Γράφει η Μία Ντέντα
Λυπάμαι που εν έτη 2014 πρέπει να θίγονται τέτοια ζητήματα, και λυπάμαι που ανήκω σε ένα είδος που μολονότι καυχιέται πως είναι το μόνο έλλογο ον, είναι εκείνο που κάνει τα πιο ειδεχθή και ανατριχιαστικά παράλογα εγκλήματα εις βάρος όλων όσων το περιτριγυρίζουν. Παίρνω το θάρρος λοιπόν να σου μιλήσω για όσους έχεις συνηθίσει να αποκαλείς ή να ακούς να αποκαλούν "ανώμαλους".
Να σου μιλήσω για εσένα, για εμένα, για όλους εμάς. Για το αν αξίζουμε όλοι το ίδιο, αν έχουμε δικαίωμα να ζούμε όπως θέλουμε ή αν θα πέσει φωτιά να μας κάψει έτσι και ικανοποιήσουμε τα δικά μας θέλω. Για το αν πρέπει να θεραπευτούμε από κάποια ψυχική ασθένεια, αν είμαστε κανονικοί ή μη κανονικοί. Εδώ θα σε αναγκάσω να ντραπείς που είσαι ένας άνθρωπος που ποτέ μέχρι τώρα δεν πήρες θέση, που δεν πάλεψες ενάντια στην αδικία, που κρύφτηκες πίσω από ένα γελοίο χαμόγελο κάθε φορά που έγινες μάρτυρας της ανθρωποφαγίας, επειδή πολύ απλά στο στόχαστρο δεν ήσουν εσύ. Επειδή νόμισες πως δε σε αφορούσε και επειδή έγινες συνένοχος σε τόσα εγκλήματα. Όχι άθελά σου. Προτίμησες τη σιγουριά και την καλοπέρασή σου, τους γύρισες την πλάτη γιατί νόμισες πως δε σε αφορά. Θες να μάθεις ποιος είναι ο πραγματικά ανώμαλος λοιπόν; Θες να σου πω ποιος μας αηδιάζει πραγματικά;
Θα ξεκινήσω από τα βασικά και θα προσπαθήσω να σκιαγραφήσω αυτό που εσύ χαρακτηρίζεις ανωμαλία.
Τα φύλα · Από μικρούς μας έμαθαν πως υπάρχουν 2 φύλα · ο άντρας και η γυναίκα, ο Αδάμ και η Εύα (αν γεννηθήκατε σε χριστιανική χώρα), το ισχυρό και το αδύναμο. Τα δύο φύλα γενετικά έχουν ορισμένες διαφορές. Δε θα τις αναλύσω, μιας και λίγο πολύ όλοι τις γνωρίζουμε. Συνήθως λοιπόν οι άντρες έχουν αυξημένη σωματική διάπλαση και τριχοφυΐα συγκριτικά με τις γυναίκες, αλλά και διαφορές στις ορμόνες που συχνά κάνουν τις γυναίκες πιο ευσυγκίνητες. Τέλος οι άντρες έχουν διαφορετικό αναπαραγωγικό σύστημα από τις γυναίκες και μέσω της σεξουαλικής επαφής αναπαράγονται και μας δίνουν απογόνους. Η τελευταία είναι και η κυριότερη διαφορά μια και όλες οι υπόλοιπες πλέον έχουν εξαφανιστεί. (Δεν είναι κακό που ξυρίζετε τώρα εσείς τα ποδαράκια σας και όλο και περισσότερες γυναίκες σταματούν ν αποτριχώνονται μανιωδώς. Πρόκειται για κοινωνικά στερεότυπα και δεν έχει καμία ουσιαστική σημασία η μεταβολή αυτών.) Σύντομο το μάθημα, μιας και δεν υπάρχει κάτι που δεν ξέρετε.
Ας περάσουμε τώρα στο τι συνήθως παρουσιάζεται ως ανωμαλία, ως απόκλιση από το κανονικό. Το να αγαπάς ένα άτομο του ίδιου φύλου, το να ελκύεσαι ερωτικά από άντρες αν είσαι άντρας και από γυναίκες αν είσαι γυναίκα ή και τα δυο. Το να θέλεις να προχωρήσεις σε επέμβαση αλλαγής φύλου γιατί νιώθεις εγκλωβισμένος σε ένα σώμα στο οποίο ποτέ δεν ένιωσες άνετα. Το να θες να ζήσεις όπως ο ίδιος νιώθεις πως πρέπει και όχι όπως σου επιβάλλουν να ζήσεις όλοι οι υπόλοιποι. Το να μην ταιριάζεις με την αισθητική ορισμένων, που αυθαίρετα αυτοανακηρύχθηκαν κριτές των πάντων. Ανώμαλους χαρακτηρίζουν οι δήθεν κανονικοί όλους όσους δε φοβήθηκαν να βγάλουν την κοινωνική μάσκα που κάποιοι τους είχαν ετοιμάσει, ακόμα και όταν ήξεραν πως αυτομάτως θα καταλήξουν απόκληροι στο κοινωνικό περιθώριο. Και κάπως έτσι κατέληξαν, απομονωμένοι, μακριά από όλους εσάς τους κανονικούς, κουβαλώντας στις πλάτες τους την ταμπέλα της ανωμαλίας που εσείς τους φορτώσατε και εμείς σας αφήσαμε. Και για ποιο λόγο νομίσατε πως είναι ανώμαλοι; Μα γιατί αποτέλεσαν κομμάτι μιας μειοψηφίας που εσείς αποφασίσατε πως δεν έχει θέση σε αυτό που νομίσατε ως μια πλειοψηφία που σας ανήκει.
Η αλήθεια όμως είναι διαφορετική μικρόψυχε "συνάνθρωπε". Η αλήθεια είναι πως εσύ που ξεχωρίζεις τους ανθρώπους ανάλογα με το φύλο τους, τη σεξουαλική τους προτίμηση, το χρώμα, την εθνικότητα, την οικονομική κατάσταση... εσύ και μόνο εσύ αποτελείς τη μειοψηφία των ανθρώπων. Σύμφωνα λοιπόν με το μοναδικό κριτήριο που χρησιμοποιείς στην πραγματικότητα, εσύ είσαι ο ανώμαλος. Και εσύ είσαι ένας ανώμαλος άνθρωπος. Γιατί ο άνθρωπος δεν είναι φτιαγμένος έτσι όπως κατάντησες εσύ να είσαι. Διαφορετικά θα ήσουν ευτυχισμένος μέσα στη θλιβερότητα της ύπαρξής σου. Το μίσος σου θα έτρεφε τη δημιουργικότητά σου και η ζωή σου θα είχε κάποια αξία. Ανωμαλία είναι να βρίσκεσαι σε μία διαρκή μη ύπαρξη όταν η φύση σου είναι να υπάρχεις. Ανωμαλία είναι να μισείς όταν γεννήθηκες για να αγαπάς.
Ανώμαλοι είναι όσοι βιάζουν, χτυπούν και κακοποιούν λεκτικά όσους έχουν τη δυνατότητα να αγαπούν έναν άνθρωπο, εκείνους που τολμούν να ζήσουν τη ζωή τους σύμφωνα με τα δικά τους συναισθήματα, τις δικές τους ανάγκες. Ανώμαλοι είστε όλοι εσείς που νομίζεται ότι η φτηνή αισθητική σας μπορεί να χρησιμεύσει στην ανθρωπότητα ως νομοθέτης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Ανώμαλοι είστε εσείς που δε μπορείτε να αγαπήσετε το διαφορετικό και να ζήσετε μαζί του. Ανώμαλοι είμαστε εμείς που σας αφήνουμε να επιβάλλεται τη δήθεν "κανονικότητά" σας σε όσους φοβούνται να σας εναντιωθούν.
Οι άνθρωποι είναι τόσο διαφορετικοί από το διπλανό τους, που άμα είχανε και είχαμε όλοι το θάρρος να παραδεχτούμε και να εκδηλώσουμε την διαφορετικότητά μας, θα έβλεπες ότι είναι στη φύση μας να αποδεχόμαστε και να αγαπάμε το διαφορετικό. Ανώμαλοι είναι αυτοί που κρύβουν την προσωπικότητά τους, καταπιέζουν τα θέλω και τις σκέψεις τους για να τους αποδεχτούν οι υπόλοιποι ανώμαλοι υποκριτές αυτής της κοινωνίας. Ανώμαλοι είστε όλοι εσείς που ωθείται ανθρώπους στο περιθώριο μιας δήθεν κοινωνίας και τους καταδικάζετε να ζήσουν εγκλωβισμένοι εκεί, μία ζωή που δεν αξίζει να λέγεται ζωή. Μία ζωή που εσείς από τις καφετέριες, τα σαλόνια και τις ψευτοκοινωνικές συγκεντρώσεις σας καταδικάζετε, αλλά είστε εσείς οι ίδιοι που προκαλέσατε την ύπαρξή της. Τρέμετε μήπως και σταματήσει να υπάρχει, γιατί τότε θα σταματήσετε να νιώθετε οι πιο φυσιολογικοί, οι πιο “άνθρωποι”. Η ανωμαλία δεν είναι τίποτα περισσότερο από την επιβεβαίωση της ασθενικής, κατά φαντασία κανονικότητάς σας.
Ανώμαλοι είστε όλοι εσείς οι ανθρωποφάγοι που δε μπορείτε να σκεφτείτε λογικά, που δε μπορείτε να νιώσετε αγάπη ούτε για τον ίδιο σας τον εαυτό. Και ξέρεις φίλε μου γιατί ο ανώμαλος είσαι τελικά εσύ, και ας σε αντιμετωπίζει η ψευτοκοινωνία στην οποία έμαθες να ζεις σαν φυσιολογικό; Γιατί ο άνθρωπος είναι φτιαγμένος να αγαπάει, να σκέφτεται λογικά και να να προοδεύει. Αλλιώς δε θα ήσουν τόσο δυστυχισμένος. Μόνο ο δυστυχισμένος άνθρωπος θέλει να βάλει σε στενά καλούπια τη ευτυχία των άλλων, από φόβο πως εκείνοι θα τα καταφέρουν να γίνουν όσα ο ίδιος αρνείται να προσπαθήσει. Ανωμαλία είναι να θέλετε να έχετε λόγο στη ζωή των άλλων, να επεμβένετε και να κάνετε υποδείξεις.
Δε φτάνει ένα κείμενο για να σου μιλήσω για τις κτηνωδίες σε βάρος των ανθρώπων που με το ζόρι καταδικάζουμε σε μειονότητες. Δεν φτάνει ο χώρος να αναφέρω τα περιστατικά βίας σε βάρος των συνανθρώπων μας που εσύ νόμισες για διαφορετικούς. Ούτε για τους γονείς που κρίνουν τα παιδιά τους από τις σεξουαλικές τους προτιμήσεις και τα θέλω τους, καταντώντας οι μόνοι ανώμαλοι της δήθεν οικογένειάς τους. Ανώμαλος είναι ο κύριος Αθανασίου που δε διανοείται την ισότητα των ανθρώπων, που νομίζει πως το φύλο καθορίζει τον άνθρωπο. Ανώμαλοι είστε όλοι όσοι νομίζετε πως ο άντρας διαφέρει τόσο πολύ από τη γυναίκα, που η αγάπη πρέπει να μπει σε καλούπια. Και ξέρετε γιατί είστε ανώμαλοι; Γιατί η φύση του ανθρώπου είναι να είναι καλός, να αγαπάει, να δημιουργεί...Διαφορετικά είναι δυστυχισμένος. Εσείς καταδικάζεται την αγάπη και καλλιεργείτε το μίσος στο δήθεν όνομα αυτής, θέλοντας να παγιώσετε τη δική σας δυστυχία ως μία "καθωσπρέπει" ζωή. Αυτό είναι δείγμα ανωμαλίας, αν με ρωτάς.
Γιατί η κανονικότητα που τόσο αρέσκεσαι να επικαλείσαι δεν προτάσσει να ερωτεύεσαι τα γεννητικά όργανα του αντίθετου φύλου. Εκτός και αν μου πεις πως υπάρχει κανονικό και μη κανονικό σεξ. Ή ότι κάθε φορά που εσύ κάνεις σεξ ή αυνανίζεσαι το κάνεις για την διαιώνιση του είδους σου (μη τυχόν και εκλείψει και δεν έχουμε λόγο να ντρεπόμαστε). Κανονικό είναι οτιδήποτε δύναται να υπάρξει και στο τέλος υπάρχει. Η διαφορετικότητα δε μπορεί να αποτελέσει κριτήριο ανωμαλίας. Δεν είναι λογικό. Αν είχες αναπτύξει την κριτική σου σκέψη, αντί να αναλώνεσαι στο να μισείς, θα ήσουν πλέον σε θέση να καταλάβεις.
Αρκετά λοιπόν... Δε θα ανεχτούμε κανέναν πλέον που προσπαθεί να παραβιάσει τα δικαιώματα όσων ζουν γύρω μας. Το αν παραβιάζει τα δικά μας δικαιώματα ή άλλων, μικρή σημασία έχει. Είμαστε υποχρεωμένοι να νοιαζόμαστε γιατί είμαστε άνθρωποι και ο άνθρωπος είναι έλλογο ον. Γιατί η αδιαφορία είναι η μόνη ανωμαλία που μπορεί να χαρακτηρίσει έναν άνθρωπο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου