ΣυνταγέςΠατάτες ογκρατέν με κεφαλογραβιέρα και κασέρι Πατάτες ογκρατέν με κεφαλογραβιέρα και κασέρι Πατάτες ογκρατέν με κεφαλογραβιέρα και κασέρι

Υλικά

• πατάτες: 7 - 8 κομμένες σε ροδέλες
• κεφαλογραβιέρα: 400 γρ. τριμμένη
• κασέρι: 200 γρ. τριμμένο
• κρεμμύδι: 1 ψιλοκομμένο
• βούτυρο: 90 γρ.
• σκόρδο: 1 σκελίδα, κομμένη στη μέση
• κρέμα γάλακτος 30%: 300ml
• γάλα: 200ml
• αυγά: 3
• μουστάρδα: 1 κουταλιά της σούπας
• αλάτι: όσο θέλετε
• πιπέρι: φρεσκοτριμμένο

Εκτέλεση

1. Ζεσταίνετε τα 2/3 από το βούτυρο σε μια κατσαρόλα και σοτάρετε το κρεμμύδι μέχρι να μαραθεί. Προσθέτετε τις πατάτες και συνεχίζετε το σοτάρισμα για 4’ - 5’, αναποδογυρίζοντας τις πατάτες με ξύλινη σπάτουλα -προσεκτικά, για να μη χαλάσει το σχήμα τους.
2. Απλώνετε το μισό από το σοταρισμένο μείγμα σε ταψάκι που έχετε πρώτα τρίψει με το σκόρδο και κατόπιν βουτυρώσει. Σκορπίζετε την κεφαλογραβιέρα και αλατοπίπερο και ανακατεύετε ελαφρά. Απλώνετε μια δεύτερη στρώση πατάτες και σκορπίζετε από πάνω το κασέρι.
3. Χτυπάτε την κρέμα γάλακτος με το γάλα, τα αυγά και τη μουστάρδα και περιχύνετε το φαγητό. Σκορπίζετε το υπόλοιπο βούτυρο σε κομματάκια. Ψήνετε στο φούρνο στους 200 °C για 50’, μέχρι να ροδίσει η επιφάνεια.

Mix & Match

Μαγειρεμένες με αυτόν τον πληθωρικό τρόπο, οι πατάτες μάς προδιαθέτουν για μπίρα. Όμως μια μπίρα πλούσια, με άφθονα αρώματα και στρογγυλό σώμα, με γεύση μεστή που θα γεμίσει το στόμα και με χρώμα στις ανοιχτές αποχρώσεις του μελιού. Ιδανικές γι’ αυτήν την περίσταση είναι οι μοναστηριακές μπίρες.

Πατάτες ογκρατέν με κεφαλογραβιέρα και κασέρι

Ευθεία αμφισβήτηση του Βαρουφάκη από τον Λαπαβίτσα -Αφήνει αιχμές, δείχνει δυσφορία Πηγή: Ευθεία αμφισβήτηση του Βαρουφάκη από τον Λαπαβίτσα -Αφήνει αιχμές, δείχνει δυσφορία

Επιφυλακτικός στην αρχή, διστακτικός και στη συνέχεια σχεδόν απορριπτικός για τους χειρισμούς και κάποιες δηλώσεις του Γιάνη Βαρουφάκη εμφανίστηκε σήμερα το πρωί ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, οικονομολόγος Κώστας Λαπαβίτσας.

Μιλώντας στην πρωινή εκπομπή του Σωτήρη Ξενάκη και του Βασίλη Αδαμόπουλου στο Βήμα, τόνισε πως το κλίμα μπορεί να είναι καλύτερο (αναφερόμενος στις επαφές στο εξωτερικό) αλλά η πραγματικότητα δεν είναι καλύτερη. Τόνισε πως υπάρχουν δυσκολίες, μάλιστα σε κάποια αποστροφή ανέφερε πως τα πράγματα είναι ακόμα πιο δύσκολα.

Οταν οι δημοσιογράφοι αναφέρθηκαν στην χθεσινή δήλωση Βαρουφάκη πως το 60-70% όσων αναφέρει το μνημόνιο θα τα έκανε και ο ΣΥΡΙΖΑ, ο κύριος Λαπαβίτσας πήρε σαφείς αποστάσεις και με ένταση τόνισε πως αυτό είναι εκτός γραμμής κόμματος που πάντα κατέρριπτε συνολικά το μνημόνιο. Οταν ρωτήθηκε αν εννοεί πως ο υπουργός Οικονομικών είναι εκτός γραμμής κόμματος επέμεινε στη γραμμή του ΣΥΡΙΖΑ για το μνημόνιο.

«Και τι εννοούσε τότε ο κύριος Βαρουφάκης» ρώτησε ο Σωτήρης Ξενάκης για να εισπράξει την απάντηση «Ρωτήστε τον Βαρουφάκη, θα τον ρωτήσω κι εγώ όταν τον δω».

Υπενθυμίζουμε ότι την προηγούμενη εβδομάδα, μιλώντας στην ίδια εκπομπή ο Δημήτρης Παπαδημούλης είχε πει πως ο Γιάνης Βαρουφάκης είναι καλός υπουργός τονίζοντας όμως ότι την ευθύνη των Οικονομικών την έχει ο Γιάννης Δραγασάκης που είναι επικεφαλής της ομάδας, μέλος της οποίας είναι ο Γιάνης Βαρουφάκης.

Πηγή: Ευθεία αμφισβήτηση του Βαρουφάκη από τον Λαπαβίτσα -Αφήνει αιχμές, δείχνει δυσφορία | iefimerida.gr http://www.iefimerida.gr/news/190370/eytheia-amfisvitisi-toy-varoyfaki-apo-ton-lapavitsa-afinei-aihmes-deihnei-dysforia#ixzz3QxMrwmxS

Γίνεται ν' αγαπάς όλα σου τα παιδιά το ίδιο;

Ορκίζεστε πως δεν ξεχωρίζετε τα παιδιά σας; Καλή προσπάθεια. Οι έρευνες υποστηρίζουν το αντίθετο.

Σε έναν κόσμο που έχει θεοποιήσει τα παιδιά, ένα από τα δημοφιλέστερα ταμπού είναι να ξεχωρίζεις τα παιδιά σου. Δοκιμάστε να μπείτε σε forum γονέων και ελαφρώς να υπονοήσετε την προτίμηση σας σε κάποιο από τα παιδιά σας και θα νιώσετε όλη την οργή της μοντέρνας παιδαγωγικής να πέφτει επάνω σας. Χρόνια πριν, έχοντας μόλις γεννήσει τον γιο μου, ήμουν και εγώ μια φανατική σουφραζέτα του σύγχρονου parenting, έτοιμη να κάψω το sling μου κάθε φορά που άκουγα κάποιον να υπονοεί πως κάποιο από τα παιδιά του είναι το αγαπημένο του. Είχα πάντα στο νου μου την παροιμία που συχνά επαναλάμβανε ο πατέρας μου - «όποιο δάκτυλο και να κόψεις το ίδιο πονάει» - και ήμουν σίγουρη πως μόλις το δεύτερο παιδί έφτανε στο σπίτι μας θα το αγαπούσα ίσα και ακριβοδίκαια όπως το πρώτο.

Μέχρι που στο σπίτι έφτασε η νεογέννητη κόρη μου. Και μαζί της ένας ασταμάτητος αγώνας δρόμου για αδέκαστη δικαιοσύνη με συνεχή διαλείμματα ενοχής κάθε φορά που η ζυγαριά της μαμάς Θέμιδας παλατζάριζε προς την μία ή την άλλη πλευρά. Γιατί ποιος είπε ότι το δίκαιο μοίρασμα αγάπης, προσοχής, φροντίδας, χρόνου και τούρτας είναι εύκολο; Για την ακρίβεια είναι εξαρχής χαμένο όταν μιλάμε για δύο παιδιά με διαφορετικές ηλικίες, χαρακτήρες, ανάγκες και αίσθημα δικαίο. Γιατί στα μάτια ενός πεντάχρονου το να σπάει η δίχρονη αδερφή του το καινούργιο του Bacugan και να μπαίνει δύο λεπτά τιμωρία απλά «δεν είναι δίκαιο». Όταν πάλι έρθει η σειρά της δίχρονης αδερφής να καταλάβει γιατί ο μεγάλος της αδερφός μπορεί να βλέπει περισσότερη τηλεόραση και να τρώει κάτι λαχταριστά κίτρινα πραγματάκια που βγάζει από μια χρωματιστή σακούλα που κάνει πολύ θόρυβο δεν θα τα καταφέρει.

Υπήρξαν στιγμές που και εγώ η ίδια αμφέβαλλα. Μήπως δεν αγαπώ το ίδιο τα παιδιά μου; Δεν επέτρεπα στον εαυτό μου ούτε να το πει μεγαλόφωνα. Όσο η κόρη μου ήταν πολύ μικρή με φρίκη μου περνούσε από το μυαλό πως η ζυγαριά έκλεινε υπέρ του γιου μου. Όταν ήταν σπίτι περιόριζα τις αγκαλιές και τα γλυκόλογα μου στο νεογέννητο. Στα καταστήματα ο γιος μου έφευγε με μια αγκαλιά παιχνίδια και εκείνη χωρίς τίποτα απλά γιατί δεν ζητούσε. Γιατί πήρατε και στην (οχτώ μηνών) Ελένη παιχνίδι ρωτούσα τους επισκέπτες ανησυχώντας που τους βάζουμε στα έξοδα «Γιατί αυτό δεν είναι παιδί;» με αφόπλιζαν εκείνοι. Μεγαλώνοντας ένιωθα την ζυγαριά να παλαντζάρει από την άλλη. Κάθε φορά που αποθεώναμε την κόρη μου όταν έλεγε μια λέξη ή έκανε μια χαριτωμένη φιγούρα. Όταν δείχναμε μεγαλύτερη ανοχή στα καπρίτσια και τις προτιμήσεις της. Και ξανά απ' την άλλη όταν έδινα μεγαλύτερο κομμάτι γλυκό στον γιο μου και επέτρεπα να κάτσουμε λίγο περισσότερο στα πάρτι των φίλων του γιου μου μου ενώ η κόρη μου ήταν κουρασμένοι και θα έπρεπε να βρίσκεται στο κρεβάτι της.

«Οι μητέρες συχνά ανησυχούν για το αν είναι πιο κοντά στο ένα ή στο άλλο τους παιδί. Πρέπει να χαλαρώσουν. Δεν είναι κακό να έχουμε διαφορετική σχέση με κάθε μας παιδί»

Μετά από τόσο καιρό ενοχών και αποτυχημένων προσπαθειών για ακριβοδίκαιη μεταχείριση των παιδιών μου το πρόσφατο εξώφυλλο στο Time ήρθε να με ανακουφίσει από τις ενοχές μου. «Μην ακούτε τι σας έλεγαν οι γονείς σας. Είχαν στ' αλήθεια ένα αγαπημένο παιδί. Και εσείς έχετε» γράφει ο Τζέφρι Kluger συγγραφέας του βιβλίου The Sibling Effect: What the Bonds about Brothers and Sisters Reveal About Us. «Είναι ένα από τα μυστικά που η οικογένεια δεν μπορεί να κρατήσει. Το αγαπημένο παιδί αναγνωρίζει το προνόμιο του αλλά δεν μιλά για αυτό. Το μη προνομιούχο πονά άλλοτε κρυφά και άλλοτε όχι. Οι γονείς πάλι τα αρνούνται όλα».

Την τόλμη για να πουν την αλήθεια που κανείς δεν ομολογεί έχουν οι ανελέητοι αριθμοί. Σε μελέτη του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια σε δείγμα 384 οικογενειών με δυο παιδιά αποδείχτηκε ότι το 65% των μαμάδων και το 70% των μπαμπάδων έδειχνε προτίμηση σε ένα παιδί. Συνήθως - αν και οι γονείς ποτέ δεν θα το παραδεχτούν η προτίμηση εκδηλώνεται στο πιο όμορφο παιδί γιατί υποσυνείδητα ανακαλεί την ιδέα του δυνατού, έξυπνου και υγιούς απογόνου που το είδος μας είναι προγραμματισμένο να προτιμά για λόγους διαιώνισης. Σύμφωνα με μια εκδοχή η προτίμηση που δείχνουν οι γονείς στα πρωτότοκα παιδιά τους οφείλεται στον μεγαλύτερο κόπο και χρόνο που έχουν αφιερώσει σε αυτά με την λογική της αφοσίωσης που δείχνεις σε κάτι στο οποίο έχεις επενδύσει πολλά. Λιγότερο καπιταλιστική και περισσότερο ανθρώπινη και γλαφυρή ακούγεται η εξήγηση ενός ειλικρινούς πατέρα. «Όταν λέω ότι δεν αγαπώ τον Τζούλιαν όπως τον Μπέντζαμιν, εννοώ πως δεν τον ξέρω τόσο καλά. Είναι πιο μικρός, δεν έχει ακόμη σχηματίσει τον χαρακτήρα του και δεν έχουμε περάσει τόσο μαζί. Με άλλα λόγια αν έκανα πάρτι ο Μπέντζαμιν θα έπαιρνε πρώτος πρόσκληση». Νομίζω πως πολλοί γονείς θα αναγνώριζαν τον εαυτό τους σε αυτό.

Οι προτιμήσεις καθορίζονται συχνά από το φύλο αλλά και από τον συνδυασμό των χαρακτήρων γονιών και παιδιών. Ο ισχυρισμός της κλινικής ψυχολόγου από το Πανεπιστήμιο του Ιλινόις ακούγεται λογικός. «Το πιο σημαντικό είναι αν οι χαρακτήρες είναι συμβατοί. Δυο άνθρωποι που θέλουν να έχουν τον έλεγχο συνεχώς θα συγκρούονται. Δύο άλλοι που είναι υποχωρητικοί και συμβιβαστικοί θα τα βρουν καλύτερα». Είναι αλήθεια πιο λογικό να προτιμάς ένα παιδί τρυφερό και επιμελές από κάποιο άλλο που φέρνει συνεχώς αντιρρήσεις και αρνείται να ολοκληρώσει τις υποχρεώσεις του.

Αν και η θέση του αγαπημένου παιδιού ακούγεται προνομιακή στην πραγματικότητα δεν είναι. Το επιβεβαιώνει οι μαρτυρίες όσων αγαπημένων παιδιών μεγάλωσαν με τον θυμό, το μίσος και τα καψόνια των αδερφών τους αλλά και ένα συνεχές αίσθημα ενοχής. Επιπλέον συχνά αυτοί οι μικροί πρίγκιπες και πριγκίπισσες δυσκολεύτηκαν να συνέλθουν από το χαστούκι που έφαγαν όταν βγαίνοντας στον αληθινό κόσμο διαπίστωσαν ότι ο κόσμος δεν τους έβρισκε τόσο καταπληκτικούς όσο οι γονείς τους. Οι δηλητηριασμένες αδελφικές σχέσεις πάντως παραμένουν στην κορυφή των αρνητικών συνεπειών της προτίμησης στο ένα παιδί με το δηλητήριο αυτό να μεταφέρεται συχνά και στην ενήλικη ζωή.

Γιατί πρέπει τα παιδιά να κοιμούνται πριν τις εννέα το βράδυ;

Είναι γνωστό σε όλους μας ότι οι ώρες που τα παιδιά κοιμούνται είναι πολύ σημαντικές για την ανάπτυξη τους! Έχετε σκεφτεί όμως ποτέ ότιο ύπνος ενισχύει την μάθηση;

Σύμφωνα με έρευνα που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Nature Neuroscience,όταν τα παιδιά κοιμούνται, οι εγκέφαλοί τους μετατρέπουν το υποσυνείδητο υλικό που έχουν μάθει σε ενεργή γνώση – μια διαδικασία που είναι πολύ πιο αποτελεσματική στα παιδιά από ότι στους ενήλικες. Ουσιαστικά αυτό που συμβαίνει κατά τη διάρκεια του ύπνου είναι η μνήμη να μετατρέπεται σε μια μορφή που διευκολύνει τη μελλοντική μάθηση.

Σε έρευνα που μελετούσε την επίδραση του ύπνου στη μνήμη και στη μάθηση σε παιδιά ηλικίας 8 ως 11, βρέθηκε ότι μετά από μια νύχτα ύπνου τα παιδιά μπορούσαν να θυμούνται περισσότερα πράγματα και να κατακτούν καλύτερα τη νέα γνώση σε σύγκριση με τα παιδιά που έμειναν ξύπνια στο μεσοδιάστημα.

Mια δεύτερη έρευνα του University College του Λονδίνου, με επικεφαλή την καθηγήτρια Αμάντα Σάκερ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο ιατρικό περιοδικό για θέματα επιδημιολογίας «Journal of Epidemiology and Community Health», σύμφωνα με το BBC και τον Guardian, εκτιμούν ότι ο άτακτος και ελλιπής ύπνος μπορεί να επιδράσει

αρνητικά στην ανάπτυξη και την «πλαστικότητα» του εγκεφάλου των μικρών παιδιών.

Η έρευνα -που μελέτησε πάνω από 11.000 παιδιά ηλικίας τριών έως επτά ετών- έδειξε ότι η επίπτωση είναι πιο αισθητή για τα τρίχρονα παιδιά, τα οποία έχουν χειρότερα αποτελέσματα στα τεστ γλώσσας και μαθηματικών σε σχέση με τα συνομήλικά τους που κοιμούνται πιο πολύ και σε πιο τακτικές ώρες.

πηγή:motherblog

Ποιες τροφές δεν περιμένατε ότι σας… ασχημαίνουν;

Οι διατροφικές σας επιλογές παίζουν πολύ βασικό ρόλο στην υγεία, τη σιλουέτα, αλλά και στη διατήρηση ή όχι της νεότητας και της ομορφιάς σας και είμαστε σίγουροι ότι θα θέλατε να ξέρετε ποιες τροφές σας προσθέτουν χρόνια, αντί να σας αναζωογονούν. Κι ενώ όλοι ξέρουμε ότι τα γλυκά, το αλκοόλ, το κόκκινο κρέας, τα τρανς λιπαρά μας βλάπτουν έσω κι έξω, κάποιες άλλες τροφές δεν είχαμε συνειδητοποιήσει ότι χρειάζονται προσοχή.

Γι’ αυτό κι εμείς σας παρουσιάζουμε 5 τροφές που πρέπει να καταναλώνετε, αλλά με σύνεση, έτσι ώστε να συνεχίσετε να δείχνετε όσο νέοι και ωραίοι είστε κι όχι να απορείτε γιατί κάποιοι συνομήλικοί σας σας μιλούν στον… πληθυντικό.

Λευκό κρασί
Το κόκκινο κάνει καλό στην καρδιά, ενώ έχει βρεθεί ότι και το λευκό προσφέρει προστατευτική δράση. Πέραν, όμως, της ωφέλιμης πλευράς του, έχει κι άλλη μια, πιο «σκοτεινή» αφού προκαλεί ζημιά στα δόντια. Το οξύ του κρασιού κάνει κακό στο σμάλτο και αυξάνει την πιθανότητα να μείνουν λεκέδες στα δόντια σας, τη στιγμή που όλοι ξέρουμε ότι ένα όμορφο χαμόγελο μας αφαιρεί χρόνια κι ένα… μέτριο μας προσθέτει. Τι να κάνετε:Αποφύγετε να βουρτσίζετε τα δόντια σας αμέσως μετά την κατανάλωσή του, καθώς το βούρτσισμα σε συνδυασμό με το οξύ οδηγεί σε ακόμη μεγαλύτερη διάβρωση του σμάλτου. Κάποιοι ειδικοί, μάλιστα, συστήνουν να αφήσουμε να περάσει ακόμη και μια ώρα μετά την κατανάλωση κρασιού προτού πλύνουμε τα δόντια μας.

Εκτός από κιλά, ορισμένες τροφές, που δεν περιμένατε ότι έχουν βλαβερή πλευρά, σας προσθέτουν χρόνια ή φθείρουν το παρουσιαστικό σας, επιταχύνοντας τη διαδικασία γήρανσης της επιδερμίδας και των δοντιών σας και κάνοντάς σας να δείχνετε μεγαλύτεροι απ’ ό,τι πραγματικά είστε.

Αλμυρές τροφές
Ακόμη κι αν δεν προσθέτετε έξτρα αλάτι στη μαγειρική σας, αυτό δεν σας εγγυάται ότι η πρόσληψη νατρίου στη διατροφή σας είναι χαμηλή. Πολλές κονσερβοποιημένες τροφές διατηρούνται σε νάτριο, το οποίο προκαλεί κατακράτηση υγρών και μας προκαλεί πρήξιμο. Τι να κάνετε: Αν το παρακάνατε με το αλάτι και το πρήξιμο είναι εμφανές, ένας σύντομος τρόπος να το καταπολεμήσετε είναι με ενυδατικές κρέμες που περιέχουν καφεΐνη. Όταν η καφεΐνη εφαρμόζεται τοπικά, μειώνει το πρήξιμο κι εσείς επανέρχεστε στο φυσιολογικό σας.

Πικάντικες τροφές
Χαρίζουν ένταση στο φαγητό και αποτελούν αδυναμία πολλών, ενώ υπάρχουν κουζίνες που τις τιμούν δεόντως. Το δέρμα, όμως, που έχει τάση για ακμή μπορεί να επηρεαστεί αρνητικά με τέτοιους είδους τροφές και να «φουντώσει», ενώ μπορεί να γίνει παρόμοια ζημιά και κατά τη διάρκεια της εμμηνόπαυσης. Σύμφωνα με τους ειδικούς, τα αιμοφόρα αγγεία στο δέρμα είναι πιο αντιδραστικά τότε και λόγω του ότι κάποιες πικάντικες τροφές διογκώνουν τα αγγεία, το δέρμα δείχνει λιγότερο νεανικό και περισσότερο παραμορφωμένο στην εμμηνόπαυση. Τι να κάνετε: Μην στερηθείτε τα αγαπημένα σας καυτερά, απλώς προσπαθήστε να μην τα καταναλώνετε συχνά, αν δεν θέλετε να δείτε ερυθρότητα, πρήξιμο και ευρυαγγείες στο σώμα και το πρόσωπό σας.

Λεμονάδα
Τα εσπεριδοειδή γενικότερα μπορεί να φθείρουν το σμάλτο των δοντιών, τα λεμόνια, όμως, φαίνεται πως είναι τα χειρότερα απ’ όλα. Ο χυμός τους δημιουργεί τη μεγαλύτερη ζημιά στα δόντια σε σχέση με την πορτοκαλάδα ή το χυμό γκρέιπφρουτ, σύμφωνα με τους ειδικούς και αν, μάλιστα, προσθέτετε και ζάχαρη, εκτός από τη φθορά του σμάλτου, αυξάνετε την πλάκα στα δόντια σας και τα οδηγείτε σε λεκέδες και φθορά. Τι να κάνετε: Όταν πίνετε τέτοιους χυμούς, αφενός μην προσθέτετε ζάχαρη και αφετέρου καταναλώστε τους με καλαμάκι.

Μαύρο τσάι
Λόγω της υψηλής περιεκτικότητάς του σε τανίνες, το τσάι μέσα σε όλα του τα καλά, κάνει κακό στα δόντια, δημιουργώντας λεκέδες, ειδικά όταν υπάρχει μεγάλη κατανάλωση. Σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύτηκε στο International Journal of Dental Hygiene, η καζεΐνη, πρωτεΐνη που βρίσκεται στο γάλα, μπορεί να μειώσει τους λεκέδες στο όμορφο χαμόγελό σας. Τι να κάνετε: Προσθέστε στο τσάι σας λίγο γάλα, χωρίς να το παρακάνετε, έτσι ώστε τα δόντια σας να συνεχίσουν να υποστηρίζουν την ομορφιά και την ηλικία σας και να σας δημιουργούν αυτοπεποίθηση.

social

Ελένη Πετρουλάκη: Η δίαιτα για εύκολη απώλεια βάρους

Η Ελένη Πετρουλάκη έχει τα μυστικά για ένα τέλειο σώμα.

Εκτός από εντατική γυμναστική, προτείνει μια εύκολη δίαιτα για γρήγορη απώλεια βάρους. Η γυμνάστρια προσέχει την διατροφή της και ακολουθεί ένα ισορροπημένο πρόγραμμα.
Η δίαιτα που προτείνει η Ελένη Πετρουλάκη μέσα από το You είναι:
1η μέρα:
Πρωί: 1 ποτήρι γάλα (1,5% λιπαρά) με ½ φλιτζάνι μούσλι
Δεκατιανό: 1 φρούτο (μπανάνα)
Μεσημεριανό: 120γρ. ψάρι ψητό ή βραστό, 1 μικρή πατάτα ψητή, 1 σαλάτα με 1 κ.σ. ελαιόλαδο, 1 φέτα ψωμί
Απογευματινό: 1 κεσεδάκι γιαούρτι (2% λιπαρά) με 1 φρούτο ή 3 αποξηραμένα δαμάσκηνα
Βραδινό: 1 σάντουιτς με 30γρ. τυρί άπαχο και ντομάτα, 1 μικρή σαλάτα πράσινη (με 1 κ.σ. ελαιόλαδο)
2η μέρα:
Πρωί: 1 ποτήρι γάλα (1,5% λιπαρά) , 1 λεπτή φέτα ψωμί με 1 κ.σ. μέλι
Δεκατιανό: 1 φρούτο
Μεσημεριανό: 1 ½ φλιτζ. Τσαγ. Σπανακόρυζο ή ριζότο με μανιτάρια και λαχανικά, 1 φέτα ψωμί, 30 γρ. τυρί φέτα ή 60 γρ. άπαχο τυρί
Απογευματινό: 1 γιαούρτι (2% λιπαρά) με 2 κ.σ ξηρούς καρπούς
Βραδινό: 120γρ. ψητό ψαρονέφρι , 1 πράσινη σαλάτα με 1 κ.σ ελαιόλαδο

3η μέρα:
Πρωινό: 1 ποτήρι φρέσκο χυμό πορτοκάλι, 1 φέτα ψωμί σίκαλης, 30γρ. τυρί χαμηλό σε λιπαρά
Δεκατιανό: 1 ποτήρι φρέσκο χυμό
Μεσημεριανό: 120 γρ. ψητό φιλέτο κοτόπουλο ή γαλοπούλα, 1 μερίδα σαλάτα με 1 κ.σ. ελαιόλαδο , 1 μικρή πατάτα βραστή ή ψητή ή ½ φλιτζάνι τσαγ. Ρύζι, 1 φέτα ψωμί (30γρ)
Απογευματινό: 1 φρούτο ή 1 ποτήρι γάλα (1,5% λιπαρά)
Βραδινό: 1 τοστ (λευκό ή μαύρο ψωμί, χωρίς βούτυρο) με 1 φέτα τυρί του τοστ άπαχο και 1 φέτα γαλοπούλα βραστή, 1 μικρή σαλάτα πράσινη (με 1 κ.σ. ελαιόλαδο)
Με την παραπάνω δίαιτα χάνετε 1 κιλό σε 3 μέρες!

Πηγή: gossip-tv.gr

Εσύ πόσο κοιμάσαι; Αυτές είναι οι ιδανικές ώρες ύπνου ανά ηλικία!

Οι οκτώ ώρες ύπνου θεωρούνται από πολλούς ειδικούς ιδανικές, όμως οι περισσότεροι από εμάς δεν έχουν τη δυνατότητα να αφιερώσουν τόσο χρόνο στη νυχτερινή ξεκούρασή τους.

Σε μια προσπάθεια να ξεκαθαρίσει περισσότερο το τοπίο αλλά και να υπογραμμίσει τη σημασία του επαρκούς ύπνου στη ζωή μας, το Αμερικανικό Ίδρυμα για τον Ύπνο (NSF) εξέδωσε νέα, επικαιροποιημένη οδηγία που αφορά στις συνιστώμενες ώρες ύπνου ανά ηλικία.

Η νέα οδηγία αντανακλά τη σημασία της ηλικίας στο μοτίβο του ύπνου, καθώς οι ειδικοί πιστεύουν ότι οι ανάγκες μας για ξεκούραση μεταβάλλονται σημαντικά με την πάροδο των ετών.

Η σχετική έκθεση του μη κερδοσκοπικού οργανισμού συντάχθηκε από ομάδα ειδικών σε θέματα ύπνου και βασίστηκε σε αναλυτική επισκόπηση δημοσιευμένων επιστημονικών μελετών που αφορούν στον ύπνο και την υγεία. Η έκθεση δημοσιεύεται στην επιθεώρηση Sleep Health, το επίσημο περιοδικό του Αμερικανικού Ιδρύματος για τον Ύπνο.

Στον πίνακα που ακολουθεί, θα δείτε ποια είναι η νέα οδηγία και πώς διαφοροποιείται από την προηγούμενη.

Ηλικία    Νέα οδηγία
(ώρες)    Παλιάοδηγία
(ώρες)      
Νεογέννητα 0-3 μηνών    14-17    12-18      
Βρέφη 4-11 μηνών    12-15    14-15      
Νήπια 1-2 ετών    11-14    12-14      
Παιδιά 3-5 ετών    10-13    11-13      
Παιδιά 6-13 ετών    9-11    10-11      
Έφηβοι 14-17 ετών    8-10    8,5-9,5      
Νεαροί ενήλικες 18-25    7-9    (Νέα κατηγορία)      
Ενήλικες 26-64 ετών    7-9    7-9      
Ενήλικες 65+    7-8    (Νέα κατηγορία)     

Θα πρέπει να τονιστεί ότι η οδηγία είναι ενδεικτική, καθώς ο ύπνος που χρειάζεται καθένας από εμάς είναι υπόθεση... προσωπική. Εάν ένας νεαρός ενήλικας μπορεί να λειτουργήσει αποδοτικά καθ' όλη τη διάρκεια της ημέρας με 6 ή 6,5 ώρες ύπνου, τότε τόσο ύπνο χρειάζεται και δεν απαιτείται να κοιμάται παραπάνω.

Μερικοί άνθρωποι, στους οποίους αποδίδεται ο χαρακτηρισμός short sleepers, μπορούν όχι μόνο να επιβιώσουν αλλά να είναι και εξαιρετικά αποδοτικοί έχοντας κοιμηθεί ελάχιστες ώρες. Οι άνθρωποι αυτοί κοιμούνται καθημερινά κάτω από 6 ώρες, όμως νιώθουν εξίσου αναζωογονημένοι και ξεκούραστοι με άλλους που έχουν κοιμηθεί 8 ώρες. Η ικανότητα αυτή έχει γενετική βάση. Ωστόσο, οι ειδικοί σημειώνουν ότι οι πραγματικοί short sleepers αντιπροσωπεύουν μόλις το 1% του πληθυσμού. Οι περισσότεροι που υποστηρίζουν λοιπόν ότι νιώθουν μια χαρά ενώ κοιμούνται ελάχιστα πιθανότατα κοροϊδεύουν τον εαυτό τους!

Και μην ξεχνάτε: η ποιότητα του ύπνου είναι εξίσου σημαντική με την ποσότητα του ύπνου που απολαμβάνουμε καθημερινά.

Πηγή: onmed.gr

Μικρέ μου φιλόσοφε! Οι απορίες τους είναι ανεξάντλητες. Ρωτούν για το σύμπαν, το διάστημα, για οτιδήποτε. Οι μικροί μας φιλόσοφοι μας βομβαρδίζουν με τις παράδοξες απορίες τους και μας προσκαλούν στο μαγικό κόσμο τους. Σύμφωνα με τον Αριστοτέλη η φιλοσοφία ξεκινά όταν αρχίζεις να αναρωτιέσαι. Και τα παιδιά αναρωτιούνται για τα πάντα. Για τον ουρανό, το φεγγάρι, τη θάλασσα, τα λουλούδια… για τους ανθρώπους που τα περιβάλλουν. «Μερικές φορές, ο κόσμος γύρω μας μοιάζει παλιός και κουρασμένος, για τα παιδιά, όμως, όλα είναι καινούργια και υπέροχα», λέει ο Γκάρεθ Μάθιους, καθηγητής Φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο της Μασαχουσέτης και συγγραφέας του βιβλίου «The Philosophy Of Childhood» ( Η Φιλοσοφία της Παιδικής Ηλικίας). «Τα παιδιά είναι τόσο αθώα, που μπορεί να σου θέσουν τα πιο απρόβλεπτα ερωτήματα και να δώσουν τις πιο λογικές απαντήσεις. Το να τα ακούς προσεκτικά σου δίνει την ευκαιρία να δεις τον κόσμο αλλιώς…», επισημαίνει ο καθηγητής. «Κάποιες από τις απορίες τους είναι πραγματικά εύστοχες. «Πονάνε τα λουλούδια, όταν τα κόβουμε;», «Πού πηγαίνει ο πόνος, όταν φεύγει;», «Πού βρίσκεται το τέλος του κόσμου;». Όλα τα παιδιά θέτουν τέτοια ερωτήματα. Το θέμα είναι να τα ακούσουμε αληθινά και να συμμετέχουμε κι εμείς στο υπέροχο αυτό ταξίδι τους. Από αυτό το κοινό φιλοσοφικό ταξίδι, εμείς οι ενήλικοι μπορούμε να αντλήσουμε μοναδικές εμπειρίες. Αρκεί να ξέρουμε να σταθούμε στις σωστές στάσεις του ταξιδιού». Μη φοβάστε τις απαντήσεις Όταν τα παιδιά θέτουν ένα ερώτημα, μη φοβάστε να απαντήσετε επειδή δεν γνωρίζετε την απάντηση. Δεν χρειάζονται πάντα κυριολεκτικές απαντήσεις. Συχνά, οι γονείς πιστεύουν πως, αν δεν απαντήσουν σωστά, κινδυνεύουν να χάσουν το κύρος τους και το σεβασμό του παιδιού τους, ωστόσο τα παιδιά δεν έχουν τέτοιο θέμα. Το σημαντικό είναι να τα ενθαρρύνουμε να συζητήσουν και να παρακολουθήσουμε την εξέλιξη της σκέψης τους. Τις περισσότερες φορές, άλλωστε, απαντούν από μόνα τους. Κι είναι επίσης σημαντικό για την εκπαίδευσή τους, για να αγαπήσουν τη γνώση που ζητούν, να ανοίξουμε την εγκυκλοπαίδεια ή ένα βιβλίο, και να διαβάσουμε μαζί. Σεβαστείτε τις απορίες του Αν κάποια στιγμή το παιδί σας, σας ρωτήσει μήπως ήρθε το τέλος του κόσμου, μη γελάσετε. «Στα παιδιά δεν αρέσει να μην παίρνετε τις απορίες τους στα σοβαρά, ούτε σας ρωτούν για να πείτε πόσο χαριτωμένα είναι», μας λέει ο καθηγητής Μάθιους. Πείτε του πόσο ενδιαφέρουσα και έξυπνη είναι η ερώτησή του και προτρέψτε το να βρείτε μαζί την απάντηση. Ο καθηγητής διηγείται στο δεύτερο βιβλίο του, «Philosophy And Young Child» (Φιλοσοφία και Παιδί), την ιστορία της μικρής Ούρσουλα, που είχε έναν πόνο στην κοιλιά της: «Πού πάει ο πόνος, όταν φεύγει;», αναρωτιόταν η τρίχρονη μικρούλα. Αυτή είναι μια εξαιρετική απορία, μας λέει ο Μάθιους, για να προβληματιστούμε πάνω στη φύση του πόνου. Και σε αυτή την περίπτωση, οποιαδήποτε απάντηση είναι σωστή. Δώστε τους χώρο και χρόνο «Πόσο μεγάλο είναι το διάστημα;», «Από πού ξεκινάει και πού τελειώνει ο κόσμος;». Η ιδέα του άπειρου μαγεύει τα παιδιά. Το ίδιο και η ιδέα του χρόνου. «Πού πάει ο χρόνος, όταν φεύγει;», αναρωτιέται ο μικρός Μιχάλης. Μετά από δύο-τρεις εβδομάδες, αποφάσισε: «Ο χρόνος πάει στο μέλλον, σε περιμένει και, όταν φτάνεις, εκείνος φεύγει ξανά». «Η φαντασία θέλει χώρο και χρόνο, για να αναπτυχθεί και να ανθίσει», λέει ο καθηγητής Μάθιους. Αφήστε, λοιπόν, στα παιδιά την ελευθερία που χρειάζονται για να εκφραστούν, και όσο χρόνο επιθυμούν για να ονειρευτούν. Βοηθήστε τα να βρουν την «ταυτότητά» τους «Τα παιδιά είναι ταξιδιώτες, που φτάνουν σε μια ξένη χώρα για την οποία δεν γνωρίζουν τίποτα», έλεγε ο Τζον Λοκ. Στην προσχολική περίπου ηλικία, τα παιδιά αρχίζουν να ανακαλύπτουν την ταυτότητά τους και ενθουσιάζονται με τη νέα τους αυτή ανακάλυψη. Τότε συνειδητοποιούν πως είναι άτομα με οντότητα, και αρχίζουν να προβληματίζονται για τη ζωή, την ύπαρξη, ακόμη και το θάνατο. Σε αυτή τη φάση, οι προβληματισμοί τους είναι σχεδόν μεταφυσικοί, γι’ αυτό και πολύ ενδιαφέροντες. Ο καθηγητής Μάθιους μάς λέει πως αυτές οι μεταφυσικές ανησυχίες είναι απόλυτα φυσιολογικές. Ακόμη και η αγωνία της απώλειας μπορεί να το βοηθήσει στην αναγνώριση της ταυτότητάς του. «Είμαι μικρός, κάποτε θα μεγαλώσω, και μετά θα πεθάνω». Ένας λογικός συλλογισμός, που εμείς οι γονείς σίγουρα δεν πρέπει να τον αντιμετωπίζουμε ως ταμπού. Για να ξεπεράσει, όμως, το παιδί το άγχος του θανάτου, πολύ σημαντικότερο από το να το συζητήσει, είναι να βλέπει τους γονείς του ευτυχισμένους, ικανοποιημένους από τη ζωή τους. Απολαύστε τις φιλοσοφικές τους ιστορίες «Πώς λέγεται η φέτα πριν κοπεί;», «Γιατί οι ζέβρες έχουν ρίγες;», «Τι δουλειά κάνει η θάλασσα;», «Πόσα σπίτια έχουν τ’ αστέρια;». Συχνά, οι απορίες τους σταματούν εκεί, άλλες φορές συνεχίζονται και καταλήγουν σε ευφυή μυθεύματα, που μας παρασύρουν σε ένα απίστευτο πνευματικό ταξίδι. Απολαύστε το. Όπως έλεγε και το τραγούδι στο «Βασιλιά των Λιονταριών»: «Ακούνα Ματάτα - τις έγνοιες διώξε - κι όπου θέλει ας βγει - γίνετε μικροί φιλόσοφοι!». «Σωστές» και «λάθος» απαντήσεις Ανάμεσα στις πιο απλές και τις πιο σύνθετες ερωτήσεις των παιδιών, παρεμβάλλεται ένας ωκεανός γονεϊκών αποριών: Λέμε την ωμή αλήθεια; Τη διανθίζουμε με στοιχεία παραμυθιού, για να είναι περισσότερο κατανοητή; Αναλύουμε το θέμα με λεπτομέρειες; Κι αν ρωτήσει κάτι που δεν ξέρουμε; «Ασφαλής» απάντηση σε όλα αυτά δεν υπάρχει. Η κάθε ερώτηση είναι διαφορετική, ακριβώς όπως διαφορετικό είναι και κάθε παιδί. Ένας γενικός κανόνας λέει, ότι οι απαντήσεις σε μια συγκεκριμένη ερώτηση διαφέρουν ανάλογα με την ηλικία του παιδιού. Η απάντησή μας δεν χρειάζεται να περιλαμβάνει λεπτομέρειες που δεν χρειάζεται το παιδί. Απαντάμε με ακρίβεια και προχωράμε ανάλογα με τις ερωτήσεις του, προσέχοντας πάντα να.

Οι απορίες τους είναι ανεξάντλητες. Ρωτούν για το σύμπαν, το διάστημα, για οτιδήποτε. Οι μικροί μας φιλόσοφοι μας βομβαρδίζουν με τις παράδοξες απορίες τους και μας προσκαλούν στο μαγικό κόσμο τους.
Σύμφωνα με τον Αριστοτέλη η φιλοσοφία ξεκινά όταν αρχίζεις να αναρωτιέσαι. Και τα παιδιά αναρωτιούνται για τα πάντα. Για τον ουρανό, το φεγγάρι, τη θάλασσα, τα λουλούδια… για τους ανθρώπους που τα περιβάλλουν. «Μερικές φορές, ο κόσμος γύρω μας μοιάζει παλιός και κουρασμένος, για τα παιδιά, όμως, όλα είναι καινούργια και υπέροχα», λέει ο Γκάρεθ Μάθιους, καθηγητής Φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο της Μασαχουσέτης και συγγραφέας του βιβλίου «The Philosophy Of Childhood» ( Η Φιλοσοφία της Παιδικής Ηλικίας). «Τα παιδιά είναι τόσο αθώα, που μπορεί να σου θέσουν τα πιο απρόβλεπτα ερωτήματα και να δώσουν τις πιο λογικές απαντήσεις. Το να τα ακούς προσεκτικά σου δίνει την ευκαιρία να δεις τον κόσμο αλλιώς…», επισημαίνει ο καθηγητής. «Κάποιες από τις απορίες τους είναι πραγματικά εύστοχες. «Πονάνε τα λουλούδια, όταν τα κόβουμε;», «Πού πηγαίνει ο πόνος, όταν φεύγει;», «Πού βρίσκεται το τέλος του κόσμου;». Όλα τα παιδιά θέτουν τέτοια ερωτήματα. Το θέμα είναι να τα ακούσουμε αληθινά και να συμμετέχουμε κι εμείς στο υπέροχο αυτό ταξίδι τους. Από αυτό το κοινό φιλοσοφικό ταξίδι, εμείς οι ενήλικοι μπορούμε να αντλήσουμε μοναδικές εμπειρίες. Αρκεί να ξέρουμε να σταθούμε στις σωστές στάσεις του ταξιδιού».
Μη φοβάστε τις απαντήσεις
Όταν τα παιδιά θέτουν ένα ερώτημα, μη φοβάστε να απαντήσετε επειδή δεν γνωρίζετε την απάντηση. Δεν χρειάζονται πάντα κυριολεκτικές απαντήσεις. Συχνά, οι γονείς πιστεύουν πως, αν δεν απαντήσουν σωστά, κινδυνεύουν να χάσουν το κύρος τους και το σεβασμό του παιδιού τους, ωστόσο τα παιδιά δεν έχουν τέτοιο θέμα. Το σημαντικό είναι να τα ενθαρρύνουμε να συζητήσουν και να παρακολουθήσουμε την εξέλιξη της σκέψης τους. Τις περισσότερες φορές, άλλωστε, απαντούν από μόνα τους. Κι είναι επίσης σημαντικό για την εκπαίδευσή τους, για να αγαπήσουν τη γνώση που ζητούν, να ανοίξουμε την εγκυκλοπαίδεια ή ένα βιβλίο, και να διαβάσουμε μαζί.
Σεβαστείτε τις απορίες του
Αν κάποια στιγμή το παιδί σας, σας ρωτήσει μήπως ήρθε το τέλος του κόσμου, μη γελάσετε. «Στα παιδιά δεν αρέσει να μην παίρνετε τις απορίες τους στα σοβαρά, ούτε σας ρωτούν για να πείτε πόσο χαριτωμένα είναι», μας λέει ο καθηγητής Μάθιους. Πείτε του πόσο ενδιαφέρουσα και έξυπνη είναι η ερώτησή του και προτρέψτε το να βρείτε μαζί την απάντηση. Ο καθηγητής διηγείται στο δεύτερο βιβλίο του, «Philosophy And Young Child»(Φιλοσοφία και Παιδί), την ιστορία της μικρής Ούρσουλα, που είχε έναν πόνο στην κοιλιά της: «Πού πάει ο πόνος, όταν φεύγει;», αναρωτιόταν η τρίχρονη μικρούλα. Αυτή είναι μια εξαιρετική απορία, μας λέει ο Μάθιους, για να προβληματιστούμε πάνω στη φύση του πόνου. Και σε αυτή την περίπτωση, οποιαδήποτε απάντηση είναι σωστή.
Δώστε τους χώρο και χρόνο
«Πόσο μεγάλο είναι το διάστημα;», «Από πού ξεκινάει και πού τελειώνει ο κόσμος;». Η ιδέα του άπειρου μαγεύει τα παιδιά. Το ίδιο και η ιδέα του χρόνου. «Πού πάει ο χρόνος, όταν φεύγει;», αναρωτιέται ο μικρός Μιχάλης. Μετά από δύο-τρεις εβδομάδες, αποφάσισε: «Ο χρόνος πάει στο μέλλον, σε περιμένει και, όταν φτάνεις, εκείνος φεύγει ξανά». «Η φαντασία θέλει χώρο και χρόνο, για να αναπτυχθεί και να ανθίσει», λέει ο καθηγητής Μάθιους. Αφήστε, λοιπόν, στα παιδιά την ελευθερία που χρειάζονται για να εκφραστούν, και όσο χρόνο επιθυμούν για να ονειρευτούν.

Βοηθήστε τα να βρουν την «ταυτότητά» τους
«Τα παιδιά είναι ταξιδιώτες, που φτάνουν σε μια ξένη χώρα για την οποία δεν γνωρίζουν τίποτα», έλεγε ο Τζον Λοκ. Στην προσχολική περίπου ηλικία, τα παιδιά αρχίζουν να ανακαλύπτουν την ταυτότητά τους και ενθουσιάζονται με τη νέα τους αυτή ανακάλυψη. Τότε συνειδητοποιούν πως είναι άτομα με οντότητα, και αρχίζουν να προβληματίζονται για τη ζωή, την ύπαρξη, ακόμη και το θάνατο. Σε αυτή τη φάση, οι προβληματισμοί τους είναι σχεδόν μεταφυσικοί, γι’ αυτό και πολύ ενδιαφέροντες. Ο καθηγητής Μάθιους μάς λέει πως αυτές οι μεταφυσικές ανησυχίες είναι απόλυτα φυσιολογικές. Ακόμη και η αγωνία της απώλειας μπορεί να το βοηθήσει στην αναγνώριση της ταυτότητάς του. «Είμαι μικρός, κάποτε θα μεγαλώσω, και μετά θα πεθάνω». Ένας λογικός συλλογισμός, που εμείς οι γονείς σίγουρα δεν πρέπει να τον αντιμετωπίζουμε ως ταμπού. Για να ξεπεράσει, όμως, το παιδί το άγχος του θανάτου, πολύ σημαντικότερο από το να το συζητήσει, είναι να βλέπει τους γονείς του ευτυχισμένους, ικανοποιημένους από τη ζωή τους.
Απολαύστε τις φιλοσοφικές τους ιστορίες
«Πώς λέγεται η φέτα πριν κοπεί;», «Γιατί οι ζέβρες έχουν ρίγες;», «Τι δουλειά κάνει η θάλασσα;», «Πόσα σπίτια έχουν τ’ αστέρια;». Συχνά, οι απορίες τους σταματούν εκεί, άλλες φορές συνεχίζονται και καταλήγουν σε ευφυή μυθεύματα, που μας παρασύρουν σε ένα απίστευτο πνευματικό ταξίδι. Απολαύστε το. Όπως έλεγε και το τραγούδι στο «Βασιλιά των Λιονταριών»: «Ακούνα Ματάτα - τις έγνοιες διώξε - κι όπου θέλει ας βγει - γίνετε μικροί φιλόσοφοι!».
«Σωστές» και «λάθος» απαντήσεις
Ανάμεσα στις πιο απλές και τις πιο σύνθετες ερωτήσεις των παιδιών, παρεμβάλλεται ένας ωκεανός γονεϊκών αποριών: Λέμε την ωμή αλήθεια; Τη διανθίζουμε με στοιχεία παραμυθιού, για να είναι περισσότερο κατανοητή; Αναλύουμε το θέμα με λεπτομέρειες; Κι αν ρωτήσει κάτι που δεν ξέρουμε; «Ασφαλής» απάντηση σε όλα αυτά δεν υπάρχει. Η κάθε ερώτηση είναι διαφορετική, ακριβώς όπως διαφορετικό είναι και κάθε παιδί. Ένας γενικός κανόνας λέει, ότι οι απαντήσεις σε μια συγκεκριμένη ερώτηση διαφέρουν ανάλογα με την ηλικία του παιδιού. Η απάντησή μας δεν χρειάζεται να περιλαμβάνει λεπτομέρειες που δεν χρειάζεται το παιδί. Απαντάμε με ακρίβεια και προχωράμε ανάλογα με τις ερωτήσεις του, προσέχοντας πάντα να δίνουμε σωστές απαντήσεις.
Με τη συνεργασία της Μαρίας Σκαπέρα (Μ.Ed. ψυχοπαιδαγωγός, εκπαιδευτική σύμβουλος).

7 τρόποι να μάθετε στο παιδί να περιμένει…

…ενώ εκείνο θέλει κάτι ΤΩΡΑ!
Τα παιδιά είναι από τη φύση τους ανυπόμονα και απαιτητικά, γιατί δεν αντιλαμβάνονται τον πραγματικό χρόνο και βάζουν πάνω απ' όλα τις επιθυμίες τους. Όμως το να μάθουν να τις συγκρατούν και να περιμένουν τη σειρά τους είναι κάτι που θα τους φανεί ιδιαίτερα χρήσιμο ήδη από τα πρώτα χρόνια της ζωής τους. Δοκιμάστε τους τρόπους που ακολουθούν για να τους το διδάξετε!

1. Δώστε το καλό παράδειγμα. Τα παιδιά μαθαίνουν πάντα περισσότερα από τη συμπεριφορά παρά από τα λόγια των γονιών τους. Γι’ αυτό προσέξτε τι λέτε, πώς φέρεστε και τι εκφράζει η γλώσσα του σώματός σας στις περιστάσεις που χρειάζεται να δείξετε κι εσείς υπομονή, όπως για παράδειγμα όταν περιμένετε στην ουρά στην τράπεζα. Ή όταν είστε εγκλωβισμένοι με το αυτοκίνητο σε μποτιλιάρισμα -αντί να βρίζετε και να κορνάρετε, βάλτε χαλαρωτική μουσική και προσπαθήστε να ηρεμήσετε. Όταν δεν καταφέρνετε να δώσετε το καλό παράδειγμα, μην διστάσετε να εξηγήσετε στο παιδί για ποιο λόγο χάσατε την υπομονή σας, να ομολογήσετε ότι ήταν λάθος σας και να συζητήσετε μαζί του τι θα μπορούσατε να είχατε κάνει για να το αποφύγετε.

2. Βοηθήστε τα να κατανοήσουν τι ακριβώς τους συμβαίνει όταν είναι ανυπόμονα. Τα νήπια δεν έχουν πάντα την ικανότητα να εκφράσουν ό,τι νιώθουν κι αυτό τα κάνει να νιώθουν ακόμα πιο μπερδεμένα. Όταν βλέπετε ότι το παιδί δείχνει σημάδια ανυπομονησίας και εκνευρισμού, βοηθήστε το να καταλάβει γιατί νιώθει έτσι. Για παράδειγμα, όταν περιμένετε στον παιδίατρο για το εμβόλιο πείτε «ξέρω ότι θέλεις να φύγουμε από εδώ γρήγορα, όμως προηγούνται δύο άλλα παιδάκια και θα χρειαστεί να περιμένουμε λίγο ακόμα». Μην ξεχνάτε να επιδοκιμάζετε την προσπάθειά του («μπράβο σου που περιμένεις τόση ώρα χωρίς να γκρινιάζεις»). Και μόνο το γεγονός ότι δείχνετε να αντιλαμβάνεστε την προσπάθεια που καταβάλλει θα κάνει το παιδί να θέλει να προσπαθήσει περισσότερο.

3. Μην έχετε υπερβολικές απαιτήσεις. Μερικές φορές τα παιδιά απλά δεν μπορούν να περιμένουν τόσο όσο θα θέλαμε. Ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια της προσχολικής ηλικίας ζουν στον… κόσμο της επιθυμίας και δεν μπορούν να διαχειριστούν τα συναισθήματά τους.. Για παράδειγμα, ένα πιτσιρίκι που πεινάει δεν μπορεί να περιμένει μία ώρα για να φάει. Γι’ αυτό, αν το φαγητό αργεί πολύ ακόμα, αφήστε το να φάει μια φρυγανιά ή μια φέτα ψωμί. Γύρω στα πέντε μπορούν να κατανοήσουν καλύτερα το χρόνο και να καταπιέζουν τις επιθυμίες τους ελέγχοντας τη συμπεριφορά τους.

4. Βοηθήστε το να εφεύρει τρόπους για να περνάει καλά περιμένοντας. Όταν στέκεστε μαζί στην ουρά του σούπερ μάρκετ, ρωτήστε το τι νομίζει ότι θα έκανε την αναμονή πιο ευχάριστη. Προτείνετε να παίξετε παιχνίδια του τύπου «βρες με 10 ερωτήσεις τι έχω βάλει στο μυαλό μου» ή «βρες γύρω σου ένα αντικείμενο που αρχίζει από ‘κ’» κ.λπ.

5. Χρησιμοποιήστε ένα ξυπνητήρι. Λέμε στο παιδί ότι θα πρέπει να περιμένει 5 λεπτά μέχρι να τελειώσουμε κάποια δουλειά και να του διαβάσουμε το βιβλίο του κι αυτό αρχίζει και γκρινιάξει ξανά πριν περάσουν 50 δευτερόλεπτα. Πολλές φορές αυτό συμβαίνει απλώς επειδή το παιδί δεν ξέρει πόσο ακριβώς διαρκούν τα πέντε λεπτά. Δοκιμάστε να ρυθμίσετε ένα ξυπνητήρι και να του εξηγήσετε ότι θα μπορείτε να ασχοληθείτε μαζί του όταν ακουστεί το «ντριιιν», ώστε να αποκτήσει μια εικόνα του τι σημαίνει «5 λεπτά»!

6. Γράψτε το στον παιδικό σταθμό. Ακόμα κι αν δεν υπάρχει η ανάγκη να απασχολείται κάπου το παιδί μερικές ώρες της ημέρας, είναι χρήσιμο να πάει στον παιδικό σταθμό. Εκεί, θα μάθει να περιμένει τη σειρά του, να κάνει υπομονή, να ακολουθεί κανόνες και να δείχνει αυτοσυγκράτηση, δεξιότητες που θα του φανούν εξαιρετικά χρήσιμες στο νηπιαγωγείο και αργότερα.

7. Προετοιμάστε τα. Όταν πρόκειται να βρεθείτε κάπου όπου θα χρειαστεί να περιμένετε για αρκετή ώρα, είναι σκόπιμο να προετοιμάσετε το παιδί από το σπίτι, ώστε να ξέρει τι θα συναντήσει εκεί αλλά και ότι θα πρέπει να κάνει υπομονή. Π.χ. όταν πάτε στο θέατρο, εξηγήστε του ότι η παράσταση δεν θα αρχίσει αμέσως μόλις καθίσετε στο κάθισμά σας, αλλά ότι θα πρέπει να περιμένετε μέχρι να καθίσουν όλοι, να ετοιμαστούν οι ηθοποιοί κ.λπ. Τονίστε του ότι η αναμονή αξίζει τον κόσμο γιατί έτσι θα μπορούν να γίνουν όλα όσα πρέπει προκειμένου να απολαύσετε το όμορφο θέαμα που πρόκειται να παρακολουθήσετε.

Με τη συνεργασία της Ζέτας Κωνσταντινίδου (σχολική ψυχολόγος)

Παιδικές φιλίες

Απαντήσεις σε 7 απορίες σας για τις παιδικές φιλίες.

1. Τα μωρά έχουν φίλους;

Ίσως η λέξη «φίλος» να είναι κάπως υπερβολική όταν μιλάμε για μωρά, αλλά σίγουρα τους αρέσει να περιστοιχίζονται από άλλα παιδιά. Πώς εκδηλώνουν αυτή τη χαρά; Χαμογελώντας, κουνώντας τα ποδαράκια τους και αγγίζοντας τα άλλα παιδάκια στο πρόσωπο. Από την ηλικία των δώδεκα έως και δεκαοχτώ μηνών τα παιδιά αρχίζουν πλέον να δείχνουν τις προτιμήσεις τους και επιλέγουν με ποιον προτιμούν να κάνουν παρέα όταν βρίσκονται με άλλους συνομηλίκους τους, όπως, για παράδειγμα, στην παιδική χαρά, όπου προσεγγίζουν πλέον συγκεκριμένα παιδιά για να παίξουν. Αυτό ωστόσο δεν σημαίνει ότι η σχέση τους είναι πάντα ήρεμη. Το παιχνίδι σε αυτή την ηλικία δεν είναι πάντα πολιτικά ορθό και μπορεί μεταξύ άλλων να περιλαμβάνει και σπρωξιές, κλοτσιές και «κλέψιμο» παιχνιδιών.

2. Γιατί είναι τόσο σημαντικές οι φιλίες με συνομηλίκους;

Τα μικρά παιδιά αναζητούν την παρέα συνομηλίκων τους γιατί αντιλαμβάνονται με τον ίδιο τρόπο τα πράγματα, έχουν κοινά ενδιαφέροντα και αντιδράσεις. Σε αυτή την ηλικία τα παιδιά πιστεύουν ότι είναι το κέντρο του κόσμου, τους είναι αδιανόητο να μοιραστούν κάτι και όταν θέλουν κάτι, είτε αυτό είναι νερό είτε παιχνίδι, το θέλουν αμέσως. Θα χρειαστεί να φτάσουν στην προνηπιακή ηλικία για να αρχίσουν να αντιλαμβάνονται τι σημαίνει «αλληλεπίδραση» σε μια σχέση και ότι δεν πρέπει να λύνουμε τις διαφορές μας ουρλιάζοντας και χτυπώντας, αλλά πολιτισμένα: «Αν μου δώσεις το αυτοκίνητο, θα σου δώσω την μπάλα και θα γίνουμε φίλοι». Σε αυτή τη φάση το παιδί ψάχνει να βρει τις ισορροπίες του. Από τη μια, αισθάνεται ότι πρέπει να επιβληθεί και, από την άλλη, υπάρχει το συναίσθημα, και αυτό είναι σημαντικό όχι μόνο για την κοινωνική και προσωπική του ανάπτυξη, αλλά και για τη λεκτική του εξέλιξη: Όποιος θέλει να διεκδικήσει πρέπει και να συνεννοηθεί, να επικοινωνήσει. Γι' αυτό το λόγο ο «φίλος» του παιχνιδιού λειτουργεί κατά κάποιον τρόπο και σαν καλός δάσκαλος.

3. Από ποια ηλικία τα παιδιά μπορούν να καταλάβουν τα άλλα παιδιά;

Στην ηλικία των δεκαοχτώ μηνών τα περισσότερα παιδιά έχουν ήδη αναπτύξει την ικανότητα της ταύτισης. Αν δουν, για παράδειγμα, ένα μωρό να κλαίει, θα σπεύσουν να του δώσουν την πιπίλα που του έχει πέσει για να το παρηγορήσουν. Όμως μόνο μετά την ηλικία των τρεισήμισι ετών ένα παιδί είναι σε θέση να κατανοήσει πραγματικά ένα άλλο. Τότε είναι που μαθαίνουν ότι δύο άνθρωποι (έστω και μικροί) δεν μπορούν να θέλουν πάντα τα ίδια πράγματα και έχουν διαφορετικά συναισθήματα και επιθυμίες. Τώρα δηλαδή είναι που αρχίζουν να συνειδητοποιούν ότι κάποιες φορές πρέπει να κάνουμε πίσω προκειμένου να μη δυσαρεστήσουμε το φίλο μας.

4. Παιδικές φιλίες που διαρκούν ένα απόγευμα μπορούν να χαρακτηριστούν φιλίες;

Στα μάτια των ενηλίκων σίγουρα όχι. Για ένα παιδί όμως ακόμη και μισή ώρα κοινής διασκέδασης και γέλιου με ένα παιδάκι που μόλις γνώρισε στην παιδική χαρά αρκεί για να το νιώσει φίλο. Με την ίδια ευκολία βέβαια αλλάζει και τους φίλους του. «Λείπει η Αγγελική ταξίδι; Τώρα θα είναι ο Νικόλας ο καλύτερος μου φίλος». Τον πρώτο αληθινό καλύτερο φίλο τον αποκτούν τα περισσότερα παιδιά στην πρώτη τάξη του δημοτικού. Αυτό δεν σημαίνει ότι και νωρίτερα δεν μπορούν να δημιουργηθούν πραγματικές συμπάθειες που αναπτύσσονται συνήθως με γνώμονα τα ίδια ενδιαφέροντα: «Μου αρέσει ο Σπάιντερμαν. Και σένα; Είμαστε φίλοι».

5. Πώς πρέπει να χειρίζονται οι γονείς τους καβγάδες ανάμεσα στα παιδιά;

Ακόμη και τα τρίχρονα συνήθως καταφέρνουν να λύσουν τις διαφορές μεταξύ τους και να συνεννοηθούν χωρίς τη δική μας παρέμβαση. Εμείς πρέπει να μεσολαβήσουμε μόνο σε περίπτωση που κάποιο παιδί γίνει επιθετικό, χειροδικήσει ή δαγκώσει. Πρώτα θα παρηγορήσουμε το «θύμα» και μετά θα προσπαθήσουμε -πριν αρχίσουμε το μάλωμα- να κατανοήσουμε το «θύτη». Ένα δίχρονο παιδί που αρπάζει από ένα παιδάκι το φτυαράκι δεν το κάνει γιατί έχει άσχημες προθέσεις, αλλά απλούστατα γιατί θέλει να σκάψει εκείνη τη στιγμή και για να το κάνει αυτό χρειάζεται το φτυαράκι. Αντί να το μαλώσουμε και να το ντροπιάσουμε μπροστά στο άλλο παιδί, πρέπει να του εξηγήσουμε ότι, ενώ κατανοούμε πόσο πολύ θέλει το συγκεκριμένο αντικείμενο, δεν είναι σωστό και δεν μπορεί να το παίρνει με τη βία και ότι θα πρέπει να παίξει με κάτι άλλο μέχρι θα ελευθερωθεί το αντικείμενο του πόθου.

6. Μπορώ να βοηθήσω το παιδί μου να δημιουργήσει φιλίες;

Ναι. Οι φιλίες είναι σχέσεις και το πώς χτίζεται μια σχέση είναι κάτι το οποίο το παιδί βιώνει ήδη από τη βρεφική του ηλικία. Τα παιδιά που μεγαλώνουν με ανθρώπους στοργικούς, υπομονετικούς, στους οποίους μπορούν να έχουν εμπιστοσύνη κάνουν ευκολότερα επαφές και φιλίες στον παιδικό σταθμό, γιατί μαθαίνουν από την κούνια να εκφράζουν τα αισθήματά τους. Στην ηλικία που το παιδί αρχίζει να αυτονομείται χρειάζεται ευκαιρίες να συναντήσει άλλα παιδιά. Αυτό δεν σημαίνει σε καμιά περίπτωση ότι πρέπει να το τραβολογάμε αριστερά και δεξιά σε διάφορα κοινωνικά events ώστε να συναναστρέφεται με άλλα παιδάκια. Άλλωστε, μόλις αρχίσει να πηγαίνει στον παιδικό σταθμό θα έχει πολλές ευκαιρίες να μοιράζεται το χρόνο και τα παιχνίδια του με νέους φίλους που θα κάνει εκεί. Τότε το παιδί αρχίζει να καταλαβαίνει και να αποφασίζει πλέον μόνο του ποιος του κάνει για παρέα και ποιος όχι. Ένας άλλος τρόπος να προωθήσουμε και να ενδυναμώσουμε την κοινωνικότητα του παιδιού μας είναι να καλέσουμε ένα φίλο της δικής του επιλογής στο σπίτι μας και να το ενθαρρύνουμε να βοηθήσει τον μικρό του καλεσμένο να βγάλει το μπουφάν του, να τον κεράσει ένα μπισκότο, να του δείξει τα παιχνίδια του. Έτσι θα μάθει από νωρίς πώς φερόμαστε στους φίλους μας και πόσο όμορφο και διασκεδαστικό είναι να μοιράζεσαι ακόμα και τα πιο αγαπημένα σου αντικείμενα. Σε περίπτωση που δεν μας υποδεικνύει το παιδί κάποιο φίλο, μπορούμε να ρωτήσουμε τη νηπιαγωγό αν κάνει με κάποιο παιδί παρέα ή αν εκείνη κρίνει ότι κάποιο παιδί θα μπορούσε να ταιριάξει με το δικό μας. Κι έτσι μπορούμε να πάρουμε την πρωτοβουλία να το καλέσουμε εμείς.

7. Οι φιλίες μεταξύ κοριτσιών είναι διαφορετικές από τις φιλίες μεταξύ αγοριών;

Αν και θεωρητικά μέχρι την ηλικία των τεσσάρων ετών τα παιδιά δεν γνωρίζουν επί της ουσίας τι σημαίνει να είσαι αγόρι και τι κορίτσι, πολλοί γονείς παρατηρούν ότι τα κορίτσια προτιμούν να παίζουν με κορίτσια και τα αγόρια με αγόρια. Πράγματι, έρευνες έχουν δείξει ότι ένα παιδί τεσσεράμισι ετών περνάει τριπλάσιο χρόνο με ομόφυλα παιδιά, ενώ στην ηλικία των έξι ετών ο αριθμός δεκαπλασιάζεται. Αυτό προφανώς οφείλεται στο γεγονός ότι αγόρια και κορίτσια αντιλαμβάνονται διαφορετικά τη φιλία: Στα κορίτσια αρέσουν οι οικίες δυάδες παίζοντας ήρεμα και λέγοντας ιστορίες, ενώ τα αγόρια προτιμούν μεγαλύτερες παρέες με στόχο την περιπέτεια και τον ανταγωνισμό.     

Με τη συνεργασία της Νέλλυς Θεοδοσίου (παιδοψυχολόγος)

6 λόγοι που δεν μπορείς να είσαι φίλος με το παιδί σου

Η συγγραφέας και κοινωνική λειτουργός Janet Lehman, μας εξηγεί 6 απλούς λόγους που ένας γονιός δεν πρέπει να είναι φίλος με τα παιδιά του!  



Η αλήθεια είναι ότι αν μπορούσαμε να μεγαλώσουμε τα παιδιά μας σαν φίλους όλα θα ήταν πολύ πιο εύκολα για εμάς. Αλλά (δυστυχώς και ευτυχώς) ο ρόλος του γονιού είναι πολύ πιο περίπλοκος. Τα παιδιά εκτός από φιλική συμπεριφορά, χρειάζονται όρια, πειθαρχία και καθοδήγηση. Εκτός όμως από όλα αυτά χρειάζονται και μια απόσταση από τους γονείς τους, ιδιαίτερα καθώς μεγαλώνουν. Ο ρόλος των γονιών είναι να μαθαίνουν στα παιδιά, να τα εκπαιδεύουν αλλά και να τα διορθώνουν όταν κάνουν λάθη. Αν λοιπόν εξαρχής υιοθετήσουμε το ρόλο του φίλου είναι σχεδόν αδύνατον να μπορέσουμε να θέσουμε όρια ή να μπορέσουμε να τα πείσουμε να πειθαρχήσουν        

1. Αν συμπεριφέρεστε ως φίλοι, είναι σα να του λέτε ότι έχει την ίδια δύναμη με εσάς
Κάποιοι γονείς συμπεριφέρονται στα παιδιά τους φιλικά επειδή θέλουν οι άλλοι να τους θεωρούν cool  γονείς. Κάποιο άλλοι, πάλι συχνά είναι τόσο εξουθενωμένοι από το βαρύ ωράριο που δεν αντέχουν να διαπραγματευτούν οτιδήποτε μαζί τους. Οπότε υιοθετούν το ρόλο του φίλου που είναι σαφώς ένας ρόλος πολύ πιο ξεκούραστος και πιο χαλαρός. Ωστόσο αυτή η συνήθεια με το πέρασμα του χρόνου έχει καταστροφικές συνέπειες για το παιδί, αφενός γιατί το μπερδεύει αφετέρου επειδή του δίνει την εντύπωση ότι μπορεί να κάνει ότι θέλει.

2. Οι ενήλικοι φίλοι ανταλλάσσουν ενήλικα μυστικά
Οι φίλοι εκμυστηρεύονται ο ένας στον άλλον τα προβλήματά τους, ανταλλάσσουν ενήλικα μυστικά και λένε τα πάντα μεταξύ τους. Ένα παιδί όμως δε μπορεί να «ακούει» τα πάντα. Όλοι οι μεγάλοι κάνουμε ή λέμε πράγματα που μας εκθέτουν, αλλά αυτό αν το κάνουμε σε ένα παιδί, εκείνο θα χάσει το σεβασμό του προς εμάς.

3. Οι φίλοι μοιράζονται τα προβλήματα τουςΕνώ εμείς θα ήταν καλύτερα να μην το κάνουμε. Όταν λέμε το πρόβλημά μας σε ένα παιδί, νιώθει  υπεύθυνο κατά κάποιο τρόπο. Και αυτό δεν είναι καθόλου δίκαιο. Τα παιδιά δε μπορούν να παίζουν το ρόλο του παρηγορητή. Και είναι πολύ χειριστικό εκ μέρους μας να τα υποχρεώνουμε να «παίζουν» οποιοδήποτε ρόλο. Αυτό βέβαια δε σημαίνει ότι δεν τους μιλάμε για τα προβλήματά που μπορεί να υπάρχουν μέσα στο σπίτι. Αλλά αυτό το κάνουμε με τρόπο μαλακό, καθαρό σαφή και χωρίς μίζερη διάθεση!      

4. Η φιλία με τα παιδιά μας μπορεί να επηρεάσει τη σχέση μας με τον σύντροφό μας
Όταν ο ένας γονιός έχει υποκαταστήσει το ρόλο του με αυτόν του φίλου και ο άλλος είναι ένας «κανονικός» γονιός αυτόματα το παιδί παίρνει τη θέση του δίπλα στο φίλο. Που είναι μαζί του καλός, δεν τον υποχρεώνει να κάνει τίποτα κοπιαστικό και του αφήνει απόλυτη ελευθερία. Τότε ο «κανονικός» γονιός μπαίνει στο περιθώριο της οικογένειας. Και εννοείται πως νιώθει παραμελημένος και κυρίως αδικημένος. Και τότε το ζευγάρι χάνει τη μεταξύ του επαφή.

5. Οι φίλοι δεν αποχωρίζονται ποτέ!Ναι, η φιλία είναι ένας δεσμός ζωής, όπως άλλωστε και ο δεσμός που έχει κάθε γονιός με το παιδί του. Ωστόσο, καθώς τα παιδιά μεγαλώνουν θα πρέπει να τα εκπαιδεύουμε πως θα ζήσουν μακριά από εμάς. Και να το κάνουμε όσο πιο ανώδυνα γίνεται. Αν εκτός από γονείς είμαστε και οι κολλητοί των παιδιών, τότε αυτός ο αποχωρισμός γίνεται ακόμη πιο δύσκολος.  

6. Αν ο γονιός είναι φίλος τότε ποιος θα είναι ο γονιός;  
Τα παιδιά έχουν ανάγκη την οικειότητα με τους γονείς τους. Να μπορούν να μοιράζονται τις επιθυμίες, τους φόβους, τα συναισθήματά τους και όλα αυτά που είναι σημαντικά στο δικό τους μικρόκοσμο. Έχουν ανάγκη να νιώθουν απέναντί τους ένα γονιό που δεν είναι ψυχρός ή απόμακρος και δεν επικοινωνεί μαζί τους μόνο με απαγορεύσεις ή το λεγόμενο «κήρυγμα». Παρόλα αυτά δεν μπορούμε να πούμε ότι είναι βοηθητικό για τα παιδιά να είναι φίλοι με τους γονείς τους, τουλάχιστον όχι με τη στενή έννοια του όρου. Ένα τέτοιο «μπέρδεμα» ρόλων είναι ικανό να αποσταθεροποιήσει ένα παιδί και να το γεμίσει με ανασφάλεια. Τα παιδιά έχουν ανάγκη από την οριοθέτηση των γονιών. Ακόμα κι αν δείχνουν επιφανειακά ότι αντιδρούν απέναντι σε αυτή, κατ’ ουσία το βιώνουν ως μία ένδειξη φροντίδας. Οπότε ένα σταθερό πλαίσιο αναφοράς σε συνδυασμό με αγάπη και αποδοχή είναι ο καλύτερος τρόπος να μεγαλώσει ένα παιδί.  

Και τέλος μην ξεχνάτε: τα παιδιά γονείς χρειάζονται, φίλους έχουν.

Κοινωνικό Μέρισμα: Εκτυπώστε το κουπόνι για δωρεάν λαπτοπ ή tablet

Σήμερα αναρτούνται τα κουπόνια για τους 290.000 δικαιούχους που έλαβαν το Κοινωνικο Μέρισμα σύμφωνα με την προκήρυξη που εκδόθηκε από το ΤΕΕ που υλοποιεί το πρόγραμμα Ψηφιακή Αλληλεγγύη για δωρεάν λαπτοπ ή tablet και δυνατότητα πρόσβασης στο διαδίκτυο για 12 μήνες.

Οι δικαιούχοι της Επιταγής Ψηφιακής Αλληλεγγύης όπου έλαβαν το κοινωνικό μέρισμα από σήμερα04/02/2015 έως 30/06/2015 μπορούν να εισέρχονται στην ιστοσελίδα www.e-inclusion.gr και να εκτυπώνουν τον κωδικό που θα τους δίνει  δωρεάν λαπτοπ ή tablet αλλά και ίντερνετ, για 12 μήνες.

Δωρεάν λαπτοπ και internet σε 289.300 πολίτες! Κάντε τώρα την αίτηση

Ξεκινά από σημερα το νέο πρόγραμμα «Ψηφιακή Αλληλεγγύη» που θα χορηγήσει σε289.300 συνολικά δικαιούχους κοινωνικού μερίσματος, δωρεάν λαπτοπ ή υπολογιστήκαι ετήσια σύνδεση στο ίντερνετ.

Στόχος της παρέμβασης είναι η μείωση του ψηφιακού χάσματος και η παροχή ισότιμων ευκαιριών στους πλέον αδύναμους οικονομικά πολίτες για πρόσβαση στο διαδίκτυο και αξιοποίηση των νέων τεχνολογιών.

Οι δικαιούχοι κάτοικοι οκτώ μόνο Περιφερειών της χώρας (Θεσσαλίας, Αν. Μακεδονίας-Θράκης, Ηπείρου, Ιονίου, Δ. Ελλάδας, Πελοποννήσου, Β. Αιγαίου και Κρήτης), θα μπορούν να μπαίνουν από αύριο στην ιστοσελίδα e-inclusion.gr, με τους κωδικούς του Taxisnet, θα επιλέγουν το πακέτο με τον εξοπλισμό και την παροχή Internet που επιθυμούν και θα προμηθεύονται το κουπόνι συμπληρώνοντας τα στοιχεία τους.

Κάθε ωφελούμενος δικαιούται μόνο μία επιταγή-κουπόνι , η αξία του οποίου καλύπτει τις ακόλουθες παροχές:

Διαδικτυακή σύνδεση (σταθερή ADSL/VDSL ή κινητή (mobile) 3G (ή ανώτερη) ή δορυφορική)
μέχρι 12 ευρώ το μήνα και μέχρι 31/10/2015
Βασικό εξοπλισμό πρόσβασης στο διαδίκτυο (tablet ή netbook ή laptop/notebook) – μέχρι 230 ευρώ.
Υπηρεσίες Υποστήριξης
Συμβουλευτικής ενημέρωσης κατ" οίκον προαιρετικά, σε βασικά στοιχεία χρήσης του εξοπλισμού και του διαδικτύου, έως 60 ευρώ.

ΤΑ ΒΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΘΑ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕΙ

Έχοντας το μοναδικό κωδικό του κουπονιού, το οποίο είτε το τυπώνει ή έλαβε στο mail του ή στο κινητό του, θα πρέπει να ακολουθήσει τα παρακάτω βήματα:

Αναζήτηση προσφοράς: Μέσω της ιστοσελίδας θα αναζητήσει τους προμηθευτές που έχουν κατάστημα στην περιοχή του και θα εντοπίζει τις προσφορές που τον ενδιαφέρουν.
Προσέλευση σε Κατάστημα: Προσέρχεται στο κατάστημα με το προσωπικό του κουπόνι και με την αστυνομική του ταυτότητα. Ο υπάλληλος θα μπορεί μέσα από την εφαρμογή να ελέγξει τα στοιχεία του ωφελούμενου καθώς και αν το ηλεκτρονικό κουπόνι είναι ενεργό ή έχει χρησιμοποιηθεί.
Επιλογή Προσφοράς: Ο ωφελούμενος επιλέγει υποχρεωτικά συσκευή και τηλεπικοινωνιακή σύνδεση και προαιρετικά, Υποστήριξη/Συμβουλευτική Ενημέρωση.
Καταχώρηση Μοναδικού κωδικού: Τα παραστατικά που θα εκδώσουν οι Πάροχοι/Προμηθευτές και οι τηλεπικοινωνιακοί πάροχοι, θα πρέπει να περιλαμβάνουν σε εμφανές σημείο τον μοναδικό Κωδικό Κουπονιού του ωφελούμενου. Παραστατικό που δε φέρει το σωστό Κωδικό Κουπονιού ΔΕΝ θα είναι επιλέξιμο από τη Δράση.
Υπογραφή Εγγράφων: Πριν την ολοκλήρωση της διαδικασίας, ο ωφελούμενος θα πρέπει να υπογράψει όλα τα απαραίτητα έγγραφα που θα εκδοθούν και τυπωθούν στο κατάστημα από το πληροφοριακό σύστημα της Δράσης.
Έλεγχος Παραγγελίας: Οι ωφελούμενοι μπορούν να ελέγξουν στο Web Site της Δράσης, εάν ο Κωδικός Κουπονιού αντιστοιχεί στα προϊόντα (συσκευή, σύνδεση και υποστήριξη/συμβουλευτική ενημέρωση) που προμηθεύτηκαν.

3 μυστικά γυμναστικής για να δεις γρηγορότερα αποτελέσματα στο σώμα σου

Γνώριζες ότι:

1. Οι πολλές επαναλήψεις είναι το μυστικό γράμμωσης

Αν επιθυμείς γραμμωμένο σώμα χωρίς περιττό λίπος, δεν είναι απαραίτητο να σηκώνεις πολλά βάρη, όπως κάνουν οι αρσιβαρίστες φίλοι σου. Μπορείς εύκολα να επιτύχεις το στόχο σου σηκώνοντας λίγα βάρη, αλλά κάνοντας πολλές επαναλήψεις και αυξάνοντας τη διάρκεια της άσκησης.

2. Squats: Γλουτοί και κοιλιακοί, δύο σε ένα

Η ιδανικότερη άσκηση για σφιχτούς, ανορθωμένους γλουτούς είναι τα καθίσματα (squats), ειδικά αν συνδυάζονται με βάρη. Αυτό συμβαίνει γιατί όχι μόνο καίνε το περιττό λίπος στα πόδια και γυμνάζουν τους γλουτιαίους μυς, αλλά εξασκούν παράλληλα τους μυς του κορμού και της κοιλιάς, χαρίζοντας συνολικά λεπτή και γυμνασμένη σιλουέτα.

3. Διαλογισμός για καλύτερη επίδοση στο τρέξιμο

Σύμφωνα με το θιβετιανό μοναχό Sakyong , ο διαλογισμός και το τρέξιμο έχουν πολλά κοινά στοιχεία, όπως ο έλεγχος της αναπνοής, η συγκέντρωση του μυαλού, η πειθαρχία του σώματος. Εάν λοιπόν θέλεις να ξεπεράσεις τα όρια σου, δοκίμασε να διαλογιστείς λίγο πριν την προπόνηση.

Τα δάχτυλα μαρτυρούν τους άπιστους

Βρέθηκε ο τρόπος ώστε να γίνεται η σωστή επιλογή συντρόφου. Μια βρετανική έρευνα αναφέρει ότι η παρατήρηση των χεριών μπορεί να μαρτυρούν αν ο επίδοξος σύντροφος είναι πιστός ή όχι.
Στο πλαίσιο πειράματός τους, ψυχολόγοι των πανεπιστημίων της Οξφόρδης και Νορθάμπρια εξέτασαν 600 άνδρες και γυναίκες στη Βρετανία και στις ΗΠΑ, αναζητώντας τη σχέση ανάμεσα στο σχήμα του χεριού και το μέγεθος των δακτύλων και στις σεξουαλικές τους συνήθειες.
Οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι εκείνοι που είχαν ισομεγέθη δείκτη και παράμεσο ήταν πιθανότερα πιστοί/ές σύντροφοι, ενώ, αντίθετα, όσοι είχαν μακρύτερο παράμεσο είχαν και περισσότερες πιθανότητες να είναι άπιστοι/ες.
Θεωρείται ότι η έκθεση σε υψηλά επίπεδα τεστοστερόνης, της ορμόνης που συνδέεται με την σεξουαλική επιθυμία, κατά την ενδομήτρια ζωή επηρεάζει το μήκος των δακτύλων.
Όσοι έχουν μακρύτερο παράμεσο πιθανώς να είχαν εκτεθεί σε υψηλότερα επίπεδα τεστοστερόνης.
Οι ερευνητές επισημαίνουν ότι, ενώ η ορμονική έκθεση δεν είναι δυνατόν να προβλέψει την συμπεριφορά κάθε ατόμου, η προαναφερθείσα σχέση σημαίνει ότι το μήκος των δακτύλων μπορεί να συμβάλει στον εντοπισμό όσων πιθανώς να είναι πιο άπιστοι.
Σε αντίθεση με άλλα είδη, τα οποία τείνουν να είναι είτε μόνο πιστά είτε μόνο άπιστα, οι άνθρωποι μπορούν να ανήκουν και στις δύο κατηγορίες.
Η έρευνα των επιστημόνων δημοσιεύτηκε στην επιστημονική επιθεώρηση Biology Letters της Royal Society, με τον δρ Ράφαελ Βλοντάρσκι του πανεπιστημίου της Οξφόρδης να δηλώνει: «Αυτή η έρευνα αφήνει να εννοηθεί ότι σε κάθε φύλο ενδεχομένως να υπάρχουν δύο ξεχωριστοί τύποι ανθρώπων που ακολουθούν διαφορετική στρατηγική ζευγαρώματος».
«Παρατηρήσαμε την εμφάνιση μίας ομάδας ανδρών και μίας γυναικών που τείνουν να είναι πιστοί και μία ξεχωριστή κατηγορία ανδρών και γυναικών με τάση απιστίας σε ό,τι αφορά τις σεξουαλικές τους σχέσεις. Είναι σημαντικό να σημειώσουμε ότι αυτές οι διαφορές είναι δυσδιάκριτες και είναι αντιληπτές μόνο όταν εξετάζουμε πολυάριθμες ομάδες. Στην πραγματικότητα δεν μπορούμε να προβλέψουμε ποιος θα είναι περισσότερο ή λιγότερο πιστός», πρόσθεσε ο καθηγητής.
Ο καθηγητής Ρόμπιν Ντάνμπαρ, επίσης της Οξφόρδης, σημείωσε: «Η ανθρώπινη συμπεριφορά επηρεάζεται από πολλούς παράγοντες, όπως το περιβάλλον και οι εμπειρίες ζωής, και ό,τι συμβαίνει στη μήτρα ενδεχομένως να έχει μικρή επίπτωση σε κάτι τόσο σύνθετο όσο οι σεξουαλικές σχέσεις».
Μία άλλη έρευνα που πραγματοποιήθηκε το 2011 από το πανεπιστήμιο του Στέρλινγκ της Σκωτίας είχε αποφανθεί ότι εκείνοι που έχουν μακρύτερο δείκτη είναι και πιθανότερα πιο ελκυστικοί.
Οι Σκωτσέζοι επιστήμονες κατέληγαν στο ότι τα επίπεδα της τεστοστερόνης στη μήτρα επηρεάζουν τη δομή του προσώπου, αλλά και το μήκος των δακτύλων.
Πάντως, όσοι έχουν μακρύ παράμεσο θεωρούνται πολλαπλά ευνοημένοι, συμφωνούν οι περισσότεροι επιστήμονες: για παράδειγμα, όσο πιο μακρύς είναι ο παράμεσος ενός άνδρα σε σχέση με τον δείκτη του, τόσο πλουσιότερος πιθανώς να είναι.
Όσοι έχουν μακρύ παράμεσο παρουσιάζουν πιθανότητες να είναι άπιστοι, εξωστρεφείς, τολμηροί και να παίζουν κάποιο μουσικό όργανο, αλλά παράλληλα, σύμφωνα με τις έρευνες, ενδέχεται να είναι πιο πιθανό να καταλήξουν στη φυλακή, να δολοφονηθούν ή να τρελαθούν.
Παλαιότερες έρευνες έχουν αποφανθεί ότι οι γυναίκες με μακρύ παράμεσο είναι συχνότερα ομοφυλόφιλες σε σχέση με τις υπόλοιπες.