Όταν έρθει ο καιρός να πάρετε τη μεγάλη απόφαση είναι λογικό η σκέψη σας να είναι στο παιδί σας που έχετε αποκτήσει από τον προηγούμενο γάμο. Σας κατακλύζουν πολλά ερωτηματικά , αμφιβολίες και προβληματισμοί, όπως , πως θα το πάρει, πως θα συμβιώσετε εσείς και το παιδί σας με το νέο ή τη νέα σας σύντροφο (αυτό αφορά το γονιό που μένει μαζί με το παιδί).
Είναι βέβαιο ότι έχετε συζητήσει μαζί με το σύντροφό σας πολλές φορές και ότι αποδέχεται το γεγονός πως εσείς έχετε ένα παιδί, αναρωτιέστε όμως πως θα είναι η καθημερινότητα.
Και από την άλλη, αν η σχεση προχωρήσει σε γάμο πως θα δεχτεί το παιδί σας το ενδεχόμενο ενός νέου μωρού, με το /τη δεύτερο/η σύζυγο, πως θα αντιδράσει ο φυσικός γονιός του παιδιού σας και το περιβάλλον σας κ.λπ.
Κι όμως, παρά τους προβληματισμούς σας, δικαιούστε να κάνετε μια νέα αρχή, να ξανά φτιάξετε τη ζωή σας. Οπωσδήποτε , η προσαρμογή στη νέα οικογένεια δεν είναι ανέφελη, διότι τα παιδιά από τον προηγούμενο γάμο αντιμετωπίζουν δυσκολίες στα νέα δεδομένα. Αυτό είναι κάτι αναμενόμενο, γιατί το διαζύγιο των γονιών τους ήταν μια πολύ τραυματική εμπειρία στη ζωή τους. Μια νέα επίσημη σχέση ή ένας δεύτερος γάμος, λοιπόν, του ενός ή και των δυο γονιών, είναι μια εξίσου δύσκολη κατάσταση, γιατί σημαίνει μια βαθιά και ίσως οδυνηρή αλλαγή για το παιδί.
Οι μορφές της εκτεταμένης οικογένειας που προκύπτουν από ένα δεύτερο γάμο είναι αρκετές, και, συνεπώς, τα προβλήματα που ενδεχομένως δημιουργούνται σε κάθε παιδί είναι δύσκολο να κατηγοριοποιηθούν. Μαγική συνταγή γα την επίλυσή τους δεν υπάρχει. Ένα, όμως, είναι σίγουρο, ότι ακόμα και οι πιο δύσκολες καταστάσεις μπορούν να ξεπεραστούν, αν και τα δυο μέλη του νέου ζευγαριού προσέξουν τη συμπεριφορά τους.
Είναι αξίωμα ότι κάθε παιδί χρειάζεται αγάπη, φροντίδα και σταθερότητα. Το περιβάλλον πρέπει να του δημιουργεί αισθήματα ασφάλειας και εμπιστοσύνης.
Όταν οι γονείς παντρεύονται ξανά το παιδί ίσως:
- Νιώσει το γάμο αυτό σαν απειλή
- Αισθανθεί ανταγωνιστικά προς το σύντροφο του πατέρα ή της μητέρας του, προσπαθώντας έτσι να διεκδικήσει την αγάπη του γονιού του.
- Ερμηνεύσει τη νέα αυτή φάση της ζωής του ως απόρριψη του άλλου γονιού αλλά και του ίδιου.
- Πάψει να διατηρεί την ενδόμυχη ελπίδα που έτρεφε μετά το χωρισμό των γονιών του ότι κάποια στιγμή θα επανασυνδέονταν.
- Αισθανθεί πάλι μέσα του την ανασφάλεια και το φόβο της εγκατάλειψης κ.α
Ωστόσο, αυτά είναι θέματα που, αν τα χειριστείτε με προσοχή, μπορείτε να τα ελέγξετε.
Βήματα που πρέπει να κάνετε…
- Προτού προχωρήσετε στο δεύτερο γάμο, καλό είναι να έχετε συζητήσει αναλυτικά με το σύντροφό σας τις υποχρεώσεις που έχετε απέναντι στο παιδί σας.
- Να τον/την ενημερώσετε για τον τρόπο της επικοινωνίας σας, την οικονομική συνδρομή σας στην ανατροφή του, τις ιδιαιτερότητες του παιδιού σας, τον τρόπο που του επιβάλλετε την πειθαρχία, τα μαθήματα που κάνει, τα εξοδά του κ.λπ.
- Ξεκαθαρίστε του την στάση που περιμένετε να έχει.
- Μετά έρχεται η σειρά του παιδιού. Σκεφτείτε ότι είναι προτιμότερο να μιλήσετε εσείς στο παιδί σας με επιφύλαξη για την απόφαση σας να φτιάξετε ξανά την ζωή σας.
- Να το διαβεβαιώσετε ότι η αγάπη και η προσοχή σας δε θα αλλάξουν.
- Πρέπει, ωστόσο, αυτά που λέτε να του τα αποδεικνύετε.
- Να έχετε πάντα υπόψη ότι το παιδί έχει ανάγκη από μια σταθερή παρουσία.
- Να επιδιώξετε να γνωριστεί σταδιακά με τον νέο σας σύντροφο.
- Αν νιώθει ότι είστε ευτυχείς μαζί του/της, θα είναι πιο εύκολο να ξεπεράσει τους φόβους ή τη ζήλια του.
- Είναι πολύ χρήσιμο να επαναλαμβάνετε στο παιδί ότι αυτή η νέα ένωση διαφέρει από αυτό που εσείς και ο άλλος γονιός του είχατε πριν από το χωρισμό. Αυτή η εξήγηση με απλά λόγια θα προσδιορίσει το καθεστώς και τη λειτουργία της νέας σχέσης και θα ανακουφίσει το παιδί- σε σχέση με το γονιό που μένει μαζί.
- Όσο καλή και να είναι η σχέση του παιδιού σας με το νέο σύντροφό σας, μην ξεχνάτε ότι εσείς είστε ο πατέρας ή η μητέρα του παιδιού και εσείς πρέπει κατά κύριο λόγο να ασχολείστε μαζί του και όχι ο σύντροφός σας, που μπορεί να διαδραματίζει συμπληρωματικό ρόλο.
- Να μην επιβάλλετε στο παιδί να αποκαλεί το νέο σύντροφο σας «μπαμπά» ή «μαμά» αντίστοιχα.
- Να αποφεύγετε τις συζητήσεις και τις συγκρίσεις με τον φυσικό γονιό του παιδιού σας.
- Αν το κρίνετε απαραίτητο, ενημερώστε εσείς τον πρώην σύντροφό σας, βεβαιώνοντας τον ότι δεν θα αλλάξει κάτι στη σχέση σας με το παιδί.
Τι να κάνει ο /η νέος σύντροφός σας
Είναι αλήθεια ότι οι θετοί γονείς επωμίζονται δύσκολο ρόλο, γιατί πρέπει να αντιμετωπίσουν την επιφυλακτικότητα του παιδιού, να χτίσουν μια σχέση από την αρχή, αλλά και να αποκτήσουν ένα νέο τύπο γονικού ρόλου, έχοντας πάντα υπόψη πως δε πρέπει να αντικαθιστούν τον πραγματικό γονιό, αλλά να τον συμπληρώνουν. Οι δυσκολίες αυξάνονται όταν το νέο ζευγάρι αποκτήσει παιδί. Οι ισορροπίες είναι ευαίσθητες. Χρειάζεται προσοχή και ωριμότητα για να μην πληγωθεί το παιδί. Η στάση του θετού γονιού πρέπει να είναι σταθερή.
Τι να αποφεύγει….
- Να είναι ιδιαίτερα επιεικής με το παιδί του συντρόφου τους, προκειμένου να γίνουν αρεστοί και αγαπητοί σε αυτό.
- Να συναγωνίζονται τους πραγματικούς γονείς στην εξασφάλιση της αγάπης του παιδιού. Αυτό προκαλεί σύγχυση και ένταση.
- Να παρεμποδίζουν την σχέση του παιδιού με το φυσικό του γονιό.
- Να ασκούν κριτική για τη στάση του φυσικού γονιού μπροστά στο παιδί.
- Να το πιέζουν να τους φωνάζει «μπαμπά» ή «μαμά»,
- Να αλλάζουν συμπεριφορά όταν αποκτούν δικό τους παιδί.
- Να λένε : «Αν ήμουνα ο πατέρας σου ή η μητέρα σου θα έκανα αυτό ή το άλλο».
- Να συγκρίνουν τη συμπεριφορά του ή τις επιδόσεις του στο σχολείο με εκείνες του δικού τους παιδιού, αν έχουν.
Μια άλλη δυσκολία στην προσαρμογή αποτελούν τα παιδιά που οι δύο νέοι σύζυγοι έχουν από προηγούμενο γάμο. Χρειάζεται τώρα να συμβιώσουν όλοι μαζί. Η ξαφνική απόκτηση αδερφών αποτελεί μεγάλη απειλή για κάθε παιδί, όσο ασφαλές και αν αισθάνεται. Το κύριο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν τα παιδιά στις περιπτώσεις αυτές είναι να αποδεχθούν ότι θα μοιράζονται τον πραγματικό τους γονιό με τα νέα αδέρφια τους.
Σε κάθε περίπτωση, η ενότητα, ο διάλογος, η σύμπνοια και η καλή διάθεσή εγγυώνται την αντιμετώπιση κάθε δυσκολίας.
Παραθέτουμε μερικές γενικές οδηγίες, που ίσως σε κάποιες περιπτώσεις σας βοηθήσουν. Ωστόσο, κάθε άτομο έχει τις ιδιαιτερότητές του και ο ατομικός παράγοντας είναι πέρα από κάθε γενική οδηγία. Όσες και αν είναι οι δυσκολίες, δικαιούστε να ξαναδοκιμάσετε. Το νέο ξεκίνημα ίσως είναι πιο επιτυχημένο από την προηγούμενη σχέση σας. Μην ξεχνάτε, όμως, ποτέ την ψυχική ισορροπία του παιδιού σας. Η αναζήτηση βοήθειας από κάποιον ειδικό οπωσδήποτε θα σας διευκολύνει και θα δώσει σωστή κατεύθυνση στους χειρισμούς, οι οποίοι πρέπει να είναι πολύ λεπτοί.
Αλεξάνδρα Καππάτου
Ψυχολόγος-παιδοψυχολόγος
