτάδι, η ησυχία, η μοναξιά, ο φόβος, αντιθέτως

από μικρό αποκτά εξαρτήσεις… και »δεν μπορεί χωρίς τη μαμά και τον μπαμπά»

Μην κοιμάστε μαζί με το παιδί.

Μην κοιμάστε μαζί με το παιδί.

Μην κοιμάστε μαζί με το παιδί.

Ίσως μια τέτοια επιλογή να εξυπηρετεί τους γονείς, να βρίσκουμε ένα ανάχωμα στις μεταξύ μας αδυναμίες, μια ακαταμάχητη πρόφαση ώστε να μην…

ένα άλλοθι ώστε να…

αλλά, προσοχή: τα παιδιά μπορούν και πρέπει να μαθαίνουν να κοιμούνται μόνα τους. Μπορούν και πρέπει να αυτονομούνται από νωρίς, να έχουν το δικό τους χώρο, το δικό τους δωμάτιο, μέσα στο οποίο σιγά – σιγά θα διαμορφωθεί η δική τους προσωπικότητα, η δική τους ταυτότητα. Τα παιδιά (όπως ακριβώς και οι μεγάλοι) θέλουν το χώρο τους.

Ας τους το επιτρέψουμε!

Γι’αυτό: Μην κοιμάστε μαζί με το παιδί.

Γιάννης Ξηντάρας – Ψυχολόγος – Οικογενειακός Σύμβουλος

babyradio.gr

...

Βιβλίο Επιστήμη του Πνεύματος Δημοφιλη 1 2 3 4 Μπορούμε να κρίνουμε την εξέλιξή μας... Αυτό που νιώθεις αυτή την στιγμή... Το καλύτερο δώρο που μπορείς να κάνεις... Αν δεν μπορείς να βρεις κάτι θτικό να πεις, τουλάχιστον μην μιλάς. Δημιούργησε την ζωή σου έτσι... Αν υπάρχει ένα πράγμα που γνωρίζουμε πέρα από κάθε αμφιβολία, είναι ότι όλη η ζωή είναι μια εξελικτική διαδικασία. Τα πάντα, από το μικρότερο σωματίδιο που υπάρχει στο σύμπαν ως το σύμπαν ολόκληρο, βρίσκονται σε εξελικτική διαδικασία. Αμετάβλητη αλήθεια. Το σημείο διαστέλλεται. Το μόνο ερώτημα είναι αν συμβαίνει συνειδητά ή ασυνείδητα. Όπως συμβαίνει με κάθε επιδίωξη - αθλητική, διανοητική, ή πνευματική - ορισμένα σημάδια θα αρχίσουν να εμφανίζονται αφού ένα συγκεκριμένο ποσό πρακτικής έχει τεθεί σε εφαρμογή, και θα φανεί, όπως είναι φυσικό, στην συμπεριφορά μας. Αν δεν γίνει, τότε δεν έχουμε ακόμα πλήρως κατανοήσει τις έννοιες, για να περάσουμε στο επίπεδο της δράσης. 5 συμπεριφορές που σας δείχνουν ότι φτάνετε σε ένα υψηλότερο επίπεδο συνείδησης

Αν υπάρχει ένα πράγμα που γνωρίζουμε πέρα από κάθε αμφιβολία, είναι ότι όλη η ζωή είναι μια εξελικτική διαδικασία. Τα πάντα, από το μικρότερο σωματίδιο που υπάρχει στο σύμπαν ως το σύμπαν ολόκληρο, βρίσκονται σε εξελικτική διαδικασία. Αμετάβλητη αλήθεια. Το σημείο διαστέλλεται. Το μόνο ερώτημα είναι αν συμβαίνει συνειδητά ή ασυνείδητα. Όπως συμβαίνει με κάθε επιδίωξη - αθλητική, διανοητική, ή πνευματική - ορισμένα σημάδια θα αρχίσουν να εμφανίζονται αφού ένα συγκεκριμένο ποσό πρακτικής έχει τεθεί σε εφαρμογή, και θα φανεί, όπως είναι φυσικό, στην συμπεριφορά μας. Αν δεν γίνει, τότε δεν έχουμε ακόμα πλήρως κατανοήσει τις έννοιες, για να περάσουμε στο επίπεδο της δράσης.
5 συμπεριφορές που σας δείχνουν ότι φτάνετε σε ένα υψηλότερο επίπεδο συνείδησης
της Kyle McMillan

Αν υπάρχει ένα πράγμα που γνωρίζουμε πέρα από κάθε αμφιβολία, είναι ότι όλη η ζωή είναι μια εξελικτική διαδικασία. Τα πάντα, από το μικρότερο σωματίδιο που υπάρχει στο σύμπαν ως το σύμπαν ολόκληρο, βρίσκονται σε εξελικτική διαδικασία. Αμετάβλητη αλήθεια. Το σημείο διαστέλλεται. Το μόνο ερώτημα είναι αν συμβαίνει συνειδητά ή ασυνείδητα. Όπως συμβαίνει με κάθε επιδίωξη - αθλητική, διανοητική, ή πνευματική - ορισμένα σημάδια θα αρχίσουν να εμφανίζονται αφού ένα συγκεκριμένο ποσό πρακτικής έχει τεθεί σε εφαρμογή, και θα φανεί, όπως είναι φυσικό, στην συμπεριφορά μας. Αν δεν γίνει, τότε δεν έχουμε ακόμα πλήρως κατανοήσει τις έννοιες, για να περάσουμε στο επίπεδο της δράσης.

Ενώ, στην πραγματικότητα, δεν υπάρχει «υψηλότερο» επίπεδο συνείδησης (αυτό είναι μια εγωιστική ιδέα που βασίζεται στη σύγκριση) υπάρχουν, αναμφίβολα, διαφορετικοί τρόποι θεώρησης του κόσμου, με αποτέλεσμα, διαφορετικούς τρόπους ύπαρξης στον κόσμο - τρόποι ύπαρξης που μας ανοίγουν σε περισσότερη γαλήνη, αρμονία και ισορροπία, ακόμη και αν ο εξωτερικός κόσμος συνεχίζει να είναι ο ίδιος που ήταν πάντα, μια παιδική συμπεριφορά. Γίνετε μια εσωτερική στροφή.
Πώς ξέρουμε ότι πλησιάζουμε; Εδώ είναι 5 συμπεριφορές που θα τις έχετε αν πλησιάζετε.

1. Απώλεια ενδιαφέροντος για κουτσομπολιό
Όταν αρχίσουμε να ξυπνάμε, η αρνητικότητα γίνεται πολύ πιο αισθητή, ιδιαίτερα όταν εμφανίζεται με την μορφή του κουτσομπολιού. Δεν έχει πλέον την δύναμη να μας αποπλανήσει με τον τρόπο που το έκανε κάποτε. Μπορείς να ακούσεις το ΕΓΩ σου- την επίκριση και την ασυνείδητη ανάγκη να νιώσεις ανώτερος. Μπορείς επίσης να νιώσεις την δύναμη της βαρύτητας του κουτσομπολιού και την έλξη που ασκεί στους άλλους. Η διαφορά ανάμεσα σε κάποιον που αναφέρει γεγονότα, για κάποιον λόγο, και σε κάποιον που κουτσομπολεύει στην υπηρεσία του ΕΓΩ του, είναι αρκετά σαφής, και μπορεί να βρείτε τον εαυτό σας να συμμετέχει σε αυτό όλο και λιγότερο.

2. Απώλεια ενδιαφέροντος για τις βλαβερές συνήθειες
Η διαφορά μεταξύ βραχυπρόθεσμης και μακροπρόθεσμης ικανοποίησης αρχίζει να αποκαλύπτεται. Ορισμένα πράγματα που μας κάνουν να αισθανόμαστε «καλά» στην παρούσα στιγμή, δεν οδηγούν σε μια πιο ευτυχισμένη νοοτροπία μακροπρόθεσμα και αρχίζουμε να το συνειδητοποιούμε αυτό. Η ματαιότητα των πάντων από την ανησυχία (σε αντίθεση με την εποικοδομητική σκέψη), το πολύ φαγητό, την πολύ τηλεόραση, έχει αρνητική επίδραση στον νου μας και αυτό αρχίζει να γίνεται σαφές.

3. Περισσότερη δουλειά (παιχνίδι), λιγότερο στρες
Κάνουμε περισσότερα σε λιγότερο χρόνο. Είμαστε πιο αποτελεσματικοί από ό, τι ήμασταν κάποτε, επειδή είμαστε περισσότερο παρόντες. Δεν αντιστεκόμαστε στην στιγμή, δεν σκεφτόμαστε τι πρέπει ή τι δεν πρέπει να κάνουμε, κάνουμε ακριβώς αυτό που χρειάζεται και το κάνουμε καλά. Υπάρχει μια εσωτερική αίσθηση «παιχνιδιού» που συνοδεύει τα περισσότερα πράγματα, η οποία διώχνει το άγχος και φέρνει περισσότερη χαρά στον εαυτό σας και τους γύρω σας.

4. Περισσότερη συνεργασία, λιγότερος ανταγωνισμός
Η ανάγκη να «αποδείξεις κάτι» στον εαυτό σου ή στους άλλους αρχίζει να μειώνεται. Επειδή η τάση της σύγκρισης (εμφάνιση, εισόδημα, επίπεδο δεξιοτήτων ή γνώσεων) έχει μειωθεί. Οποιοδήποτε έργο ξεκινάτε, γίνεται πια ελεύθερος χώρος, ακόμη και το έργο της ίδιας της ζωής. Επειδή υπάρχει λιγότερη ανάγκη να «κερδίσουμε», η συνεργασία αρχίζει να εμφανίζεται και συνειδητοποιούμε ότι η πράξη της βοήθειας προς τους άλλους, είναι επίσης πράξη βοήθειας προς τον εαυτό μας.

5. Εκτίμηση
Μετά την προηγούμενη συμπεριφορά, αν και δεν σταματούμε την επιδίωξη των στόχων μας, θα είμαστε λιγότερο επικεντρωμένοι στην «ευτυχία» που η ολοκλήρωσή τους θα μας φέρει. Αντίθετα, βρίσκουμε την ευτυχία στα μικρά πράγματα που πριν τα αντιλαμβανόμασταν μόνο σαν σκαλοπάτια που μας οδηγούν στο στόχο. Αρχίζουμε να παρατηρούμε τα καλά του κόσμου που ζούμε, μαζί με τα κακά και αυτή η εκτίμηση μας παρέχει την ενέργεια και το όραμα για να συνεχίσουμε το έργο της "διόρθωσης" του κόσμου και του εαυτού μας

Freud, Ψυχανάλυση και προσωπικότητα

“Η συνείδηση μοιάζει με σιντριβάνι που παιχνιδίζει στον ήλιο και ξαναβυθίζεται στη μεγάλη υπόγεια δεξαμενή του υποσυνείδητου από όπου πηγάζει”. Sigmund Freud

Η μελέτη της προσωπικότητας προκαλεί το ενδιαφέρον των ειδικών και μη του τομέα της ψυχολογίας. Η προσωπικότητα μπορεί να εξεταστεί και να μελετηθεί υπό το πρίσμα διαφορετικών θεωριών, κοινός τόπων των οποίων είναι η μελέτη του ατόμου. Η προσωπικότητα μπορούμε να πούμε πως αντιπροσωπεύει τα χαρακτηριστικά τα οποία εξηγούν τους τύπους συναισθήματος, σκέψης και συμπεριφοράς.

Μια από τις πολλές υπάρχουσες θεωρίες οι οποίες μελετούν τα στοιχεία της προσωπικότητας είναι η Ψυχαναλυτική Θεωρία, ιδρυτής της οποίας είναι ο Αυστριακός ιατρός-ψυχίατρος Sigmund Freud. Η θεωρία του για την ανάπτυξη της προσωπικότητας αλλά και της ύπαρξης του ασυνείδητου αποτέλεσαν ορόσημο για την ανάδειξή της. Παρότι οι επιστημονικές του θεωρίες εγείρουν μέχρι και σήμερα έντονη αμφισβήτηση και προβληματισμό  (λόγω έλλειψης επιστημονικών τεκμηρίων), είναι γεγονός πως  επηρέασε όσο κανένας άλλος την εξέλιξη της ψυχολογίας και της ψυχιατρικής.

Η έννοια του ασυνείδητου είναι αυτή που δελεάζει τον αναγνώστη και τον παροτρύνει να εμβαθύνει περισσότερο στην μελέτη των Ψυχαναλυτικών θεωριών. Αυτό που είχε προτείνει ο S.Freud ήταν πως ο άνθρωπος επηρεάζεται από καταπιεσμένες επιθυμίες και σκέψεις  οι οποίες βρίσκονται σε κάποιο μέρος που το άτομο δεν έχει πρόσβαση. Τα όνειρα αποτελούσαν για τον Freud μια διέξοδο όλων αυτών των επιθυμιών, ένας τρόπος δηλαδή εξόδου των ασυνείδητων στοιχείων στην επιφάνεια. Η δομή της προσωπικότητας, σύμφωνα με τη θεωρία του, χωρίζεται σε τρεις κατηγορίες στο Εκείνο, το Εγώ και το Υπερεγώ. Τα τρία αυτά στάδια δεν είναι ξεχωριστά αλλά αντίθετα αλληλοσυμπληρώνονται και αλληλεξαρτώνται.

Εκείνο: Περιλαμβάνει έμφυτα στοιχεία τα οποία ενυπάρχουν στον άνθρωπο τα οποία κληρονομεί. Το Εκείνο αποτελεί ένα κομμάτι του ασυνείδητου στο οποίο βρίσκονται  όλες οι καταπιεσμένες σκέψεις και επιθυμίες  του ανθρώπου. Περιέχονται όλα τα πρωτόγονα ένστικτα για ζωή, σεξ, νερό και τροφή.

Εγώ: Περιλαμβάνει επίκτητα στοιχεία τα οποία το άτομο έχει αφομοιώσει από την αλληλεπίδραση του με το κοινωνικό του περιβάλλον. Το εγώ  λειτουργεί όχι με βάση την επιθυμία για ικανοποίηση (όπως συμβαίνει στο Εκείνο) αλλά με βάση την πραγματικότητα. Σύμφωνα με το Εγώ ο άνθρωπος προσπαθεί να σκεφτεί λογικά προσπαθώντας να ισορροπήσει ανάμεσα στη δημιουργική σκέψη και την απόλαυση.

Υπερεγώ: Όλα τα στοιχεία που βρίσκονται σε αυτό το στάδιο αποκτώνται από το άτομο στην ηλικία των τεσσάρων ετών. Είναι αυτή η περίοδος κατά την οποία το παιδί αποκτά όλα εκείνα τα ηθικά στοιχεία από τους γονείς που θα το βοηθήσουν στη μετέπειτα ζωή του. Γι’ αυτό το λόγο το Υπερεγώ αντικρούει τις επιθυμίες του Εκείνο οι οποίες οδηγούν το άτομο στο  να ενεργήσει αυθόρμητα. Έτσι το άτομο προσπαθεί να ανταποκριθεί στις επιτάσεις της κοινωνίας, των θεσμών και της οικογένειας.

Εάν η ισορροπία μεταξύ των τριών αυτών σταδίων διαταραχθεί τότε εμφανίζονται συμπτώματα άγχους, στρες και δυσπροσαρμοστικότητας καθώς το άτομο νιώθει πως δε μπορεί να ανταποκριθεί αφενός στις επιθυμίες του και αφετέρου στις αξίες που έχει υιοθετήσει από τα σημαντικά πρόσωπα του περιβάλλοντος του. Επιπλέον, το άτομο μπορεί να προβεί στην εμφάνιση αμυντικών μηχανισμών έτσι ώστε να λύσει τις υπάρχουσες συγκρούσεις. Οι αμυντικοί μηχανισμοί του ατόμου (απώθηση, άρνηση κ.α.) θεωρούνται αποτελεσματικοί  μόνο αν είναι παροδικοί και όχι μόνιμοι. Εάν η διάρκειά τους είναι μακρόχρονη αυτό μπορεί να οδηγήσει στην εμφάνιση ψυχολογικών διαταραχών όπως η κατάθλιψη και ο ναρκισσισμός. Για την αποτελεσματική αντιμετώπιση των διαταραχών η Ψυχαναλυτική προσέγγιση-Θεραπεία ακολουθεί διάφορες τεχνικές, μερικές από τις οποίες είναι:

• Ανάλυση των ονείρων
• Ελεύθεροι συνειρμοί
• Αντι-μεταβίβαση

TEΛΕΙΟ: Ποιο μαγικό χάρισμα σου δόθηκε, σύμφωνα με την ημερομηνίας γέννησής σου;

Από την άποψη της αριθμολογίας, η ημερομηνία γέννησής σου δεν είναι τυχαία και εκτός από την τύχη, μπορεί να σου αποκαλύψει μαγικά δώρα που δεν υποψιάζεσαι καν ότι μπορείς να κατέχεις...

Για να μάθεις το μυστικό σου δώρο, πρόσθεσε τα ψηφία της ημερομηνίας σου, το μήνα και το έτος γέννησης, μέχρι να έχεις ένα μονοψήφιο αριθμό. Για παράδειγμα, αν έχεις γεννηθεί στις 12/3/1978, το μονοψήφιο άθροισμα θα είναι 4. (1+2+3+1+9+7+8=6+25=31=4).
 Στη συνέχεια μπορείς να δεις παρακάτω, την σημασία του μονοψήφιου αριθμού σου, που προέκυψε από το αποτέλεσμα:
 1. Έχεις μια ισχυρή θέληση και είσαι ειδήμονας στο να ελέγχεις τους ανθρώπους γύρω σου. Το κρυμμένο ταλέντο σου είναι να πείθεις και να υπνωτίζεις τους άλλους. Δηλαδή να μπορείς να κυριαρχείς στο μυαλό του κάθε ατόμου και να καθοδηγείς ομάδες ανθρώπων.
2. Είσαι πολύ ευαίσθητος/η και συμπονετικός/η. Το δώρο σου βρίσκεται στα χέρια σου. Θα πρέπει να τα χρησιμοποιήσεις για να ανακουφίσεις τον πόνο των άλλων, αλλά και να αποκαταστήσεις γρήγορα την ενέργειά σου, ερχόμενος/η σε επαφή με τη φύση.
3. Είσαι ένα «όργανο» της μοίρας. Τι εννοώ; Γεννήθηκες κάτω από ένα τυχερό αριθμό και η επιτυχία θα σε ακολουθεί σε όλη τη ζωή σου. Ο παλιός κανόνας «Να προσέχεις τι εύχεσαι» ισχύει για εσένα, δεδομένου ότι το δώρο σου είναι ότι οι σκέψεις και οι επιθυμίες σου, μπορούν να γίνουν γρήγορα πραγματικότητα.
 4. Είσαι πολύ μετρημένος/η και λογικός/η. Είναι δύσκολο για οποιονδήποτε να θέσει μια κατάρα ή να σε επηρεάσει αρνητικά με οποιονδήποτε τρόπο, γιατί έχεις μια πολύ ισχυρή ενεργειακή ασπίδα που σε προστατεύει.
 5. Μπορεί να διαθέτεις μια πολύ ανεπτυγμένη και απίστευτα ισχυρή διαίσθηση. Αυτό καθορίζει και το δώρο σου, το οποίο είναι να μπορείς να προβλέπεις το μέλλον με εξαιρετική ακρίβεια. Λάβε υπόψη σου τα προαισθήματα, επειδή κατά την πλειοψηφία τους, είναι αλήθεια.
6. Είσαι βαθιά συναισθηματικός/η. Τα συναισθήματά σου είναι και το πιο ισχυρό όπλο σου. Έχεις μια ευκολία να αντιλαμβάνεσαι το τι αισθάνονται οι άλλοι και έτσι να μπορείς να τους κατανοείς ή να διαβάζεις τις σκέψεις τους, χωρίς πρόβλημα.
7. Είσαι ένα άτομο ιδιαίτερα πνευματικό. Το δώρο, που σου δόθηκε σε αυτή την ζωή, είναι να ονειρεύεσαι προφητικά όνειρα. Αν τα ερμηνεύσεις σωστά, μπορείς να αποφύγεις πολλές δύσκολες καταστάσεις και να λύνεις τα προβλήματα σου πολύ πιο εύκολα.
8. Είσαι εξαιρετικά προσεκτικός/η. Δεν σου αρέσει να ψεύδεσαι και θα προσπαθήσεις να εκθέσεις τους απατεώνες ή τους ψεύτες. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η μοίρα σου, σε έχει προικίσει με το ταλέντο του να είναι σε θέση να διακρίνεις τα ψέματα από την αλήθεια.
 9. Είσαι μια δημιουργική προσωπικότητα. Μπορεί να διαθέτεις καλλιτεχνικές δεξιότητες και συχνά να δεις πράγματα και καταστάσεις που άλλοι δεν μπορούν. Το δώρο σου, είναι ότι μπορείς να επικοινωνήσεις με κάποιον θανόντα και έστω και υποσυνείδητα να λαμβάνεις πληροφορίες από τον άλλο κόσμο.
 Πηγή: astrology.gr