Ο ελληνικός καφές συντελεί στη μακροζωία

Ο ελληνικός καφές συντελεί στη μακροζωία

Ο ελληνικός καφές συμβάλλει στην μακροζωία και την καλή υγεία, σύμφωνα με ελληνική μελέτη που έγινε στην Ικαρία, εστιάζοντας στα μυστικά της καλής ζωής των κατοίκων του νησιού. 

Αξίζει να σημειωθεί ότι δεν είναι η πρώτη φορά που μια μελέτη εστιάζει στην Ικαρία, αφού το ακριτικό νησί συγκαταλέγεται στον κατάλογο με τα υψηλότερα ποσοστά υπερηλίκων του κόσμου. 

Σύμφωνα με δημογραφικά στοιχεία της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας, ενώ στην Ευρώπη μόνο το 0,1% του πληθυσμού ζει πάνω από 90 χρόνια, στην Ικαρία το ποσοστό αυτό είναι δεκαπλάσιο, με ταυτόχρονη διατήρηση καλής ποιότητας ζωής.

Οι ερευνητές της Α’ Καρδιολογικής Κλινικής του «Ιπποκράτειου» Νοσοκομείου και του Εργαστηρίου Βιολογικής Χημείας της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, εκπονούν διαρκή μελέτη για την καταγραφή των κλινικών και παρακλινικών χαρακτηριστικών, καθώς και των συνηθειών των κατοίκων της Ικαρίας, μέσης και προχωρημένης ηλικίας, προκειμένου να εξηγήσουν πως ο τρόπος ζωής στο νησί δρα προστατευτικά έναντι των καρδιαγγειακών και νεοπλασματικών νοσημάτων.

Σε δημοσίευση που έκαναν στο επιστημονικό έντυπο Vascular Medicine, ο επίκουρος καθηγητής Γεράσιμος Σιάσος και ο καθηγητής Χριστόδουλος Στεφανάδης, στίασαν την προσοχή τους στην επίπτωση που έχει η τακτική κατανάλωση του καφέ στην υγεία του ενδοθηλίου, του ζωτικού στρώματος των κυττάρων στην εσωτερική επιφάνεια των αιμοφόρων αγγείων. 

Το ενδοθήλιο επηρεάζεται αρνητικά από τη γήρανση και άλλους παράγοντες, όπως το κάπνισμα.

Οι ερευνητές έδωσαν έμφαση στον καφέ, επειδή άλλες πρόσφατες μελέτες έδειξαν ότι ακόμα και η μέτρια κατανάλωσή του μπορεί να μειώσει ελαφρά τον κίνδυνο παθήσεων της στεφανιαίας αρτηρίας, ενώ μπορεί και να λειτουργεί προστατευτικά για το ενδοθήλιο.

Η μελέτη αφορούσε ένα δείγμα 71 ανδρών και 71 γυναικών σε σύνολο 673 μονίμων κατοίκων της Ικαρίας, ηλικίας άνω των 65 ετών. Οι ερευνητές κατέγραψαν την υγεία των 142 κατοίκων και τη συσχέτισαν με τις διατροφικές και άλλες συνήθειές τους, μεταξύ των οποίων η κατανάλωση καφέ. Η μεγάλη πλειονότητα (87%) έπινε καθημερινά τον παραδοσιακό ελληνικό καφέ.

Οι αναλύσεις έδειξαν ότι όσοι έπιναν τακτικά ελληνικό καφέ, είχαν καλύτερη λειτουργία του ενδοθηλίου σε σχέση με όσους έπιναν άλλα είδη καφέ. Ακόμα και στους ηλικιωμένους που είχαν υψηλή αρτηριακή πίεση, η κατανάλωση ελληνικού καφέ σχετιζόταν με καλύτερη κατάσταση του ενδοθηλίου των αρτηριών.

«Ο βραστός ελληνικός καφές, που είναι πλούσιος σε πολυφαινόλες και αντιοξειδωτικά και ο οποίος περιέχει μέτρια ποσότητα καφεΐνης, φαίνεται να παρέχει περισσότερα οφέλη σε σχέση με άλλα είδη καφέ», σύμφωνα με τον Δρ Σιάσο.

Η νέα έρευνα έρχεται να προσθέσει νέα στοιχεία στη σχέση διατροφής και υγείας της καρδιάς, αν και, σύμφωνα με τους ερευνητές, χρειάζονται και άλλες μελέτες για να διευκρινιστούν οι ακριβείς μηχανισμοί μέσω των οποίων ο ελληνικός καφές ασκεί την προστατευτική δράση του για την καρδιαγγειακή υγεία.

Αξίζει τέλος να σημειωθεί ότι δύο ακόμα νέες έρευνες αναδεικνύουν τη συμβολή του καφέ (αν και όχι κατ' ανάγκη του ελληνικού) στην καλή υγεία. 

Η πρώτη, που έγινε από Ιάπωνες ερευνητές και δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό έντυπο Stroke, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ο καφές και το πράσινο τσάι μειώνουν τον κίνδυνο εγκεφαλικού επεισοδίου. Η έρευνα αφορούσε από 83.200 ανθρώπους ηλικίας 45 έως 74 ετών, οι οποίοι είχαν τεθεί υπό ιατρική παρακολούθηση 13 χρόνια.

Όσο περισσότερο καφέ και πράσινο τσάι έπιναν οι συμμετέχοντες, τόσο μειωνόταν ο κίνδυνος εγκεφαλικού επεισοδίου. Όσοι έπιναν τουλάχιστον ένα φλιτζάνι καφέ την ημέρα, είχαν περίπου 20% μικρότερο κίνδυνο για εγκεφαλικό επεισόδιο σε σχέση με όσους έπιναν σπανίως καφέ. Όσοι έπιναν δύο έως τρία φλιτζάνια πράσινο τσάι την ημέρα, είχαν 14% μικρότερο κίνδυνο για εγκεφαλικό επεισόδιο, ενώ όσοι έπιναν τουλάχιστον τέσσερα φλιτζάνια, είχαν 20% χαμηλότερο κίνδυνο.

Η δεύτερη έρευνα έγινε στην Αυστραλία και δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό έντυπο British Medical Journal. Οι επιστήμονες κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι ο καφές συντελεί σε μείωση των τροχαίων ατυχημάτων. Συγκεκριμένα, οι επαγγελματίες οδηγοί είχαν 63% μειωμένο κίνδυνο τροχαίου ατυχήματος, συνέπεια της κατανάλωσης καφέ και της πνευματικής και σωματικής εγρήγορσης που αυτός τους προσέφερε. 

Η ένταση του φωτός επηρεάζει τις αποφάσεις μας

Η ένταση του φωτός επηρεάζει τις αποφάσεις μας

Μια νέα έρευνα από το Πανεπιστήμιο του Τορόντο δείχνει ότι τα συναισθήματα μας, είτε είναι αρνητικά είτε θετικά, τα βιώνουμε πολύ πιο έντονα όταν βρισκόμαστε σε φως υψηλής έντασης. Οι ερευνητές μελέτησαν το ασυνήθιστο παράδοξο του φωτισμού και του τρόπου που συνδέεται με το ανθρώπινο συναίσθημα.

«Προηγούμενα στοιχεία δείχνουν ότι τις ηλιόλουστες μέρες οι άνθρωποι είναι πιο αισιόδοξοι για το χρηματιστήριο, αναφέρουν περισσότερη ευεξία και είναι πιο πρόθυμοι να προσφέρουν βοήθεια, ενώ η παρατεταμένη έκθεση στο σκοτάδι και τη συννεφιά μπορεί να οδηγήσει σε εποχιακή συναισθηματική διαταραχή» εξηγεί η επίκουρος καθηγήτρια Alison Jing Xu και συνεχίζει: «εμείς αντιθέτως βρήκαμε ότι τις ηλιόλουστες μέρες οι άνθρωποι με ροπή στην κατάθλιψη ουσιαστικά γίνονται περισσότερο καταθλιπτικοί.» Επισημαίνει ακόμη ότι τα ποσοστά αυτοκτονιών αυξάνονται στο τέλος της άνοιξης και την αρχή του καλοκαιριού.

Στο πλαίσιο του συγκεκριμένου πειράματος ζητήθηκε από τους συμμετέχοντες να αξιολογήσουν πολλά και διαφορετικά πράγματα όπως μια πικάντικη σάλτσα, την επιθετικότητα ενός φανταστικού χαρακτήρα, την ελκυστικότητα ενός προσώπου, τα αισθήματά τους για συγκεκριμένες λέξεις και τη γεύση δυο χυμών κάτω από διαφορετικές συνθήκες φωτισμού.

Το αποτέλεσμα; Κάτω από το έντονο και λαμπερό φως η ένταση των συναισθημάτων ήταν μεγαλύτερη. Στο πιο φωτεινό δωμάτιο οι συμμετέχοντες ήθελαν πιο πικάντικη σάλτσα, πίστευαν ότι ο φανταστικός χαρακτήρας ήταν πιο επιθετικός, βρήκαν τη γυναίκα πιο ελκυστική, ένιωθαν πιο όμορφα με τις θετικές λέξεις και πιο άσχημα με τις αρνητικές και έπιναν περισσότερο από τον νόστιμο χυμό και λιγότερο από τον άλλο.

Δεδομένου ότι η πλειοψηφία των καθημερινών αποφάσεων λαμβάνεται σε συνθήκες δυνατού φωτός, ίσως θα πρέπει να σκεφτούμε υποστηρίζουν οι ερευνητές, ότι η επίλυση μιας διαφωνίας ή η λήψη μιας σωστής απόφασης ίσως να γίνει καλύτερα σε πιο χαμηλό φωτισμό. Η έρευνα δημοσιεύθηκε στην Journal of Consumer Psychology.

Όσο καλύτερη όραση, τόσο υψηλότερη νοημοσύνη, λένε οι επιστήμονες

Όσο καλύτερη όραση, τόσο υψηλότερη νοημοσύνη, λένε οι επιστήμονες

Ένα νέο οπτικό τεστ μπορεί να μετρήσει την ευφυΐα, αφού υπολογίζει την υποσυνείδητη ικανότητα του εγκεφάλου να απομονώνει αυτόματα τις κινήσεις στο βάθος και στην περιφέρεια του οπτικού πεδίου και να επικεντρώνει την προσοχή του στο κέντρο και σε ό,τι βρίσκεται σε πρώτο πλάνο.

Όσοι είναι πιο καλοί σε αυτό το επιλεκτικό «φιλτράρισμα», έχουν επίσης καλύτερες επιδόσεις στα τεστ νοημοσύνης, σύμφωνα με άρθρο που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό έντυπο Current Biology.

Είναι η πρώτη φορά που ένα καθαρά αισθητηριακό τεστ αποδεικνύεται ότι σχετίζεται τόσο στενά με τα τεστ νοημοσύνης. Θα μπορούσε να παρέχει, έτσι, μια μη λεκτική μέθοδο για να ελέγχεται η νοημοσύνη των ανθρώπων.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή Νευροεπιστήμης Δρ Ντούτζε Τάντιν του Πανεπιστημίου του Ρότσεστερ, ζήτησαν από εθελοντές να παρακολουθήσουν σύντομης διάρκειας βιντεοκλίπ με μαύρες και άσπρες μπάρες διαφόρων μεγεθών, που κινούνταν σε μια οθόνη και οι οποίες, άλλοτε συγκεντρώνονταν στο κέντρο, άλλοτε απλώνονταν σε όλο το εύρος της οθόνης. Επίσης, οι εθελοντές υποβλήθηκαν σε κλασσικά τεστ νοημοσύνης.

Το πείραμα έδειξε ότι όσοι εθελοντές ήταν πιο ικανοί στο να επικεντρώνονται στις μπάρες στο κέντρο, χωρίς να διασπώνται από τις άλλες κινήσεις στο υπόβαθρο, ήταν επίσης αυτοί με το υψηλότερο «σκορ» στο νοητικό τεστ. Οι πιο έξυπνοι μπορούσαν πιο γρήγορα να «πιάσουν» την κίνηση των ράβδων στο κέντρο της οθόνης, απομονώνοντας τις περισπάσεις στο οπτικό υπόβαθρο. Η διαπίστωση αυτή επιβεβαιώνει το εύρημα προηγούμενης μελέτης ότι οι εξυπνότεροι άνθρωποι έχουν πιο γρήγορα οπτικά αντανακλαστικά.

Οι άνθρωποι με υψηλό δείκτη νοημοσύνης είναι σαφώς καλύτεροι στο να εστιάζουν την προσοχή τους στο κέντρο μιας εικόνας, «καταπιέζοντας» στον εγκέφαλό τους τις άλλες κινήσεις στο βάθος ή στο περιθώριο του οπτικού πεδίου. Όσο, όμως, περισσότερο μεγαλώνει το οπτικό πεδίο και η εικόνα γίνεται μεγαλύτερη, τόσο οι πιο έξυπνοι δυσκολεύονται να συλλάβουν όλες τις κινήσεις (γι’ αυτό οι πιο έξυπνοι εθελοντές τα κατάφεραν πολύ χειρότερα, όταν έπρεπε να παρακολουθήσουν τις κινήσεις των ράβδων που απλώνονταν τόσο στο επίκεντρο όσο και στην υπόλοιπη οθόνη).

Σύμφωνα με τους ερευνητές, η σχέση ανάμεσα στη νοημοσύνη και την οπτική αντίληψη δείχνει ότι, καθώς ο εγκέφαλος βομβαρδίζεται καθημερινά από ένα τεράστιο όγκο αισθητηριακών πληροφοριών, η αποτελεσματικότητά του (άρα και η νοημοσύνη), μεταξύ άλλων, έχει να κάνει με το πόσο καλά αποκλείει εκείνες τις οπτικές πληροφορίες που θεωρεί άχρηστες, συνεπώς κρατά για επεξεργασία λιγότερο όγκο δεδομένων.

Όπως εξηγεί ο Δρ Τάντιν, «η ταχεία επεξεργασία των πληροφοριών και ερεθισμάτων πράγματι μετράει, όμως είναι μόνο η μισή ιστορία. Έχει σημασία αν κανείς απομονώνει τα λιγότερο σημαντικά πράγματα και εστιάζεται σε αυτό που είναι σημαντικό». Σε κάθε περίπτωση πάντως, η νέα έρευνα δεν πρόκειται να καταργήσει τα παραδοσιακά τεστ νοημοσύνης».

Η πολλή ζάχαρη βλάπτει τον εγκέφαλο

Η πολλή ζάχαρη βλάπτει τον εγκέφαλο

Η κατανάλωση μεγάλης ποσότητας σακχάρων όπως η φρουκτόζη μπορεί να ελαττώσει τις νοητικές δυνάμεις, σύμφωνα με μία νέα αμερικανική επιστημονική έρευνα, που βασίστηκε σε πειραματόζωα και έδειξε ότι μειώθηκε η ικανότητα μάθησης και η μνήμη τους, μετά τη διατροφή τους με πολλή φρουκτόζη.

Τις επιπτώσεις του μεταβολικού συνδρόμου στον εγκέφαλο και τις νοητικές επιδόσεις του, παράλληλα όμως δείχνει ότι τα λιπαρά οξέα ωμέγα-3 μπορούν να αντισταθμίσουν τη ζημιά.

Ερευνητές της Ιατρικής Σχολής του πανεπιστημίου της Καλιφόρνια - Λος Άντζελες (UCLA),  τάισαν δύο ομάδες αρουραίων, αντί για νερό, με σιρόπι καλαμποκιού που είχε υψηλή ποσότητα φρουκτόζης, η οποία υπάρχει συνήθως σε γλυκά, αναψυκτικά κ.α. Η μία ομάδα ζώων τρεφόταν και λιπαρά οξέα ωμέγα-3 με την μορφή του οξέος DHA και του λιναρόσπορου (ουσίες που ενισχύουν τον εγκέφαλο και προστατεύουν τους νευρώνες από βλάβες), ενώ η άλλη όχι.

Οι καβγάδες φθείρουν την καρδιά

Οι καβγάδες φθείρουν την καρδιά

Οι καβγάδες με τον σύντροφό μας δεν μας αναστατώνουν μόνο, αλλά βλάπτουν και την καρδιά μας, σύμφωνα με αμερικανούς επιστήμονες.

Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο της Utah ανακάλυψαν ότι οι άνθρωποι που υποστηρίζουν ότι ο σύντροφός τους είναι πότε υποστηρικτικός και πότε όχι, παρουσιάζουν υψηλότερα επίπεδα σκλήρυνσης των αρτηριών τους. Αυτό σημαίνει ότι οι αρτηρίες τους νοσούν και οι ίδιοι αντιμετωπίζουν αυξημένο κίνδυνο πρόωρου θανάτου.

Τα ευρήματα της έρευνας έδειξαν ότι όταν και οι δυο σύντροφοι αντιλαμβάνονται την υποστήριξη που λαμβάνουν ο ένας από τον άλλο ως ελλιπή, τα επίπεδα της σκλήρυνσης των αρτηριών και των δυο τους είναι ιδιαίτερα αυξημένα.

Αρκετές έρευνες θεωρούν ότι η ποιότητα της σχέσης μας αποτελεί δείκτης της υγείας μας. Η διαφορά της συγκεκριμένης έρευνας, είναι ότι εστιάζει στο γεγονός ότι οι σχέσεις χαρακτηρίζονται τόσο από θετικούς, όσο και από αρνητικούς παράγοντες, με άλλα λόγια από αμφιθυμία.

Οι ερευνητές ρώτησαν 136 ζευγάρια –με μέσο όρο ηλικίας τα 63 χρόνια- να συμπληρώσουν ένα ερωτηματολόγιο προκειμένου να υπολογίσουν την ποιότητα του γάμου τους, καθώς και τα επίπεδα υποστήριξης που αντιλαμβάνονται ότι δέχονται από τον σύντροφό τους. Συμπέραναν, λοιπόν, ότι το 30% θεωρούσε τον σύντροφό του υποστηρικτικό, ενώ το 70% τον θεωρούσε αμφίθυμο, δηλαδή πότε υποστηρικτικό και πότε όχι.

«Σύμφωνα με τα ευρήματα, τα ζευγάρια που έχουν αμφίθυμες απόψεις σχετικά με τον τρόπο που βλέπει ο ένας τον άλλο, αλληλεπιδρούν με τέτοιους τρόπους που τελικά αυξάνεται το στρες και υποτιμάται η προοπτική υποστήριξης στη σχέση», εξηγεί ο Bert Uchino, από το Πανεπιστήμιο της Utah.

Όταν τρώμε γρήγορα παχαίνουμε πιο εύκολα

Όταν τρώμε γρήγορα παχαίνουμε πιο εύκολα

Δεν είναι λίγοι εκείνοι που όταν τρώνε κατεβάζουν το φαγητό τους σχεδόν αμάσητο. Ο μικρός χρόνος κατανάλωσης του φαγητού όμως, πέρα από το γεγονός ότι δεν βοηθάει την καλή πέψη του, σχετίζεται και με αύξηση του σωματικού βάρους.

Το γεγονός αυτό οφείλεται στο ότι βιολογικά όταν τρώμε κάτι, το μήνυμα ότι υπάρχει τροφή και άρα κορεσμός από το στομάχι για να φτάσει στον εγκέφαλο χρειάζεται τουλάχιστον 15-17 λεπτά.

Στην ουσία λοιπόν ό,τι τρώμε μέχρι τότε είναι σαν να μην το τρώμε, καθώς δεν αισθανόμαστε ότι χορταίνουμε. Το αποτέλεσμα είναι να τρώμε περισσότερο φαγητό.

Για αυτό το λόγο άλλωστε, μπορεί να σας έχει συμβεί όταν φάτε γρήγορα το φαγητό να αισθάνεστε ότι πεινάτε κι άλλο, αλλά να τύχει κάτι (π.χ. να ανάψει κάποιος ένα τσιγάρο ή να σηκωθεί για κάτι άλλο από το τραπέζι) και επανερχόμενος στο πιάτο του, έχοντας περάσει λίγη ώρα, να αισθάνεται χορτάτος.

Πηγή: neadiatrofis.gr

Κυτταρική θεραπεία υπόσχεται ίαση της οξείας λεμφοβλαστικής λευχαιμίας

Κυτταρική θεραπεία υπόσχεται ίαση της οξείας λεμφοβλαστικής λευχαιμίας

Ενθαρρυντικά είναι τα αποτελέσματα κυτταρικής θεραπείας για την αντιμετώπιση της οξείας λεμφοβλαστικής λευχαιμίας όπως προκύπτει από μεγάλη κλινική δοκιμή που έγινε στο Αντικαρκινικό Κέντρο Memorial Sloan-Kettering, στη Νέα Υόρκη.

Όπως αναφέρεται σε σχετικό άρθρο του επιστημονικού εντύπου Science Translational Medicine, σχεδόν οι εννέα από τους δέκα ασθενείς με προχωρημένη μορφή της νόσου, μετά τη μεταμόσχευση γενετικά τροποποιημένων Τ-κυττάρων (από το δικό τους ανοσοποιητικό σύστημα) παρουσίασαν πλήρη ύφεση του καρκίνου.

Οι ερευνητές με επικεφαλής τον Δρ Μισέλ Σαντελέν εξηγούν ότι «αυτά τα εντυπωσιακά αποτελέσματα δείχνουν πως η κυτταρική θεραπεία αποτελεί μια ισχυρή θεραπεία για τους ασθενείς που έχουν εξαντλήσει όλες τις συμβατικές θεραπείες».

Η κλινική δοκιμή έγινε σε 16 ασθενείς που έπασχαν από β-οξεία λεμφοβλαστική λευχαιμία, μια μορφή αιματολογικού καρκίνου που αναπτύσσεται στα β-κύτταρα και είναι δύσκολο να θεραπευτεί, καθώς οι περισσότεροι ασθενείς υποτροπιάζουν. Μόνο των 30% των ασθενών ανταποκρίνονται θετικά στη χημειοθεραπεία. Χωρίς επιτυχή μεταμόσχευση μυελού των οστών, το προσδόκιμο επιβίωσης των ασθενών είναι μικρό. 

Οι επιστήμονες χορήγησαν στους ασθενείς ανοσοποιητικά Τ-κύτταρα που είχαν «επανεκπαιδευθεί» μέσω γενετικής τροποποίησης, ώστε να αναγνωρίζουν και να καταστρέφουν τα καρκινικά κύτταρα. Σχεδόν στο 90% των ασθενών ο καρκίνος εξαφανίστηκε.

Η εστιασμένη κυτταρική ανοσοθεραπεία είναι μια σχετικά νέα προσέγγιση στη θεραπεία του καρκίνου. Επειδή το ανοσοποιητικό σύστημα, αντίθετα με ό,τι συμβαίνει με τη γρίπη και άλλους ιούς, δεν αναγνωρίζει τα καρκινικά κύτταρα ως ξένα, αδυνατεί να εκριζώσει τη νόσο. Αν όμως «μάθει» να βλέπει τον καρκίνο ως εχθρό, τότε αποκτά και πάλι το πλεονέκτημα.

Εδώ και μια δεκαετία, οι επιστήμονες προσπαθούν να «εκπαιδεύσουν» τα κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος, ώστε να αναγνωρίζουν και να επιτίθενται στον καρκίνο. Το 2003, για πρώτη φορά, οι ερευνητές του Αντικαρκινικού Κέντρου Memorial Sloan-Kettering κατάφεραν να το πετύχουν αυτό σε δοκιμές που έκαναν σε ποντίκια.

Τον Μάρτιο του 2013, ανακοίνωσαν ότι έκαναν την πρώτη μικρή κλινική δοκιμή της κυτταρικής θεραπευτικής μεθόδου σε πέντε ασθενείς με προχωρημένη β-οξεία λεμφοβλαστική λευχαιμία. Και οι πέντε έκτοτε έχουν παραμείνει «καθαροί» από καρκίνο.

Η νέα κλινική δοκιμή είναι η δεύτερη σε μεγαλύτερο πλέον δείγμα ασθενών και στέφθηκε επίσης με μεγάλη επιτυχία. Την εμπορική πατέντα για την πολλά υποσχόμενη μέθοδο έχει αποκτήσει, από το Δεκέμβριο του 2013, η εταιρία Juno Therapeutics.

Στις πιθανές παρενέργειες της μεθόδου περιλαμβάνονται συμπτώματα τύπου γρίπης, όπως πυρετός και μυϊκοί πόνοι, χαμηλή αρτηριακή πίεση και δυσκολία αναπνοής. Οι ερευνητές έχουν ήδη αναπτύξει ένα διαγνωστικό τεστ που εντοπίζει τους ασθενείς, οι οποίοι κινδυνεύουν να εμφανίσουν σοβαρές παρενέργειες. Επίσης, βρίσκονται σε εξέλιξη άλλες κλινικές δοκιμές που θα δείξουν αν η κυτταρική θεραπεία μπορεί να εφαρμοστεί και σε άλλες μορφές καρκίνου.

Οι τσακωμοί βλάπτουν τον εγκέφαλο των παιδιών

Οι τσακωμοί βλάπτουν τον εγκέφαλο των παιδιών

Νέα έρευνα αποκαλύπτει ότι η συχνή έκθεση ακόμη και σε ήπια οικογενειακά προβλήματα και συγκρούσεις κατά τη διάρκεια της παιδικής ηλικίας και της προεφηβείας, επηρεάζει την ανάπτυξη του εγκεφάλου των παιδιών, γεγονός που θα μπορούσε να οδηγήσει σε προβλήματα ψυχικής υγείας σε μεγαλύτερη ηλικία.

Η έρευνα που διεξήχθη από τον δρ. Nicholas Walsh λέκτορα αναπτυξιακής ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο της Ανατολικής Αγγλίας (UEA) βασίστηκε σε τεχνολογίες απεικόνισης του εγκεφάλου για να εξετάσει 58 εφήβους 17-19 ετών.

Διαπιστώθηκε ότι τα παιδιά που είχαν βιώσει ήπιας ή μέτριας έντασης συγκρούσεις (όπως διαφωνίες και εντάσεις ανάμεσα στους γονείς, έλλειψη στοργής ή επικοινωνίας ανάμεσα στα μέλη των οικογενειών) μέχρι την ηλικία των 11 ετών είχαν αναπτύξει πιο μικρή παρεγκεφαλίδα, μια περιοχή του εγκεφάλου που σχετίζεται με την εκμάθηση νέων ικανοτήτων, τη διαχείριση του στρες και τον αισθητικοκινητικό έλεγχο.

Το μικρότερο μέγεθος της παρεγκεφαλίδας μπορεί να αποτελεί ένδειξη αυξημένου κινδύνου ψυχιατρικών προβλημάτων στην ενήλικη ζωή, σύμφωνα με τους ερευνητές.

Από την άλλη μεριά ωστόσο υπήρξε και μια ενδιαφέρουσα και αναπάντεχη διαπίστωση των ερευνητών: οι συμμετέχοντες που ανέφεραν ότι βίωσαν στρεσογόνες εμπειρίες στην ηλικία των 14 ετών είχαν και αυξημένο μέγεθος σε αρκετές περιοχές του εγκεφάλου όταν αυτός εξετάστηκε στην ηλικία των 17-19 ετών. Σύμφωνα με τον δρ Walsh αυτό μπορεί να σημαίνει ότι η έκθεση σε ήπια στρεσογόνες καταστάσεις στην ηλικία των 14 ετών μπορεί να δρα σαν «εμβόλιο» για τους εφήβους διευκολύνοντάς τους ενδεχομένως ώστε να αντιμετωπίζουν καλύτερα τις μετέπειτα δυσκολίες της ζωής.

Ιδεοψυχαναγκαστική Διαταραχή – Βασικά Γνωρίσματα

Ιδεοψυχαναγκαστική Διαταραχή – Βασικά Γνωρίσματα

ΚΕΝΤΡΟ ΕΙΔΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ

Μαρία Δ. Κυροπούλου

Ειδική Παιδαγωγός ΜΑ Ειδικές Εκπαιδευτικές Ανάγκες - Αυτισμό

Η Ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή αποτελεί μία αγχώδη διαταραχή η οποία απαρτίζεται από Ιδεοληψίες (σκέψεις) ή / και Ψυχαναγκασμούς(πράξεις).

• Ιδεοληψίες (Εμμονές)

1)   Επαναλαμβανόμενες και επίμονες σκέψεις, παρορμήσεις και εικόνες, οι οποίες βιώνονται κάποιες φορές κατά τη διάρκεια της διαταραχής σαν παρείσακτες και απρόσφορες και προκαλούν έντονο άγχος ή ενόχληση.

2)   Δεν έχουν ρεαλιστικό μήνυμα ή λειτουργικό σκοπό και είναι υπερβολικές και παράλογες.

3)   Το άτομο προσπαθεί να αγνοεί ή να καταστέλλει τέτοιες σκέψεις, εικόνες κ.α. ή να τις εξουδετερώνει με κάποια άλλη σκέψη ή πράξη.

4)   Το άτομο αναγνωρίζει ότι αυτές οι ιδεοληπτικές σκέψεις αποτελούν προϊόν του δικού του μυαλού και δεν επιβάλλονται από έξω και γι’ αυτό είναι ιδιαίτερα δύσκολο γι’ αυτόν να τις ελέγξει, απορρίψει και νιώθει έντονο άγχος.

5)   Οι ιδεοληπτικές αυτές σκέψεις είναι ακούσιες, μάταιες, αντιφατικές, αναποτελεσματικές, δεν είναι ευχάριστες, ούτε χρήσιμες, κάνουν το άτομο δυσλειτουργικό και συχνά φέρουν αίσθημα ντροπής.

6)   Η βασική τους λειτουργία είναι να προλάβουν ανεπιθύμητα γεγονότα που συχνά ενέχουν τον φόβο πως το άτομο θα βλάψει τον εαυτό του ή άλλους. Τότε το άτομο νιώθει άγχος και προσπαθεί να τις καταστείλει ή να τις εξουδετερώσει, κάτι που αυξάνει το επίπεδο άγχους αφού αυτές παραμένουν.

            §  Ψυχαναγκασμοί

1)   Επαναλαμβανόμενες συμπεριφορές ή νοερές πράξεις τις οποίες το άτομο αισθάνεται αναγκασμένο να εκτελέσει σαν απάντηση μιας ιδεοληψίας ή σύμφωνα με κανόνες που πρέπει να εφαρμοστούν αυστηρά.

2)   Οι συμπεριφορές ή νοερές πράξεις αποβλέπουν στην αποτροπή ή την μείωση της ενόχλησης ή στην ανατροπή κάποιου ανεπιθύμητου γεγονότος ή κατάστασης. Ωστόσο, αυτές οι συμπεριφορές δεν συνδέονται με ρεαλιστικό τρόπο με αυτό για το οποίο έχουν σχεδιαστεί να εξουδετερώσουν.

3)   Οι ψυχαναγκασμοί στοχεύουν στην εξάλειψη του άγχους που οι ιδεοληψίες προκαλούν, όμως, καταφέρουν το αντίθετο.

Κάποια στιγμή το άτομο που εκδηλώνει τέτοιες συμπεριφορές αναγνωρίζει ότι είναι υπερβολικές ή παράλογες.

Οι ιδεοληψίες ή ψυχαναγκασμοί προκαλούν έντονη ενόχληση, είναι χρονοβόροι (διαρκούν 1 ώρα ή και περισσότερο ημερησίως) και παρεμποδίζουν σημαντικά τις συνήθεις καθημερινές δραστηριότητες ή σχέσεις.

Η διαταραχή δεν οφείλεται στις άμεσες φυσιολογικές δράσεις μιας ουσίας, φαρμάκου ή σε γενική σωματική κατάσταση.

Σε ορισμένες περιπτώσεις η ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή μπορεί να συνυπάρχει με:

ü  Κατάθλιψη

ü  Φοβίες

ü  Τελειομανία

ü  Αυτισμό

Όταν κάποιο ή κάποια από τα παραπάνω συνυπάρχουν με την ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή, τότε οι ιδεοληψίες και οι ψυχαναγκασμοί εκδηλώνονται πιο συχνά και τα συμπτώματα εμφανίζονται πολύ πιο έντονα.

           §  ΑΙΤΙΕΣ ΙΔΕΟΨΥΧΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΗΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΗΣ

1)   Θεωρία της Νευροφυσιολογίας : Βάσει αυτής της θεωρίας η ιδεοληψίες και οι ψυχαναγκασμοί αποτελούν απόρροια εγκεφαλικής δυσλειτουργίας. Άτομα με ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή έχουν ορισμένα τμήματα του εγκεφάλου τους σε υπερ-λειτουργία. Τα τμήματα αυτά σχετίζονται με την συμπεριφορά, την επιθετικότητα, τις σωματικές εκκρίσεις, την σεξουαλικότητα και βασική τους λειτουργία αποτελεί το «φιλτράρισμα» των διαφόρων ακούσιων και μη χρήσιμων πληροφοριών, η διατήρηση ή η επανάληψη συγκεκριμένων συμπεριφορών. Η βασική δυσκολία έγκειται στην λειτουργία της σεροτονίνης, ενός νευροδιαβιβαστή που ρυθμίζει την διάθεση, την επιθετικότητα, τον έλεγχο των ορμών, την πείνα, τον ύπνο, την θερμοκρασία του σώματος και τον πόνο και μεταφέρει εξωτερικά ερεθίσματα – πληροφορίες στα συγκεκριμένα εγκεφαλικά τμήματα. Άτομα με ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή παρουσιάζουν χαμηλά επίπεδασεροτονίνης, με αποτέλεσμα την διατάραξη της λειτουργίας των παραπάνω.

2)   Ψυχοδυναμική Θεωρία: Σύμφωνα με την θεωρία της ψυχοδυναμικής, η ιδεοληψία αποτελεί άμυνα του ατόμου με σκοπό την προστασία του από συσσωρευμένο προϋπάρχον έντονο άγχος. Αυτή η αμυντική διαδικασία οδηγεί στο «εκτόπισμα» της προϋπάρχουσας αγχωτικής κατάστασης και στην υποκατάστασή της από την ιδεοληψία.

3)   Γνωστική – Συμπεριφορική Θεωρία: Η θεωρία αυτή ισχυρίζεται πως όλοι οι άνθρωποι βιώνουμε σκέψεις ακόμη και σε επίπεδο ιδεοληψιών αλλά έχουμε την ικανότητα να τις απωθούμε. Όσο μεγαλύτερο, βέβαια, το άγχος που προκαλούν αυτές οι ιδεοληψίες τόσο δυσκολότερο γίνεται να τις «εκτοπίσουμε». Άτομα με ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή πιστεύουν πως είναι υπεύθυνα να προλάβουν την ανεπιθύμητη έκβαση αυτών των ιδεών και αυτό αυξάνει το επίπεδο άγχους τους. Καταφεύγουν, λοιπόν, στην υποτιθέμενη λύση του ψυχαναγκασμού, μία λύση προσωρινή, διακοσμητική, με αποτέλεσμα οι ιδεοληψίες να επανέρχονται.

§  ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΙΔΕΟΨΥΧΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΗΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΗΣ

Ø  Φαρμακευτική Αγωγή: Αναστολείς σεροτονίνης και αντικαταθλιπτικά (clomipramine, fluoxetine, fluvoxamine, paroxetine andsertraline).

Ø  Ψυχοθεραπεία: Ατομική ή ομαδική (με μέλη οικογένειας).

Ø  Γνωστική – Συμπεριφορική Προσέγγιση:

α) Έκθεση και Πρόληψη Απάντησης (Exposure-ResponsePrevention): Αρχικά, λοιπόν, το άτομο εκθέτει το αντικείμενο ή την κατάσταση που προκαλεί τις ιδεοληψίες και τους ψυχαναγκασμούς. Μετά από την συνεχή έκθεση των αφορμών των ιδεοληπτικών συμπεριφορών, το άτομο «συνηθίζει» στην εικόνα ή σκέψη τους. Βασικός στόχος είναι το άτομο να εξοικειωθεί τις αφορμές των ιδεοληψιών του και να υπερνικήσει τις ανεπιθύμητες ιδέες χωρίς να προχωρήσει στην πράξη – ψυχαναγκασμό μειώνοντας ή εξουδετερώνοντας με αυτόν τον τρόπο τα άσχημα συναισθήματα που συνήθιζαν να φέρουν οι ιδεοληψίες του.  Καταφέρνει, λοιπόν, να τις χειριστεί και προχωρά στην προσπάθεια χειρισμού άλλων γεγονότων ή καταστάσεων που προκαλούν πιο έντονο άγχος από αυτό που φέρουν οι ιδεοληψίες.

β) Γνωστική Θεραπεία (Cognitive Therapy): Η γνωστική θεραπεία επικεντρώνεται κυρίως σε καταστροφικές ιδεοληπτικές σκέψεις και στο υπερβολικά έντονο αίσθημα ευθύνης που διακατέχει το άτομο που τις νιώθει. Σκοπός αυτής της προσέγγισης είναι ο εντοπισμός των στοιχείων που προκαλούν τις ιδεοληψίες, η εκτίμηση των αιτιών των ψυχαναγκασμών και η αντικατάσταση των ιδεοληψιών από εναλλακτικές – μη καταστροφικές – συμπεριφορές.

ΣΥΧΝΕΣ ΙΔΕΟΛΗΨΙΕΣ	ΣΥΧΝΟΙ ΨΥΧΑΝΑΓΚΑΣΜΟΙ
Επαναλαμβανόμενες σκέψεις περί μόλυνσης λόγω μικροβίων.	Επαναλαμβανόμενο πλύσιμο ή αποφυγή σωματικής επαφής.
Επαναλαμβανόμενη ανάγκη για συμμετρία, τακτοποίηση, στοιχειοθέτηση.	Επαναλαμβανόμενη τακτοποίηση, συμμετρική τοποθέτηση, στοιχειοθέτηση.
Επίμονη ανάγκη για έλεγχο πραγμάτων ή καταστάσεων (κλείσιμο βρύσης, πόρτας, ντουλάπας, ηλεκτρικών συσκευών, έλεγχος προσωπικών αντικειμένων με σκοπό την επιβεβαίωση πως τίποτα δεν λείπει και όλα βρίσκονται υπό έλεγχο κ.α.).	Επίμονος έλεγχος πραγμάτων ή καταστάσεων (κλείσιμο βρύσης, πόρτας, ντουλάπας, ηλεκτρικών συσκευών, έλεγχος προσωπικών αντικειμένων με σκοπό την επιβεβαίωση πως τίποτα δεν λείπει και όλα βρίσκονται υπό έλεγχο κ.α.).
Επίμονη ανάγκη για επιβεβαίωση ή καθησύχαση από κάποιον τρίτο.	Επίμονες εξομολογήσεις ή ερωτήσεις σε τρίτους με σκοπό την καθησύχαση ή / και επιβεβαίωση για κάτι.
Επίμονες ανησυχίες σχετικά με θέματα υγείας ( ισχυρή πεποίθηση ότι το άτομο πάσχει από καρκίνο ενώ δεν συμβαίνει στην πραγματικότητα κ.α.).	Επίμονος ιατρικός έλεγχος για την διάψευση των ιδεών περί προσβολής από κάποια σοβαρή ασθένεια.
Επίμονες μη επιτρεπτές / αφύσικες σεξουαλικές φαντασιώσεις.	-
Επίμονη ανάγκη για προσκόλληση ή εναντίωση προς θρησκευτικούς κανόνες.	Επίμονη εφαρμογή θρησκευτικών κανόνων ή επίμονη ανάγκη για βλασφημία κυρίως σε θρησκευτικούς χώρους.
Επίμονη ανάγκη για προσκόλληση σε αντικείμενα, αριθμούς, σχήματα ή αποφυγή αυτών.	Επίμονη προσκόλληση σε πράγματα, επαναλαμβανόμενο μέτρημα ή επίμονη αποφυγή σχημάτων, αριθμών, αντικειμένων.