Δημιουργικές διαβάσεις στους δρόμους!

Ένας Γάλλος καλλιτέχνης του δρόμου με το ψευδώνυμο OakOak εκπλήσσει ευχάριστα τους συμπολίτες του με μια πολύ απλή αλλά συνάμα εμπνευσμένη κίνηση.

Ο OakOak ενσωματώνει με μαεστρία την τέχνη του στο καθημερινό περιβάλλον, δίνοντας σε διάφορα αντικείμενα νέες, διαφορετικές έννοιες. Με… καμβά το δρόμο και τις λευκές λωρίδες καταφέρνει να δημιουργήσει διασκεδαστικούς χαρακτήρες και καταστάσεις.

https://perierga.gr

H διαφορετικότητα της γυναικείας ομορφιάς στον κόσμο!

Στο δυτικό κόσμο τα πρότυπα και τα στάνταρ της γυναικείας ομορφιάς είναι καθορισμένα και έχουν να κάνουν κυρίως με έναν συγκεκριμένο τύπο εξωτερικής εμφάνισης που συνοδεύεται από ένα όμορφο πρόσωπο και ένα καλλίγραμμο σώμα. Αν και η έννοια της ομορφιάς είναι υποκειμενική και εξαρτάται κάθε φορά από το μάτι του θεατή, από το πώς αντιλαμβάνεται δηλαδή ο κάθε άνθρωπος την έννοια του ωραίου. Και αυτό είναι, βέβαια, πέρα για πέρα αληθινό εάν ρίξετε μια ματιά στους διαφορετικούς ορισμούς της ομορφιάς ανά τον κόσμο. Αυτό που κάποιος βρίσκει όμορφο κάποιος άλλος μπορεί να το θεωρήσει άσχημο ή εξωφρενικό. Άλλωστε δεν ζούμε όλοι σύμφωνα με τις ίδιες προδιαγραφές και αρχές. Είμαστε διαφορετικοί. Έτσι είναι και η ομορφιά… Σε άγνωστους λαούς του πλανήτη η έννοια «γυναικεία ομορφιά» είναι εντελώς διαφορετικό πράγμα από ό,τι εμείς οι «πολιτισμένοι» γνωρίζουμε. Και οι γυναίκες που ακολουθούν θεωρούνται «πολύ όμορφες» στους πολιτισμούς τους.

1. The Mursi, Αιθιοπία

Όσο πιο μεγάλος είναι ο δακτύλιος που τοποθετούν στα χείλη τους οι γυναίκες Mursi στην Αιθιοπία τόσο πιο καταξιωμένες, σεξουαλικές και ισχυρές προσωπικότητες είναι.

2. The Kayan, Ταϊλάνδη

Η ομορφιά εδώ έχει να κάνει με τον μακρύ λαιμό. Με το πέρασματων χρόνων οι γυναίκες τοποθετούν δακτυλίους στο λαιμό τους με σκοπό να κερδίσουν την προτίμηση των αρσενικών.

3. The Masai, Κένυα

Όλα εδώ έχουν να κάνουν με τα αυτιά και πιο συγκεκριμένα με τις… γεγάλες τρύπες στα αυτιά των γυναικών. Όσο μεγαλύτερες τόσο το καλύτερο και για τις ίδιες αλλά και για τους άντρες.

4. Αμαζόνιος

Βασικό κριτήριο ομορφιάς στις γυναίκες του Αμαζονίου είναι το body painting. Χρησιμοποιώντας αίμα ζώων αλλά και διάφορα φυτά οι γυναίκες συμπεριφέρονται στο σώμα τους σαν να είναι ένας ζωντανός καμβάς.

5. Μέση Ανατολή

Κρυμμένη ομορφιά! Από τις λίγες περιπτώσεις στον κόσμο που η ομορφιά δεν έχει πρόσωπο και δεν είναι αυτό που βλέπει κάποιος εξωτερικά σε μια γυναίκα, αλλά αυτό που υπάρχει κάτω από τα τεράστια φορέματα και τις σκουρόχρωμες μπούργκες.

6. The Maori, Νέα Ζηλανδία

Όσο πιο πολύ χρώμα υπάρχει στα χείλη και το πηγούνι τόσο πιο ελκυστική είναι μια γυναίκα Maori. Τα τατουάζ στο συγκεκριμένο σημείο του προσώπου είναι απαραίτητα στις γυναίκες της εν λόγω πολυνησιακής φυλής.

7. Μαυριτανία

Η ομορφιά εδώ έχει να κάνει με το… βάρος. Όσο πιο παχουλή είναι μια γυναίκα τόσο πιο ποθητή γίνεται. Οι μητέρες μάλιστα προσπαθούν να παχύνουν τα κορίτσια τους από τη νεαρή ηλικία δίνοντάς τους μεγάλες ποσότητες από γάλα καμήλας καθημερινά.

http://perierga.gr

]

Πώς δημιουργείται ένα κύμα καύσωνα

ίγοι τρόποι αντιμετώπισης υπάρχουν απέναντι σε ένα κύμα καύσωνα, κι αυτό γιατί συνήθως καλύπτουν μια ευρεία γεωγραφική περιοχή. Αν τύχαινε ολόκληρος ο κόσμος βέβαια να βιώσει κάποια στιγμή ένα κύμα καύσωνα, οι επιλογές για την αντιμετώπισή του θα ήταν ανύπαρκτες.

Η επιστημονική εξήγηση για τα κύματα καύσωνα

Είναι σημαντικό να αναφέρουμε ότι για τα κύματα καύσωνα δεν υπάρχει επίσημος ορισμός. Γενικά, ένα κύμα καύσωνα συμβαίνει όταν υπάρχουν πολλές ημέρες ή εβδομάδες με υψηλότερες από τις συνηθισμένες θερμοκρασίες για μια περιοχή, κατά τη διάρκεια μιας συγκεκριμένης χρονικής περιόδου του έτους.

Για μια περιοχή, όπως για την Οτάβα των ΗΠΑ μπορεί οι 35 βαθμοί Κελσίου τον Ιούλιο να θεωρηθούν ως κύμα καύσωνα, αλλά για το Τέξας να είναι μια μέση θερμοκρασία των καλοκαιρινών μηνών.

Τα θερμικά αυτά κύματα συμβαίνουν επομένως, όπου αναπτύσσεται ένα σύστημα υψηλής πίεσης σε μια περιοχή. Αυτό το σύστημα υψηλής πίεσης σχηματίζει ένα «καπάκι» πάνω από την πληγείσα περιοχή, παγιδεύοντας τη θερμότητα που διαφορετικά θα ανέβαινε ψηλότερα στον αέρα και θα κρύωνε. Αυτό το φαινόμενο μειώνει επομένως την πιθανότητα σχηματισμού βροχοπτώσεων και παράλληλα συνεχίζει να «κρατά» τη θερμότητα που έχει αναπτυχθεί πάνω από μια περιοχή.

Αυτά τα συστήματα υψηλής πίεσης κινούνται με πιο αργούς ρυθμούς και αλλάζουν δυσκολότερα κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού. Αυτό σημαίνει ότι η θερμότητα μπορεί να παραμένει για μέρες πάνω από μια περιοχή.

Για παράδειγμα, το κύμα καύσωνα που έπληξε τις ΗΠΑ το 2012, κατά τη διάρκεια του οποίου είχαν καταγραφεί πάνω από 8.000 θερμοκρασίες-ρεκόρ, παρέμεινε στη μέση της χώρας, επειδή οι άνεμοι ήταν αδύναμοι στα τέλη Ιουνίου και στις αρχές Ιουλίου, για να μετακινήσουν αυτά τα κύματα. Η μετακίνηση ενός τέτοιου συστήματος υψηλής πίεσης και άρα η πτώση της θερμοκρασίας συντελείται επομένως, μόνο όταν υπάρχουν ισχυρά ρεύματα αέρα.

Ο ανθρώπινος παράγοντας

Το παγκόσμιο κύμα καύσωνα που πλήττει την Ευρώπη και την Αμερική αυτό το καλοκαίρι μπορεί να αποδοθεί επομένως σε ένα συνδυασμό παραγόντων. Αφενός, στην έλλειψη τέτοιων δυνατών ανέμων και αφετέρου στον αντίκτυπο της ανθρώπινης δραστηριότητας.

Πέρα από την επιστημονική λοιπόν εξήγηση, που συνοδεύει την ύπαρξη ενός κύματος καύσωνα, η γενικότερη τάση των υψηλότερων θερμοκρασιών που διαρκούν μεγαλύτερες περιόδους αποδίδεται και σε διάφορα αέρια που παράγονται από την ανθρώπινη δραστηριότητα.

Σύμφωνα με μια πρόσφατη μελέτη του Μαρτίου του 2018, που δημοσιεύτηκε στο «Nature Climate Change», οι επιστήμονες κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η αλλαγή του κλίματος που προκαλείται από τον ανθρώπινο παράγονται θα ξεπεράσει τις φυσικές αιτίες ως κύρια πηγή της έντονης θερμότητας μέσα στο 2020 με 2030.

https://perierga.gr

Η αγάπη για εμένα...

«Ο έρωτας είναι κάτι πολύ συγκεκριμένο, η αγάπη έχει πολλές μορφές. Ο έρωτας είναι σαφέστερος και ειλικρινέστερος από την αγάπη. Η αγάπη είναι μια λέξη η οποία προσφέρεται για πάρα πολλές χρήσεις. Αγάπη μητρική, συζυγική, αγάπη προς τον ανήμπορο ή προς αυτό που ονειρευόμαστε. Η αγάπη έχει πάντα τις εξηγήσεις της. Ο έρωτας δεν τις έχει. Αυτή η αγάπη δεν μας παρατάει σύξυλους να φύγει όπως μας παρατάει ο έρωτας. Είναι λέξη μεγάλης αντοχής. Δεν τη βλέπεις ξαπλωμένη κάτω και διαψευδόμενη όπως βλέπεις τον έρωτα. Η αγάπη είναι κι αυτή ένα αίσθημα που δε συμβαίνει ποτέ ταυτόχρονα και στους δύο και πεθαίνει πριν προλάβει να γεράσει. Αγάπη και έρωτας είναι μια διεκδίκηση, όχι μια κατάκτηση. Είναι μια πάλη». Κική Δημουλά

Όταν μου ζητήθηκε να γράψω αυτό το άρθρο για την αγάπη μέσα στο καλοκαίρι, σκέφτηκα να μιλήσω για καλοκαιρινούς έρωτες βουτηγμένους στην αλμύρα της θάλασσας και στον καυτό ήλιο που εξελίχθηκαν σε αληθινή αγάπη, όμως αυτό έμοιαζε τόσο ουτοπικό τότε. Έτσι λοιπόν, οι μήνες πέρασαν, το άρθρο ξεχάστηκε (πως θα το εξηγούσε αυτό ο Φρόυντ ψυχαναλυτικά;) και σήμερα που καταπιάνομαι έχουν αρχίσει ήδη τα κρύα.

Με αυτό το άρθρο ασχολούμαι τόσους μήνες, γράφω και σβήνω και δεν μπορώ να το ολοκληρώσω. Αναρωτιέμαι, αν τελικώς, είναι τόσο δύσκολο να μιλήσουμε για την αγάπη; Ίσως να είναι τόσο δύσκολο γιατί δεν έχουμε βιώσει την πραγματική αγάπη. Τι είναι η όμως η αγάπη σύμφωνα με την άποψη της ψυχολογίας;

Ας κάνουμε μια ιστορική αναδρομή ξεκινώντας από την αρχαιότητα. Υπήρχαν πολλές παραλλαγές για την λέξη αγάπη, όπως η φιλία, την οποία αντιλαμβάνονταν ως μια βαθιά αλλά χωρίς σεξουαλική διάσταση, οικειότητα, ανάμεσα σε στενούς φίλους ή μέλη μιας οικογένειας. Από την άλλη στην αρχαία Ρώμη, το Ludus, που περιγράφει τη διαδικασία του φλερτ. Επομένως, η αγάπη για τους αρχαίους, ήταν ένας πιο γενικευμένος όρος και δεν είχε να κάνει με την αποκλειστικότητα αλλά με ένα πανανθρώπινο συναίσθημα που αφορούσε τους ανθρώπους. Αυτό όμως που πρέπει να έχουμε στο μυαλό μας είναι πως για να μπορέσουμε να νοιαστούμε για τους άλλους, πρέπει πρώτα να φροντίσουμε τον εαυτό και να αγαπήσουμε ουσιαστικά τον εαυτό μας.

Παλιότερα όταν θα μου ζητούσαν να μιλήσω για την αγάπη θα περιέγραφα αυτά που κάνω εγώ, δηλαδή τον τρόπο που δείχνω εγώ την αγάπη μου στους άλλους. Τώρα όμως νιώθω την ανάγκη να μιλήσω για την αγάπη που εισπράττω τον τελευταίο καιρό, για τον απόλυτο, ολοκληρωτικό και καθηλωτικό έρωτα που έχει μετατραπεί σε αγάπη αληθινή. Η αγάπη φαίνεται στις πράξεις, γιατί στα λόγια όλοι καλοί είμαστε, όταν χρειάζεται όμως να την αποδείξουμε εκεί υστερούμε. Αγάπη είναι να ακούει μια μικρή δόση μελαγχολίας στον τόνο της φωνής σου και να έρχεται να σε δει, ακόμη κι αν δούλευε δώδεκα ώρες συνεχόμενα. Να νιώθει τόσα πολλά συναισθήματα που να τρομάζει κι ο ίδιος και να τα στριμώχνει σε μια τούρτα σοκολάτα και ένα μπουκέτο κόκκινα τριαντάφυλλα. Να σου ζητάει να του χαϊδέψεις τα μαλλιά και να τον παίρνει ο ύπνος στην αγκαλιά σου. Αγάπη είναι οι σιωπές, η οικειότητα που αναπτύσσεται μεταξύ δύο ανθρώπων που ήταν άγνωστοι και τώρα έχουν γίνει ένα. Αγάπη είναι να γελάμε με τα ίδια αστεία, να έχουμε τον δικό μας κώδικα επικοινωνίας και να μιλάμε με μια ματιά. Αγάπη είναι να κάνεις όνειρα για το κοινό μέλλον, να γίνεσαι μελό και να αναθεωρείς όλη την κοσμοθεωρία σου. Αγάπη είναι να παθαίνεις όλα τα παραπάνω, χωρίς να αλλοτριώνεσαι, χωρίς να χάσεις στιγμή την προσωπικότητα σου, αλλά, ακριβώς το αντίθετο, κάθε μέρα να γίνεσαι καλύτερος άνθρωπος.

Όπως διάβασα πριν μερικούς μήνες σε ένα άρθρο και ταυτίστηκα αμέσως: «Η καρδιά θέλει φωνές, ψίθυρους κι ουρλιαχτά στα πιο βαθιά σκοτάδια της νύχτας και στα πρώτα φώτα της μέρας. Θέλει σύντροφο και φίλο να ακούει, να αντιδρά, να μαλώνει και να ανέχεται. Να μοιράζεται αναποδιές, τρικλοποδιές κι επιτυχίες. Να στέκεται δίπλα χωρίς να βαρυγκωμάει και να είναι παρών ακόμη κι όταν είναι απών. Η καρδιά θέλει να περνάει καλά. Δε τη νοιάζει ο χρόνος κι ο χώρος, οι συνθήκες ή ο κόσμος. Η καρδιά θέλει άνθρωπο».

Στον άνθρωπο μου, με αγάπη…

Καραμολέγκου Νίνα

Ψυχολόγο

http://www.xamogelakia.comς

«Τροφή για σκέψη»… κυριολεκτικά όμως!

Οι θεραπευόμενοι συχνά με ρωτούν ‘τι να πάρω για το άγχος που με εμποδίζει να κοιμηθώ;’… ‘υπάρχουν κάποιες αντικαταθλιπτικές τροφές;’… ‘πώς θα βελτιώσω τη μάθηση – μνήμη – απόδοση με καλή διατροφή;’… ‘είναι αλήθεια πως οι ψυχώσεις επηρεάζονται από την έλλειψη θρεπτικών συστατικών;’…. ‘θα ξεπεράσω τις κρίσεις πανικού με συμπληρώματα βιταμινών;’….

Για τέτοιου τύπου ερωτήματα, υπάρχουν τα καλά νέα και τα κακά νέα:

Τα καλά νέα είναι ότι ναι, με τη δίαιτα που επιλέγουμε, μπορούμε να βοηθήσουμε τον οργανισμό μας ν’ αντεπεξέλθει σε μια δύσκολη φάση, να χαλαρώσει, αλλά και να διατηρεί γενικά την υγεία του και την καλή του διάθεση. Τα κακά νέα είναι πως η καλή διατροφή, δεν συνιστά αυτοτελή θεραπεία, όταν ήδη έχουμε μια σοβαρή ψυχολογική διαταραχή ή ένα γνωστικό έλλειμμα.

Με απλά λόγια ας δούμε ένα παράδειγμα: ναι μπορεί να νιώθουμε ‘πεσμένοι’, ανήσυχοι, χωρίς ενέργεια και διάθεση, απαθείς, βαριεστημένοι ή ακόμα και ‘καταθλιπτικοί’ ως αποτέλεσμα μιας κακής διατροφής που στερείται συστηματικά βασικών θρεπτικών συστατικών.

Αλλά δυστυχώς όχι, δεν μπορούμε να θεραπεύσουμε μια εγκατεστημένη κατάθλιψη ούτε με συμπληρώματα, ούτε με υπερδοσολογία θρεπτικών συστατικών. Όσο καταπληκτική κι εμπλουτισμένη να είναι η διατροφή μας, από μόνη της δεν είναι αρκετή.

Αυτό οφείλεται στο ότι ο εγκέφαλος μας είναι έτσι φτιαγμένος που επηρεάζεται από την έλλειψη, αλλά δεν ωφελείται εξίσου από το πλεόνασμα.

Ο εγκέφαλος μας αποτελείται από πάρα πολλά νευρικά κύτταρα που λειτουργούν σε πολύπλοκα δίκτυα κι εκκρίνουν χημικές ουσίες που ρυθμίζουν αυτή τη λειτουργία. Οι περισσότερες επιστημονικές έρευνες μας λένε τι συμβαίνει εάν υπάρχει έλλειψη ενός θρεπτικού συστατικού στον οργανισμό, π.χ. ένα αμινοξύ, κάποια βιταμίνη.

Η λειτουργία του εγκεφάλου μας επηρεάζεται αρνητικά σχετικά σύντομα, για παράδειγμα η σκέψη μας μπορεί να μην είναι καθαρή, να μη λειτουργεί καλά η μνήμη και η μάθηση, μόνο μετά από ένα μήνα ανεπαρκούς πρόσληψης βιταμινών Β. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι αν πάρουμε συμπληρώματα βιταμινών θα δούμε άμεσα θεαματική βελτίωση στις γνωστικές μας λειτουργίες.

Ούτε υπάρχουν μαγικές τροφές που θα μας κάνουν άμεσα πιο αποδοτικούς. Για παράδειγμα, υπάρχει πληθώρα τίτλων στο διαδίκτυο σχετικά με το πώς η σοκολάτα βελτιώνει τη μνήμη μέσω των αντιοξειδωτικών ουσιών που περιέχει. Η ποσότητα όμως που χρειάζεται ημερησίως για να παρατηρήσουμε κάποια αλλαγή, είναι αδύνατον να την φάει ένας φυσιολογικός άνθρωπος χωρίς να κάνει άλλη ζημιά στην υγεία του – μιλάμε για κιλά και όχι γραμμάρια σοκολάτας! Επιπλέον, τα ίδια αντιοξειδωτικά βρίσκουμε σε πολλά φρούτα και λαχανικά.

Ένα άλλο παράδειγμα είναι η τρυπτοφάνη, που διαφημίζεται ως αποτελεσματική στην αντιμετώπιση της κατάθλιψης και της αϋπνίας. Η τρυπτοφάνη είναι απαραίτητη για την παραγωγή σεροτονίνης, ενός σημαντικού νευροδιαβιβαστή, που ελέγχει μεταξύ άλλων τη διάθεση. Αν λοιπόν η διατροφή μας δεν έχει αρκετή τρυπτοφάνη, η διάθεση μας θα επηρεαστεί αρνητικά. Και το αντίστροφο; Όχι απαραίτητα. Γιατί ακόμα κι αν έχουμε περίσσεια τρυπτοφάνης και κατ’ επέκταση σεροτονίνης, δεν είναι καθόλου σίγουρο ότι θα αξιοποιηθεί από τον εγκέφαλο με τον τρόπο που θα θέλαμε.

Προσωπικά θεωρώ πολύ σημαντικό να προσπαθούμε να διατηρήσουμε και να βελτιώσουμε την ψυχοσωματική μας υγεία με όσο πιο φυσικούς τρόπους μπορούμε. Η καλής ποιότητας τροφή είναι απαραίτητη για να λειτουργεί ο εγκέφαλός μας με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Ενώ το σώμα μπορεί να λειτουργήσει αποτελεσματικά και με κάτι λιγότερο, το πνεύμα χρειάζεται και κάτι περισσότερο, ξεκινώντας από το πιάτο μας.

Όπως όμως σε όλα τα ζητήματα υγείας, η πρόληψη είναι ιδιαίτερα σημαντική!

Χονδρού Τζίνα

Ψυχολόγος

http://www.xamogelakia.com

Οι φίλοι κάνουν καλό στην υγεία περισσότερο από την οικογένεια

Πιστεύετε ότι το αίμα νερό δεν γίνεται; Ότι οι οικογενειακές σας σχέσεις είναι πιο σημαντικές από τις φιλικές σας; Λοιπόν, ξανασκεφτείτε το. Μελέτη από το Πανεπιστήμιο του Μίτσιγκαν δείχνει ότι οι φίλοι μπορεί να μας κάνουν πιο ευτυχισμένους και υγιέστερους σε σχέση με τους συγγενείς μας.

Όπως λέει ο William Chopik, αναπληρωτής καθηγητής ψυχολογίας και συγγραφέας της μελέτης: «Οι φίλοι είναι μια συνειδητή επιλογή. Οι οικογενειακές σχέσεις μπορεί να είναι σοβαρές, αρνητικές και μονότονες».

Η μελέτη περιελάμβανε δύο έρευνες. Η μία έγινε σε περίπου 300.000 άτομα, ηλικίας 15 έως 99 ετών, σε περισσότερες από 90 χώρες. Η μελέτη αυτή διαπίστωσε ότι όσοι έδιναν μεγάλη σημασία στις φιλίες τους ήταν πολύ πιο υγιείς και πιο ευτυχισμένοι (σύμφωνα με τις δικές τους αναφορές), ειδικά καθώς γερνούσαν. Η δεύτερη έρευνα χρησιμοποίησε δεδομένα από 7.481 άτομα ηλικίας άνω των 50 ετών στις ΗΠΑ. Τα ερωτήματά της αφορούσαν την ποιότητα των φιλικών τους σχέσεων – πόσο τους καταλάβαιναν οι φίλοι τους και πόσο τους απογοήτευαν. Ρωτήθηκαν επίσης πόσο έντονα συμφωνούσαν με τη δήλωση, «Η ζωή μου είναι κοντά στο ιδανικό». Τα επόμενα έξι χρόνια παρακολουθήθηκαν και ρωτήθηκαν αν είχαν παθήσεις, όπως διαβήτη, καρκίνο ή καρδιακές παθήσεις.

Όπου οι φιλίες κρίνονταν ως αγχωτικές, οι άνθρωποι ανέφεραν υψηλότερα ποσοστά παθήσεων. Όταν οι φίλοι χαρακτηρίζονταν υποστηρικτικοί, οι άνθρωποι ήταν πιο υγιείς. Οι περισσότερες φιλίες αναφέρθηκαν ως υποστηρικτικές. Ωστόσο, η οικογένεια βρέθηκε να επηρεάζει ελάχιστα την υγεία και την ευημερία ενός ατόμου. Οι σύζυγοι και τα παιδιά είχαν κάποια επίδραση, αλλά όχι τόσο όσο οι φίλοι.

Ο Chopik λέει ότι δεν προτείνει να αγνοήσουμε τις οικογένειές μας, αλλά να γνωρίζουμε ότι οι φίλοι μάς κάνουν να νιώθουμε καλύτερα. «Με τους φίλους σας είναι πιο πιθανό να κάνετε δραστηριότητες – προσφέρουν μια διέξοδο. Μπορείτε να πείτε διάφορα πράγματα σε αυτούς και να είναι λιγότερο επικριτικοί. Υπάρχει μια απόσταση ανάμεσά σας που παρέχει ένα επίπεδο ειλικρίνειας».

Η επιστημονική έρευνα δείχνει σταθερά οφέλη από τις φιλίες – μια ανασκόπηση 148 μελετών σε περισσότερους από 308.000 ανθρώπους διαπίστωσε ότι όσοι είχαν ισχυρές κοινωνικές σχέσεις αύξησαν τις πιθανότητες επιβίωσής τους κατά τη διάρκεια των επτά ετών της μελέτης κατά 50%. Οι ερευνητές επεσήμαναν ότι η αύξηση αυτή είναι συγκρίσιμη με τα οφέλη για την υγεία από την εγκατάλειψη του καπνίσματος. Άλλες έρευνες δείχνουν ότι οι άνθρωποι γενικά λένε ότι περνούν καλύτερα με φίλους παρά με συγγενείς αργότερα στη ζωή τους.

Ωστόσο, οι φιλίες συχνά ατονούν, όταν οι άνθρωποι συγκατοικούν, παντρεύονται ή αποκτούν παιδιά. Ο Chopik λέει ότι οι στενές φιλικές σχέσεις μπορεί να μειωθούν από πέντε ή έξι σε δύο ή τρεις και ότι η διατήρηση φιλικών σχέσεων υψηλής ποιότητας σε όλη μας τη ζωή είναι ευεργετική, καθώς αυξάνει την αυτοεκτίμηση και μειώνει το στρες.

Πηγή: iatrikanews

Ο δρόμος για την ευτυχία περνάει από το σεξ και το αλκοόλ;

Νέα έρευνα υποστηρίζει πως τα παραπάνω συστατικά εγγυώνται την ευτυχία περισσότερο από ό,τι κάνουν τα παιδιά και η θρησκεία.

Λένε πως τα λεφτά δεν μπορούν να αγοράσουν την ευτυχία, αλλά, σύμφωνα με μια έρευνα, η ευτυχία φαίνεται ότι μπορεί να αποκτηθεί μέσω του σεξ και του αλκοόλ. Ερευνητές του Πανεπιστημίου του Καντέρμπερι στη Νέα Ζηλανδία κατέληξαν στο συμπέρασμα πως το πάρτι και το σεξ σημείωναν υψηλότερες επιδόσεις στην «κλίμακα ευχαρίστησης», σε σχέση με τον εθελοντισμό, την θρησκεία και τα παιδιά.

Η έρευνα βασίστηκε σε έναν «χάρτη ευχαρίστησης», ο οποίος δημιουργήθηκε από τα μηνύματα που έστελναν οι συμμετέχοντες στην έρευνα, αξιολογώντας συγκεκριμένες δημοφιλείς δραστηριότητες ως προς το επίπεδο ευχαρίστησης, νοήματος και ενδιαφέροντος που προκαλούν. Χωρίς να προξενεί ιδιαίτερη έκπληξη στους ερευνητές, το σεξ βρέθηκε στην κορυφή και των τριών κατηγοριών. Τα πάρτι, από την άλλη, μπορεί να είχαν υψηλές βαθμολογίες στην κατηγορία της ευχαρίστησης, αλλά δεν τα πήγαν καλά στην νοηματοδότηση της ζωής. Αυτό που έκανε εντύπωση ήταν πως η χρήση του Facebook είχε σχετικά χαμηλές επιδόσεις στην κατηγορία της ευχαρίστησης.

Σύμφωνα με τον κεντρικό ερευνητή Carsen Grimm, όλοι όσοι έχουν υψηλές βαθμολογίες και στις τρεις πτυχές της ευτυχίας, όχι μόνο χαίρονται περισσότερο την ζωή τους, αλλά τείνουν να έχουν πιο πλούσιες εμπειρίες χαράς, νοήματος και ευτυχίας στην καθημερινότητά τους. Κατ’ επέκταση, σημειώνει ο Grimm, το κυνήγι της ευτυχίας με διάφορους τρόπους μπορεί να εμπλουτίσει την καθημερινότητα και την γενικότερη ευημερία του ατόμου.

Προτού όμως αποφασίσετε να τα παρατήσετε όλα για να ιδρύσετε κάποιο κοινόβιο, πρέπει να λάβετε υπόψη πως αρκετά στοιχεία της έρευνας – όπως το πώς επιλέχθηκαν οι δραστηριότητες της έρευνας, καθώς και δημογραφικά στοιχεία των συμμετεχόντων – παραμένουν ασαφή, οπότε η εγκυρότητα της μπορεί να τεθεί υπό αμφισβήτηση. Εφόσον πάντως γίνουν κατανοητές οι παράμετροι της ευχαρίστησης, ενδέχεται τα στοιχεία αυτά να αξιοποιηθούν από τους μελετητές εκείνους που ασχολούνται με ακόμα το πρόβλημα της κατάθλιψης και την αντιμετώπισή της.

https://www.clickatlife.gr

Η θεραπεία της κατάθλιψης ίσως κρύβεται σε ένα μανιτάρι

Ένα παραισθησιογόνο που βρίσκεται σε «μαγικά» μανιτάρια μπορεί να επαναφέρει τον εγκέφαλο ανθρώπων με κατάθλιψη που δεν αντιμετωπίζεται φαρμακευτικά, αυξάνοντας τις ελπίδες για μια μελλοντική θεραπεία, διατείνεται μια έρευνα.

Η μικρή μελέτη πραγματοποιήθηκε σε 19 ασθενείς, οι οποίοι έλαβαν μία εφάπαξ δόση της ψυχεδελικής ουσίας, ψιλοκυβίνη. Οι μισοί από τους ασθενείς έπαψαν να παρουσιάζουν κατάθλιψη και παρατηρήθηκαν αλλαγές στην εγκεφαλική τους δραστηριότητα, που διήρκεσαν για περίπου πέντε εβδομάδες.

Ωστόσο, η ερευνητική ομάδα από το Imperial College του Λονδίνου, τονίζουν ότι οι άνθρωποι δεν πρέπει να παίρνουν οποιαδήποτε ουσία μόνοι τους, χωρίς συνταγογράφηση και παρακολούθηση από γιατρό.

Υπήρξε μια σειρά από μικρές μελέτες που υποστηρίζουν ότι η ψιλοκυβίνη μπορεί να έχει κάποια θετική επίδραση στην κατάθλιψη, λειτουργώντας ως «λιπαντικό για το μυαλό» που επιτρέπει στους ανθρώπους να ξεφύγουν από τον κύκλο των καταθλιπτικών συμπτωμάτων. Αλλά η ακριβής επίπτωση που μπορεί να έχει στην εγκεφαλική δραστηριότητα δεν είναι γνωστή.

Η ομάδα του Imperial College πραγματοποίησε Λειτουργική Απεικόνιση Μαγνητικού Συντονισμού (fMRI) στον εγκέφαλο των συμμετεχόντων πριν από τη χορήγηση ψιλοκυβίνης, και την επόμενη ημέρα, όταν οι ασθενείς ήταν νηφάλιοι και πάλι.

Η μελέτη, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Scientific Reports, έδειξε ότι η ψιλοκυβίνη επηρέασε δύο βασικές περιοχές του εγκεφάλου:

– Η αμυγδαλή – η οποία εμπλέκεται έντονα στο πώς επεξεργαζόμαστε συναισθήματα όπως ο φόβος και το άγχος – έγινε λιγότερο ενεργη. Όσο μεγαλύτερη ήταν η μείωση, τόσο μεγαλύτερη ήταν η βελτίωση στα αναφερόμενα συμπτώματα.

– Επίσης, το δίκτυο προεπιλεγμένης λειτουργίας, μια συνεργασία διαφορετικών περιοχών του εγκεφάλου, έγινε πιο σταθερό μετά τη λήψη της παραισθησιογόνου ουσίας.

Ο Δρ Robin Carhart-Harris, επικεφαλής της έρευνας στο Imperial, δήλωσε ότι η η ψυχεδελική εμπειρία από την ψιλοκυβίνη προκαλεί «επαναφορά» του εγκεφάλου: «Οι ασθενείς χρησιμοποίησαν από μόνοι τους αυτήν την ορολογία, έλεγαν, “Έχω κάνει reboot” και ένας ασθενής είπε ότι ο εγκέφαλός του είχε ανασυγκροτηθεί και καθαριστεί».

Ωστόσο, απαιτούνται μεγαλύτερες μελέτες προτού μια παραισθησιογόνος ουσία, όπως η ψιλοκυβίνη γίνει αποδεκτή ως θεραπεία για την κατάθλιψη.

Ωστόσο, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι χρειάζονται νέες προσεγγίσεις στη θεραπεία της κατάθλιψης.

Πηγή: iatrikanews

Σεξ και εξουσία: τα πιο «άπιστα» επαγγέλματα

Νέα έρευνα του Ανδρολογικού Ινστιτούτου.

Πες μου με τι ασχολείσαι, να σου πω αν είσαι πιστός… Νέα ευρήματα από αναδρομική μελέτη του Ανδρολογικού Ινστιτούτου, με στοιχεία από 30.000 περιστατικά από το 1987 έως και το 2017, «ξεγύμνωσαν» τους Έλληνες επαγγελματίες και αποκάλυψαν ότι κάποιοι από τους πιο αξιοσέβαστους έχουν κάνει το «κέρατο» δεύτερη δουλειά…

Ο Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης, MD, PSC, PhD, ουρολόγος – ανδρολόγος, πρόεδρος του International Andrology και διευθυντής του Τμήματος Σεξουαλικής Υγείας στο Ιατρικό Κέντρο Αθηνών εξηγεί τη μεθοδολογία της έρευνας:

«Μελετήσαμε  τη συχνότητα της απιστίας με βάση το επάγγελμα και αναλογικά με τον ίδιο αριθμό ανδρών, 300 άτομα ανά επάγγελμα. Για λογούς καθαρά κατανόησης της στατιστικής μεθόδου επιλέξαμε τους πιο συχνά άπιστους, με βάση την επαγγελματική τους δραστηριότητα. Και ως μεγάλη συχνότητα απιστίας θεωρήσαμε αυθαίρετα αλλά κοινωνικά αποδεκτή φόρμουλα το δέκα διαφορετικούς συντρόφους στη διάρκεια πέντε ετών. Ως ελάχιστη την μία ή την καμία φορά».

Τα «επτά χρόνια φαγούρα» είναι καθοριστικά, διότι, σε όλα τα επαγγέλματα, η απιστία τουλάχιστον άπαξ στη διάρκεια ερωτικής σχέσης εφτά ετών ήταν σχεδόν ο κανόνας. Βέβαια το ερευνητικό ενδιαφέρον εστιάστηκε στο πόσες φορές απίστησε κάποιος.

Σύμφωνα με τον χειρουργό ουρολόγο – ανδρολόγο, συνεργάτη του Ανδρολογικού Ινστιτούτου Χρήστο Φλιάτουρα, κάποια επαγγέλματα φαίνεται να κουβαλούν γονιδιακά και κοινωνικά μια μεγαλύτερη τάση για…αμαρτίες.

«Στην έρευνα για λόγους κατανόησης συγκρίναμε τρία επαγγέλματα που μας φάνηκαν πιο άπιστα σε σχέση με τα άλλα. Πολιτικούς, γιατρούς και δικηγόρους. Βέβαια ξεχωρίσαμε τους πολιτικούς σαν πολιτικούς και μόνο και όχι σαν δικηγόρους-πολιτικούς, αφού είναι γνωστό πως στη Βουλή η Νομική είναι το alter ego της πολιτικής.

Με βάση το 10, οι πολιτικοί είχαν βαθμό απιστίας 8, τον πιο ψηλό βαθμό. Μετά ακολουθούσαν οι γιατροί, κυρίως χειρουργοί, με  βαθμό 7 και μετά οι δικηγόροι με 6».

Σύμφωνα με τους ειδικούς, η επιστήμη έχει, ήδη, αποδείξει πως το ανθρώπινο είδος κουβαλά υποδοχείς ντοπαμίνης και ανταμοιβής σε διαφορετική συχνότητα σε κάποιες κοινωνικές ομάδες. Πιο άπιστο γονιδιακά είναι το είδος που έχει τους 7R υποδοχείς σε μεγαλύτερη πυκνότητα και πιο πιστό οι ομάδες με 4R.

«Οι φορείς του 7 θεωρείται ότι είναι οι ανθρωπίδες, που, όταν πέρασαν από την Αφρική στην Ευρώπη, δεν σταμάτησαν στην Αλάσκα, αλλά πέρασαν τον Βερίγγειο Κόλπο όσο ακόμα ήταν πάγος και εξερεύνησαν την Αμερική… Οι φορείς των εφτά υποδοχέων φαίνεται πως είναι πιο ευρηματικοί και ανήσυχοι  κοινωνικά, αλλά και επαγγελματικά. Παίρνουν περισσότερα ρίσκα και διακινδυνεύουν ακόμη και τη ζωή τους για να ικανοποιήσουν τις ηδονές που κρύβουν τα γονίδια και οι εντολές τους», μας λέει ο κ. Κωνσταντινίδης.

Η περιέργεια και η αμφισβήτηση, η έρευνα και η συνεχής αναζήτηση κρύβονται σχεδόν πάντα πίσω από τους γονιδιακά εφτά υποδοχείς της ντοπαμίνης.

«Σε απλά ελληνικά κανένας με τέσσερις υποδοχείς δε θα ανέβαινε το Έβερεστ, ούτε θα γινόταν Κολόμβος. Επειδή σήμερα η πίστη στα στερεότυπα θολώνει τη σκέψη, πρέπει να πούμε πως οι άπιστοι επαγγελματίες θέλουν ηδονές σε μεγαλύτερη ένταση από τους σχετικά ήσυχους πιστούς. Και δεν γίνονται μοναχοί στον Αγίου Όρους, αλλά, αντίθετα, θέλουν εξουσία, δύναμη και τόλμη, που λειτουργούν σαν ναρκωτικά του εγκεφάλου, όπως περίπου και η κοκαΐνη. Ο εγκέφαλός μας είναι γενετικά άπιστος και ας μη γνωρίζουμε ακριβώς γιατί», προσθέτει πρόεδρος του International Andrology.

Τρία «καθώς πρέπει» επαγγέλματα

Η πολιτική, η ιατρική και η δικηγορία είναι τρία επαγγέλματα που, σύμφωνα με τους ειδικούς, που επεξεργάστηκαν τα στοιχεία της έρευνας, έχουν έναν κοινό χαρακτήρα. Είναι επιθετικά και σε βαθμό επιβίωσης δαρβινικά τα πιο δύσκολα.

Όπως επισημαίνουν οι ειδικοί του Ανδρολογικού Ινστιτούτου, οι μεν πολιτικοί έχουν εχθρούς μέσα στα κόμματά τους και αντιπάλους απέναντι από το κόμμα τους, άρα η μάχη για επιβίωση είναι αμείλικτα εξουθενωτική. Αν προσθέσεις και το μικρόβιο της εξουσίας, που λειτουργεί άκρως αφροδισιακά, το μίγμα είναι εκρηκτικό και για τον περίγυρο γοητευτικό.

Οι χειρουργοί με τη σειρά τους νοιώθουν σαν μικροί θεοί, όταν επεμβαίνουν για να σώσουν ζωές ή όταν ο απλός άνθρωπος απέναντι τους βλέπει σαν θεούς και τους πιστεύει περισσότερο και από τη μάνα του. Αυτό το είδος ερωτικής σχέσης, που αναπτύσσεται ανάμεσα στον άνθρωπο, που κρατά τη ζωή σου στα χέρια του, μπορεί και να μεταφραστεί σαν τον έρωτα, ως αντίδοτο του θανάτου. Η λατρεία και ο θαυμασμός από την μοιχεία είναι όψεις του ίδιου νομίσματος.

Οι δικηγόροι, τέλος, έχουν ένα πλεονέκτημα. Είναι ψυχίατροι, ψυχαναλυτές, αλλά πληρώνονται όταν είναι καλοί στο πολλαπλάσιο από μια απλή συνεδρία στο ντιβάνι. Οι περισσότεροι, δε, είναι καλοί ρήτορες και μαγεύουν με το πολύπλοκο λεξιλόγιό τους τους πελάτες, όπως το φίδι μαγεύει το πουλί πριν το καταπιεί… Οι δικηγόροι είναι εξομολογητές  και κοινωνιολόγοι ξέρουν τόσα για την ανθρώπινη ψυχή, αφού οι πελάτες τους είναι αμαρτωλοί συνήθως, θεμιτά ή αθέμιτα.

Ο θρίαμβος της κοινής λογικής με Δημοσθένεια ρητορεία είναι ακαταμάχητος σε μια ερωτική σχέση. Οι δικηγόροι και να θέλουν ν’ αγιάσουν είναι δύσκολο, όταν έχουν μια γοητευτική πελάτισσα που θέλει να χωρίσει.

Λίγα λόγια για τους υποδοχείς ντοπαμίνης

Οι τέσσερις και εφτά υποδοχείς της ντοπαμίνης 4R and 7R εμφανίστηκαν όταν οι πρώτοι ανθρωπίδες έφυγαν από την Αφρική 60.000 έως 130.000 χρόνια πριν.

Η μεγάλη πυκνότητά τους συνδυάζεται με εφευρετικότητα και φαντασία  και συσχετίζεται με την περίοδο της μεγαλύτερης μετανάστευσης πληθυσμών στην ανθρώπινη ιστορία.

Η μεγαλύτερη πυκνότητά τους εμφανίστηκε σε πληθυσμούς κοντά στον Αμαζόνιο (70%) και οι ανθρωπολόγοι υποψιάζονται ότι είναι απόγονοι των ανθρωπίδων, που δεν σταμάτησαν στον Βερίγγειο Κόλπο, αλλά προχώρησαν ακόμη 8.000 μίλια, φτάνοντας τόσο χαμηλά και ρισκάροντας τη ζωή τους – ανήσυχοι και τολμηροί.

Σε κολλεβιστικές κοινωνίες οι υποδοχείς αυτοί έχουν ελάχιστη πυκνότητα, ενώ σε ανταγωνιστικές και σε ατομιστικές κοινωνίες έχουν την μέγιστη πυκνότητα.

Δηλαδή οι ήσυχες κοινωνίες είναι εναντίον των εφτά υποδοχέων και οι ατομικιστικές υπέρ.

«Αν μεταφράσουμε την ανθρώπινη ιστορία νευροβιολογικά  και γονιδιακά, μπορεί να υπάρχει μια εξήγηση, γιατί όλοι δεν γινόμαστε πολιτικοί, γιατροί και δικηγόροι, αλλά οι πλέον ανταγωνιστικοί και ηγετικοί ίσως να επιλέγονται και από τη μαμά φύση και όχι μόνο από τη μαμά τους στο κρεβάτι του έρωτα.

Σε μια κοινωνία όπως η δική μας, που το σπίτι του γείτονα θα γκρεμιστεί, αφού γκρεμίστηκε και το δικό μου, όλα είναι πιθανά. Να σημειωθεί ότι η Ελλάδα και το Ομάν είναι οι δυο χώρες που οι πολίτες τους θα ξόδευαν λεφτά για να καταγγείλουν έναν πετυχημένο πολίτη» καταλήγει ο κ. Φλιάτουρας.

Πηγή: Ανδρολογικό Ινστιτούτο Αθηνών

Μια ορμόνη είναι που θα φέρει τον ρομαντισμό

Μια ένεση της ορμόνης που εκκινεί την εφηβεία μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τη θεραπεία ψυχολογικών σεξουαλικών προβλημάτων, υποστηρίζει μια ερευνητική ομάδα από τη Βρετανία, με επικεφαλής και έναν έλληνα επιστήμονα.

Η φυσική ορμόνη που ονομάζεται κισπεπτίνη έχει συνδεθεί με τα ρομαντικά συναισθήματα που είναι απαραίτητα για το αναπαραγωγικό σύστημα του σώματος.

Οι ερευνητές από το Imperial College του Λονδίνου χορήγησαν σε 29 υγιείς νεαρούς άνδρες ενέσεις κισπεπτίνης και ανακάλυψαν ότι η ορμόνη αύξησε την ανταπόκριση του εγκεφάλου σε εικόνες ζευγαριών σε σεξουαλικές ή ρομαντικές καταστάσεις.

Η μαγνητική τομογραφία έδειξε αυξημένη δραστηριότητα στις περιοχές του εγκεφάλου που ενεργοποιούνται κατά τη σεξουαλική διέγερση και τον ρομαντισμό. Το αποτέλεσμα δεν αναπαράχθηκε όταν οι εθελοντές έβλεπαν μη ερωτικές εικόνες.

Ο καθηγητής Waljit Dhillo, ο οποίος ηγήθηκε της έρευνας, δήλωσε ότι τα ευρήματα θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για τη θεραπεία συναισθηματικών παραγόντων που μπορεί να οδηγήσουν σε υπογονιμότητα. Ο εγκέφαλος παίζει σημαντικό ρόλο στην αναπαραγωγή, αλλά αυτός ο ρόλος είναι μόνο εν μέρει κατανοητός, όπως δήλωσε.

«Οι αρχικές διαπιστώσεις μας είναι καινούριες και συναρπαστικές, καθώς δείχνουν ότι η κισπεπτίνη παίζει ρόλο στην τόνωση μερικών από τα συναισθήματα και τις αντιδράσεις που οδηγούν στο σεξ και την αναπαραγωγή», είπε ο καθηγητής Dhillo. «Σε τελική ανάλυση, είμαστε πρόθυμοι να εξετάσουμε κατά πόσο η κισπεπτίνη θα μπορούσε να είναι μια αποτελεσματική θεραπεία για ψυχοσεξουαλικές διαταραχές και ενδεχομένως να βοηθήσει αμέτρητα ζευγάρια που αγωνίζονται να συλλάβουν».

Η κισπεπτίνη φάνηκε επίσης να συμμετέχει στη ρύθμιση της διάθεσης και τη μείωση των αρνητικών συναισθημάτων, όπως διαπίστωσαν οι ερευνητές, γεγονός που υποδηλώνει ότι μπορεί να βοηθήσει και στην καταπολέμηση της κατάθλιψης.

Η μελέτη διαπίστωσε ότι οι ενέσεις κισπεπτίνης δεν επηρέασαν τη θετική διάθεση, αλλά μείωσαν την αρνητική, επηρεάζοντας τις περιοχές του εγκεφάλου που σχετίζονται όχι μόνο με τη ρομαντική αγάπη, αλλά και τη μητρική αγάπη, ακόμη και την άνευ όρων αγάπη.

Ο συν-συγγραφέας της έρευνας, Δρ Αλέξανδρος Κομνηνός, επίσης από το Imperial College, δήλωσε:

«Η μελέτη μας δείχνει ότι η κισπεπτίνη ενισχύει τη σεξουαλική και ρομαντική δραστηριότητα του εγκεφάλου, ενώ παράλληλα μειώνει την αρνητική διάθεση. Αυτό αυξάνει την ενδιαφέρουσα πιθανότητα ότι η κισπεπτίνη μπορεί να βρει χρήσεις στη θεραπεία των ψυχοσεξουαλικών διαταραχών και της κατάθλιψης, οι οποίες αποτελούν σημαντικά προβλήματα υγείας που εμφανίζονται συχνά μαζί. Βεβαίως, θα χρειαστούν περαιτέρω μελέτες για να διερευνηθούν αυτές οι δυνατότητες».

Η ερευνητική ομάδα, τα πορίσματα της οποίας δημοσιεύθηκαν στην επιθεώρηση Journal of Clinical Investigation, σχεδιάζει να μελετήσει τις επιπτώσεις της κισπεπτίνης σε μια μεγαλύτερη ομάδα, αποτελούμενη από άνδρες και γυναίκες.

Πηγή: iatrikanews

Η καρδιά μας ζητά φίλους, συναναστροφές και κοινωνικότητα

Δείτε γιατί η μοναξιά μπορεί να διπλασιάσει τον κίνδυνο ενός ανθρώπου να πεθάνει από καρδιαγγειακές παθήσεις, σύμφωνα με νέα έρευνα που παρουσιάστηκε στο Δουβλίνο.

Η ομάδα των Δανών ερευνητών διαπίστωσε ότι η μοναξιά συνδέεται με διπλό κίνδυνο θνησιμότητας στις γυναίκες και σχεδόν διπλάσιο στους άνδρες.

«Η μοναξιά είναι πιο κοινή σήμερα από ποτέ και περισσότεροι άνθρωποι ζουν μόνοι», δήλωσε η επικεφαλής συγγραφέας Anne Vinggaard Christensen, από το Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο της Κοπεγχάγης στη Δανία. «Προηγούμενη έρευνα έχει δείξει ότι η μοναξιά και η κοινωνική απομόνωση συνδέονται με στεφανιαία νόσο και εγκεφαλικά επεισόδια, αλλά αυτό δεν έχει ερευνηθεί σε ασθενείς με διαφορετικούς τύπους καρδιαγγειακών νοσημάτων».

Η μελέτη αποκάλυψε επίσης ότι οι άνθρωποι που αισθάνονται μοναξιά ήταν τρεις φορές πιο πιθανό να αναφέρουν συμπτώματα άγχους και κατάθλιψης – αυτό ισχύει και για τους άνδρες και για τις γυναίκες. Αυτοί οι άνθρωποι ανέφεραν επίσης μια πολύ χαμηλότερη ποιότητα ζωής γενικότερα.

Η μελέτη παρουσιάστηκε στο EuroHeart 2018, το ετήσιο συνέδριο νοσηλευτικής της Ευρωπαϊκής Εταιρείας Καρδιολογίας. Περιλάμβανε δεδομένα από 13.463 ασθενείς που είχαν είτε ισχαιμική καρδιακή νόσο, αρρυθμία, καρδιακή ανεπάρκεια ή παθήσεις καρδιακών βαλβίδων.

Η ποιότητα του κοινωνικού τους δικτύου βαθμολογήθηκε μέσω της σύνδεσης δεδομένων από τα εθνικά μητρώα με τα αποτελέσματα της έρευνας DenHeart, η οποία πραγματοποιήθηκε σε όλους τους ασθενείς που πήραν εξιτήριο από πέντε κέντρα καρδιαγγειακής υγείας της Δανίας, μεταξύ Απριλίου 2013 και Απριλίου 2014.

Στην έρευνα ζητήθηκε από τους ασθενείς να απαντήσουν σε ερωτήσεις σχετικά με τη σωματική και ψυχική υγεία τους και να δηλώνουν το επίπεδο κοινωνικής υποστήριξης που έχουν. Η μοναξιά εξετάστηκε μέσω δύο ερωτήσεων: «Έχετε κάποιον να μιλήσετε, όταν το χρειάζεστε;» και «Νιώθετε μερικές φορές μοναξιά, ακόμη και αν είστε με κάποιον;».

Η Vinggaard Christensen πρόσθεσε ότι ήταν ζωτικής σημασίας να συγκεντρωθούν στοιχεία τόσο για τους ανθρώπους που ζούσαν μόνοι τους, όσο και για τους υπόλοιπους, επειδή όσοι ζουν μόνοι τους δεν νιώθουν απαραίτητα μοναξιά και ούτε όσοι ζουν με άλλους απαραιτήτως θωρακίζονται από την κοινωνική απομόνωση.

«Η μοναξιά είναι ένας ισχυρός προγνωστικός παράγοντας πρόωρου θανάτου, χειρότερης ψυχικής υγείας και χαμηλότερης ποιότητας ζωής σε ασθενείς με καρδιαγγειακές παθήσεις και πολύ ισχυρότερος προγνωστικός παράγοντας από το απλώς να ζει κάποιος μόνος, τόσο στους άνδρες όσο και στις γυναίκες», ανέφερε. «Ζούμε σε μια εποχή που η μοναξιά είναι περισσότερο παρούσα και οι πάροχοι υγείας πρέπει να το λάβουν αυτό υπόψη κατά την αξιολόγηση των κινδύνων».

 https://www.clickatlife.gr