Έτσι θα Καθαρίστε Αποτελεσματικά τα Άλατα από τα πιο Βρώμικα Σημεία

Άλατα, άλατα, άλατα παντού. Όσο και αν θέλετε να τα αποφύγετε αυτά ξεφυτρώνουν σαν μανιτάρια στο δάσος μετά τη βροχή. Όπου κι αν κοιτάξετε θα τα δείτε και το θέαμα, η αλήθεια είναι, πως δεν είναι και τόσο όμορφο. Δείτε ποια είναι τα σημεία και τα αντικείμενα του σπιτιού που κάνουν κατάληψη τα άλατα και τον πιο σίγουρο τρόπο για να τα ξεφορτωθείτε. 

Τηλέφωνο του ντους Στο τηλέφωνο του ντους, όπως και σε κάθε άλλη επιφάνεια που πέφτει νερό, τα άλατα κάνουν πάρτι. Ο τρόπος για να τα ξεφορτωθείτε μια και καλή είναι ένας. Ψεκάστε με ένα δυνατο απορρυπαντικό για άλατα πάνω στο τηλέφωνο -αφού πρώτα το ξεβιδώσετε- και βάλτε το μέσα σε μια σακούλα. Αφήστε το απορρυπαντικό να δράσει για λίγο και έπειτα ξεβγάλτε το με νερό. Το τηλέφωνο του ντους σας θα λάμψει.

Βρύσες Οι βρύσες γεμίζουν με άλατα τα οποία χωρίς τη βοήθεια κάποιου δυνατού καθαριστικού δεν βγαίνουν με τίποτα. Μιας και οι βρύσες δεν ξεβιδώνονται μπορείτε να τις ψεκάσετε με λίγο απορρυπαντικό και να τις καλύψετε με μια σακούλα. Αφήστε το απορρυπαντικό να δράσει για 5-10 λεπτά κι έπειτα αφαιρέστε τη σακούλα. Περάστε τις βρύσες με μια πετσέτα την οποία χρησιμοποιείτε σε τέτοιες περιπτώσεις και θα δείτε τις βρύσες σας να γίνουν σαν καινούργιες.

Πλακάκια Μιας και τα πλακάκια καλύπτουν μεγάλες επιφάνειες τα άλατα σε αυτά φαίνονται ακόμα περισσότερο. Ξεφορτωθείτε τα ψεκάζοντάς τα με ένα δυνατό απορρυπαντικό και τρίβοντάς τα ελαφρά με μια βαμβακερή πετσέτα ή ένα σφουγγαράκι. Δεν θα χρειαστεί να τρίψετε για πολύ ώρα μιας και τα απορρυπαντικά που είναι ιδανικά για τα άλατα έχουν πολλή δύναμη. Στο τέλος περάστε τα πλακάκια σας με ένα καθαρό βρεγμένο πανί.

Τζάμια ντουζιέρας Ένα πολύ μεγάλο πρόβλημα με το οποίο έρχεστε αντιμέτωποι συχνά είναι τα άλατα που κάνουν κατάληψη στα τζάμια της ντουζιέρας, τους νιπτήρες καθώς και τις περισσότερες inox επιφάνειές σας. Για να απαλλαγείτε μια και καλή από αυτά θα χρειαστείτε ένα δυνατό καθαριστικό ιδανικό για άλατα. Ψεκάστε με αυτό την επιφάνεια που θέλετε να κάνετε να λάμψει, αφήστε το απορρυπαντικό να δράσει κι έπειτα με ένα καθαρό, στεγνό πανί καθαρίστε το σημείο που σας ενδιαφέρει. Θα δείτε αμέσως τα άλατα να εξαφανίζονται. Αφού τελειώσετε βάλτε και ελάχιστο baby oil έτσι ώστε να κάνετε τις συσκευές σας να λάμπουν και να γυαλίζουν.

Έξτρα tip Ό,τι επιφάνεια κι αν καθαρίζετε φροντίζετε να έχετε ανοιχτά τα παράθυρά σας για να στεγνώνουν πιο εύκολα οι επιφάνειές σας και να μη μένει η υγρασία στον χώρο σας.

30 ΑΠΟ ΤΑ ΩΡΑΙΟΤΕΡΑ ΕΚΚΛΗΣΑΚΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ!!!!

Λουσμένα από τον ελληνικό ήλιο, άλλοτε πλάι στο κύμα και άλλοτε σκαρφαλωμένα σε κάποια κορυφή βουνού ή κρυμμένα ανάμεσα σε βράχους και πυκνή βλάστηση, τα ξωκλήσια μας είναι μοναδικής ομορφιάς και γνώριμο χαρακτηριστικό των ελληνικών τοπίων.
Κάτω από την ομπρέλα του καταγάλανου ουρανού μας τα ολόλευκα ξωκλήσια στέκουν γαλήνια και δένουν αρμονικά με το μοναδικό ελληνικό τοπίο . Τα πιο απομακρυσμένα από αυτά περιμένουν καρτερικά κάποιον επισκέπτη ή την μέρα της γιορτής του Αγίου στον οποίον είναι αφιερωμένα για να φορέσουν τα καλά τους και να πλημμυρίσουν από κόσμο.

Συγκεντρώσαμε μερικά από αυτά και σας τα παρουσιάζουμε αφού το καλοκαίρι πλησιάζει και όλο και κάποιος από εμάς μπορεί να βρεθεί κοντά σε κάποιο από αυτά.
Απολαύστε τα και μη διστάσετε να τα μοιραστείτε και με τους φίλους σας.
 

Πρόκειται για ένα βυζαντινό εκκλησάκι χτισμένο μέσα στο βράχο πιθανόν τον 13ο αιώνα. Υπάρχει σ” αυτό τοιχογραφία με επιγραφή στα λατινικά από την εποχή της ενετοκρατίας στην Αργολίδα (1388-1540), που μαρτυρεί πως επισκέφτηκαν τον Ναό ο Δημήτριος Παλαιολόγος (1486) και ο Θωμάς Βερονέζι (1490).
Πλήθος προσκυνητών και τουριστών επισκέπτονται καθημερινά την Σπηλιά, με το επιβλητικό θέαμα και τα δύο εκκλησάκια στο βράχο, τον Αγ. Γεώργιο και την Μεταμόρφωση, ενώ η παράδοση αναφέρει πλήθος θαυμαστών γεγονότων και εμφανίσεων του Τροπαιοφόρου αγίου.
 

Στην περιοχή της Κόκκαλης βρίσκεται το γραφικό εκκλησάκι του Άγιου Ισίδωρου κτισμένο σε ένα νησάκι μέσα στη θάλασσα το οποίο ενώνεται με ένα μικρό διάδρομο, δίπλα στο παλιό βουλιαγμένο λιμανάκι. Το δειλινό εδώ είναι ένα από τα ωραιότερα που μπορείτε να απολαύσετε.
 

Στο μικρό παραθαλάσσιο χωριό Παντουκιός θα βρείτε την παραλία του Αγίου Ισιδώρου και το γραφικό εκκλησάκι να δεσπόζει στην περιοχή.
 

Ο Άγιος Στέφανος στον οικισμό Γαλησσά,  νοτιοδυτικά της Σύρου, είναι ένα μικρό καθολικό παρεκκλήσι χτισμένο κυριολεκτικά μέσα σε μια σπηλιά, ακριβώς πάνω από τη θάλασσα. Για το χτίσιμο του δεν χρειάστηκε πάτωμα και ταβάνι. Χτίστηκαν μόνο δύο τοίχοι δεξιά και αριστερά.
Σύμφωνα με την παράδοση το εκκλησάκι του Αγίου Στεφάνου έχτισε ένας ψαράς από τον Γαλησσά, ο Στέφανος, ο οποίος κινδύνεψε από ένα τεράστιο χταπόδι που τον τραβούσε στη θάλασσα. Έκανε τάμα στον Άγιο Στέφανο να τον σώσει και έτσι έχτισε το εκκλησάκι στο απόμερο αυτό σημείο.
 

Η εκκλησία της Ανάληψης βρίσκεται στο γραφικό χωριό Γιαλισκάρι της Ικαρίας. Η τοποθεσία που βρίσκεται, αρχικά ήταν ένα νησάκι απέναντι ακριβώς από το Γιαλισκάρι. Στο νησάκι αυτό αποφάσισε να χτίσει μια εκκλησία ένας Ικαριώτης μετανάστης που επέστρεψε στην πατρίδα του. 
 

Πρόκειται για ένα πετρόκτιστο βυζαντινό εκκλησάκι του 11ου αι. του οποίου οι διαστάσεις δεν ξεπερνούν τα 4 μ. πλάτος και τα 5 μ. μήκος, ενώ σκεπάζεται και από δίριχτη σκεπή με πέτρινες πλάκες. Από τη βάση του ναΐσκου αναβλύζει πηγαίο νερό. Το παράξενο είναι ότι πάνω στην πέτρινη στέγη έχουν φυτρώσει 17 πανύψηλα δέντρα (κυρίως βελανιδιές) βάρους δεκάδων τόνων και ύψους 20 μέτρων! Το αξιοθαύμαστο επίσης είναι ότι τα δέντρα αυτά δεν έχουν εμφανείς ρίζες.
Σύμφωνα με το θρύλο, κατά το Μεσαίωνα η Θεοδώρα ήταν ένα φτωχό δεκαεπτάχρονο κορίτσι που καταδικάσθηκε σε θάνατο και εκτελέστηκε στο σημείο εκείνο. Τις τελευταίες της στιγμές προσευχήθηκε στο Θεό ζητώντας του «το σώμα της να γίνει εκκλησία, τα χρόνια της να γίνουν δέντρα και το αίμα της να γίνει νερό να τα ποτίζει». Αργότερα οι συγχωριανοί της έφτιαξαν στον τόπο αυτό ένα εκκλησάκι στη μνήμη της, με την ολοκλήρωση του οποίου διαπίστωσαν έκπληκτοι ότι στη σκεπή είχαν φυτρώσει 17 ολόκληρα δέντρα!
 

Βρίσκεται ανάμεσα στα χωριά Στεμνίτσα και Δημητσάνα Αρκαδίας. Προκαλεί δέος στον επισκέπτη-προσκυνητή, καθώς είναι κτισμένη στη ρίζα ενός απότομου βράχου στην χαράδρα του Λουσίου, όπου βρίσκεται και η μονή Φιλοσόφου.
Η μονή Προδρόμου, η οποία ιδρύθηκε τον 12ο αιώνα, είναι ένα από τα πιο όμορφα μοναστήρια της Πελοποννήσου. Από το μπαλκόνι της μονής, οι επισκέπτες μπορούν να θαυμάσουν την μαγευτική θέα στην άγρια ομορφιά του φαραγγιού του Λούσιου.
Το Καθολικό της μονής, που τιμάται στον Τίμιο Πρόδρομο, είναι μονόκλιτη βασιλική και κοσμείται με αξιόλογες αγιογραφίες. Τοιχογραφίες υπάρχουν και εκτός του ναού, μαγνητίζοντας το βλέμμα του επισκέπτη.
 

Ο ναός της Παναγίας της Βλαχέραινας ή των Βλαχερνών, είναι βυζαντινός και χρονολογείται από τον 17ο αιώνα. Ουσιαστικά πρόκειται για ένα μικρό νησάκι, το οποίο απέχει από τη στεριά 300 μ. περίπου και ενώνεται με την παραλία του Κανονιού, μέσω μιας στενής λωρίδας υπερυψωμένου εδάφους.
Από την Παναγιά των Βλαχερνών ξεκινούν τα καΐκια που πηγαίνουν στο θρυλικό Ποντικονήσι. Είναι ένα μικρό κατάφυτο νησάκι, όπου στο λιλιπούτειο μέγεθός του οφείλει και το όνομά του.
Σύμφωνα με τη μυθολογία το νησάκι αυτό είναι ο βράχος που έριξε η καταιγίδα το πλοίο του Οδυσσέα με αποτέλεσμα να ναυαγήσει στο νησί των Φαιάκων. Μια άλλη εκδοχή του μύθου όμως, αναφέρει ότι το Ποντικονήσι είναι το πλοίο του ομηρικού ήρωα που ο Ποσειδώνας το μεταμόρφωσε σε βραχονησίδα.
Χαρακτηριστικό του είναι η πυκνή βλάστηση, ενώ πάνω στο νησί είναι κτισμένος ο ιερός ναός του Παντοκράτορα, βυζαντινού ρυθμού, που χρονολογείται από τα τέλη του 13ου αιώνα. 
 
Το εκκλησάκι του Αγίου Νικολάου στον Μαυρωνά βρίσκεται στον ομώνυμο κόλπο ακριβώς πριν το λιμανάκι στο Κιόνι, το παραδοσιακό χωριό της βόρειας Ιθάκης.
Σύμφωνα με την παράδοση, ο Άγιος Νικόλαος στο Μαυρωνά ήταν μοναστήρι και χτίστηκε γύρω στον 17ο αιώνα, από κατοίκους του χωριού μετά από μεγάλη νίκη τους επί των πειρατών. Οι πειρατικές επιδρομές στους παραθαλάσσιους οικισμούς τότε ήταν συχνή αιτία ολοκληρωτικής καταστροφής και οι Κιονιώτες του 1600 θέλοντας να δείξουν την ευγνωμοσύνη τους στον Άγιο έχτισαν τον Άγιο Νικόλαο στο Μαυρωνά.
 

Η Λίμνη Δόξα είναι μια τεχνητή λίμνη σε υψόμετρο 900 μέτρων. Η λίμνη περιτριγυρίζεται από έλατα και πεύκα δημιουργώντας ένα ειδυλλιακό τοπίο. Στην μέση της Λίμνης βρίσκεται ένα εκκλησάκι ο Άγιος Φανούριος. Παλιότερα υπήρχε εκεί το μοναστήρι του Αγίου Γεωργίου αλλά λόγω πλημμυρών μεταφέρθηκε στην σημερινή του τοποθεσία σε μικρή απόσταση από την Λίμνη Δόξα. 
 

Πρόκειται για μια μικρή εκκλησία στο λόφο πάνω από το Κλήμα. Πέρα από το ενδιαφέρον που παρουσιάζει στο εσωτερικό της, προσφέρει στον επισκέπτη την δυνατότητα να θαυμάσει το νησί, τον κόλπο του Αδάμαντα και το ηλιοβασίλεμα. 
 

Το κατάλευκο εκκλησάκι που βρίσκεται χτισμένο πάνω σε μικρή βραχονησίδα καταμεσής της θάλασσας και είναι αφιερωμένο στον Άγιο Νικόλαο – τον προστάτη των ναυτικών, έχει γίνει το σήμα κατατεθέν της Γεωργιούπολης. Η Εκκλησία φαίνεται σαν να επιπλέει μέσα στη θάλασσα.
 

Το Μοναστήρι της Ζωοδόχου Πηγής ή Παναγίας Καλαμιώτισσας βρίσκεται πάνω στο στενό ισθμό που χωρίζει τον κύριο όγκο του νησιού από τη χερσόνησο του Καλάμου.
Είναι χτισμένο στη θέση του επιφανούς αρχαίου ναού του Απόλλωνα Αιγλήτη, ο οποίος συνδεόταν με το άστυ με τη λιθόστρωτη Ιερά Οδό (τμήματα της σώζονται μέχρι σήμερα). Σώζονται σε αρκετό ύψος τμήματα της τοιχοποιίας τόσο του ίδιου του ναού όσο και του περιβόλου του, που αποτελούν τμήματα και του σημερινού περιβόλου της Μονής.
 

Είναι η προστάτιδα του νησιού, η αγαπημένη Παναγία των κατοίκων, που προστρέχουν στη χάρη Της για βοήθεια και προστασία. Χτισμένη στον απότομο λόφο Καστρί πάνω από τη θάλασσα, λειτουργεί ως εξωεκλησιαστικός προσκυνηματικός ναός, όπου γίνονται πολλοί γάμοι και βαφτίσεις. Η θαυματουργός εικόνα της Παναγίας, βρέθηκε εκεί μετά από όραμα ενός βοσκού της περιοχής το έτος 1710. Το θαυμάσιο φυσικό περιβάλλον, η απεραντοσύνη της θάλασσας και η υποβλητική θρησκευτική ατμόσφαιρα δημιουργούν στον επισκέπτη μια ψυχική ικανοποίηση και ευφορία.
 
 
 
 


Η εκκλησία της Παναγίας των Καταφυγίων ευρίσκεται περίπου 10 χιλιόμετρα νοτίως του Δερβενίου Κορινθίας, επί της οδού που οδηγεί στο ορεινό Σαραντάπηχο.
Την προσωνυμία της η εκκλησία έχει αποκτήσει από τα Καταφύγια, την περιοχή που οικοδομήθηκε.
Στην περιοχή «καταφύγια» και μέσα σε δυσπρόσιτες σπηλιές και σε απόκρημνα  βράχια, είχαν καταφύγει οι Ζαχολίτες στην περίοδο της Τουρκοκρατίας, για να κρυφτούν και να αποφύγουν τους διωγμούς των κατακτητών.
 

Βρίσκεται στη Δυτική πλευρά του βουνού Κέρκη και είναι χτισμένη μέσα σε σπήλαιο, κατά πάσα πιθανότητα επί των ημερών του οσίου Παύλου του Λατρινού. Το ιερό βήμα του ναού είναι διακοσμημένο με Βυζαντινές τοιχογραφίες του ΙΔ΄ μ.Χ. αιώνα και πλαισιώνονται με πουλιά, ζώα και φυτά. Σύμφωνα με τη μαρτυρία υπάρχουσας επιγραφής το εξωτερικό σταυροθόλιο φαίνεται πως χτίσθηκε αργότερα και περατώθηκε στις 16 Αυγούστου 1764 μ.Χ. Στο κάτω μέρος του σπηλαίου υπάρχουν μικρά κοιλώματα και πήλινα δοχεία τα οποία γεμίζουν νερό από τους σταλακτίτες. Μέσα στο σπήλαιο έχουν βρεθεί ανθρώπινα οστά. Η περιοχή είναι γνωστή με το όνομα «ασκηταριά», επειδή εδώ ζούσαν πολλοί ασκητές.
 

Το μοναστήρι της Παναγίας της Χοζοβιώτισσας βρίσκεται στην νότια, απόκρημνη, αλίμενη ακτή της Αμοργού. Φωλιασμένο μέσα σε αγκαθωτούς, απειλητικούς βράχους, είναι ορατό μόνον από το πέλαγος, που απλώνεται απέραντο κάτω από τα βράχια, 300 μέτρα ψηλά. Η κάτασπρη, απέριττη όψη του εναρμονίζεται θαυμαστά με τα πολύχρωμα ανώμαλα βράχια. Μόνον από κοντά διαγράφονται οι λευκοί γεωμετρικοί όγκοι και τα αυστηρά γραμμικά περιγράμματα του κτιρίου που, με την συνεργεία του φωτός, δημιουργούν την αίσθηση πολυεπίπεδης επιφάνειας. 
 

Βρίσκεται κτισμένο πάνω στον βράχο μέσα στη θάλασσα, στην είσοδο της χώρας.  Σύμφωνα με την παράδοση, η Παναγία Θαλασσινή προστατεύει αυτούς που ταξιδεύουν στην θάλασσα, μαζί με τον Άγιο Νικόλαο.
Ένα φουρτουνιασμένο βράδυ η εικόνα της Παναγίας ερχόταν από το πέλαγος προς την ακρογιαλιά με ένα παράξενο φώς. Οι άνθρωποι του νησιού ακολούθησαν το φώς που τους οδήγησε σε μια μικρή σπηλιά. Έκπληκτοι, μέσα στην σπηλιά, πάνω σε φύκια, είδαν την εικόνα της Παναγίας. Την προσκύνησαν και την μετέφεραν στο παρεκκλήσι του Αγίου Αθανασίου. Την άλλη μέρα όμως η εικόνα γύρισε στην σπηλιά της! Έτσι, οι νησιώτες αποφάσισαν να χτίσουν Ναό πάνω από την σπηλιά. Οι εργασίες για την ανέγερση του ναού έγιναν με γοργούς ρυθμούς και η Εκκλησιά ήταν σχεδόν έτοιμη σε ελάχιστο χρόνο. Έλειπε όμως η σκεπή, γιατί δεν υπήρχε ξυλεία. Η ίδια η Παναγία φρόντισε γι” αυτό.
Ένα καράβι φορτωμένο με ξυλεία κινδύνευσε ανοιχτά στο πέλαγος έξω από την Άνδρο. Ο καπετάνιος μαζί με τους ναυτικούς παρακαλούσαν την Παναγία να τους σώσει από τον επικείμενο κίνδυνο. Φωτισμένος ο καραβοκύρης έριξε την ξυλεία στη θάλασσα. Έτσι το πλοίο σώθηκε. Η ξυλεία σιγά σιγά βγήκε στην ακτή κοντά στην σπηλιά, για να σκεπάσουν οι μάστορες την ξεσκέπαστη Εκκλησία. Επειδή η ξυλεία βρέθηκε αναπάντεχα και μάλιστα στην ώρα της, πραγματικά θεόσταλτη, η Εκκλησία της Παναγίας ονομάστηκε «Θεοσκέπαστη».
 

Η Παναγία Καβουράδαινα είναι ένα γραφικό εκκλησάκι της Λέρου, πελεκημένο μέσα σε μια βραχώδη σχισμή, όπου σε οδηγούν αρκετά σκαλοπάτια. Κάποτε, ένας ψαράς που έψαχνε καβούρια, βρήκε εδώ μια εικόνα της Παναγίας. Μερικοί μάλιστα ισχυρίζονται ότι την βρήκε μαγκωμένη στις δαγκάνες ενός καβουριού. Έτσι πήρε το όνομά του το εκκλησάκι.
 

Βρίσκεται κοντά στο χωριό Εβγάτη, περίπου 4 χλμ. από τη Μύρινα. Κατάλοιπο ενός από τα πολλά μετόχια του νησιού, είναι γνωστό από το 1305, όταν περιήλθε στην ιδιοκτησία της Μονής Μεγίστης Λαύρας. Τότε είχαν εγκατασταθεί στο εξωκκλήσι μοναχοί από τον Άγ. Ευστράτιο, που ανήκαν στη μονή, για να προστατευθούν από τις επιδρομές των Τούρκων. Εντυπωσιακή είναι η θέση του σε δυσπρόσιτη σπηλιά, στην κορυφή του βουνού, ανάμεσα σε επιβλητικά βράχια, θέση που πιθανότατα φιλοξένησε παλαιοχριστιανικό ναό και ερημίτες στη βυζαντινή περίοδο. Η Παναγιά ονομάστηκε Κακαβιώτισσα από το βουνό Κάκαβο στο οποίο βρίσκεται το ξωκλήσι της. Πρόκειται για τη μοναδική παγκοσμίως άσκεπη εκκλησία, η οποία είναι χτισμένη μέσα σε μια σπηλιά. 
 

Η Παναγία είναι η πιο φημισμένη εκκλησία της Φολέγανδρου και είναι αφιερωμένη στην Κοίμηση της Θεοτόκου. Είναι κτισμένη σε ένα βράχο πάνω από την Χώρα, και δεσπόζει με το κατάλευκο χρώμα της στη θέση κάποιου αρχαίου ναού, του οποίου έχει χρησιμοποιηθεί οικοδομικό υλικό. 
Στην εκκλησία φυλάσσεται μία ασημοστόλιστη εικόνα της Παναγίας που χρονολογείται από τους Βυζαντινούς χρόνους. Η εικόνα, σύμφωνα με τις ντόπιες παραδόσεις, είναι θαυματουργή και συνδέεται με πολλές ιστορίες με επιδρομές πειρατών και άλλους θρύλους. 
Τα παλιά χρόνια, την Πρωτομαγιά του 1790, λίγο πριν τον ξεσηκωμό του Αιγαίου από τον Λάμπρο Κατσώνη, εμφανίστηκαν απειλητικά 18 φούστες με Αλγερίνους πειρατές, τους φοβερότερους πειρατές της εποχής που λυμαίνονταν το Αιγαίο. Οι κατατρομαγμένοι φιλειρηνικοί κάτοικοι του νησιού έτρεξαν ψηλά στην εκκλησία της Παναγίας για να τους προστατεύσει. Αφού προσευχήθηκαν ευλαβικά και με κλάματα απελπισίας, αλλά και ελπίδας για την βοήθεια της Παναγίας, πήραν την εικόνα της, την μετέφεραν στην άκρη του γκρεμού παρακαλώντας την να τους σώσει. Τότε ένας φοβερός βοριάς φύσηξε μανιασμένα, παρέσυρε τα πειρατικά και τα βούλιαξε πνίγοντας όλους τους φοβερούς πειρατές. Σώθηκε μόνο ένας χριστιανός αιχμάλωτος που κολύμπησε προς την στεριά και όταν έφτασε σώος κοντά στους σωσμένους πιστούς, με ξέπνοη φωνή τους είπε, ότι πριν βουλιάξουν τα καράβια, είδε μια μεγάλη αστραπή να κατεβαίνει από ψηλά από τον βράχο και να κτυπάει τα καράβια. Όλοι απέδωσαν το γεγονός σε θαύμα της Παναγίας και έκτοτε οι ντόπιοι θεωρούν την Πρωτομαγιά μεγάλη γιορτή.
 

Το θέαμα της Παναγίας της Χρυσοπηγής στη Σίφνο καθώς κατηφορίζεις το δρόμο που θα σε πάει κοντά της είναι ικανό να σου κόψει την ανάσα. Μια κατάλευκη εκκλησία σκαρφαλωμένη σε ένα βράχο κυριολεκτικά μέσα στη θάλασσα. Το μοναστήρι, που είναι πλέον ανενεργό και τα κελιά του διατίθενται για διαμονή στους επισκέπτες, δεσπόζει πάνω στο μικρό ακρωτήρι που χωρίζει στα δυο τον όρμο του Φάρου. Χτίστηκε το 1615 για να στεγάσει την εικόνα της Ζωοδόχου Πηγής την οποία έσωσαν οι ψαράδες από τη θάλασσα.
 

Η Σίφνος έχει περισσότερες από 350 εκκλησίες και μοναστήρια, εκ των οποίων πολλά έχουν χαρακτηρισθεί ιστορικά μνημεία, καθώς παρουσιάζουν τεράστιο ιστορικό και αρχιτεκτονικό ενδιαφέρον. Μια από τις ωραιότερες βρίσκεται πολύ κοντά στο Κάστρο της Σίφνου. Χτισμένο πάνω σε ένα βράχο σχεδόν μέσα στη θάλασσα, δεσπόζει το κατάλευκο εκκλησάκι των Επτά Μαρτύρων. 
 

Το εκκλησάκι του Αϊ Γιάννη βρίσκεται στην κορυφή ενός βράχου ύψους περίπου 100 μ. και για να φτάσει κανείς σε αυτό πρέπει να ανέβει περίπου 106 σκαλοπάτια λαξευμένα πάνω στο βράχο.
Η παράδοση λέει ότι κάποιος ψαράς από την Γλώσσα, καθώς επέστρεφε ένα βράδυ, από το ψάρεμα διέκρινε στην κορυφή του βράχου ένα φως. Το έβλεπε κάθε βράδυ, ώσπου εμφανίστηκε στον ύπνο του μια γυναίκα που του αποκάλυψε ότι στην κορυφή του βράχου υπάρχει μια εικόνα. Όταν ανέβηκε στην κορυφή βρήκε την εικόνα του Αγίου Ιωάννη του Προδρόμου.
Πήρε την εικόνα, όμως, όπου και να τη μετέφερε, εκείνη ξαναγύριζε πίσω στην αρχική της θέση, εκεί που τελικά χτίστηκε το εκκλησάκι του, που γιορτάζει στις 29 Αυγούστου.
 

Βορειοδυτικά του Πυθαγορείου, μέσα σε μια μεγάλη σπηλιά βρίσκεται ένα μικρό εκκλησάκι που είναι αφιερωμένο στα Εισόδια της Θεοτόκου. Υπάρχει μια αρχαία μαρμάρινη εικόνα της Παναγίας, της οποίας όμως δεν διακρίνεται η μορφή. Δίπλα στο εκκλησάκι υπάρχει Αγίασμα. Έξω από την σπηλιά υπάρχει εκκλησία αφιερωμένη στον Άγιο Γεώργιο και μερικά κελιά. Το μετόχι της Σπηλιανής ανήκει στο Μοναστήρι της Χοζοβιώτισσας της Αμοργού. Η Σπηλιανή λέγεται από τους ντόπιους και Καληαρμένισσα.
 

Στα όρια του Δήμου Σικυωνίων, λίγο ψηλότερα από το οροπέδιο του Φενεού βρίσκεται η λίμνη Δόξα. Τεχνητή λίμνη σε υψόμετρο 900 μέτρων ολοκληρώθηκε στα τέλη της δεκαετίας του ΄90 με την κατασκευή του ομώνυμου φράγματος. Μέσα στη λίμνη, πάνω σε μια στενή λωρίδα γης, ξεπροβάλλει το εκκλησάκι του Αγίου Φανουρίου η Παλαιομονάστηρο. Ονομάζεται και «Ποντικονήσι της Κορινθίας».
 

Ο Φυροπόταμος είναι ένα πολύ γραφικό χωριουδάκι και συνάμα μια πολύ όμορφη παραλία. Στα δεξιά βρίσκεται η εκκλησία του Αγίου Νικολάου, προστάτη των θαλασσινών και τα ερείπια της σκάλας φόρτωσης.
 

Ο Άγιος Ισίδωρος αριθμεί στη Χίο τους περισσότερους ναούς επ’ ονόματί του από όλους τους τοπικούς αγίους. Στο Βροντάδο (βασική φωτογραφία) υπάρχει ενοριακός ναός επ’ ονόματι του Αγίου, ενώ διάσπαρτοι είναι σε όλο το νησί ναοί και γραφικά εξωκκλήσια, στο όνομα του λαοφιλούς Αγίου Ισιδώρου.
 

Η ιερά μονή Αγίου Μηνά συναντάται στο στο ορεινό χωριό Κοκκινολιθάρι Φιλιατών σε υψόμετρο 420 μέτρων , χτισμένη πάνω σε βράχο σε περίοπτη θέση. Αποκαλείται από πολλούς και όχι άδικα ως το “μετέωρο της Ηπείρου“.
 

Μία νύχτα στην Νοτιότερη θαλάσσια πλευρά της Νάξου ναυάγησε ένας έμπορος. Το εμπόρευμα που είχε στο καράβι ήταν λάδι και κρασί. Στη μάχη που έδινε με τα κύματα έκανε Τάμα στον Θεό πως αν σωθεί, θα κτίσει στην περιοχή ένα ξωκλήσι από λάδι και κρασί. Του έδωσε το όνομα Άγιος Σώζος, και σήμερα προσφέρει στους επισκέπτες μία μαγευτική πεζοπορία από την παραλία της Αγιασσού έως το εκκλησάκι.

Πηγή: www.dinfo.gr/ |  Tο διαβάσαμε εδώ

- See more at: http://newsone.gr/paraxena/83924-30-apo-ta-oraiotera-ekklesakia-tes-elladas-apolayste-ta#sthash.2GpXW6MC.dpuf

Τούρτα Μόκα

Συστατικά

• 
  1 ζαχαρούχο γάλα,
• 1 μόρφατ μεταλλικό κουτί,
• 3 κουταλιές γλυκού νέσκαφε
• 3 κουταλιές σούπας ζάχαρη,
• 400 γραμμάρια σαβαγιάρ,
• 2 κουτιά κομπόστα βερίκοκα στραγγισμένα,
• 15-20 αμύγδαλα ξεφλουδισμένα και και καβουρντισμένα με λίγο βούτυρο και σπασμένα
  .

Οδηγίες

1. Χτυπάμε την μόρφατ, το ζαχαρούχο, την ζάχαρη και το νέσκαφε στο μίξερ και το βάζουμε στο ψυγείο 2-3 ώρες.
2. Σε φόρμα με τσέρκι στρώνουμε στην σειρά σαβαγιάρ μουσκεμένα ελαφρά στο σιρόπι της κομπόστας. Στρώνουμε το 1/3 της κρέμας και στην συνέχεια τα βερίκοκα κομμένα στα 2. Ξαναστρώνουμε μπισκότα μουσκεμένα στο κομποστόζουμο , κρέμα (το άλλο 1/3) και στην συνέχεια βερίκοκα , πάλι τα τελευταία μπισκότα και την υπόλοιπη κρέμα.
3. Πασπαλίζουμε με τα αμύγδαλα και βάζουμε στην κατάψυξη τουλάχιστον 3 ώρες. Μετά το κατεβάζουμε στην συντήρηση. Αφαιρούμε το τσέρκι.

Μπόμπα σοκολάτας με καφέ και μπισκότα

Προστέθηκε από Hlianna, Τετάρτη, 19 Φεβρουάριος 2014

none

Περιγραφή

Ένα απολαυστικό γλυκό που βασίστηκε στη συνταγή ενός απλού γλυκού τύπου μωσαϊκό ή κορμός και εξελίχτηκε σε ένα απίθανο γλυκό σε γεύση και εμφάνιση.

Συστατικά

• 
  1 πακέτο μαργαρίνη 250 γρ.
• 2 κουβερτούρες 200 γρ.με μεγάλη περιεκτικότητα σε κακάο.
• 3 κ.σ. καφέ στιγμής νες
• 3 κ.σ. κακάο καλής ποιότητας
• 1 ποτηράκι μικρό κρασιού μαύρο ρούμι
• 1 κουτί ζαχαρούχο γάλα ή 1 κούπα γάλα χλιαρό +100 γρ. ζάχαρη άχνη
• 1,5 πακέτο μπισκότα πτι μπερ σπασμένα σε μικρά κομμάτια με το χέρι
• 1 πραλίνα- παστέλι αμυγδάλου 60 γρ. χοντροσπασμένο στο μούλτι
• 1 βανίλια σκόνη

Για το γλάσο

• 1 κουβερτούρα 100γρ.
• Μισή κούπα γάλα εβαπορέ
• Σιρόπι μαρασκίνο
• Και κερασάκια μαρασκίνο για διακόσμησ
  η

Οδηγίες

1. Βάζω την κουβερτούρα να λιώσει σε μπεν μαρί ή σε κατσαρολίτσα μικρή σε χαμηλή φωτιά στη ηλ. Κουζίνα μαζί με τη μαργαρίνη. Ανακατεύω με μια σπάτουλα να λιώσει. Το αφήνω λίγο να κρυώσει.
2. Σε ένα μπολ ανακατεύω καλά,το γάλα, τη ζάχαρη ( εκτός και αν βάλετε ζαχαρούχο, εγώ δεν είχα), τον καφέ, το κακάο, τη βανίλια, το ρούμι, και τέλος το μείγμα κουβερτούρας βουτύρου. Στη συνέχεια ρίχνω τα μπισκότα και συγκεκριμένα εγώ χρησιμοποίησα 1 πακέτο πτι μπερ και μισό πακέτο μπισκότα σαβαγιάρ (αυτά που κάνουμε τις τούρτες ) και τέλος την πραλίνα αμυγδάλου. Ανακατεύω καλά να βραχούν όλα.
3. Παίρνω ένα μπολ σε σχήμα μισής σφαίρας, βάζω χιαστί μεμβράνη αρκετή και ρίχνω μέσα το μείγμα μου. Σκεπάζω με τη μεμβράνη καλά και το βάζω αρκετές ώρες στην κατάψυξη.
4. Ετοιμάζω το μυρωδάτο γλάσο μου, λιώνοντας στο μπεν μαρί ή κατσαρόλα την κουβερτούρα με το γάλα και αφού λιώσει προσθέτω το 5-6 κ.σ. μαρασκίνο.
5. Βγάζω το γλυκό μου από το μεταλλικό μπολ, αφαιρώ την μεμβράνη και βάζω ανάποδα σε μια πιατέλα. Περιχύνω το γλυκό μου με το σοκολατένια γλάσο, στολίζω με τα μαρασκίνο και διατηρώ το γλυκό μου στο ψυγείο.

Λίγα μυστικά ακόμα

Ξεκίνησα να φτιάξω τη συνταγή για Μωσαϊκό χωρίς αυγά , αλλά κατέληξε να φτιαχτεί με αυτόν τον τρόπο λόγο έλλειψης κάποιων υλικών. Έγινε πολύ νόστιμο, μια συνταγή που θα υιοθετήσω πλέον.

Το γλυκό αυτό είναι ζουμερό και όχι ξερό όπως το ξέρουμε άλλωστε. Όπως βλέπετε, το γλυκό αυτό στην κορυφή είναι υγρό και ρέει η σοκολάτα...... και παρόλο που έμεινε στην κατάψυξη μια μέρα, όταν βγήκε από την κατάψυξη και μπήκε στη σύντηρηση οπου και θα βρίσκεται τώρα, είναι υγρό- ζουμερό. Αυτό οφείλεται στο οινοπνευματώδες ποτό , εγώ έβαλα ρούμι και επίσης δεν έβαλα πάρα πολλά μπισκότα.....έτσι η σάλτσα στην κορυφή που δεν είχε μπισκότα (γιατί η σάλτσα κάθισε στον πάτο του σκεύους και τα μπισκότα στην επιφάνεια) λόγω του οινοπνεύματος δεν πάγωσε, και έτσι όταν αναποδογύρισα το σκεύος και το έκοψα, η σοκολάτα πηκτή ρέει.

Τούρτα παγωτό πανεύκολη

Για τη βάση

• Μια δόση από σπιτικό μωσαϊκό η συνταγήεδώ
• Συστατικά

  
   

  • 1 πακέτο μαργαρίνη ή βούτυρο
  • 1 κουβερτούρα
  • 5 κ.σ. κακάο
  • 1 κουτί ζαχαρούχο γάλα
  • 1- 1,5 πακέτο μπισκότα πτι μπερ σπασμένα σε μικρά κομμάτια
  • 1 σφηνάκι μαύρο ρούμι
  • 1 κούπα καρύδια χοντοαλεσμένα

  
  

  
   
  Οδηγίες

  

  
  

  1. Λιώνω σε κατσαρόλα το βούτυρο με την κουβερτούρα σε χαμηλή φωτιά.
  2. Ανακατεύω το γάλα με το κακάο και το ρίχνω στην κατσαρόλα, ανακατεύοντας καλά.
  3. Δεν το βράζουμε, απλά να είναι ζεστό.
  4. Το βγάζω από τη φωτιά και ρίχνω το ρούμι και αφήνω να κρυώσει αρκετά.
  5. Ρίχνω τα σπασμένα με το χέρι μπισκότα και τα καρύδια.
  6. Ανακατεύω καλά να καλυφθούν τα μπισκότα από το μείγμα.
  7. Παίρνω μια φόρμα ψωμιού και την καλύπτω με διαφάνεια.
  8. Ρίχνω μέσα το μείγμα και το στρώνω.
  9. Το βάζω στο ψυγείο ή στην κατάψυξη να κρυώσει 1-2 ώρες και είναι έτοιμο να το κόψουμε σε φέτες. Διατηρείται στη συντήρηση.
  10. Το σερβίρω με παγωτό ή βύσσινο γλυκό!
  11. Καλή επιτυχία!

  

  
  
• 1 μεγάλη φόρμα με διάμετρο 29 εκ.με αφαιρούμενο πάτο

Για το παγωτό

• 1 κουτί σαντιγί μεταλλικό κουτί
• μερικές κ.σ. γάλα
• 1 κουτί ζαχαρούχο γάλα
• 1 κουτί εβαπορέ γάλα
• 1 βανίλια
• μερικές κ.σ. βύσσινο σιρόπι (βυσσινάδα)

Για στόλισμα

• 1 συσκευασία καραμελωμένα αμύγδαλα 60 γρ.
• σιρόπι σοκολάτας έτοιμο ή σπιτικό σιρόπι σοκολάτας

Οδηγίες

1. Φτιάχνουμε τη βάση όπως λέει η συνταγή για το μωσαϊκό εδώ. Βάζουμε το μωσαϊκό στη φόρμα, τη στρώνουμε καλά και στη συνέχεια στη κατάψυξη μέχρι να ετοιμάσουμε το μείγμα του παγωτού μας.
2. Για το παγωτό: Χτυπάμε στο μίξερ πρώτα τη φυτική σαντιγί με μερικές κ.σ. γάλα μέχρι να αφρατέψει, περίπου 5 λεπτά. Προσθέτουμε το ζαχαρούχο και συνεχίζουμε το χτύπημα για μερικά λεπτά ακόμα. Ρίχνουμε τη βανίλια και τέλος προσθέτουμε το εβαπορέ και χτυπάμε ακόμα 3-4 λεπτά.
3. Ρίχνουμε το μείγμα του παγωτού μας στη φόρμα πάνω από το μωσαϊκό και το βάζουμε στην κατάψυξη για 1 με 1,5 ώρα να σφίξει λίγο.
4. Βγάζουμε τη φόρμα με το παγωτό από την κατάψυξη και ρίχνουμε κυκλικά αρκετό σιρόπι βύσσινο στην επιφάνεια του παγωτού μας. Με ένα μαχαίρι κάνουμε κύκλους. ώστε να ανακατευτεί κάπως το βύσσινο και να μπει μέσα στο μείγμα του παγωτού. Το ξαναβάζουμε στην κατάψυξη να παγώσει τελείως για αρκετές ώρες.
5. Για το σερβίρισμα: Ξεφορμάρουμε την τούρτα μας, ρίχνουμε τα χοντροσπασμένα καραμελωμένα αμύγδαλα και τέλος το σιρόπι σοκολάτας.

Λίγα μυστικά ακόμα

Και τα 3 κουτιά που θα χρησιμοποιήσουμε για το παγωτό να ειναι στο ψυγείο από την προηγούμενη το βράδυ.

Τα μπισκότα που χρησιμοποίησα ήταν τα σοκολατένια πτι μπερ.

Toύρτα των ....αγγέλων

Μια τούρτα ανάλαφρη, εντυπωσιακή σε όγκο, νόστιμη και υγιεινή, διότι δεν περιέχει λιπαρά και χολιστερόλη. Μια βάση τούρτας σε πολλές παραλλαγές!

 

Συστατικά

• 
  12 ασπράδια σε θερμοκρασία δωματίου
• 3 βανίλιες σκόνη
• 1 κούπα αλεύρι για όλες τις χρήσεις,
• ¾ της κούπας ζάχαρη ψιλή
• Μισή κούπα ζάχαρη άχνη
• 1,5 κ. γλ. Κρεμόριο από τα σούπερ μάρκετ
• ¼ κ. γλ. Αλάτι
• 1 κουτί 500 γρ. φυτική ρευστή κρέμα γάλακτος κρετόρε, που θα την χτυπήσουμε στο μίξερ με 3-4 κ.σ. ζάχαρη άχνη και 2 βανίλιες.
• 1 κουτί ανανά σε σιρόπι ή άλλου είδους κομπόστα σε κομματάκια ή φρέσκιες φράουλες
• Κερασάκια μαρασκίνο για το χρώμα ψιλοκομμέν
  α

Οδηγίες

1. Χρησιμοποιούμε φόρμα βαθιά και με αποσπώμενο πάτο, αβουτύρωτη.
2. Κοσκινίζουμε το αλεύρι με την άχνη.
3. Στο μίξερ χτυπάμε δυνατά τα ασπράδια με το κρεμόριο και το αλάτι μέχρι να πήξουν αρκετά. Ρίχνουμε λίγη λίγη τη ζάχαρη την ψιλή και συνεχίζουμε το χτύπημα σε μέτρια ταχύτητα, μέχρι να έχουμε μια μαρέγκα λευκή, πηκτή και γυαλιστερή που να στέκεται. Συνολικός χρόνος χτυπήματος περίπου 15 λεπτά.
4. Σταματάμε το χτύπημα και με μια σπάτουλα ανακατεύουμε απαλά το αλεύρι λίγο λίγο στη μαρέγκα. Το ανακάτεμα το κάνουμε απαλά από κάτω προς τα πάνω με αργές κινήσεις για να μη μας ξεφουσκώσει η μαρέγκα.
5. Βάζουμε το μείγμα μας σε αβουτύρωτη φόρμα ειδική για άγγελος τούρτα που είναι βαθιά ή σε φόρμα με αποσπώμενο πάτο κοινή αλλά χωρίς σχέδιο βαθιά όμως.
6. Ψήνουμε στους 180ο περίπου 40 λεπτά. Δοκιμάζουμε προς το τέλος του χρόνου αυτού, αν η οδοντογλυφίδα βγαίνει καθαρή είναι έτοιμο, αν όχι, συνεχίζουμε για λίγο ακόμα το ψήσιμο.

1. Βγάζουμε το κέικ από το φούρνο και όπως είναι με τη φόρμα το αναποδογυρίζουμε αμέσως σε σχάρα μαζί με τη φόρμα και το αφήνουμε να κρυώσει.
2. Όταν κρυώσει, με τη βοήθεια του μαχαιριού ξεκολλάμε τα τοιχώματα του κέικ μας. Επίσης αφαιρούμε και τον πάτο της φόρμας, όπως δείχνει η φωτό.
3. Βάζουμε το κέικ μας σε πιατέλα και αφαιρούμε με τη βοήθεια πριονωτού μαχαιριού ή κλωστής το 1 / 3 του κέικ μας οριζόντια. Από το υπόλοιπο αφαιρούμε, αφού σκάψουμε, το εσωτερικό του και αφήνουμε ένα εκατοστό από τα τοιχώματά του. Πρώτα καλό είναι να χαράξουμε με ένα πριονωτό μαχαίρι το ένα εκατοστό από τα τοιχώματα και μετά να αφαιρέσουμε τη γέμιση.
4. Μερικά κομμάτια από τα κομμάτια κέικ που έχουμε αφαιρέσει, τα βάζουμε και κλείνουμε την τρύπα της φόρμας στο κέντρο.
5. Χτυπάμε την φυτική κρέμα στο μίξερ στη μεσαία ταχύτητα με τις βανίλιες μέχρι να πήξει ελαφρά. Προσθέτουμε και τη ζάχαρη και συνεχίζουμε το χτύπημα μέχρι η σαντιγί μας να στέκεται. Προσοχή μην την παραχτυπήσετε γιατί θα «κόψει».
6. Στραγγίζουμε πολύ καλά τον ανανά και τον κόβουμε σε μικρά κομματάκια, στεγνώνουμε πάλι σε χαρτί κουζίνας πολύ καλά. Ψιλοκόβω και τα κερασάκια και τα ανακατεύω όλα μαζί με προσοχή στη μισή σαντιγί μας. Κρατώ το άλλο μισό στην άκρη.
7. Με το μείγμα αυτό, θα γεμίσουμε το χώρο που έχουμε σκάψει στο κέικ μας και θα βάλουμε και σε όλη την επιφάνεια του κομμένου, στη συνέχεια θα σκεπάσουμε με το 1 / 3 του κέικ που έχουμε κρατήσει. Με την υπόλοιπη μισή σαντιγί που κρατήσαμε και με τη βοήθεια μιας σπάτουλας, καλύπτουμε ολόγυρα το κέικ μας. Το στολίζουμε με κομμάτια ανανά και όπως εμείς επιθυμούμε. 

Λίγα μυστικά ακόμα

Μια συνταγή που με λεπτομέρειες είχε δείξει και η Βέφα, αλλά πρωτοέγραψε και η Χρύσα Παραδείση για αυτήν το 64. Η αναζήτηση στο νετ μου πρόσθεσε πολλές γνώσεις σχετικά με αυτό το κέικ, παντεσπάνι.
Η συνταγή είναι βασισμένη στo αμερικάνικο κέικ τροφίμων Angel, συνταγή του 19^ου αιώνα, που στην ουσία είναι ένα παντεσπάνι φτιαγμένο σε ειδική φόρμα και μπορούμε να κάνουμε πολλές παραλλαγές με αυτό. Καλό είναι να έχουμε την ειδική φόρμα για αυτό το κέικ. Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε και φόρμα σιλικόνης, αλλά το κέικ μας θα «καθίσει» λίγο. Αν δεν μας πειράζει, ας το φτιάξουμε και εκεί

Άλλες παραλλαγές

1. Μπορούμε αυτή τη γέμιση να την χρησιμοποιήσουμε σε αυτό το κέικ, αφού το χωρίσουμε σε τρεις πάτους.
2. Μπορούμε να χωρίσουμε το κέικ σε 3 πάτους και να βάλουμε τη γέμιση της αρεσκείας μας. Μια καλή ιδέα είναι είναι και λέμον καρτ στα ενδιάμεσα στρώματα και από έξω σκέτη σαντιγί.
3. Μπορούμε να αδειάσουμε το εσωτερικό του κέικ και να το γεμίσουμε με παγωτό και να μπει στην κατάψυξη. Λίγη ώρα πριν να το σερβίρουμε, το βγάζουμε εκτός ψυγείου και το σερβίρουμε
4. Μπορούμε να το αφήσουμε άκοπο και να το περιχύσουμε με διάφορες σάλτσες φρούτων που θα φτιάξουμε εμείς.
5. Μπορούμε να το αφήσουμε άκοπο και να το περιχύσουμε με γλάσο λεμονιού και να έχει θαυμάσια γεύση και έτσι
6. Επίσης να τυλίξουμε με σκέτη σαντιγί.

     Για το γλάσο λεμονιού

1. Ανακατεύουμε 1,5 κούπα ζάχαρη άχνη, 1 κ.γλ. ξύσμα λεμονιού και 2 κ.σ. χυμό λεμονιού και προαιρετικά μαζί 2 κ. σ. βούτυρο
2. Θέλουμε να έχει μέτρια πυκνότητα ώστε όταν το περιχύσουμε να τρέξει παχύρευστο στα πλάγια του κέικ. Στην περίπτωση που είναι αραιό, προσθέτω ζάχαρη επιπλέον.
3. Επειδή η υφή του είναι σαν βαμβάκι, το κόβουμε με πριονωτό μαχαίρι.

Προφιτερόλ γρήγορο

Προστέθηκε από Hlianna, Κυριακή, 05 Απρίλιος 2015

none

Περιγραφή

Πιο γρήγορο προφιτερόλ, δε γίνεται. Πλούσια κρέμα σοκολάτας και μπισκότα.

Συστατικά

• 
  Μπισκότα σαβαγιάρ 2 ανά ποτήρι περίπου ή 15 με 20 για μπολ.

Για την κρέμα σοκολάτας:

• 1,2 lt γάλα πλήρες ή μισό μισό με κρέμα γάλακτος
• 50 γρ. κακάο σκόνη
• 120 γρ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις
• 400 γρ. ζάχαρη ή και λιγότερη
• 2 βανίλιες σκόνη ή 1 κ.γλ. εσάνσ βανίλιας
• 2κ.σ. βούτυρο

Για τη σαντιγί:

• 500 γρ. κρέμα γάλακτος φυτική ή μια μόρφατ μεταλλικό κουτί παγωμένη και χτυπημένη πολύ καλά στο μίξερ με
• 2 κ.σ. ζάχαρη άχνη
• 1 βανίλι
  α

Οδηγίες

1. Για την κρέμα σοκολάτας: Βάζουμε σε μια κατσαρόλα το αλεύρι και το κακάο κοσκινισμένα. Προσθέτουμε τη ζάχαρη και το γάλα, ανακατεύουμε και τα βράζουμε για 8-10 λεπτά, μέχρι να δέσει η κρέμα σοκολάτας.
2. Ρίχνουμε προς το τέλος τη βανίλια και κατεβάζουμε από τη φωτιά. Προσθέτουμε το βουτυρο, ανακατεύουμε να γιαλίσει και βάζουμε μεμβράνη στην επιφάνεια της κρέμας για να μην πιάσει κρούστα και την αφήνουμε να κρυώσει.
3. Για τη σαντιγί: Χτυπάμε στο μίξερ την κρέμα γάλακτος με τη ζάχαρη άχνη και τη βανίλια, μέχρι να γίνουν σαντιγί και την βάζουμε στο ψυγείο.
4. Σε μπολ ή ποτήρια βάζουμε κάτω κρέμα σοκολάτα, σαντιγί, μπισκότα κομμένα στα 2, και επαναλαμβάνουμε , όσες στρώσεις θέλουμε, τελειώνουμε με σαντιγί.

Λίγα μυστικά ακόμα

Προφιτερόλ

Ποια λάθη των γονιών κάνουν τα παιδιά κακομαθημένα;

Η ΣΧΕΣΗ ΓΟΝΕΩΝ ΚΑΙ ΠΑΙΔΙΩΝ

Σχεδόν καθημερινά αντιμετωπίζω γονείς σε κρίση. Γονείς οι οποίοι δεν είναι σίγουροι, αν χειρίζονται σωστά τις σχέσεις τους με τα παιδιά τους. Γονείς σε απόγνωση, οι οποίοι απελπισμένα ψάχνουν να βρουν οδηγά σημεία για τη σωστή ανατροφή των παιδιών τους.

Γράφει ο ψυχίατρος Παύλος Σακκάς. Απόσπασμα από το σύγγραμμα "Η Ψυχιατρική Αλλιώς" Ιατρικές εκδόσεις ΒΗΤΑ. 

Καταστάσεις απλές, όπως παραδοσιακές οικογένειες, με ένα ή δύο παιδιά, αλλά και καταστάσεις περίπλοκες, με ελεύθερες σχέσεις γονέων και παιδιά από προηγούμενους, διαλυμένους γάμους. Και σε όλες τις αγωνιώδεις απορίες των γονέων, κυριαρχούν οι ενοχές, μήπως δεν συμπεριφέρονται σωστά στα παιδιά τους. Παιδιά, που σε πολλές περιπτώσεις μπορεί να είναι και πάνω από 20 ή 30 ετών!

Τα αίτια και εδώ είναι ιστορικά. Τα παιδιά μέχρι τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, ήταν ένα προσάρτημα στην παραδοσιακή οικογένεια. Ο πατέρας αφέντης πήγαινε μπροστά, η σύζυγος ακολουθούσε και τα παιδιά τελευταία. Και μάλιστα τα παιδιά ακολουθούσαν με ηλικιακή σειρά. Δηλαδή η αξία τους στο οικογενειακό κάδρο, ήταν ανάλογη με τη σειρά γέννησής τους. Δεν υπήρχε αμφισβήτηση στον ρόλο των μελών της οικογένειας. Οι γονείς έδιναν εντολές και τα παιδιά, ανάλογα με τις δυνατότητές τους, τις εκτελούσαν.

Όποιος πίστευε ότι το πλαίσιο αυτό τον έσφιγγε, δεν είχε άλλη επιλογή από το να φύγει. Η ιστορία είναι γεμάτη παραδείγματα πετυχημένων ανθρώπων, που έφυγαν από το σπίτι τους για να βρουν την τύχη τους και διακρίθηκαν. Οι περισσότεροι εθνικοί μας ευεργέτες, έφυγαν από το χωριό τους, κυνηγώντας το όνειρό τους στο άγνωστο. Όποιος έμενε ήταν υποχρεωμένος να ακολουθήσει τους αυστηρούς κανόνες της οικογένειας και της τοπικής κοινωνίας.

Η κατάσταση αυτή ανατράπηκε μετά τον Πόλεμο. Η αύξηση των γεννήσεων με την έκρηξη του baby booming, παράλληλα με την ιλιγγιώδη οικονομική ανάπτυξη, έφερε ξαφνικά τα παιδιά στην κορυφή της καταναλωτικής πυραμίδας. Όλα ήταν φτιαγμένα για τα παιδιά, όλοι απευθύνονταν στα παιδιά. Οι μικροί καταναλωτές έγιναν οι βασιλείς της καταναλωτικής κοινωνίας.

Παράλληλα η δυτική κοινωνία, αφού έλυσε το επισιτιστικό της πρόβλημα, στράφηκε στην ψυχανάλυση. Όμως το κύριο δίδαγμα της ψυχαναλυτικής θεωρίας, δεν είναι άλλο από το ότι: «για όλα φταίνε οι γονείς». Έτσι οι γονείς μπήκαν αυτόματα στο στόχαστρο, όλων όσων προβάλλονταν ως υπερασπιστές των παιδιών. Η λογοτεχνία, ο τύπος, το ραδιόφωνο, η τηλεόραση, ο κινηματογράφος, όλα μιλούσαν για τη μεγάλη ευθύνη των γονιών, απέναντι στα απροστάτευτα μικρά πλασματάκια. Μόνο που τα γλυκά αυτά πλασματάκια, αν τους δώσεις την ευκαιρία μπορούν εύκολα να μεταμορφωθούν σε τερατάκια.

Έτσι και έγινε. Οι γονείς ενοχοποιημένοι από την κυριαρχούσα ψυχαναλυτική θεωρία, αφενός είναι διατεθειμένοι να κάνουν τα πάντα για τα παιδιά τους, πλειοδοτώντας στην υπερπροσφορά καταναλωτικό προϊόντων και παροχών, αφετέρου ανέπτυξαν μιαν άκρατη υπερπροστασία. Αλλά και οι δύο αυτές συμπεριφορές αποδείχτηκαν ολέθριες, τόσο για τους γονείς όσο και για τα παιδιά.

Η υπερπροσφορά όχι μόνο δημιούργησε άγχος και ενοχές στους γονείς, μήπως και δίνουν λιγότερα από όσα θα έπρεπε, αλλά έκανε και παιδιά κακομαθημένα. Η λέξη αυτή πλέον είναι στο καθημερινό λεξιλόγιο, ενώ μέχρι τα μισά του εικοστού αιώνα, ουσιαστικά δεν υπήρχε.

Τα παιδιά αυτά έχουν μεγαλώσει σε συνθήκες υπερπροσφοράς, που ευνοούν τον ανταγωνισμό. Τα αγαθά, τους προσφέρονται απλόχερα και εύκολα, με αποτέλεσμα να μην εκπαιδεύονται στη μάχη για την επιβίωσή τους. Ποια τύχη έχει λοιπόν ένα παιδί που έχει μεγαλώσει μέσα στην προσφορά και την υπερπροστασία, να καταφέρει να κερδίσει ένα που έχει μεγαλώσει στην ανέχεια και έχει ζήσει στο πετσί του τον για τον επιούσιο;

Σήμερα μάλιστα, η θέση των κακομαθημένων παιδιών των πλουσιων είναι ακόμα πιο δύσκολη, καθότι ακόμα και η γνώση, δε δίνεται αποκλειστικά σε ακριβά σχολεία. Η γνώση δεν αποτελεί προνόμιο των ολίγων και των πλουσίων, αφού βρίσκεται αναρτημένη διαδίκτυο, για όποιον επιθυμεί να την αναζητήσει, προσφερόμενη :ρα και χωρίς διακρίσεις.

Πολλές φορές το σκέφτομαι αυτό, όταν ακούω γονείς, που μου εκμυστηρεύονται την αγωνία τους, για τις σχολικές επιδόσεις των παιδιών

-Του έχω πάρει δάσκαλο να τον βοηθά στα Μαθηματικά. Αλλον για τη Φυσική και εγώ με τον άνδρα μου, του κάνουμε την Ιστορία και τα άλλα μαθήματα...

-Και αν τον αφήνατε να τα βγάλει πέρα μόνος του;

-Τι» λέτε γιατρέ. Θα έμενε στην ίδια τάξη... Από μόνος του δεν διαβάζει.

-Μήπως του μασάτε και την τροφή; Τι πάει να πει, δεν διαβάζει μόνος του; Αν δεν διαβάζει μόνος του, ας μείνει στην ίδια τάξη, για να τα μάθει καλύτερα. Εσείς πάτε σχολείο, ή αυτός;

-Μα γιατρέ, σας λέμε ότι δεν τον νοιάζει.

Γιατί προφανώς αισθάνεται ότι το μέλλον του είναι εξασφαλισμένο. Μια κουβέντα είναι... Σήμερα όλα μπορούν να ανατραπούν. Αυτό εγώ το ξέρω. Ο γιος σας όμως, όπως φαίνεται δεν το ξέρει Του έχετε δώσει την αίσθηση της ασφάλειας και της σιγουριάς και επομένως λογικό είναι, να μη βλέπει τον λόγο, για τον οποίο χρειάζεται να κοπιάσει. Εκεί είναι το λάθος σας. Σε αυτό το σημείο πρέπει να δουλέψετε. Όχι να του «κάνετε» την Ιστορία, αλλά να του δείξετε  πόσο ανταγωνιστική είναι η ζωή. Αυτό είναι το μεγαλύτερο μάθημα που μπορείτε να του δώσετε. Να αποκτήσει κίνητρο για να γίνει καλός μαθητής και να αποκτήσει εφόδια για τη ζωή του.

ΒΟΗΘΩΝΤΑΣ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΝΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΟΥΝ ΤΟ ΔΙΑΖΥΓΙΟ

«Αν δεν μπορούμε να πετύχουμε στο γάμο μας, τουλάχιστον ας πετύχουμε στο διαζύγιο μας. για χάρη των παιδιών». Martin Herbert
Το διαζύγιο αποτελεί ένα από τα πιο συνηθισμένα δυσμενή γεγονότα ζωής που αντιμετωπίζουν τα παιδιά. Στις ανεπτυγμένες χώρες υπολογίζεται ότι ένας στους δύο γάμους διαλύεται. Σύμφωνα με την Εθνική Στατιστική Υπηρεσία αυξάνεται ο αριθμός των διαζυγίων και στην Ελλάδα. Ο δείκτης από 8% επί των γάμων το 1980 έφτασε το 24% το 2005. Οι ψυχολογικές δράσεις αυτού του γεγονότος συχνά εξακολουθούν να υπάρχουν και στην ενήλικη ζωή, χωρίς μερικές φορές τα άτομα να έχουν σαφή επίγνωση για το που εντοπίζεται το πρόβλημα. Μελέτες δείχνουν ότι τα παιδιά ελπίζουν την επανασύνδεση της οικογένειας, ακόμη και μετά από 10-15 χρόνια. Ένα διαζύγιο όσο τραυματικά κι αν βιώνεται μπορεί να αποτελεί την μόνη δυνατή λύση και να προκαλεί τις λιγότερες ψυχικές τραυματικές εμπειρίες στα παιδιά. Μελέτες δείχνουν ότι τα παιδιά διαζευγμένων γονέων τα καταφέρνουν καλύτερα από τα παιδιά που οι γονείς τους δεν είναι χωρισμένοι αλλά ζουν σε δυστυχισμένες οικογένειες με διαρκείς εντάσεις και καυγάδες. Η επιτυχής προσαρμογή του παιδιού θα εξαρτηθεί αφενός από την προσωπικότητα του και αφετέρου από τον χειρισμό των γονέων. Πότε και πως πρέπει να ανακοινώσουμε στο παιδί το διαζύγιο; Πολλοί γονείς αποφεύγουν ή καθυστερούν να μιλήσουν στο παιδί για το διαζύγιο. Δεν υπάρχει κανόνας που να περιορίζει τους γονείς το πότε θα ανακοινώσουν στο παιδί την απόφασή τους να χωρίσουν. Καλό είναι να γίνει όταν έχουν αποφασίσει ότι θα χωρίσουν και είναι σίγουροι ότι αυτό επιθυμούν. Είναι σημαντικό, η ανακοίνωση να γίνει και από κοινού με τους δύο γονείς, στο σπίτι τους, μέσα σε πνεύμα συνεργασίας, έχοντας κοινή στάση προς τα παιδιά τους και με την ανάλογη σοβαρότητα που αρμόζει στην κατάσταση. Π.χ δεν είναι καλό να προσπαθήσουν να «ελαφρύνουν» την ατμόσφαιρα με χαμόγελα. Χρειάζεται να εξηγήσουν στα παιδιά ότι:
	δεν μπορούν να είναι πλέον μαζί για λόγους που θα κατανοήσουν με τον καιρό. είναι προτιμότερο να ζούνε χώρια και χωρίς εντάσεις παρά μαζί και με συνεχείς συγκρούσεις. Έτσι, θα μπορούν να είναι καλύτεροι γονείς. ούτε εκείνοι θα ήθελαν να έχει αυτή την εξέλιξη ο γάμος τους, αλλά καμιά φορά τα συναισθήματα των συζύγων αλλάζουν στην πορεία. δεν είναι τα ίδια υπεύθυνα για το χωρισμό τους θα τα αγαπούν, θα τα φροντίζουν και θα τα προστατεύουν για πάντα και οι δύο, ανεξάρτητα πως θα εξελιχθεί η ζωή τους στο μέλλον.
Επίσης θα πρέπει:    Να τα ενθαρρύνουν να εκφράσουν τα συναισθήματα τους και να διατυπώνουν ερωτήσεις στις οποίες πρέπει να δίνουν όσο το δυνατόν πιο ξεκάθαρες απαντήσεις. Να τους πουν ότι γνωρίζουν ότι τα παιδιά θα θυμώσουν, θα ανησυχήσουν, θα νιώσουν ανασφάλεια. Λυπούνται γι' αυτό, αλλά θα τα βοηθήσουν να ελέγξουν αυτά τα συναισθήματα.    Να συζητηθούν οι αλλαγές που θα τους συμβούν και να τους δοθούν πληροφορίες για πρακτικά ζητήματα όπως που θα μένουν, με ποιον, πως και πότε θα επικοινωνούν με τον γονέα που θα αποχωρήσει κ.α. Όπου είναι δυνατόν μπορεί να ερωτηθούν και τα ίδια για τις ανάγκες και τις επιθυμίες τους σχετικά με τις διευθετήσεις που θα χρειαστούν.    Να μην τα ενισχύσουν να παρεμβαίνουν ή να ελέγχουν τις αποφάσεις των γονιών, ώστε εκείνα να προσπαθούν να αποκαταστήσουν τη σχέση των γονιών τους. Οι γονείς όντας ενοχικοί κάποιες φορές υποχωρούν σε «χειριστικές» συμπεριφορές των παιδιών, γι' αυτό η ισορροπία που πρέπει να κρατήσουν είναι πολύ λεπτή. Πρέπει να τους τονίσουν ότι και το διαζύγιο αλλά και οι αποφάσεις προσαρμογής που παίρνουν είναι αποφάσεις των γονιών παρότι ξέρουν ότι τα δυσαρεστούν. Αυτό θα βοηθήσει τα παιδιά να σταματήσουν να προσπαθούν να τους φέρουν πιο κοντά και θα τους ωθήσει να επενδύσουν το χρόνο, τη σκέψη και την ψυχική τους ενέργεια στα δικά τους ενδιαφέροντα και τους φίλους τους.    Να τα διαβεβαιώσουν ότι θα ζουν στο σπίτι του ενός από τους δύο γονείς και θα επισκέπτονται τον άλλον τακτικά. Θέλουν και οι δύο να διατηρηθεί ο δεσμός των παιδιών με τον άλλο γονέα. Δε θέλουν τα παιδιά να μεταφέρουν μηνύματα από τον έναν στον άλλον, ούτε επιθυμούν να λένε στον ένα τι κάνει ο άλλος. Ο χωρισμός είναι οριστικός έστω κι αν διατηρηθούν φιλικές σχέσεις μεταξύ των γονέων. Αυτό δε σημαίνει ότι θα ξαναζήσουν μαζί. Ξέρουν ότι θα αντιδράσουν στο χωρισμό, αλλά αυτά δεν πρέπει να προσπαθήσουν να κάνουν τους γονείς να αλλάξουν την απόφασή τους.  Τι αισθάνονται και πως αντιδρούν ψυχολογικά τα παιδιά; Αισθάνονται φόβο για την αλλαγή των συνθηκών που θα προκύψουν (π.χ. πιθανή αλλαγή σπιτιού, επαφών με το ευρύτερο κοινωνικό περιβάλλον, καθημερινών δραστηριοτήτων, οικογενειακές γιορτές), φόβος εγκατάλειψης με  την απομάκρυνση του ενός γονέα και αγωνία μήπως χάσουν και τον άλλον. Αναστατώνονται από την ένταση των συναισθημάτων των γονιών τους και ταυτίζονται με κάποια απ' αυτά, βιώνουν σύγχυση και ανασφάλεια για το επερχόμενο μέλλον τους. Η έναρξη του διαζυγίου αποτελεί γι' αυτά ένα «πένθος» με θυμό, θλίψη και έντονα κλάματα, καθώς βιώνουν απώλειες σε πολλά επίπεδα. Οι ψυχολογικές αντιδράσεις των παιδιών μετά την ανακοίνωση του διαζυγίου  ποικίλουν:  Τα βρέφη δεν αντιλαμβάνονται την έννοια του διαζυγίου, αλλά διαισθάνονται την απουσία του γονέα που λείπει και πολλές φορές μπορεί να τον αποζητούν έντονα στην προσπάθειά τους να τον δουν. Αναστατώνονται και επηρεάζονται από την ψυχική κατάσταση της μητέρας τους. Τα παιδιά προσχολικής ηλικίας αρχικά, αντιδρούν με δάκρυα και θυμό, φαίνονται να λυπούνται πολύ και να τρομάζουν και προσκολλώνται πολύ πάνω στους γονείς ή γίνονται απαιτητικά. Παρουσιάζουν διαταραχές στον ύπνο και στο φαγητό, παλινδρόμηση σε προηγούμενες συμπεριφορές και αυξημένη προσκόλληση στον ένα γονέα. Εκδηλώνουν φόβους την ώρα του ύπνου, άρνηση να μείνουν μόνα τους έστω και λίγο, ταράζονται όταν πρόκειται να φύγουν και διαμαρτύρονται την ώρα της αναχώρησής τους για τον παιδικό. Παρουσιάζουν ζωηρές φαντασιώσεις εγκατάλειψης, θανάτου των γονιών ή τραυματισμού και συχνά εκδηλώνουν επιθετικότητα απέναντι σε άλλα παιδιά και μαλώνουν με τα αδέρφια τους. Επίσης, μπορεί να είναι σιωπηλά σε σημείο αδιαφορίας. Τα παιδιά σχολικής ηλικίας παρουσιάζουν έντονη θλίψη και θυμό με μεγαλύτερη διάρκεια των συμπτωμάτων στα αγόρια. Ο θυμός συνήθως κατευθύνεται προς τους γονείς και ιδιαίτερα  προς εκείνον με τον οποίο ζει και συνήθως είναι η μητέρα. Ο απών πατέρας είναι δυνατόν να εξιδανικευθεί (ανεξάρτητα από τα πραγματικά γεγονότα) ενώ η μητέρα θεωρείται υπεύθυνη που εκείνος έφυγε μακριά. Ειδικά στις ηλικίες των επτά έως οκτώ ετών, μπορεί να εκφράσουν πολύ έντονη επιθυμία για τον πατέρα τους. Αδυναμία συγκέντρωσης και παραμέληση των μαθημάτων τους. Τα παιδιά προεφηβικής ηλικίας τείνουν να εκδηλώνουν λιγότερο τον εσωτερικό τους πόνο και τη στεναχώρια, χωρίς να σημαίνει ότι ο πόνος δεν υφίσταται. Προσπαθούν να ξεχαστούν με το παιχνίδι και άλλες δραστηριότητες. Είναι δύσκολο να τα πλησιάσεις διότι απεχθάνονται να συζητούν γι' αυτά που αισθάνονται εξαιτίας του πόνου και της αμηχανίας που τους προκαλεί. Κάτω απ αυτή τη φαινομενική αδιαφορία υπάρχει θυμός, που μπορεί να τους οδηγήσει να είναι πολύ αφοσιωμένα στον ένα γονέα και να αρνηθούν ακόμα να δουν τον άλλον γονέα.  Τέλος, οι έφηβοι παρουσιάζουν έκδηλη κατάθλιψη και δίνουν την εντύπωση ότι απομακρύνονται από την οικογενειακή ζωή και καταφεύγουν σε φίλους. Οι φίλοι αποτελούν την εναλλακτική μορφή οικογένειας και προσφέρουν την αίσθηση του ανήκειν, της συνέχειας και της σταθερότητας. Πολλές φορές παρουσιάζουν αντικοινωνική συμπεριφορά και άγχος ή ανησυχίες για το μέλλον τους σχετικά με τις δικές τους σχέσεις, το σεξ και το γάμο.  Γενικότερα τα παιδιά μέχρι την εφηβεία δυσκολεύονται να αποδεχτούν το διαζύγιο. Όσο πιο μικρά είναι τόσο πιθανότερο είναι να νοιώθουν τα ίδια ένοχα γι' αυτό, να πιστεύουν ότι επειδή «κούρασαν» πολύ τους γονείς τους, φεύγει ο ένας απ' τους δύο.  Ποιοι είναι οι προστατευτικοί παράγοντες που συμβάλλουν στο να μην εκδηλώσουν όλα τα παιδιά προβλήματα συμπεριφοράς ή ψυχικής υγείας βιώνοντας την διάλυση της οικογένειας τους;  1. Κάποια ιδιαίτερα χαρακτηριστικά των παιδιών όπως η ιδιοσυγκρασία, οι γνωστικές δεξιότητες, η αυτοεκτίμηση και η εικόνα που έχουν για τον εαυτό τους. 2. Η καλή ποιότητα της σχέσης ανάμεσα στους γονείς και τα παιδιά. Δείχνουμε κατανόηση, υπομονή και ψυχραιμία στις ψυχολογικές αντιδράσεις των παιδιών και προσπαθούμε να τους αφιερώνουμε πολύ χρόνο, να κατανοήσουμε τα προβλήματα τους, διατηρώντας παράλληλα σταθερό το πλαίσιο της καθημερινής τους ρουτίνας. Είναι σημαντικό να νοιώθουν ότι μπορούμε να τα στηρίξουμε και όχι να μας στηρίξουν. 3. Η προσαρμογή των γονέων στο διαζύγιο. Τα παιδιά δεν θα πρέπει να αναλάβουν το ρόλο του προστάτη στον γονέα ούτε πρακτικά, ούτε συναισθηματικά. Απενοχοποιούμε τα παιδιά από τα δικά μας προβλήματα, αφήνουμε στην άκρη τις διαφωνίες μας μπροστά τους και δεν τα κάνουμε αντικείμενο δικής μας διαμάχης με τον άλλο γονέα, διότι τα επηρεάζει αρνητικά και τους δημιουργεί άγχος , ανασφάλεια, θλίψη, θυμό και ενοχές. 4. Η παρουσία σημαντικών προσώπων που λειτουργούν υποστηρικτικά όπως συγγενείς, αδέρφια και συνομήλικοι.    Το διαζύγιο δεν είναι τόσο τραυματικό όταν οι συνθήκες χωρισμού είναι καλές και οι γονείς παραμένουν συναισθηματικά διαθέσιμοι στα παιδιά τους προκειμένου να μπορέσουν να επεξεργαστούν τα περίπλοκα συναισθήματα που νοιώθουν. Πολλές φορές οι γονείς έχοντας δυσκολία να διαχειριστούν τα δικά τους συναισθήματα (άγχος, θυμός, απόρριψη, απογοήτευση, πίκρα, μοναξιά) ή προβλήματα (οικονομικά, επαγγελματικά, προσαρμογής σε νέα κατοικία, διαπροσωπικών σχέσεων φιλικών ή οικογενειακών) αδυνατούν να αντιμετωπίζουν με συνέπεια τα παιδιά τους, τα οποία μπορεί να νοιώθουν παραγκωνισμένα και έτσι βιώνουν ακόμα πιο τραυματικά  αυτή την περίοδο. Επίσης, μπορεί να είναι ήδη συναισθηματικά επιβαρυμένα από μια προηγούμενη μακρά περίοδο, όπου οι γονείς τους δεν περνούσαν καλά και είχαν προστριβές και διαμάχες μπροστά τους.    Είναι φυσιολογικό οι γονείς να δυσκολεύονται να χειριστούν σωστά αυτή την νέα κατάσταση, γι' αυτό είναι σημαντικό να ζητούν βοήθεια από ειδικούς συμβούλους έτσι ώστε να εκφράσουν τα συναισθήματα τους, να ελέγξουν τις αντιδράσεις τους και να αναλάβουν την ευθύνη του χωρισμού τους απέναντι στα παιδιά.
	ΒΟΗΘΩΝΤΑΣ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΝΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΟΥΝ ΤΟ ΠΕΝΘΟΣ
	«Πένθος είναι η διεργασία του περάσματος από το να χάνουμε αυτό που έχουμε στο να έχουμε αυτό που χάσαμε» Stephen Fleming
Ο θάνατος ενός γονιού, ενός συγγενικού ή αγαπημένου φιλικού προσώπου ακόμα και ενός κατοικίδιου ζώου είναι ένα οδυνηρό, τραυματικό και στρεσογόνο γεγονός στην ζωή των παιδιών και των εφήβων.  Η έννοια του θανάτου γίνεται αντιληπτή με διαφορετικό τρόπο σε κάθε ηλικία.  Τα παιδιά προσχολικής ηλικίας (3-6 ετών) πιστεύουν ότι αυτός που πέθανε μπορεί να επιστρέψει ή ότι εξακολουθεί να ζει, να σκέπτεται και να αισθάνεται εκεί που βρίσκεται. Τα παιδιά σχολικής ηλικίας (7-11 ετών) κατανοούν ότι ο θάνατος είναι ένα μη αναστρέψιμο γεγονός, αλλά θεωρούν ότι συμβαίνει μόνο στους άλλους. Η ιδέα της μονιμότητας του θανάτου τους δημιουργεί απέχθεια και αναπαριστούν το θάνατο σαν μια πραγματικότητα μακριά από τα ίδια (π.χ αναφέρονται σε αυτόν ως σκελετό, φάντασμα, άγγελο). Τέλος, οι έφηβοι αντιλαμβάνονται το θάνατο ως ένα τελεσίδικο, οικουμενικό γεγονός συνειδητοποιώντας ότι όλοι οι άνθρωποι είναι θνητοί  και βρίσκονται σε θέση να δώσουν μεταφυσικές και συμβολικές ερμηνείες στο θάνατο.  Πώς να ενημερώσουμε ένα παιδί για το θάνατο του γονιού; Παρότι είναι πολύ δύσκολο, το παιδί θα πρέπει να ενημερωθεί άμεσα για ότι συνέβη.  Η απόκρυψη, η καθυστέρηση ή η παροχή ψεύτικων πληροφοριών δημιουργεί σύγχυση, παρερμηνείες και φόβο. Η σιωπή αποξενώνει το παιδί από την υπόλοιπη οικογένεια. Τα παιδιά αντιλαμβάνονται ότι κάτι έχει αλλάξει. Είναι σημαντικό να εξηγήσουμε με ακρίβεια τι συνέβη, πώς συνέβη, χρησιμοποιώντας συγκεκριμένες λέξεις, όπως «πέθανε», «θάνατος» και όχι ασαφείς, όπως «χάθηκε», «έφυγε», γιατί τέτοιες δηλώσεις οδηγούν σε παρερμηνείες, δίνουν ελπίδες ότι θα βρεθεί, θα επιστρέψει, ειδικά στα μικρότερα παιδιά. Επιπλέον, στην ερώτηση των μικρότερων παιδιών «Τι είναι ο θάνατος;», είναι καλό να εξηγήσουμε για τις αλλαγές που υφίστανται το σώμα, όπως «Η καρδιά παύει να λειτουργεί, δεν σκέπτεται, δεν αισθάνεται..» καθώς και την διαδικασία της ταφής έτσι ώστε να βοηθήσουμε το παιδί να καταλάβει την οριστική έννοια του θανάτου και μετά, εφόσον μας ρωτήσει γα το τι συμβαίνει μετά τον θάνατο, να μοιραστούμε μαζί του θεωρίες και ανησυχίες. Να είμαστε διατεθειμένοι και πρόθυμοι να απαντήσουμε με ειλικρίνεια σε κάθε του ερώτηση και τον ενημερώνουμε για το τι θα γίνει στη ζωή του από εδώ και πέρα, ποιος θα τα φροντίζει ή τι θα αλλάξει. Να εξηγήσουμε, κυρίως στους εφήβους, ότι δεν ευθύνονται για ότι συνέβη. Να επιτρέψουμε στο παιδί να συμμετάσχει στην κηδεία εφόσον το επιθυμεί, αφού προετοιμαστεί κατάλληλα. Πώς να στηρίξουμε ένα παιδί που πενθεί; Η έντονη ενασχόληση με το γεγονός αλλά και  άρνηση έκφρασης κάθε συναισθήματος από τον γονιό που ζει και τους ανθρώπους που φροντίζουν το παιδί, μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρά συναισθηματικά προβλήματα, καθώς σημαντικές ερευνητικές ενδείξεις φανερώνουν πως αν δεν πενθήσουμε στον καιρό της απώλειας ή λίγο μετά, τότε το πένθος μπορεί να συσσωρευτεί μέσα μας, προκαλώντας συναισθηματικές δυσκολίες ή ακόμα και σωματική ασθένεια. Καλό είναι, να μοιραστούμε δικές μας ανησυχίες, εκφράζοντας με τη σειρά μας τη λύπη μας, γιατί έτσι το παιδί θα νιώσει ασφάλεια και θα εκφράσει πιο φυσικά κάθε του σκέψη. Όταν το παιδί μοιράζεται τις σκέψεις του, κατανοεί πως αυτό που του συμβαίνει ή αισθάνεται είναι μια ανθρώπινη, φυσιολογική αντίδραση. Να βοηθήσουμε το παιδί να εκφράσει με το δικό του τρόπο τα συναισθήματα και τις σκέψεις του για το γεγονός. Μπορούμε να το παροτρύνουμε να δημιουργήσει ένα λεύκωμα με τις φωτογραφίες του με τον αποθανόντα γονιό, ζωγραφιές ή γράμματα που θα ήθελε να του δώσει. Να μην του υποδεικνύουμε πως πρέπει να νοιώθει ή να σκέφτεται. Είναι σημαντικό να είμαστε διακριτικοί και να περάσουμε το μήνυμα στο παιδί πως κατανοούμε τις ανάγκες του και είμαστε εδώ όταν μόνο του θα μας χρειαστεί και θα μας αναζητήσει. Να μην επιμένουμε να μας μιλήσει ή να δείχνουμε υπερβολική ανησυχία γι' αυτό διότι μπορεί να το οδηγήσουμε σε απομόνωση, αίσθημα μοναξιάς και αβοηθησίας. Να μην αποφεύγουμε την αναφορά στο θέμα του θανάτου όποτε και όπου ανακύπτει: στο σπίτι, στο σχολείο ή σε άλλο πλαίσιο. Πρέπει να έχουμε υπομονή και να επαναλαμβάνουμε τις πληροφορίες όποτε μας τις ζητούν. Κάθε παιδί, στην προσπάθειά του να κατανοήσει το γεγονός, έχει το δικό του ρυθμό να τις αφομοιώνει και να τις κατανοεί. Να φροντίσουμε για την διατήρηση του καθημερινού  προγράμματος με τις μέχρι τότε συνήθειες του παιδιού. Να διατηρηθεί η κοινωνικότητα του. Οι συνομήλικοι προσφέρουν στο παιδί ξέγνοιαστες και ευχάριστες στιγμές, ενώ παράλληλα μπορεί να το βοηθήσουν  να μοιραστεί και να εξηγήσει τις σκέψεις και τις ανησυχίες του. Ταυτόχρονα, δίνεται η ευκαιρία στο παιδί να επενδύσει σε νέες σχέσεις και να αντιληφθεί τη συνέχεια της ζωής. Να του δώσουμε να καταλάβει ότι δεν πειράζει να γελά και να διασκεδάζει σε περίοδο πένθους. Να διατηρήσει το οικογενειακό περιβάλλον του παιδιού ζωντανή τη μνήμη του γονιού που έχει πεθάνει, διευκολύνοντας και εκπαιδεύοντας το παιδί να εκφράσει την αγάπη του για το αγαπημένο του πρόσωπο. Να του δώσει ερεθίσματα που έχουν σχέση με το «θάνατο», βιβλία που σχετίζονται με το βίωμα της απώλειας ή εικόνες οδηγούν το παιδί στην εκ νέου επαφή με το θλιβερό γεγονός και στην εκ νέου διαχείριση και κατανόηση. Οι ενήλικες που ζουν με το παιδί χρειάζεται να λάβουν βοήθεια από το στενό οικογενειακό ή φιλικό περιβάλλον ή από ειδικό σύμβουλο προκειμένου να διαχειριστούν τα δικά τους συναισθήματα και έτσι να μπορούν να το στηρίξουν στην απώλεια που βιώνει για να μπορέσει να ζήσει μ' αυτήν. Να το βοηθήσουν να κατανοήσει ότι ο θάνατος είναι αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής και διατηρώντας τις αναμνήσεις των αγαπημένων μας προσώπων τους νοιώθουμε πάντα κοντά μας.
Βιβλιογραφικές Πηγές: Βιβλίο Τηλεφωνικής Γραμμής-Σύνδεσμος για τους γονείς. (2007). Πώς να μιλήσετε σε ένα παιδί για.Επιστημονική Εποπτεία: Τσιάντης, Ι., Επιμέλεια: Τζίκας, Δ., Βγενοπούλου, Σ. Εκδόσεις: Ε.Ψ.Υ.Π.Ε. / ΚΟΑΝ Τσιάντης, Ι. (2001). Εισαγωγή στην Παιδοψυχιατρική. Εκδόσεις: Καστανιώτη. Herbert M. (2008). Τα παιδιά μπροστά στο Πένθος και την Απώλεια. Επιμέλεια: Β. Παπαδιώτη-Αθανασίου. Εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα. Herbert M. (2008). Χωρισμός και Διαζύγιο. Επιμέλεια: Β. Παπαδιώτη-Αθανασίου. Εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα. www. Medlook.gr  (2008) Διαζύγιο: Τα αισθήματα των παιδιών και συμβουλές προστασίας τους.