Παρασκευή 27 Ιουλίου 2018

Το μισό σώμα μας δεν είναι ανθρώπινο



Τα ανθρώπινα κύτταρα αποτελούν μόνο το 43% του συνολικού αριθμού των κυττάρων του σώματος. Τα υπόλοιπα είναι μικροσκοπικοί άποικοι.
Σε τι μας χρησιμεύει αυτή τη γνώση; Οι ειδικοί εξηγούν πως η κατανόηση αυτού του κρυμμένου μισού μας -του μικροβιώματός μας- αλλάζει την κατανόηση που έχουμε για διάφορες ασθένειες, από τις αλλεργίες έως τη νόσο του Πάρκινσον. Το νέο πεδίο της επιστήμης θέτει ακόμη ερωτήματα για το τι σημαίνει να είσαι «άνθρωπος» και οδηγεί σε νέες καινοτόμες θεραπείες.
«Το μικροβίωμα είναι ουσιαστικής σημασίας για την υγεία μας» λέει ο καθηγητής Ruth Ley, διευθυντής του τμήματος μικροβιολογικών επιστημών του Ινστιτούτου Max Planck, προσθέτοντας: «Το σώμα μας δεν είναι μόνο εμείς».
Ανεξάρτητα από το πόσο καλά πλένεστε, σχεδόν κάθε γωνιά και σημείο του σώματός σας καλύπτεται από μικροσκοπικά πλάσματα. Αυτά περιλαμβάνουν βακτήρια, ιούς, μύκητες και αρχαία (μικροοργανισμούς που αρχικά είχαν ταξινομηθεί εσφαλμένα ως βακτήρια). Η μεγαλύτερη συγκέντρωση αυτής τηςμικροσκοπικής ζωής βρίσκεται στα σκοτεινά βάθη των στερημένων από οξυγόνο εντέρων.
Ο καθηγητής Rob Knight, από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας Σαν Ντιέγκο, δήλωσε ότι  «Είμαστε περισσότερο μικρόβια, από ότι είμαστε άνθρωποι».
Το ανθρώπινο γονιδίωμα – το πλήρες σύνολο γενετικών οδηγιών για έναν άνθρωπο – αποτελείται από 20.000 οδηγίες που ονομάζονται γονίδια. Αν προστεθούν όλα τα γονίδια που βρίσκονται στο μικροβίωμά μας, ο αριθμός κυμαίνεται μεταξύ δύο και 20 εκατομμυρίων μικροβιακών γονιδίων.
Ο καθηγητής Sarkis Mazmanian, υποστηρίζει: «Δεν έχουμε μόνο ένα γονιδίωμα. Τα γονίδια του μικροβιώματός μας είναι ουσιαστικά ένα δεύτερο γονιδίωμα που ενισχύει τη δραστηριότητα του δικού μας. Αυτό που μας κάνει ανθρώπους είναι, κατά τη γνώμη μου, ο συνδυασμός του δικού μας DNA, μαζί με το DNA των μικροβίων του εντέρου μας».
Θα ήταν αφελές να πιστεύουμε ότι μεταφέρουμε τόσο πολύ μικρό μικροβιακό υλικό χωρίς αυτό να έχει οποιαδήποτε επίδραση στο σώμα μας. Η επιστήμη αποκαλύπτει γρήγορα τον ρόλο που διαδραματίζει το μικροβίωμα στην πέψη, στη ρύθμιση του ανοσοποιητικού συστήματος και στη δημιουργία ζωτικών βιταμινών.
Ο καθηγητής Knight δήλωσε: «Βρίσκουμε τρόπους με τους οποίους αυτά τα μικροσκοπικά πλάσματα μεταμορφώνουν πλήρως την υγεία μας, τους οποίους δεν φανταζόμασταν μέχρι πρόσφατα».
Μέχρι σήμερα, η σχέση μας με τα μικρόβια υπήρξε σε μεγάλο βαθμό εχθρική. Τα αντιβιοτικά και τα εμβόλια είναι τα όπλα που χρησιμοποιήσαμε εναντίον κάθε λογής ασθενειών που προκαλούνται από ιούς και μικρόβια, σώζοντας μεγάλο αριθμό ανθρώπινων ζωών.
Αλλά μερικοί ερευνητές ανησυχούν ότι η τακτική μας έχει κάνει ανείπωτη ζημιά στα καλά βακτήριά μας. Ο καθηγητής Ley είπε: «Τα τελευταία 50 χρόνια έχουμε κάνει καταπληκτική δουλειά στην εξάλειψη μολυσματικών ασθενειών. Αλλά παράλληλα έχουμε δει μια τεράστια και τρομακτική αύξηση στα αυτοάνοσες ασθένειες και στις αλλεργίες».

Πηγή: iatrikanews

Περί διατροφής



Μια τυχαία, φαινομενικά ασήμαντη αφορμή οδήγησε τον Κωνσταντίνο Σκριβάνο στο να ανακαλύψει από την αρχή τον Ιπποκράτη και τις αρχές του και από εκεί να ξεκινήσει ένα μαγικό ταξίδι στον κόσμο της διατροφής και σε όσα η φύση έχει να διδάξει απλώχερα σε όσους επιλέξουν, όπως ο ίδιος, απλά να την αφουγκραστούν.
Η αφορμή, η προσωπική παρατήρηση και η έρευνα
Mια μέρα (1998-99), επιστρέφοντας απο την εργασία μου, η συντροφός μου μου ζήτησε να πάρω από ένα φαρμακείο γάλα σκόνη για τον γιο μας και αυτός στάθηκε ο λόγος που για πρώτη φορά αναρωτήθηκα για την διατροφή.
Η αρχικά μικρή έρευνα που ξεκίνησα την επομένη για το τι είναι καλό και τι όχι για ένα παιδί σε ανάπτυξη μετατράπηκε σε ψυχωτική σταυροφορία υπέρ της υγεινής διατροφής, γιατί όσο μάθαινα τι κρύβουν οι επεξεργασμένες τροφές, η έκπληξη μου μεγάλωνε για το πώς είναι δυνατόν να μην αντιδρά κανείς. Εξίσου περίεργο μου φαινόταν πως κανείς δεν ερευνά τα εκπληκτικά οφέλη που υπάρχουν σε κάποιες υπερτροφές (έτσι τις λένε τώρα), που από επιστήμονες χαρακτηρίζονται ως φάρμακα της φύσης.
Αυτή μου η έρευνα με οδήγησε στον Ιπποκράτη, ενώ τα παιδιά μου είχαν γίνει...πειραματόζωα για χάρη της επιστήμης. Απο την παρατήρηση, διαπίστωσα ότι κάποιες τροφές που ήταν ιδιαίτερα επιθυμητές για το ένα μου παιδί, ήταν ανεπιθύμητες για τον άλλο που σημαίνει πως τελικά ο καθένας τους γνωριζε τι χρειαζόταν ο οργανισμός του.
Για παράδειγμα, παρατήρησα το εξής: Ξέρουμε πως το κρέας και ειδικά το χοιρινό απαιτεί έως και 48 ώρες για να αποβληθεί από το έντερο και ουσιαστικά “σαπίζει” μέσα μας. Από την άλλη, είναι γνωστό πως το ολικής αλέσεως στάρι βοηθά να καθαρίσει το έντερο γρηγορότερα. Ο γιος μου, ο Φίλιππος, που φυσικά ως μικρό παιδί δεν γνώριζε τίποτα από αυτά και που είχε αδυναμία στο κρέας, ταυτόχρονα επέλεγε να καταναλώσει ποσότητες μαύρο ψωμί που διέθετε το σπίτι. Ταυτόχρονα, έδειχνε αδυναμία στα μαύρα φρούτα, τα μούρα, τα φραγκοστάφυλα, τα μύρτιλα, κλπ. Αργότερα έμαθα ότι αυτά τα φρούτα έχουν την ιδιότητα να βοηθούν στο να αποβληθούν οι τοξίνες του κρέατος. 
Όλο αυτό μου απέδειξε πως το πρόβλημα που έχουμε ως άνθρωποι σε σχέση με το τι καταναλώνουμε, είναι ότι χαλάμε από  μόνοι μας το ένστικτο που διαθέτουμε εκ γενετής. Όταν τα παιδιά μας, για παράδειγμα, τρέφονται με έτοιμες φρουτόκρεμες ενισχυμένες με ένα σωρό βιταμίνες, λαχανικά και φρούτα εκτός εποχής ή όταν η ξινή πορτοκαλάδα γίνεται γλυκιά με μια κουταλιά ζάχαρη, το ένστικτο που προανέφερα, υφίσταται παρεμβάσεις δυσάρεστες. 
Τι σημαίνει για μένα διατροφή; Το «παν μέτρον άριστον» που σημαίνει πως μεγαλύτερη σημασία έχει το πότε και το πόσο, παρά το ποια τροφή θα επιλέξεις.
Το λάδι, το μέλι και οι μαγικές τους ιδιότητες
Η ίδια έρευνα σταδιακά με οδήγησε στο να ανακαλύψω τις σχεδόν μαγικές ιδιότητες του ελαιολάδου και του μελιού. Απο ένα αρχαίο κείμενο με γοήτευσε μια λέξη, η βαθιά έννοια «πέλανος». Η λέξη αφορά τρία μοναδικά στοιχεία για καλή υγεία και μακροζωία: το ελαιόλαδο (πρώιμο), το μέλι (εποχής) και το αλεύρι (δίκοκκο ολικής άλεσης). Ειδικά αυτά χαρακτηρίζονταν στην αρχαιότητα ως αγαθά των αγήρων (αυτών που είχαν δηλαδή μακροζωία) και ήταν τόσο μεγάλη η αναγνωρισμένη αξία τους που τα έδιναν ως δώρο στους ευεργέτες, σε όσους δηλαδή προσέφεραν στον πολιτισμό και την ελευθερία της κοινωνίας, σε ένδειξη ευγνωμοσύνης αλλά και προκειμένου οι ευεργέτες να είναι καλά, να ζουν και να συνεχίζουν να προσφέρουν. Ο έρωτας ήταν κεραυνοβόλος, παράτησα τα πάντα σχεδόν σε μια νύχτα και ήταν ό,τι καλύτερο έκανα! 
Στη συνέχεια ήρθε ένα βιβλίο του Διοσκουρίδη να επιβεβαιώσει και να ενδυναμώσει τα πιστεύω μου. Το επισφράγισμα για το πόσο σημαντική είναι η διατροφή ήρθε με το βιβλίο «Ένας νέος τρόπος ζωής ή The anti cancer book». Για παράδειγμα, σε έρευνα, παρατηρήθηκε πως τα κύταρα των εθελοντών μετά από καλή διατροφή (από αγνές πρώτες ύλες και σωστές αναλογίες), έδειχναν ηλικιακά έως και 8 έτη νεότερα συγκριτικά με τα μέλη της ομάδας συμμετεχόντων των οποίων η διατροφή δεν είχε τέτοια χαρακτηριστικά. 
Συμπερασματικά, θα πω πως εκτός από τη διατροφή, η φυσική δραστηριότητα, τα ενδιαφέροντα, το περπάτημα, οι καλές κοινωνικές σχέσεις όπως η οικογένεια και οι δυνατές φιλίες, συμπληρώνουν για μένα το προφίλ του υγιούς και ευτυχισμένου ανθρώπου.      
Ο Ιπποκράτης
Το φάρμακο η τροφή σου, η τροφή σου το φάρμακό σου 
Ο Ιπποκράτης θεωρούσε τη διάγνωση και την πρόληψη το σημαντικότερο όλων. Μιλάμε για τη διάγνωση η οποία ξεκινά από μας τους ίδιους, δηλαδή το να αφουγκραζόμαστε τους εαυτούς μας, να προσέχουμε τις διατροφικές μας συνήθειες, να παρατηρούμε και να εξετάζουμε τα αποτελέσματα αυτών πάνω μας, είτε σωματικά είτε ψυχικά. Αυτή ακριβώς η παρατήρηση της φύσης και του οργανισμού μας και το πώς αλληλοεπιδρά είναι το κλειδί για την πρόγνωση και πρόληψη.
Πόσο άλλαξε η δική σου καθημερινότητα και της οικογένειας ή των ανθρώπων γύρω σου τα τελευταία χρόνια μέσα από αυτή τη διαδικασία;
Τα πρώτα χρόνια τους έκανα όλους στην οικογένεια και τους φίλους άνω κάτω και ήταν μεγάλη η άρνησή τους. Πριν το 2005, όταν έβρισκα κάποιον με ίδιες ιδέες συζητούσαμε συνομωτικά ώς περιθωριακοί. Τώρα με τη «μόδα» των τελευταίων χρόνων, υπάρχει άπειρο υλικό που κυκλοφορεί στο διαδίκτυο για την διατροφή και πάρα πολλοί οι ειδικοί που μας συμβουλεύουν τι να τρώμε. Δεν ξέρω αν είναι καλύτερα τώρα, γιατί διαπιστώνω πως έχουμε πάει στην υπεροβολή.     
Αν μπορούσες να μεταδώσεις μια αλήθεια που σου αποκαλύφθηκε αυτά τα χρόνια, ποια θα ήταν και σε ποια λόγια θα την συνόψιζες; 
Διατροφή δεν είναι το τι, είναι το πόσο και το πότε.
Ποιες τροφές πιστεύεις ότι δεν πρέπει να λείπουν από κανένα σπίτι; 
Αυτό που πρέπει να αναρωτηθεί κανείς είναι τι πρέπει να λείπει. 
Τελικά, η φύση έχει τη λύση για όσα χρειάζεται ο ανθρώπινος οργανισμός; 
Μας φωνάζει ή φύση όλη «Σ' αγαπώ», αρκεί μόνο να την ακούσουμε και αυτή έχει όλες τις λύσεις και ακόμη περισσότερα. 

Ο Κωνσταντίνος Σκριβάνος σπούδασε business management και marketing στο BCA (Business Center of Athens) στην Αθήνα και τη Νότια Αφρική. Είναι ο ιδρυτής της βιομηχανίας και εταιρείας παραγωγής τροφίμων, «Elaion». Έχει εισάγει πολλές καινοτομίες στην συσκευασία, τον σχεδιασμό και την παραγωγή του ελαιόλαδου και της μελισσοκομίας, από το δέντρο και την κυψέλη, μέχρι το τελικό προϊόν.  Από την ίδρυση της, η Elaion έχει συμμετάσχει σε πολλούς διαγωνισμούς και έχει λάβει σημαντικά ευρωπαϊκά και διεθνή βραβεία. 


 www.clickatlife.gr

Οι κιρσοί είναι θέμα αισθητικής αλλά και υγείας



Η προσεγμένη εμφάνιση είναι δείγμα αυτοσεβασμού και αυτοεκτίμησης. Στην περίπτωση που αναφερόμαστε στους κιρσούς, ένα πρόβλημα που αφορά εξίσου άνδρες και γυναίκες, η καλή εικόνα της επιδερμίδας αντικατροπτρίζει και την καλή υγεία του οργανισμού.
Οι ειδικοί μας διαβεβαιώνουν πως οι κιρσοί, πέρα από πρόβλημα αισθητικής φύσεως είναι και ιατρικό. Για να καταλάβουμε πώς ακριβώς το εννοούν, αρκεί να σκεφτούμε πως πρόκειται για τμήματα φλεβών στα οποία το αίμα δεν κυκλοφορεί σωστά.
Με πιο απλά λόγια, αποτελούν τμήματα φλεβών στα οποία δεν κυκλοφορεί καλά το αίμα το λεγόμενο φλεβικό, αυτό δηλαδή που ταξιδεύει από τα κάτω άκρα προς την καρδιά. Επισήμως ορίζονται ως «οι διατεταμένες φλέβες των κάτω άκρων που έχουν οφιοειδή πορεία» και δεν είναι τίποτε άλλα παρά πιο μεγάλες φλέβες που προεξέχουν του δέρματος και όταν εμφανίζονται συνιστούν ένα σοβαρό στάδιο φλεβικής ανεπάρκειας.
Τα αίτια και τι μπορεί να προκαλέσουν
Η πρωταρχική αιτία δημιουργίας κιρσών στα πόδια είναι συνήθως μια «δομική αδυναμία» του φλεβικού τοιχώματος, γι' αυτό και η κληρονομικότητα παίζει εδώ μεγάλο ρόλο στη δημιουργία τους (πρωτογενείς κιρσοί). Υπάρχει επίσης περίπτωση η αιτία δημιουργίας των κιρσών να είναι μια παλιά εν τω βάθει φλεβική θρόμβωση(δευτερογενείς κιρσοί).  Με τον καιρό επιφέρουν αίσθημα κόπωσης, πόνους δυσκολία στην κίνηση και μπορεί να καταλήξουν σε επικίνδυνα φλεβικά έλκη.

Το lifestyle η βοήθεια στο πρόβλημα 
Υπάρχουν κάποιες συνήθειες που αν υιοθετηθούν και ενταχθούν στον καθημερινό τρόπο ζωής, θα βοηθήσουν σημαντικά στην πρόληψη ή και την επιβράδυνση της ανάπτυξης των κιρσών, όπως:
-Η άσκηση
-Η διακοπή του καπνίσματος
-Ο έλεγχος του βάρους
-Η διατροφή
-Ο κατάλληλος ρουχισμός
-Η αποφυγή της ορθοσταστίας
Το σπουδαιότερο όμως όλων είναι η απόφαση για οριστική και αποτελεσματική αντιμετώπιση. Τα καλά νέα είναι πως η αντιμετώπιση των κιρσών γίνεται εύκολα, ανώδυνα κι αποτελεσματικά με ελάχιστα επεμβατικές μεθόδους όπως laser, steam, αφρός, μικροφλεβεκτομές, στις περισσότερες περιπτώσεις.
Τι πρέπει να γνωρίζουμε 
-Πρέπει πάντα να γίνεται ασφαλής διάγνωση με triplex φλεβών κι αιμοδυναμικός έλεγχος.
-Η επέμβαση από αγγειοχειρουργό εξειδικευμένο στις σύγχρονες τεχνικές γίνεται με τοπική αναισθησία μόνο. 
-Αμέσως μετά την επέμβαση, κανονικά ο ασθενής σηκώνεται από την κλίνη και περπατά, χωρίς πόνους και χωρίς να χρειάζεται η παραμονή του στην κλινική.
-Η κατάλληλη στιγμή να απαλλαγείτε από τους κιρσούς είναι τώρα που το καλοκαίρι βρίσκεται μια ανάσα μακριά.   
Για να είστε σίγουροι ότι στοχεύετε σωστά στην αντιμετώπιση των κιρσών, πρέπει να είστε σίγουροι και με τον Ιατρό σας.

Για περισσότερες πληροφορίες επισκεφτείτε την ιστοσελίδα www.veincenter.gr ή επικονωνήστε με τον επιστημονικό υπεύθυνο κ. Αθανάσιο Σιαφάκα, Αγγειοχειρουργό, εκ των κορυφαίων στην αντιμετώπιση φλεβικών παθήσεων στην Ελλάδα, με ειδική και πολύχρονη εμπειρία στη διάγνωση και αντιμετώπιση ελάχιστα επεμβατικών μεθόδων που μπορεί να σας προτείνει μέσα από τη σωστή διάγνωση και τον κατάλληλο σχεδιασμό, την επέμβαση που ταιριάζει αποκλειστικά σε εσάς.
https://www.clickatlife.gr

Ποιες είναι οι πιο εθιστικές ουσίες;



Μια έρευνα κατατάσσει τις επικίνδυνες ουσίες με βάση την εθιστικότητά τους, σωματική και ψυχολογική.
Μία ομάδα ψυχιάτρων, χημικών και ειδικών στα φάρμακα στο Βασιλικό Κολλέγιο Ψυχιάτρων του Ηνωμένου Βασιλείου, ταξινόμησαν τις πιο επικίνδυνες ουσίες βάσει τριών παραγόντων: πόση σωματική βλάβη προκαλούν, πόσο εθιστικές είναι και πόσο βλάπτουν την κοινωνία συνολικά, με τη ζημιά να κρίνεται από παράγοντες όπως το κόστος που δαπανάται για την υγειονομική περίθαλψη των χρηστών τους. Οι ερευνητές δημοσίευσαν τα ευρήματά τους στην ιατρική επιθεώρηση The Lancet.
Παρακάτω βρίσκονται οι πέντε χειρότερες ουσίες με βάση την εξάρτηση που προκαλούν. Οι ερευνητές κατηγοριοποίησαν περαιτέρω τους παράγοντες που καθορίζουν πόσο εθιστική είναι μια ουσία:
-Ευχαρίστηση, η ευφορία που αισθάνεται ένας χρήστης από την ουσία η ψυχολογική εξάρτηση.
-Η ένταση της επιθυμίας που νιώθει ένας χρήστης, όταν του λείπει η ουσία.
-Η σωματική εξάρτηση, οι πονοκέφαλοι ή άλλα σωματικά συμπτώματα που βιώνει ο χρήστης, όταν σταματάει τη χρήση της ουσίας.
Η ηρωίνη κατέλαβε την υψηλότερη θέση στον κατάλογο, όσον αφορά την εξάρτηση. Η ουσία έλαβε τρία στα τρία από την άποψη της ευχαρίστησης, της επιθυμίας και της σωματικής εξάρτησης.
Η κοκαΐνη έλαβε επίσης τρία από τα τρία όσον αφορά την ευχαρίστηση. Ωστόσο, θεωρήθηκε ότι είναι ελαφρώς λιγότερο ψυχολογικά εθιστική από την ηρωίνη και περίπου κατά το ήμισυ εθιστική, ως προς τη σωματική εξάρτηση.
Από την άποψη του ψυχολογικού εθισμού, η νικοτίνη βαθμολογήθηκε σχεδόν ως εξίσου εθιστική με την κοκαΐνη: Η νικοτίνη έλαβε 2,6 στα 3, σε σύγκριση με την κοκαΐνη που πήρε 2,8. Αλλά θεωρήθηκε επίσης λιγότερο ευχάριστη και πολύ λιγότερο σωματικά εθιστική.
Τα βαρβιτουρικά, ηρεμιστικά φάρμακα που κάποτε ήταν ευρέως συνταγογραφούμενα για το άγχος, έλαβαν δύο στα τρία για τη γενική εξάρτηση – κατατάχθηκαν ως λιγότερο ευφορικά και λιγότερο εθιστικά για το σώμα από τη νικοτίνη, την ηρωίνη και την κοκαΐνη.
Το αλκοόλ θεωρήθηκε λιγότερο εθιστικό ψυχολογικά από τον καπνό, αν και κατατάχθηκαν στο ίδιο επίπεδο από την άποψη της «απόλαυσης» και της εθιστικότητάς τους, λαμβάνοντας 2,3 στα 3. Το αλκοόλ και ο καπνός είχαν επίσης παρόμοια φυσική εξάρτηση συνολικά.

Πηγή: iatrikanews

Παν μέτρον άριστον και στον ύπνο



Ο πολύς ύπνος, όπως και ο ελλιπής, μπορεί να κάνει κακό στην υγεία.
Όταν ένα άτομο υποφέρει από στέρηση ύπνου μέσα στην εβδομάδα, η απόλαυση μιας πολύωρης παράδοσης στην αγκαλιά του Μορφέα μέσα στο Σαββατοκύριακο μπορεί να φαίνεται ως η λογική αντίδραση, για να καλύψει τα… κενά. Είναι όμως ευεργετικό αυτό για τον οργανισμό; 
Αντιθέτως, φαίνεται πως κάτι τέτοιο θα μπορούσε να αποδειχθεί εξαιρετικά επιζήμιο για την υγεία: Μια πρόσφατη μελέτη που δημοσιεύθηκε στην επιθεώρηση BMC Public Health διαπίστωσε ότι τόσο ο υπερβολικά πολύς όσο και ο υπερβολικά λίγος ύπνος θα μπορούσε να οδηγήσει σε μια ποικιλία προβλημάτων υγείας, όπως υψηλή αρτηριακή πίεση ή αυξημένα επίπεδα χοληστερόλης.
Η ομάδα που διεξήγαγε την έρευνα, από το Εθνικό Πανεπιστημιακό Κολέγιο της Σεούλ, ανέλυσε τα στοιχεία 133.608 ανδρών και γυναικών ηλικίας μεταξύ 40 και 69 ετών. Οι 44.930 άνδρες και 88.678 γυναίκες τοποθετήθηκαν σε τέσσερις κατηγορίες ύπνου: λιγότερο από έξι ώρες ύπνου, έξι έως οκτώ ώρες ύπνου, οκτώ έως δέκα ώρες ύπνου και πάνω από δέκα ώρες ύπνου.
Τα αποτελέσματα της μελέτης ανέφεραν ότι οι άνδρες που κοιμούνταν για λιγότερο από έξι ώρες τη νύχτα είχαν περισσότερες πιθανότητες να αναπτύξουν μεταβολικό σύνδρομο από εκείνους που κατάφερναν να κοιμούνται για οκτώ ώρες. Το μεταβολικό σύνδρομο αναφέρεται σε διάφορες καταστάσεις υγείας, όπως αυξημένα επίπεδα σακχάρου στο αίμα, υψηλά επίπεδα χοληστερόλης, υψηλή αρτηριακή πίεση και λίπος γύρω από την περιοχή της μέσης.
Επιπλέον, τόσο οι άνδρες όσο και οι γυναίκες που κοιμούνταν συνήθως λιγότερο από έξι ώρες είχαν επίσης περισσότερες πιθανότητες να έχουν μεγαλύτερη περιφέρεια μέσης.
Ενώ μερικοί μπορεί να υποθέσουν ότι οι συμμετέχοντες που κοιμούνταν για περισσότερο από δέκα ώρες ήταν σε καλύτερη κατάσταση, η έρευνα απέδειξε το αντίθετο: Τόσο οι άνδρες όσο και οι γυναίκες στη συγκεκριμένη κατηγορία είχαν επίσης μεγαλύτερη πιθανότητα εμφάνισης μεταβολικού συνδρόμου, ενώ οι γυναίκες ήταν πιο πιθανό να έχουν περιττό λίπος γύρω από τη μέση.
«Αυτή είναι η μεγαλύτερη μελέτη που εξετάζει τη σχέση μεταξύ της διάρκειας του ύπνου και του μεταβολικού συνδρόμου και των συστατικών του ξεχωριστά για άνδρες και γυναίκες», δήλωσε η Claire E. Kim, επικεφαλής της μελέτης. Οι συντάκτες της μελέτης σημείωσαν, ωστόσο, ότι η έρευνά τους είναι μόνο παρατήρησης και ως εκ τούτου δεν μπορεί να εξαγάγει οριστικά συμπεράσματα σχετικά με την αιτία και το αποτέλεσμα.

Πηγή: iatrikanews

Καρπούζι vs πεπόνι: crash test στα δύο αγαπημένα φρούτα του καλοκαιριού



Η Κλινική Διαιτολόγος-Διατροφολόγος, Κάλλια Γιαννιτσοπούλου, μας δίνει απαντήσεις για το αν το καρπούζι και το πεπόνι παχαίνουν, τη θρεπτική τους αξία και τους μύθους που τα αφορούν.
Καρπούζι, το γλυκό
Το καρπούζι αποτελεί μια υγιεινή επιλογή φρούτου που είναι εξαιρετικά δροσιστική, χωρίς να μας δίνει πολλές θερμίδες. Έχει αυξημένη περιεκτικότητα σεβιταμίνες Α, C,  B6, λυκοπένιο, κάλιο και φυτικές ίνες χωρίς να έχει λιπαρά και χοληστερίνη. Θεωρείται τροφή με χαμηλή θερμιδική πυκνότητα καθώς αποτελείται από 92% νερό και μόνο 5% ζάχαρη. Για όσους δυσκολεύονται στη λήψη επαρκούς ποσότητας υγρών, το καρπούζι αποτελεί μια καλή λύση, καθώς ενυδατώνει και συμβάλλει στη διούρηση. Χρειάζεται, όμως, προσοχή έτσι ώστε η κατανάλωση του να γίνεται κάποια ώρα μετά το κυρίως γεύμα έτσι ώστε να μην προκληθεί δυσπεψία λόγω της αυξημένης περιεκτικότητας του σε υγρά. Τέλος, το καρπούζι είναι σύμμαχος για όσους έχουν δυσκοιλιότητα λόγω των φυτικών ινών που περιέχει και συντελεί στην πρόληψη του καρκίνου του παχέως εντέρου.

Η θρεπτική αξία του καρπουζιού (θρεπτικά συστατικά/περιεκτικότητα ανά 100 γρ.)
Τα 100 γρ. καρπουζιού έχουν 33 θερμίδες, 7,7 γρ. υδατάνθρακες και 94 γρ. νερό. Ακόμη, φτάνουν τα 0,62 γραμμάρια πρωτεΐνης, τα 7,7 γραμμάρια υδατανθράκων, τα 0,13 γραμμάρια σε λιπαρά και τα 4532 mcg λυκοπένιο.  
Πεπόνι, το αρωματικό 
Το πεπόνι κατέχει υψηλή θέση στις προτιμήσεις μας, λόγω της ιδιαίτερα γλυκιάς και δροσιστικής του γεύσης, αλλά και λόγω των χαμηλών θερμίδων, αφού αποτελείται από 90% νερό και 6% ζάχαρη. Είναι μια φυσική πηγή πολύτιμων αντιοξειδωτικών ουσιών, καθώς περιέχει βιταμίνη Α, C και β-καροτίνη. Οι ουσίες αυτές προστατεύουν τον οργανισμό από διάφορους τύπους καρκίνου, καρδιακά νοσήματα, άλλα και προβλήματα που συνδέονται με τη μεγάλη ηλικία, όπως ο καταρράκτης. Τέλος, είναι πλούσιο σε κάλιο, που συμβάλλει καθοριστικά στη μείωση της αρτηριακής πίεσης, έχει διουρητική δράση και μπορεί να παρεμποδίσει την κακή χοληστερόλη (LDL) να υποστεί χημικές μεταβολές που προκαλούν προβλήματα στον οργανισμό.

Η θρεπτική αξία του πεπονιού (θρεπτικά συστατικά/περιεκτικότητα ανά 100 γρ.)
Τα 100 γρ. πεπονιού αποδίδουν μόνο 35 θερμίδες, 8,16 γρ. υδατάνθρακες και 90 γρ. νερό. Περιέχει σάκχαρα ολικά (εκ των οποίων μόνο φρουκτόζη και φυσικά όχι ζάχαρη) 6,6%, καροτίνη (πρόδρομος ουσία της βιταμίνης Α) 48 μg, μαγνήσιο 10 mg, βιταμίνη C 9mg, βιταμίνη Α 0.19mg, κάλιο 210 mg και φυτικές ίνες 0,8 γραμμάρια.

Κάλλια Γιαννιτσοπούλου
Kλινική διαιτολόγος- διατροφολόγος MSc, MBA, SRD
Επιστημονικό Διαιτολογικό Κέντρο «Σώμα Υγιές» www.somaygies.gr
Κωνσταντινουπόλεως 22 & Γρ. Λαμπράκη 315, Νίκαια
info@somaygies.gr, fb page

Ποιες δέκα χώρες πίνουν τον περισσότερο καφέ;



Μπορεί να νομίζετε ότι δεν υπάρχουν άνθρωποι που πίνουν περισσότερο καφέ από εσάς στον κόσμο, αλλά πέφτετε έξω.
Ο καφές είναι το πιο αγαπημένο ρόφημα των περισσότερων ανθρώπων εκεί έξω, που για πολλούς αποτελεί συνήθεια χωρίς την οποία η ημέρα δεν μπορεί να ξεκινήσει. Οι πρώτοι καταναλωτές καφέ, μάλιστα, εντοπίστηκαν τον 15ο αιώναστην Υεμένη και σήμερα υπάρχουν παντού, με ένα café να ξεφυτρώνει σε κάθε γωνιά μεγαλύτερων και μικρότερων πόλεων. Ποιες χώρες, όμως, καταναλώνουν την περισσότερη καφεΐνη από το αγαπημένο τους ρόφημα, σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Καφέ;
Φινλανδία
Στη σκανδιναβική αυτή χώρα, η κατανάλωση καφέ φτάνει τα 12,2 κιλά κατά κεφαλήν, γι’ αυτό και βρίσκεται στην κορυφή. Όσο για το τι καφέ προτιμούν; Όσο πιο ελαφρύ τόσο το καλύτερο.
Σουηδία
Η έννοια “fika” εδώ σημαίνει κυριολεκτικά «διάλειμμα για καφέ» κάτι που τηρούν οι Σουηδοί, προτιμώντας τον κλασικό, γαλλικό καφέ, σκέτο. Η κατανάλωσή τους φτάνει τα 10 κιλά ανά άτομο το έτος.
Ισλανδία
Σύμφωνα με κάποιες εκτιμήσεις, ο κάθε Ισλανδός καταναλώνει 5 φλιτζάνια καφέ την ημέρα. Ο καφές τους πρέπει να είναι απαραιτήτως πικρός και η κατανάλωση φτάνει τα 8,43 κιλά/άτομο.

Νορβηγία
Η αστική τάξη της χώρας καθιέρωσε τον καφέ ως ένα δημοφιλές ρόφημα τον 18ο αιώνα και η Νορβηγία αποτελεί άλλη μια χώρα του ευρωπαϊκού Βορρά, που τον καταναλώνει σε μεγάλο βαθμό. Εκεί προτιμούν τον καφέ τους σκέτο, συχνά με κάποιο γεύμα και η κατανάλωση φτάνει τα 8,68 κιλά/άτομο.
Αυστρία
Μετά την τούρκικη πολιορκία της Αυστρίας τον 17ο αιώνα, η κουλτούρα του καφέ κυριάρχησε στη χώρα. Η κατανάλωση φτάνει τα 7,8 κιλά/άτομο και οι Αυστριακοί προτιμούν κάποια είδη καφέ, όπως fiaker με μπόλικη κρέμα, mazagran, mélange που θυμίζει καπουτσίνο ή mokka, δηλαδή εσπρέσο.
Ελβετία
Οι Ελβετοί αγαπούν πολύ τον καφέ με βάση τον εσπρέσο και καταναλώνουν 7,63 κιλά του αγαπημένου του ροφήματος ανά έτος. Μέσα στους αγαπημένους τους καφέδες βρίσκεται και ο caffè crema που θεωρείται ότι προήλθε από εκεί.
Λίβανος
Εκεί σερβίρουν “kahweh” κατά τη διάρκεια της ημέρας, δηλαδή σκέτο και δυνατόκαφέ. Κι αφού τον πιουν, έπειτα τον «λένε» προβλέποντας το μέλλον. Το σίγουρο είναι ότι ο καφές που καταναλώνουν, πάντως, φτάνει τα 7,2 κιλά/άτομο.

Δανία
Οι Δανοί καταναλώνουν 6,9 κιλά καφέ το έτος ο καθένας και προτιμούν τον καφέ τους από καφετιέρες φίλτρου που έχουν στο σπίτι τους ή πρέσες καφέ Bodum. Πολλοί, μάλιστα, πίνουν καφέ με κάθε γεύμα τους.
Καναδάς
Ο καφές είναι το πιο διαδεδομένο ρόφημα της χώρας, το οποίο καταναλώνεται ακόμη περισσότερο κι από το νερό βρύσης. Μερικές από τις πιο δημοφιλείς αλυσίδες για καφέ είναι το Second Cup, τα Starbucks και το Tim Hortons, ενώ η κατανάλωση ανέρχεται στα 6,67 κιλά κατά κεφαλήν.
Γερμανία
Στους Γερμανούς αρέσει ο καβουρντισμένος καφές φίλτρου, αλλά και ο καπουτσίνο. Έρευνα του 2017, μάλιστα, έδειξε ότι όλο και περισσότεροι αγοράζουν μηχανή καφέ εσπρέσο και καλής ποιότητας καφέ, προκειμένου να τον φτιάξουν στο σπίτι, όπως πρέπει. Η κατανάλωση φτάνει τα 6,5 κιλά/άτομο.

Αν αναρωτιέστε για την Ελλάδα, να σας πούμε ότι είναι 14η και καταναλώνει 5,8 κιλά καφέ/άτομο και βρίσκεται αμέσως μετά τη Βραζιλία, η οποία φτάνει τα 5,9 κιλά. Μεγαλύτερη κατανάλωση έχει η Κύπρος με 6,1 κιλά/ άτομο.  
https://www.clickatlife.gr

Εσείς πίνετε σωστά την μπίρα σας;




Ξέρουμε τι σκέφτεστε: ότι υπάρχει μόνο ένας τρόπος να πιει κάποιος μπίρα. Λάθος! Και το πιθανότερο, μάλιστα, είναι να μην την απολαμβάνετε όσο θα μπορούσατε.
Ο καιρός έχει «ανοίξει» και η μπίρα σίγουρα μπαίνει πιο συχνά στο ποτήρι μας το τελευταίο διάστημα. Πριν, όμως, πούμε «στην υγειά μας», υπάρχουν αρκετά πράγματα που πρέπει να έχουμε υπ’ όψιν, από το ποτήρι που θα χρησιμοποιήσουμε, μέχρι το περιβάλλον στο οποίο θα την απολαύσουμε. Ας τα δούμε αναλυτικά:
Περιβάλλον και προετοιμασία
Πρώτ’ απ’ όλα, για να απολαύσετε την μπίρα σας θα πρέπει να είστε χαλαροί, σε ένα μέρος που σας εμπνέει, χωρίς πολλά πράγματα να σας τραβούν την προσοχή, ώστε η μπίρα να έχει την αμέριστη προσοχή σας. Ένας εύκολος τρόπος να προετοιμάσετε τον ουρανίσκο σας, ειδικά αν δοκιμάζετε πολλές μπίρες, είναι να ξεπλένετε με λίγο νερό και να τρώτε κράκερ χωρίς αλάτι ή γαλλικό ψωμί στο ενδιάμεσο. Έτσι θα «καθαρίσετε» τη γεύση σας, ώστε να περάσετε στην επόμενη μπίρα. Αν έχετε ήδη καταναλώσει κάποιο πικάντικο ή λιπαρό γεύμα, καλό θα ήταν να μην προχωρήσετε σε γευσιγνωσία, γιατί το σοκ του ουρανίσκου σας, δεν θα σας αφήσει να τη γευτείτε όπως πρέπει. Το τσιγάρο, επίσης, επηρεάζει αρνητικά τον τρόπο που θα γευτείτε μια μπίρα –κι όχι μόνο.
Το σωστό ποτήρι
Καταρχάς να πούμε ότι είναι πάντα καλύτερο να πίνετε την μπίρα σας από ποτήρι κι όχι από το μπουκάλι, κάτι που ισχύει ειδικά αν το μπουκάλι έχει σκούρο χρώμα. Μην απασχολείστε πολύ με το να ταιριάξετε το σωστό ποτήρι με την μπίρα που πίνετε. Στις περισσότερες περιπτώσεις, το κλασικό ίσιο, μεγάλο ποτήρι μπίρας αρκεί, ενώ μπορείτε να πιείτε τις περισσότερες μπίρες και σε ένα μεγάλο ποτήρι τύπου κρασιού. Ο στόχος σας πρέπει να είναι πάντα να βλέπετε την μπίρα και το χρώμα της και το ποτήρι σας να είναι καθαρό.

Η κατάλληλη θερμοκρασία
Άλλος ένας παράγοντας που επηρεάζει πολύ τη γεύση, είναι η θερμοκρασία. Αν η μπίρα σας είναι πολύ κρύα, θα παγώσουν οι γευστικοί σας κάλυκες, ενώ η χαμηλή θερμοκρασία ενισχύει το ανθρακικό, την ξηρότητα και την πικράδα της μπίρας, Όλα αυτά συμβάλλουν στο να μην νιώσετε καλά τη γεύση της. Η σωστή θερμοκρασία ενισχύει τη γεύση της, τη γλυκύτητα, την οξύτητα, το άρωμα μιας μπίρας και πρέπει να θυμάστε ότι οι Lager είναι καλύτερο να καταναλώνονται στους 4-7 βαθμούς Κελσίου, οι Ale στους 10 βαθμούς και οι πιο δυνατές ale στους 12-15 βαθμούς ή σε θερμοκρασία κελαριού. Για να είστε σίγουροι ότι η μπίρα σας είναι έτοιμη, βγάλτε την από το ψυγείο 30 λεπτά πριν τη δοκιμάσετε. Αν δεν είναι πλέον κρύα, βάλτε τη σε έναν κουβά με παγάκια για 15 λεπτά.
Πώς να τη βάζετε στο ποτήρι
Κάτι που αξίζει να θυμάστε πάντα, είναι ότι η μπίρα είναι σχεδιασμένη να κάνει αφρό. Μην τη βάζετε στο ποτήρι σας, λοιπόν, έτσι ώστε να απαλλαχτείτε από αυτόν. Κρατήστε το ποτήρι σας στις 45 μοίρες και αφήστε τη να χυθεί αργά στο ποτήρι. Μόλις αυτό γεμίσει μέχρι τη μέση, κρατήστε το ίσιο και βάλτε την υπόλοιπη μπίρα σας στη μέση, σηκώνοντας απαλά το μπουκάλι. Με τις θολές, αφήστε περίπου 1 εκατοστό μπίρας στο μπουκάλι, στριφογυρίστε έντονα κι έπειτα χύστε το κι αυτό στο ποτήρι σας. Έτσι η μαγιά που έχει μαζευτεί στον πάτο θα διαλυθεί. Αν δεν θέλετε να την καταναλώσετε, αφήστε αυτό το 1 με 1,5 εκατοστό στο μπουκάλι.

Γευτείτε την όπως πρέπει
Φτάσαμε στο καλύτερο σημείο! Αφού, λοιπόν, πάρετε το χρόνο σας να εξετάσετε το χρώμα της και την καθαρότητά της, κάντε ένα δυνατό στριφογύρισμα στο ποτήρι, μυρίστε τη κι έπειτα πιείτε μια γουλιά. Αφήστε τη να κυλήσει στη γλώσσα σας και να πλημμυρίσει το στόμα σας, ώστε να τη νιώσετε όσο το δυνατόν καλύτερα. Πριν την καταπιείτε, προσέξτε το σώμα της, το ανθρακικό, τη θερμοκρασία και την κρεμώδη υφή που μπορεί να έχει. Όταν την καταπιείτε, τότε θα έχετε την ευκαιρία να νιώσετε την ξηρότητα και την επίγευσή της. Τότε είναι που θα μπορέσετε να σχηματίσετε την τελικά σας άποψη και να τσουγκρίσετε στην «υγειά σας» πιο σίγουροι!
https://www.clickatlife.gr

Τo ελληνικό κρασί κάνει θραύση στην Αυστραλία



Στη μακρινή ήπειρο φαίνεται πως πίνουν στην υγειά τους με ελληνικό κρασί.
Η εικόνα, αλλά και οι εξαγωγικές επιδόσεις του ελληνικού κρασιού φαίνεται πως βελτιώνονται θεαματικά από χρόνο σε χρόνο στην αυστραλιανή αγορά. Ήδη καταγράφεται σημαντική  αύξηση  εξαγωγών, πάνω από 20% την τελευταία τριετία, ενώ παγιώνεται σταδιακά και η αντίληψη για τα ποιοτικά χαρακτηριστικά  του στο καταναλωτικό κοινό. Είναι ενδεικτικό ως προς αυτό ότι σε έρευνα στην Αδελαΐδα, στο ειδικό κοινό που παρακολούθησε τις φετινές δράσεις στο πλαίσιο του προγράμματος προβολής των Wine of Greece, το 67% όσων είχαν αγοράσει παλαιότερα και δοκιμάσει ελληνικό κρασί το χαρακτήρισαν ανεπιφύλακτα ως υψηλής ποιότητας. 
Δύο ακόμη στοιχεία που ενισχύουν τις προσδοκίες για περαιτέρω βελτίωση της θέσης του ελληνικού κρασιού στην αγορά της Αυστραλίας, είναι αφενός η διαρκώς αυξανόμενη συμμετοχή καταναλωτών και εμπλεκομένων στην οινική αγορά  στις εκδηλώσεις προώθησης και προβολής που πραγματοποιούνται στο πλαίσιο του προγράμματος και αφετέρου το εντεινόμενο ενδιαφέρον των αυστραλιανών ΜΜΕ. Αυτό, μάλιστα, προκύπτει από το μεγάλο αριθμό συνεντεύξεων που έδωσαν ο πρόεδρος της Διεπαγγελματικής Αμπέλου και Οίνου, Βαγγέλης Αργύρης, και ο MW, Γιάννης Καρακάσης, που σηκώνει μαζί με τον Γρηγόρη Μιχαήλο AIWS, το βάρος των masterclasses.
Οι φετινές εκδηλώσεις διήρκεσαν από 7 έως τις 25 Ιουνίου και διεξήχθησαν σε Σίδνεϊ, Μελβούρνη, Μπρισμπέιν και Αδελαΐδα με υπεύθυνη την Ελένη Μπλούχου. Περιελάμβαναν 8 θεματικά masterclasses και 15 hospitality masterclasses και ειδικές παρουσιάσεις, γευσιγνωσίες για ειδικούς του κλάδου (εστιατόρια, εισαγωγείς, δημοσιογράφους, οινοχόους, αγοραστές), καταναλωτικές δράσεις καθώς και εκπαιδευτικές δράσεις σε συνεργασία με το University of South Australia (συμμετείχαν  διακεκριμένοι ακαδημαϊκοί και επαγγελματίες).


Όπως αναφέρει η διευθύντρια της ΕΔΟΑΟ, Μαρία Τριανταφύλλου, η έντονη παρουσία των Wines of Greece στην Αυστραλία αντανακλάται και σε ένα ιδιαίτερο γεγονός, μεγάλης διαφημιστικής προβολής και συγκεκριμένα στη συνεργασία με τη Universal Pictures, για τη χορηγία σε κρασί, της παγκόσμιας επίσημης πρεμιέρας του φιλμ “Mamma Mia! Here we go again” στο Σίδνεϊ στις 17 Ιουλίου.
https://www.clickatlife.gr

Βόλτα στα καλύτερα bar του εξωτερικού με τον Μιχάλη Παπαζήση



Στον απόηχο Skinos MCF (Mediterranean Cocktails Festival) 2018, ταξιδεύουμε σε όμορφες πόλεις μέσα από τον φακό του Μιχάλη Παπαζήση της Bar Academy και ανακαλύπτουμε τα καλύτερα bar και κοκτέιλ σε Παρίσι, Νέα Υόρκη, Κύπρο και Κωνσταντινούπολη.
Στις αρχές Ιουλίου ολοκληρώθηκε το Mediterranean Cocktail Festival by Skinos, η μεγαλύτερη γιορτή του μεσογειακού κοκτέιλ, όπου περισσότερα από 80 bars σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, αλλά και σε Λευκωσία, Λεμεσσό και Βυρηττό σέρβιραν Skinos cocktails φτιαγμένα με υλικά της μεσογειακής φύσης.
Ο Μιχάλης Παπαζήσης με φόντο τον Πύργο του Άιφελ
Στη διάρκεια των 3 εβδομάδων του MCF2018, ο Μιχάλης Παπαζήσης της Bar Academy ταξίδεψε σε Παρίσι, Νέα Υόρκη, Κύπρο και Κωνσταντινούπολη, γυρίζοντας όμορφα μικρά βίντεο τόσο με τη ζωή εκεί όσο, κυρίως, και με μερικά από τα καλύτερα bars τους.
Ταξιδέψτε μαζί του στις όμορφες αυτές πόλεις και χώρες, δροσιστείτε με υπέροχα κοκτέιλ και δείτε πώς φτιάχνονται, σε μερικά από τα καλύτερα bar του κόσμου.
Το ταξίδι ξεκινά εδώ.

https://www.clickatlife.gr

Πορτοκαλί κρασιά: ήρθαν για να μείνουν ή για να εντυπωσιάσουν;



Είναι το νέο χρώμα στο φάσμα του κρασιού: πορτοκαλί κρασί, δηλαδή λευκό,φτιαγμένο σαν κόκκινο. Ο Simon Woolf του decanter.com αποκαλύπτει τους μύθους πίσω από αυτό το αρχαίο στυλ οινοποίησης.
Τα πορτοκαλί κρασιά είναι τα πιο χαρακτηριστικά, συναρπαστικά και food friendly κρασιά στα ράφια μας σήμερα, με βαθιές αποχρώσεις, έντονα αρώματα και πολύπλοκες γεύσεις. Έτσι λένε αυτοί που το αγαπούν. Όσοι τα μάχονται, από την άλλη, πιστεύουν ότι το πορτοκαλί είναι τα νέα ρούχα του αυτοκράτορα, αγαπημένα μόνο από μοντέρνους sommelier και hipsters που συγχωρούν τον οξειδωμένο, ελαττωματικό χαρακτήρα τους. Τα κρασιά έχουν μια δυσάρεστα περίεργη γεύση που κανένας καταναλωτής οίνου δεν θα προτιμούσε ποτέ να πίνει για ευχαρίστηση.
Ποιος έχει δίκιο;
Πριν απαντήσετε σε αυτή την ερώτηση, πρέπει να ξέρετε τι ακριβώς είναι ένα πορτοκαλί κρασί. Ο όρος χρησιμοποιείται όλο και περισσότερο για τους λευκούς οίνους, όπου τα σταφύλια έμειναν σε επαφή με τις φλούδες τους για ημέρες, εβδομάδες ή και μήνες. Στην πραγματικότητα, πρόκειται για λευκό κρασί που γίνεται σαν να ήταν κόκκινο. Το αποτέλεσμα διαφέρει όχι μόνο στο χρώμα, αλλά είναι επίσης πολύ πιο έντονο στη μύτη και στον ουρανίσκο, μερικές φορές με σημαντικές τανίνες.
Ο όρος «πορτοκαλί κρασί» επινοήθηκε το 2004 από τον David Harvey του βρετανικού εισαγωγέα κρασιού Raeburn Fine Wines, ενώ εργαζόταν στο κελάρι του Frank Cornelissen στην περιοχή της Αίτνας της Σικελίας. Ο Harvey εξηγεί: «Δεν σκόπευα να φτιάξω μια λέξη, απλώς τη χρησιμοποίησα και έμεινε». Κάποιοι προτιμούν τα «πορτοκαλί κρασιά», ενώ άλλοι αμφισβητούν την ανάγκη για συγκεκριμένο όρο. Ο Saša Radikon, οινοποιός στο κτήμα της οικογένειάς του στο Friuli Collio, επιβεβαιώνει: «Το όνομα μπορεί να μην είναι ιδανικό, αλλά αυτό το ύφος κρασιού χρειάζεται τη δική του κατηγορία. Εάν οι πελάτες παραγγείλουν ένα λευκό κρασί και τους φέρουν κάτι που έχει αυτό το εκπληκτικό σκούρο χρώμα, μπορεί να μην ικανοποηθούν». Πηγαίνει τον ορισμό περαιτέρω: «Για μένα, ένα κατάλληλο πορτοκαλί κρασί πρέπει να ζυμωθεί με άγριες ζύμες και χωρίς έλεγχο θερμοκρασίας, διαφορετικά καταπιέζονται τα χαρακτηριστικά που θέλουμε να εξαγάγουμε από τις φλούδες».
Οι προκαταλήψεις και η παραπληροφόρηση φαίνεται να περιβάλλουν αυτό το είδος κρασιού. Οι επικριτές υποθέτουν λανθασμένα ότι το πορτοκαλί ή καφέ χρώμα σηματοδοτεί την οξείδωση ή ότι η διαδικασία επαφής με τις φλούδες χαλάει αναπόφευκτα το κρασί. Κάτι τέτοιο δεν είναι αλήθεια! Το χρώμα προέρχεται από τις φλούδες και όχι από την οξείδωση και παρ’ όλο που το στυλ του οινοποιού είναι συχνά οξειδωτικό (τα open-top βαρέλια ή οι πλαστικοί οινοποιητές είναι πολύ δημοφιλείς), οι παραγωγοί συνήθως σφραγίζουν τα δοχεία μετά τη ζύμωση για να εξασφαλίσουν ότι οι οίνοι παραμένουν φρέσκοι.
Η σύγχυση με αυτή την άλλη αμφιλεγόμενη κατηγορία, τα «φυσικά κρασιά» είναι επίσης μεγάλη. Είναι αλήθεια ότι πολλοί παραγωγοί orange wine ενδιαφέρονται για την ελάχιστη παρέμβαση και το χαμηλό θείο, αλλά αυτό δεν αποτελεί προϋπόθεση για ένα πορτοκαλί κρασί.
Με μεγάλη και πλούσια ιστορία
Ο ισχυρισμός ότι πρόκειται για φευγαλέα μανία ή μόδα είναι επίσης εσφαλμένος. Στο Friuli και το γειτονικό σλοβενικό Brda, η διαβροχή των λευκών σταφυλιών είναιτόσο παλιά όσο και οι λόφοι του Collio. Υπάρχει μια πολύ πρακτική βάση: οι λευκοί οίνοι που έχουν κάνει διαβροχή, έχουν γενικά αυξημένη μακροζωία, λόγω των αντιοξειδωτικών στις τανίνες που δρουν ως συντηρητικό. Το 1844, ο Matija Vertovec, ένας ιερέας από την κοντινή κοιλάδα Vipava, περιέγραψε τα οφέλη στο εγχειρίδιό του Vinoreja za Slovence (Οινοποίηση για Σλοβένους). Προτείνει την απομάκρυνση του δέρματος σε μια περίοδο από 24 ώρες μέχρι 30 ημέρες, σημειώνοντας ότι «βελτιώνει τη γεύση και την αντοχή του κρασιού και εξασφαλίζει ότι θα ζυμωθεί μέχρι να γίνει ξηρό». Ωστόσο, αυτή η σεβάσμια μέθοδος ξεχάστηκε σε μεγάλο βαθμό, καθώς οι οινοποιίες εκβιομηχάνθηκαν στη δεκαετία του 1970 -οι δεξαμενές από ανοξείδωτο χάλυβα και οι καλλιεργημένες ζύμες ήταν η νέα θρησκεία και ο φρέσκος, ουδέτερος λευκός Pinot Grigio, το άγιο δισκοπότηρο.

Γρήγορα προς τα μέσα της δεκαετίας του 1990: Ο Stanislao 'Stanko' Radikon (πατέρας του Saša) και ο Josko Gravner, δύο οινοπαραγωγοί από το χωριό Oslavia, αναζητούσαν μια «μεθοδολογία πιο back-to-basics». Ο Radikon θεώρησε ότι η Ribolla Gialla, μια χοντρόφλουδη, αλλά όχι πολύ αρωματική, λευκή ποικιλία, μπορούσε να δώσει περισσότερα. Η αποκάλυψη ήρθε το 1995: η μακρά επαφή με τις φλούδες, όπως έκανε και ο παππούς του Στάνκο, ήταν ο τρόπος για να ξεκλειδωθεί η δυναμή της. Ο Saša Radikon αντικατοπτρίζει το πόσο χάθηκε η δυναμική χάρη στην μη χρήση αυτής της τεχνικής: «Για χρόνια, είναι σαν να φτιάχναμε ροζέ από τα σταφύλια του Château Pétrus».
Ο Gravner αναζήτησε έμπνευση πιο μακριά. Οι Γεωργιανοί οινοπαραγωγοί παρασκευάζουν κρασί σε qvevris (αμφορείς σε μορφή κωνικού σχήματος, που θάβονται στο έδαφος) για τουλάχιστον 5.000 χρόνια. Τυπικά, οι λευκοί οίνοι σε qvevri περνούν έξι μήνες με τις φλούδες τους, μια μακρά παράδοση άγνωστη στη Δύση. Ο Gravner επισκέφθηκε το 2000 και ενθουσιάστηκε τόσο πολύ που άλλαξε εξ ολοκλήρου τον τρόπο που οινοποιούσε το 2001.
Ο οινοπαραγωγός Collio Nicola Manferrari, διάσημος για τα καθαρά, ποικιλιακά κρασιά του Borgo del Tiglio, είναι λιγότερο ενθουσιασμένος για την αλλαγή του στυλ. «Κάνοντας ένα κρασί σαν αυτό είναι απλώς ένα απόβλητο του terroir του Friuli -θα μπορούσε να γίνει οπουδήποτε», λέει. «Καλύπτει τα πάντα: terroir, ποικιλία. Πρόκειται για μια πρωτόγονη μέθοδο, μια αντίδραση». Ο Manferrari αντιπροσωπεύει μία πλευρά ενός πολωμένου χάσματος στην περιοχή.
Η ποικιλία σταφυλιού και το terroir είναι σημαντικοί παράγοντες, καθώς ορισμένες ποικιλίες αντιδρούν καλύτερα στην διαβροχή του δέρματος από άλλες. Δεν είναι τυχαίο ότι η ανάκαμψη του πορτοκαλί κρασιού άρχισε στην Οσλαβία. Η Ribolla Gialla, με τις παχιές γευστικές φλούδες, ταιριάζει απόλυτα στο μικροκλίμα στους γύρω λόφους. Δεν υπάρχει κανένας λόγος για τον οποίο το terroir θα πρέπει να αποκρύπτεται με τη χρήση διαβροχής του δέρματος για τα λευκά σταφύλια περισσότερο από ό,τι για τα κόκκινα.
Οι παραγωγοί σε όλο τον κόσμο έχουν αρχίσει να πειραματίζονται με το στυλ, μερικές φορές με καλά αποτελέσματα, αλλά δεν υπάρχουν ακόμη πραγματικοί ειδικοί εκτός Ιταλίας, Σλοβενίας και Γεωργίας. Η τεχνική μπορεί να είναι δύσκολη για να επιτευχθεί χωρίς σημαντική δεξιότητα και εμπειρία στην οινοποίηση και πολύ λίγοι είναι αρκετά γενναίοι για να προσπαθήσουν.

Πηγή: www.krasiagr.com

Το ημερολόγιο της Άννας Φρανκ ως Graphic diary



Το σπουδαίο βιβλίο σε νέα μορφή από τις εκδόσεις Πατάκη.
«Φαίνεται σαν να έχουν περάσει χρόνια από την Κυριακή το πρωί. Συνέβησαν τόσα πολλά, που μου φαίνεται λες κι ολόκληρος ο κόσμος γύρισε ξαφνικά ανάποδα». Άννα Φρανκ

 

Το ημερολόγιο της Άννας Φρανκ, παγκοσμίως γνωστό και αγαπημένο, παρουσιάζεται τώρα σε μια εντελώς νέα μορφή: ως Graphic Diary. Με μοναδικό τρόπο συνδέει το πρωτότυπο κείμενο με ζωντανούς διαλόγους και διηγήσεις, που βασίζονται στο ημερολόγιο, μέσα από την εντυπωσιακή και γεμάτη συναίσθημα δουλειά και εικονογράφηση των Άρι Φόλμαν και Νταβίντ Πολόνσκυ. Και οι δύο είναι γνωστοί για το κινηματογραφικό τους αριστούργημα Waltz with Bashir, το οποίο μεταξύ άλλων προτάθηκε για Όσκαρ. Με όση ζωντάνια γράφει η Άννα Φρανκ για τη ζωή της στην Kρυψώνα, τον φόβο της μην ανακαλυφθεί, αλλά και για τα εφηβικά της συναισθήματα, τόσο άμεση, σχεδόν κινηματογραφική, είναι η εικονογράφηση.
https://www.clickatlife.gr

Νονοι και δωρα (ιδεες)

  Ένα από τα πιο σημαντικά  δώρα  που πρέπει να κάνετε στα βαφτιστήρια σας είναι η πασχαλινή λαμπάδα. Συμβολίζει την Ανάσταση του Κυρίου, τη...