ΑΚΡΙΒΩΣ!!!!!!

ΕΤΣΙ ΕΙΝΑΙ..ΔΩΡΕΑΝ ΚΑΙ ΑΝΕΚΤΙΜΗΤΑ...

ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ!!!!!!!!

Η φωνή της συνείδησης ★ αυτογνωσία

Ένα μεγάλο μυστικό της πνευματικής εξέλιξης του ανθρώπου είναι να ακολουθεί την δική του φωνή της συνείδησης. Να ενεργεί σύμφωνα με τις δικές της τάσεις και προτιμήσεις, που είναι πάντοτε ό,τι καλύτερο υπάρχει για μας. Να ενεργούμε σε συμφωνία και σε συντονισμό με τον ανώτερό μας εαυτό και όχι σύμφωνα με το θέλουν οι άλλοι για μας. Να είμαστε δηλαδή ο εαυτός μας. Αυτό το οποίο συμβαίνει στην πραγματικότητα είναι ότι η φωνή της συνείδησής μας είναι η φωνή του πραγματικού και ανώτερου εαυτού μας. 

Φωνή της συνείδησης ίσον φωνή του ανώτερου εαυτού μας. Αν καταφέρουμε να την ακούσουμε θα ελευθερώσουμε τον εαυτό μας από τα εσωτερικά δεσμά και θα απαλλαγούμε από τις εξωτερικές και τις κατώτερες επήρειες που υπάρχουν μέσα μας. Το να ακούμε την φωνή της συνείδησής μας και να εναρμονιζόμαστε με αυτή είναι μια τέχνη, η οποία απαιτεί μεγάλη διάκριση και προετοιμασία, διότι έχουμε να κάνουμε με μια πηγή ανώτερων δονήσεων που βρίσκεται μέσα μας και η επικοινωνία μαζί της θα αυξήσει την «συχνότητά» μας. Ας δούμε λεπτομερώς ορισμένους παράγοντες που πρέπει να λάβουμε υπ΄ όψη στην προετοιμασία μας.

1. Πρέπει, πρώτα από όλα να αποκτήσουμε αυτοεκτίμηση και εμπιστοσύνη στον εαυτό μας. Η αυτοεκτίμηση δεν έχει καμία σχέση με την αλαζονεία αλλά είναι η εμπιστοσύνη στο θείο στοιχείο που υπάρχει μέσα μας. Είναι το να μην υποβιβάζουμε εμείς οι ίδιοι τον εαυτό μας και να αισθανόμαστε, βαθιά μέσα μας, έστω και αν οι δυνατότητές μας είναι λίγες, ότι σε κάθε περίπτωση θα δίνουμε ό,τι καλύτερο έχουμε.

2. Να παρακολουθούμε πολύ προσεκτικά τις τύψεις και τις ενοχές μας. Υπάρχει βέβαια η περίπτωση οι ενοχές να είναι ψευδείς. Να νοιώθουμε ότι κάναμε κάτι κακό ενώ στην πραγματικότητα αυτό το οποίο έχουμε κάνει να μην είναι καθόλου λάθος. Να έχουμε δηλαδή μπερδευτεί από τις προκαταλήψεις, τις δικές μας και της κοινωνίας. Όταν όμως κατορθώσουμε να εντοπίσουμε την σωστή «αίσθηση» των πραγματικών ενοχών τότε θα έχουμε ένα εξαιρετικό εργαλείο, με το οποίο θα μπορούμε να διακρίνουμε το σωστό και το λάθος. Η διάκριση αυτή γίνεται με την καρδιά και όχι με τον νου.

3. Η αίσθηση αυτή είναι άκρως ανιδιοτελής, δεν λαμβάνει καθόλου υπ΄ όψη τις δήθεν ανάγκες μας και τα δήθεν συμφέροντά μας και επίσης φαίνεται πως δεν έχει καθόλου συνδυάσει την αίσθηση του χρόνου με τις συνθήκες. Δεν έχει καμία αναβλητικότητα. Απαιτεί να συμφιλιωθούμε αμέσως με τους εχθρούς μας, να τακτοποιήσουμε αμέσως τις εκκρεμότητες με τους συνανθρώπους μας, να βελτιώσουμε τις σχέσεις μας με τους γονείς μας χωρίς καθυστέρηση κλπ. 

Είναι πολύ δύσκολο να την ακολουθήσουμε γιατί όλα αυτά που «ζητάει» απαιτούν στροφή 180 μοιρών μέσα μας. Δηλαδή ριζικές αλλαγές στην ζωή μας και στην νοοτροπία μας. Αυτό το οποίο οι περισσότεροι άνθρωποι κάνουν είναι να βρίσκουν κάποια δικαιολογία ώστε να μην κάνουν αυτό που τους λέει η καρδιά τους, γιατί νομίζουν ότι κάτι θα χάσουν, ότι δεν συμφέρει, ότι ακόμα δεν ήρθε η ώρα, περιμένουμε τις κατάλληλες συνθήκες κλπ.

4. Η φωνή αυτή της συνείδησής μας εκδηλώνεται μέσω των συναισθημάτων μας. Προσοχή όμως δεν είναι συναισθηματισμός, ούτε καν συναίσθημα, αλλά κάτι πολύ πιο βαθύ και νοήμον. Είναι ένας σοφός δάσκαλος, που εκφράζεται μέσω των συναισθημάτων μας αλλά ο ίδιος δεν είναι συναίσθημα, γι αυτό και δεν μας δημιουργεί εξαρτήσεις. Ό,τι θυμίζει την φωνή της συνείδησής μας αλλά δημιουργεί εντάσεις, συμφεροντολογία και εξαρτήσεις, είναι στην πραγματικότητα ένας «διανοητικός απατεώνας». 

Είναι η φωνή του μυαλού μεταμφιεσμένη σε φωνή της καρδιάς. Πόσες φορές στην ζωή μας δεν έχουμε αισθανθεί ότι κάνουμε κάτι κακό, κάτι λάθος και όμως μετά, αντί να αλλάξουμε συμπεριφορά και να κάνουμε το σωστό, αυτό που μας λέει η καρδιά μας, δεν αρχίζουμε τις δικαιολογίες για να καθησυχάσουμε την συνείδησή μας;

5. Ο σοφός αυτός διδάσκαλος, δεν σκέφτεται καθόλου με τους δικούς μας όρους. Δεν υπολογίζει εθνικότητα, φύλο, φυλή, θρησκεία, πατρίδα, ήθη και έθιμα και όποιον άλλο διαχωρισμό έχουν δημιουργήσει οι άνθρωποι από φόβο και αλαζονεία. Κοιτάει μόνο την αγάπη, το καλό, την προσφορά, την ταπεινότητα, την ειλικρίνεια, την ισορροπία, την ειρήνη, τις ανθρώπινες σχέσεις. Εμείς κοιτάμε το «συμφέρον» και τις «ανάγκες» μας. Επηρεαζόμαστε και μιμούμαστε του άλλους. Παλεύουμε για «αναγνώριση». 

Η δήθεν αίσθηση της δικαιοσύνης που έχουμε είναι στην πραγματικότητα ο μεταμφιεσμένος εγωισμός μας. Και αυτή είναι η αιτία που πολύ δύσκολα αποφασίζουμε να δώσουμε τον λόγο σε αυτόν τον δάσκαλο μέσα μας και να συντονιστούμε με αυτόν. Αν το κάνουμε όμως η μεταμόρφωση θα είναι εκπληκτική! Θα αρχίσει μια σχεδόν απίστευτη συνεργασία με τον ίδιο τον ανώτερο εαυτό μας, τον οποίον όσο περισσότερο ακούμε τόσο περισσότερο θα μας μιλάει. Αυτό που τώρα βιώνουμε ως ενοχλητική φωνή της συνείδησης θα μετατραπεί σε διαίσθηση και ανώτερη συνειδητότητα.

Η φωνή της συνείδησης - αυτογνωσία: Αυτό το οποίο πρέπει να κάνουμε λοιπόν είναι να αφουγκραζόμαστε την φωνή της συνείδησής μας, να μην λέμε δικαιολογίες και ψέματα προς τον εαυτό μας και να ενεργούμε σύμφωνα με τις δικές της οδηγίες. Αυτό θα μας οδηγήσει στην αλλαγή του χαρακτήρα μας και στην απαλλαγή μας από πολλές αδυναμίες και ελαττώματα. Δεν είναι όμως καθόλου εύκολο. Ας φαντασθούμε κάποιον έμπορο ο οποίος κλέβει τους πελάτες του. Η συνείδησή του θα του πει ότι αυτό δεν είναι σωστό. Θα το νοιώσει με την μορφή ενός μάλλον δυσάρεστου συναισθήματος. Η συνήθης αντίδραση των ανθρώπων είναι να το αγνοήσουν, ίσως προσπαθώντας πανικόβλητοι να τραβήξουν την προσοχή τους αλλού. Έτσι εξηγούνται πολλά από τα «ενδιαφέροντά» μας, τα κουτσομπολιά, τα χόμπι, οι διαμάχες μας με τους ανθρώπους, το ασταμάτητο άκουσμα μουσικής, η εργασιομανία κλπ.

Όλα αυτά σε πολλές περιπτώσεις, όχι πάντοτε, είναι τα πονηρά μέσα που χρησιμοποιούμε για να αποσπάσουμε την προσοχή μας από την ενοχλητική φωνή της συνείδησής μας. Αν ο άνθρωπος του παραδείγματός μας το πάρει απόφαση θα ακούσει την αίσθηση της συνείδησής του που θα τον πληροφορήσει ότι είναι ένας κλέφτης. Τότε μπορεί να αρχίσουν οι δικαιολογίες. Μα και η εφορία μας κλέβει, όλοι κλέβουν, μα δεν παίρνω πολλά περισσότερα, μόνο κάτι ψιλά, είναι τόσο λίγα που δεν ζημιώνεται κανείς, αν δεν το κάνω θα χρεοκοπήσω… κλπ. Αυτές είναι οι δικαιολογίες του μυαλού του που προσπαθεί με διπλωματικό τρόπο να προστατεύσει τα κεκτημένα. Αν με την καλή διάθεση, την διάκριση και την ειλικρίνεια, ξεπεραστεί και αυτό το εμπόδιο, τότε ο άνθρωπος αυτός θα αντιληφθεί ότι είναι ένας κοινός κλέφτης. 

Τίποτα το εξιδανικευμένο. Ούτε ανωτέρα βία, ούτε όλοι έτσι κάνουν, ούτε έτσι είναι τα πράγματα. Θα πει: «ναι είμαι ένας κλέφτης, καμία δικαιολογία!». Μετά από αυτό θα του είναι πολύ δύσκολο να ξανακλέψει. Θα γνωρίζει πλέον όμως ότι δεν είναι ο ανώτερος αυτός άνθρωπος, ο δίκαιος, που έως τώρα φανταζόταν ότι ήταν. Η «μεγαλειώδης» αυτοεικόνα του θα καταρρεύσει. Μόνο αυτός που είναι έτοιμος να δώσει ένα τέτοιο χαστούκι στον εαυτό του μπορεί να προχωρήσει.

Η συνείδησή μας όταν πλέον αποφασίσουμε να την λάβουμε στα σοβαρά υπ΄ όψη, θα μας δώσει πολλές «οδηγίες» και κατευθύνσεις στην ζωή μας. Για κάθε περίσταση θα έχει και από μια «συμβουλή». Ένα αίσθημα που θα μας καθοδηγεί προς τον ίσιο δρόμο. Όταν λυθούν τα χέρια της συνείδησής μας αυτή καθίσταται πολύ «ομιλητική» και κατατοπιστική. 

Θα μας βοηθήσει να αλλάξουμε την ζωή μας, να βελτιώσουμε τον χαρακτήρα μας, να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι, πραγματικά χρήσιμοι στους άλλους. Θα αλλάξει τον τρόπο σκέψης μας, θα μας συμβουλεύσει να αποβάλλουμε τις μέχρι τώρα ιδέες μας και τα δήθεν ιδανικά μας. Θα μας προσγειώσει στην πραγματικότητα και θα γκρεμίσει τις αυταπάτες που έχουμε για το άτομό μας. Θα μας οδηγήσει στον δρόμο της ελευθερίας, της ταπεινότητας και της προσφοράς.

Το σουσάμι είναι ανώτερο από τα παυσίπονα!

Μια αξιοσημείωτη νέα μελέτη που δημοσιεύεται στο International Journal of Rheumatic Diseases επιβεβαιώνει ότι τα τρόφιμα δεν είναι ...
μόνο φάρμακα , αλλά μερικές φορές ανώτερα και από αυτά .

Ερευνητές ιατροί που εργάζονται στο Πανεπιστήμιο Ιατρικών Επιστημών του Ταμπρίζ, Tabriz , στο Ιράν , ερεύνησαν τις επιπτώσεις κατανάλωσης σπόρων σουσαμιού και τα κλινικά σημεία και συμπτώματα σε ασθενείς με οστεοαρθρίτιδα γόνατος . 1

Η Οστεοαρθρίτιδα στο γόνατο είναι μια μορφή εκφυλιστικής νόσου των αρθρώσεων.
H εκφυλιστική αρθρίτιδα εντοπίζεται στο γόνατο, και προκαλεί μια ποικιλία συμπτωμάτων που περιλαμβάνουν πόνο, οίδημα , μη φυσιολογική ανάπτυξη των οστών (το οποίο μπορεί να οδηγήσει σε οστεόφυτα) , παραμόρφωση χόνδρου και απώλεια της κίνησης , και επηρεάζει περίπου το 12,1 % των ενηλίκων ηλικίας 60 και άνω , σύμφωνα με το CDC.2
Η Τυπική θεραπεία περιλαμβάνει τη χρήση των αντιφλεγμονόδων NSAID φαρμάκων , πολλά από τα οποία έχουν συνδεθεί τόσο με εσωτερική αιμορραγία και σημαντικά αυξημένο κίνδυνο καρδιακής θνησιμότητας , η οποία είναι και ο λόγος για τον οποίο οι ερευνητές αναζήτησαν να ψάξουν για «μια συμπληρωματική θεραπεία για να μειώσουν τις επιπλοκές και το κόστος . “
Στην μελέτη έλαβαν μέρος πενήντα ασθενείς με οστεοαρθρίτιδα του γόνατος , και χωρίστηκαν σε δύο ομάδες 25 ασθενών :
Στην πρώτη ομάδα , που ...Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ

Πόσο «επικίνδυνοι» είναι οι φιλελεύθεροι γονείς;

Είστε υπερβολικά ανεκτικοί και υποχωρητικοί με τα παιδιά σας και αρνείστε να τους βάλετε όρια στο όνομα του φιλελευθερισμού; Ο νευροψυχίατρος και ειδικευμένος σε θέματα συμπεριφοράς D.r David Sack, μας λέει γιατί οι φιλελεύθεροι γονείς είναι εξίσου επικίνδυνοι με τους αυταρχικούς!

mother_daughter Ο γνωστός φιλελεύθερος φιλόσοφος Μοντεσκιέ έλεγε: «Ελευθερία δεν είναι το να κάνει κανείς ό,τι θέλει αλλά το να μπορεί να κάνει ό,τι πρέπει». Σήμερα πολλοί γονείς βασιζόμενοι σε μια λανθασμένη ή ψεύτικη έννοια του φιλευθερισμού αναπτύσσουν μια υπερβολικά ανεκτική συμπεριφορά προς τα παιδιά τους, με καταστροφικά –πολλές φορές- αποτελέσματα.


Τα χαρακτηριστικά των φιλελεύθερων γονιών

Οι ανεκτικοί και φιλελεύθεροι γονείς φοβούνται να υποστηρίξουν ανοικτά τις απόψεις και τα πιστεύω τους και αποφεύγουν τη σύγκρουση με κάθε τρόπο.
Αισθάνονται αδύναμοι να εμποδίσουν την προκλητική συμπεριφορά των παιδιών τους και φτάνουν να την θεωρούν ένα αναγκαίο κακό.
Γιατί είναι λάθος

Το παιδί πρέπει να καταλάβει ότι οι γονείς του έχουν διαφορετικό ρόλο από εκείνο και ότι φροντίζουν για την ασφάλειά του. Τα όρια χρειάζονται γιατί κάποιος οφείλει να είναι υπεύθυνος και να φροντίζει τα πρέπει που είναι πιο σημαντικά από τα θέλω. Είναι πολύ τρομακτικό για ένα παιδί να σκέφτεται ότι κανείς δεν είναι υπεύθυνος για εκείνο σε ένα κόσμο που πιθανόν του φαίνεται τρομακτικός.

Όταν όλες οι επιθυμίες του παιδιού ικανοποιούνται ακόμα και εις βάρος κάποιου άλλου, εκείνο θεωρεί πως όλες οι σχέσεις λειτουργούν κατά αυτόν τον τρόπο. Αυτό θα του δημιουργήσει προβλήματα στη σύναψη φιλικών και ερωτικών σχέσεων αργότερα, αφού κάθε φορά θα θεωρεί τις δικές του επιθυμίες σημαντικότερες. Τα παιδιά που μεγαλώνουν κατ? αυτόν τον τρόπο συνήθως καταλήγουν εγωκεντρικοί ενήλικες.

Αν οι γονείς κάνουν τα πάντα για να μην στεναχωρήσουν το παιδί του, αυτό λαμβάνει το μήνυμα πως δεν μπορεί να ανεχθεί την απογοήτευση και τη στενοχώρια. Σε όλη λοιπόν την ενήλικη ζωή του θα κάνει ό,τι είναι απαραίτητο για να αποφύγει συναισθήματα που θεωρεί ότι δεν μπορεί να αντέξει, όπως για παράδειγμα να αποφεύγει το ρίσκο

Ακόμα, με την υπερβολική ανεκτικότητα το παιδί δεν μαθαίνει ποτέ να θέτει όρια στον εαυτό του, μια δεξιότητα που είναι σημαντική την περίοδο του σχολείου και φυσικά στην ενήλικη ζωή του. Έτσι δεν αναπτύσσει αυτοπειθαρχία και δεν μπορεί να εργαστεί πάνω σε στόχους, που θα το βοηθήσουν να έχει μια χαρούμενη ζωή.

Με την συνεχή εκπλήρωση ακόμα και των πιο παράλογων επιθυμιών του, το παιδί δυσκολεύεται να αναπτύξει σεβασμό για τον εαυτό του. Η εσωτερική ευτυχία έρχεται όταν κάποιος αποδέχεται τον εαυτό του στην ολότητά του και κατανοεί και τα άσχημα συναισθήματά του, όπως τον θυμό, τη στενοχώρια ή την απογοήτευση. Οι γονείς που αντιδρούν με τρόπο που δείχνει ότι αποφεύγουν την «σκοτεινή» πλευρά του παιδιού του δίνουν το μήνυμα ότι η πλευρά αυτή δεν είναι αποδεκτή. Έτσι το παιδί αισθάνεται ότι δεν αγαπιέται ολοκληρωτικά.

Ο ανεκτικός τρόπος ανατροφής τελικά υποσκάπτει στη σχέση γονιού – παιδιού. Όταν το παιδί δεν εμπιστεύεται τον γονιό του για να το βοηθήσει να διαχειριστεί όλη τη γκάμα των συναισθημάτων του, δεν αισθάνεται δεμένο μαζί του. Έτσι γίνεται πιο απαιτητικό και προκλητικό και αναζητά το ίδιο όρια, αλλά και αποδείξεις ότι πράγματι το αγαπούν. Για τα παιδιά όμως η προκλητική συμπεριφορά δεν είναι τίποτα παραπάνω από μια ασυνείδητη κραυγή αγωνίας προς τους γονείς του. Ζητάει το δικαίωμά του να βοηθήσουν τη διαδικασία ανάπτυξής του. Δοκιμάζει τη σταθερότητά τους και την ικανότητά τους να αντιμετωπίζουν τις δυσκολίες. Έτσι θέλει να εμπεδώσει μέσα του ότι ανήκει σε μια στέρεη και ασφαλή οικογένεια. Τότε μόνο μπορεί να νοιώσει ήρεμο και ασφαλές ώστε να προχωρήσει στο δρόμο της ανεξαρτητοποίησης του χωρίς το άγχος του αποχωρισμού και την αίσθηση του αδύναμου.

Ελένη Χαδιαράκου
ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΟΣ ΦΑΡΟΣ

Και το φιλί απιστία είναι!

Ακόμη και η αγκαλιά με τον "άλλο" ισούται με απιστία, λέει νέα έρευνα.
Μπορεί μέχρι τώρα το σεξ να θεωρείται η υπέρτατη απιστία όμως τα πράγματα δεν είναι πλέον έτσι αφού σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα του πανεπιστημίου του Μίσιγκαν στις ΗΠΑ άπιστοι δεν θεωρούνται μόνο όσοι έχουν ενδώσει στη σεξουαλική πράξη. Η συγκριμένη μελέτη δημοσιεύθηκε σε περιοδικό εξελικτικής ψυχολογίας με τον τίτλο «Αυτό ήταν απιστία; Οι αντιλήψεις περιέχουν από το σεξ, το άγγιγμα και τη συμπεριφορά». Στην έρευνα συμμετείχαν 456 φοιτητές. Η σεξουαλική πράξη κατά μέσο όρο βρίσκεται στο 97,7% της λίστας, ενώ ο στοματικός έρωτας στο 96,8%.



Ακολουθούν:

Φιλί στο στόμα: 88,7%

Προβολή γυμνών φωτογραφιών: 88.2%

Ερωτικά μηνύματα: 82.6%

Ύπνος στο ίδιο κρεβάτι: 68.4%

Πιάσιμο χεριών: 63.2%

Σύναψη ισχυρού συναισθηματικού δεσμού: 52.4%

Αγκαλιά: 52.2%

Έξοδος για φαγητό: 41.4%

Κοινοποίηση μυστικών: 36.5%

Αγκαλιά για πάνω από 10 δευτερόλεπτα: 34.5%

ΞΕΠΟΥΛΟΥΝ ΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΝΗΣΙΑ ΣΕ.....ΤΟΥΡΚΟ ΜΕΓΙΣΤΑΝΑ!!!!!!!

Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης

Η γνωστή παγκοσμίως Μύκονος, το νησί που κάθε καλοκαίρι συγκεντρώνει τουρισμό υψηλού εισοδήματος από το παγκόσμιο τζετ σετ χτυπημένη και αυτή από την οικονομική κρίση αναμένεται να… «σωθεί», σύμφωνα με δημοσιεύματα του τουρκικού τύπου, από ένα πολύ γνωστό Τούρκο μεγιστάνα. Δηλαδή η ελληνική ξέφτιλα σε όλο το… μυκονιάτικο μεγαλείο της. 

Σύμφωνα με αποκλειστικό δημοσίευμα της τουρκικής εφημερίδας Aksam, στις 20 Νοεμβρίου, ο πασίγνωστος στην Τουρκία μεγιστάνας Ferit Şahenk της γνωστής οικογένειας των Şahenk που είναι κάτοχοι του μεγάλου οικονομικού ομίλου επιχειρήσεων με την ονομασία «Doğuş Grubu», προτίθεται να αρπάξει τις μεγάλες ευκαιρίες που παρουσιάζει η οικονομική κρίση της Ελλάδας και να επενδύσει αγοράζοντας τουλάχιστον τρία ξενοδοχεία της γνωστής αλυσίδας Xenia, από τα οποία το ένα είναι το γνωστό Xenia της Μυκόνου με μεγάλη ιστορία στην τουριστική ανάπτυξη και προβολή του παγκοσμίως γνωστού αυτού ελληνικού θέρετρου.

 

Ο Τούρκος μεγιστάνας, όπως αναφέρεται στα τουρκικά δημοσιεύματα, φέρετε αποφασισμένος και ήδη όπως τονίζουν οι Τούρκοι η δουλειά έχει σχεδόν κλείσει, να «εισβάλλει» στην Μύκονο πλειοδοτώντας στην αγορά των Xenia στα πλαίσια των ιδιωτικοποιήσεων που έχει αναγγείλει η μνημονιακή ελληνική κυβέρνηση.

 

Η απόκτηση των Xenia από τον Ferit Şahenk και τον τουρκικό όμιλο θα γίνει με καθεστώς υπενοικίασης διάρκειας 99 ετών, δηλαδή στην ουσία αγοράς από τον τουρκικό όμιλο Doğuş Grubu. Εντυπωσιακή είναι και η αναφορά για τα σχέδια του Τούρκου μεγιστάνα σχετικά με την Μύκονο και όχι μόνο.

 

Όπως δήλωσε χαρακτηριστικά στην τουρκική εφημερίδα, σκοπεύει να μετατρέψει την Μύκονο σε İbiza, δηλαδή στο γνωστό νησί της Ισπανίας στις Βαλεαρίδες νήσους που συγκεντρώνει την αφρόκρεμα της ευρωπαϊκής και διεθνούς αριστοκρατίας κατά τους θερινούς μήνες.

 

Αποφασισμένος να αγοράσει τρία ξενοδοχεία της αλυσίδας Xenia, έχει σχεδία να τα μετατρέψει σε υπερσύχρονα λουξ ξενοδοχεία ικανά να φιλοξενήσουν όλη αυτή την διεθνή αφρόκρεμα που θα προτιμήσει να κάνει τις διακοπές της στα τουρκικής πλέον ιδιοκτησίας ξενοδοχεία επί ελληνικού εδάφους. Αλλά οι φιλοδοξίες του Τούρκου μεγιστάνα δεν σταματούν εδώ.

 

Όπως πρόσθεσε στην τουρκική εφημερίδα Aksam, σκοπεύει να μετατρέψει το ελληνικό Αιγαίο σε λουξ τουριστικό κέντρο οπού θα έρχονται τουρίστες από τα τέσσερα σημεία του ορίζοντα για να αυξήσουν φυσικά τα ταμεία του τουρκικού ομίλου επιχειρήσεων Doğuş Grubu.

 

Παράλληλα θα καλέσει και τους Τούρκους εκατομμυριούχους και μεγιστάνες να στηρίξουν αυτή του την φιλοδοξία καθώς, όπως τόνισε χαρακτηριστικά, οι ευκαιρίες που προσφέρονται από την ελληνική οικονομική κρίση και από το μεγάλο πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων ξενοδοχείων, μαρίνων, λιμανιών ακόμα και αεροδρομίων της ελληνικής κυβέρνησης, ανοίγουν διάπλατα τις πόρτες για την μεγάλη τουρκική οικονομική επίθεση σε όλο το μήκος και πλάτος του Αιγαίου.

 

Όλα αυτά μας θυμίζουν τον πρώην πρόεδρο της Τουρκίας, Τουρκγούτ Οζάλ, που είχε δηλώσει από το 1990 ότι η Τουρκία δεν θα χρειαστεί να κάνει πόλεμο για να καταλάβει τα ελληνικά νησιά του Αιγαίου πελάγους, αυτά τα ίδια θα πέσουν σαν «ώριμο φρούτο» στις «στοργικές» τουρκικές αγκάλες.

 

Μετά από 23 χρόνια και προς δόξα της ελληνικής κυβέρνησης που έχει βγάλει στο σφυρί τα πάντα, άραγε τα όνειρα αυτά των Τούρκων γίνονται πραγματικότητα ; Και εμείς θα καθόμαστε να τους παρακολουθούμε ; Αλλοίμονο μας!

 

ΝΙΚΟΣ ΧΕΙΛΑΔΑΚΗΣ

Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος

 

Πηγή : thesecretrealtruth.blogspot.com

Δεν έκανα ταξίδια μακρινά 
τα χρόνια μου είχαν ρίζες ήταν δέντρα 
που τα 'ντυσε με φύλλα η καρδιά 
και τ' άφησε ν' ανθίζουν μες την πέτρα 

Δεν έκανα ταξίδια μακρινά 
οι άνθρωποι που αγάπησα ήταν δάση 
οι φίλοι μου φεγγάρια ήταν νησιά 
που δίψασε η καρδιά μου να τα ψάξει 

Το πιο μακρύ ταξίδι μου εσύ 
η νύχτα εσύ το όνειρο της μέρας 
μικρή πατρίδα σώμα μου κι αρχή 
η γη μου εσύ ανάσα μου κι αέρας 

Δεν έκανα ταξίδια μακρινά 
ταξίδεψε η καρδιά κι αυτό μου φτάνει 
σε όνειρα σ' αισθήματα υγρά 
το μυστικό τον κόσμο ν' ανασάνει 

Το πιο μακρύ ταξίδι μου εσύ 
η νύχτα εσύ το όνειρο της μέρας 
μικρή πατρίδα σώμα μου κι αρχή 
η γη μου εσύ ανάσα μου κι αέρας 

Εσύ με ξέρεις πιο πολύ, απ’ όλους στη ζωή μου, 
τα μαγικά ταξίδια μου τα έκανες κι εσύ.
Όταν η νύχτα μ’ έστελνε στα στέκια της ερήμου 
για σένα ήταν πάντα απλό να ψάξεις να με βρεις.
Σου λέω με ξέρεις πιο πολύ απ’ όλους στη ζωή μου, 
για σένα είναι πάντα απλό να ψάξεις να με βρεις. 

Κι απόψε μες την έρημη την πόλη 
που με βρήκες πάλι, πάρε με κοντά σου 
Κρύψε με μες το παλτό σου, κάνε με κορμί δικό σου 
ως την άκρη του μυαλού σου, ως την άκρη του ουρανού σου.
Τύλιξέ με στο κασκόλ σου σαν παιδί, σαν άγγελό σου 
να χαθώ στη μυρωδιά σου, να χωρέσω στ’ όνομά σου.

Η πόλη παίζει τη σκληρή στα ενήλικα παιδιά της 
κι αν λείπει το άλλο σου μισό, μισός μένεις κι εσύ
μα όταν μαζί σου περπατώ στα έρημα στενά της 
στο πέλαγος της μοναξιάς μου γίνεσαι νησί.
Η πόλη παίζει τη σκληρή στα ενήλικα παιδιά της 
κι αν λείπει το άλλο σου μισό, μισός μένεις κι εσύ.

Κι απόψε μες την έρημη την πόλη 
που με βρήκες πάλι, πάρε με κοντά σου 
Κρύψε με μες το παλτό σου, κάνε με κορμί δικό σου 
ως την άκρη του μυαλού σου, ως την άκρη του ουρανού σου.
Τύλιξέ με στο κασκόλ σου σαν παιδί, σαν άγγελό σου 
να χαθώ στη μυρωδιά σου, να χωρέσω στ’ όνομά σου.

Ίσως, ίσως μια μέρα
να ξεφύγεις απ’ το μέλλον που σου φτιάξανε.
Ίσως, ίσως μια μέρα
πλησιάσεις τον κρυμμένο σου εαυτό.

Ίσως, ίσως μια μέρα
να ζητήσεις τη ζωή που σου αρπάξανε.
Ίσως, ίσως μια μέρα
να υπάρχεις μόνο για να σ’ αγαπώ.

Αχ, αγάπη μου, εγώ
το ξέρω πως θα ’ρθεις, 
εκεί θα τρελαθείς.
Αχ, ας φύγουμε εμείς
πριν χάσουμε το τρένο της γραμμής.

Ίσως, ίσως μια μέρα
όταν βγεις απ’ την εικόνα που σε κλείσανε, 
ίσως, ίσως μια μέρα
για τους δυο μας να μπορώ να ονειρευτώ.

Αχ, αγάπη μου, εγώ
το ξέρω πως θα ’ρθεις, 
εκεί θα τρελαθείς.
Αχ, ας φύγουμε εμείς
πριν χάσουμε το τρένο της γραμμής.

ΧΙΛΙΕΣ ΣΙΩΠΕΣ ΝΑ ΑΚΟΥΣ...Στις βραδινές περιπλανήσεις μας στης καρδιάς τις διαδρομές πώς γεμίζει η νύχτα χρώματα πώς φωτίζονται οι σκιές...

Στις βραδινές περιπλανήσεις μας
μες στης πόλης τον αχό
τις θαμπές φωνές των άγνωστων
σκορπάει ο αέρας εκεί κι εδώ

Μου κρατάς το χέρι σε κρατώ
με κοιτάς για μια στιγμή
το μεγάλο μας το όνειρο
σου εξηγώ με ένα φιλί

Και μετά δεν μιλάμε πολύ
γιατί το όνειρο ζει στη σιωπή
Με το βλέμμα στους περαστικούς
να χα χίλιες σιωπές να ακούς

Στις βραδινές περιπλανήσεις μας
στης καρδιάς τις διαδρομές
πώς γεμίζει η νύχτα χρώματα
πώς φωτίζονται οι σκιές

Και δεν βρίσκω λόγια να σου πω
γιατί όλα έχουν φωνή
το μεγάλο μας το όνειρο 
σου εξηγώ με ένα φιλί

Και μετά δε μιλάμε πολύ
γιατί το όνειρο ζει στη σιωπή
Με το βλέμμα στους περαστικούς
να χα χίλιες σιωπές να ακούς

ΕΤΣΙ ΑΚΡΙΒΩΣ...

Άσε με να γείρω πλάι σου (video)

Στο μετρό κοιμάσαι στον ώμο του διπλανού

Μια φωτογραφία από το μετρό της Νέας Υόρκης -που έγινε viral στο διαδίκτυο- δείχνει έναν επιβάτη να κοιμάται στον ώμο ενός άλλου. Με αυτή την αφορμή μια φιλανθρωπική οργάνωση έκανε ένα μικρό κοινωνικό πείραμα.

Έναν άνδρα τον παίρνει ο ύπνος, σε συρμό του μετρό της Νέας Υόρκης. Γέρνει και ακουμπά στους συνεπιβάτες κοιμισμένος. Η κάμερα καταγράφει τις αντιδράσεις –πολλές και διαφορετικές. Εσείς αφήνετε κάποιον να κοιμηθεί στον ώμο σας;

Δείτε το βίντεο

 

Αυτή είναι η φωτογραφία που ενέπνευσε την οργάνωση να κάνει το βίντεο-πείραμα
 

ΟΤΑΝ ΞΕΡΕΙΣ...