Πειθαρχία: Πώς θα βάλετε όρια στο παιδί με θετικό τρόπο

Δεν υπάρχει ούτε εγχειρίδιο ούτε κάποια μέθοδος εκπαίδευσης γονιών, για το πώς να μεγαλώσουν σωστά τα παιδιά. Ο κάθε γονιός χρησιμοποιεί παραδείγματα από προσωπικές του εμπειρίες ή, αντίθετα, αποφεύγει όσα έκρινε ως λανθασμένα στον τρόπο που τον μεγάλωσαν οι δικοί του γονείς. Και ενώ όλοι γνωρίζουν πως η αγάπη και η τρυφερότητα είναι απαραίτητα στοιχεία για την ομαλή ανάπτυξη του παιδιού, όταν πρέπει να μπουν όρια, τα πράγματα δυσκολεύουν.

Η χρήση απειλών, φωνών και αυταρχικών μεθόδων πειθαρχίας έχουν κριθεί πλέον από τους παιδοψυχολόγους ως αποτυχημένες πρακτικές. Και αυτό γιατί μπορεί μεν να επιτυγχάνουν τον στόχο τους βραχυπρόθεσμα, όμως μακροπρόθεσμα έχει βρεθεί ότι οδηγούν τα παιδιά σε χαμηλή αυτοεκτίμηση και αρνητικούς τρόπους αλληλεπίδρασης με άλλα άτομα. Έτσι, τα τελευταία χρόνια οι ειδικοί συμβουλεύουν τους γονείς να ακολουθούν στρατηγικές με έμφαση στο να προάγουν τη θετική συμπεριφορά του παιδιού –κάποιοι παιδοψυχολόγοι χρησιμοποιούν για τη μέθοδο αυτή τον όρο «θετική πειθαρχία».

Τι είναι η θετική πειθαρχία

Όπως εξηγεί η ψυχολόγος κ. Λαμπρινή Καλαντζή ο όρος «θετική πειθαρχία» έχει να κάνει με τεχνικές και μεθόδους που χαρακτηρίζονται ως «θετικές» και εφαρμόζονται από τους γονείς προς τα παιδιά, δίνοντας έμφαση στην επιδοκιμασία και την επιβράβευση «θετικών» συμπεριφορών εκ μέρους των παιδιών και στη μη ενασχόληση επίδειξης αρνητικών συμπεριφορών.

Η ειδικός εξηγεί ότι η πειθαρχία που οφείλουν οι γονείς να προσφέρουν στα παιδιά αγγίζει πολλά και πολυσήμαντα αναπτυξιακά θέματα του παιδιού. Σχετίζεται, δηλαδή, με:

• Τα όρια που χρειάζεται να μπουν από νωρίς στα παιδιά προκειμένου να μάθουν τι επιτρέπεται και τι όχι σε επίπεδο συμπεριφοράς, τόσο στο οικογενειακό περιβάλλον όσο και σε εξωτερικούς χώρους, σε συνάντηση με άλλα άτομα.
• Τους κανόνες που τίθενται σε κάθε οικογένεια, ώστε να υπάρχει μια εύρυθμη λειτουργία στο σύστημά της.
• Την αυτοπεποίθηση του παιδιού, προκειμένου να τονίζονται ιδιαίτερα τα θετικά του στοιχεία και να ενισχύονται οι κατάλληλες συμπεριφορές που κάθε φορά εκδηλώνει.

Επιπλέον, συμπληρώνει η κ. Καλαντζή, ένα άλλο σημαντικό στοιχείο είναι η σύνδεση της πειθαρχίας με την αυτογνωσία του παιδιού. Αυτό γίνεται διότι μαθαίνοντας ένα παιδί τα επιτρεπτά όρια εντός των οποίων μπορεί να κινηθεί και να ενεργήσει, είναι σε θέση βαθμιαία να κατανοεί και να γνωρίζει περισσότερα χαρακτηριστικά του εαυτού του. Έτσι, οι διάφοροι μέθοδοι που οδηγούν στην πειθαρχία του παιδιού, βοηθούν πολύ και ενισχύουν την ανάπτυξη του στοιχείου της υπευθυνότητας, το οποίο γίνεται εμφανές όσο το παιδί μεγαλώνει και αναλαμβάνει ευθύνες για ορισμένα ζητήματα.

Εφαρμογή ορίων με θετικό τρόπο

Πώς, όμως, θα καταφέρει ο γονιός, τις στιγμές που το παιδί επιδεικνύει μη αποδεκτές συμπεριφορές, να διατηρήσει την ψυχραιμία του και να βάλει όρια με θετικό τρόπο; Η κ. Καλαντζή δίνει στους γονείς τις εξής κατευθύνσεις:

Γονείς πρότυπα

Έχει βρεθεί πως είναι πιο εύκολο για τους γονείς να θέτουν κανόνες και όρια εντός και εκτός σπιτιού αν λειτουργούν και οι ίδιοι ως παραδείγματα και πρότυπα για τα παιδιά. Αυτό διευκολύνει ιδιαίτερα στην εκμάθηση τεχνικών πειθαρχίας, καθώς τα παιδιά δεν θα συναντούν συχνά αντιφάσεις στα λόγια και στις πράξεις των γονέων τους, οπότε θα δέχονται την εκπαίδευση από εκείνους πιο ομαλά.

Γονείς επεξηγηματικοί

Πολλές φορές τα μικρά παιδιά δυσκολεύονται να κατανοήσουν τα αίτια και τις συνέπειες των πράξεών τους, οπότε ο τρόπος που καλούνται να βάλουν όρια οι γονείς στις περιπτώσεις αυτές είναι διαφορετικός. Στις ηλικίες κάτω των 3 ετών η πειθαρχία μπορεί να εφαρμοστεί με απόσπαση της προσοχής του παιδιού με άλλη δραστηριότητα ή με απομάκρυνσή του σε άλλο μέρος του δωματίου ή άλλον χώρο. Σε μεγαλύτερες ηλικίες όμως, άνω των 3 ετών, οι εξηγήσεις καθώς και η κατανόηση των πράξεων και της συμπεριφοράς του παιδιού μπορεί να βοηθήσουν πολύ, τόσο στην καλλιέργεια της επίγνωσης των επιδράσεων της κάθε ενέργειας στο εξωτερικό περιβάλλον εκ μέρους του παιδιού όσο και στην σύνδεση αιτίου-αποτελέσματος.

Δείξτε, λοιπόν, στο παιδί με ποιον τρόπο η πράξη του μπορεί να ενόχλησε ή να έβλαψε και θέστε σαφείς κανόνες αναφορικά με την συγκεκριμένη πράξη (π.χ. δεν χτυπάμε ποτέ κανέναν). Παράλληλα, μην ξεχνάτε να ενισχύετε θετικά και να επιβραβεύετε το παιδί σας κάθε φορά που δρα με τον επιθυμητό τρόπο.

Με τον τρόπο αυτό δημιουργείται θερμή σχέση εμπιστοσύνης και στοργής στους γονείς με τα παιδιά που ελευθερώνει και ησυχάζει τους πρώτους, ενώ παράλληλα τονώνει και δίνει το προβάδισμα στα δεύτερα ώστε να προχωρούν έχοντας μαζί τους πολύτιμα εφόδια που θα τα βοηθήσουν να αναπτύξουν τις ικανότητές τους αλλά και να εμπλουτίσουν το «είναι» τους με την απόκτηση νέων δεξιοτήτων.

Γονείς φορείς αγάπης και στοργής

Τα παιδιά που λαμβάνουν την αμέριστη και άνευ όρων αγάπη και αποδοχή εκ μέρους των γονέων αναπτύσσουν θετική εικόνα και καλή αυτο-αντίληψη στο πέρασμα των χρόνων. Έτσι, είναι σημαντικό οι γονείς να δείχνουν βαθύτερη κατανόηση στους τρόπους συμπεριφοράς των παιδιών, χωρίς να βιάζονται να τα μαλώσουν όταν ξεφεύγουν κάποιες φορές. Είναι, μάλιστα, προτιμότερο οι γονείς να δρουν πριν μία κατάσταση ξεφύγει από τον έλεγχο, παρά να μαλώσουν τα παιδιά μετά. Για παράδειγμα, δώστε στο παιδί σύντομες και σαφείς οδηγίες για το πώς να συμπεριφερθεί εν όψει κάποιας δραστηριότητας και επιβραβεύστε το για την προσπάθειά του.

Δείξτε ενδιαφέρον στις δραστηριότητες και τις πράξεις του παιδιού, για να καταλάβετε τον τρόπο με τον οποίο βλέπει τον κόσμο γύρω του. Δώστε του ευκαιρίες για δραστηριότητες που το ενδιαφέρουν και που είναι κατάλληλες για την ηλικία του και ενθαρρύνετέ το να συμμετέχει ενεργά και θετικά. Δείξτε εμπιστοσύνη και τρυφερότητα στο παιδί, χωρίς απαιτήσεις και αυξημένες προσδοκίες. Τα όρια έτσι θα μπαίνουν βήμα-βήμα, όπως ακριβώς θα κατακτούν και τα παιδιά τις ικανότητές τους.

- See more at: http://www.mama365.gr/13805/peitharhia-pos-tha-valete-oria-sto-paidi-me-thetiko.html#sthash.zvl68ldp.dpuf

Η εγωκεντρική συμπεριφορά των παιδιών: Πώς θα την διαχειριστείτε -

Όταν είστε οι δυο σας, όλα είναι μια χαρά: Παίζετε, συζητάτε... επικρατεί ηρεμία. Μα μόλις χτυπήσει το τηλέφωνο ή τη στιγμή που θα εμφανιστεί ένα τρίτο πρόσωπο, το παιδί αντιδρά λες και το τσίμπησε μύγα! Αρχίζει να φωνάζει, να σκαρφαλώνει πάνω σας, να σας τραβά τα ρούχα, κάνει ό,τι είναι δυνατό για να τραβήξει την προσοχή σας. Σας θυμίζει κάτι; Μπορεί για εσάς το παιδί να αποτελεί το κέντρο του κόσμου, για τον υπόλοιπο κόσμο όμως, είναι ένα παιδί, όπως όλα τα άλλα. Και καλό θα είναι το παιδί να το συνειδητοποιήσει αυτό πριν να είναι πολύ αργά...

Το στάδιο της προ-λογικής νόησης: «Είμαι το κέντρο του κόσμου!»

Το γεγονός ότι τα παιδιά εμφανίζουν στοιχεία εγωκεντρικής συμπεριφοράς μετά τα 1,5-2 χρόνια εξηγείται καταρχήν από το γεγονός ότι από την ηλικία αυτή αρχίζουν να ενδιαφέρονται για όλο και περισσότερα που συμβαίνουν στο περιβάλλον τους, αλλά κυρίως στον εαυτό τους: Ανακαλύπτουν, δηλαδή, τον προσωπικό τους κόσμο και τον κόσμο που τα περιβάλλει.

Ο κορυφαίος φιλόσοφος και αναπτυξιολόγος Jean Piaget ονομάζει χαρακτηριστικά το στάδιο αυτό των παιδιών «στάδιο της προ-λογικής νόησης» (Preoperational Stage), και το τοποθετεί χρονικά μεταξύ των 2 και 6 ετών. Κατά την περίοδο αυτή, όπως ο ίδιος λέει, καταλυτικό ρόλο στο παιδί παίζει η ανάπτυξη της γλώσσας, που σηματοδοτεί την έναρξη της ικανότητας του συμβολισμού και των εσωτερικών αναπαραστάσεων. Έτσι, στη φάση αυτή το νήπιο σκέφτεται με βάση το «αντιληπτικά επικρατέστερο», με αυτό δηλαδή που του είναι πιο εύκολο να καταλάβει. Επίσης, η σκέψη και η επικοινωνία του στη φάση αυτή χαρακτηρίζεται ως εγωκεντρική, καθώς το παιδί αντιλαμβάνεται το περιβάλλον και τους ανθρώπους γύρω του μέσα από την δική του προοπτική, τις δικές του ανάγκες και επιθυμίες.

Έτσι, ένα παιδί 2 ετών δε μπορεί να κατανοήσει τις ανάγκες ή τα συναισθήματα των άλλων –πιστεύει ότι οι άλλοι σκέφτονται και αισθάνονται όπως αυτό. Δε μπορεί, για παράδειγμα, να κατανοήσει την ανάγκη της μαμάς να μιλήσει με τον μπαμπά όταν εκείνος επιστρέφει στο σπίτι μετά τη δουλειά. Ακόμα, όμως, κι αν μεγαλώνοντας μπορέσει να συνειδητοποιήσει ότι η αντίληψη αυτή που έχει είναι εσφαλμένη, δεν είναι ακόμα σε θέση να ελέγξει τον εαυτό του. Έτσι, θα προσπαθήσει να μπει ανάμεσα στη μαμά και τον μπαμπά όταν μιλούν και να θυμίσει ότι «είμαι εδώ!».

Για τον λόγο αυτό, δεν έχει νόημα να πείτε σε ένα παιδί αυτής της ηλικίας «πώς θα ένιωθες αν σου έκανα το ίδιο;» ή «θα σου άρεσε να σε διακόπτω όταν μιλάς;» γιατί δεν θα μπορέσει να το κατανοήσει. Τέτοιες κουβέντες έχουν νόημα μετά τα 6 – 7 χρόνια, οπότε το παιδί είναι σε θέση να καταλάβει πώς σκέφτονται και αισθάνονται οι άλλοι και να ανταποκριθεί ανάλογα.

Στο παρακάτω video μπορείτε να δείτε τη θεωρία αυτή του Piaget στην πράξη: Ζητείται από ένα 4χρονο αγόρι να καθίσει και να πει τι βλέπει μπροστά του όταν κοιτάζει μία κατασκευή που αποτελείται από 3 μεγάλα βουνά, μερικά ζωάκια και μερικά δέντρα. Κατά την περιγραφή του δεν αναφέρει ποτέ τα βουνά και παρατηρεί μόνο τις λεπτομέρειες, δηλαδή τα ζωάκια και τα δέντρα. Όταν η δασκάλα, η οποία κάθεται απέναντί του άρα έχει άλλη οπτική στην κατασκευή, του ζητά να μαντέψει τι βλέπει εκείνη, το παιδί αναφέρει ξανά αυτά που βλέπει αυτό.

Αντίθετα, όταν το ίδιο πείραμα γίνεται σε ένα 7χρονο παιδί, εκείνο αναφέρει καταρχήν ότι βλέπει τα βουνά και στη συνέχεια τις λεπτομέρειες, ενώ μπορεί να περιγράψει τι βλέπει η δασκάλα του από την θέση που κάθεται.

Ο φόβος «μη γίνει κακομαθημένο»!

Είναι λογικό, τις στιγμές που το παιδί έχει αυτή την εγωκεντρική συμπεριφορά να ανησυχείτε μη γίνει κακομαθημένο. Γνωρίζοντας, όμως, ότι η συμπεριφορά αυτή είναι φυσιολογική στο ηλικιακό στάδιο που βρίσκεται το παιδί, μπορείτε να διαχειρίζεστε με περισσότερη κατανόηση τέτοιες καταστάσεις.

«Το ναρκισσιστικό στάδιο, όπως αποκαλεί ο Φρόϋντ την ηλικιακή αυτή φάση, είναι ένα στάδιο κατά το οποίο όσο περισσότερο ταΐσει ο γονιός το παιδί του, τόσο περισσότερη αυτοπεποίθηση θα έχει αυτό στην ενήλικη ζωή του», λέει η παιδοψυχολόγος κ. Μαρία Σαράντη και συνεχίζει εξηγώντας ότι ένα παιδί χρειάζεται την προσοχή του γονιού μεν, αλλά χρειάζεται και όρια.

Για παράδειγμα, όταν η μαμά μιλά στο τηλέφωνο και το παιδί προσπαθεί να της τραβήξει την προσοχή, η μαμά δεν χρειάζεται να κλείσει το τηλέφωνο, παρά να πει στο παιδί με ωραίο τρόπο ότι πολύ σύντομα θα ασχοληθεί μαζί του. «Το παιδί πρέπει να μάθει να διαχειρίζεται τη ματαίωση», λέει η κ. Σαράντη. «Πρέπει να μάθει ότι το 'τώρα' δεν υπάρχει πάντα στη ζωή και ότι κάποιες φορές θα πρέπει να κάνει υπομονή, να περιμένει τη σειρά του. Αντίστροφα, βέβαια, και η μαμά πρέπει να επιβραβεύσει το παιδί που κατάφερε να κάνει υπομονή μέχρι να τελειώσει το τηλεφώνημά της. Επιπλέον, πρέπει να το ενθαρρύνει να εκδηλώνει τις επιθυμίες και τα αιτήματά του, αλλά πάντα μέσα σε όρια.»

Εξηγεί, λοιπόν, η ειδικός ότι «δεν φοβόμαστε να πούμε στο παιδί τι καλό, έξυπνο και όμορφο που είναι για να μην γίνει εγωκεντρικό. Αποφεύγουμε, όμως, να του πούμε ότι είναι το πιο όμορφο ή το πιο έξυπνο και να το βάλουμε σε διαδικασία σύγκρισης με άλλα παιδιά. Τότε υπάρχει κίνδυνος να περάσει το παιδί στην έπαρση».

Το παιδί, ειδικά στις ηλικίες 2-6, θέλει την προσοχή μας –και την θέλει «τώρα». Ο γονιός οφείλει να του δώσει την προσοχή αυτή εφόσον είναι εφικτό, όμως όταν δεν είναι, π.χ. σε ένα οικογενειακό γεύμα που η οικογένεια συζητά και το παιδί προσπαθεί να γίνει το επίκεντρο, ο γονιός πρέπει να βάλει όρια, πάντα χωρίς να προσβάλλει ή να τιμωρήσει το παιδί αλλά και χωρίς όλοι οι συνδαιτυμόνες να σταματήσουν να μιλούν για χάρη του παιδιού. Μπορεί, λοιπόν, να πει «φαίνεται ότι θέλεις την προσοχή μας τώρα, υπάρχει κάτι που χρειάζεσαι;» -αν χρειάζεται κάτι άμεσα ανταποκρινόμαστε, αν όχι εξηγούμε ήρεμα ότι την ώρα του φαγητού κάνουμε ησυχία και ότι περιμένουμε τη σειρά μας για να μιλήσουμε.

Καταλήγουμε, λοιπόν, στο ότι σαφώς πρέπει ο γονιός να δίνει την προσοχή του στο παιδί όταν την χρειάζεται, αλλά πάντα μέσα στα όρια που ο ίδιος έχει θέσει.

- See more at: http://www.mama365.gr/14771/h-egokentrikh-symperifora-ton-paidion-pos-tha-thn.html#sthash.bTBytxNo.dpuf

Οι καλοί τρόποι που κάθε παιδί πρέπει να γνωρίζει

Η αγενής συμπεριφορά που μπορεί κάποιες φορές να επιδεικνύει το παιδί σας, δεν είναι πάντα σκόπιμη. Είναι πολύ δύσκολο για ένα παιδί να συνειδητοποιήσει ότι δεν είναι ευγενικό να διακόπτει τους άλλους όταν μιλούν, να σκαλίζει τη μύτη του ή να σχολιάζει άλλους ανθρώπους μεγαλόφωνα. Στην πολυάσχολη καθημερινότητά σας, μπορεί να μην έχετε πάντα χρόνο για να ασχοληθείτε με κάθε απρεπή φράση ή συμπεριφορά του παιδιού. Υπάρχουν, όμως, ορισμένα απαραίτητα μαθήματα καλών τρόπων που πρέπει οπωσδήποτε να διδάξετε το παιδί, αν θέλετε να γίνει ευγενικό, καλό και αγαπητό.

Ποια είναι αυτά;

- Όταν ζητάμε κάτι, λέμε «παρακαλώ».

- Όταν δεχόμαστε κάτι, λέμε «ευχαριστώ».

- Δεν διακόπτουμε τους μεγάλους όταν μιλούν μεταξύ τους, εκτός κι αν πρόκειται για κάτι επείγον. Οι μεγάλοι θα προσέξουν πότε θέλεις να πεις κάτι και θα ανταποκριθούν μόλις τελειώσουν την συζήτησή τους.

- Αν θέλεις να αποσπάσεις την προσοχή κάποιου οπωσδήποτε, ο πιο ευγενικός τρόπος για να διακόψεις την συζήτησή του είναι λέγοντας «με συγχωρείτε».

- Αν έχεις οποιαδήποτε αμφιβολία πριν κάνεις κάτι, ζήτα την άδεια (π.χ. Μπορώ να φάω ένα ακόμα μπισκότο;). Μπορεί να σε γλυτώσει από πολλή στεναχώρια αργότερα.

- Κράτα τις αρνητικές σου σκέψεις και απόψεις για τον εαυτό σου ή για εσένα και τους φίλους σου. Ο κόσμος δεν ενδιαφέρεται να τις μάθει. (π.χ. Δεν φωνάζουμε στο εστιατόριο: Δεν μου αρέσει καθόλου αυτό το φαγητό!)

- Μην σχολιάζεις ποτέ τα εξωτερικά χαρακτηριστικά των άλλων, εκτός κι αν πρόκειται να τους κολακέψεις γι'αυτά. Στην περίπτωση αυτή τα σχόλια είναι πάντα ευπρόσδεκτα.

- Όταν οι άνθρωποι σε ρωτούν «τι κάνεις;», απάντησέ τους και στην συνέχεια ρώτα τους και εσύ.

- Στο τέλος μιας επίσκεψης στο σπίτι του φίλου σου, θυμήσου να ευχαριστήσεις τους γονείς του που σε φιλοξένησαν και για το πόσο καλά πέρασες.

- Πρέπει να χτυπάς μια κλειστή πόρτα -και να περιμένεις να σου απαντήσουν- πριν μπεις μέσα.

- Όταν τηλεφωνείς στο σπίτι κάποιου, πες πρώτα ποιος είσαι και στην συνέχεια ζήτα να μιλήσεις μαζί του.

- Να είσαι ευγνώμων και να λες «ευχαριστώ» για κάθε δώρο που λαμβάνεις. Αν το δώρο αυτό σου σταλεί ταχυδρομικά, μπορείς να στείλεις και εσύ με τη σειρά σου μία ευχαριστήρια κάρτα σε αυτόν που σου έστειλε το δώρο.

- Ποτέ μην χρησιμοποιείς χυδαίο λεξιλόγιο, ούτε μπροστά σε μεγάλους ούτε μπροστά σε άλλα παιδιά. Οι μεγάλοι το βρίσκουν ενοχλητικό, ενώ τα μικρά παιδιά το επαναλαμβάνουν και γίνονται και αυτά ενοχλητικά με την σειρά τους.

- Μην αποκαλείς τους άλλους με άσχημα ψευδώνυμα. Αφενός τους πληγώνεις, αφετέρου μπορεί να αρχίσουν και εκείνοι να σε αποκαλούν έτσι και χειρότερα.

- Μην κοροϊδεύεις κανέναν, για κανέναν λόγο. Τα κοροϊδευτικά σχόλια σε κάνουν να δείχνεις αδύναμος και το να σχηματίζεις συμμορίες εναντίον άλλων είναι κακό.

- Ακόμα κι αν ένα παιχνίδι ή μία παράσταση είναι βαρετά, κάθισε ήσυχα και προσποιήσου ότι ενδιαφέρεσαι. Οι διασκεδαστές ή οι ηθοποιοί κάνουν το καλύτερο που μπορούν και αξίζουν τον σεβασμό σου.

- Αν πέσεις πάνω σε κάποιον (π.χ. καθώς περπατάς στον δρόμο), πες αμέσως «με συγχωρείτε».

- Κάλυπτε πάντα το στόμα σου όταν βήχεις ή φτερνίζεσαι και μην σκαλίζεις τη μύτη σου μπροστά σε άλλους.

- Αν, όταν περνάς από μια πόρτα, ακολουθεί για να μπει και κάποιος άλλος, κράτησέ την ανοιχτή και για εκείνον.

- Αν συναντήσεις κάποιον γονιό, κάποιον δάσκαλο ή έναν γείτονα, ο οποίος εκείνη την στιγμή κάνει κάτι (π.χ. μαστορεύει), μπορείς αν θες να προσφέρεις την βοήθειά σου. Αν σου πουν «ναι», μπορεί να σου δοθεί μια καλή ευκαιρία για να μάθεις κάτι καινούργιο.

- Όταν ένας ενήλικας ζητά την βοήθειά σου σε κάτι, πρόσφερέ την χωρίς να γκρινιάζεις.

- Όταν κάποιος σε βοηθά σε κάτι, ευχαρίστησέ τον. Έτσι αυξάνεις τις πιθανότητες να σε βοηθήσει ξανά στο μέλλον. Ακόμα περισσότερο αν το άτομο αυτό είναι π.χ. η δασκάλα σου.

- Να χρησιμοποιείς τα μαχαιροπίρουνα σωστά. Αν δεν γνωρίζεις πώς να το κάνεις ζήτα την βοήθεια της μαμάς ή του μπαμπά.

Δείτε εδώ πώς θα διδάξετε τα παιδιά καλούς τρόπους στο τραπέζι.

- Όταν τρώμε όλοι μαζί έξω σε ένα εστιατόριο, ακουμπάμε την πετσέτα μας στα πόδια μας και -όταν χρειάζεται- την χρησιμοποιούμε για να σκουπίσουμε το στόμα μας.

- Μην τεντώνεσαι και σκαρφαλώνεις για να πιάσεις πράγματα πάνω στο τραπέζι. Ζήτα από κάποιον δίπλα σου να στα δώσει.

Πηγή: parents.com

- See more at: http://www.mama365.gr/19904/oi-kaloi-tropoi-poy-kathe-paidi-prepei-na-gnorizei.html#sthash.51LBeqvY.dpuf

Πώς να μεγαλώσετε παιδιά με καλό χαρακτήρα

Όλοι οι γονείς ονειρεύονται πως το παιδί τους θα μεγαλώσει και θα εξελιχθεί σ’ έναν καλό, συμπαθή κι ευγενικό ενήλικα. Πώς, όμως, θα μεγαλώσετε ένα παιδί με καλό χαρακτήρα; Ο Roger Allred εκπαιδευτικός, πατέρας εννέα (!) παιδιών και παππούς είκοσι εγγονιών, έχει πολύτιμες απαντήσεις, βασισμένες στην (ομολογουμένως, τεράστια) εμπειρία του!

«Οι καλοί γονείς θέλουν ένα και μόνο πράγμα: τα παιδιά τους να γίνουν άνδρες και γυναίκες με προσωπικότητα. Να γίνουν άνθρωποι ηθικοί, καλοσυνάτοι και ακέραιοι. Ο καλός χαρακτήρας δεν είναι γονιδιακός! Οι περισσότεροι γονείς θα συμφωνήσουν ότι τα παιδιά τους είναι μεν μοναδικά, αλλά είναι υπό διαμόρφωση. Με άλλα λόγια: υπάρχουν στοιχεία έμφυτα, αλλά και στοιχεία επίκτητα.

Ο χαρακτήρας κάθε ανθρώπου είναι το άθροισμα των επιλογών του. Πρέπει λοιπόν κάθε γονιός, να εκμεταλλευτεί την επιρροή που ασκεί στα παιδιά του με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Τα ακόλουθα, είναι μερικές συμβουλές για να βοηθήσετε το παιδί να παίρνει τις σωστές αποφάσεις, ούτως ώστε να εξελιχθεί σε έναν άνδρα ή μια γυναίκα με… αδαμάντινο χαρακτήρα.

Αναγνωρίστε και επιβραβεύστε την καλή συμπεριφορά

Η κοινωνία διδάσκει στα παιδιά ότι το να κερδίζουν στα αθλήματα είναι σχεδόν το παν. Μάθετε στα παιδιά τι πραγματικά σημαίνει «νίκη». Δείξτε τους ότι είναι νικητές όταν προσφέρουν σε κάποιον τη βοήθειά τους ή όταν επιλέγουν να πουν την αλήθεια, ακόμη κι αν είναι δυσάρεστη. Επιβραβεύστε με θέρμη κάθε καλή επιλογή!

Εξηγήστε τον «νόμο των συνεπειών»

Μια αιώνια αλήθεια είναι ότι μπορείς να επιλέξεις τις πράξεις σου, αλλά δεν μπορείς να επιλέξεις τις συνέπειές τους. Ταυτόχρονα, όλοι οι άνθρωποι έχουν ηθικές αναστολές κι ανησυχίες. Είναι στο χέρι των γονιών να διδάξουν τα παιδιά τους να κάνουν επιλογές τέτοιες, που θα επιφέρουν μόνο καλά αποτελέσματα.

Αφήστε τα να κάνουν επιλογές

Προϋπόθεση των ανωτέρω, είναι να αφήσετε να παιδιά να κάνουν επιλογές. Οι εμπειρίες είναι ο καλύτερος δάσκαλος –μέσα απ’ αυτές το παιδί θα μάθει να αξιολογεί τις επιλογές του. Όπως λέει η γυναίκα μου «Αφήστε το παιδί να κάνει επιλογές. Το να διαλέξεις αταίριαστα ρούχα στα 2 ή στα 3 είναι λογικό». Όσο μεγαλώνουν, υπό την καθοδήγησή σας, θα γίνονται όλο και πιο έμπειρα στη διαδικασία της σωστής επιλογής. Εμπιστευτείτε τα και επιτρέψτε τους να κάνουν λάθη.

Διδάξτε τους τις σωστές αρχές

Τα παιδιά πρέπει να μαθαίνουν να ξεχωρίζουν όχι μόνο το καλό από το κακό, αλλά και το καλό από το καλύτερο. Δεν αρκεί να τους μιλήσετε για τις αρχές σας, πρέπει να εμπλουτίσετε την παιδαγωγική διαδικασία με πρότυπα. Γνωρίστε τα παιδιά με ανθρώπους που θεωρείτε σημαντικούς και αξιόλογους ή μιλήστε θετικά για κάποιον κοινό γνωστό σας (την νηπιαγωγό, τον προπονητή τους, κάποιον συγγενή ή γνωστό) που θεωρείτε άρτια και ακέραιη προσωπικότητα.

Γίνετε το σωστό παράδειγμα

Τα παιδιά μιμούνται συμπεριφορές, μικρές συνήθεις και στάσεις ζωής. Η κοινωνία μας είναι πλήρης ατόμων και μικρό-κοινωνιών που επαναλαμβάνουν λάθη που είδαν ή υπέστησαν. Είναι αναγκαίο οι γονείς να έχουν την ωριμότητα να κάνουν το σωστό, ανεξάρτητα με το τι έχουν υποστεί ή βιώσει για χάρη των παιδιών τους!

Μιλήστε τους για τη σημασία του καλού χαρακτήρα

Είναι πολύ σημαντικό το παιδί να κατανοήσει ότι ο καλός χαρακτήρας δεν είναι επιλογή ως προς τον εαυτό του. Είναι καθήκον απέναντι στην οικογένειά του και την κοινωνία. Μιλήστε του με παραδείγματα, πείτε του «Αν ήμουν οξύθυμη και φώναζα συνέχεια, πώς θα ήταν η καθημερινότητά μας;». Εξηγήστε του ότι ένας άνθρωπος γελαστός, ευγενικός και έντιμος είναι χαρά και συνδετικός κρίκος για όλους!

Για να μεγαλώσετε ένα παιδί με καλό, ισορροπημένο χαρακτήρα πρέπει να μπορείτε να το αφήσετε να υποστεί τις συνέπειες των πράξεών του. Με το να σώζετε διαρκώς την κατάσταση, μεγαλώνετε έναν ανεύθυνο ενήλικα. Μην αποκλίνετε από τις αρχές σας και μην σταματάτε να είστε ο άνθρωπος που θέλετε να γίνει το παιδί σας.»

- See more at: http://www.mama365.gr/21791/pos-na-megalosete-paidia-me-kalo-harakthra.html#sthash.kgIyHl20.dpuf

Έρευνα: Τι επιπτώσεις έχει η γονική γύμνια σε ένα μικρό παιδί;

Πολλές φορές και ασυνείδητα οι περισσότεροι γονείς κυκλοφορούν γυμνοί μπροστά στα παιδιά τους. Είτε γιατί περνούν από το μπάνιο στο δωμάτιο για να ντυθούν, είτε γιατί κάνουν μαζί με τα παιδιά τους μπάνιο, είτε γιατί ζεσταίνονται και κυκλοφορούν με τα εσώρουχά τους. Τι επιπτώσεις όμως έχει η γονική γύμνια σε ένα μικρό παιδί;

Αν το παιδί είναι μικρότερο των 3 ​​ετών, είναι μάλλον ακίνδυνη. Τουλάχιστον, αυτό πιστεύουν οι περισσότεροι ψυχίατροι εφήβων, μετά από μελέτες που έγιναν επί του θέματος. Τα πολύ μικρά παιδιά δεν θα προσέξουν τίποτε το περίεργο πάνω σε έναν γονέα που κυκλοφορεί γυμνός στο σπίτι. Το ίδιο ισχύει και για τα μωρά που θηλάζουν, καθώς το να βλέπουν το στήθος της μαμά μας τους είναι κάτι απόλυτα φυσιολογικό. Οι πιθανότητες είναι οι ίδιες και για ένα παιδί από 2 έως 3 χρονών,καθώς αφού μεγαλώνουν δεν θα μείνουν σαν αναμνήσεις.

Βλέποντας τους γονείς γυμνούς όμως ένα μεγαλύτερο παιδί που είναι πιο περίεργο για το σώμα και την σεξουαλικότητα μπορεί να του προκαλέσει σύγχυση. Ένα παιδί μπορεί να αναρωτηθεί γιατί τα γεννητικά του όργανα διαφέρουν από του γονέα, θα μπορούσε αισθανθεί κατώτερο από τη σύγκριση ή ακόμη και να ζηλέψει. Επίσης θα μπορούσε να το φοβίσει λίγο το μέγεθος και η τριχοφυΐα. Ακόμη η υπερβολική έκθεση θα μπορούσε να το κάνει να νιώσει σεξουαλισμό για αυτό που βλέπει.

Σε μελέτη του Πανεπιστήμιου του Stanford σύμφωνα με το mothersblog.gr διαπιστώθηκε ότι σε περισσότερα από 400 νοικοκυριά στην Καλιφόρνια τα παιδιά «αποκοβόντουσαν» μόνα τους μετά τα 3 έτη. Άρχιζαν να μαθαίνουν το πολιτιστικό πρότυπο για την προστασία της ιδιωτικής ζωής με αποτέλεσμα τα μικρά αγόρια να σταματούν να πηγαίνουν στις γυναικείες τουαλέτες με τις μαμάδες και τα κορίτσια να μην θέλουν τον μπαμπά να τους κάνει μπάνιο.

Έτσι για το εάν κάνει ή όχι το παιδί να σας βλέπει γυμνούς θα το καταλάβετε και μόνοι σας, όταν αρχίσουν να είναι πιο ντροπαλά με την εμφάνισή τους. Τότε θα είναι η ώρα να σταματήσετε να κυκλοφορείτε γυμνοί μπροστά τους. Και τέλος εάν αντιληφθείτε ότι, μόλις σας δουν χωρίς ρούχα, δείχνουν ντροπή, τότε ντύνεστε χωρίς δεύτερη σκέψη!

Γυμνοί μπροστά στο παιδί: Μέχρι πότε;

Αφήνετε το παιδί σας να μπει στο μπάνιο όταν είστε μέσα; Του επιτρέπετε να κοιτάζει πίσω από την κουρτίνα όταν λούζεστε; Και τι γίνεται κάθε φορά που αλλάζετε ρούχα –κλειδώνετε; Όσους γονείς έχω ρωτήσει, τόσες διαφορετικές απαντήσεις έχω πάρει για το συγκεκριμένο θέμα.

Στο σπίτι του φίλου μου του Γιώργου μικροί-μεγάλοι κυκλοφορούν γυμνοί, όποτε το επιθυμούν, ενώ ο ίδιος δεν έχει κανένα πρόβλημα να βρεθεί κάτω από τη μεγάλη ντουζιέρα τους με την 6 ετών κόρη του. «Εγώ έτσι μεγάλωσα και έτσι θέλω τα παιδιά μου να μάθουν: Δεν ντρεπόμαστε για το σώμα μας. Δεν κρυβόμαστε. Γιατί να μένει, δηλαδή, με την περιέργεια ένα κορίτσι για το πώς είναι το ανδρικό όργανο; Πλέον, στην κόρη μου δεν κάνει καμία εντύπωση είτε βλέπει εμένα είτε την μητέρα της γυμνή», μου είπε ο Γιώργος.

Για άλλους γονείς κάτι τέτοιο ακούγεται εξωφρενικό. Η Εύη, για παράδειγμα, μου έχει πει ότι κλειδώνουν τις πόρτες των μπάνιων κάθε φορά που εκείνη ή άνδρας της είναι μέσα, ενώ πολλοί είναι οι γονείς που δεν θέλουν τα παιδιά να τους βλέπουν ούτε με τα εσώρουχα.

Ζητήσαμε από την ψυχολόγο κ. Γώγα Κυριακίδου την γνώμη της ως προς το τι είναι «σωστό» αναφορικά με το θέμα της γυμνότητας των γονιών μπροστά στο παιδί.

«Πρόκειται για μία αρκετά αμφιλεγόμενη κατάσταση: Κάποιοι υποστηρίζουν ότι δεν επηρεάζει το παιδί η εμφάνιση των γονιών τους όταν κυκλοφορούν γυμνοί και ότι αυτό βοηθάει το παιδί να συμφιλιωθεί με το δικό του σώμα και να μην αισθάνεται ντροπή γι'αυτό, και άλλοι ότι από μία ηλικία και μετά η έκθεση του παιδιού σε αυτή την συμπεριφορά μπορεί να του δημιουργήσει προβλήματα.

»Κατά την γνώμη μου, το να μας βλέπει το παιδί μας σε μικρή ηλικία γυμνούς και να γνωρίζει το ανθρώπινο σώμα χωρίς ταμπού και αναστολές θεωρώ ότι είναι κάτι φυσιολογικό για την ανάπτυξή του. Από την άλλη η υπερβολική επίδειξη του γυμνού μπορεί να μπλοκάρει το παιδί και να έχει αντίθετα αποτελέσματα από αυτά που θα θέλαμε.

»Ένας καλός οδηγός είναι η συμπεριφορά του ίδιου του παιδιού: Αν το παρατηρούμε και προσέχουμε την συμπεριφορά του μπορεί να είναι ο καλύτερος οδηγός για την δική μας συμπεριφορά.»

«Ανεπιθύμητες εισβολές»

Παλαιότερα είχα ακούσει μία μαμά να παραπονιέται ότι έχει «πιάσει» τον 8 ετών γιο της να επιδεικνύει το μόριό του σε μία παρέα φίλων του. Αναρωτιόταν αν έχει κάνει κάτι λάθος –αν, για παράδειγμα, δεν πρέπει ο μικρός να βλέπει τον μπαμπά του γυμνό. Από την άλλη, η λίγο μεγαλύτερη κόρη της κλειδώνεται πάντα στο δωμάτιό της, όποτε θέλει να αλλάξει ρούχα.

«Γενικά το παιδί από μία ηλικία, περίπου στην προεφηβική περίοδο, εμφανίζει κάποια σημάδια συστολής, η οποία είναι μία φυσική αντίδραση, προφύλαξης του σώματός του και παράλληλα για καθετί που θεωρεί καθαρά προσωπικό (συρτάρια, ημερολόγια, τσάντες). Αρχίζει, δηλαδή, να αντιλαμβάνεται τον προσωπικό του χώρο -σωματικό και ψυχικό- και έχει την ανάγκη να τον προφυλάξει από οποιαδήποτε 'ανεπιθύμητη εισβολή'», εξηγεί η κ. Κυριακίδου και συμβουλεύει: «αν το δούμε σαν σημάδι μιας φυσικής ανάγκης του ανθρώπου για αυτοσεβασμό και εσωτερικότητα, θα κατανοήσουμε ότι από αυτή την στιγμή το παιδί δεν θα ήθελε να βλέπει και τους άλλους (γονείς, αδέλφια, συγγενείς κ.ο.κ) γυμνούς».

Γι'αυτό είναι απαραίτητο για το παιδί, καθώς μεγαλώνει, όταν ντύνεται να κλείνει την πόρτα του δωματίου του ή όταν είναι στο μπάνιο να μην εισβάλουμε χωρίς να κτυπήσουμε την πόρτα, συμπληρώνει η ίδια. Ας ρωτήσουμε έξω από την πόρτα αυτό που θέλουμε. «Το να μένει η πόρτα του δωματίου του παιδιού κλειστή είναι δείγμα σεβασμού στην προσωπικότητα και στις επιλογές του. Η ανησυχία των γονιών και οι ανοιχτές πόρτες υποδηλώνουν ανάγκη ελέγχου και έλλειψη εμπιστοσύνης στο παιδί αλλά πολύ περισσότερο στον εαυτό τους».

Είναι, βέβαια, αυτονόητο ότι και η δική μας πόρτα θα πρέπει να είναι κλειστή, όταν το παιδί διανύει τη συγκεκριμένη περίοδο, και ότι τα παιδιά θα πρέπει να κτυπούν και να περιμένουν την άδεια για να την ανοίξουν. Αλλά αυτό μαθαίνεται όταν το ακολουθούμε και εμείς.

Και τι γίνεται με τις κατά λάθος εισβολές; Πώς πρέπει ο γονιός να αντιδράσει αν το παιδί του εισβάλλει στο μπάνιο την ώρα που εκείνος σκουπίζεται (ή αντίστροφα); «Καλό είναι να αντιδράσουμε φυσιολογικά χωρίς υπερβολές και αρνητικές αντιδράσεις: Κλείνουμε την πόρτα λέγοντας συγνώμη στο παιδί ή του ζητάμε ευγενικά να βγει εκείνο έξω, αν είμαστε εμείς στο μπάνιο. Είναι ο τρόπος μας και όχι ο λόγος μας στο συγκεκριμένο θέμα που θα βοηθήσει το παιδί να μάθει ό,τι του χρειάζεται για την ζωή του», καταλήγει η ψυχολόγος.

- See more at: http://www.mama365.gr/7324/gymnoi-mprosta-sto-paidi-mehri-pote.html#sthash.VyUp0LB7.dpuf

Παρατηρείστε τα παιδιά σας όσο παίζουν. Υπάρχει λόγος!

Ο Άλμπερτ Αϊνστάιν είχε πει κάποτε πως τα παιδιά μαθαίνουν μέσα από το παιχνίδι. Το παιχνίδι δεν είναι απλά για διασκέδαση αλλά βοηθά τα παιδιά να μάθουν τα πάντα για τον κόσμο που τους περιτριγυρίζει.

Μέσα από την αιτία και το αποτέλεσμα, τον πειραματισμό τα παιδιά εξερευνούν το περιβάλλον τους μέσω των αισθήσεών τους και αναπτύσσουν παρατηρητικές ικανότητες . Ακόμη παίζοντας, τα παιδιά μαθαίνουν να συνεργάζονται, να συντονίζονται και αναπτύσσουν σημαντικές ικανότητες και ταλέντα τα οποία είναι απαραίτητα για την ενήλικη ζωή τους.

Το να γίνουν τα παιδιά μας χαρούμενοι και υγιείς ενήλικες απαιτεί σκληρή δουλειά. Επίσης χρειάζεται συγκεκριμένες διαδικασίες και μεθόδους τις οποίες δυστυχώς παραβλέπουμε και δεν λαβαίνουμε σοβαρά υπόψη μας σαν γονείς.

Η σημασία του παιχνιδιού δεν τελειώνει εδώ. Ναι, το ξέρουμε ότι το παιχνίδι είναι διασκεδαστικό για τα παιδιά και πως είναι βασικό για την σωστή ανάπτυξή του παράλληλα όμως ανοίγει και μια πόρτα επικοινωνίας με το παιδί σας σε ένα βαθύτερο επίπεδο. Το να είστε παρόντες κατά την διάρκεια του παιχνιδιού είναι πολύ σημαντικό και δεν εννοούμε να είστε από πάνω του και να το ελέγχετε αλλά να το παρατηρείτε και να συμμετέχετε σε αυτό όποτε χρειάζεται.

Δυστυχώς όμως ο χρόνος είναι ο χειρότερος εχθρός των γονιών όσον αφορά το παιχνίδι. Είναι λογικό να έχετε δουλειές να κάνετε, να έχετε ρούχα να πλύνετε, να κάνετε θελήματα, να καθαρίσετε , να βοηθήσετε τα παιδιά με τα μαθήματά τους, να τα βάλετε για ύπνο και μέσα σε όλα τα άλλα να τα αφήσετε να παίξουν.

Η επικοινωνία μέσα από το παιχνίδι είναι εύκολη αρκεί να το βάλετε σαν κύρια προτεραιότητα. Πρέπει να βρείτε χρόνο ακόμη και αν αυτό σημαίνει πως πρέπει να σηκώνεστε μισή ώρα νωρίτερα ή να τρώτε βραδινό νωρίτερα αρκεί να βρείτε λίγο χρόνο προκειμένου να επικοινωνήσετε με το παιδί σας μέσα από το παιχνίδι.

Το δέσιμο με το παιδί σας γίνεται πιο ισχυρό αρκεί να του δίνετε την πλήρη προσοχή σας. Δεν είναι αρκετό να το σπρώχνετε στην κούνια ενώ μιλάτε στο κινητό σας. Αντί να το πάτε στην παραλία και να πίνετε τον καφέ σας καλό θα ήταν να το βοηθήσετε να φτιάξει ένα κάστρο στην άμμο. Αντί να κάνετε δουλειές αφήστε έστω κάποιες δουλειές για μετά και καθίστε μαζί του όσο παίζει.

Η επικοινωνία έρχεται μέσα από τις δικές σας αντιδράσεις. Ακούστε τα λοιπόν όσο παίζουν και θα εκπλαγείτε από την τεράστια φαντασία τους. Μιλήστε μαζί τους κάντε τους ερωτήσεις και βάλτε τον εαυτό σας στο παιχνίδι και παίξτε με τους δικούς τους κανόνες και όχι με τους δικούς σας. Παρακολουθείστε τα όσο παίζουν, παρατηρήστε τις ικανότητες που αναπτύσσουν και δεν είχατε προσέξει ποτέ , και αποτελέστε το καλό παράδειγμα για τα παιδιά σας.

Προσπαθήστε να εφαρμόσετε τα παραπάνω έστω για δέκα λεπτά την ημέρα και θα δείτε τεράστιες αλλαγές…

babyradio.gr- dr.albert- Μετάφραση: Γκαλίτσιου Μαριάννα

Κοκάκια

Υλικά

• ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΝΤΕΣΠΑΝΙ
• 5 αυγά
• 1 1/2 ποτήρι αλεύρι για όλες τις χρήσεις
• 1 ποτήρι ζάχαρη
• 1 φακελάκι μπέικιν πάουντερ
• ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΡΕΜΑ
• 3 1/2 ποτήρια γάλα
• 6 κουταλιές της σούπας κορν φλάουρ ή καστερ πάουντερ
• 10 κουταλιές της σούπας ζάχαρη
• 1 1/2 κουταλιά της σούπας βούτυρο
• ΓΙΑ ΤΟ ΓΛΑΣΟ
• 1 πλάκα μαργαρίνη (250 γρ.)
• 6 κουταλιές της σούπας ζάχαρη άχνη
• 5 κουταλιές της σούπας κακάο σκόνη
• 2 κρόκους

Εκτέλεση

1. Για το παντεσπάνι: χτυπάτε τα ασπράδια σε μαρέγκα. Ανακατεύετε τη ζάχαρη με τους κρόκους για 5', προσθέτετε το αλεύρι στο οποίο έχετε ρίξει το μπέικιν και τέλος τη μαρέγκα και συνεχίζετε να ανακατεύετε με απαλές κινήσεις. Στρώνετε σε ένα ταψί αντικολλητικό χαρί και με ένα κορνέ ετοιμάζετε τις ροζέτες για τη βάση και το καπάκι. Ψήνετε σε προθερμασμένο φούρνο στους 200° C για 8'-10' μέχρι να ροδίσουν ελαφρά. Αφήνετε να κρυώσουν. 
2. Για την κρέμα: σε μια κατσαρόλα βράζετε όλα τα υλικά εκτός από το βούτυρο και ανακατεύετε συνεχώς μέχρι να πήξει η κρέμα. Βγάζετε από τη φωτιά και όπως είναι το μείγμα ζεστό ρίχνετε το βούτυρο και ανακατεύετε μέχρι να λιώσει. Αφήνετε την κρέμα να κρυώσει.
3. Για το γλάσο: σε μια κατσαρόλα λιώνετε το βούτυρο, το αφαιρείτε από τη φωτιά, ρίχνετε το κακάο ανακατεύετε, συνεχίζετε με τη ζάχαρη άχνη. Αφού έχετε χτυπήσει τα αυγά τα ρίχνετε σιγά - σιγά στο μείγμα βουτύρου και ανακατεύετε ελαφρά. 
4. Στρώνετε στις μισές ροζέτες μία κουταλιά της σούπας κρέμα. Βουτάτε τις άλλες μισές μέσα στο γλάσο και τις τοποθετείτε σαν καπάκι πάνω από την κρέμα. Βάζετε τα κοκ στο ψυγείο. 

ΣυνταγέςΚιμαδόπιτα με μανιτάρια και χαλούμι Κιμαδόπιτα με μανιτάρια και χαλούμι Κιμαδόπιτα με μανιτάρια και χαλούμι

Υλικά

• 2 φύλλα σφολιάτα έτοιμη ή σπιτική
• 300 γρ. αρνίσιος ή μοσχαρίσιος κιμάς
• 200 γρ.μανιτάρια κομμένα σε φετάκια
• 2 κρεμμύδια κομμένα σε ροδέλες
• 2 πράσα κομμένα σε ροδέλες
• 2/3 του φλιτζανιού του τσαγιού ελαιόλαδο
• 250 γρ τριμμένο χαλούμι
• 2 ψητές πιπεριές Φλωρίνης ψιλοκομμένες
• 2 ντομάτες χωρίς τις φλούδες και τους σπόρους ψιλοκομμένες
• 100 ml κρασίλευκό ξηρό
• 2 αυγά βραστά, σφιχτά
• αλάτι, πιπέρι, δυόσμος

Εκτέλεση

1. Βράζετε τα κρεμμύδια και τα πράσα σε λίγο νερό 15’ περίπου. Τα στραγγίζετε καλά. Ζεσταίνετε τα 2/3 από το λάδι και σοτάρετε τα μανιτάρια 5΄-6΄. Προσθέτετε τον κιμά και το μείγμα των κρεμμυδιών και πράσων και συνεχίζετε το σοτάρισμα 15’-16’ ακόμη μέχρι να μαλακώσει ο κιμάς και να εξατμισθούν τα υγρά. Αλατοπιπερώνετε. Σβήνετε με το κρασί και βράζετε μέχρι να εξατμισθούν πολύ καλά τα υγρά της γέμισής τους.
2. Αποσύρετε το προηγούμενο μείγμα από τη φωτιά και του προσθέτετε το δυόσμο, τις πιπεριές, τα αυγά ψιλοκομμένα, το χαλούμι και τις φρέσκες ντομάτες (προσοχή χωρίς υγρά). Ανακατεύετε πολύ καλά.
3. Σε μια λαδωμένο ταψί τοποθετείτε το ένα φύλλο ζύμης ως βάση και απλώνετε τη γέμιση του κιμά. Καλύπτετε από πάνω με το δεύτερο φύλλο σφολιάτας και το κλείνετε, πιέζοντας με βρεγμένα δάκτυλα γύρω γύρω  για να κολλήσουν τα 2 φύλλα μεταξύ τους. Ψήνετε την πίτα, αφού αλείψετε την επιφάνεια με λάδι, στους 200° C, 40’-45’ μέχρι να ροδίσει:

Κοτόπιτα

Υλικά  500 γρ. (1 πακέτο) φύλλο κρούστας ή 2 φύλλα ζύμη σφολιάτα 1 κοτόπουλο περίπου 1 ½ κιλό 6 μεγάλα κρεμμύδια, καθαρισμένα, κομμένα σε ροδέλες 2/3 φλιτζανιού φρέσκο βούτυρο, λιωμένο 3 κουταλιές της σούπας μαϊντανός, ψιλοκομμένος 1 ½ φλιτζάνι του τσαγιού κεφαλογραβιέρα τριμμένη (ή 1 φλιτζάνι γραβιέρα και ½ φλιτζάνι φέτα) 4 αυγά και 1 για το άλειμμα του φύλλου (κρούστας) 1 φλιτζάνι του τσαγιού γάλα εβαπορέ αλάτι, πιπέρι. λίγη τριμμένη κεφαλογραβιέρα Εκτέλεση  Βουτυρώνετε ένα ταψί ή τη γάστρα και απλώνετε τις ροδέλες των κρεμμυδιών. Τοποθετείτε πάνω τους το κοτόπουλο, περιχύνετε με λίγο βούτυρο και αλατοπιπερώνετε. Καλύπτετε το ταψί με αλουμινόχαρτο ή σκεπάζετε τη γάστρα με το καπάκι της και ψήνετε στο φούρνο στους 170° C  για 1 ώρα και 15’. Ξεσκεπάζετε το ταψί ή τη γάστρα και αφήνετε το κοτόπουλο να κρυώσει. Ρίχνετε σε μπολ τα κρεμμύδια και το ζουμί τους. Αφαιρείτε την πέτσα, ξεκοκαλίζετε το κοτόπουλο, παίρνετε την ψίχα και την κομματιάζετε. Ανακατεύετε τα κομμάτια του κοτόπουλου με τα κρεμμύδια στο μπολ και προσθέτετε το μαϊντανό, την κεφαλογραβιέρα, το γάλα και τα 4 αυγά χτυπημένα. Αν χρησιμοποιήσετε φύλλο κρούστας: Στρώνετε τα μισά φύλλα κρούστας σε βουτυρωμένο ταψί αλείφοντας το καθένα με βούτυρο και πασπαλίζοντάς το με λίγο κεφαλοτύρι. Απλώνετε πάνω το μείγμα με το κοτόπουλο και τα κρεμμύδια. Ισιώνετε την επιφάνεια με σπάτουλα και σκεπάζετε με τα υπόλοιπα φύλλα, αλείφοντας το προτελευταίο με ένα αυγό χτυπημένο.  Αν χρησιμοποιήσετε ζύμη σφολιάτα: Απλώνετε το ένα φύλλο της ζύμης σε βουτυρωμένο ταψί ως πάτο, πασπαλίζετε με την κεφαλογραβιέρα, αδειάζετε πάνω τη γέμιση και σκεπάζετε με το δεύτερο φύλλο σφολιάτας. Χαράζετε την πίτα σε κομμάτια και ψήνετε για 1 ώρα στους 180° – 200° C μέχρι να ροδίσει. Συμβουλή  Μπορείτε να προσθέσετε στη γάστρα και δυο πατάτες που θα τις κομματιάσετε κι αυτές μες στη γέμιση.

ΣυνταγέςΓιορτινή κρεατόπιτα µε δύο τυριά Γιορτινή κρεατόπιτα µε δύο τυριά Γιορτινή κρεατόπιτα µε δύο τυριά

Υλικά

• 1 πακέτο (2 φύλλα) σφολιάτα
• βούτυρο λιωµένο για άλειµµα
• ΓΙΑ ΤΗ ΓΕΜΙΣΗ
• 1 κιλό αρνί χωρίς λίπος (από µπούτι κατά προτίµηση)
• 2 κουταλιές της σούπας βούτυρο
• 1 κουταλιά της σούπας ελαιόλαδο
• 4-5 φρέσκα κρεμμυδάκια ψιλοκομμένα
• 1 φλιτζάνι ζωμό λαχανικών έτοιμο ή σπιτικό
• 500 γρ. κασερι ή γραβιέρα γλυκιά τριμμένη
• 2 κουταλιές της σούπας γιαούρτι στραγγιστό
• 2 κουταλιές της σούπας μαϊντανός ψιλοκομμένος
• 3 πιπεριές Φλωρίνης (κονσέρβας) κοµµένες σε λωρίδες
• 3 αυγά ελαφρά χτυπηµένα για τη γέµιση και 1 αυγό για το άλειµµα
• αλάτι
• πιπέρι

Εκτέλεση

1. Προθερµαίνετε το φούρνο στους 180 °C. Ετοιµάζετε τη γέµιση. Κόβετε το κρέας σε µικρά κοµµατάκια. Ζεσταίνετε το βούτυρο µαζί µε το ελαιόλαδο και σοτάρετε τα κρεµµυδάκια. Προσθέτετε το κρέας και συνεχίζετε το σοτάρισµα. Χαµηλώνετε τη φωτιά, προσθέτετε 1 φλιτζάνι ζεστό νερό, τον κύβο λαχανικών, αλάτι και πιπέρι, µισοσκεπάζετε την κατσαρόλα και βράζετε το κρέας για 55’ περίπου, µέχρι να µαλακώσει.
2. Όταν απορροφηθούν όλα τα υγρά, αποσύρετε τη γέµιση από τη φωτιά, την αφήνετε να κρυώσει λίγο και την αναµειγνύετε µε το κασέρι (ή τη γραβιέρα), το κατίκι (ή το γιαούρτι), το µαϊντανό και τα αυγά. Ανακατεύετε καλά.
3. Απλώνετε το ένα φύλλο σφολιάτας σε βουτυρωµένο στρογγυλό ταψί. Ρίχνετε µέσα τη γέµιση µε το κρέας µε τέτοιο τρόπο ώστε να σχηµατίζει ένα λοφάκι και απλώνετε τις πιπεριές ώστε να καλύψουν τη γέµιση. Τη σκεπάζετε µε το δεύτερο φύλλο. Στολίζετε την πίτα µε κορδόνι που θα φτιάξετε µε τα περισσεύµατα της σφολιάτας. Αλείφετε µε βούτυρο και αυγό και την ψήνετε στο φούρνο για 35’-40’ περίπου, µέχρι να ροδίσει.

ΔΥΟ ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ της Κούλας Αδαλόγλου

ΑΡΑΓΕ;

Την έφερε από την Αμερική μαζί του, όταν γύρισε στην Ελλάδα. Μολονότι άφηνε τα δικά της ενδιαφέροντα εκεί και μια δρομολογημένη κατάσταση. Και δεν ήταν τα δύο παιδιά ή η καλή δουλειά του άντρα της, ήταν η αγάπη. Έστησε στη Θεσσαλονίκη μια γκαλερί, γρήγορα πήγε πολύ καλά. Το μάτι της διέκρινε αμέσως το ιδιαίτερο, ζωγράφιζε και η ίδια.

Σαράντα χρόνια μαζί. Η αρρώστια της σαν κεραυνός. Η εξέλιξή της δύσκολη. Την έχασε. Χάθηκε ο κόσμος. Τα παιδιά τους στην Αμερική, αλλά και εδώ να ήταν...

Με τη διοίκηση του πανεπιστημίου ασχολιόταν πάντα. Μετά τον χαμό της όμως έπεσε με τα μούτρα. Έτσι σκότωνε τον χρόνο του. Όλη μέρα στο γραφείο. Τα μαθήματα, η έρευνα και, επιπλέον, η διοίκηση της σχολής. Εργασιοθεραπεία, έλεγαν οι συνάδελφοι. Απόγνωση, έλεγαν οι φίλοι.

Συχνά πήγαιναν μετά τις εκλογές μελών διδακτικού προσωπικού ή ύστερα από συνεδριάσεις σε γνωστή ταβέρνα της Μελενίκου, στέκι εδώ και χρόνια των πανεπιστημιακών. Ψαρικά συνήθως και τσιπουράκι ή κρασί χύμα. Κάποια στιγμή οι άλλοι έφευγαν. Άντε, ώρα για ξεκούραση, του έλεγαν. Πάντα δήλωνε πως θα μείνει λίγο ακόμη. Και πάντα, πριν καλά καλά φύγουν, είχε παραγγείλει ένα ποτήρι ουίσκι.

Στην αρχή τούς παραξένευε πολύ το επιπλέον ποτό, πόσο μάλλον που ήταν αταίριαστο με το προηγούμενο κλίμα. Με τον καιρό αποδέχτηκαν την παραξενιά του, αλλά ανησυχούσαν για την ποσότητα που αύξανε. Όταν ζητούσε ένα νεροπότηρο με το ποτό του, τότε κατάλαβαν πως αυτοκαταστρεφόταν. Κάθε προσπάθεια να τον μεταπείσουν στάθηκε μάταιη...

Καλπάζουσα η περίπτωση της κακοήθειας που τον βρήκε. Έφυγε σε ένα εξάμηνο. Να τη συναντήσει, με όποιον τρόπο γίνεται αυτό, όταν σταματά να υπάρχει εδώ η φθαρτή μας ύλη... Θα φέγγουν άραγε εκεί τα μάτια της; λένε πως ήταν μια από τις τελευταίες φράσεις που είπε.

ΝΑ ΜΕ ΚΟΙΤΑΣ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ

Με την κρίση γύρισαν πολλοί στο χωριό. Νέοι αλλά και μεγαλύτεροι, εργένηδες και οικογένειες, αρκεί να είχαν μια βάση, μια μαγιά, να ασχοληθούν με κάτι. Γύρισε κι αυτός. Χρόνια στην Αθήνα, δουλειές από δω κι από κει, και φυλακή είχε κάνει. Για μικροκλοπές, και μαχαιρώματα ένα βράδυ σε σκυλάδικο. Όχι φόνο, αλλά τραυματισμούς σε επίδειξη «ανδρισμού».

Στο χωριό είχε το πατρικό του, λίγα χωραφάκια, αγόρασε και μερικά ζώα, πρόβατα. Το έσιαξε το πατρικό, το πιο πολύ μόνος του, φρόντισε τα λουλούδια, φύτεψε δέντρα και κήπο. Μαζί του έφερε την Αννιώ, έτσι τη φώναζε. Κοντή και στρουμπουλή, ούτε και στην πρώτη νιότη της, σε συνοικία των Αθηνών φρόντιζε τους αδερφούς της και τη μάνα, άβγαλτη θα την έλεγες. Του σπιτιού, αυτό ήθελε, της ξηγήθηκε, άκουσε, εγώ έχω δει κι έχω τραβήξει πολλά, τώρα θέλω να ησυχάσω, σ' αγαπώ, θα 'χεις όλα τα καλά, να με κοιτάς στα μάτια μόνο θέλω. Κι επειδή σαν ποτάμι ορμούσε πάνω της κι αυτή ήταν άμαθη, μη φοβάσαι, της είπε, θα σου μάθω να ταιριάζουμε και στην αγάπη.

Ο Ηλίας έμενε από «πάνω», δηλαδή από το επάνω μέρος του δρόμου, σχεδόν απέναντί τους. Λιας ή Λιάρας για τους χωριανούς, μονόχνοτος, ποτέ δεν παντρεύτηκε. Καμιά δεν τον ήθελε, άξεστος και περίεργος. Τακτικός τρόφιμος στα μπορντέλα της περιοχής, όποτε έφερναν καμιά ξένη τον τελευταίο καιρό, το όνομα του Λιάρα μέσα στα πρώτα, και στην ιστορία με μια ανήλικη είχε ακουστεί.

Κόπηκε το νερό, δεν μπορούσε να δουλέψει, βλαστήμησε και γύρισε πολύ νωρίτερα από τα χωράφια. Την είδε να βγαίνει ξαναμμένη από του Λιάρα το σπίτι. Χωρίς δεύτερη κουβέντα, ανέβηκε και του είπε να έχει εξαφανιστεί ως το βράδυ και να μην ξαναφανεί στο χωριό. Όσο για την Αννιώ... Να μου ζητούσε συγγνώμη, να με κοιτούσε στα μάτια, να 'πεφτε στα γόνατα να τη συγχωρέσω. Αλλά αυτή σχεδόν χαμογελώντας, «ε, κι εγώ άνθρωπος είμαι», μου είπε, «ξέρεις εσύ», και το χειρότερο, πήγε να μου κάνει τσαλίμια, από τα ερωτικά κόλπα που εγώ της είχα μάθει, να με μεθύσει, να με ρίξει. Τι λες, κυρά μου;

Απ' τα μαλλιά την έσυρε στην κουζίνα, άρπαξε το κουζινομάχαιρο, αλλά την τελευταία στιγμή σταμάτησε, το χέρι του πάγωσε. Φύγε, της είπε, μη με ξαναπιάσει η τρέλα μου.

Μόνος και κακορίζικος, σκοτεινός, λίγο στα χωράφια και πολύ στο ταβερνείο το βράδυ, γυρίζει τύφλα. Τρεκλίζοντας μονολογεί, σχεδόν ακατάληπτα, γι' αυτήν που τον πρόδωσε και που ο ίδιος την ξέβγαλε στον έρωτα.

Γυναίκα δεν ξαναφάνηκε στο σπίτι του, ούτε στα μάτια του.

[Τα σύντομα διηγήματα ανήκουν στην –υπό διαμόρφωση– ευρύτερη ενότητα Δοκίμια Καθημερινότητας.]

Εικαστικό: ατελιέ diastixo.gr ©