15 ΚΑΛΟΙ ΤΡΟΠΟΙ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΞΕΡΕΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΣΑΣ!

από Μαρία Κωνσταντοπούλου | 21 Οκτ 2015

Τα παιδιά πολλές φορές μπορεί να γίνονται αγενή ή να υιοθετούν κακούς τρόπους, χωρίς όμως να το κάνουν εσκεμμένα ή ακόμα και να το συνειδητοποιούν. Γι' αυτό, ρόλος των γονέων είναι να τα διαπαιδαγωγήσουν ανάλογα έτσι ώστε να γίνουν ευγενικά και να λαμβάνουν υπ' όψη τους τα συναισθήματα των γύρω τους καθώς μεγαλώνουν. Ακολουθούν κάποιοι σημαντικοί κανόνες καλής συμπεριφοράς που κάθε παιδί πρέπει να μάθει. 

1. Να τρώει με μαχαιροπίρουνα 

Αρκετά παιδιά το βρίσκουν διασκεδαστικό να τρώνε με τα χέρια τους. Πολλά το προτιμούν γιατί το κόψιμο του φαγητού τους φαίνεται μία δύσκολη διαδικασία. Φροντίστε να δείξετε στο παιδί σας πώς να τρώει με μαχαιροπίρουνα και βοηθήστε το αν αντιμετωπίζει δυσκολία. Αν το διευκολύνει, προτιμήστε να του πάρετε ειδικά πλαστικά μαχαιροπίρουνα.

2. Να λέει «ευχαριστώ» και «παρακαλώ»

Το «ευχαριστώ» και το «παρακαλώ» είναι ο πρώτος βασικός κανόνας συμπεριφοράς. Το παιδί πρέπει να μάθει να εκτιμάει τα δώρα ή οτιδήποτε άλλο του προσφέρουν, εκφράζοντας την χαρά του, ενώ όταν ζητάει κάτι πρέπει να δείχνει το σεβασμό του στο συνομιλητή, λέγοντας «παρακαλώ».

3. Να μην διακόπτει

Είναι σημαντικό να μάθετε στο παιδί ότι πρέπει να σέβεται τους ενήλικες όταν μιλάνε μεταξύ τους, χωρίς να ανακατεύεται στην κουβέντα τους. Αν προκύψει κάτι σημαντικό, μπορεί να ζητήσει «συγγνώμη» και να σας πει αυτό που θέλει. Για έναν αποτελεσματικό τρόπο για να μην σας διακόπτει το παιδί όταν μιλάτε, δείτε παλαιότερο άρθρο του mama365.

4. Να ζητάει την άδειά σας

Σε περίπτωση που έχει αμφιβολίες για το αν επιτρέπεται να κάνει κάτι ή όχι, καλό θα είναι να ζητάει την άδειά σας προηγουμένως. Έτσι, θα αποφύγει και τις όποιες δυσάρεστες συνέπειες, γνωρίζοντας ποια είναι τα όριά του.

5. Να μην «πειράζει» την μύτη του

Το «σκάλισμα» της μύτης είναι μία συνήθεια πολλών παιδιών. Πείτε του ότι δεν πρέπει να το κάνει και εξηγήστε του ότι είναι μία ανθυγιεινή, αλλά και αγενής προς τους υπόλοιπους κίνηση.

6. Να μαζεύει τα παιχνίδια του

Αφού τελειώσει με τα παιχνίδια, θα πρέπει να μάθει να τα μαζεύει και να τα τοποθετεί στην θέση τους. Είναι το πρώτο βήμα για να εξοικειωθεί αρχικά με το συμμάζεμα του δωματίου και στη συνέχεια με τις δουλειές του σπιτιού.

7. Να μην ανοίγει το στόμα του ενώ τρώει

Στο παιδί μπορεί να φαίνεται αστείο να ανοίγει το στόμα του ενώ τρώει. Θα πρέπει όμως να του εξηγήσετε ότι αυτό δεν είναι σωστό για τους υπόλοιπους ενώ και εκείνο δεν μπορεί να απολαύσει το φαγητό όπως πρέπει.

 8. Να καλύπτει το στόμα του όταν βήχει ή φταρνίζεται

Πείτε του ότι έτσι δείχνει ότι σέβεται τους γύρω του, ενώ δεν θα είναι εκείνο η αιτία για να τους «κολλήσει» και να αρρωστήσουν.

9. Να ζητάει συγγνώμη

Κάθε φορά που κάνει κάποια αταξία ή πληγώνει κάποιον είτε ηθελημένα είτε όχι, είναι καλό να παραδέχεται το λάθος του και να ζητάει συγγνώμη. Έτσι, θα καταλάβει τι δεν πρέπει να επαναλάβει στο μέλλον. Υπενθυμίστε του ότι δεν πρέπει να φέρεται στους άλλους όπως δεν θέλει να του φέρονται εκείνοι.

10. Να χτυπά την πόρτα πριν μπει σε κάποιο δωμάτιο

Εξηγήστε του ότι πρέπει να χτυπάει την πόρτα πριν μπει σε κάποιο δωμάτιο σε περίπτωση που είναι ήδη κάποιος μέσα. Αν του απαντήσει θετικά, μπορεί να περάσει, αλλιώς θα πρέπει να περιμένει. Είναι σημαντικό να καταλάβει ότι πρέπει να έχει υπομονή και πάντα να περιμένει τη σειρά του.

11. Να μην μιλάει άσχημα 

Δεν πρέπει να μιλάει άσχημα σε κανέναν, ακόμα και για να ανταποδώσει έναν αγενή χαρακτηρισμό. Εξηγήστε του ότι τα πάντα λύνονται με διάλογο και ηρεμία!

12. Να μαζεύει το πιάτο του από το τραπέζι

Αφού τελειώσει το φαγητό, μπορεί να πάρει το πιάτο του από το τραπέζι και να το βάλει στο νεροχύτη. Έστω και με την μικρή αυτή κίνηση, συμμετέχει στο συμμάζεμα της κουζίνας και αισθάνεται ότι σας βοηθά.

13. Να μην δείχνει ότι βαριέται

Είναι πολύ πιθανό σε κάποιο πάρτυ ή σε οικογενειακή έξοδο, το παιδί να βαρεθεί. Δεν θα πρέπει να εκδηλώσει την δυσαρέσκειά του -αντίθετα, καλό θα είναι να κάνει υπομονή μέχρι να φύγει η οικογένεια.

14. Να δείχνει πάντα σεβασμό

Ακόμα και εάν δεν συμπαθεί κάποιον, είναι πολύ σημαντικό να τον σέβεται. Με τον τρόπο αυτό θα δείξει την γενικότερη καλή διαγωγή του.

15. Να είναι ευγενικό όταν πηγαίνει στα σπίτια φίλων του

Για να μπορέσει να συνεχίσει να κάνει παρέα με τον φίλο του, θα πρέπει να κερδίσει την εκτίμηση των γονιών του. Όταν, λοιπόν, επισκέπτεται το σπίτι του κολλητού του, θα πρέπει να είναι διακριτικός και ευγενικός απέναντί τους.

Αν το παιδί δεν μπορέσει να υιοθετήσει αμέσως τους βασικούς κανόνες καλής συμπεριφοράς, δεν χρειάζεται να απογοητεύεστε. Το βασικό είναι να επιμείνετε και όταν αισθάνεστε ότι έχει ανάγκη την βοήθειά σας, μην διστάσετε να του την προσφέρετε.

- See more at: http://www.mama365.gr/26784/15-kaloi-tropoi-symperiforas-poy-kathe-paidi-prepei.html#sthash.94WiSZOa.dpuf

«Εγώ κι εσύ…μαζί!». Δημιουργικό εργαστήριο με θέμα τη φιλία για παιδιά 5-9 χρονών, με την ψυχολόγο Φοίβη Λέκκα.

Μπορούν ένα αγόρι και ένας πιγκουίνος να είναι φίλοι; Μπορεί ένα άλλο αγόρι να έχει για καλύτερους φίλους τα παιχνίδια του; Υπάρχει άραγε πάντα ένας φίλος για τον καθένα μας; Και τι είναι αυτό που κάνει τελικά κάποιον φίλο μας;

Με αφετηρία τα βιβλία «Πιγκουίνος χάθηκε πιγκουίνος βρέθηκε» του Oliver Jeffers και «Όλιβερ» της Birgitta Sif, θα προσπαθήσουμε να απαντήσουμε στα παραπάνω ερωτήματα, εξερευνώντας το συναρπαστικό κόσμο της φιλίας. Θα βάλουμε σε ένα μπαλόνι όλα όσα θέλουμε να πούμε ή να ζωγραφίσουμε σε φίλους πραγματικούς και φανταστικούς και θα το αφήσουμε να πετάξει ψηλά να πάει να τους βρει...

Έχω τη χαρά να συντονίσω το πρώτο εργαστήριο του φθινοπώρου με ένα θέμα κυρίαρχο στις ζωές όλων, μικρών αλλά και μεγάλων! Σας περιμένω να γνωριστούμε από κοντά!

Παρασκευή 23/10, 18:00-20:00
Συμμετοχή δωρεάν
Απαραίτητη η έγκαιρη προεγγραφή
Δημοτική Βιβλιοθήκη Λυκόβρυσης-Πεύκης
Αφροδίτης 4 και Μουστακλή
Τηλ: 2106128825
Ωράριο Λειτουργίας: Δευτέρα – Παρασκευή 10.30 – 18.30

Πηγή: http://www.mothersblog.gr/mathe-ki-ayto/item/31213-ego-ki-esymazi-dimiourgiko-ergastirio-me-thema-ti-filia-gia-paidia-5-9-xronon--me-tin-psyxologo-foivi-lekka#ixzz3pOSRHB3d

Πειθαρχία:Τα συνηθέστερα λάθη των γονιών

Η πειθαρχία για πολλούς γονείς είναι μια σκληρή λέξη γι'αυτό προτιμούν να χρησιμοποιούν λέξεις όπως τιμωρία ή συμμόρφωση. Όποια και αν επιλέξουν, το ζητούμενο είναι ένα: Πώς την επιβάλλουν στα παιδιά για να έχει  αποτέλεσμα.

Σύμφωνα με τον σύμβουλο οικογένειας και γάμου Αaron Anderson, «υπάρχουν τέσσερις βασικοί κανόνες για την πειθαρχία που δεν πρέπει να παραβαίνει η οικογένεια.» Οι κανόνες αυτοί είναι : 

Συνέπεια
Οι γονείς πρέπει να είναι συνεπείς όταν βάζουν τιμωρίες στα παιδιά τους. Δεν πρέπει να υποχωρούν στα κλάματα όταν το παιδί είναι τιμωρία ενώ θα πρέπει η τιμωρία να επαναλαμβάνεται στο μέλλον αν ξανακάνει το ίδιο λάθος.Η ασυνέπεια περνάει λάθος μήνυμα στα παιδιά τα οποία θα πιστέψουν ότι μπορούν και να «τη γλιτώσουν».

Όχι απειλές για τιμωρία που δεν θα επιβληθεί
Απειλές που είναι αβάσιμες και τα παιδιά γνωρίζουν ότι δεν πρόκειται να πραγματοποιηθούν, πρέπει να αποφεύγονται.Οι γονείς «υπόσχονται» μια τιμωρία που πραγματικά σκοπεύουν να τηρήσουν. Αν πουν για παράδειγμα ότι αν δεν ησυχάσει θα πετάξουν το αγαπημένο του παιχνίδι, θα πρέπει να το κάνουν.

Πρέπει να είναι σίγουροι ότι μπορούν να τηρήσουν την τιμωρία που βάζουν
Τη στιγμή που απειλούν τα παιδιά τους ότι θα τα κλείσουν στο δωμάτιο για μία μέρα, γνωρίζουν και οι ίδιοι ότι δεν υπάρχει περίπτωση να ισχύσει μια τέτοια τιμωρία. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να μειώνεται η αξιοπιστία τους στα μάτια των παιδιών τους. Όταν αποφασίζουν ποια τιμωρία αξίζει στα παραπτώματα των παιδιών τους θα πρέπει να είναι σίγουροι ότι μπορούν να την επιβάλουν .

Επιβράβευση της καλής συμπεριφοράς
Οι επιβραβεύσεις είναι εξίσου -αν όχι περισσότερο- απαραίτητες από τις τιμωρίες, αφού ενθαρρύνουν τη σωστή συμπεριφορά και βελτιώνουν τη σχέση μεταξύ γονιών και παιδιών.Σε κάθε περίπτωση οι γονείς οφείλουν να σιγουρευτούν ότι τα παιδιά τους δεν λαμβάνουν μπερδεμένα μηνύματα για το τι είναι σωστό και τι λάθος.

Πηγή: http://www.mothersblog.gr/o-kosmos-toy-paidioy/item/30799-peitharxia-ta-synithestera-lathi-ton-gonion#ixzz3pEVDvwUt

Ερωτευμένοι με το ιδανικό

Λέγεται πως ο Πυγμαλίων είχε τόσο πολύ ερωτευτεί την ιδανική γυναίκα που σμίλεψε σε ελεφαντοστό, τόσο..., που δεν κοιτούσε πια καμία αληθινή γυναίκα... Καμία δεν συγκρινόταν μαζί της, είχε πλάσει το ιδανικό του.

Το βράδι του εορτασμού της Θεάς Αφροδίτης, γυρνώντας σπίτι του δεν κρατήθηκε, ψιθύρισε με ντροπή στον βωμό της, την επιθυμία του να ζωντανέψει το άγαλμα του. Όλα θα ήταν τόσο τέλεια στην ζωή του. Γύρισε σπίτι του, κι όπως έκανε κάθε βράδι, πήγε να φιλήσει το «ιδανικό του», το άγαλμα, πριν κοιμηθεί.

Μόλις άγγιξε το άγαλμα, σάστισε. Ένιωσε ότι τα χείλη του αγάλματος ήταν κάπως πιο ζεστά... Το ξαναφίλησε... Πράγματι, το ελεφαντοστό δεν ήταν πια τόσο συμπαγές και άκαμπτο... Η Θεά είχε φέρει στη ζωή την φιλήδονη δημιουργία του, το ιδανικό του όπως το είχε φανταστεί...

Ο Πυγμαλίων παντρεύτηκε το άγαλμά του, για την ευτυχία του ζευγαριού ο μύθος δεν μας λέει πολλά...

Συχνά σαν πυγμαλίωνες, φτιάχνουμε «ιδανικά καλούπια» στο μυαλό μας, και μετά προσπαθούμε να τα «φέρουμε στη ζωή», να τα κάνουμε πραγματικότητα.

Εστιάζουμε πολύ στο πόσο παρεκκλίνουμε από αυτά τα ιδανικά μας. Αντί αυτά απλά να μας οδηγούν, μας καθορίζουν!

Επιλέγουμε δύσκολα, απορρίπτουμε εύκολα...

Επιθυμία για ιδανική ζωή, ιδανικούς ανθρώπους τριγύρω μας... Συχνά δεν εκφράζουμε τι μας ενοχλεί στον άλλον για να το διορθώσει, συνηθίσαμε σαν πιο εύκολο να προσπερνάμε...

Σα να θέλουμε να έρθουν τα πράγματα έτοιμα, κι όχι να προσπαθήσουμε να δημιουργήσουμε το περιβάλλον μας...κι ας αφήνουμε τον χρόνο να κυλά μέχρι αυτό να συμβεί...

Σαν η ομορφιά να υπάρχει μόνο στη λάμψη που φανταστήκαμε να έχει το «καλούπι» στο μυαλό μας... Που κι αν θέλαμε, ζήτημα να μπορούσαμε να το σκαλίσουμε σε μάρμαρο... Διότι το τέλειο στην φύση δεν υπάρχει, μα είναι η ατέλεια που στην ουσία κάτι το ομορφαίνει!

Κι είναι τόσο λάθος να κρύβουμε τις ατέλειες μας αντί να θέλουμε γι αυτές να μας αγαπήσουν... Τότε είναι ο εαυτός μας το επιθυμητό ή ένα άγαλμα ιδεατό;

Είναι πολύ πιο βολικό να περιμένουμε στη ζωή να έρθει κάτι έτοιμο, είναι πολύ πιο δύσκολο να καταβάλουμε μόχθο για να το φτιάξουμε... ειδικά όταν συνηθίσαμε να έρχονται όλα αρκετά εύκολα...

Φοβόμαστε την απογοήτευση τόσο πολύ, και εμμένουμε σαν πυγμαλίωνες στην προσευχή να μας στείλει η τύχη το ιδανικό, αντί να αλλάξουμε οι ίδιοι την τύχη μας.

Κανένα ιστιοφόρο όμως ποτέ, δεν περίμενε τον άνεμο, να έρθει ιδανικά στα πανιά του...

Αντίθετα, ένα ιστιοφόρο αλλάζει θέση στα πανιά του, για να «παγιδεύσει» τον άνεμο...

Κάπως έτσι αλλάζουν κι οι συνθήκες στη ζωή, και μπορούν κάποιες φορές να μας εκπλήξουν αρνητικά, να μας κάνουν να σαστίσουμε... ευτυχώς όμως όχι μάταια, χωρίς σκοπό... αλλά για να μας επαναφέρουν στην ουσία της ζωής!

Νικόλαος Βακόνδιος, Ψυχολόγος

Πηγή: e-psychology.gr

8+1 Σύντομα Μαθήματα Έρωτα

Μάθημα 1ο: Δε συμβιβάζομαι στο λίγο

Κάποιοι άνθρωποι φοβούνται τον έρωτα, με αποτέλεσμα να παραιτούνται από όσα επιθυμούν, να υποχωρούν και να αρκούνται στο λίγο. Μια νέα γυναίκα συνάπτει ερωτική σχέση με έναν παντρεμένο άντρα περιμένοντας να χωρίσει με τη γυναίκα του. Κι όμως, όσο συμβιβάζεται σε μια ζωή στηριγμένη στο ψέμα, δεν πρόκειται να χαρεί τον έρωτα στην ολότητά του.

Μάθημα 2ο: Κερδίζω από τη διαφορετικότητα

Σε κάθε σχέση υπάρχει διαφορετικότητα. Ο άλλος μας δυσκολεύει και μόνο με την ύπαρξή του. Μέσα από τη διαφορετικότητα των συντρόφων, από τον πλούτο που φέρνει ο καθένας στη σχέση μπορούν να ωφεληθούν και οι δύο, να διακινδυνεύσουν το άνοιγμα σε κόσμους άγνωστους. Οέρωτας ευδοκιμεί σε περιβάλλοντα, όπου οι σύντροφοι αφήνουν χώρο ο ένας στον άλλο για «ανυποχώρητες διαπραγματεύσεις μέσα σε φιλιά και αγκαλιές».

Μάθημα 3ο: Ερωτεύομαι σημαίνει ενεργώ

Η συνάντηση με το άλλο πρόσωπο είναι θέμα τύχης, αλλά η συμπόρευση είναι θέμα προσωπικής απόφασης του κάθε συντρόφου χωριστά. Ο έρωτας δε χαρίζεται σε κανέναν. Είναι στάση ζωής και απαιτεί δέσμευση και υπεράσπιση στην καθημερινότητα του ζευγαριού. Ερωτήματα όπως «Πώς θέλω να είμαι στη σχέση;», «Πώς θέλω να με νιώθει ο σύντροφός μου;» είναι σημαντικό να απαντηθούν και να απαντιούνται συνέχεια.

Μάθημα 4ο: Κάθε λειτουργική συντροφική σχέση είναι θεραπευτική

Η συντροφική σχέση παρέχει το πλαίσιο μέσα στο οποίο επικοινωνούνται τα εύκολα και τα δύσκολα, όπως συμβαίνει ανάμεσα σε θεραπευτή και θεραπευόμενο. Η απουσία ή έλλειψη σεβασμού μετατρέπει τη σχέση σε πεδίο μάχης, όπου καθένας εκφράζει το χειρότερο εαυτό του, ξεδιπλώνει τις πιο σκοτεινές πλευρές του επικίνδυνα, πληγώνει και αναπόφευκτα πληγώνεται. Όταν η επικοινωνία στηρίζεται στην τρυφερότητα και το σεβασμό, τότε διευκολύνεται η ροή της κοινής ζωής του ζευγαριού και ενισχύεται η ανάπτυξη των δυο μερών, με τρόπο που η σχέση λειτουργεί θεραπευτικά και οι παλιές πληγές κάθε συντρόφου επουλώνονται.

Μάθημα 5ο: Επιλέγω τον σύντροφο που είναι και καλός φίλος

Στο παρελθόν, οι άνθρωποι αρκετά συχνά «σήκωναν» ο ένας τον άλλο μέσα στη σχέση. Αντιθέτως, όσο περνούν τα χρόνια, οι άνθρωποι αναζητούν συντρόφους που να μπορούν να εκφράζονται με οικειότητα και εμπιστοσύνη και δημιουργούν ισότιμες σχέσεις. Μοιράζονται αμοιβαία σκέψεις και συναισθήματα, επιτεύγματα και δυσκολίες, μυστικά και αστεία, μαθαίνουν να ζητούν και να δέχονται βοήθεια, να είναι καλοί φίλοι.

Μάθημα 6ο: Η μιζέρια σκοτώνει τον έρωτα

Ο έρωτας πεθαίνει μέρα τη μέρα μέσα στο γάμο, όπως πεθαίνει και εκτός γάμου, όσο οι σύντροφοι τον θάβουν, όσο αφήνουν τη μιζέρια να κατατρώει σα σαράκι το υφαντό της σχέσης τους. Μετατρέπονται σε νεκροθάφτες του έρωτά τους, καθώς μοιράζονται μόνο προβλήματα κι έννοιες, καθώς αλληλοκατηγορούνται μπροστά στις δυσκολίες και ψάχνουν για τον υπαίτιο της συμφοράς, αντί να συσπειρώνονται και να ενώνουν τις δυνάμεις τους για την αντιμετώπισή της.

Μάθημα 7ο: Είμαι ερωτικός κάθε στιγμή της ζωής μου

Ο έρωτας δεν αφορά μόνο τον τρόπο που σχετίζεται ένας άνθρωπος με έναν άλλο άνθρωπο, αλλά και τον τρόπο που αλληλεπιδρά με τον κόσμο γύρω του, με τη φύση, με τα ζώα, με τα πάντα. Όσο μαθαίνει να απολαμβάνει τον εαυτό του μέσα στον κόσμο, να ευγνωμονεί για όσα έχει και να χαίρεται για όσα είναι, ο έρωτας ανθίζει στον κήπο της ψυχής του. «Ερωτικός είναι ο άνθρωπος που ζει με τρυφερότητα και πάθος κάθε του στιγμή, ακόμα και στη μοναξιά του».

Μάθημα 8ο: Ζητώ ενδιαφέρων άνθρωπο για σχέση

Κανείς μας δε χρειάζεται αποκατάσταση και σύντροφο-πατερίτσα για να πορευτεί στη ζωή του. Το ζητούμενο δεν είναι η σχέση, αλλά να γίνεται η ζωή μας πιο συναρπαστική. Για το λόγο αυτό, επιλέγουμε να μοιραζόμαστε τη ζωή μας με ανθρώπους που είναι ενδιαφέροντες. Αυτό προαπαιτεί ότι κι εμείς είμαστε άνθρωποι δραστήριοι και ελκυστικοί σε σώμα και πνεύμα.

Μάθημα 9ο: Επιλέγω να είμαι σε σχέση, γιατί με συμφέρει

«Γιατί να είμαι σε σχέση αν δεν είναι προς το συμφέρον μου;». Αλλιώς, καλύτερα να μένω μόνος. Το συμφέρον μου είναι να αγαπώ και να αγαπιέμαι, να κερδίζω από τη σχέση, την επαφή, το μοίρασμα, να γίνομαι κάθε μέρα καλύτερος άνθρωπος.

Το άρθρο περιέχει αποσπάσματα από την ομιλία του Δημήτρη Καραγιάννη στη Στοά του Βιβλίου, το Σάββατο 13 Δεκεμβρίου 2014, στην παρουσίαση του βιβλίου του «Έρωτας ή τίποτα».

Ευγενία Δουβαρά, Ψυχολόγος

Πηγή: douvara.gr

CoverPhoto: "Key of Passion" Vladimir Kush

Όλοι θέλουν να αλλάξουν τον κόσμο, αλλά κανείς τον εαυτό του

Τώρα θα έτρεχα ως το πλησιέστερο βουνό τσιρίζοντας σαν κόμικ για να ηρεμήσω, αλλά η πραγματικότητα μου δεν το επιτρέπει. Κι έτσι, τι μου μένει φιόγκε μου; Να χώσω, να θυμώσω, να αντιδράσω, γιατί αλλιώς, θα αρχίσω και το πλέξιμο, προκειμένου να μην σε σκοτώσω.

Είτε είσαι ο αδιάβαστος, ανιστόρητος εγκεφαλοπλυμένος φασίστας, είτε είσαι ο γείτονας που δεν με αφήνει να κλείσω μάτι εδώ και τρεις νύχτες, είτε διότι δεν χωράει στο στενόμυαλο εγκεφαλάκι σου πως ο έρωτας τελειώνει. Ναι, κάποιοι άνθρωποι θα σε προδώσουν και θα σε πληγώσουν, θα φύγουν, όπως κι εσύ. Eίναι στην φύση μας, σαν το ένστικτο, είναι θέμα αυτοσυντήρησης! Δεν έρχονται όλοι στην ζωή μας για να μείνουν.

Μερικές φορές, παίρνεις την μορφή του κλαψομούρη σπασίκλα στο Facebook μου.

Και δεν θα με ενοχλούσε, αν έκλαιγε άπαξ, αλλά κλαίγεται μέρα νύχτα για την Κούλα! Ακόμα ένα λαϊκό άσμα στολισμένο σαν λατέρνα, με 4 κιλά θαυμαστικά και θα την καταπιώ μόνη μου τη φόλα, μπας και γλιτώσω από τον καημό που με περικυκλώνει!

Άσε ο φίλος, που γκρινιάζει νυχθημερόν, γιατί η ζωή είναι δύσκολη λέει!

Ποιος σου 'πε πως η ζωή είναι εύκολη μάνα μου; Με κλάμα ξεκινάει! Δεν το ξέραμε, πως θα γεννιόσουνα, θα τα έβρισκες όλα έτοιμα και δεν θα κούναγες ούτε το δαχτυλάκι σου!

Τι λες; Κανείς δεν σου χρωστάει εγωιστάκο, η αγάπη υπήρχε πολύ πριν από σένα στον πλανήτη...

Μήπως αν άρχιζες το σπορ της αλήθειας, να άλλαζε κάτι;

Μήπως αντί να τα κουβαλάς όλα μέσα σου σαν ωρολογιακή βόμβα έτοιμη να σκάσει για άλλη μια φορά στα μούτρα μου, να μίλαγες σε κάποιον;

Να απαιτούσες ένα ξεκαθάρισμα, για να ξέρεις πού πατάς και πού βρίσκεσαι;

Δεν λέω να αρχίσουμε να ξηλώνουμε παγκάκια όχι, μην γίνεις χουλιγκάνι. Με τον θυμό, δεν λύθηκε ποτέ τίποτις.

Αλλά πάρε ένα τηλέφωνο την Κούλα και πες της όλα όσα αραδιάζεις με τις ώρες στο Facebook σου φιόγκε μου.

Κοίτα πόσο απλό είναι, με ενοχλείς;

Σ' το λέω. Μου αρέσεις; Επίσης. Θέλω να σε στείλω στο διάολο; Σε στέλνω. Δεν θέλω; Σου ζητώ να μείνεις.

Ακριβώς όπως όταν ήσουν μικρός, θυμάσαι;

Απλό.

Πάψε να φοβάσαι την αλήθεια, αποδέξου την τη ρημάδα, θα σε τσατίσει στην αρχή ναι, έξαλλο θα σε κάνει, αλλά θα σε ελευθερώσει!

Μιας και συναντηθήκαμε τώρα, σε παρακαλώ, σεβάσου λίγο τον διπλανό σου, όλοι ίδιοι είμαστε, ίσοι απλά διαφορετικοί, μην είσαι τόσο αγενής ρε μάστορη.

Κι αν σου περισσεύει ένα χαμόγελο, δώσ' το.

Όλοι έχουμε τις αποσκευές μας, μνήμες, εμπειρίες, προκαταλήψεις, φόβους...

Χώσ' τα μου, αλλά από ενδιαφέρον όχι εγωισμό, γιατί από κει που ξεκινήσαμε μαζί για να αλλάξουμε τον κόσμο, καταλήξαμε χώρια, να αλλάζουμε απλώς κανάλια στην τιβί, φιόγκε μου...

Ιφιγένεια Βήττα*, 11/06/2014

* Έχει στο ενεργητικό της σχεδόν όλα τα επαγγέλματα του πλανήτη, εκτός από το Αρχαιότερο. Είτε ως προσωπικό ασφαλείας όμως, είτε ως ταμίας σε ταχυφαγείο και τελικά τυπογράφος, πάντα διάβαζε. Που και που, νομίζει πως μπορεί να γράψει, έτσι, βρέθηκε εδώ.

Πηγή: enfo.gr

CoverPhoto: Salih Agir

Η μητέρα της κατάθλιψης

Λένε ότι όποιος γνωρίζει την αγάπη είναι καταδικασμένος να γνωρίσει και τη θλίψη. Αυτό, από μόνο του, καθιστά την αγάπη τραγική φιγούρα όμως, ευθύνεται εκείνη για την ενδεχόμενη θλίψη; Καλό θα ήταν, πριν μιλήσουμε για τη θλίψη, να ξεκινήσουμε ορίζοντας την αγάπη όπως ακριβώς είναι... Ακραιφνής. Καθαρή, δηλαδή, από κάθε συναίσθημα αφού η αγάπη δεν είναι συναίσθημα αλλά πράξη.

Ας το εξηγήσουμε περαιτέρω και ας προσπαθήσουμε να το κάνουμε περισσότερο κατανοητό...

Ένας από τους σημαντικότερους μηχανισμούς στη δημιουργία των σχέσεων είναι η κάθεξη. Η κάθεξη, είναι η διαδικασία κατά την οποία αφομοιώνουμε τον άλλο… Τον αποκτούμε! Συγκεκριμένα, η επένδυση συναισθήματος από τη μεριά μας “ντύνει” τον άλλο με την ίδια, μοναδική, συναισθηματική απόχρωση που έχουμε εμείς, κάνοντάς τον να φαντάζει κομμάτι του εαυτού μας. Η κάθεξη, λοιπόν, είναι η προέκταση του εαυτού μας στον άλλο, η οποία είναι ραμμένη με την κλωστή της επιθυμίας.

Όπως, ακριβώς, επενδύουμε έτσι όταν ο άλλος απομακρύνεται από εμάς νιώθουμε την απώλεια ενός κομματιού του εαυτού μας. Στην ουσία, η απομάκρυνση του άλλου συμβολίζει έναν συναισθηματικό ακρωτηριασμό αφού, πλέον, τον ορούσαμε ως μέρος μας και όχι ως ξεχωριστή οντότητα. Η εμπειρία αυτή, λοιπόν, γεννά τον πόνο τον οποίο, αν δεν αποδεχτούμε, καταλήγει σε κατάθλιψη. Πώς, όμως, σχηματίζεται, ακριβώς, η κατάθλιψη και τίνος αποτέλεσμα είναι;

Όπως και σε ένα πεδίο μάχης η θλίψη είναι ο απόηχος της σύγκρουσης. Η σύγκρουση, αυτή, είναι ενδόμυχη και εσωτερική και αφορά την επίθεση του Εγώ – του συνειδητού κομματιού του εαυτού μας – στο αντικείμενο που μας έθλιψε. Επειδή, όμως, το αντικείμενο αυτό υπήρξε αντικείμενο αγάπης, το Εγώ καταλήγει να επιτίθεται στα εσωτερικευμένα κριτήρια που το ανάγκασαν να το μισήσει. Σκεφτείτε το Εγώ σαν έναν απείθαρχο στρατιώτη ο οποίος αρνείται να σηκώσει το ξίφος του σε αυτόν που αγαπά και επιτίθεται σε αυτόν που το διέταξε να το κάνει… Το Υπερεγώ! Σηκώνει το ξίφος, λοιπόν, και δημιουργεί μία πληγή που πονά τον ίδιο διατηρώντας τη θλίψη εγκλωβισμένη μέσα του αντί να την αφήσει να εκτονωθεί.

Η μάχη συνεχίζεται καθώς ο καταθλιμμένος αρνείται να δεχτεί ότι αυτό που αγάπησε τόσο, τον πλήγωσε και τόσο και – ως εκ τούτου – αρνείται να αποκολληθεί από αυτό. Αντιθέτως, καθώς βλέπει λαβωμένο τον εσωτερικό του ψυχισμό – που είναι πλέον συνυφασμένος με το αντικείμενο που τον έβλαψε – προσπαθεί να τον ιάνει γινόμενος ο ίδιος ξενιστής του. Κυοφορεί κατά ένα τρόπο, δηλαδή, τον άλλο όπου εξακολουθεί να τον ραίνει με συναισθήματα αγάπης,συντηρώντας την ψευδαίσθηση ότι αυτός απλά νοσεί και χρειάζεται χρόνο για να αναρρώσει αντί να αποδεχτεί ότι τέλειωσε.

Φυσικά όσο διατηρεί αυτή την πεποίθηση είναι καταδικασμένος να υποφέρει ακριβώς όπως θα υπέφερε κάποιος που κρατά ένα σπαθί χωμένο μέσα του επειδή το “μέταλλό” του είναι πολύ πολύτιμο για να το αποχωριστεί.

Παρόλα αυτά, θα έλεγε κανείς ότι αυτή η αναπαράσταση θα γεννούσε συναισθήματα ευτυχίας στον εαυτό, όμως, παρά τα όσα, είναι αδύνατο να αφαιρεθεί, πραγματικά, το συναίσθημα βαθιάς αποστροφής για εκείνον που τον εγκατέλειψε… Συγχρόνως με την αγάπη, λοιπόν, επενδύεται και η οργή. Σκεφτείτε σαν να χτίζεται ένα οικοδόμημα τη μέρα και το βράδυ – οι ίδιοι – να το γκρεμίζετε. Το αποτέλεσμα είναι, τουλάχιστον, εξουθενωτικό και ευθύνεται για το αίσθημα κόπωσης που τυλίγει τον καταθλιμμένο.

Για να επιστρέψουμε στην αρχή, καταλαβαίνουμε ότι αυτό που ξεκινά τη θλίψη δεν είναι η αγάπη αλλά η αξίωση ότι στην πορεία ο άλλος έγινε κομμάτι μας και αποχωριζόμενοι αυτόν αποχωριζόμαστε τον ίδιο μας τον εαυτό. Εξάλλου, όπως ορίσαμε, η αγάπη δεν είναι συναίσθημα αλλά πράξη. Συγκεκριμένα, είναι το αποτέλεσμα της πράξης του να επενδύσουμε στον άλλο συναίσθημα χωρίς προσδοκία• αφού αυτή είναι η μόνη πράξη που είναι αδύνατο να καταλήξει να πονά τον εαυτό μας.

Συνοψίζοντας η κατάθλιψη είναι αλυσίδα η οποία δεν αφήνει το συναίσθημα να εκτονωθεί.

Είναι παιδί εσωτερικής σύγκρουσης όταν η επιθυμία μας συγκρούεται με τα κριτήριά μας.

Την αλυσίδα της την κρατούμε εμείς αφού εμείς είμαστε ταυτόχρονα και ευεργέτες και δέσμιοι της προκαλώντας την παγίδευση του πόνου μέσα μας• πόνου του οποίου η φύση απαιτεί μεγάλο θάρρος για να αντικρίσει κάποιος.

Για να καταφερθεί να αντιμετωπιστεί η κατάθλιψη χρειάζεται ο χρόνος να πενθήσεις… αλλά για να πενθήσεις… χρειάζεται, πρώτα, να αποδεχτείς την απώλεια…

Γράφει ο Ιάκωβος Σιανούδης
Bsc, ψυχοθεραπευτής

Πηγή: psychorropia.gr

11 λόγοι που τα πραγματικά βιβλία δεν συγκρίνονται με τα ebook

Με την άνοδο των ηλεκτρονικών βιβλίων και την τεχνολογία να εξελίσσεται διαρκώς πολλοί είναι εκείνοι που έχουν πεθυμήσει τα κλασσικά τυπωμένα βιβλία. Αυτά τα δερματόδετα με την σκληρή πλάτη που τα ανοίγεις και μπορείς να μυρίσεις το χαρτί από το τυπογραφείο, που τα κρατάς και με τα δύο χέρια, που γυρνάς τις σελίδες και τσαλακώνεις την άκρη για να θυμάσαι που είχες μείνει.

Πολλοί είναι εκείνοι που υποστηρίζουν ότι αυτά τα βιβλία θα γίνουν, σύντομα, είδος υπό εξαφάνιση και θα αντικατασταθούν από ηλεκτρονικά βιβλία, αλλά σύμφωνα με τους The New York Times, οι πωλήσεις των παραδοσιακών, τυπωμένων βιβλίων παρέμειναν σταθερές το 2015, ενώ οι πωλήσεις των e-book άρχισαν να παρουσιάζουν πτώση.

«Τα ηλεκτρονικά βιβλία κατείχαν πέρυσι το 20% του εμπορίου, ίδιο ποσοστό με τα προηγούμενα χρόνια. Σύμφωνα με τον οργανισμό των αμερικανικών εκδόσεων, οι πωλήσεις των ηλεκτρονικών βιβλίων έπεσαν κατά 10% του πέντε πρώτους μήνες αυτής της χρονιάς», γράφει η Alexandra Alter στο δημοσίευμα.

Εάν ανήκετε κι εσείς στην κατηγορία των ανθρώπων που τρέμουν την ώρα και τη στιγμή που θα σταματήσουν να κυκλοφορούν τα παραδοσιακά βιβλία στην αγορά, θα συμφωνήσετε σίγουρα με τους παρακάτω 11 λόγους που το να διαβάζεις ένα πραγματικό βιβλίο είναι καλύτερο από το να διαβάζεις κάτι μέσα από ένα tablet.

1. Μερικά βιβλία είναι τόσο όμορφα που μπορεί να γίνουν ακόμα και μέρος της διακόσμησης του σπιτιού σας. Γιατί, λοιπόν, να αγοράσετε ένα ηλεκτρονικό βιβλίο, όταν μπορείτε να δώσετε λίγα χρήματα παραπάνω και να διακοσμήσετε και την βιβλιοθήκη σας;

2. Αν και τα ηλεκτρονικά βιβλία παροτρύνουν να διαβάζουμε περισσότερο ενιαίο κείμενο, κρατώντας ένα βιβλίο στα χέρια και γυρίζοντας τις σελίδες, κάνει την εμπειρία πιο αληθινή.

3. Πολλές έρευνες έχουν διαπιστώσει ότι η ανάγνωση μέσα από χαρτί είναι καλύτερη από την ανάγνωση μέσα από μία οθόνη, σε σχέση με την κατανόηση αλλά και τη μνήμη.

4. Μερικά βιβλία μπορεί να θέλετε να τα διαβάσετε πιο διακριτικά, όπως «Οι 50 αποχρώσεις του γκρι», αλλά αν διαβάζετε το «Εκκρεμές του Φουκώ», θα θέλατε όλοι να δουν το επίτευγμά σας.

5. Για όσους συγκρίνουν την ανάγνωση ενός βιβλίου με την μουσική που ακούμε μέσα από το mp3, η μουσική και η ανάγνωση είναι δύο εντελώς διαφορετικά πράγματα. Όταν διαβάζουμε ένα βιβλίο, δεν μας ενδιαφέρει να διαβάσουμε τις σελίδες όσο πιο γρήγορα μπορούμε. Αντίθετα, θέλουμε να κάτσουμε με την ησυχία μας, χωρίς άγχος και να το απολαύσουμε. Αυτός είναι και ο λόγος που πολλές εταιρείες που προσφέρουν πρόσβαση σε πολλά βιβλία με συνδρομή, όπως η Oyster Books, δεν κατάφερε ποτέ να εδραιωθεί, με αποτέλεσμα να ανακοινώσει πριν από λίγο καιρό ότι κλείνει.

6. Οι συγγραφείς υπογράφουν τα πραγματικά, τυπωμένα βιβλία, κάτι που δεν μπορεί να συμβεί στα ηλεκτρονικά βιβλία.

7. Μπορείτε να αφήσετε το δικό σας προσωπικό στίγμα σε κάθε βιβλίο που διαβάζετε. Όσο και να υπογραμμίσετε ή να αφήσετε μία σημείωση στο ηλεκτρονικό βιβλίο, δεν θα είναι ποτέ το ίδιο με το να ανοίγετε μετά από χρόνια ένα βιβλίο και να βρίσκετε μέσα μία σημείωση που έχετε κάνει με το μολύβι σας.

8. Οι τιμές των ηλεκτρονικών βιβλίων ήταν πολύ χαμηλές για πολλά χρόνια. Πολλοί ήταν εκείνοι που ανέφεραν ότι η Amazon πουλούσε επίτηδες τα ηλεκτρονικά βιβλία τόσο φτηνά προκειμένου να κερδίσει την αγορά, παρόλο που οι συγγραφείς και οι εκδότες έπρεπε να πληρωθούν. Τουλάχιστον γνωρίζουμε πόσο κάνει ένα πραγματικό βιβλίο.

9. Πολλοί από εκείνους που διαβάζουν ηλεκτρονικά βιβλία, αγοράζουν και την έντυπη εκδοχή τους. Αυτό τουλάχιστον έδειξε έρευνα που έγινε το 2012. Επειδή κάποιος θα πάει ταξίδι και προτιμά να έχει 2-3 βιβλία στο tablet του, δεν σημαίνει ότι θέλει να εγκαταλείψει για πάντα και τα πραγματικά βιβλία, που θα μείνουν στο σπίτι του για πάντα.

10. Τα γεμάτα ράφια στη βιβλιοθήκη είναι πάντοτε αισθητικά όμορφα.

11. Σχεδόν κάθε αναγνώστης νιώθει μία συναισθηματική σύνδεση με το βιβλίο του, με το οποίο έρχεται σε πραγματική επαφή όσο το διαβάζει. Κανένα άλλο είδος ηλεκτρονικού μέσου δεν έχει τόσο συναισθηματική σύνδεση. Το να διαβάζει κανείς ένα βιβλίο και να αγγίζει την άκρη από τις σελίδες με τα δάχτυλά του, δεν είναι σε καμία περίπτωση το ίδιο με ένα cd, ένα mp3 ή οποιοδήποτε άλλο ηλεκτρονικό μέσο.

Το άρθρο αυτό δημοσιεύτηκε αρχικά στην αμερικάνικη έκδοση της HuffPost.

Πηγή: huffingtonpost

Μαθήματα ατομικής σοφίας από τον Αϊνστάιν

«Όταν ένας άνδρας καθίσει παρέα μ' ένα χαριτωμένο κορίτσι για μια ώρα, θα του φανεί ότι έχει περάσει ένα λεπτό. Όμως, ασ' τον να καθίσει πάνω σε μια καυτή λαμαρίνα για ένα λεπτό και θα του φανεί παραπάνω από μια ώρα.

Αυτή είναι η σχετικότητα»...

Και αυτή είναι μία από τις ογδόντα πέντε σκέψεις της μεγαλοφυΐας του Άλμπερτ Αϊνστάιν που συγκέντρωσε ο Άλαν Πέρσι μεταφέροντάς τις σε έμπρακτες καταστάσεις της καθημερινής ζωής.

Ο δημοσιογράφος - συγγραφέας αντίστοιχων ευπώλητων εκδόσεων στην Ισπανία με ρητά από τον Νίτσε, τον Όσκαρ Ουάιλντ, τον Έρμαν Έσσε και τον Φραντς Κάφκα, σε 251 σελίδες παρουσιάζει την ανάλυση των ξεχωριστών αποφθεγμάτων του ανθρώπου που διατύπωσε την πιο γνωστή εξίσωση στα χρονικά της φυσικής και είναι Ε=mc2.

«Η ενέργεια ισούται με τη μάζα επί την ταχύτητα του φωτός στο τετράγωνο». Πρόκειται βέβαια για εξίσωση που οδήγησε στην ατομική βόμβα, κάνοντας τον Εβραιογερμανό επιστήμονα, που κατέφυγε στην Αμερική, να έχει τύψεις, λέγοντας «αν το ήξερα αυτό, θα γινόμουν ωρολογοποιός».

Αλλά το φοβερό αυτό γεγονός τον οδήγησε παράλληλα στη στράτευση υπέρ του πυρηνικού αφοπλισμού.

Tο πρόβλημα του ανθρώπου δε βρίσκεται στην ατομική βόμβα, αλλά στην καρδιά του

Ο έρωτας είναι μια προσωπική εμπειρία για την οποία δε χρειάζεται συνταγές. Είναι μια τέχνη που απαιτεί πειθαρχία, υπομονή και ενσυναίσθηση. Για να αγαπήσει κανείς, πρέπει να έχει συνείδηση και να ασχολείται με το έργο του κάθε μέρα.

Οι άνθρωποι μιλάμε πολύ για το πώς θα πάμε καλά στην επαγγελματική μας ζωή, στην κοινωνία, στις σπουδές, αλλά συχνά ξεχνάμε ότι αυτή η ίδια νοητική και συναισθηματική πειθαρχία είναι αναγκαία για να αγαπήσουμε με έξυπνο τρόπο.

Αγαπάμε καταπώς είμαστε, γι" αυτό και ο τρόπος με τον οποίο με τον οποίο σχετιζόμαστε με τους άλλους είναι μια μορφή αυτογνωσίας. Όπως έλεγε ο Έριχ Φρομ, «στην ερωτική πράξη, στο δόσιμο, στη διείσδυση στο άλλο πρόσωπο, βρίσκω τον ίδιο μου τον εαυτό, με ανακαλύπτω, ανακαλύπτω και τους δύο, ανακαλύπτω, τον άνθρωπο».

Η υπομονή μας επιτρέπει να εδραιώνουμε δεσμούς διαρκείας, μας βοηθάει να ακούμε και να σκύβουμε στις καταστάσεις με απόλυτο τρόπο. Το αγαπώ είναι ενεργητικό, μα και συνεπάγεται ότι συνεπάγομαι, πράττω και ζω.

Όπως έλεγε ο Αϊνστάιν, μέσα σε κάθε άνθρωπο χτυπάει μια βόμβα ικανή να εξουδετερώσει μεγατόνους εχθρότητας σύγχυσης. Η καρδιά είναι το καλύτερό μας όπλο για να κερδίσουμε την εσωτερική ειρήνη.

Ο χρόνος

Όσον αφορά τη σχετικότητα, ο συγγραφέας επικαλούμενος τα λόγια του Άλμπερτ Αϊνστάιν εξηγεί:

Υπάρχει ο χρόνος που δείχνει το ρολόι και ο ψυχολογικός χρόνος. Αυτός ο τελευταίος είναι υποκειμενικός και εξαρτάται από κάθε άτομο, μάλλον θα ήταν η αντίληψή μας για τον φυσικό χρόνο, και δεν είναι μετρήσιμος. Αυτοί που άρχισαν να μετράνε τον χρόνο ήταν οι Αιγύπτιοι και οι Βαβυλώνιοι, οι οποίοι παρατηρούσαν το στερέωμα για να καθορίσουν μήνες και εποχές. Παρ' όλο που σήμερα διαθέτουμε μικροσυσκευές εκπληκτικά ακριβείς για να μετράμε ώρες, λεπτά και δευτερόλεπτα, ο χρόνος δεν είναι ίδιος για όλους, μια και ο εγκέφαλός μας είναι ο αληθινός υπεύθυνος για να τον ρυθμίζει».

«Άλλαξε συνήθειες»

Και ο συγγραφέας συμβουλεύει:

Ο φυσικός χρόνος είναι ίδιος για όλους, αλλά το πώς τον βιώνουμε εξαρτάται εξολοκλήρου από εμάς. Για να επιμηκύνεις τις μέρες, τις ώρες και τα λεπτά, μην κάνεις τα πράγματα πάντα με τον ίδιο τρόπο, άλλαξε τις συνήθειές σου και άνοιξε την πόρτα στο καινούριο και στην έκπληξη.

«Αυτό που έχει σημασία είναι να μη σταματάμε να κάνουμε ερωτήσεις», ήταν ένα από τα επαναλαμβανόμενα μοτίβα του κορυφαίου φυσικού.

«Αν είχα μία ώρα για να λύσω ένα πρόβλημα -εξηγούσε- και η ζωή μου εξαρτιόταν από τη λύση, θα ξόδευα τα πρώτα πενήντα πέντε λεπτά για να ορίσω την κατάλληλη ερώτηση. Γιατί, με το που ήξερα τη σωστή ερώτηση, θα μπορούσα να λύσω το πρόβλημα σε λιγότερο από πέντε λεπτά».

Τα ρητά

ΙΔΟΥ μια σταχυολόγηση των επιγραμμάτων:

- Το πρόβλημα του ανθρώπου δεν βρίσκεται στην ατομική βόμβα, αλλά στην καρδιά του.

- Αν δε συγκρουστούμε με τη λογική, δεν θα φτάσουμε ποτέ πουθενά.

- Η τύχη δεν υφίσταται, ο Θεός δεν παίζει ζάρια.

- Στις στιγμές κρίσης, μόνο η φαντασία είναι πιο σημαντική από τη γνώση.

- Δεν έχεις κατανοήσει στ' αλήθεια κάτι αν δεν μπορείς να το εξηγήσεις στη γιαγιά σου.

- Όποιος αναγορεύεται σε κριτή της αλήθειας και της γνώσης, αποθαρρύνεται από τα τρανταχτά γέλια των θεών.

- Δεν ευθύνεται ο νόμος της βαρύτητας που ο κόσμος πέφτει στα δίχτυα του έρωτα.

- Αργά ή γρήγορα η πείρα δολοφονεί τη θεωρία.

- Είναι τρέλα να κάνεις το ίδιο πράγμα ξανά και ξανά ελπίζοντας ότι θα έχεις διαφορετικά αποτελέσματα.

- Ο Θεός επιλέγει πάντα τον απλούστερο δρόμο.

-Ο φόβος για τον θάνατο είναι ο πιο αδικαιολόγητος από τους φόβους, αφού δεν υπάρχει κίνδυνος να πάθεις κάποιο ατύχημα όταν είσαι πεθαμένος.

- Αν θέλεις να γίνεις μεγάλος επιστήμονας, αφιέρωνε ένα τέταρτο της ώρας κάθε ημέρα για να σκέφτεσαι το εντελώς αντίθετο από αυτό που σκέφτονται οι φίλοι σου.

Εκνεύριζε τους καθηγητές του

Το βιβλίο ολοκληρώνεται με ένα επίμετρο όπου παρατίθενται τα βιογραφικά στοιχεία του «ασχημόπαπου που έγινε κύκνος».

Ο Άλμπερτ Αϊνστάιν, που γεννήθηκε στη γερμανική πόλη Ουλμ, στις 14 Μαρτίου του 1879, μεγάλωσε στο Μόναχο, όπου ο πατέρας του έστησε μια επιχείρηση αγωγών.

Άρχισε να μιλάει μετά τα τρία του χρόνια, δέχθηκε τις παρατηρήσεις του καθηγητή του, στο γυμνάσιο, ότι δεν θα έκανε τίποτα στη ζωή του και εκνεύριζε τους διδάσκοντες καθώς ρωτούσε για όλα, αμφισβητώντας τους νόμους του κόσμου.

Πέθανε 16 Απριλίου 1955, στο νοσοκομείο Πρίνστον, από εσωτερική αιμορραγία, λόγω ρήξης ανευρύσματος.

Στο κομοδίνο του δωματίου βρέθηκε ένα σχεδίασμα λόγου του για την ανεξαρτησία του Ισραήλ σημειώνοντας:

«Σήμερα σας μιλάω όχι ως Αμερικανός, όχι ως Εβραίος, αλλά ως άνθρωπος...».

Ο συγγραφέας Άλαν Πέρσι μετέφερε τα ρητά του φυσικού σε καταστάσεις καθημερινής ζωής..

Σε 251 σελίδες ο συγγραφέας παρουσιάζει την ανάλυση των ξεχωριστών αποφθεγμάτων του ανθρώπου που διατύπωσε την πιο γνωστή εξίσωση στα χρονικά της φυσικής και είναι Ε=mc2

Πηγή: ΑΠΕ

Άλμπερτ Αϊνστάιν: 85 μαθήματα ατομικής σοφίας για σχετικά δύσκολα προβλήματα

Social Bookmarks

18+1 Πράγματα που πρέπει να ξέρετε για τον αθεϊσμό

Πριν μερικές ημέρες, ένας αναγνώστης του μπλογκ, απάντησε σε ένα άρθρο, πολύ ευγενικά είναι αλήθεια, και ακολούθησε μεγάλη αλληλογραφία. Πέραν του κεντρικού θέματος της επικοινωνίας που ήταν το κατά πόσο πρέπει ένας Χριστιανός να προσβάλλεται από αυτά που γράφω, πρόσεξα πως ο συγκεκριμένος αναγνώστης έκανε συνεχώς λάθη σχετικά με τον αθεϊσμό.

Συνεπώς νιώθω την ανάγκη να ξεκαθαρίσω μερικά θέματα άλλη μια φορά.

1. Ο αθεϊσμός δεν είναι πολύπλοκο θέμα. Αντιθέτως είναι εξαιρετικά απλό. Απλώς δεν πιστεύω σε κανένα θεό. Αυτό είναι το μόνο χαρακτηριστικό που χρειάζεται να έχει κάποιος για να τον αποκαλέσουμε άθεο. ΤΟ ΜΟΝΟ!

2. Άθεος δεν σημαίνει πως η ζωή μου δεν έχει νόημα, γιατί έχει, δεν σημαίνει πως πιστεύω στην εξέλιξη των ειδών, αν και πιστεύω, δεν σημαίνει πως πιστεύω στον διάβολο, μιας και αν δεν πιστεύεις στον θεό τότε δεν πιστεύεις ούτε στον διάβολο που είναι δημιούργημά Του.

3. Άθεος δεν σημαίνει πως είμαι καλός άνθρωπος ή πως είμαι κακός άνθρωπος. Υπάρχουν καλοί και κακοί άθεοι.

4. Γιατί δεν πιστεύω στον θεό; Γιατί οι αποδείξεις που βλέπω και που μου έχουν δοθεί δεν είναι αρκετές για να με πείσουν.

5. Οι άθεοι δεν έχουμε όλοι τις ίδιες πεποιθήσεις. Κάποιοι είναι αριστεροί άθεοι, άλλοι φιλελεύθεροι, άλλοι φεμινιστές, άλλοι φιλόζωοι, άλλοι δημοκράτες, άλλοι φασίστες, οτιδήποτε.

6. Αυτές μας οι πεποιθήσεις ΔΕΝ προέρχονται από τον αθεϊσμό μας. Αν προέρχονταν θα είχαμε όλοι τις ίδιες πεποιθήσεις. Αντιθέτως ο ίδιος ο αθεϊσμός είναι προϊόν των πεποιθήσεών μας για την επιστήμη και τη προέλευση το ανθρώπου.

7. Κανένας λογικός άθεος δεν είναι δογματικά ταγμένος να μην πιστέψει στο Θεό. Απλώς οι αποδείξεις για την ύπαρξή του είναι ...χάλια μαύρα. Θα ήταν απίστευτα απλό για ένα παντοδύναμο Ον να γράψει ένα κεφάλαιο στο ιερό του βιβλίο με το οποίο θα έσβηνε όλες τις αμφιβολίες που έχει ένας άθεος. Θα μπορούσε να μας δώσει τις λύσεις για όλα τα σημαντικά προβλήματα του 21ου αιώνα, ή να ευθυγραμμίσει τα αστέρια ώστε να γράφουν «ΘΕΟΣ», ή «ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ» (το ίδιο είναι). Αυτό θα με έκανε και εμένα πιστό. Αντί για αυτό μας δίνει οδηγίες πως να σφάξουμε κατσίκες και να πουλήσουμε γυναίκες.

8. Δεν μπορείς να τσουβαλιάσεις όλους τους άθεους μαζί. Είμαστε διαφορετικοί. Το μόνο κοινό που έχουμε είναι πως δεν έχουμε πεισθεί για την ύπαρξη Θεού. Μπορεί να έχουμε και άλλα κοινά, μπορεί και όχι.

9. Οι περισσότεροι άθεοι μεγάλωσαν από τους γονείς του ως πιστοί. Το γεγονός πως μας μεγάλωσαν να πιστεύουμε σε κάτι δεν σημαίνει πως πρέπει να παραμείνουμε κολλημένοι σε αυτό το δόγμα.

10. Στη εκκλησία, αλλά και με τη θρησκεία είχα και καλές και κακές εμπειρίες. Αυτές σε μεγάλο βαθμό με έκαναν αυτό που είμαι σήμερα. Αλλά δεν είμαι θυμωμένος με τον Θεό. Είναι δύσκολο να θυμώσεις με κάτι που δεν πιστεύεις πως υπάρχει και αν το κάνεις, ίσως το πρόβλημά σου να είναι ...διαφορετικής φύσης.

11. Μπορεί να μην είμαι θυμωμένος με τον Θεό, αλλά είμαι εξαιρετικά τσαντισμένος με την οργανωμένη θρησκεία. Δεν αναφέρομαι μόνο στο Χριστιανισμό αλλά σε όλες τις θρησκείες, απλώς μιλάω για τον Χριστιανισμό μιας και αυτόν ξέρω καλύτερα.

12. Μερικά από τα προβλήματα που έχω με το Χριστιανισμό είναι πως είναι κατά των ίσων δικαιωμάτων των γυναικών, κατά της επιστήμης, κατά της προόδου, σεξιστικός, ομοφοβικός, υπέρ της δουλείας, βίαιος, υπέρ της ανθρωποθυσίας και επειδή χρησιμοποιεί το φόβο ως εργαλείο ελέγχου.

13. Το ότι είμαι άθεος δεν σημαίνει πως δεν έχω ηθική. Αυτό είναι μεγάλο θέμα το οποίο έχω αναλύσει σε προηγούμενο πρόσφατο άρθρο, οπότε απλώς να πω πως θεωρώ πως η ηθική της Βίβλου είναι εξαιρετικά προβληματική για να την ακολουθήσω. Δεν μπορώ να δεχθώ πως κάτι είναι καλό απλώς επειδή το είπε ο Θεός. Αν πιστεύετε πως αυτό είναι λάθος τότε υποθέτω πως είστε έτοιμοι να σκοτώσετε το παιδί σας αν σας το πει ο Θεός. Τι; Όχι; Χμμμ....

14. Ο αριθμός των ανθρώπων που πιστεύουν στο Θεό σε όλο τον κόσμο είναι τεράστιος, αυτό όμως δεν αποτελεί απόδειξη της ύπαρξης του Θεού. Αν ήταν απόδειξη, τότε ποιανού Θεού;

15. Ο αθεϊσμός δεν είναι μια πίστη. Πρόκειται για την άρνηση αυτής της πίστης για λόγους που προανέφερα.

16. Οι άθεοι δεν ισχυριζόμαστε πως έχουμε την υπέρτατη αλήθεια. Δεν έχουμε αλάνθαστα βιβλία. Δεν έχουμε ιερούς συγγραφείς. Ουδείς αλάνθαστος, ούτε ο Πάπας.

17. Αγνωστικιστής είναι αυτός που ζητάει γνώση για να λάβει θέση. Αυτό είναι διαφορετικό από την αθεϊα όπου απορρίπτουμε την ύπαρξη του Θεού. Αλλά μπορεί να υπάρξει αγνωστικιστής άθεος, σαν εμένα, ο οποίος λέει πως δεν γνωρίζει αν υπάρχει Θεός και επιλέγει να μη πιστέψει καθώς και γνωστικός άθεος που είναι βέβαιος πως δεν υπάρχει θεός.

18. Η αθεϊα δεν είναι πίστη (ξανά). Δεν είναι μια κοσμοθεωρία ώστε να σκοτώσεις στο όνομά της. Οι φόνοι έχουν πολλά κίνητρα, αλλά η έλλειψη πίστης δεν είναι ένα από αυτά.

Τέλος,

19. Οι άθεοι δεν τρώμε μωράκια. Σίγουρα δεν τρώμε μωράκια κάθε Πέμπτη και Σάββατο οπότε τρώμε γατάκια και σκυλάκια. Αυτό το πράγμα με τα μωράκια είναι μύθος.

Βάζω στοίχημα πως υπάρχουν πολλοί συνάνθρωποι που λένε πως δεν ξέρουν αν υπάρχει θεός, αλλά δεν έχουν συνειδητοποιήσει πως στην ουσία είναι άθεοι. Όποιος από αυτούς διαβάζει αυτό το άρθρο νομίζω πως είναι σημαντικό να καταλάβει πως η αθεϊα δεν είναι κάτι κακό, όπως ίσως του έχουν πει. Πρόκειται απλώς για την ουδέτερη στάση στον ισχυρισμό πως υπάρχει Θεός όπως αυτός περιγράφεται στα διάφορα ιερά βιβλία.

Ο αθεϊσμός όχι μόνο δεν είναι κακός αλλά προκειμένου να ξεμπλέξουμε με αρκετά από τα κακά τη θρησκείας θα πρέπει να μαζευτούμε πολλοί και να οργανωθούμε καλύτερα.

Το πρώτο βήμα όμως είναι να το καταλάβουμε.

 

Πηγή: greeksceptic.com

...Πληγώνομαι,σημαίνει,κοντά στα άλλα αποκτώ γνώσεις... Ε, τώρα με λίγη παραπάνω μελέτη της ματαιότητας... ένα Lower Σοφίας κουτσά στραβά το παίρνεις..!! Κική Δημουλά

6 Απαραίτητες αρχές που πρέπει να διδάξετε στην κόρη σας!

Το να μεγαλώνεις παιδιά είναι υπέροχο.

Το να μεγαλώνεις κόρες είναι επίσης υπέροχο!

Είτε μεγαλώνετε αγόρια είτε κορίτσια είναι απαραίτητο να τους διδάξετε τις σωστές αξίες.Όμως στα κορίτσια πρέπει να διδάξετε συγκεκριμένες αξίες

Διδάξτε στην κόρη σας…

Πως η αξία της βασίζεται σε κάτι παραπάνω από μια εξωτερική εμφάνιση.Αξίζει πολύ περισσότερο από αυτό που βλέπει το ανθρώπινο μάτι και έχει πολύ περισσότερα ταλέντα από όσα νομίζει.

Να προστατεύει την αθωότητά της. Ζούμε σε έναν κόσμο που προστάζει το ακριβώς αντίθετο. Γιατί να χάσει την παιδική τη ηλικία από νωρίς;

Να χειρίζεται τα » κακά κορίτσια». Δυστυχώς τα κακά παιδιά υπάρχουν παντού και η μόνιμη ενασχόλησή τους είναι να κάνουν την ζωή των άλλων παιδιών.Όσο νωρίτερα της μάθετε να τα αντιμετωπίζει τόσο καλύτερα.

Να μην είναι κακό κορίτσι.Πριν σκεφτείτε ότι αυτό δεν απευθύνεται στο δικό σας παιδί, πρέπει να της μάθετε να συμπεριφέρεται σωστά επειδή επειδή τα κακά παιδιά δεν γεννιούνται αλλά γίνονται στην πορεία.

Να προστατεύει τον εαυτό της.Πάνω από όλα έχει σημασία η σωματική και η πνευματική της προστασία.Πρέπει να μάθει να ξεχωρίζει από νωρίς τα σημάδια κινδύνου.

Να μάθει τι σημαίνει καλή σύζυγος και μητέρα.Ποιο είναι το καλύτερο πρότυπο για να τα μάθει όλα αυτά;Φυσικά εσείς!

babyradio.gr- Γκαλίτσιου Μαριάννα