Εξερευνώντας την επιστήμη στο σπίτι σας

Μια δημιουργική Κυριακή με τα παιδιά στο σπίτι ανακαλύπτοντας πως λειτουργεί ο κόσμος.

Το σπίτι είναι ιδανικό μέρος για επιστημονικά πειράματα αρκεί να έχετε φαντασία και όρεξη. Τα παιδιά θα ξετρελαθούν!

• Βουλιάζει ή επιπλέει: Ζητήστε από το παιδί σας να βρει ποια αντικείμενα από τα παιχνίδια του πιστεύει ότι επιπλέουν στο νερό και ποια όχι. Γεμίστε μια λεκάνη με νερό και δείτε μαζί αν μάντεψε σωστά.
• Μαγνήτης:  Σε ένα καλάθι επιλέξτε διάφορα αντικείμενα μερικά από τα οποία θα μαγνητίζονται και μερικά όχι. Δώστε στο παιδί ένα μαγνήτη και αφήστε να ανακαλύψει μόνο ποια είναι εκείνα τα αντικείμενα που έλκονται από το μαγνήτη.
• Φυτολογία: Βγάλτε απαλά ένα φυτό από το χώμα μαζί με τις ρίζες του. Εξηγείστε στο παιδί γιατί το φυτό τις χρειάζεται και πως γίνεται η πρόσληψη των θρεπτικών ουσιών του από το έδαφος.
• Φτιάξτε βαρκούλες: Κρατήστε μερικά καρυδότσουφλα και στο εσωτερικό τους βάλτε λίγη πλαστελίνη. Δείξτε στα παιδιά πως θα φτιάξουν ένα τριγωνικό πανί από χαρτί. Περάστε μια οδοντογλυφίδα έτσι ώστε η βάρκα να επιπλέει. Γεμίστε μια λεκάνη ή ένα μεγάλο μπολ με νερό και βάλτε τις βαρκούλες μέσα και φυσήξτε να σαλπάρουν.

Μαμά μη κλείνεις το φως φοβάμαι…

Πολλά παιδιά φοβούνται το σκοτάδι και αυτό δημιουργεί πρόβλημα στο βραδινό ύπνο.

Τι φταίει όμως και τα παιδιά μαθαίνουν να φοβούνται το σκοτάδι; Είναι η παιδική φαντασία που πλάθει ιστορίες με τρομακτικά τέρατα, μάγισσες ή φταίει κάτι άλλο; Η απάντηση είναι ότι κατά κανόνα φταίνε οι γονείς άθελα τους. Πως γίνεται να συμβαίνει κάτι τέτοιο; Το μωρό σας όταν κοιμάται μόνο του στο σκοτεινό δωμάτιο δεν αποτελεί για εκείνο δυσάρεστη εμπειρία. Αργά ή γρήγορα,όμως,όταν έχει κάποιο πρόβλημα για παράδειγμα όταν τρομάξει από κάποιο όνειρο ή νιώσει πείνα, φυσικό είναι να κλάψει προκείμενου να ειδοποιήσει τους γονείς του ότι βιώνει πρόβλημα και να το βοηθήσουν. Την ώρα που οι γονείς μπαίνουν στο δωμάτιο, θα ανάψουν ασυναίσθητα το φως. Ακριβώς, εκείνη τι στιγμή ξεκινά το πρόβλημα. Καθώς, τι άλλο θα μπορούσε να αποτελέσει την πιο κλασσική περίπτωση συνεξάρτησης, όπου το σκοτάδι συνδέεται με τη δυσάρεστη κατάσταση (πείνα, δίψα, πόνος, εφιάλτης) και το φως τη θετική ενίσχυση (ο ερχομός του γονιού για να το βοηθήσει). Ένα τόσο απλό γεγονός μπορεί να δημιουργήσει μια φοβία. Τι μπορεί να αποτρέψει μια τέτοια φοβία; Ο γονιός, λοιπόν, θα ήταν προτιμότερο να μπει στο δωμάτιο, χωρίς να ανάψει το φως του δωματίου του παιδιού, να μιλήσει στο παιδί καθησυχάζοντας το ώστε να νιώσει σιγουριά και αν παραστεί ανάγκη να ανάψει το φως για να ικανοποιήσει το συγκεκριμένο πρόβλημα του. Η ακολουθία αυτή θα απέτρεπε τη δημιουργία άμεσης και σταθερής συνεξάρτησης ανάμεσα στην άφιξη του γονιού και στο αναμμένο φως. Η φοβία αυτή μπορεί να ενισχυθεί, καθώς το παιδί μεγαλώνει, από τα μεγαλύτερα αδέλφια ή από φίλους του που του περιγράφουν τρομακτικές ιστορίες για φαντάσματα κρυμμένα κάτω από το κρεβάτι ή πίσω από τις κουρτίνες.

Πως οι γονείς θα αντιμετωπίσουν τη φοβία αυτή του παιδιού τους;•Οι γονείς θα πρέπει να αποφύγουν να κοροϊδέψουν το παιδί για την φοβία του αυτή λέγοντας του«δεν ντρέπεσαι μωρό είσαι» ή «τα αγόρια δεν φοβούνται». Μ” αυτόν τον τρόπο δεν θα καταφέρετε τίποτα αντιθέτως θα δημιουργήσετε πρόβλημα στο παιδί.
•Αποφύγετε να χρησιμοποιήσετε κάποια μέθοδο τιμωρίας. Δεν είναι δυνατόν με τις απειλές και τις τιμωρίες να διώξει κάποιος τους φόβους του παιδιού.
•Μιλήστε με το παιδί και προσπαθήστε να καταλάβετε τι είναι αυτό που το τρομάζει ώστε να το καθησυχάσετε.
•Προτείνετε να βρείτε κάποια λύση ώστε να μην φοβάται. Μπορείτε να αφήνετε ένα αναμένο φωτάκι ή την πόρτα του δωματίου ανοιχτή.
Σε κάθε περίπτωση θα πρέπει να ακούσετε τι είναι αυτό που απασχολεί το παιδί και το τρομάζει, δώστε χρόνο και δείξτε υπομονή στο πρόβλημα του.

Το μυστικό μιας δεμένης οικογένειας

Η διαπροσωπική επαφή σε μια οικογένεια είναι πολύ σημαντική καθώς ενισχύει τους δεσμούς ανάμεσα στα μέλη.

Τι σημαίνει διαπροσωπική επαφή; Είναι ο ποιοτικός και προσωπικός χρόνος που περνάτε μ” ένα άλλο άτομο ή αλλιώς ο χρόνος «ένας προς ένα». Είναι πολύ σημαντικό για το δέσιμο της οικογένειας οι γονείς να περνάνε προσωπικό χρόνο με τα παιδιά τους ξεχωριστά. Ακούγεται δύσκολο στις μέρες μας λόγω του περιορισμένου χρόνου και των αυξημένων υποχρεώσεων. Αυτό, όμως, που έχει σημασία δεν είναι πόσες ώρες θα περάσετε μαζί αλλά η ποιότητα του χρόνου. Είναι πολύ σημαντικό να βρείτε με το παιδί σας μια ώρα μέσα στην εβδομάδα που θα ξέρετε ότι είναι ο προσωπικός σας χρόνος. Η σχέση του κάθε γονέα με το κάθε του παιδί είναι διαφορετική. Σαφώς, η αγάπη είναι αδιαμφισβήτητη ωστόσο το δέσιμο με το κάθε παιδί, η επικοινωνία, οι ανησυχίες για το κάθε παιδί είναι διαφορετικές. Ο λόγος έγκειται στην διαφορετικότητα και στην μοναδικότητα του κάθε ατόμου. Προσπαθήστε λοιπόν να περνάτε χρόνο με το κάθε παιδί σας ξεχωριστά και επιλέξτε να είναι εκτός σπιτιού. Το σπίτι είναι συναισθηματικά φορτισμένο. Όταν είστε έξω, νιώθετε διαφορετικά, πιο χαλαροί και ανοιχτοί στο συζητήσετε. Να θυμάστε, ότι ο ποιοτικός χρόνος είναι για να διασκεδάσετε και να επικοινωνήσετε ουσιαστικά, δεν είναι χρόνος για γκρινιάξετε και να κάνετε κήρυγμα. Μιλήστε για τα συναισθήματα σας και για τις σκέψεις, χωρίς να προσπαθήσετε να επιβάλετε την άποψη, ακούστε το παιδί σας με ειλικρινή κατανόηση και αποδοχή.

Νυχτερινές επισκέψεις στο κρεβάτι των γονιών

Πολλά παιδιά την διάρκεια της νύχτας και όχι μόνο εγκαταλείπουν το κρεβάτι τους και πηγαίνουν στο δωμάτιο των γονιών τους. Το πρόβλημα ξεκινά στο σημείο αυτό. Από την μια πλευρά οι γονείς δεν μπορούν να ξεκουραστούν και από την άλλη αυτό δημιουργεί πρόβλημα στην προσωπικότητα του παιδιού.

Πως μπορείτε να το αντιμετωπίσετε;

• Ακούστε προσεκτικά το παιδί: Προσπαθήστε να καταλάβετε τι είναι αυτό που τρομάζει το παιδί και θέλει να έρχεται στο κρεβάτι σας το βράδυ. Μιλήστε μαζί του και ακούστε προσεκτικά τι έχει να σας πει. Οι τιμωρίες και οι απειλές δεν βοηθάνε στην περίπτωση αυτή, καθώς εντείνεται το αίσθημα της ανασφάλειας που νιώθει.

• Μιλήστε του για τα συναισθήματά σας: Εξηγείστε του πως νιώθετε όταν έρχεται το βράδυ στο κρεβάτι σας. Πείτε του πως δεν μπορείτε να ξεκουραστείτε και πως το πρωί νιώθετε κούραση και αυτό σας δημιουργεί πρόβλημα στην δουλειά σας. Για το λόγο αυτό ζητάτε την βοήθεια του και θέλετε μαζί να βρεθεί μια λύση που να ικανοποιεί τις ανάγκες και των δύο σας.

• Η λύση στο πρόβλημα: Μόλις βρείτε την πραγματική αιτία για τις νυχτερινές επισκέψεις, τότε ρωτήστε το παιδί τι ιδέες έχει για να το αντιμετωπίσετε. Αν για παράδειγμα, φοβάται το σκοτάδι, μπορείτε να πάρετε μαζί ένα φως για το δωμάτιο του. Αφήστε το παιδί να το διαλέξει μόνο του, μ΄ αυτό τον τρόπο νιώθει πιο δυνατό και σίγουρο ότι βρήκε τρόπο να αντιμετωπίσει την φοβία του. Μπορεί, μετά από λίγο καιρό οι νυχτερινές επισκέψεις να αρχίσουν πάλι. Η λύση που δώσατε μπορεί να μην το βοήθησε ή μια νέα φοβία να έκανε την εμφάνισή της. Συζητήστε μαζί με το παιδί σας πάλι, με ειλικρινή αποδοχή και κατανόηση.

Να θυμάστε πως σε καμία περίπτωση η τιμωρία ή απειλές δεν βοηθούν στην επίλυση προβλημάτων. Αντιθέτως, δημιουργούν επιπρόσθετα. Κάντε το παιδί σας να νιώσει ασφάλεια και πως ότι και αν συμβεί θα είστε εκεί. 

10 λέξεις που πρέπει να λέτε στα παιδιά σας

Υπάρχουν κάποιες μικρές φράσεις ή λέξεις, οι οποίες είναι στην πραγματικότητα μαγικές. Καθώς, ανάλογα την περίσταση μπορούν να ενισχύσουν την αυτοπεποίθηση και τον αυτοσεβασμό των παιδιών, καθώς και το πολύτιμο συναίσθημα σύνδεσης και μοιράσματος μέσα στην οικογένεια.

Δείτε παρακάτω ποιες είναι αυτές οι λεξούλες:

• Σ’ ευχαριστώ: Μοιάζει αυτονόητο, αλλά πόσο συχνά λέτε ευχαριστώ στα παιδιά σας, αναγνωρίζοντας την προσπάθειά τους να βοηθήσουν; Σ’ ευχαριστώ που με βοήθησες με το στρώσιμο του τραπέζιου ή που ήσουν φρόνιμος στο αμάξι και έτσι μπορούσα να οδηγήσω συγκεντρωμένη. Μ’ αυτές τις απλές λεξούλες τα παιδιά, θα νιώσουν αυτοπεποίθηση ότι έκαναν κάτι καλό και επίσης θα έχουν ένα κίνητρο την επόμενη φορά να επαναλάβουν την αποδεκτή συμπεριφορά.

• Πες και άλλα: Η φράση αυτή είναι η λέξη κλειδί για άμεση σύνδεση, χωρίς κριτική και υποδείξεις. Ανήκει στη κατηγορία των φράσεων που βοηθούν το άνοιγμα στην επικοινωνία. Έτσι, το παιδί θα νιώσει άνετα να σας πει από αυτό που το απασχολεί μέχρι την προπαίδεια που μόλις έμαθε και το πόσο εντυπωσιακό ήταν το πολύχρωμο κασκόλ της δασκάλας του. Στην πραγματικότητα δεν έχει τόσο σημασία τι θα πει, όσο το να νιώθει άνετα να μιλάει με φυσικό τρόπο για την καθημερινότητα και η οικειότητα που αναπτύσσεται μέσα από μια επικοινωνία που ρέει.

• Μπορείς: Τα παιδιά από πολύ μικρή ηλικία θα πρέπει να ακούν την λέξη αυτή, η οποία βοηθά να καλλιεργήσουν την εμπιστοσύνη  για τον εαυτό τους. Η παρότρυνση του γονιού είναι αυτή που κάνει τη διαφορά όταν το παιδί χρειάζεται ενθάρρυνση για να συνεχίσει την προσπάθεια, για να δοκιμάσει κάτι καινούργιο, για να κάνει το πρώτο βήμα, για να επιμείνει απέναντι στη δυσκολία. Δώστε λοιπόν στα παιδιά χρόνο και χώρο να ικανοποιούν μόνα τους τις ανάγκες τους.

• Πώς μπορώ να βοηθήσω: Η προθυμία να βοηθήσετε θέλει προσοχή, καθώς δεν θα πρέπει να κάνετε εσείς αυτά που θα έπρεπε να κάνουν τα παιδιά σας. Ακόμα, η φράση αυτή τα εξοικειώνει με μια πιο γενναιόδωρη συμπεριφορά που μπορεί να υιοθετήσει το ίδιο απέναντι στους συνομηλίκους του.

• Ας βάλουμε όλοι ένα χεράκι για να: Συμμαζέψουμε το σπίτι, καθαρίσουμε το δωμάτιο, φυτέψουμε τον κήπο. Υπάρχει πιο όμορφος τρόπος για να μάθουν τα παιδιά την αξία της συνεργασίας και της συλλογικότητας, ώστε να γίνονται όλα πιο αποτελεσματικά, πιο εύκολα και πιο γρήγορα;

• Τι θα ΄λεγες για μια αγκαλιά;: Ο πιο γλυκός , άμεσος, υπέροχος τρόπος για να δείξουμε τρυφερότητα, υποστήριξη και την αγάπη. Ίσως όσο τα παιδιά μεγαλώνουν να αλλάζει και ο τρόπος που θέλουν να τους εκδηλώνουν την τρυφερότητα τους οι γονείς, και ειδικά οι έφηβοι, αποφεύγουν τις αγκαλιές ως ένδειξη ανεξαρτησίας. Ωστόσο, ένα φιλί ή μια γρήγορη αγκαλιά πάντα είναι επιθυμητή και τα παιδιά σας την έχουν ανάγκη.

• Παρακαλώ: Διαχρονική και κλασική λέξη όταν ζητάμε οτιδήποτε από το παιδί. Στο κάτω κάτω δείχνει στοιχειώδη ευγένεια, το χρησιμοποιούμε με τους ξένους, γιατί όχι και με το παιδί μας; Δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος να μάθουν τα παιδιά από το να συμπεριφέρονται οι γονείς ως πρότυπα.

• Μπράβο, τα κατάφερες: Η λεκτική επιβράβευση από έναν περήφανο γονιό δίνει φτερά στο παιδί για να επιστρατεύσει τις δυνάμεις του και να ανοιχτεί σε νέα επιτεύγματα. Προσοχή: Να λέμε το μπράβο όταν το νιώθουμε πραγματικά και για μια συγκεκριμένη προσπάθεια ή συμπεριφορά. Αν το λέμε με ευκολία για καθετί χάνει την αξία του!

• Είναι ώρα για ύπνο, μελέτη, ξεκούραση, να κλείσει η τηλεόραση: Είναι πολύ σημαντικό να υπάρχει ένα σταθερό πλαίσιο μέσα στο οποίο τα παιδιά λειτουργούν και είναι δουλειά του γονιού να το παρέχει και να το τηρεί, ειδικά όταν τα παιδιά είναι ακόμα μικρά. Μ” αυτό το τρόπο τα παιδιά μαθαίνουν να έχουν ένα πρόγραμμα και τα όρια τους.

• Σ΄ αγαπώ: Δεν αρκεί να το νιώθουμε, χρειάζεται να το λέμε και να το ξαναλέμε! Όσο πιο συχνά λέμε «σ΄ αγαπώ» τόσο πιο συχνά το ακούμε και η ζωή γίνεται όλο και πιο όμορφη! Όσο για τα παιδιά, τα θεμέλια της αυτοεκτίμησής τους είναι τα «σ΄ αγαπώ», σε λέξεις και πράξεις, που εισέπραξαν από τους γονείς τους!

3+1 μυστικά για τους γονείς

Κάντε τις καθημερινές δραστηριότητες να μοιάζουν παιχνιδάκι.

Όλη μέρα έχετε πίεση, άγχος, να προλάβετε τις συνεχώς αυξανόμενες δραστηριότητες. Η ενασχόληση με τα παιδιά σας έκτος του ότι βοηθά να αναπτύξετε μια δεμένη σχέση μεταξύ σας, λειτουργεί και ως αγχολυτικό. Τι μπορεί να κάνετε ώστε να πετύχετε στο σπίτι σας όσο το δυνατόν ευχάριστο κλίμα και να μειώσετε τις εντάσεις, τα νεύρα και τη γκρίνια;

• Η φαντασία εν δράσει: Όσο είναι το δυνατόν επιστρατεύστε τη φαντασία σας. Κάθε δραστηριότητα μπορεί να μοιάζει με παιχνίδι. Τα μικρά σας γύρω στα δύο αρχίζουν να αντιδρούν σε ότι και αν τους πείτε. Είναι η ηλικία του «Όχι» που τα παιδιά αντιδρούν προσπαθώντας να ανεξαρτητοποιηθούν και να δοκιμάσουν τα όρια των γονιών τους. Στη φάση αυτή, οι γονείς λένε στο παιδί να κάνουν μπάνιο, πριν κοιμηθούν και το μικρό αντιδρά, με αποτέλεσμα να καταλήγουν σε μια αντιπαράθεση που χαλάει το οικογενειακό κλίμα και πλήττει τη σχέση τους. Αντιθέτως, λέγοντας στο παιδί σας πώς με ένα μαγικό φίλτρο μπορείτε να μεταμορφώσετε την μπανιέρα σε μια λίμνη, γεμάτη ψαράκια και πάπιες. Το παιδί σας θα μπει αμέσως στο παιχνίδι (και στη μπανιέρα) συνεχίζοντας τη δική σας ιστορία. Τι καταφέρνετε; Βοηθάτε το παιδί σας να αναπτύξει τη φαντασία και τη δημιουργικότητα του, ενώ μέσα από το παιχνίδι μαθαίνει πράγματα, για παράδειγμα, τα ζωάκια που ζουν εκεί.

• Μπράβο, σ’ευχαριστώ, το εκτιμώ, δεν μου άρεσε αυτό: Είναι μερικές μαγικές λεξούλες , που βοηθούν το μικρό σας να καταλάβει ποιες συμπεριφορές του είναι αποδεκτές και ποιες όχι. Είναι σημαντικό για εκείνο να νιώθει ότι το εκτιμάτε και πώς οι πράξεις τους έχουν σημασία για εσάς. Επίσης, μαθαίνοντας ποιες συμπεριφορές παρεμποδίζουν την ικανοποίηση των αναγκών των άλλων, γίνεται πιο υπεύθυνο και δημιουργικό ως προς την εύρεση λύσεων, προκειμένου να αλλάξει τη συμπεριφορά του.

• Χρόνος ένας προς έναν: Είναι βασικό ο κάθε γονιός να περνά δημιουργικό και ποιοτικό χρόνο με τα παιδιά του. Ο χρόνος αυτό δυναμώνει τη σχέση τους και τους φέρνει πιο κοντά. Ο γονιός γίνεται τότε ένα πρόσωπο που το παιδί εμπιστεύεται, εκτιμά και θεωρεί πρότυπό του.

• Ενσυναίσθηση, αποδοχή, κατανόηση: Είναι οι τρεις δεξιότητες που θα πρέπει να έχουν οι γονείς όταν τα παιδιά τους αντιμετωπίζουν κάποιο πρόβλημα. Πολλοί προσπαθούν να βρουν οι ίδιοι λύσεις στα παιδιά τους, χωρίς να ακούν στην πραγματικότητα πιο είναι το πρόβλημα. Απλά προτείνουν μια λύση που πιστεύουν ότι τους ταιριάζει. Ακόμα, μπορούν να ασκούν κριτική χωρίς την ουσία να βοηθούν, αντιθέτως δημιουργούν πρόβλημα στην προσωπικότητα του παιδιού. «Σου τα έλεγα εγώ» ή «Αφού δεν ακούς την μανούλα, τώρα καλά να πάθεις» είναι μερικές φράσεις που στην ουσία δημιουργούν περισσότερα προβλήματα παρά δίνουν λύσεις. Αποφύγετε λοιπόν να το παίζετε προφήτες και προσπαθήστε να δώσετε χώρο και χρόνο στο παιδί σας να συνειδητοποιήσει το λάθος του και να αναζητήσει δικές τους λύσεις.

Η λίστα των «παθημάτων» του δεύτερου παιδιού

Έχετε αναλογιστεί ποτέ τι έχει να τραβήξει το δεύτερο παιδί της οικογένειας;

Μήπως ήσασταν και εσείς κάποτε στη θέση του; Θυμάστε τι «τραβάγατε» από το μεγαλύτερο αδελφάκι σας; Για κάποιο λόγο το να μοιραστεί το πρωτότοκο παιδί  την αγάπη και την προσοχή των γονιών του είναι δύσκολο. Για το λόγο αυτό, όπως υποφέρει εκείνο θα πρέπει να υποφέρει με κάποιο τρόπο και το αδελφάκι του. Δυστυχώς, ο τρόπος δεν είναι ένας αλλά πολλοί.

Πρωτότοκο vs δεύτερο παιδί: 

• Είναι πιο έξυπνο από εσάς. Αφού είναι 10 και εσείς μόλις 6.
• Μπορεί εύκολα να διακρίνει πότε έχετε κάνει ζημιά. Εννοείτε ότι θα σας εκβιάσει πως θα τα πει όλα στους γονείς, εκτός αν του κάνετε όλα τα χατίρια.
• Σας φωνάζει σαν «μικροσκοπικός ενήλικας».
• Ότι είναι δικό του, είναι δικό του και ότι είναι δικό σας είναι πάλι δικό του.
• Πάντα εύχεται να ήταν μοναχοπαίδι.

• Φυσικά, έχει μόνο δικαιώματα.
• Κι άποψη γι” όλα τα θέματα.
• Στην πραγματικότητα, δεν το πειράζει που οι γονείς σας σάς αγαπούν. Τη δική σας αγάπη διεκδικεί.
• Συμβουλεύει πως να γίνονται όλα τέλεια.
• Είστε ένα παθητικός δέκτης. Το χειρότερο είναι πως για πολλά χρόνια σας έχει πείσει πως αξίζετε τη συμπεριφορά αυτή. Είναι που του έχετε τυφλή εμπιστοσύνη.
• Φαντάζει στα μάτια σας σαν «σούπερ ήρωας».
• Όταν τα καταφέρνει το μικρό, τότε νιώθει απίστευτη περηφάνια.
• Επειδή είχε την τύχη να γεννηθεί πρώτο, σημαίνει πως ξέρει τα πάντα για όλα τα θέματα.
• Ζητάτε πάντοτε τη βοήθειά τους και φυσικά δεν κάνετε τίποτα χωρίς την έγκρισή τους.
• Η επιρροή που έχουν στη ζωή σας σάς μπερδεύει, σε σημείο που πολλές φορές το φωνάζετε «μαμά».
• Τρελαίνεται όταν αρχίζει να χάνει τα δικαιώματα του. Ακόμα, το ότι δεν παίρνει το παιχνίδι από το κουτί των δημητριακών και οι γονείς σας το δίνουν σ” εσάς επειδή είστε μικρότερο.
• Σας αντιμετωπίζουν με σκληρότητα πολλές φορές.
• Ανοίγουν το δρόμο για να τα βρείτε όλα πιο εύκολα στη ζωή σας μεγαλώνοντας.
• Φυσικά, ανάμεσα σας η λέξη «συμβιβασμός» δεν υπάρχει.
• Όσο μεγαλώνει συμπεριφέρεται ακόμη πιο παιδικά.
• Μπορεί να εξαγριωθεί όταν το μικρότερο αδελφάκι απόκτα κάτι, που εκείνο πάλευε μήνες ατελείωτους για να το αποκτήσει στην ηλικία του. Είναι τα κεκτημένα που λέγαμε πιο πάνω.
• Οι φίλοι του είναι αυταρχικοί.
• Όταν κάνετε λάθος, πάντα σας περιμένει η «γκριμάτσα του αποδοκιμασμού» και στη συνέχεια η αυστηρή κριτική.
• Εννοείται πως εκείνο πάντα πράττει το σωστό.
• Πρέπει να καταλάβετε πως στην οικογένεια πάντοτε θα υπάρχει ένα παιδί. Το πρώτο.
• Δεν υπάρχει περίπτωση να  σας αφήσει ανυπεράσπιστο ποτέ.

• Θα είναι πάντα εκεί να σας προσέχει, να σας γκρινιάζει, να σας αγαπάει. Με το δικό του υπεροπτικό, εγωιστικό και μοναδικό τρόπο.

Διδάσκοντας την τάξη στα παιδιά σας

Ένα κοινό πρόβλημα που απασχολεί όλους τους γονείς είναι τα χιλιάδες σκόρπια παιχνίδια μέσα στο σπίτι.Παιχνίδια στο σαλόνι, στο παιδικό δωμάτιο, στην κουζίνα. Πώς μπορούν να μάθουν τα παιδιά την σημασία της τάξης;

Οι γονείς από πολύ μικρή ηλικία πρέπει να μάθουν τα παιδιά να συμμετέχουν στην καθαριότητα και το συγύρισμα του σπιτιού. Μέσω αυτής της διαδικασίας τα παιδιά καταλαβαίνουν πως κάθε τους πράξη έχει και συνέπειες. Αφού τελειώσουν με το παιχνίδι τους, θα πρέπει να μαζέψουν τα παιχνίδια και να καθαρίσουν το χώρο.

Από ποια ηλικία είναι το παιδί σε θέση να συμμετάσχει σε αυτό;

Όσο πιο μικρό είναι τόσο το καλύτερο. Από την ηλικία των 1,5 με 2 ετών τα παιδιά είναι έτοιμα να μας βοηθήσουν στην τακτοποίηση του χώρου. Αρκεί, φυσικά, να κάνετε τη διαδικασία λίγο πιο «ενδιαφέρουσα» γι αυτά.

Πώς μπορείτε να το κάνετε σαν παιχνίδι;

Βάζοντας μουσική, τραγουδώντας όσο συγυρίζετε ή παίζοντας το παιχνίδι «ποιος θα βάλει τα περισσότερα παιχνίδια στο καλάθι;». Το παιδί μ’ αυτόν τον τρόπο μαθαίνει την σημασία της τάξης ευχάριστα και διασκεδαστικά.

Εσείς ως πρότυπο: Τα παιδιά μιμούνται προκειμένου να μάθουν και να ανακαλύψουν τον κόσμο. Βλέποντάς σας τακτικούς και οργανωτικούς, τους δίνετε το έναυσμα να προσπαθήσουν να γίνουν κι εκείνα σαν εσάς, τακτοποιώντας τα πράγματά τους.

Επιβραβεύστε τα: Είναι πολύ σημαντικό να επαινείται τα παιδιά όταν συμπεριφέρονται με σωστό τρόπο. Με τον έπαινο τα παιδιά καταλαβαίνουν ότι έκαναν κάτι σωστό και έτσι θέλουν να το επαναλάβουν. Μην ξεχνάτε λοιπόν να τους λέτε μπράβο όταν σας φέρνουν τη σκούπα για να σκουπίσετε το πάτωμα, όταν βουτάνε το σφουγγαράκι στο νερό για να καθαρίσουν το τραπέζι ή όταν βάζουν τα παιχνίδια στη θέση τους. Γενικά, κάθε φορά που τα παιδιά σας συμμετέχουν στην καθαριότητα ή το συγύρισμα του σπιτιού θα πρέπει να τα επιβραβεύετε και να τα ευχαριστείτε για την πολύτιμη βοήθειά τους.

Υπεύθυνα παιδιά: Στην ηλικία των 3 με 4 ετών τα παιδιά είναι πλέον σε θέση να τακτοποιούν και να «φροντίζουν» μόνα τους τα πράγματά τους. Παρ όλα αυτά, κάποιες φορές μπορεί να τεμπελιάζουν λίγο περισσότερο απ ότι θα έπρεπε ή να ξεχνιούνται. Δεν ξεχνάμε λοιπόν να τους θυμίζετε ότι το συγύρισμα της ακαταστασίας είναι δική τους ευθύνη και υποχρέωση καθώς είναι άδικο για εσάς να τα μαζέψετε.

Αυξήθηκαν οι επισκέπτες και οι εισπράξεις στα μουσεία

Αύξηση 18,2% καταγράφηκε στον αριθμό των επισκεπτών των ελληνικών μουσείων τον Ιούλιο εφέτος, σε σχέση με τον αντίστοιχο μήνα του 2012, και αύξηση των εισπράξεων κατά 14,7% 

Ενώ, το επτάμηνο του 2013 υπήρξε 17,2% αύξηση στους επισκέπτες και αύξηση 12,4% στις εισπράξεις, σε σχέση με την αντίστοιχη περίοδο του 2012. Σύμφωνα, επίσης, με την Ελληνική Στατιστική Αρχή (ΕΛΣΤΑΤ), παρόμοια τάση παρατηρείται και στους αρχαιολογικούς χώρους, όπου εμφανίζεται αύξηση των επισκεπτών κατά 23,8% και αύξηση των εισπράξεων σε ποσοστό 13,3% σε σχέση με τον Ιούλιο 2012.

Ενώ, το επτάμηνο του 2013, στον αριθμό των επισκεπτών στους αρχαιολογικούς χώρους εμφανίζεται αύξηση 28,7% και στις εισπράξεις καταγράφεται αύξηση 19,5%.

ΠΗΓΗ: ΑΠΕ - ΜΠΕ

Το ζωτικό καταφύγιο της ποίησης

Γεννημένος στη Γένοβα το 1896 και εγκατεστημένος οριστικά στο Μιλάνο από το 1948, ορκισμένος αντιφασίστας (το 1938 αρνήθηκε να γίνει μέλος του φασιστικού κόμματος με αποτέλεσμα να απελαθεί), διακεκριμένος συνεργάτης της Κοριέρε ντελα Σέρα και βραβευμένος με το Νόμπελ λογοτεχνίας το 1975, ο Εουτζένιο Μοντάλε, που πέθανε το 1981 σε ηλικία 85 ετών, είναι ένας από τους σημαντικότερους εκπροσώπους της νεώτερου ιταλικού λυρισμού. Ο ποιητής, ωστόσο, δεν υπήρξε σε όλο το μήκος του έργου του λυρικός. Στα χρόνια της ωριμότητάς του, κι ενώ η Ιταλία είχε αφήσει οριστικά πίσω της τη φτώχεια των πρώτων μεταπολεμικών ετών, για να εξελιχθεί σε έναν από τους γίγαντες της ευρωπαϊκής ανάπτυξης, ο Μοντάλε αισθάνθηκε απόβλητος από έναν κόσμο ο οποίος αποθέωνε την κυριαρχία των οικονομικών μεγεθών και στράφηκε σε μιαν εντελώς διαφορετική κατεύθυνση: μια κατεύθυνση της οποίας τα κυριότερα χαρακτηριστικά είναι η ειρωνεία, ο λεπτός σαρκασμός, αλλά και ένα διανοητικό κλίμα που αντλεί το ύφος του από τη δημοσιογραφία και το δοκίμιο. Αυτή την ώριμη περίοδο του Μοντάλε, δίνει την ευκαιρία να γνωρίσουμε ο κομψός τόμος «Ημερολόγιο του '71», που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις Άγρα σε μετάφραση του Νίκου Αλιφέρη. Ο έρωτας και οι υψηλές διατυπώσεις, που έθρεψαν άλλοτε την ποίηση του Μοντάλε, έχουν εμφανώς απομακρυνθεί από το «Ημερολόγιο του ΄71», για να δώσουν τη θέση τους σε μια ματιά που δεν κρύβει τον σκεπτικισμό και τη μόνιμη δυσπιστία της. Το πιο σημαντικό, βέβαια, στο σημείο αυτό είναι, όπως παρατηρεί στον πρόλογό του ο μεταφραστής, πως η απομάκρυνση του ποιητή από τις λυρικές του πηγές δεν θα του επιτρέψει να φτωχύνει κατά το παραμικρό την τέχνη του, που έχει τώρα διαλέξει απλώς έναν άλλο δρόμο για να εκφραστεί. Η «Επιστολή στον Κακόβουλο» Εκείνα που μοιάζει να ενοχλούν πρωτίστως τον Μοντάλε είναι η διάχυτη υποκρισία και ο φανφαρονισμός: οι διάφοροι φουσκωμένοι διάνοι που διακηρύσσουν με περισσή περηφάνια την προσήλωσή τους σε απαραβίαστες αρχές για να πράξουν τα ακριβώς αντίθετα μόλις το ακροατήριό τους γυρίσει την πλάτη. Το χαρακτηριστικότερο ίσως ποίημα εδώ είναι η «Επιστολή στον Κακόβουλο», που μολονότι θα έχει ως αφετηρία της μια προσωπική διαμάχη (την κόντρα με τον Πιέρ Πάολο Παζολίνι του οποίου την ποίηση ο Μοντάλε θεωρούσε αντιφατική και διπρόσωπη), θα αποκτήσει αμέσως σχεδόν καθολικό χαρακτήρα, στηλιτεύοντας δύο ανυπόφορα κακά: από τη μια την ιδεολογική κομπορρημοσύνη και από την άλλη την πρακτική τού να αλλάζει κανείς θέσεις δίχως τον ελάχιστο ενδοιασμό. Ο Μοντάλε διαθέτει στα ποιήματα της ωριμότητάς του και μια πιο εσωτερική πλευρά, που μας υπενθυμίζει πως ο πυρήνας της ποίησης παραμένει πάντοτε, όποιες κι αν είναι οι εξωτερικές αναφορές της, με όποια μέθοδο κι αν φιλοτεχνεί το κοινωνικό του πρόσωπο ο ποιητής, το καθημερινό ρίγος της ύπαρξης. Η ειρωνεία θα αντικατασταθεί εν προκειμένω από τη θλίψη – μια θλίψη που θα μετατραπεί κάποτε σε απόγνωση. Ο ποιητής θα θρηνήσει για όσους σπατάλησαν την ψυχή τους σε δεσμούς οι οποίοι δεν κατόρθωσαν να αποκτήσουν το οποιοδήποτε βάθος, θα ανασκαλέψει μελαγχολικά τις μνήμες του, συνειδητοποιώντας ότι το μόνο το οποίο έχει απομείνει από την πραγματικότητα που ανακαλούν είναι οι ασώματες εικόνες τους, θα δυσκολευτεί να υπομείνει το παρόν αλλά και να ελπίσει για το μέλλον και θα σταθεί στο μετέωρο ζωής και θανάτου: κανένας δεν επιθυμεί τον θάνατο και το τέλος, αλλά και καμιά συνείδηση που σέβεται τον εαυτό της δεν μπορεί να ανεχθεί έναν τρόπο ζωής ο οποίος έχει νεκρωθεί από καιρό, τείνοντας βαθμιαία να χάσει και τα τελευταία υπολείμματα της σημασίας του. Τίποτε απ’ όλα αυτά, ωστόσο, δεν θα οδηγήσει τον Μοντάλε στην ήττα και την παραίτηση. Tο αίτημα της ακεραιότητας και της βούλησης για μιαν έστω ανέφικτη αναστροφή της πορείας των πραγμάτων θα μείνει ολοζώντανο, δείχνοντας πως η ποίηση δεν θα πάψει ποτέ να παρέχει ένα ζωτικό καταφύγιο, για όσα μας φθείρουν και μας καταπονούν. ΠΗΓΗ: ΑΠΕ-ΜΠΕ

Ποντίκι που τρώει σκορπιούς χωρίς να πονά δημιουργεί νέα παυσίπονα

Ένα ποντίκι με ανοσία στο επίπονο τσίμπημα του σκορπιού ανακάλυψαν ερευνητές του πανεπιστημίου του Μίσιγκαν. Όπως επισημαίνουν στη μελέτη τους, που δημοσιεύτηκε στην επιστημονική επιθεώρηση Science, τα σαρκοφάγα ποντίκια Onychomys torridus, που ζουν στην έρημο, τρέφονται μεταξύ άλλων με σκορπιούς του είδους Centruroides sculpturatus, γνωστούς για το επώδυνο τσίμπημά τους, που οι άνθρωποι το παρομοιάζουν με δυνατό χτύπημα από σφυρί. Το τσίμπημα του σκορπιού της Αριζόνα κανονικά θα σκότωνε κάθε τρωκτικό στο μέγεθος του ποντικού Onychomys torridus, ωστόσο, σύμφωνα με τους επιστήμονες, στο συγκεκριμένο ζώο επιδρά με εντελώς διαφορετικό τρόπο. Ειδικότερα, αντί να τον προκαλεί, το δηλητήριο του σκορπιού μπλοκάρει την αίσθηση του πόνου στο ποντίκι, κάτι που θα μπορούσε να οδηγήσει στην ανάπτυξη νέων παυσίπονων για τους ανθρώπους. Οι επιστήμονες θέλησαν να μελετήσουν το ποντίκι για να κατανοήσουν πώς είναι δυνατό να επιβιώνει αλλά και να μην αισθάνεται πόνο από τα αλλεπάλληλα τσιμπήματα του σκορπιού καθώς του επιτίθεται για να τον φάει. Στο πλαίσιο της μελέτης τους οι ερευνητές ανέλυσαν πώς επιδρά το δηλητήριο στα νευρικά κύτταρα (αλγοϋποδοχείς) που μεταφέρουν τον πόνο στον εγκέφαλο του ποντικού. Τα νευρικά κύτταρα επικοινωνούν τον πόνο στον εγκέφαλο μεταφράζοντας τα ερεθίσματα σε ηλεκτρικούς παλμούς.Αυτό επιτυγχάνεται καθώς ανοιγοκλείνουν μικροσκοπικά κανάλια ιόντων στην κυτταρική μεμβράνη. Ένας συγκεκριμένος τύπος καναλιού, το κανάλι νατρίου / καλίου, βρίσκεται στα κύτταρα σε όλο το σώμα και επιτελεί σημαντικές σωματικές λειτουργίες, από την αναπνοή ως τις μυϊκές συσπάσεις. Κανονικά, το δηλητήριο του σκορπιού επιδρά άμεσα στο κανάλι νατρίου / καλίου στους αλγοϋποδοχείς, δημιουργώντας την αίσθηση του πόνου. Στη συνέχεια, το εξειδικευμένο κανάλι 1.7 παραλαμβάνει το σήμα του πόνου και το κανάλι 1.8 το μεταφέρει στον εγκέφαλο. Ωστόσο, δεν συμβαίνει το ίδιο με το ποντίκι της μελέτης, αφού στο συγκεκριμένο είδος η τοξίνη του σκορπιού λειτουργεί διαφορετικά, τυφλώνοντας το κανάλι 1.8 με αποτέλεσμα να το θέτει εκτός λειτουργίας. Απενεργοποιώντας το μεταφορικό αυτό κανάλι, η τοξίνη μπλοκάρει στην ουσία τον εαυτό της.Μάλιστα, όπως υποστηρίζουν οι επιστήμονες, αντί να προκαλεί πόνο το δηλητήριο λειτουργεί ως παυσίπονο για τα ποντίκια. Οι ερευνητές εκτιμούν ότι εκτός από το συγκεκριμένο είδος ποντικού στη φύση υπάρχουν αρκετά ζώα που εξελίχθηκαν για να αντέχουν το τσίμπημα του σκορπιού. Πηγή: econews.gr

Aνακάλυψε την ευτυχία στα απλά και καθημερινά πράγματα!

Το βασικό συστατικό για την ευτυχία, σύμφωνα με την ψυχολόγο κ. Λίζα Βάρβογλη, είναι να τη βιώσει κάποιος εσωτερικά και προσωπικά, χωρίς να βάζει όρους και προϋποθέσεις. «Η ευτυχία πηγάζει μέσα από τον άνθρωπο, συνεπώς είναι περισσότερο άυλη παρά υλική. Όταν κάποιος επικεντρώνεται στο σήμερα και απολαμβάνει το τώρα θέτοντας απλά μακρινούς στόχους είναι πιο πιθανό να ευτυχήσει από εκείνον που απαξιώνει το παρόν και επιδιώκει μόνο πράγματα για το μέλλον», αναφέρει και επισημαίνει ότι η ευτυχία δεν είναι μονόδρομος. Μεταδίδεται, καθώς για να την αποκτήσει κανείς προσφέρει και εισπράττει εξίσου. 

Διαβάστε περισσότερα στο boro.gr

Καλύτερα στις 10 ο πρώτος καφές της ημέρας

Για τους περισσότερους είναι η «τονωτική ένεση» που χρειάζονται για να αρχίσουν τη μέρα. Ωστόσο, ένας αμερικανός επιστήμονας υποστηρίζει ότι προτιμότερο είναι να πίνουμε τον πρώτο καφέ γύρω στις 10 το πρωί.

Ο δρ Στήβεν Μίλερ, νευροεπιστήμονας στο Πανεπιστήμιο Επιστημών Υγείας του Μέριλαντ υποστηρίζει πως όποιος θέλει να αποκομίσει τα μέγιστα από τη διεγερτική δράση της καφεΐνης, πρέπει να την καταναλώνει μερικές ώρες μετά την πρωινή έγερση - κατά προτίμηση μεταξύ 9.30 και 11.30 το πρωί.

Αιτία γι’ αυτή είναι τα επίπεδα κορτιζόλης στον οργανισμό μας. Η κορτιζόλη είναι η κύρια ορμόνη του στρες, το φυσικό παυσίπονο του οργανισμού και ρυθμιστής του βιολογικού μας ρολογιού.

Όπως γράφει ο δρ Μίλερ στο blog του NeuroscienceDC, τα επίπεδα της κορτιζόλης παρουσιάζουν διακυμάνσεις στη διάρκεια της ημέρας: είναι υψηλότερα νωρίς το πρωί και χαμηλότερα το βράδυ.

Αυτές οι διακυμάνσεις εξηγούν λ.χ. την τόνωση του οργανισμού μετά από έναν καλό βραδινό ύπνο, αλλά και τους εντονότερους πόνους νοσημάτων όπως η αρθρίτιδα όταν πέφτει το σκοτάδι.

Επειδή, λοιπόν, στους περισσότερους ανθρώπους τα επίπεδα της κορτιζόλης είναι υψηλότερα μεταξύ 8 και 9 το πρωί, και ταυτοχρόνως η ορμόνη αλληλεπιδρά με την καφεΐνη, όσοι πίνουν καφέ εκείνες τις ώρες, αναπτύσσουν αντοχή στην καφεΐνη, με συνέπεια να ελαττώνεται η διεγερτική δράση της, κατά τον δρα Μίλερ.

Μετά τις 9.30 το πρωί, όμως, τα επίπεδα της κορτιζόλης αρχίζουν σταδιακά να μειώνονται και η κατανάλωση καφέ την ώρα που αρχίζει αυτή η μείωση διεγείρει εκ νέου την παραγωγή της, δήλωσε ο δρ Μίλερ στην βρετανική εφημερίδα «The Telegraph».

Ο δρ Μίλερ είπε επίσης ότι η κορτιζόλη αυξάνεται δύο ακόμα φορές μέσα στην ημέρα: στη 1.30 με 2.30 το μεσημέρι και μεταξύ 5.30 και 6.30 το απόγευμα, γεγονός που σημαίνει ότι πάλι δεν πρόκειται να μας τονώσει ο καφές που θα πιούμε αυτές τις ώρες.

Αν παρ’ όλα αυτά κάποιος πίνει καφέ τις ώρες που η κορτιζόλη βρίσκεται στα υψηλότερα επίπεδά της, θα διαπιστωθεί ότι πρέπει να κάνει τον καφέ του ολοένα και πιο δυνατό για να αποκομίσει το προσδοκώμενο όφελος.

Πάντως ο δρ Μίλερ επισημαίνει ότι αν ένας άνθρωπος ξυπνάει πολύ νωρίς το πρωί, λογικά θα έχει μείωση της κορτιζόλης πολύ νωρίτερα από τις 10, οπότε θα πρέπει να προσαρμόσει την κατανάλωση καφεΐνης αναλόγως.

Πηγή: tanea.gr