5 σωματικές ενδείξεις ότι είστε ερωτευμένοι!

Σύμφωνα με την καθηγήτρια Ανθρωπολογίας Helen Fisher, το ανθρώπινο σώμα είναι μια τόσο «καλοκουρδισμένη» μηχανή, που χρειάζεται μόλις ένα δευτερόλεπτο για να αντιληφθεί ενστικτωδώς αν κάποιος το ελκύει ή όχι. Συγκεκριμένα, το σώμα μας για να διασφαλίσει ότι δεν θα του ξεφύγουν τα… κελεπούρια, φροντίζει να εκπέμψει εκείνα τα σημάδια που θα μας τραβήξουν την προσοχή του, φωνάζοντάς μας ουσιαστικά ότι «κάτι ενδιαφέρον συμβαίνει». Δείτε τι παθαίνει το σώμα μας σε αυτές τις περιπτώσεις: *Οι παλμοί ανεβαίνουν  Υπάρχει προφανώς πολύ συγκεκριμένος λόγος που συνδυάζουμε την έννοια του έρωτα με την εικόνα μιας καρδιάς. Κι αυτός είναι ότι κάθε φορά που βλέπουμε κάποιον ο οποίος μας «αναστατώνει», εκείνη αρχίζει να χτυπά με μεγαλύτερη ένταση. Έχει μάλιστα πραγματοποιηθεί έρευνα, που δοκίμασε να αποδείξει το παραπάνω… από την ανάποδη: Οι παλμοί των συμμετεχόντων αυξήθηκαν με τεχνητό τρόπο, και στην συνέχεια τοποθετήθηκαν δίπλα σε αγνώστους – ναι, τελικά αποδείχθηκε ότι μπορεί η «φλόγα» του έρωτα να ανάψει τεχνητά (οι δυνατοί παλμοί οδήγησαν σε φλερτ), αφού η καρδιά συνδέεται άμεσα με αυτό το κεφάλαιο της ανθρώπινης δραστηριότητας.  Το παραπάνω, αν θέλουμε να εμβαθύνουμε ακόμη περισσότερο, εξηγείται και επιστημονικά: Κάθε φορά που συναντάμε κάποιον ο οποίος μας ελκύει, ο εγκέφαλός μας εκκρίνει έναν νευροδιαβιβαστή, την νορεπινεφρίνη (αντίστοιχης λειτουργίας με την αδρεναλίνη), η οποία μας ωθεί να πλησιάσουμε και να μιλήσουμε στο αντικείμενο του οργανικού πόθου μας. Η καρδιά απλώς αναγκάζεται να ακολουθήσει τον φρενήρη ρυθμό των διεργασιών που συμβαίνουν μέσα μας.   *Τα χέρια μας ιδρώνουν... Οι ιδρωμένες παλάμες αποτελούν τυπικό σωματικό αντανακλαστικό του οργανισμού μας, όταν ο τελευταίος δέχεται ερέθισμα έλξης. Το ίδιο κοκτέιλ χημικών ουσιών που κάνει την καρδιά μας να χτυπά δυνατά, προκαλεί επίσης διέγερση των ιδρωτοποιών αδένων μας. Η ντοπαμίνη, η νορεπινεφρίνη και η σεροτονίνη δημιουργούν συνδυασμένα το αίσθημα του ενθουσιασμού, ενώ ταυτόχρονα «κόβεται» ελαφρώς η ανάσα μας και, φυσικά, οι παλάμες μας γίνονται… ακατάλληλες για χειραψία. Το φαινόμενο των ιδρωμένων χεριών είναι πιο έντονο στους άνδρες, καθώς, όπως υποστηρίζει η ίδια ανθρωπολόγος, τα αρσενικά είναι περισσότερο οπτικά ευερέθιστα από τις γυναίκες, γι’ αυτό και οι ανδρικοί εγκέφαλοι εκκρίνουν περισσότερες χημικές ουσίες, από εκείνες που «βάζουν φωτιά» στους χιλιάδες πόρους κάθε τετραγωνικού εκατοστού των χεριών μας.  *Η ακοή… μάς μιλά  Δεν είναι λίγες οι έρευνες που έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι οι γυναίκες προτιμούν τις βαθιές φωνές των ανδρών, κυρίως επειδή τις ταυτίζουν με τις έννοιες της αρρενωπότητας και της «εξουσίας», καθώς και με το μεγάλο σωματικό μέγεθος. Αντίστοιχα, άλλες έρευνες υποδεικνύουν ότι όσο πιο δελεαστικό φαίνεται το πρόσωπο ενός άνδρα σε μια γυναίκα, τόσο πιο πολύ εκείνη… ανεβαίνει οκτάβες και η φωνή της γίνεται λεπτότερη. Σε κάθε περίπτωση, όταν νιώθουμε έλξη για κάποιον, προσπαθούμε αυθόρμητα να συντονίσουμε τις φωνητικές μας χορδές ώστε η φωνή μας να ακούγεται σαν γλυκιά μελωδία στα αφτιά του ανθρώπου που κάθεται απέναντί μας. Την επόμενη φορά που θα βρεθείτε σε ραντεβού, προσπαθήστε να προσέξετε πώς αλλάζει η φωνή σας, αλλά και τι σας λέει το ένστικτο του αφτιού σας για την φωνή που προσπαθεί να σας «κατακτήσει».  *Οι κόρες μας διαστέλλονται  Μπορεί να μην «πονάει το δοντάκι μας» στην κυριολεξία όταν ερωτευόμαστε, αλλά λίγο πιο πάνω από το στόμα μας, κάποια άλλα όργανα του προσώπου μας επηρεάζονται δεόντως. Μιλάμε για τα μάτια, οι κόρες των οποίων διαδραματίζουν ενεργό ρόλο στην σηματοδότηση της έλξης. Όταν αντικρίζουμε κάποιο ελκυστικό θέαμα, ο εγκέφαλος παράγει ντοπαμίνη, η οποία προκαλεί την σύσπαση των μυών στην άκρη των ματιών, και αντίστοιχα την διαστολή των κορών. Ωστόσο, αξίζει να δούμε τι γίνεται από την «ανάποδη»: Οι έρευνες λένε πως ενώ οι ετεροφυλόφιλοι άνδρες βρίσκουν τις γυναίκες με μεγάλες, διεσταλμένες κόρες πιο θηλυκές και όμορφες, οι περισσότερες ετεροφυλόφιλες γυναίκες δείχνουν προτίμηση σε μεσαίου μεγέθους κόρες, οι οποίες –όπως μαρτυρά αυτή εδώ η μελέτη - δείχνουν σεξουαλικό ενδιαφέρον, αλλά όχι σε υπερβολικό επίπεδο. Από την άλλη, οι γυναίκες προτιμούν τις μεγάλες, διεσταλμένες ανδρικές κόρες περισσότερο, όταν δεν ψάχνουν για μακροχρόνια σχέση, αλλά για μια «άτακτη» νύχτα.  *Γινόμαστε «καθρέφτες»  «Η μίμηση είναι η πιο ειλικρινής μορφή κολακείας», είχε γράψει ένας Βρετανός λογοτέχνης, και η επιστήμη τον δικαίωσε, υποδεικνύοντας πως υποσυνείδητα, όταν βρισκόμαστε απέναντι από το αντικείμενο του θαυμασμού και το πόθου μας, αναπαράγουμε τις κινήσεις του. Όταν για παράδειγμα ο συνομιλητής μας σκύψει στο τραπέζι, πλησιάζοντάς μας, κάνουμε κι εμείς το ίδιο. Μάλιστα, έχει διαπιστωθεί πως ο συνομιλητής μας εκτιμά δεόντως αυτό το «καθρέφτισμα». Επιπλέον, έτσι εξηγεί η επιστήμη και το γεγονός πως τα ερωτευμένα ζευγάρια που μεγαλώνουν μαζί, αρχίζουν να μοιάζουν μεταξύ τους ολοένα και περισσότερο: Είναι επειδή συνεχίζουν να μιμούνται ο ένας τον άλλον σε επίπεδο κινήσεων και συνηθειών, με αποτέλεσμα να γίνονται ο ένας η «προβολή» του άλλου. Πηγή: in2life.gr

Πηγή: www.tsixlofoyska.gr

Γιατί δεν πρέπει να καταψύχουμε ξανά αποψυγμένο φαγητό;

Είναι γνωστό ότι δεν πρέπει ποτέ να καταψύχουμε ξανά το ήδη αποψυγμένο φαγητό. Γιατί όμως; Τι κίνδυνος υπάρχει;

Καταψύχουμε = τα βάζουμε στην κατάψυξη να παγώσουν
Αποψύχουμε = τα βγάζουμε από την κατάψυξη να ξεπαγώσουν

Βγάζουμε δύο μπριζόλες από την κατάψυξη και τις αφήνουμε νααποψυχθούν για να τις μαγειρέψουμε πιο μετά. 

Έχουμε στο μυαλό μας να κάνουμε ένα υπέροχο φαγητό: μπριζόλες με πατάτες στο φούρνο. 

Όμως ένα αναπάντεχο τηλεφώνημα, μας ακυρώνει τα σχέδια κι έτσι οι μπριζόλες μας δεν πρόκειται να μαγειρευτούν. 

Στα κατεψυγμένα λουκανικοπιτάκια που έχουμε στην κατάψυξή μας, είχαμε διαβάσει κάποτε εντελώς τυχαία πως αν ξεπαγώσουν, δεν κάνει να τα καταψύξουμε ξανά... 

Το αγνοούμε όμως αυτό και καταψύχουμε ξανά τις μπριζόλες για να τις μαγειρέψουμε κάποια άλλη στιγμή. 

Αυτή την κάποια άλλη στιγμή, ξανα-επιχειρούμε να αποψύξουμε τις ίδιες μπριζόλες αλλά πάλι τα σχέδιά μας ακυρώνονται και ενώ έχουν αποψυχθεί πλήρως, τις καταψύχουμε ξανά... 

Συγχαρητήρια, μόλις δηλητηριάσατε τις μπριζόλες σας και στην τρίτη απόπειρα αν τις φάτε... κινδυνεύετε σοβαρά! 

Γιατί χαλάει - λήγει το φαγητό;

Προτού όμως δούμε γιατί η απόψυξη και επανα-κατάψυξη του φαγητού είναι επικίνδυνη, ας δούμε γιατί χαλάει το φαγητό και γιατί λήγει, μιας και δεν απέχουν πολύ όλα αυτά. 

Αν αφήσουμε κάποια τρόφιμα σε θερμοκρασία περιβάλλοντος, αναπτύσσονται σε αυτά διάφοραβακτήρια. Όσο περισσότερο τα αφήσουμε, τόσο περισσότερα βακτήρια αναπτύσσονται. 

Κάποια από αυτά τα βακτήρια όμως, είναι πολύ επικίνδυνα για την υγεία μας και καθιστούν το φαγητό ακατάλληλο για κατανάλωση. 


Στην κατάψυξη η διαδικασία αυτή γίνεται στο ελάχιστο, στο ψυγείο γίνεται πιο γρήγορα και εκτός ψυγείου, γίνεται πάρα πολύ γρήγορα. 

Έτσι, πχ το φρέσκο γάλα που λήγει την τάδε ημερομηνία (όταν το έχουμε στο ψυγείο), αυτό σημαίνει ότι αυτοί που το παράγουν, ξέρουν ότι μετά από x μέρες, θα έχουν αναπτυχθεί τόσα βακτήρια που πλέον από εκείνη την ημερομηνία και μετά θα είναι επικίνδυνο να το καταναλώσουμε. 

Γι’ αυτό λοιπόν λήγει το φαγητό. 

Γιατί η απόψυξη φαγητού και επανα-κατάψυξη είναι επικίνδυνη

Τώρα, όταν καταψύχουμε το φαγητό, επιβραδύνουμε στο μέγιστο την ανάπτυξη των βακτηρίων. Έτσι, τα κατεψυγμένα τρόφιμα είναι κατάλληλα προς κατανάλωση για πολύ καιρό. 

Αν όμως τα αποψύξουμε, κατά τη διαδικασία αυτή, ξεκινάει η ανάπτυξη των επικίνδυνων βακτηρίων που μπορεί πχ να πάρει 2-3 μέρες μέχρι να έχει επαρκή και μεγάλο αριθμό ώστε να είναι επικίνδυνο για την υγεία μας. 

Αν όμως το καταψύξουμε ξανά, αυτά που αναπτύχθηκαν κατά την απόψυξη, παραμένουν! 

Έτσι την επόμενη φορά που θα τα ξεπαγώσουμε θα υπάρχουν και αυτά, αλλά και κατά τη διαδικασία ξεπαγώματος, τα επόμενα που θα αναπτυχθούν θα είναι πολύ περισσότερα! 

Έτσι είναι πολύ πιθανόν με τη 2η απόψυξη, το φαγητό να είναι ακατάλληλο για να το φάμε. 

Σωστή κατάψυξη - απόψυξη και υγιεινή φαγητού

Έτσι οι κανόνες που θα πρέπει να τηρούμε για να κάνουμε σωστή κατάψυξη - απόψυξη φαγητού και να μη ...δηλητηριάσουμε το φαγητό μας, είναι οι εξής: 

1) ποτέ μην ξανα-καταψύχετε το φαγητό αφού ξεπάγωσε, 

2) κάντε απόψυξη βάζοντάς το στο ψυγείο κι όχι να το αφήσετε εκτός, 

3) κάντε το απόψυξη στο φούρνο σας σε ειδικό πρόγραμμα αν έχει, 

4) αν τελικά δεν πρόκειται να το μαγειρέψετε ΜΗΝ το καταψύξετε πάλι: απλά μαγειρέψτε το ΕΣΤΩ "πρόχειρα" (πχ αν ήταν να το κάνετε στο φούρνο, απλά βράστε το), αφήστε το να κρυώσει και ΤΟΤΕ καταψύξτε το πάλι! 

Αν τώρα κοπεί το ρεύμα για λίγη ώρα, τα φαγητά στην κατάψυξησυνήθως δεν προλαβαίνουν να ξεπαγώσουν κι έτσι όταν ξανα-έρθει τότε δεν υπάρχει πρόβλημα. 

Αν όμως κοπεί το ρεύμα για πολλές ώρες, τότε προσέξτε!! Δεν χρειάζεται να τα πετάξετε αυτά που ξεπάγωσαν, απλά... φορέστε ποδιά μαγειρέψτε τα και αφού κρυώσουν, τότε καταψύξτε τα πάλι. 

Όλα τα παραπάνω αφορούν φαγητά που είναι ευαίσθητα, όπως κρέατα, τυροκομικά, κλπ. 

Φασολάκια, αρακάδες και διάφορα τέτοια φαγητά που δεν είναι τόσο ευαίσθητα, δεν έχουν ιδιαίτερο πρόβλημα.

Πως να βγαίνετε καλύτερα στις φωτογραφίες

10 απλά και εύκολα κόλπα που θα σας βοηθήσουν να βγαίνετε καλύτερα στις φωτογραφίες. Πάρτε πολλές λήψεις, κρατήστε ελάχιστες Οι επαγγελματίες κρατάνε περίπου το 1 έως 10% των λήψεων που έχουν πραγματοποιήσει σε μία φωτογράφηση. Τα μοντέλα, δεν πηγαίνουν απλά σε ένα σκηνικό, παίρνουν μία πόζα και τέλος. Αλλάξτε τη γωνία λήψης, αλλάξτε τη φορά σας, κάντε δοκιμές. Με τις δοκιμές και τα παρακάτω tips θα έχετε πολύ καλύτερες φωτογραφίες τελικά. Στάση σώματος και γωνίες Στηθείτε με τέτοιο τρόπο ώστε ο λαιμός σας να φαίνεται περισσότερο μακρύς και βγάλτε λίγο πιο έξω το σαγόνι σας. Μην καμπουριάζετε. Κρατήστε τους ώμους σας προς τα πίσω. Αν στέκεστε, στρίψτε ελαφρά και στερεώστε το βάρος του σώματος στο πίσω πόδι. Μην έχετε τα πόδια σας ενωμένα και τους ώμους ίσιους σαν στρατιωτάκια σε παράταξη. Γύρε τε ελάχιστα προς την κάμερα και δώστε γωνίες στο σώμα και το πρόσωπό σας. Αν ο φωτογράφος είναι πιο κοντός από εσάς, επιβεβαιώστε ότι ο φακός βρίσκεται από πάνω σας. Μετακινηθείτε λοιπόν σε ένα σημείο που θα μπορεί να στέκεται σε ψηλότερο επίπεδο ή που εσείς μπορείτε να είστε κάτω από τον φακό. Οι λήψεις κεφαλιού, είναι επίσης καλύτερες όταν φαίνεται μόνο το ένα αυτί. Εκφράσεις Γελάστε και χαμογελάστε. Κρατήστε τη γλώσσα σας πίσω από τα δόντια σας. Εστιάστε το βλέμμα σας ελαφρά πάνω από τον φακό. Δοκιμάστε να μην κοιτάζετε απευθείας την κάμερα και δοκιμάστε επίσης διάφορες εκφράσεις προσώπου. Οι αυθόρμητες φωτογραφίες είναι καλύτερες και πιο ενδιαφέρουσες από εκείνες που ο φωτογράφος σας λέει να πείτε «τζατζίκι», με αποτέλεσμα να έχετε μία βεβιασμένη έκφραση και μάτια σφιγμένα. Μάτια Το κλειδί στη φωτογραφία είναι τα μάτια σας. Είναι δύσκολο να διατηρήσετε μία πόζα και να κρατήσετε και τα μάτια σας προσηλωμένα. Οπότε, πάρτε την πόζα σας, κλείστε μετά τα μάτια και ανοίξτε τα ξανά. Απομακρύνετε το βλέμμα σας από την κάμερα και επιστρέψτε μετά σε αυτή. Κάντε κάτι που κανείς δεν περιμένει. Μιλήστε στο φωτογράφο. Στρέψτε τα μάτια σας προς την πηγή φωτός. Η αντανάκλαση μίας πηγής φωτός στην κόρη του ματιού σας, θα δώσει στο βλέμμα σας ζωντάνια. Αν είστε έξω, σταθείτε στη σκιά και κοιτάξτε προς τον ήλιο. Αν είστε σε εσωτερικό χώρο, ρίξτε το βλέμμα σας σε ένα παράθυρο, υπό γωνία. Ρουχισμός Αν ξέρετε ότι θα φωτογραφηθείτε, ένα παραπάνω, φορέστε χρώματα που σας κολακεύουν. Μην φοράτε ρούχα με τρελά σχέδια γιατί κινδυνεύετε να κλέψουν εκείνα την προσοχή στη φωτογραφία και όχι εσείς. Αποφύγετε τα καρό ή ριγέ πουκάμισα. Επίσης, επιβεβαιώστε ότι τα ρούχα σας δεν είναι τσαλακωμένα ή με κακό «ζώσιμο» γιατί μπορεί να σας προσθέσει κιλά. Μικρές, αναγκαίες πινελιές Βεβαιωθείτε πως είστε χτενισμένοι. Κατά το δυνατόν. Αν έχετε κάποιο «ψεγάδι» στο δέρμα σας, καλύψτε το. Φροντίστε ώστε τα δόντια σας να είναι καθαρά και αν τα μάτια σας είναι κόκκινα, χρησιμοποιήστε σταγόνες. Φωτισμός Μην βγάζετε φωτογραφίες όταν είστε κάτω από το φως το ήλιου ή με το φλας να είναι πολύ κοντά στο πρόσωπό σας. Δεν θα σας κολακεύσει καθόλου και θα δημιουργήσει σκληρές σκιάσεις. Πηγαίνετε στη σκιά και αν χρησιμοποιείτε φλας, βεβαιωθείτε ότι το φλας θα «σκάσει» σε ένα τοίχο. Το μαλακό φως μπορεί να «κρύψει» επιτυχώς μερικές ρυτίδες. Φόντο Δεν θέλετε το φόντο της φωτογραφίας σας να αποσπά την προσοχή από εσάς. Εκτός αν πίσω σας βρίσκεται ο Μυστικός Δείπνος του Da Vinci που τότε, λόγω συναγωνισμού, καλό είναι να μην βρίσκεστε εσείς στη φωτογραφία. Επιλέξτε ένα καθαρό και απλό φόντο που θα είναι σε αντίθεση με εσάς. Αν έχετε σκούρα μαλλιά, μείνετε μακριά από το οποιοδήποτε σκούρο ή μαύρο φόντο. Αν φοράτε λευκά ρούχα, δεν θα θέλατε να στέκεστε μπροστά από ένα λευκό φόντο. Όπως θα δείτε και στην παρακάτω φωτογραφία, το θέμα της δεν είναι τα παιδάκια αλλά η κόκκινη μπογιά… Χορέψτε Προσπαθήστε να μην είστε σφιγμένοι. Χορέψτε και κουνήστε λίγο το κορμί σας για να χαλαρώσετε. Εκμεταλλευτείτε τα αντικείμενα Κάντε κάτι με τα χέρια σας, ή εκμεταλλευτείτε αντικείμενα που είναι γύρω σας. Αν έχετε ένα μήλο στα χέρια, παίξτε με αυτό. Αν φοράτε γυαλιά ηλίου και στέκεστε να φωτογραφηθείτε, βγάλτε τα και, κρατήστε τα στα χέρια σας. Οι συμβουλές αυτές δίνονται από την Mira Zaslove επαγγελματία φωτογράφο στο MenloParkτης Καλιφόρνια των ΗΠΑ και συνεργάτη του petapixel. Πηγή: digitallife.gr

Κατσαρίδες: Μεταλλάσσονται και για να γίνουν ανθεκτικές στα εντομοκτόνα

Οι κατσαρίδες αποδεικνύονται πολύ σκληρές για να πεθάνουν και μεταλλάσσονται με τέτοιο τρόπο ώστε να γίνονται πιο ανθεκτικές στα εντομοκτόνα και να επιζούν σαν είδος.

Οι κατσαρίδες είναι ένα από τα ζωικά είδη που έχουν 350 εκατομμύρια χρόνια εμπειρίας στο να παθαίνουν «ανοσία» στις εχθρικές συνθήκες του περιβάλλοντος και να επιζούν σαν είδος. Η τελευταία τους μάχη για επιβίωση είναι εναντίον του ανθρώπινου είδους που προσπαθεί να τις εξοντώσει με κατσαριδοκτόνα. Σύμφωνα με την αναφορά που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Science, σταδιακά οι κατσαρίδες αλλάζουν τις διατροφικές τους συνήθειες, με αλλαγές που συμβαίνουν στους νευρώνες της γεύσης, ώστε να μην πέφτουν θύματα των κατσαριδοκτόνων που βασίζονται στην προτίμησή τους για συγκεκριμένες γεύσεις, όπως αυτή της γλυκόζης.

Η «τακτική της γλυκόζης» χρησιμοποιείται από τις εταιρείες απεντόμωσης από τη δεκαετία του 1990. Ψεκάζουν τους χώρους με δηλητήριο «κρυμμένο» σε γλυκόζη. Οι κατσαρίδες από κάποια στιγμή κι έπειτα δεν αντιδρούν στο δηλητήριο. Ο λόγος είναι γιατί μέσα στα χρόνια, οι αισθητήρες της γεύσης τους, προσαρμόστηκαν ώστε να μην αντιλαμβάνονται πια την γλυκόζη ως κάτι γλυκό (άρα και νόστιμο), αλλά ως κάτι πικρό (άρα και απεχθές). Άρα, δεν «τσιμπάνε» πια.

Η μεταστροφή αυτή των κατσαρίδων οδηγεί στην ανθεκτικότητά τους στα δηλητήρια που χρησιμοποιούν οι άνθρωποι για να τις καταστρέψουν, ανθεκτικότητα που έχουν επιδείξει όλα αυτά τα εκατομμύρια χρόνια που υπάρχουν στη γη, περισσότερα από τον άνθρωπο. Έτσι, όπως γράφουν και στο Gizmodo, την επόμενη φορά που θα δείτε μία κατσαρίδα στο δρόμο, πριν την εξολοθρεύσετε με οποιονδήποτε αηδιαστικό και πρακτικό τρόπο, σκεφτείτε μήπως να της μιλήσετε ευγενικά, ώστε όταν κατακτήσουν τον πλανήτη, να σας ανταποδώσουν την χάρη που τους φερθήκατε καλά.

Πηγή: digitallife.gr

Τοξοπλάσμωση

Η τοξοπλάσμωση είναι μια συστηματική ασθένεια που την προκαλεί το πρωτόζωο τοξόπλασμα, ιδιαίτερα το είδος Toxoplasma gondii, μεταδιδόμενο στον άνθρωπο από τα κατοικίδια.

Το παράσιτο Τοξόπλασμα [Επεξεργασία]

Το τοξόπλασμα είναι ένα ενδοκυττάριο Παράσιτο (παρασιτολογία) που αποικίζει σχεδόν όλους τους ιστούς, αλλά ιδιαίτερη προτίμηση δείχνει στο μυϊκό ιστό, στο εντερικό επιθήλιοκαι στο νευρικό ιστό. Το τοξόπλασμα είναι το μοναδικό πρωτόζωο στη φύση που μπορεί να προσβάλλει οποιοδήποτε εμπύρηνο κύτταρο. Μέσα στο κύτταρο, το πρωτόζωο συνήθως ζει στο κυτταρόπλασμα, ενώ σπάνια είναι δυνατόν να προσβάλλει και τον πυρήνα.

Μετάδοση [Επεξεργασία]

Το τοξόπλασμα εμφανίζει τρεις μολυσματικές μορφές και κύριος (τελικός) ξενιστής του είναι η γάτα. Μέσω των μολυσμένων τροφίμων και του μολυσμένου περιβάλλοντος (όχι άμεσα από τη γάτα) μπορεί να προσβάλλει τον άνθρωπο και άλλα ζώα (πουλιά, τρωκτικά, χοίρους, πρόβατα κ.ά.). Η γάτα μολύνεται με τη βρώση μολυσμένου κρέατος ή μολυσμένων τρωκτικών, πτηνών κ.ά. Ο άνθρωπος μολύνεται με την κατάποση ωοκύστεων του παρασίτου από το περιβάλλον (όχι από τα μολυσμένα κόπρανα της γάτας) ή με τη βρώση ατελώς ψημένου χοιρινού, βόειου κ.ά. κρέατος που περιέχει τοξοπλασμικές κύστεις. Συνεπώς, κύρια πηγή μετάδοσης στον άνθρωπο στις ανεπτυγμένες χώρες είναι το κρέας από μολυσμένα ζώα, καθώς και τα φρούτα και τα λαχανικά που τρώγονται ωμά ή ατελώς πλυμένα. Η γάτα πάντως και ορισμένα αιλουροειδή είναι τα μόνα ζώα στο εντερικό σύστηματων οποίων το παράσιτο ολοκληρώνει τον κύκλο ζωής του, με αποτέλεσμα την αποβολή των άωρων ωοκύστεών του με τα κόπρανα για διάστημα 10-20 ημερών (οι άωρες ωοκύστεις ωριμάζουν και μπορούν να μολύνουν τα ζώα και τον άνθρωπο, μετά την παραμονή τους στο εξωτερικό περιβάλλον για 2-4 ημέρες).

Δεν υπάρχει απευθείας μετάδοση από άνθρωπο σε άνθρωπο, εκτός από την ενδομήτρια μετάδοση (βλ. παρακάτω). Η περίοδος επώασης του παρασίτου είναι 5-23 ημέρες μετά την κατάποση της ώριμης ωοκύστης ή μετά την κατάποση της τοξοπλασμικής κύστης. Οι κύστεις στους ιστούς των σφαγίων παραμένουν μολυσματικές όσο χρονικό διάστημα το κρέας παραμένει άψητο.

Η πάθηση [Επεξεργασία]

Επίκτητη [Επεξεργασία]

Η επίκτητη τοξοπλάσμωση διακρίνεται σε οξεία, χρόνια και ασυμπτωματική. Η οξεία θυμίζει ιογενή λοίμωξη εμφανίζοντας τα ακόλουθα συμπτώματα: διόγκωση λεμφαδένων, πυρετό, πόνο στις αρθρώσεις και τους μυς κ.ά. Συνήθως, τα συμπτώματα υποχωρούν και η νόσος καθίσταται χρόνια. Σε αυτήν την περίπτωση η νόσος μπορεί να προκαλέσει σοβαρά προβλήματα από το νευρικό σύστημα και τους οφθαλμούς. Η ευαισθησία είναι γενική, αλλά ανοσία αναπτύσσεται γρήγορα και οι περισσότερες λοιμώξεις είναι ασυμπτωματικές.

Συγγενής (στην εγκυμοσύνη) [Επεξεργασία]

Εάν μια γυναίκα μολυνθεί από το τοξόπλασμα κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης της, πολλές φορές οδηγείται σε μόλυνση και το έμβρυο. Προσβολή του εμβρύου, σε συνδυασμό με ελλιπή θεραπευτική αντιμετώπιση μπορεί να είναι μοιραία (αυτόματη αποβολή, ενδομήτριος θάνατος) ή να οδηγήσει στη γέννηση βρέφους με σοβαρές ανωμαλίες στο νευρικό σύστημα και τα σπλάγχνα του. Παλαιά μόλυνση του εμβρύου της μητέρας είναι δυνατόν να οδηγήσει σε μόλυνση του εμβρύου μόνο σε περιπτώσεις αναζωπύρωσης της νόσου, όπως επί υποκείμενης αιτίας ανοσοκαταστολής (βλ. παρακάτω).

Η συχνότητα προσβολής του εμβρύου σχετίζεται με το στάδιο της κύησης κατά τη νόσηση της μητέρας. Ο κίνδυνος αυξάνεται με την πρόοδο της κύησης (15% για το πρώτο, 30% για το δεύτερο και 60% για το τρίτο τρίμηνο). Εντούτοις, η βαρύτητα της λοίμωξης του εμβρύου είναι αντιστρόφως ανάλογη με το χρόνο προσβολής. Επειδή η οξεία λοίμωξη από τοξόπλασμα είναι στο 90% των περιπτώσεων υποκλινική πρέπει να γίνεται έλεγχος στην έγκυο.

Λοίμωξη σε ανοσοκατεσταλμένους [Επεξεργασία]

Η τοξοπλάσμωση αποκτά ιδιαίτερη σημασία εάν μολύνει ανοσοκατεσταλμένα άτομα. Σε ασθενείς, π.χ. με AIDS, η ασθένεια εμφανίζεται ως διάχυτη νόσος, με βαριά κλινική εικόνα που συνήθως αφορά το νευρικό σύστημα και συχνά καταλήγει σε θάνατο. Τέτοια άτομα βρίσκονται σε υψηλό κίνδυνο νόσησης από επανενεργοποίηση της λοίμωξης.

Διάγνωση [Επεξεργασία]

Για τη διάγνωση λαμβάνονται βιολογικά υγρά και βιοψία ιστών, όπου ανιχνεύεται το μικρόβιο. Σήμερα, είναι διαδεδομένη και η ανίχνευση ειδικών αντισωμάτων με ορολογικές μεθόδους. Σε ανοσοκατεσταλμένους ασθενείς ανιχνεύονται αντιγόνα και γενετικό υλικό του παρασίτου.

Πρόληψη [Επεξεργασία]

Η συγγενής τοξοπλάσμωση εξακολουθεί να αποτελεί σοβαρό επακόλουθο μόλυνσης της μητέρας κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, η οποία πρακτικά μπορεί σχεδόν πάντα να προληφθεί. Η ευαισθητοποίηση των ιατρών για τη σωστή εκπαίδευση της μητέρας, που δεν έχει έρθει σε επαφή με το τοξόπλασμα πριν μείνει έγκυος, ως προς τη συστηματική και αυστηρή τήρηση των μέτρων πρόληψης της επίκτητης λοίμωξης και η έγκαιρη και σωστή διάγνωση και θεραπεία της νόσου στην έγκυο, αποτελούν τα κύρια μέτρα πρόληψης της συγγενούς τοξοπλάσμωσης. Η γενική οδηγία είναι να γίνεται ορολογικός έλεγχος όλων των εγκύων κατά την πρώτη επίσκεψη στον μαιευτήρα.

Γενικά μέτρα πρόληψης είναι: αποφυγή κατανάλωσης ατελώς μαγειρεμένων κρεάτων, σωστή διατροφή για τις οικόσιτες γάτες και προσεκτική απομάκρυνση των κοπράνων τους, επιμελές πλύσιμο των χεριών μετά από χειρισμούς ωμού κρέατος ή επαφή με χώμα πιθανώς μιασμένου με κόπρανα γάτας, προφύλαξη των μικρών παιδιών από επαφή με άμμο πιθανώς μιασμένης με κύστεις τοξοπλάσματος.

Θεραπεία [Επεξεργασία]

Θεραπεία χορηγείται εφόσον εμφανιστούν οξέα συμπτώματα ή υπάρξει προσβολή των σπλάγχνων. Φάρμακα εκλογής είναι η σουλφαδιαζίνη ή οι τρισουλφαπυριμιδίνες. Η θεραπεία της οξείας πρωτοπαθούς τοξοπλάσμωσης της εγκυμοσύνης ελαττώνει σημαντικά τον κίνδυνο προσβολής του νεογνού. Η σπιραμυκίνη, όταν χορηγηθεί έγκαιρα στην έγκυο μητέρα, φαίνεται ότι προλαμβάνει τη μετάδοση της νόσου στο έμβρυο στο 60% των περιπτώσεων, δεν τροποποιεί όμως τη λοίμωξη στο έμβρυο, όταν αυτό έχει ήδη μολυνθεί.

Οι γάτες δεν μπορούν να γευτούν τα γλυκά!

Μια γάτα μάλλον δεν ενδιαφέρεται για γλυκά και ζαχαρωτά. Οι αιλουροειδείς φίλοι μας ενδιαφέρονται για ένα μόνο πράγμα: το κρέας (και φυσικά για τον ύπνο που τα γεμίζει ενέργεια και ένα γύρο χαϊδέματος από τα αφεντικά τους). Αυτό δε συμβαίνει επειδή κάθε γατούλα κρύβει μέσα της ένα φονιά που ανυπομονεί να πιάσει ένα σπουργίτι ή να βασανίσει ένα ποντίκι, αλλά επειδή οι γάτες δεν έχουν τη δυνατότητα να γευτούν το οτιδήποτε γλυκό, σε αντίθεση με όλα τα άλλα θηλαστικά που έχουν μελετηθεί μέχρι σήμερα.
 
Οι γλώσσες των περισσότερων θηλαστικών έχουν υποδοχείς γεύσης, οι οποίοι στέλνουν σήμα στον εγκέφαλο όταν γεύονται κάτι ξινό, πικρό, αλμυρό, γλυκό και ουμάμι (umami – η «νοστιμιά»). Αν κάτι είναι γλυκό, συνήθως οφείλεται σε πλούσια περιεκτικότητα σε υδατάνθρακες – μια σημαντική πηγή τροφής για τα χορτοφάγα και τα παμφάγα, όπως οι άνθρωποι. Οι γάτες όμως προέρχονται από την τάξη θηλαστικών carnivora (σαρκοφάγα) και, σε αντίθεση με άλλα είδη της τάξης όπως οι παμφάγες αρκούδες ή τα χορτοφάγα πάντα, τρώνε αποκλειστικά κρέας.
 
Σαν αποτέλεσμα της διατροφικής επιλογής (ή σαν αιτία της), όλα τα αιλουροειδή, από τις τίγρεις και τα λιοντάρια ως τις γάτες, δεν μπορούν να γευτούν οτιδήποτε γλυκό. «Δε γεύονται τα γλυκά με τον τρόπο που τα γευόμαστε εμείς» λέει ο Τζο Μπραντ, βιοχημικός. «Είναι τυχερές. Έχουν ήδη πρόβλημα στα δόντια [και η ζάχαρη θα το χειροτέρευε]». Ο Μπραντ και η συνάδελφός του Σια Λη βρήκαν το ψευδογονίδιο που ευθύνεται γι’ αυτό, μετά από πολλά χρόνια ενδείξεων αλλά όχι αποδείξεων – οι γάτες δεν ξεχώριζαν το ζαχαρόνερο από το κοινό νερό, σε αντίθεση με τα άλλα ζώα. Φυσικά, υπάρχουν ενδείξεις και για το αντίθετο: οι γάτες τρώνε παγωτό, τους αρέσει το μαλλί της γριάς και κυνηγούν τα λουκούμια. «Ίσως οι γάτες μπορούν να ανιχνεύουν υψηλά ποσοστά ζάχαρης» λέει ο Μπραντ. «Σπάνιο αλλά δε γνωρίζουμε ακόμα με βεβαιότητα».
 
Ωστόσο, οι επιστήμονες γνωρίζουν πως οι γάτες μπορούν να γευτούν πράγματα που εμείς δεν μπορούμε, όπως την τριφωσφορική αδενοσίνη, την ένωση που παρέχει στα κύτταρα ενέργεια. «Το κρέας δεν έχει υψηλό ποσοστό αδενοσίνης, ωστόσο η ύπαρξή της για τις γάτες ταυτίζεται με το κρέας» λέει ο Μπραντ. Πολλά είδη ζώων έχουν μια διαφορετική σειρά υποδοχέων, από τα κοτόπουλα που επίσης τους λείπει το «γλυκό» γονίδιο έως τα γατόψαρα που μπορούν να εντοπίσουν αμινοξέα στο νερό σε μοριακό επίπεδο.
 
Μέχρι στιγμής, τα αιλουροειδή είναι τα μόνα θηλαστικά που δεν έχουν το γλυκό γονίδιο. Επίσης, οι γάτες δεν έχουν και άλλα στοιχεία απαραίτητα για την απόλαυση (και την πέψη) της ζάχαρης, όπως τη γλυκοκινάση στο συκώτι τους, ένα βασικό ένζυμο που ελέγχει το μεταβολισμό των υδατανθράκων και εμποδίζει τη γλυκόζη να επεκταθεί στο σύστημα του ζώου. Παρ’ όλα αυτά, μεγάλοι παρασκευαστές τροφών για κατοικίδια επιμένουν να χρησιμοποιούν καλαμπόκι και άλλα σιτηρά σαν συστατικά. «Ίσως γι’ αυτό οι γάτες παθαίνουν διαβήτη» λέει ο Μπραντ.
 
«Η σύγχρονη γατοτροφή περιέχει υδατάνθρακες σε ποσοστό 20% . Οι γάτες δεν είναι συνηθισμένες σε αυτό, δεν μπορούν να το διαχειριστούν».
 
Ό,τι δεν μπορούν να γευτούν αυτοί οι κυνηγοί των προαστίων ίσως τους βλάπτει. Αλλά αυτό σημαίνει επίσης πως οι περισσότεροι ιδιοκτήτες γατών δε χρειάζεται να ανησυχούν μήπως η ψιψίνα τους αρπάξει το γλυκό.
 
πηγή: newsbeast.gr

Η Πυθαγόρεια διατροφή εξαφανίζει το 95% των ασθενειών!

Ολίγα Περί Πυθαγόρειας Διατροφής...

Ιπποκράτης: «Εκείνο που διατηρεί την υγεία είναι ισομερής κατανομή και ακριβής μείξη μέσα στο σώμα των δυνάμεων (= ισονομία) του ξηρού, του υγρού, του κρύου, του γλυκού, του πικρού, του ξινού και του αλμυρού. Την Αρρώστια την προκαλεί η επικράτηση του ενός (=μοναρχία). Η θεραπεία επιτυγχάνεται με την αποκατάσταση της διαταραχθείσας ισορροπίας, με τη μέθοδο της αντίθετης από την πλεονάζουσα δύναμη».

Tις αντιλήψεις αυτές τις βρίσκουμε ακέραιες στον Ιπποκράτη. Η ακριβής μείξη, η ισονομία, η συμμετρία, η αρμονία, βρίσκονται στη βάση των δογμάτων των Πυθαγορείων και του Ιπποκράτη. Κι εδώ, όπως θα δούμε, μας εντυπωσιάζει ο νόμος της αναλογικότητας!


Τα Κόκκινα Φασόλια: πραγματικά μπορούν να θεραπεύσουν και να βοηθήσουν στη διατήρηση της καλής νεφρικής λειτουργίας - και μοιάζουν ακριβώς όπως τα ανθρώπινα νεφρά.

Το Καρύδι: μοιάζει με έναν μικρό εγκέφαλο, ένα αριστερό και ένα δεξί ημισφαίριο, τον άνω και κάτω εγκέφαλο και την παρεγκεφαλίδα. Τα καρύδια βοηθούν στην ανάπτυξη του εγκεφάλου και την εγκεφαλική λειτουργία.


Το Καρότο: Η διατομή του καρότου μοιάζει με το ανθρώπινο μάτι. Τα καρότα ενισχύουν σε μεγάλο βαθμό τη ροή του αίματος στα μάτια και ενισχύουν γενικά την λειτουργία των ματιών.

Το Σέλινο: μοιάζει με τα οστά. Το σέλινο στοχεύει ειδικά στην ενδυνάμωση και την αντοχή των οστών. Τα τρόφιμα με νάτριο, όπως το σέλινο τροφοδοτεί με τα απαραίτητα, τις σκελετικές ανάγκες του σώματος.


Το Αβοκάντο: στοχεύει στην υγεία και στη καλή λειτουργία της μήτρας και του τραχήλου της μήτρας της γυναίκας. Τα Αβοκάντο βοηθούν τις γυναικείες ορμόνες να έλθουν σε ισορροπία, να ρίξει ανεπιθύμητο βάρος μετά τη γέννηση, και την αποτροπή του καρκίνου του τραχήλου της μήτρας.

Τα σύκα: υποκαθιστούν τους όρχεις και είναι γεμάτα από σπόρους και κρέμονται ανά ζεύγη, όταν μεγαλώνουν. Τα σύκα αυξάνουν την κινητικότητα των αρσενικών(+) σπερματοζωαρίων, καθώς αυξάνουν και τον αριθμό των σπερματοζωαρίων, για βοηθήσουν, να ξεπεραστεί η ανδρική στειρότητα.

Το μανιτάρι: Τα μανιτάρια μπορούν να βοηθήσουν τη βελτίωση της ακοής, όπως ακόμη, τα μανιτάρια είναι ένα από τα λίγα τρόφιμα που περιέχουν βιταμίνη D. Η συγκεκριμένη βιταμίνη είναι σημαντική για υγιή οστά, η οποία ισχυροποιεί ακόμα και τα μικροσκοπικά οστάρια που βρίσκονται μέσα στο αυτί τα οποία μεταδίδουν τον ήχο προς τον εγκέφαλο.

Τα σταφύλια: Μια διατροφή υψηλή σε φρέσκα φρούτα, όπως τα σταφύλια, έχει αποδειχθεί ότι μειώνει τον κίνδυνο καρκίνου του πνεύμονα και το εμφύσημα. Οι σπόροι σταφυλιών περιέχουν επίσης μια χημική ουσία που ονομάζεται proanthocyanidin, η οποία φαίνεται να μειώνει τη δριμύτητα του αλλεργικού άσθματος.

Ginger (η πιπερόριζα): Ένα από τα μεγαλύτερα πλεονεκτήματά της είναι η υποβοήθηση της πέψης, ενώ είναι επίσης μια δημοφιλής θεραπεία για κινητικά προβλήματα-ασθένειες.

Οι Γλυκοπατάτες: Οι γλυκοπατάτες μοιάζουν με το πάγκρεας και πράγματι επιφέρουν ισορροπία το γλυκαιμικό δείκτη των διαβητικών.

Τα κρεμμύδια: Βοηθούν τα κύτταρα να απαλλαγούν από τις τοξίνες. Επίσης, όταν τα κόβουμε, παράγουν δάκρυα, καθαρίζοντας επιθηλιακά κύτταρα του ματιού.

Το σκόρδο: Βοηθάει στην απομάκρυνση άχρηστων υλικών και τις επικίνδυνες ελεύθερες ρίζες από το σώμα.

ΤΟ ΛΕΜΟΝΙ: ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΟ ΠΡΟΙΟΝ ΣΤΟ ΝΑ ΣΚΟΤΩΝΕΙ ΤΑ ΚΑΡΚΙΝΟΓΟΝΑ ΚΥΤΤΑΡΑ. ΕΙΝΑΙ 10000 ΦΟΡΕΣ ΙΣΧΥΡΟΤΕΡΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΧΗΜΕΙΟΘΕΡΑΠΕΙΑ, ΔΟΚΙΜΑΣΜΕΝΟ ΣΕ ΚΑΡΚΙΝΟΥΣ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΜΟΡΦΩΝ. ΕΠΙΠΛΕΟΝ ΤΟ ΘΕΩΡΟΥΝ ΣΑΝ ΕΝΑΝ ΠΑΡΑΓΟΝΤΑ ΑΝΤΙΜΙΚΡΟΒΙΑΚΟΥ ΕΥΡΕΟΣ ΦΑΣΜΑΤΟΣ, ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΜΟΛΥΝΣΕΩΝ ΤΩΝ ΒΑΚΤΗΡΙΔΙΩΝ ΚΑΙ ΟΓΚΩΝ, ΙΚΑΝΟ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΠΟΛΕΜΗΣΗ ΤΩΝ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ ΠΑΡΑΣΙΤΩΝ ΚΑΙ ΣΚΟΥΛΗΚΙΩΝ, ΡΥΘΜΙΣΤΗ ΤΗ ΥΨΗΛΗΣ ΑΡΤΗΡΙΑΚΗΣ ΠΙΕΣΗΣ, ΕΙΝΑΙ ΑΝΤΙΚΑΤΑΘΛΙΠΤΙΚΟ ΚΑΙ ΚΑΤΑΠΟΛΕΜΑ ΤΟ ΑΓΧΟΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΝΕΥΡΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ.
O χυμός του λεμονιού περιέχει βιταμίνη C, σάκχαρα, υδατάνθρακες, πρωτεΐνες και μεταλλικά άλατα (κάλιο, φώσφορο, ασβέστιο, μαγνήσιο, νάτριο και πυρίτιο) ενώ η φλούδα του αναζωογονητικό αιθέριο έλαιο. Επίσης, το λεμόνι είναι πλούσιο σε φλαβόνες, αντιοξειδωτικές ουσίες πολύτιμες στη θεραπευτική. Το λεμόνι είναι εξαιρετικό αντιβακτηριακό, απολυμαντικό, στυπτικό και αντισηπτικό, θεωρείται πως βοηθάει στον έλεγχο του ουρικού οξέος, εμποδίζει τη θρόμβωση των αρτηριών και των φλεβών και τη συσσώρευση αλάτων. Το λεμόνι, επειδή ενεργοποιεί το ανοσοποιητικό μας σύστημα (αυξάνοντας τα λευκά αιμοσφαίρια) θεωρείται και άριστο αιμοστατικό.

Τα αμύγδαλα: Αμυγδαλέλαιο λαμβάνεται από τους καρπούς του αμύγδαλου. Πλούσιο σε βιταμίνες Α, Ε, Β1, Β2, Β6 . Β17 και ιχνοστοιχεία. Η βιταμίνη Β17 δεν είναι βιταμίνη. Είναι η παλιά ονομασία της αμυγδαλίνης. Τρώτε άφοβα κάθε μέρα από λίγα κουκούτσια βερίκοκου και αμύγδαλα.

Το δέντρο που έδινε... μια υπέροχη ιστορία!

Το αγόρι έρχονταν κάθε μέρα, μάζευε τα φύλλα της, τα έφτιαχνε στεφάνι κι έπαιζε το βασιλιά του δάσους. Σκαρφάλωνε στον κορμό της, κουνιόνταν στα φύλλα της κι έτρωγε μήλα. Έπαιζαν κρυφτό.
Και όταν κουράζονταν, κοιμόνταν στην σκιά της.
Και το αγόρι αγάπησε το δέντρο… Πολύ.
Και το δέντρο ήταν ευτυχισμένο. Μα ο καιρός περνούσε. Και το αγόρι μεγάλωνε. Το δέντρο ήταν συχνά μόνο του.

Τότε, μια μέρα ήρθε το αγόρι στο δέντρο και το δέντρο είπε,
‘Έλα, Αγόρι, έλα και σκαρφάλωσε στον κορμό μου, κουνήσου από τα κλαδιά μου, φάε από τα μήλα μου και γίνε ευτυχισμένος’.
‘Είμαι πολύ μεγάλος για σκαρφαλώματα και παιχνίδια’, είπε το αγόρι.
‘Θέλω να αγοράσω κάποια πράγματα και να διασκεδάσω.
Θέλω μερικά χρήματα. Μπορείς να μου δώσεις μερικά χρήματα;’
‘Λυπάμαι’, είπε η μηλιά, ‘αλλά δεν έχω καθόλου χρήματα.
Έχω μόνο φύλλα και μήλα. Πάρε τα μήλα μου, Αγόρι, και πούλησέ τα στην πόλη. Τότε θα έχεις χρήματα και θα είσαι ευτυχισμένος’.
Κι έτσι το αγόρι σκαρφάλωσε στο δέντρο και μάζεψε τα μήλα της και τα πήρε μακριά. Και το δέντρο ήταν ευτυχισμένο.
Μα το αγόρι έμεινε μακριά για πολύ καιρό…Και το δέντρο ήταν λυπημένο. Τότε, μια μέρα το αγόρι ήρθε πάλι και το δέντρο κούνησε τα κλαδιά του χαρούμενα και είπε, ‘Έλα, Αγόρι, σκαρφάλωσε στον κορμό μου, κουνήσου στα κλαδιά μου και γίνε ευτυχισμένος’.
‘Είμαι πολύ απασχολημένος για να σκαρφαλώνω σε δέντρα’,
είπε το αγόρι. ‘Θέλω ένα σπίτι να με ζεσταίνει’, είπε. ‘Θέλω μια σύζυγο και παιδιά και χρειάζομαι ένα σπίτι. Μπορείς να μου δώσεις ένα σπίτι;’
‘Δεν έχω καθόλου σπίτι’, είπε το δέντρο.
‘Το σπίτι μου είναι το δάσος, αλλά μπορείς να κόψεις τα κλαδιά μου
και να χτίσεις ένα. Τότε θα είσαι ευτυχισμένος’.
Κι έτσι το αγόρι έκοψε τα κλαδιά της και τα κουβάλησε μακριά για να χτίσει το σπίτι του. Και το δέντρο ήταν ευτυχισμένο.

Μα το αγόρι έμεινε μακριά για πολύ καιρό . Όταν ήρθε πάλι το δέντρο ήταν τόσο ευτυχισμένο που δυσκολεύ oταν να μιλήσει.
‘ Έλα, Αγόρι’, ψιθύρισε, ‘έλα και παίξε’.
‘Είμαι πολύ γέρος και λυπημένος για να παίζω’, είπε το αγόρι. ‘Θέλω μια βάρκα να με πάρει μακριά από ΄δω. Μπορείς να μου δώσεις μια βάρκα;’
‘Κόψε τον κορμό μου και φτιάξε μια βάρκα’, είπε το δέντρο. ‘Τότε θα μπορείς να ταξιδέψεις μακριά… και να είσαι ευτυχισμένος’.
Κι έτσι το αγόρι έκοψε τον κορμό της κι έφτιαξε μια βάρκα και ταξίδεψε μακριά. Και το δέντρο ήταν ευτυχισμένο…. αλλά όχι στ’ αλήθεια. Και μετά από πολύ καιρό το αγόρι επέστρεψε πάλι.
‘Λυπάμαι, Αγόρι,’ είπε το δέντρο, ‘μα δεν μου έμεινε τίποτα να σου δώσω- τα μήλα μου χάθηκαν’.
‘Τα δόντια μου είναι πολύ αδύναμα για μήλα’, είπε το αγόρι.
‘Τα κλαδιά μου χάθηκαν’, είπε το δέντρο. ‘Δεν μπορούν να σε κουνήσουν-’
‘Είμαι πολύ γέρος για να κουνιέμαι από κλαδιά’, είπε το αγόρι.
‘Ο κορμός μου χάθηκε’, είπε το δέντρο. ‘Δεν μπορείς να σκαρφαλώσεις-’
‘Είμαι πολύ κουρασμένος για να σκαρφαλώνω’, είπε το αγόρι.
‘Λυπάμαι’, αναστέναξε το δέντρο. ‘Εύχομαι να μπορούσα να σου δώσω κάτι…αλλά δεν μου απέμεινε τίποτα. Είμαι μόνο ένα παλιοκούτσουρο. Λυπάμαι…’
‘Δεν χρειάζομαι και πολλά τώρα’, είπε το αγόρι, ‘μόνο ένα ήσυχο μέρος για να καθίσω και να αναπαυτώ. Είμαι πολύ κουρασμένος’.
‘Λοιπόν’, είπε η μηλιά ισιάζοντας τον εαυτό της όσο πιο πολύ μπορούσε, ‘λοιπόν, ένα παλιοκούτσουρο είναι καλό για να κάθεσαι και να αναπαύεσαι. Έλα, Αγόρι, κάθισε. Κάθισε και ξεκουράσου’.

Και το αγόρι το έκανε. Και το δέντρο ήταν ευτυχισμένο.

11+1 maxi φούστες για το καλοκαιρινό στιλ

Άνετες και στιλάτες.

Συνδυάζονται με όλα, με ένα πουκάμισο, με το απλό t-shirt, ακόμα και με ένα oversized, ανδρόγυνο τοπ. Μπορείτε να τις φορέσετε με σανδάλια ή με πλατφόρμες. Ταιριάζουν σε αδύνατες σιλουέτες αλλά και σε γυναίκες με παραπάνω κιλά. Σε ίσια γραμμή για να κολακεύει το σώμα σας, pleated για πιοκλασσικές εμφανίσεις ή σε γραμμή Α για να έχετε κίνηση στο στιλ σας. Φοριούνται από το πρωί έως το βράδυ και με τα κατάλληλα αξεσουάραποκτούν το στιλ που θέλετε.

Διακοσμήστε το χωλ με στιλ

Φροντίστε να είναι στιλάτο και πρακτικό.

Είναι ο χώρος υποδοχής στο σπίτι και δίνει την πρώτη εντύπωση για όλους τους υπόλοιπους χώρους. Γι’ αυτό πρέπει να είναι όμορφα διακοσμημένος και να έχει στοιχεία από τα προσωπικό σας στιλ. Πέραν από τη διακόσμηση όμως ένα χωλπρέπει να είναι πρακτικό. Μικρά διακοσμητικά αντικείμενα, που ταυτόχρονα βοηθούν στην αποθήκευση και την οργάνωση του χώρου, έπιπλα καιφωτιστικά καθώς και ταπετσαρίες είναι μερικά από αυτά που θα χρειαστείτε για να ντύσετε το χωλ του σπιτιού σας. 

Ξεκινήστε λοιπόν να δίνετε το διακοσμητικό στίγμα του σπιτιού από το χωλ!