Ξεφεύγοντας από τη λογική πού και πού

Γιατί το έχουμε τόσο πολύ ανάγκη; 

Κάθε ανθρώπινο ον χρειάζεται τη δική του μερίδα κοινοτοπίας σαν αντίδοτο στη σοβαρότητα των ημερών. Ορισμένοι καταφεύγουν στα αθλητικά προγράμματα που μιλάνε για μεταγραφές οι οποίες δε θα πραγματοποιηθούν ποτέ, άλλοι στα πονήματα του ροζ τύπου ή στην παρακολούθηση εξωγήινων διαστημόπλοιων πάνω από κάποιο θέρετρο στις Μπαχάμες. Όλες αυτές οι ιστορίες και οι ανούσιες ενασχολήσεις έχουν κάποιο νόημα.

Είναι καλό να ξεφεύγουμε πότε πότε από τη σοβαρότητα και την κοινή λογική. Είναι υγιές να διακόπτουμε για μια μέρα τις καταστροφολογικές ειδήσεις και να αφιερωνόμαστε σε θέματα που έχουν να κάνουν με τη φαντασία ή το απλό κουτσομπολιό, πράγματα που πραγματικά δίνουν χρώμα σ΄ένα βαρετό κυριακάτικο απόγευμα. Μας συναρπάζει να μιλάμε, πολύ περισσότερο αν το κάνουμε χωρίς να κουβαλάμε συνεχώς ένα τσουβάλι με πέτρες. Γι΄ αυτό χειροκροτάμε τις ατάκες και τις τούρτες που τρώνε στα μούτρα οι ηθοποιοί στις βουβές ταινίες. Όλα αυτά μας βοηθούν κατά ένα περίεργο τρόπο να ανακουφιστούμε από τη συναισθηματική φόρτιση που μας δημιουργούν τα προβλήματα και οι υποχρεώσεις. Μας βοηθούν να ξεχαστούμε και να χαλαρώσουμε. Κάτι που έχουμε πολύ ανάγκη στις μέρες μας.

Στα 20 σου μαθαίνεις να «αγαπάς»

Τί ωραία ηλικία; 

Έχεις ξεφύγει για τα καλά από την εφηβεία, από το άγχος των πανελληνίων, από την τρέλα των 18, είσαι πλέον 20 χρόνων. Νιώθεις μία απίστευτη εσωτερική δύναμη και ένα πάθος που φουντώνει μέσα σου τόσο έντονα που νομίζεις πως θα σπάσει το στήθος σου. Σ” αυτό ακριβώς το συναίσθημα θέλουμε να επικεντρωθούμε, καθώς είναι η ηλικία που δεν έχει τίποτα να σε δεσμεύει ουσιαστικά. Είσαι μόνο για εσένα. Δεν έχεις παιδιά, έναν άντρα και ένα σπιτικό να φροντίσεις.

Είναι η περίοδος που οραματίζεσαι τη ζωή σου. Τα πάντα φαίνονται εφικτά και έτσι είναι. Καλείσαι να επιλέξεις αυτό που θες, αρκεί να το πιστέψεις και να το κάνεις με πάθος. Αρχίζεις να χτίζεις αυτό που αγαπάς. Δεν υπάρχει πιο όμορφο συναίσθημα απ” αυτό. Νιώθεις γεμάτος ευτυχία, δημιουργικότητα και φαντασία.

Και εκεί που είσαι έτοιμος να κατακτήσεις τα πάντα, ξαφνικά κάποιος κύριος κατακτά την καρδιά σου. Έρωτας. Αυτό το εκνευριστικά ωραίο και παράλογο συναίσθημα που νιώθουμε.

Και εκεί που ξαφνικά ήσουν απασχολημένη με τα μεγαλειώδη σχέδια της ζωής σου, ξαφνικά, εμφανίζεται εκείνος. «Τι κάνουμε τώρα;» αναρωτιέσαι. Μην ακούς τις σειρήνες του έρωτα, έχεις πολύ δουλειά μπροστά σου, που δεν παίρνει αναβολή.

Μπαίνεις στο πειρασμό να πιστέψεις τη φήμη που θέλει η δουλειά και ο έρωτας να συνδυάζονται. Δεν ισχύει κάτι τέτοιο. Όταν είναι κανείς ερωτευμένος είναι είτε με τη δουλειά του ή με κάποιον άλλον. Παράλληλα, δεν γίνεται.

Από την άλλη, φέρνεις το επιχείρημα πως «μια ζωή την έχουμε». Αν δεν ερωτευθούμε τώρα, πότε θα το κάνουμε. Η επιτυχία μπορεί να έρθει και αργότερα. Ο έρωτας και η ανεμελιά συνδυάζονται άψογα στην ηλικία αυτή.

Η αλήθεια είναι πως το επιχείρημα αυτό έχει βάση. Καθώς, είναι η περίοδος που μπορείς να μάθεις πως να συνδυάζεις, δουλειά, σχέση, φίλους, υποχρεώσεις.Έρχονται όλα μαζί και μαθαίνεις να τα διαχειρίζεσαι. Το να εστιάσεις την προσοχή σου σ΄ένα πράγμα που ήταν άγνωστο μέχρι τα 30 σου είναι δύσκολο. Ξαφνικά πρέπει να αντιμετωπίσεις όλα τα παραπάνω και αυτό είναι χειρότερο. Γιατί όσο, μικρός και αν νομίζεις πως είσαι στα 30 σου, τα πράγματα δείχνουν αλλιώς τότε. Δεν έχεις τις ίδιες αντοχές και κουράγια.

Και ερχόμαστε να αναρωτηθούμε, μήπως τελικά ο έρωτας στα 20 δεν είναι και τόσο κακή ιδέα τελικά; Γιατί, πώς μαθαίνει κανείς να συμπεριφέρεται σε μία σχέση στα 30 του όταν προηγουμένως δεν έχει εμπειρία; Πώς λειτουργείς σωστά; Πώς διαπραγματεύεσαι προβλήματα μέσα στη σχέση σου; Δεν είναι εύκολο project να το ξεκινήσεις στα 30 σου. 

Καθώς, είστε πλέον δύο ολοκληρωμένες προσωπικότητες που ξέρουν τι θέλουν. “Η νομίζουν ότι ξέρουν. Το θέμα είναι πως σπάνια κάνει κανείς υποχώρηση στην ηλικία αυτή, όταν δεν έχει προηγούμενη εμπειρία. Η σχέση γίνεται τότε παιχνίδι εξουσίας. Κατηγόριες, γκρίνιες, προβλήματα, είναι μερικά από τα θέματα που πρέπει να αντιμετωπίσετε σε καθημερινή βάση. Με τον άνθρωπο φυσικά που επιλέξατε να μοιραστείτε το υπόλοιπο της ζωής σας.

Οι ανθρώπινες σχέσεις δεν είναι εύκολη υπόθεση και θέλουν πολύ δουλειά. Για αυτό πρέπει καμία φορά να ξεκινάς από νωρίς για να ξέρεις τι θα σε περιμένει. Θα γνωρίσεις άτομα που θα σε πληγώσουν. Άλλους, που δεν θα σου δώσουν όλα όσα θες. Έχεις να μάθεις πολλά από τη ζωή και ίσως τα 20 να είναι καλή ηλικία.

Ποιο είναι λοιπόν το συμπέρασμά μας; Δεν μπορούμε να σου πούμε τι να διαλέξεις. Αλλά μπορούμε να σου πούμε πως ό, τι και αν κάνεις θέλει χρόνο και να επενδύσεις ψυχικά σ” αυτό. Αν τύχει και ερωτευτείς τότε κάνε το καλά. Μάθε τι σημαίνει να είσαι σύντροφος. Πως να συμπεριφέρεσαι σε μία σχέση. Ίσως στο τέλος, η πιο πετυχημένη καριέρα να μη σου δώσει πότε την ευτυχία ενός επιτυχημένου γάμου. Και κάτι ακόμα, πολλοί στην ερώτηση οικογένεια ή καριέρα, διάλεξαν το πρώτο. Ίσως, τελικά το έκαναν, επειδή κατάλαβαν πως στον εργασιακό χώρο «ουδείς αναντικατάστατος», στις ανθρώπινες σχέσεις όμως δεν ισχύει κάτι τέτοιο.

16 πράγματα που δεν πρέπει να λες σε μια γυναίκα

Οδηγίες προς τους άντρες. 

Υπάρχουν μερικές απαγορευτικές φράσεις που δεν πρέπει να αναφέρεις σε μία γυναίκα (συμπεριλαμβάνονται όλοι οι ρόλοι: σύζυγος, μητέρα, γυναίκα, αδελφή, κόρη) ειδικά όταν δεν είναι καλά ψυχολογικά, κοινώς έχει τα «νεύρα» της.

• Χαλάρωσε.

• Δεν μπορείς να καταλάβεις ότι βασανίζεις τον εαυτό σου χωρίς λόγο;

• Πώς καταφέρνεις να είσαι σ’ ένα παράλληλο σύμπαν;

• Αν πιστεύεις ότι αξίζει, τότε δοκίμασέ το.

• Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί πάντα κάνεις τόσο μεγάλο θέμα.

• Καλά πώς δεν το βρίσκεις αστείο; Είναι ξεκαρδιστικό. Μάλλον δεν έχεις αίσθηση του χιούμορ.

• Ξέρεις πως νιώθω για σένα. Γιατί με ρωτάς όλη την ώρα;

• Ηρέμησε.

• Θα το κάνω όποτε θέλω εγώ.

• Δεν συναγωνιζόμαστε σε μια σχέση. Πόσες δουλειές έκανα εγώ και πόσες εσύ.

• Επιτέλους, μάθε τι νούμερο παπούτσια φοράς.

• Καλή είσαι. Εντάξει, δεν ασχολούνται και όλοι μαζί σου.

• Καλά, μου το «παίζεις» φεμινίστρια, αλλά μια πραγματική φεμινίστρια, δεν θα αντιδρούσε όπως αντιδράς.

• Ξεπέρασε το.

• Αλλά λέω και άλλα ακούς μάλλον.

• Μα! πόσο ευαίσθητη είσαι πια.

Οι αλήθειες που κάθε άντρας πρέπει να ακούσει

Υπάρχουν μερικά πράγματα που οι γυναίκες φοβόμαστε να τα αναφέρουμε ή τα θεωρούμε αυτονόητα όμως στην πραγματικότητα δεν είναι. Δεν είναι καθόλου δεδομένα. Μάλιστα, γίνονται η αιτία πολλών παρεξηγήσεων.

Οι περισσότεροι άντρες λοιπόν θα ήταν καλό να μάθουν ότι…

• Στις γυναίκες τους αρέσει να γελούν. Τους αρέσει ο άλλος να έχει χιούμορ και να περνάνε όμορφα. Όμως, τους αρέσει να έχει και ένα όριο. Να ξέρει πότε κάνει πλάκα και πότε όχι.
• Στις γυναίκες αρέσει το σεξ. Αλλά τους αρέσει να υπάρχει και η δική τους ικανοποίηση. Θα πρέπει να νιώσουν άνετα ώστε να μπορούν να μιλήσουν για εκείνα που τους αρέσουν.
• Δεν έχει σημασία τι έχει συμβεί, τους αρέσουν οι αγκαλιές.
• Στις γυναίκες αρέσει να αναγνωρίζετε πότε πρέπει να είστε ομιλητής και πότε ακροατής.
• Επίσης, τους αρέσει να ξέρετε πως πίνουν τον καφέ τους.
• Η ευαισθησία δεν είναι κάτι κακό. Ναι, οι γυναίκες είμαστε ευαίσθητες αλλά δεν μπορεί να υπάρξει μια σχέση χωρίς ευαισθησία.
• Στις γυναίκες αρέσει να τις στηρίζετε και να ενθαρρύνετε τα όνειρά τους. Να έχετε στο μυαλό σας το τραγούδι που λέει «Να με προσέχεις, όταν θα έχω πέσει χαμηλά… να με αντέχεις…»
• Τους αρέσει να τις συμπεριφέρεστε ως ισότιμα μέλη της κοινωνίας. Δεν είστε μόνοι σ΄αυτόν τον πλανήτη.
• Είναι ωραίο να θυμάστε τα γενέθλια της. Για κάποιο λόγο ερμηνεύεται ως αγάπη.
• Ο εγωισμός δεν έχει θέση ανάμεσά σας.
• Το «είμαι καλά» δεν είναι αλήθεια. Σημαίνει ακριβώς το αντίθετο.
• Η ευγένεια δεν είναι αδυναμία, γι’ αυτό μην ξεχνάτε να είστε gentleman, το εκτιμούν και το αναζητούν ακόμα και στις μέρες μας.
• Να σέβεστε και να ενθαρρύνετε τις προσπάθειες που κάνει στην καριέρα της.
• Να μάθετε πως το γυναικείο σώμα λειτουργεί. Και επιτέλους, καταλάβετε πως οι ορμόνες είναι το πιο δύσκολα διαχειρίσιμο «πράγμα» στον κόσμο.

Πώς θα κερδίσει την εμπιστοσύνη σας;

Πολλές γυναίκες όσο όμορφες κι αν είναι νιώθουν περίεργα, μειονεκτικά, άσχημα κάποιες φορές γιατί όταν βγαίνουν περνούν απαρατήρητες. Δεν είναι όμως ακριβώς έτσι τα πράγματα. Ίσα-ίσα όχι μόνο δεν είναι απαρατήρητες αλλά έχουν περάσει και στην κατηγορία «Θα φας πόρτα», «Diva», «Don’t» κτλ. Φανταζόμαστε πως λίγο πολύ καταλαβαίνετε τι κρύβετε πίσω από τις φράσεις αυτές. Ανασφάλεια και φόβος. Σε κανέναν δεν αρέσει η απόρριψη, πόσο μάλλον σ΄έναν άντρα που κάνει το πρώτο βήμα.

Και ερχόμαστε να αναρωτηθούμε «Τι μπορεί να αλλάξει;» Δεν γίνεται να μην σας πλησιάζει άνθρωπος για το λόγο αυτό. Σκεφτήκαμε πως ίσως βοηθήσουν αν…:

• Μην τον κοιτάτε σαν να συμπληρώνετε λίστα.

Για παράδειγμα:

 Χιούμορ Ύψος
 Ύψος
 Επάγγελμα

• Μην μπερδεύετε τους ρόλους. Αν είστε μια δυναμική γυναίκα, γεμάτη αυτοπεποίθηση, που στέλνει το μήνυμα πως δεν έχει ανάγκη κανένα και ό,τι θέλει το έχει, με τι δύναμη να έρθει να σας μιλήσει. Για να γίνει κυνηγός, όπως τους αρέσει, πρέπει να το παίξετε θήραμα. Δυστυχώς ή ευτυχώς έτσι είναι ακόμα οι ρόλοι επίσημα μοιρασμένοι.
• Μην το κρίνετε σ” ότι λέει ή κάνει. Μπορεί να πει και κάτι που να μην σας αρέσει. Δείξτε ψυχραιμία και όχι απογοήτευση.
• Δείξτε ότι έχετε ανάγκη τη φροντίδα του: Οι άντρες λατρεύουν να περιποιούνται μια γυναίκα, να τους ανοίγουν την πόρτα και να κερνάνε. Αν δείξετε ότι το δέχεστε τότε θα παρακαλάει να σας κάνει τα χατίρια.
• Μην είστε απαιτητική. Δεν γνωρίζεστε ακόμα. 
• Επίσης, μην είστε προκατειλημμένη. 
• Μην κάνετε σχόλια για τη ζωή του, τη δουλειά του κτλ. Δεν έχετε ολοκληρωμένη εικόνα. 
• Να σεβαστείτε την προσωπικότητά του. Αν δεν σας κάνει οκ, αλλά δεν θα το αλλάξετε στην ηλικία του.
• Ενθαρρύνετέ τον με διακριτικότητα. Δείξτε του ότι ενδιαφέρεστε ώστε να σας ζητήσει να βγείτε.

Τί γίνεται όταν αλλάζεις τη θέση των λέξεων;

Μπορεί να αλλάξει το νόημα;  Τι γίνεται όταν το νόημα αυτό έχει να κάνει με τη ζωή μας;

Για παράδειγμα:

«Έχω ένα πρόβλημα με δύσκολη λύση». Αν δοκίμαζες να το πεις «Θα βρω μια έξυπνη λύση γι΄αυτό το πρόβλημα».

«Με θλίβει που…»αντί για «Αυτό το γεγονός μου δείχνει ότι…».

«Αποτυχαίνω στο…»αντί «Μαθαίνω να…»

«Ο τάδε δεν είναι καλός άνθρωπος» ενώ θα μπορούσαμε να πούμε «Δεν καταφέρνω να καταλάβω τον τάδε αλλά πού θα μου πάει…».

«Ο τάδε» με έχει απογοητεύσει» αντί για «Οι προσδοκίες μου για τον τάδε ήταν εσφαλμένες. Τώρα τον γνωρίζω καλύτερα».

«Με φοβίζει αυτή η κατάσταση» που θα μπορούσε να διατυπωθεί ως εξής «Αυτή η κατάσταση μου δίνει την ευκαιρία να κάνω κάτι που δεν έκανα ποτέ πριν.»

«Αν είχα…τώρα δε θα ήμουν» αντί για «Θα κάνω…γιατί θέλω να είμαι…»

«Δεν είχα τύχη» ενώ πάντα μπορούμε να πούμε «Την επόμενη φορά σίγουρα θα δουλέψει».

«Είμαι θυμωμένος» αντί «Αισθάνομαι άβολα με την κατάσταση αλλά σίγουρα έχει κάτι να μου μάθει».

«Τα παρατάω» αντί για «Θα αλλάξω στρατηγική».

Και πόσες ακόμα φράσεις σαμποτάρουν τη ζωή μας. Δίνουν τελείως διαφορετικό μήνυμα. Δεν μας βοηθάνε να προχωρήσουμε μπροστά. Δοκιμάστε να κάνετε μια αναδιατύπωση.

Γιατί να ανησυχούμε τόσο για τα πάντα;

Τρέχουμε όλη μέρα φοβισμένοι και αγχωμένοι με το μέλλον.

Τα προβλήματα είναι πολλά και σύνθετα. Μας μπερδεύουν και μας ταλαιπωρούν όχι επειδή δεν ξέρουμε να αντιμετωπίζουμε δύσκολες καταστάσεις αλλά επειδή έχουμε ανοίξει πολλά μέτωπα και δεν μπορούμε να εστιάσουμε κάπου ώστε να γίνει η αρχή.

Θα βοηθούσε αν καθόσασταν κάποια στιγμή να δείτε τι έχει προτεραιότητα για εσάς.

• Για κάθε πρόβλημα αναρωτηθείτε τα εξής: Ποιο ακριβώς είναι το πρόβλημα μου; Τί εναλλακτικές λύσεις έχω στη διάθεση μου; Εξάντλησα κάθε δυνατότητα;

• Κάντε έναν κατάλογο μ΄ όλα τα προβλήματα που σας απασχολούν και ακολουθήστε την ίδια διαδικασία για το καθένα από αυτά.

• Είναι πολύ σημαντικό να κάνετε ένα κατάλογο με προβλήματα του παρελθόντος. Δείτε αν τελικά άξιζε η ανησυχία σας γι’ αυτά, αλλά και αν σας βοήθησε ως προς την επίλυση τους.

• Χρησιμοποιήστε την ενέργεια σας παραγωγικά και όχι καταστροφικά. Πολλές φορές το άγχος σας εμποδίζει να δείτε την κατάσταση πιο ξεκάθαρα, με αποτέλεσμα να αντιδράσετε με τρόπους που δεν βοηθούν.

Ποια εικόνα σχηματίζουν οι άλλοι για μένα;

Όταν κοιτάζουμε την πραγματικότητα την βλέπουμε με τον τρόπο θέλουμε εμείς.

Ωστόσο, σε όποιον κοιτάζει τον κόσμο με δυσπιστία, τα πάντα φαίνονται ύποπτα και απρόβλεπτα. Αυτός που περιμένει την περιφρόνηση του διπλανού, τελικά, την έχει επειδή είναι προετοιμασμένος να αντιμετωπίσει αυτό το είδος της αρνητικής αντίδρασης. Όπως όμως έχουμε την ικανότητα να μεταφέρουμε την κόλασή μας όπου γυρίζουμε το βλέμμα μας, εξίσου ανθρώπινη είναι και η δυνατότητα να βάζουμε ένα θετικό φίλτρο ανάμεσα σ΄ εμάς και στην πραγματικότητα.

Αν κοιτάζουμε τους άλλους με αγάπη και εμπιστοσύνη, θα αποσπάσουμε αντιδράσεις στην πλειονότητά τους θετικές, όπως διαβεβαιώνει ο λεγόμενος «νόμος του καθρέφτη», που όταν εφαρμόζεται στον κόσμο των επιχειρήσεων σημαίνει: «Αντιμετώπισε με σαν υπάλληλο τρίτης διαλογής και θα συμπεριφερθώ σαν υπάλληλος τρίτης διαλογής, αντιμετώπισε με σαν υπάλληλο πρώτης διαλογής και θα συμπεριφερθώ σαν υπάλληλος πρώτης διαλογής».

Σε μεγάλο βαθμό, είμαστε αυτό που περιμένουν οι άλλοι να είμαστε. Και οι άλλοι καταλήγουν να είναι αυτό που περιμένουμε από εκείνους. Επομένως, αξίζει τον κόπο να τους προσφέρουμε έναν καθαρό και λαμπερό καθρέφτη που να τους δείχνει όχι μόνο αυτό που είναι, αλλά και αυτό που μπορεί να γίνουν.

Μπαίνοντας στα παπούτσια του άλλου!

Είναι δύσκολη διαδικασία, γιατί από τη δική μας θέση νιώθουμε ασφάλεια, μπορούμε να κρίνουμε ή να επεμβαίνουμε με το έτσι θέλω στις ζωές των άλλων, χωρίς ουσιαστικά κάποιο ρίσκο. Γινόμαστε πολλές φορές άδικοι, απόλυτοι ή αυστηροί με τις επιλογές των άλλων. Ο λόγος είναι πώς ποτέ δεν έχουμε προσπαθήσει να βιώσουμε αυτό που νιώθουν και να δούμε την κατάσταση μέσα από τα δικά τους μάτια.

Ξεχνάμε πώς είμαστε διαφορετικοί και πως ο κάθε άνθρωπος σκέφτεται και αντιδρά διαφορετικά στα ερεθίσματα. Για να έρθουμε πιο κοντά όμως θα πρέπει να προσπαθήσουμε να μπαίνουμε στη θέση του.

• Την ώρα μιας διαφωνίας: Κατά τη διάρκεια μιας διαφωνίας με κάποιον δοκιμάστε να αλλάξετε ρόλους. Προτείνετε για λίγα λεπτά να μπει στη θέση τη δική σας και εσείς στη δική του. Μ’ αυτό τον τρόπο μπορείτε να καταλάβετε ο ένας τον άλλον αλλά και να ξανά δείτε την δική σας άποψη από μια άλλη οπτική.

• Επιστροφή του μηνύματος. Μόλις τελειώσει την άποψη του ο συνομιλητής σας, προσπαθήστε να του πείτε αυτό που καταλάβατε. Χρησιμοποιείστε εκφράσεις όπως «Αυτό που καταλαβαίνω ότι λες είναι… Σωστά;». Μόλις, επιβεβαιώσει ότι έχετε κατανοήσει σωστά την άποψη σας, τότε εκφράστε την δική σας και προτείνετε να κάνει και εκείνος το ίδιο.

• Προσπαθήστε να κατανοείτε πρώτα καλά και μετά να εκφράσετε την άποψη σας. Για παράδειγμα, όταν διαβάζετε ένα βιβλίο, αναρωτηθείτε τι εννοεί ο συγγραφέας. Εξηγήστε τον σε κάποιον άλλον.

Ακούστε καλά όταν σας μιλάνε οι άλλοι, στην συνέχεια περάστε τα λόγια τους ως βίωμα σας και μετά εκφέρεται την γνώμη σας.

Ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος για να «καταστρέψεις» τον εαυτό σου;

Μη λέτε αποκλείεται, γιατί αν όχι όλες τις περισσότερες φορές το κάνουμε ασυναίσθητα.

Όταν για παράδειγμα προσπαθούμε να καταπιέσουμε τα συναισθήματά μας, τότε είναι πιθανό να υιοθετήσουμε συμπεριφορές που θα μας βλάψουν. Το να δραπετεύουμε από την πραγματικότητα μπορεί να φαντάζει επιθυμητό, αλλά τελικά μπορεί να μας βάλει σε μεγαλύτερες φασαρίες, επειδή, αρνούμενοι να αντιμετωπίσουμε τις δύσκολες καταστάσεις της ζωής μας, ουσιαστικά τις αφήνουμε να διαιωνίζονται. Αποτέλεσμα, να μας κυνηγά συνεχώς η σκέψη τους και το άγχος. Οι εκκρεμότητες πάντα θα βρουν τρόπο να κάνουν αισθητή την ύπαρξή τους. Το καλύτερο που έχουμε να κάνουμε είναι να δώσουμε χώρο και χρόνο στα συναισθήματά μας να εκφραστούν.

Η αναβλητικότητα είναι μια από τις πιο αυτοκαταστροφικές τάσεις που έχουμε. Πολλές φορές ξεγελάμε τον εαυτό μας προκειμένου να μην κάνουμε πράγματα που μας προκαλούν δυσφορία ή που μας φοβίζουν. Μπορεί να θέλουμε να αλλάξουμε τη ζωή μας, να τολμήσουμε κάτι διαφορετικό, κι όμως να διστάζουμε. Η ανασφάλεια, ο φόβος μας ακινητοποιεί, ενώ το αύριο μας ακούγεται ανακουφιστικό.

Η έλλειψη της αυτοπεποίθησης. Μπορεί η μετριοφροσύνη να θεωρείται αρετή και ο εγωισμός να είναι μην είναι κοινωνικά αποδεκτός, ωστόσο όταν το Εγώ καταπιέζεται σε υπερβολικό βαθμό, αυτό σημαίνει δείγμα χαμηλής αυτοεκτίμησης. Είναι σημαντικό που και που να χαιρόμαστε με τα κατορθώματά μας και να επαινούμε τον εαυτό μας. Η προσπάθεια και η επιτυχία επιβραβεύεται. Δεν χρειάζεται να το προβάλλουμε έντονα. Η ζωή είναι πολύ απαιτητική και δεν θα πρέπει να αφήνουμε ευκαιρίες ανεκμετάλλευτες. Υπάρχουν στιγμές που πρέπει να δείξουμε τον καλύτερο μας εαυτό. Το να υποτιμάμε, λοιπόν τον εαυτό μας τότε δεν είναι δείγμα καλή συμπεριφοράς αλλά χαμηλής αυτοεκτίμησης.

Όποτε σταματήστε να κατηγορείτε του άλλους, γιατί μόνοι σας σαμποτάρετε καλύτερα τον εαυτό σας! Αλλάξτε είναι στο χέρι σας.

Γιατί φοβόμαστε να ονειρευτούμε;

Εμείς πάντως βαρεθήκαμε να ακούμε για όνειρα σε γκρίζες μέρες και δύσκολους καιρούς. 

Ναι είναι δύσκολα, όλοι το βιώνουμε αλλά πότε θα σταματήσει πια αυτή η μιζέρια και η μουρμούρα. Για το λόγο αυτό εμείς συνεχίζουμε να ονειρευόμαστε και να ελπίζουμε! Μας γεμίζει ασφάλεια και σιγουριά. Άλλωστε, ο Ουίλλιαμ Φοκνέρ έλεγε πως «οι σοφοί έχουν όνειρα αρκετά μεγάλα για να μην τα χάνουν απ΄το βλέμμα τους όταν τα κυνηγάνε». Σας προβληματίζει καθόλου αυτό; Είναι γεγονός πως ότι καταφέρνει κανείς στη ζωή του, το έχει από πριν φανταστεί. Πρώτα ονειρεύεται κάποιος κάτι, και μετά αναζητά τα μέσα για να το πραγματοποιήσει. Τα επιτεύγματα έχουν θέση στην αντίθετη πλευρά της φαντασίας, αλλά από αυτήν προήλθαν. Γι΄αυτό και εμείς είμαστε υπέρ των ονείρων. Το πεπρωμένο ενός ανθρώπου εξαρτάται από το μεγαλείο των ονείρων του, ανεξάρτητα αν θα προσπαθήσει να τα εκπληρώσει. Το ερώτημα είναι αν μπορεί να κάνει μεγάλα όνειρα ή φοβάται;

Το ξέρουμε πως πολλοί άνθρωποι έχουμε πάψει να ονειρεύονται. Τα όνειρα τους, μοιάζουν με τα όνειρα ενός παιδιού ή έφηβου. Είναι τις περισσότερες φορές τόσο ρεαλιστικά και ηττοπαθή, όπως για παράδειγμα «έτσι είναι η ζωή». Ωστόσο, με την διάθεση του ηττημένου είναι αδύνατο να πράξεις κάτι σημαντικό. Ο Νίτσε έλεγε πως «τίποτα δεν τόσο δικό μας, όσο τα όνειρα μας». Για το λόγο αυτό, αν τα αφήσει κάποιος να χαθούν, εγκαταλείπει συγχρόνως κάτι πολύ σημαντικό που έχει: την ευκαιρία να τα πραγματιοποιήσει. Αν δεν ονειρευτείς, αν δεν επιθυμήσεις κάτι σπουδαίο, πως θα αναζητήσεις τον τρόπο να το πετύχεις; Προσπάθησε να σκεφτείς ποια είναι τα μεγαλύτερα σου όνειρα. Ποια έχουν εκπληρωθεί από αυτά και ποια όχι; Ποια θα ονειρευτείς από δω και πέρα;

Εμείς σ΄αυτό λοιπόν πιστεύουμε και ναι θα συνεχίσουμε να ονειρευόμαστε, ακόμη και να μας φαίνεται αδύνατο! 

Αισιοδοξία vs απαισιοδοξία

Εσείς τι διαλέγετε; 

Γιατί είναι καθαρά προσωπική επιλογή το πώς θα αντιμετωπίζει κανείς τα πράγματα στη ζωή του. Μπορεί να τα βλέπει όλα θετικά και αισιόδοξα ή μαύρα και μίζερα. Θα λέγαμε πως είναι μια διανοητική στάση. Κάθε άνθρωπος έχει δικαίωμα να φορέσει τα γυαλιά που θέλει για να βλέπει τον κόσμο. Πριν αποφασίσετε τι θα επιλέξετε, θυμηθείτε πως…

• τα πράγματα που μας συμβαίνουν είναι το 50% της ζωής, ενώ το άλλο 50% είναι το πώς παίρνουμε αυτά τα πράγματα, τι κάνουμε μ΄αυτά.
• κάθε μέρα μπορεί να είναι η τελευταία της ζωής μας, αλλά και η πρώτη: μια καινούρια αφετηρία για να ξεκινήσουμε.
• η απαισιοδοξία είναι η επιλογή αυτών που ψάχνουν πρόφαση για να μην κάνουν τίποτα.
• αισιοδοξία σημαίνει να ξέρεις πως τα πράγματα μπορούν να πάνε καλύτερα και πως αξίζει τον κόπο να ξαναπροσπαθήσεις.

Γιατί ο «νους» πάει πάντα στο κακό;

Φόβος; Ανησυχία; Άγχος; Ό,τι κι αν είναι κάνουν δύσκολη τη ζωή μας!

Γιατί όμως συμβαίνει αυτό; Γιατί πλάθουμε άσχημα σενάρια; 

Για παράδειγμα, όταν περιμένουμε κάτι με αγωνία, όταν αντιμετωπίζουμε μια δύσκολη κατάσταση -στη δουλειά, στην οικογένεια, στην προσωπική μας υγεία, όλοι αναπόφευκτα σκεφτόμαστε και την αρνητική πλευρά των πραγμάτων. «Μακάρι να πάνε όλα καλά», σκεφτόμαστε, «τι θα γίνει όμως αν τελικά τα πράγματα στραβώσουν;». Σε κάποιες μάλιστα στιγμές, που εξαντλείται η αντοχή μας, μπορεί να χάσουμε τις ελπίδες μας και να φτάσουμε στην απόγνωση.

«Σιγά μην πάρουν εμένα, όταν υπέβαλαν τόσο πολλοί τα χαρτιά τους… σίγουρα θα υπάρχει κάποιος με περισσότερα προσόντα…» ή «αυτός ο πόνος δεν μου αρέσει καθόλου, πολύ φοβάμαι ότι είναι κάτι σοβαρό»: τέτοιες σκέψεις μας βασανίζουν μπροστά σε κάτι δύσκολο βάζοντας μας σε μία διαδικασία να προετοιμαστούμε για  χειρότερο.  Άθελα μας «ψάχνουμε» για ανησυχητικά σημάδια και, όταν τα βρούμε, το μυαλό μας εξετάζει όλες τις πιθανές αρνητικές περιπτώσεις, γυρεύει αποδείξεις, προσπαθεί να ξετρυπώσει οτιδήποτε έχει σχέση με αυτό – αλλά πάντα ό,τι ενισχύει την αρνητική εκδοχή. Παραινέσεις των άλλων και επιχειρήματα που στηρίζουν μια πιο καθησυχαστική άποψη απορρίπτονται ως υπεραισιόδοξα, επιπόλαια, μη λογικά. Γιατί ναι, υπάρχουν και εξαιρέσεις. Άνθρωποι που βλέπουν τη θετική πλευρά τη ζωή σ΄όλες τις πτυχές της. Τους αποκαλούμε αισιόδοξους, ονειροπόλους, οραματιστές κτλ. 

Μήπως όμως ξέρουν κάτι περισσότερο από εμάς; Μήπως αντί να φέρνουμε την καταστροφή μπροστά σε κάθε δυσκολία ή αλλαγή φάσης της ζωής μας, να είμαστε λίγο πιο αισιόδοξοι; Υπάρχει και αυτή η πλευρά. 

Και ξέρετε κάτι μάλλον οι αισιόδοξοι έχουν δίκιο. Θυμάστε την περίπτωση της πρώτης γυναίκας με μεταμοσχευμένη καρδιά στην Ελλάδα, την κα. Λεβαντή Ιωάννα; Όταν της ανακοινώθηκε στα 24 της ότι πεθαίνει και οι γιατροί της έδιναν 5 χρόνια ζωής εκείνη κατάφερε να τους διαψεύσει. Δεν χρειάζεται να πούμε κάτι παραπάνω, απ΄το η ζωή είναι ωραία ακόμα και όταν μας δείχνει το άσχημο πρόσωπό της.