10 τρόποι συμπεριφοράς που πρέπει οπωσδήποτε να μάθω στο παιδί μου

Αν ένα μωρό 18 μηνών φωνάζει για να μας τραβήξει την προσοχή μπορεί να μην μας ενοχλεί αλλάένα παιδάκι 4 ετών που μας τραβάει τα ρούχα για να σταματήσουμε να μιλάμε με τη μαμά του και να του δώσουμε προσοχή είναι τουλάχιστον «αγενές».

1. Όταν ζητάει κάτι πρέπει να λέει «παρακαλώ» και όταν λαμβάνει κάτι «ευχαριστώ».
2. Να μην διακόπτει τους μεγαλύτερους όταν μιλάνε μεταξύ τους εκτός αν πρόκειται για κάτι επείγον. Αν πρέπει οπωσδήποτε να τραβήξει την προσοχή τους μπορεί να πει «με συγχωρείτε».
3. Δεν ενδιαφέρει τον κόσμο τι δεν του αρέσει. Πρέπει να μάθει να κρατάει την αρνητική άποψη για τον εαυτό του και τους φίλους του!
4. Να μην σχολιάζει ποτέ τα εξωτερικά χαρακτηριστικά ενός ανθρώπου εκτός βέβαια αν πρόκειται να τα εκθειάσει
5. Όταν περνάει από μια πόρτα, να φροντίζει πάντα να την κρατάει ανοιχτή εφόσον ακολουθεί κάποιος άλλος.
6. Όταν περνάει χρόνο στο σπίτι φίλων του, να θυμάται να ευχαριστεί τους γονείς τους.
7. Να χτυπάει πάντα την πόρτα πριν μπει σε ένα χώρο και να περιμένει να του απαντήσουν πριν την ανοίξει.
8. Να μην κοροϊδεύει ποτέ και κανέναν.
9. Να καλύπτει το στόμα του όταν βήχει ή φτερνίζεται και μην σκαλίζει τη μύτη του.
10. Όταν σκοντάφτει πάνω σε κάποιον να λέει αμέσως «συγγνώμη».

πηγή:motherblog.gr

Κάντε έξυπνα μωρά, τρώγοντας σωστά

Νέα έρευνα υποστηρίζει ότι η ανεπάρκεια ιωδίου κατά τη διάρκεια της κύησης συνδέεται με χαμηλές επιδόσεις του παιδιού στο σχολείο.

Όπως δημοσιεύεται στην επιστημονική επιθεώρηση «The Lancet», η περιορισμένη κατανάλωση γαλακτοκομικών προϊόντων και ψαριώνσυμβάλλει ουσιαστικά στη βελτίωση των μαθησιακών επιδόσεων του παιδιού μελλοντικά.

Σύμφωνα με τη σχετική μελέτη, που πραγματοποίησαν ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Μπρίστολ και το Πανεπιστήμιο του Σάρεϊ σε περισσότερες από 1.000 εγκυμονούσες, στα 2/3 των περιπτώσεων παρατηρήθηκαν μειωμένα επίπεδα ιωδίου στον οργανισμό τους, γεγονός που αύξανε τις πιθανότητες να αποκτήσουν παιδιά με χαμηλό δείκτη νοημοσύνης.

«Σε κατάσταση εγκυμοσύνης, οι ανάγκες του οργανισμού σε ιώδιο είναιαυξημένες κατά 50%», τονίζει η επικεφαλής της μελέτης δρ. Μάργκαρετ Ρέιμαν. «Το γεγονός ότι το ιώδιο αποτελεί το βασικό συστατικό για τηνπαραγωγή των ορμονών του θυρεοειδούς, το καθιστά απαραίτητο, προκειμένου να εξασφαλιστεί η ομαλή ανάπτυξη του εγκεφάλου των εμβρύων», προσθέτει.  

Οι ειδικοί συνιστούν στις γυναίκες που κυοφορούν να συμπεριλαμβάνουν στο διατροφολόγιό τους τουλάχιστον 2 μερίδες ψάρι την εβδομάδα και 3 μερίδες γαλακτοκομικών καθημερινά (γάλα, γιαούρτι και φέτα). Βέβαια, δεν παραλείπουν να υπογραμμίσουν ότι δεν ισχύει το ίδιο με τα συμπληρώματα ιωδίου, τα οποία συχνά ξεπερνούν τις προβλεπόμενες ανάγκες, φτάνοντας στην υπερδοσολογία.

Προς αποφυγή, λοιπόν, υπερβολών, οι έγκυοι καλό είναι να γνωρίζουν ότι η συνιστώμενη δόση πρόσληψης ιωδίου προσδιορίζεται σε 250 mg ημερησίως, ενώ για τους ενηλίκους είναι 150 mg και για τα παιδιά 90-120 mg. Σε περίπτωση κατάχρησης, δηλαδή και ενισχυμένη διατροφή και συμπληρώματα που μαζί θα ξεπερνούν τα 600 mg καθημερινά, το αποτέλεσμα είναι εξίσου βλαβερό, αφού και πάλι με τον τρόπο αυτό θα απορρυθμιστεί ο θυρεοειδής αδένας, με ό,τι αυτό μπορεί να συνεπάγεται στην εγκεφαλική ανάπτυξη των εμβρύων.  

Οδηγός επιβίωσης για μαμάδες με γιους!

Όταν μια μαμά είναι μόνη σε μια οικογένεια με άντρες μαθαίνει ότι τα αρσενικά λειτουργούν διαφορετικά και ότι τελικά θα πρέπει κι εκείνη να «δοκιμάσει» τον τρόπο τους.

Φανταστείτε τους γιους σας και τον σύντροφό σας να μαζεύουν την κουζίνα για να σας βοηθήσουν. Πάνω στο πλυντήριο πιάτων ένα βουνό από σκισμένα, άδεια κουτιά πίτσας, βρώμικα πιάτα, λερωμένα ποτήρια. «Μου αρέσει που θέλατε και να καθαρίσετε την κουζίνα μετά το φαγητό!», τους λέτε απογοητευμένη και εκνευρισμένη για το χάλι που βλέπετε… για να ακούσετε την αποστομωτική ατάκα -από το όλο έκπληξη ύφος τους- «Μα, αυτό κάναμε!»

Οι συζητήσεις για τέτοια αμφιλεγόμενα θέματα εξελίσσονται πάντοτε με παρόμοιο τρόπο: το θηλυκό «κόμμα» βγάζει μεγάλους λόγους, εξηγεί για ποιο λόγο νιώθει ότι δεν της δίνουν σημασία, την κακομεταχειρίζονται, την παρεξηγούν και για ποιους λόγους έχει δίκιο. Η "πλειοψηφία" συνήθως σωπαίνει, καμιά φορά μουρμουρίζει «χμμμ…», διαβάζει εφημερίδα, βάζει ακουστικά ή εγκαταλείπει την αίθουσα συνεδριάσεων χωρίς να πει κουβέντα.  Κι όταν μετά η μειοψηφία κοπανάει τις πόρτες και φωνάζει ότι κάποιος πρέπει να την πάρει στα σοβαρά, οι άντρες του σπιτιού την κοιτάζουν σαν μια παράλληλη κοινωνική ομάδα που δεν μπορεί να ενταχθεί στο σύνολο.  Σας θυμίζει κάτι αυτό;

Οι περισσότεροι θα έλεγαν ότι μία γυναίκα με δυο γιους κι έναν σύζυγο αποτελεί «μειονότητα» στο σπιτικό της. Καθώς στέκει μόνη μεταξύ ανδρών, η αντίληψη που έχει για τον κόσμο περνά καθημερινά από εργαστηριακό έλεγχο: τα κουτιά της πίτσας είναι σκουπίδια και η θέση τους είναι στον σκουπιδοτενεκέ. Ποιος είναι ο φυσικός χώρος για τα άδεια σακουλάκια από φιστίκια, τις εφημερίδες, τα αθλητικά παπούτσια; Τα σιδερωμένα ρούχα τα ξεδιαλέγουμε πριν τα βάλουμε στα συρτάρια ή αρκεί να τα αφήσουμε δίπλα στο κρεβάτι; Τις κάλτσες τις φοράμε μια φορά και μετά τις πετάμε κάτω απ' την ντουλάπα;

Μια τέτοια αντίληψη ωστόσο, θα θέσει όντως τη γυναίκα στο περιθώριο της οικογενειακής κοινής τους ζωής και αυτό θα σημάνει την υιοθέτηση εκ μέρους της, του ρόλου του θύματος, που νοιάζεται για τις ανάγκες όλων αλλά κανείς για τις δικές της. Άραγε συμφέρει μια τέτοια αντίληψη; Συμφέρει να νιώθουμε μειονότητα; Υπάρχουν αλήθεια μειονότητες μέσα σε μια οικογένεια;

Τα άτομα που θα συμπεριφέρονται με αυτόν τον τρόπο (ανεξαρτήτως φύλου), θα υιοθετήσουν ρόλους και θα γίνουν οι ρόλοι τους. Η αδικία που θα κουβαλούν, θα τα εγκλωβίσει σε ένα λαθεμένο τρόπο σκέψης και σε μια στάση που τελικά θα τα απομακρύνει από τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας ενώ η αρχική και πραγματική τους επιθυμία είναι η επικοινωνία. Είναι όμως η επιθυμία αυτή; Τι σημαίνει ένα τακτοποιημένο σπίτι και μια μητέρα-σύζυγος ικανοποιημένη που ο άνδρας και τα αγόρια του σπιτιού έκαναν δουλειές; Το μοίρασμα, η ευχαρίστηση και η αναγνώριση έρχονται μόνο με αυτόν τον τρόπο; Γιατί αν η απάντηση είναι  θετική τότε υπάρχει θέμα.

Με μια πρώτη επιφανειακή προσέγγιση θα λέγαμε ότι η προτίμηση του πιτσιρικά να παίξει με τον μπαμπά στο κρύο με αφτιά κατακόκκινα, συνιστά μια παραγκώνιση της μητέρας που το μόνο που θέλει είναι να το φροντίσει να μην κρυώσει. Άραγε αφήνει πρωτοβουλία στον πατέρα να φροντίσει ή εκείνη ξέρει πάντα καλύτερα; Γιατί αν συμβαίνει το δεύτερο, τότε δεν έχει δικαίωμα να παραπονιέται ότι δεν την καταλαβαίνουν.

Μέσα σε ένα ζευγάρι, σημασία δεν έχει ποιος το κάνει καλύτερα αλλά πώς μπορούμε να μάθουμε ο ένας από τον τρόπο του άλλου. Γιατί να γκρινιάξουμε για τις δουλειές που δεν γίνονται και να μην προσκαλέσουμε με διαφορετικό τρόπο στο μοίρασμα; Ποιος θέλει άλλωστε να ακούει γκρίνια; Το παράπονο και η γκρίνια κάνουν τους ανθρώπους να φαίνονται μικρότεροι ψυχικά.

Η γυναίκα της οποίας ο γιος προτιμά το παιχνίδι με τον πατέρα, έχει να καμαρώσει πολύ και να υπερηφανευτεί για την καλή δουλειά που θα έχει κάνει, να μην πετάει δηλαδή τον πατέρα έξω από το σύστημα.Μπορεί  να βρει τρόπο να συμμετάσχει στο παιχνίδι τους αντί να στέκεται παρατηρήτρια και όλο αυτό να γίνει μια υπέροχη οικογενειακή στιγμή και επομένως μια ισχυρή παρακαταθήκη για το μέλλον των παιδιών τους.

Η εκπαίδευση των παιδιών σε δουλειές ξεκινάει από πολύ μικρή ηλικία και εισάγει τα παιδιά στην υπευθυνότητα όταν όμως αυτή η εκπαίδευση γίνεται με χαρά και εμπιστοσύνη και όχι με τη μορφή της στρατιωτικής πειθαρχίας ή καταναγκασμού. Κανείς δεν αρέσκεται να ακούει και να ακολουθεί οδηγίες και σίγουρα τα παιδιά που θα το κάνουν για να έχουν μια «μαμά» ευχαριστημένη, δεν θα έχουν εσωτερικεύσει την αναμενόμενη συμπεριφορά.

Μήπως τελικά εστιάζουμε σε άλλα πράγματα από το "μεταξύ" μας;

Μήπως μια μητέρα- σύζυγος που τα καταφέρνει χωρίς να γκρινιάζει είναι πολύ γοητευτική και για τον σύντροφο αλλά και για τα παιδιά της; Αν ο στόχος είναι η τάξη του σπιτιού και αποτελεί προσωπικό και μόνο στόχο και αφού η ίδια τα καταφέρνει, γιατί θα πρέπει να ζητάει αναγνώριση τραβώντας τους άλλους στο δικό της τρόπο; Έχουμε να εμπλουτιστούμε από τον διαφορετικό τρόπο του άλλου; Αν όχι τότε η στασιμότητα θα επέλθει πολύ γρήγορα μέσα μας αλλά και στη συντροφική σχέση. Γιατί η συζυγική σχέση δεν είναι απαραίτητα και συντροφική!

Σύντροφος είναι αυτός που σε νοιάζεται, σε αναδεικνύει, σε εμπλουτίζει και συμπορεύεται μαζί σου. Η σχέση είναι αμφίδρομη και συμπληρωματική!

Ναι όντως εμείς οι γυναίκες κάνουμε πάρα πολλά. Αλλά γιατί όχι; Γιατί όλα αυτά να μην τα καρπωνόμαστε ως ζωντάνια, κινητικότητα, μοίρασμα, στιγμές και θα πρέπει να τα νιώθουμε βάρος; Όλα είναι θέμα απόφασης και δέσμευσης στη ζωή! Τι ζωή θέλουμε! Τι άνθρωποι θέλουμε να είμαστε! Τι σχέσεις θέλουμε να έχουμε! Αν θέλουμε αληθινές και βαθιές σχέσεις πρέπει να μάθουμε να κοιτάζουμε πάνω από τα πράγματα. Αν έχουμε διαλέξει έναν άνθρωπο ως σύντροφο δεν μας επιτρέπεται να τον υποτιμάμε θεωρώντας τον ανίκανο να χειριστεί τα του σπιτιού. Αν θέλουμε χώρο πρέπει να μάθουμε να δίνουμε χώρο.

Μια γυναίκα που ναι, είναι κόρη κάποιων γονιών, αδελφή , σύζυγος, μητέρα, φίλη, επαγγελματίας μπορεί να ορίσει τη ζωή της και να ζει όμορφα! Και ασφαλώς μια τέτοια γυναίκα αποπνέει ερωτισμό γιατί η ίδια είναι ερωτική σε ό,τι κάνει και δεν περιμένει από τους άλλους να την εμπνεύσουν ή να της απαλύνουν την κούραση. Είναι λίγη μια τέτοια συμπεριφορά!  Μπορούμε και καλύτερα!

Με την συνεργασία της κας Μαρίας Τουλιάτου (ψυχολόγος - οικογενειακή θεραπεύτρια)

10 εύκολοι τρόποι για να αναθερμάνετε τον γάμο σας!

Συνηθίζατε να ψιθυρίζετε τρυφερά λόγια στ’ αυτί του, να είστε συνέχεια αγκαλιά και να βλέπετε τις αγαπημένες σας ταινίες, να μαγειρεύετε μαζί και να ταΐζετε ο ένας τον άλλον, ενώ τώρα μιλάτε μόνο για τη φροντίδα του παιδιού και για τα ρούχα του αλλά και τα … κατορθώματά του; Αν νομίζετε ότι το πάθος σας έχει εξατμιστεί μέσα στη ρουτίνα και την καθημερινότητα, ρίξτε μια ματιά στις προτάσεις μας για να ανανεώσετε τον ρομαντισμό σας. 

Η πατρότητα και η μητρότητα είναι διάσημη για το …κουκούλωμα του ρομαντισμού σε μία σχέση. Κατά τη διάρκεια του πρώτου χρόνου της μητρότητας, οι λόγοι είναι εμφανείς – στερείστε τον ύπνο σας και υποφέρετε από τα σκαμπανεβάσματα των ορμονών σας. Το μωρό μονοπωλεί της προσοχής σας. Όμως  ακόμα και την περίοδο μετά τον απογαλακτισμό, δηλαδή όταν δεν είναι απαραίτητο οι μαμάδες να είναι συνέχεια πάνω από το παιδί τους, συχνά συνεχίζουν να αισθάνονται «παρατημένες» και ότι δεν έχουν άλλες υποχρεώσεις από το να φροντίζουν μόνο το μωρό τους, να εργάζονται, να μαγειρεύουν και να καθαρίζουν το σπίτι. Το αποτέλεσμα αυτών; Ο γάμος τους μοιάζει περισσότερο με την αλλαγή μιας βρόμικης πάνας, παρά με ρομαντική συμβίωση. 
Τα καλά νέα είναι ότι το πάθος μπορεί να υπάρχει όσο ζείτε και οι δύο μαζί, όμως δεν μπορείτε  να περιμένετε να γίνουν όλα  απλά και μόνα τους. Με θέληση και προσπάθεια από κοινού , θα καταφέρετε να είστε περήφανη για το γάμο σας, για τον σύντροφό σας, αλλά και τον εαυτό σας.

Να κάνετε αυτά που συνηθίζατε να κάνετε και περνάγατε καλά. 
Θυμηθείτε αυτά που κάνατε πριν μείνετε έγκυος, ή ακόμα και πριν παντρευτείτε. Ποια ήταν αυτά που κάνατε μαζί και περνάγατε καλά γελώντας σαν ζευγάρι; Είναι καιρός να τα ανακαλύψετε ξανά – και άλλα πολλά που δεν είχατε βρει παλιότερα. Αρχίστε να παίζετε με τα πόδια σας κάτω από το τραπέζι ξανά ή ξεθάψτε τα αγαπημένα σας CDs και χορέψτε μαζί όπου σας κάνει κέφι. Μην πάτε στα επαγγελματικά δείπνα που μπορείτε να αποφύγετε και προτιμείστε να μείνετε σπίτι οι δύο σας και να βρεθείτε πιο κοντά. Φιληθείτε σε κάθε ευκαιρία όπως άλλωστε κάνατε και παλιά.

Αφιερώστε χρόνο ο ένας για τον άλλο- κάντε πράγματα μαζί. 
Αν καταγράψετε κάπου τι έχετε κάνει από την ώρα που ξυπνήσατε θα εκπλαγείτε από τις πόσες πολλές ώρες σπαταλάτε σε ανούσια πράγματα, όπως το να ψάχνετε άσχετα πράγματα στο διαδίκτυο. Να θυμάστε πως όλοι μας έχουμε εικοσιτέσσερις ώρες την ημέρα – το πώς θα τις διαθέσουμε κάνει τη διαφορά. Προσπαθήστε να εξοικονομήσετε λίγο χρόνο, ακόμα και αν δεν ξεπερνάει μερικά λεπτά, για να μιλήσετε και να επανασυνδεθείτε. Ακόμα και αν πηγαίνετε στην καφετέρια ης γειτονιάς σας ή και στο γυμναστήριο μαζί, βοηθάει στο να δεθείτε και άλλο και να τονώσετε τη σχέση σας.

Μην παραμελείτε τη σεξουαλική σας ζωή. 
Η σεξουαλική ζωή ενός ζευγαριού είναι σημαντικό βαρόμετρο για τη σχέση. Είναι εκείνες οι ιδιωτικές, μοναδικές στιγμές που δύο άνθρωποι που αγαπιούνται, γίνονται ένα και μοιράζονται τις σκέψεις τους και τα συναισθήματά τους. Είναι οι στιγμές που οι παρεξηγήσεις λύνονται χωρίς καν να κουβεντιαστούν, που ο θυμός καταλαγιάζει και η σωματική κόπωση μοιάζει αμελητέα και αδιάφορη. Το ζευγάρι, λοιπόν, επιβάλλεται να φροντίζει τη σεξουαλική του ζωή γιατί δένεται ακόμα περισσότερο, τονίζει την εμπιστοσύνη αλλά και την επιβεβαίωση μέσα στη σχέση και απομακρύνει τον κίνδυνο της απιστίας. Ακόμα κι όταν υπάρχουν παιδιά, οικονομικά προβλήματα ή σωματική κόπωση, δεν θα πρέπει να χρησιμοποιείτε αυτά τα “εμπόδια” σαν δικαιολογίες και να αναβάλλετε τη συνεύρεση με τον σύντροφό σας. Η ένωσή σας θα σας τονώσει ψυχολογικά και θα σας γεμίσει με δύναμη και αισιοδοξία, άρα και με μεγαλύτερη ενέργεια και αποτελεσματικότητα στην καθημερινότητά σας.

Επιδιώξτε τη σωματική επαφή χωρίς απαραίτητα αυτό να σημαίνει σεξ.
Σύμφωνα με την κα Αναστασία Φρόντζου – Χρηστίδη «Μην διστάζετε να εκδηλώσετε την τρυφερότητά σας με αγγίγματα και χάδια. Δεν είναι απαραίτητο, αυτά πάντα να οδηγούν σε σεξουαλική επαφή. Ένας τέτοιος συσχετισμός θα ήταν ατυχής, θα σας κούραζε, θα σας άγχωνε και πιθανώς θα σας εκνεύριζε. Ένα άγγιγμα στην πλάτη, ένα χάιδεμα στα μαλλιά ή μια αγκαλιά μπορούν να πουν πολύ περισσότερα από τα λόγια. Ακόμα κι όταν γύρω υπάρχει κόσμος και το ζευγάρι δεν μπορεί να πει πολλά, αυτές οι, σχεδόν αόρατες, κινήσεις, “φωνάζουν”: εγώ είμαι εδώ για σένα, σε σκέφτομαι και σ’ αγαπώ ακόμα κι όταν δεν είμαστε μόνοι μας, ακόμα κι όταν μας απασχολούν κι άλλα πράγματα!»

Φροντίστε την εμφάνισή σας ακόμα και μέσα στο σπίτι. 
Το ότι είστε παντρεμένη δεν σημαίνει ότι θα πρέπει να παραμελήσετε την εμφάνισή σας. Το να φροντίζετε, η εικόνα που βλέπει ο άλλος να είναι περιποιημένη και –γιατί όχι- ποθητή, σημαίνει ότι σέβεστε στον εαυτό σας, τον άλλον αλλά και τη σχέση σας. Φυσικά, δεν εννοούμε πως αυτό θα πρέπει να γίνει εμμονή κι αυτοσκοπός, αλλά καλό είναι να υπάρχει μια μικρή … έννοια για το τι βλέπει ο άλλος απέναντί του. Δεν χρειάζεται να είστε βαμμένη μέσα στο σπίτι και να κυκλοφορείτε με ψηλοτάκουνα (αυτό θα ήταν αφύσικο και θα μαρτυρούσε ανασφάλεια) αλλά ούτε και να είστε εντελώς ατημέλητη. Αυτά, βέβαια, ισχύουν και για τους άντρες, οι οποίοι, όπως έχει παρατηρηθεί, συνηθίζουν να κάνουν πολλές εκπτώσεις στην εμφάνισή τους μέσα στο σπίτι, μετά το γάμο!

Μάθετε να διαφωνείτε και όχι να τσακώνεστε! 
Το ότι αγαπιέστε και παντρευτήκατε, δεν σημαίνει ότι θα έχετε πάντα την ίδια γνώμη για όλα τα θέματα. Επίσης, το ότι, αρκετά συχνά, θα έχετε διαφορετική άποψη, δεν σημαίνει απαραίτητα ότι δεν ταιριάζετε, ότι κακώς παντρευτήκατε και ότι … πρόκειται να χωρίσετε. Αρκεί, βέβαια, τα θέματα για τα οποία δεν συμφωνείτε, να μην είναι μείζονος σημασίας (πχ θέμα ειλικρίνειας, πίστης κλπ). Αυτό, όμως, που είναι εξαιρετικά σημαντικό και αρκετά ζευγάρια παραβλέπουν είναι η ανάγκη να μάθουν την “τέχνη” να διαφωνούν. Αυτό σημαίνει πως θα πρέπει να βλέπουν με ωριμότητα τις διαφωνίες τους, να σέβονται τη γνώμη του άλλου αλλά και να υπερασπίζονται το δικαίωμά του να την εκφράζει πολιτισμένα, όποια κι αν είναι αυτή. Έτσι, το ζευγάρι θα βγαίνει πάντα κερδισμένο, ηεπικοινωνία τους θα είναι μοναδική  και η σχέση θα έχει περισσότερες πιθανότητες να … αναθερμανθεί μετά από κάθε διαφωνία.

Αποδράστε με τον σύντροφό σας. 
Πολλά ζευγάρια, βάζουν τα παιδιά τους μπροστά από τον γάμο τους χωρίς καν να το αντιληφθούν. Αν εσείς και ο σύζυγός σας ανταλλάζετε καθημερινά τα νέα του νοικοκυριού και δεν έχετε τίποτε άλλο να συζητήσετε, τότε είσαστε ένα από αυτά. Ζητήστε ευγενικά από τους γονείς ή τα πεθερικά σας να σας  κρατήσουν τα παιδιά και εκμεταλλευθείτε ένα Σαββατοκύριακο για να αποδράσετε από όλους και όλα κάθε έναν ή δύο μήνες. Αν το κανονίζετε από πριν, και μόνο αυτή η διαδικασία θα σας διώξει το στρες. Να θυμίζετε στον εαυτό σας  ότι όχι μόνο δεν πειράζει να είσαστε μακριά, πού και πού, από τα παιδιά σας, αλλά αντίθετα, κάτι τέτοιο, θα είναι μάλιστα και πολύ ευεργετικό για την ψυχολογία των παιδιών. Παιδιά και γονείς δεν θα πρέπει να είναι προσκολλημένοι μεταξύ τους. Το ζευγάρι έχει ανάγκη να περνά μόνο του χρόνο, ώστε να ανανεώσει τις δυνάμεις του και τη διάθεσή του και να επιστρέψει πιο ευδιάθετο στα παιδιά του.

Βρείτε τα ενδιαφέροντα του συζύγου σας και κάντε του χατίρια.
Η καλή επικοινωνία ανάμεσα στο ζευγάρι, προϋποθέτει εκατέρωθεν ενδιαφέρον για τις επιθυμίες και τα ενδιαφέροντα του άλλου. Ζητήστε του να σας πει τι τον κάνει να νιώθει ωραία (πχ πρωινό στο κρεβάτι, να παρακολουθήσει έναν ποδοσφαιρικό αγώνα με τους φίλους του, να πάει σε μια έκθεση αυτοκινήτου κλπ) και κάντε του τα χατίρια που και που.

Πείτε κι εσείς σ’ εκείνον τι σας ευχαριστεί. 
Μην περιμένετε τον άλλο να μαντέψει τις επιθυμίες σας. Με όμορφο τρόπο, δηλαδή χωρίς γκρίνια και υπονοούμενα, καθοδηγήστε τον. Μιλήσετε ανοιχτά  στον σύντροφό σας για το τι σας δίνει χαρά, τι σας ξεκουράζει και τι σας ευχαριστεί. Σεβαστείτε την πιθανή αδυναμία του να σας τα προσφέρει… όλα και ευχαριστήστε τον για την κατανόηση, την καλή του προαίρεση να σας κάνει ευτυχισμένη και την εκδήλωση της αγάπης του.

Αποφύγετε την … αυτοεκπληρούμενη προφητεία! 
Δεν είναι λίγα τα ζευγάρια που πιστεύουν πως “ο γάμος σκοτώνει τον έρωτα”. Το παράδοξο είναι πως αυτά τα ζευγάρια, τελικά επιλέγουν να προχωρήσουν σε γάμο. Όμως, το μέλλον αυτών των γάμων συνήθως είναι δυσοίωνο, κι αυτό, εξ αιτίας ενός ψυχολογικού φαινομένου, γνωστό ως “αυτοεκπληρούμενη προφητεία”. Σύμφωνα με αυτή, ο άνθρωπος που πείθει τον εαυτό του πως κάτι που τον αφορά είναι αρνητικό (χωρίς να έχει λόγους να το κάνει), τελικά, υποσυνείδητα οδηγεί τον εαυτό του στο να λειτουργήσει έτσι, ώστε να επιβεβαιώσει την αρχική του πρόβλεψη-προφητεία, ότι δηλαδή αυτό που του συμβαίνει είναι αρνητικό. Στην περίπτωσή μας, αυτός που πιστεύει πως στον γάμο δεν υπάρχει ενδιαφέρον και πάθος, πείθει τελικά τον εαυτό του και υποσυνείδητα τον οδηγεί να συμπεριφέρεται τουλάχιστον αδιάφορα. Έτσι, τη σχέση … επισκέπτεται η ρουτίνα, η κούραση και ο εκνευρισμός. Το ζευγάρι περνάει κρίση και τα θεμέλια του γάμου κλυδωνίζονται. Γι’ αυτό πάντα να θυμάστε πως πρέπει να σκέφτεστε θετικά και αισιόδοξα για το γάμο σας για να μην προκαλέσετε από μόνοι σας αυτά που φοβάστε!

Με την συνεργασία της  κας Αναστασίας Φρόντζου-Χρηστίδη (σύμβουλος σχέσεων παιδιού & οικογένειας)

Έτσι θα μεγαλώσετε υπεύθυνα παιδιά!

Το «να είσαι οικογένεια» έχει δύο όψεις. Από την μία μεριά, κάθε μέλος, μικρό και μεγάλο, βρίσκει δύναμη και προστασία μέσα στην οικογένεια, από την άλλη μεριά όμως, όλοι, παιδιά και γονείς, οφείλουν να συνεισφέρουν εξίσου, με τον τρόπο και τις ικανότητες του ο καθένας, στην ομαλή λειτουργία της.

Η οικογένεια μάς χρειάζεται όλους για να λειτουργήσει σωστά. Από τις πιο μικρές λεπτομέρειες, όπως είναι οι καθημερινές δουλειές και τα διάφορα καθήκοντά, μέχρι τις σωστές συναισθηματικές σχέσεις. Έτσι τα παιδιά παίρνουν σπουδαία εφόδια για την ζωή τους. Εσείς, λοιπόν, πρέπει να τους δώσετε κίνητρα για να συμμετάσχουν στην ζωή της οικογένειαςκαι να νιώθουν ενεργά μέλη, αλλά και να βρίσκεστε δίπλα τους καθώς μεγαλώνουν, δείχνοντάς τους τα όρια και φυσικά την αγάπη σας.

Γιατί ζητάμε «λίγα» από τα παιδιά μας; 
Τα παιδιά είναι κοινωνικά όντα. Ακόμη και αν καμιά φορά αντιδρούν, στην πραγματικότητα τους αρέσει να παίζουν ρόλους βοηθού. Όλα τα παιδιά έχουν την ανάγκη να νιώθουν ότι είναι αναμενόμενη η συνεισφορά τους στο σπίτι, παρότι σήμερα οι περισσότεροι γονείς δεν ζητάμε πολλά πράγματα από τα παιδιά μας. Αυτό οφείλεται κυρίως στο ότι, όταν εργάζονται και οι δυο γονείς, το βράδυ, αγχωμένοι και κατάκοποι όπως είναι, το μόνο που θέλουν είναι να περάσουν καλά όλοι μαζί, όχι να μάθουν στα παιδιά τους όρια και πειθαρχία. Και καθώς έτσι, χωρίς να το καταλαβαίνουμε,  όλοι προσπαθούμε να τα προστατεύσουμε από το δικό μας στρες,  με αποτέλεσμα να γινόμαστε υπερβολικά ενδοτικοί. Πολλές φορές όμως συμβαίνει και το αντίθετο: ότι δηλαδή οι γονείς ακριβώς επειδή είναι κουρασμένοι γίνονται πιο απαιτητικοί ή πιεστικοί και αντί να περνάνε ουσιαστικό χρόνο με την οικογένεια, τον εξαντλούν σε παρατηρήσεις ή τους αναθέτουν δραστηριότητες για να τα απασχολήσουν κερδίζοντας λίγο χρόνο «ελεύθερο» για εκείνους. Η «αλήθεια» βρίσκεται κάπου στην μέση. 

Όμως, όταν ζητάμε λιγότερα από τα παιδιά, δεν τα προστατεύουμε! Πολλοί γονείς θεωρούν ότι όταν αφήνουν τα παιδιά να κάνουν τις επιλογές τους από νωρίς, τα ετοιμάζουν για να εκφράσουν την ατομικότητά τους και να διακριθούν στην ανταγωνιστική κοινωνία που ζούμε. Λάθος! Το παιδί που έχει μάθει να σέβεται κάποια όρια και ξέρει ότι υπάρχουν κάποιες σαφείς προσδοκίες από αυτό, αργότερα θα είναι πιο ικανό να επιλύει τα προβλήματά του.

Ένας άλλος λόγος για τον οποίο οι γονείς ζητάμε ελάχιστα πράγματα από τα παιδιά μας είναι η απουσία της ευρύτερης οικογένειας. Χωρίς την επαφή με τους παππούδες, γιαγιάδες ή άλλα μέλη της οικογένειας, χάνονται τόσο οι προσδοκίες όσο και οι πολιτισμικές αξίες.  

Κατανέμετε υποχρεώσεις 
Ο ρόλος του γονιού συνεπάγεται ενεργή συμμετοχή στην ζωή των παιδιών, όχι μόνο ενθαρρύνοντάς τα ή παίζοντας μαζί τους, αλλά καιεπιβάλλοντάς τους πειθαρχεία, διδάσκοντας και καθοδηγώντας τα, χωρίς να ακούγεται αυστηρό όλο αυτό!  

- Ένας έξυπνος τρόπος για να δίνετε κίνητρα στα παιδιά να αναλαμβάνουν καθήκοντα μέσα στο σπίτι είναι να καθιερώσετε τακτικές εβδομαδιαίες οικογενειακές συναντήσεις, όπου θα παρουσιάζετε μια λίστα με όλες τις δουλειές που πρέπει να γίνουν για να λειτουργήσει σωστά το σπίτι. Ο καθένας μπορεί να αναλάβει τις δουλειές που προτιμά. Οι υπόλοιπες θα μοιραστούν ισορροπημένα σε όλους (ανάλογα με την δυνατότητα του καθενός), γνωρίζοντας εξαρχής ότι κανείς δεν θα κάνει επ’ άπειρον κάποια αγγαρεία  που απεχθάνεται, γιατί οι υποχρεώσεις θ’ αλλάζουν εκ περιτροπής.

- Στην συνέχεια ορίστε τον χρόνο που έχει κανείς στην διάθεσή του για να κάνει μια  συγκεκριμένη δουλειά και την «ποινή» που θα συνεπάγεται η μη εκτέλεσή της. Ασφαλώς, αυτές είναι αποφάσεις που πρέπει να παίρνετε ομαδικά και όχι να τις ανακοινώνετε εσείς υπό μορφή διαταγών.  

- Όλα τα μέλη της οικογένειας οφείλουν να τηρούν τις αποφάσεις της ομάδας. Μπορεί μέρος της ανταμοιβής των παιδιών να είναι το χαρτζιλίκι, αλλά η πραγματική ανταμοιβή τους είναι η συμμετοχή στην οικογένεια και η περηφάνια ότι έχουν αναλάβει κάποιες ευθύνες. Αυτή η αίσθηση της αφοσίωσης και της ευθύνης του απορρέει από την συμμετοχή στην οικογενειακή ζωή, σύντομα επεκτείνεται και στις κοινωνικές επαφές. Και αυτό γιατί όταν το παιδί ασχολείται, ακόμα και καθημερινά, με δουλειές που χρειάζονται να γίνουν για να λειτουργεί ομαλά το σπίτι τους, μαθαίνουν τι σημαίνει να είσαι ενεργό μέλος ενός κοινωνικού συνόλου και να προσφέρεις σε μια κοινωνική ομάδα.

Ένα παιδί που θα το έχουν νοιαστεί είναι σε θέση να νοιαστεί τους άλλους και, αφού μάθει πώς να τηρεί κάποια απαραίτητα όρια, θα γίνει κάποιος που θα προκαλεί το θαυμασμό των άλλων. Όλες αυτές οι ιδιότητες (ενσυναίσθηση, φροντίδα, τρυφερότητα και αυτοπειθαρχεία) μας ενσταλάζονται τα πρώτα χρόνια της ζωής μας, μέσα από το πλαίσιο της οικογένειας. Η εκπαίδευση αυτή προετοιμάζει τα παιδιά για να δημιουργήσουν σχέσεις με τους συνομηλίκους τους και να πάρουν τις αποφάσεις τους, οι οποίες δεν θα είναι απαραίτητα αποτέλεσμα της πίεσης και της επιρροής των συνομηλίκων. Τα παιδιά μαθαίνουν κυρίως μέσω της ταύτισης με τους γονείς τους και της μίμησης της συμπεριφοράς τους. Επομένως, όταν συμμετέχετε ενεργά στην συναισθηματική ζωή του παιδιού σας, θα του δώσετε το κίνητρο, σε οποιαδήποτε ηλικία να επιδιώκει την επιδοκιμασία σας. 

Με την συνεργασία της κας Μαρίας Τουλιάτου (ψυχολόγος – οικογενειακή θεραπεύτρια)

Στρες στην εγκυμοσύνη: Πόσο επικίνδυνο είναι για το μωρό;

Πόσο κακό μπορεί να κάνει το δικό μας στρες κατά τη διάρκεια τηςεγκυμοσύνης στο μωρό μας;
Όπως μας διαβεβαιώνουν Αμερικανοί επιστήμονες στην έγκυρη επιστημονική επιθεώρηση «Proceedings of the National Academy of Sciences» (PNAS), οι έγκυες γυναίκες που νιώθουν έντονο στρες μπορεί να το κληρονομούν στα μωρά τους, μειώνοντας την ποσότητα μιας πρωτεΐνης που ονομάζεται OGT (O-GlcNAc transferase).

Η πρωτεΐνη αυτή είναι απαραίτητη για την ανάπτυξη του εγκεφάλου του μωρού. Η σχετική μελέτη έγινε σε ποντίκια και έδειξε πως η εν λόγω πρωτεΐνη επηρεάζει περισσότερα από 370 γονίδια του αναπτυσσόμενου εγκεφάλου. Οι ερευνητές πιστεύουν ότι ισχύει και για τους ανθρώπους. Πολλά από αυτά τα γονίδια παίζουν ρόλο σε λειτουργίες απαραίτητες για τη νευρολογική ανάπτυξη, όπως η χρήση ενέργειας, η πρωτεϊνική ρύθμιση και η δημιουργία νέων συνδέσεων μεταξύ των εγκεφαλικών κυττάρων.

«Σχεδόν όλα όσα βιώνει μια γυναίκα στη διάρκεια της εγκυμοσύνης αλληλεπιδρούν με τον πλακούντα και μέσω αυτού φθάνουν έως το έμβρυο», δήλωσε η δρ Τρέισι Μπέιλ, νευροεπιστήμονας στο Τμήμα Ζωικής Βιολογίας της Κτηνιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Πενσυλβάνια.

«Η έρευνά μας αποκάλυψε έναν δείκτη, ο οποίος δείχνει ότι η μητέρα βιώνει έντονο στρες». Οι ερευνητές μελέτησαν θηλυκά ποντίκια τα οποία εκτέθηκαν κατά την πρώτη εβδομάδα της κυοφορίας τους σε στρεσογόνους παράγοντες, όπως η μυρωδιά μιας αλεπούς ή άγνωστοι ήχοι. Όπως διαπίστωσαν, στον πλακούντα αυτών των ποντικιών υπήρχαν χαμηλότερα επίπεδα της πρωτεΐνης OGT απ’ ό,τι στον πλακούντα ποντικιών που δεν είχαν εκτεθεί σε στρεσογόνους παράγοντες.

Η συγκεκριμένη πρωτεiνη ήταν ιδιαιτέρως χαμηλή στον πλακούντα των αρσενικών εμβρύων, σε σύγκριση με τα επίπεδά της στον πλακούντα των θηλυκών.

Οι ερευνητές εικάζουν ότι η πρωτεΐνη OGT δρα προστατευτικά για τον εγκέφαλο στη διάρκεια της κύησης. Δεδομένου, όμως, ότι τα επίπεδά της φαίνεται πως εξ αρχής είναι μειωμένα όταν κυοφορεί μια γυναίκα αγόρι, η περαιτέρω μείωσή τους λόγω του στρες της μπορεί να είναι ακόμα πιο επιζήμια για τα μωρά, τονίζουν.

Τα παιδιά σιχαίνονται το «όχι» πως να αρνηθείτε κάτι στο παιδί χωρίς να το πείτε!

Τα παιδιά σιχαίνονται το «όχι» -εκτός, βέβαια, αν το λένε εκείνα. Να πώς μπορείτε να αρνηθείτε κάτι χωρίς να ξεστομίσετε τη λέξη που μισούν να ακούνε!

Σύμφωνα με έρευνα που έγινε πριν από μερικά χρόνια, ένα πιτσιρίκι νηπιακής ηλικίας ακούει κατά μέσο όρο πάνω από 400 «όχι» την ημέρα. Μάλιστα, όπως αναφέρεται στην έρευνα, όταν τα περισσότερα από αυτά τα «όχι» δεν συνοδεύονται από τις αναγκαίες εξηγήσεις τότε τα παιδιά που τα ακούνε έχουν περισσότερες πιθανότητες να μην αναπτύξουν τις λεκτικές ικανότητές τους όσο οι συνομήλικοί τους που ακούνε πιο πολλά «ναι». Οι ειδικοί προτείνουν στους γονείς, αντί να αντιμετωπίζουν κάθε απαίτηση του παιδιού τους με την οποία δεν συμφωνούν με μια κάθετη απαγόρευση και με την ηχηρή επιβολή της… εξουσίας τους, να υιοθετήσουν πρακτικές που αντί να απαγορεύουν απλώς κατευθύνουν τη συζήτηση και τη σκέψη του παιδιού στο λόγο της άρνησης. Εξάλλου, χρησιμοποιώντας καταφατικές προτάσεις για να δώσουμε μια αρνητική απάντηση καταφέρνουμε να βάλουμε όρια και κανόνες στη συμπεριφορά του πολύ πιο αποτελεσματικά και με λιγότερες εντάσεις.

Να μερικές φράσεις που μπορούν να αντικαταστήσουν το «όχι», χωρίς όμως να φέρουν το στίγμα της άρνησης!

«Ας το ανταλλάξουμε» – Αντί να πείτε αυστηρά «όχι» και να αρπάξετε από το χέρι του παιδιού κάτι που δεν έπρεπε να πάρει, ζητήστε του να το ανταλλάξει με κάτι άλλο που του προσφέρετε. Έτσι, και θα πάρετε πίσω το «απαγορευμένο» αντικείμενο και δεν θα χρειαστεί να μπείτε σε μια διαδικασία να αποδείξετε στο παιδί ότι έχετε την εξουσία να αποφασίσετε τι μπορεί να πάρει και τι όχι.

«Αυτό που κάνεις είναι επικίνδυνο» – Ως γονιός οφείλετε να προστατέψετε το παιδί από τους κινδύνους αλλά και να του εξηγείτε τους λόγους για τους οποίους δεν του επιτρέπετε να κάνει κάτι. Η «σκέτη» άρνηση μπορεί να κάνει το απαγορευμένο ακόμα πιο ελκυστικό, γι’ αυτό είναι προτιμότερο να αφιερώνετε κάθε φορά λίγο χρόνο για να του δώσετε να καταλάβει ότι δεν επιτρέπεται, για παράδειγμα, να ακουμπήσει την κουζίνα επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να κάψει το χεράκι του, κάτι που θα είναι πολύ επώδυνο.

«Α, για έλα να δούμε αυτό εδώ» – Μερικές φορές, ο πιο αποτελεσματικός τρόπος να κάνεις ένα μικρό παιδί να σταματήσει να ασχολείται με κάτι είναι απλά να τραβήξεις την προσοχή του αλλού. Αντί να πείτε «όχι», προσπαθώντας να το απομακρύνεται από κάποιο αντικείμενο ή ασχολία, βρείτε γύρω σας κάτι που θα του φαινόταν ενδιαφέρον και κατευθύνετε την προσοχή του σ’ αυτό.

«Αντί γι’ αυτό, προτείνω κάτι άλλο» – Τα παιδιά είναι πιο δεκτικά σε μια άρνηση όταν συνοδεύεται πρώτον από μια λογική εξήγηση και δεύτερον από μια εναλλακτική λύση. Όταν διεκδικεί κάτι με το οποίο εσείς διαφωνείτε, προτείνετε κάτι που μπορεί να κάνει.

«Εντάξει, αλλά αργότερα» – Μερικές φορές ένα παιδί χρειάζεται να γνωρίζει μόνο ότι κάποια στιγμή θα του επιτραπεί να ασχοληθεί με τον «απαγορευμένο καρπό», κι αυτό του είναι αρκετό για να σταματήσει να διεκδικεί. Αντί, λοιπόν, να του πείτε «όχι, δεν μπορείς να παίξεις έξω» ή «όχι, δεν θα δεις τηλεόραση», εξηγήστε του ότι μπορεί να κάνει ό,τι επιθυμεί, αλλά στον κατάλληλο χρόνο.

«Αυτό που κάνεις πληγώνει και στενοχωρεί τους άλλους» – Τα περισσότερα παιδάκια σε κάποια φάση της νηπιακής ηλικίας αποκτούν τη συνήθεια να χτυπούν και να δαγκώνουν, προκειμένου να περάσει το δικό τους. Εάν έχετε ήδη πει εκατοντάδες φορές «όχι» αλλά εκείνο επιμένει, ίσως είναι πιο αποτελεσματικό να του εξηγήσετε ποιες είναι οι συνέπειες της πράξης τους για τους άλλους ανθρώπους, ώστε να κατανοήσει για ποιο λόγο αντιδράτε τόσο έντονα όταν το κάνει.

«Ξέρω ότι σου αρέσει πολύ, αλλά θα πονέσει η κοιλιά σου αν φας κι άλλο» – Μπορείτε να πείτε στο παιδί όταν δεν του επιτρέπεται να φάει κι άλλη καραμέλα. Ή μπορείτε να του εξηγήσετε για ποιο λόγο άλλη μία καραμέλα θα προκαλούσε αντιδράσεις στο σώμα του που δεν θα του αρέσουν καθόλου. Έτσι, θα ξέρει ότι δεν του στερείτε την αγαπημένη του λιχουδιά μόνο και μόνο για να του πάτε κόντρα!

«Εξήγησέ μου και θα καταλάβω» – Όταν το παιδί σας ξεσπάει με νεύρα, κλάματα και απαιτήσεις, απλά χρησιμοποιεί έναν εύκολο για εκείνο τρόπο να εκφράσει τη δυσαρέσκειά του για κάτι. Όσο μεγαλώνει και τα εκφραστικά του μέσα αναπτύσσονται, θα πρέπει να μάθει να αντικαθιστά τα ουρλιαχτά και τη γκρίνια με λέξεις! Υπενθυμίζοντάς του ότι αυτός είναι ο σωστός τρόπος να διεκδικούμε κάτι και όχι βάζοντας τιμωρίες ή φωνάζοντας περισσότερο για να καλύψετε τις φωνές του, θα καταφέρετε να το ηρεμήσετε πιο γρήγορα.

«Συγνώμη, αλλά δεν σε καταλαβαίνω όταν μιλάς έτσι. Πες το μου ήρεμα» – Η γκρίνια είναι ένα πολύ αποτελεσματικό «όπλο» των παιδιών, το οποίο χρησιμοποιούν αυθόρμητα όταν είναι κουρασμένα, πεινασμένα ή εκνευρισμένα. Για να στερήσετε την αποτελεσματικότητά του δεν αρκεί να το απαγορεύσετε («όχι γκρίνιες») αλλά να προτείνετε έναν άλλο τρόπο με τον οποίο μπορεί να κερδίσει πιο εύκολα την προσοχή σας.

«Τώρα θα σε πιάσω» – Μερικές φορές το γέλιο είναι ό,τι πιο αποτελεσματικό για να σταματήσει το παιδί να κάνει κάτι που του έχετε απαγορέψει. Αντί να αρνήσεις, τιμωρίες και απειλές, αρχίστε να το γαργαλάτε και μέσα σε ελάχιστα λεπτά θα έχετε κι οι δυο ξεχάσει τι ήταν αυτό για το οποίο διαφωνούσατε.

Πηγή:mamamia.gr

Σφιχτοί γλουτοί: Καν’ το όπως η Ντούτζεν Κρος! (βίντεο)

Είστε έτοιμες για τους σφιχτούς γλουτούς που ονειρεύεστε; Ο διάσημος Άγγελος της Victoria’s Secret και μαμά, Ντούτζεν Κρος, μαζί με τον personal trainer των σούπερ μόντελ Michael Olajide μάς προτείνουν ένα εύκολο και γρήγορο πρόγραμμα γυμναστικής για να τους αποκτήσετε. Διαρκεί μόνο 6 λεπτά και υπόσχεται να σας δώσει το αποτέλεσμα που επιθυμείτε! Εσείς δεν έχετε παρά να βάλετε τις φόρμες σας και να ακολουθήσετε τις οδηγίες τους, βλέποντας το παρακάτω βίντεο:

Καλή επιτυχία!

13 Τρόποι να ενισχύσω την ομιλία του παιδιού μου… μαζί με το παιδί μου!

Συχνά οι γονείς αναρωτιούνται πώς θα μπορούσαν να βοηθήσουν στην ανάπτυξη του λόγου του παιδιού τους χωρίς συνεχώς να το ρωτάνε «τι είναι αυτό;» σύμφωνα με τηνΛογοθεραπεύτρια Μαρίκα Μπαντανά .

Ο καλύτερος τρόπος είναι να δώσετε ερεθίσματα στο παιδί μέσα από καθημερινές ρουτίνες. Πολλές φορές λέμε «πες μπάλα» αλλά εκείνη τη στιγμή το παιδί όχι μόνο δεν παίζει μπάλα αλλά μπορεί και να μην βρίσκεται καν στο οπτικό του πεδίο ή λέμε «πες γεια» ενώ δεν είναι η ώρα να φύγουμε.. Τα παιδιά τα καταφέρνουν πολύ καλύτερα όταν δεν πιέζονται για να μιλήσουν αλλά οι λέξεις απορρέουν μέσα από καθημερινές δραστηριότητες .

Μοντελοποίηση.: Μη ξεχνάτε πως εσείς είστε το πρότυπο ομιλίας για το παιδί σας. Τα παιδιά έχουν ανάγκη να ακούσουν και να μιμηθούν την ομιλία. Κατά τη διάρκεια οποιασδήποτε δραστηριότητας πάντα να μιλάτε στο παιδί σας και να εξηγείτε αυτό που κάνετε. Σε αυτή τη φάση δε μας ενδιαφέρει ο σωστός τρόπος άρθρωσης αλλά το να εμπλουτίσουμε το λεξιλόγιο του παιδιού, οπότε δε διορθώνουμε τυχόν λάθη του. Επίσης αποφεύγουμε τη μωρουδιακή ομιλία.

Εμπλουτισμός: Όταν το παιδάκι σας πει μία λεξούλα εσείς εμπλουτίστε την πρόταση χρησιμοποιώντας περισσότερες λέξεις (π.χ. εάν το παιδί πει «μπάλα» μπορείτε να πείτε «ναι παίζουμε μπάλα»

Μίμηση: Τα παιδιά λατρεύουν να μιμούνται σε μικρές ηλικίες. Ξεκινήστε μιμόμενοι κάτι που ήδη γνωρίζει το παιδί σας, μία απλή φράση, μία έκφραση. Συνεχίστε με εκφράσεις και χειρονομίες από τραγουδάκια όπως το «Χαρωπά» ή μιμηθείτε ήχους από το περιβάλλον ή ήχους ζώων.

Επιλογές: Πάντα να του δίνετε επιλογές κατά τη διάρκεια του γεύματος/ του παιχνιδιού ώστε να του παρέχουμε την ευκαιρία να επικοινωνήσει είτε λεκτικά είτε εξωλεκτικά. Για παράδειγμα αν το παιδί διψάει κρατήστε το ποτήρι και δείχνοντάς του το χυμό και το νερό ρωτήστε το: «Διψάς; Θέλεις νερό ή χυμό».

Παράλληλη ομιλία: όταν το παιδί παίζει ή τρώει ή κάνει μπάνιο μιλήστε για αυτό που κάνετε. Για παράδειγμα: « τρως μπανάνα, οι μπανάνες είναι κίτρινες.»

Περιμένετε: Όταν ξέρετε ότι το παιδάκι σας γνωρίζει κάποια λέξη, το καλύτερο που μπορείτε να κάνετε είναι όταν ζητάει κάτι να του δώσετε χρόνο ώστε να χρησιμοποιήσει την λέξη – στόχο.

Νοήματα: Ενισχύουμε το λόγο σε συνδυασμό με τη χρήση κάποιων νοημάτων. Τα νοήματα μπορούν να ηρεμήσουν το παιδί.

Εικόνες: μπορείτε να χρησιμοποιήσετε εικόνες ώστε το παιδί σαςνα σας δείχνει αυτό που επιθυμεί. Φτιάξτε ένα τετράδιο επικοινωνίας με εικόνες από τις καθημερινές σας ρουτίνες, κολλήστε Velcro ή μαγνήτη από πίσω ώστε να μπορεί εύκολα να ξανακολλάει και έτοιμο!

Ερωτήσεις: Κάντε ερωτήσεις ανοιχτού τύπου, χωρίς να περιμένετε πάντα απάντηση ναι/όχι. Για παράδειγμα: «Πού είναι ο μπαμπάς;» Εάν το παιδί δεν απαντήσει, τότε απαντήστε εσείς για αυτό «Ο μπαμπάς είναι στη δουλειά».

Ας ξεχάσουμε: Κατά τη διάρκεια ενός γνωστού τραγουδιού δοκιμάστε να “ξεχάσετε” τα λόγια σας ώστε το παιδάκι σας να σας διορθώσει ή να κάνει προσπάθεια να θυμηθεί τα λόγια.

Παραμιλητό: αυτό είναι κάτι που θα πρέπει να κάνετε συχνά. Να λέτε τα πάντα που κάνετε χρησιμοποιώντας πολλά ρήματα π.χ.: «Η μαμά βάζει πλυντήριο. Μετά θα διπλώσει τα ρούχα» ή «Τώρα φτιάχνουμε σαλάτα, κόβουμε το καρότο»

Απλά Νοήματα: χρησιμοποιείστε απλές και μικρές εκφράσεις και νοήματα, Αντί να πείτε: «Πρέπει να βάλεις το παλτό σου γιατί έξω κάνει κρύο και θα πάμε στο σπίτι της γιαγιάς» απλά πείτε «Βάλε το παλτό σου». Το να χρησιμοποιούμε μικρές φράσεις όταν ζητάμε κάτι από τα παιδιά τους το κάνει πιο εύκολο.

Τοποθετήστε τα αντικείμενα μακρυά: Απομακρύνεται κάποια αντικείμενα που χρησιμοποιεί συχνά. Να παραμείνουν στο οπτικό του πεδίο αλλά να μη του είναι εύκολο να τα πλησιάσει, ώστε να επικοινωνήσει για να τα ζητήσει.

Μπαντανά Μαρίκα, Λογοθεραπεύτρια

Κέντρο Παιδιού Εφήβου Οικογένειας Βούλας     Τ. 2130-367239

ΒΟΜΒΑ από πασίγνωστο ντετέκτιβ: Ο Βαγγέλης Γιακουμάκης ΔΟΛΟΦΟΝΗΘΗΚΕ!

Σύμφωνα με δημοσίευμα που κάνει τον γύρο του διαδικτύου τις τελευταίες ώρες και με βάση όσα υποστηρίζει ο ιδιωτικός ντετέκτιβ, τότε δυστυχώς έχουμε να κάνουμε με ένα ΤΡΑΓΙΚΟ ΓΕΓΟΝΟΣ. Διαβάστε το άρθρο:

H εξαφάνιση του φοιτητή Bαγγέλη Γιακουμάκη απο τη Γαλακτοκομική Σχολή Ιωαννίνων είναι πολύ πιο σοβαρό θέμα από όσο δείχνει ως τώρα στην κοινή γνώμη… Ο γνωστός ντετέκτιβ Κ.Σπύρου δίνει μια νέα διάσταση στην υπόθεση και υποστηρίζει ότι σύμφωνα με τη δική του έρευνα πίσω από την εξαφάνιση του φοιτητή, υπάρχει αναβίωση παλαιάς βεντέτας στην Κρήτη.

Αν και θα μπορούσε ο φοιτητής να έχει εξαφανιστεί για να γλιτώσει ίσως από τη βεντέτα ο κ.Σπύρου είπε σήμερα(ΑΡΤ 90,6) το μεσημέρι ότι το πλέον πιθανό είναι ο φοιτητής να έχει δολοφονηθεί σε συνέχεια φρικτών βασανιστηρίων που υφίστατο το τελευταίο διάστημα στη Γαλακτοκομική Σχολή των Ιωαννίνων.

Όπως είπε το τελευταίο χρονικό διάστημα αποφυλακίστηκε μετά από χρόνια στενός συγγενής του Βαγγέλη Γιακουμάκη . Ο στενός συγγενής ήταν στη φυλακή για πολλά χρόνια γιατί είχε σκοτώσει στην Κρήτη δυο πολίτες και συνέδεσε τους φόνους εκείνους με κρητική βεντέτα με θύμα τον φοιτητή στα Γιάννενα.

Προϋπόθεση βέβαια είναι να βρεθεί ο μίτος που θα κάνει τέτοια σύνδεση και μέχρι τώρα είναι εντυπωσιακή η σιωπή και από την πλευρά των συγγενών του εξαφανισμένου φοιτητή και από την πλευρά των κρητικών συμφοιτητών του, που φωτογραφίζονται ως βασανιστές του. Δεν θα έπρεπε να εμφανιστούν δημόσια οι στενοί συγγενείς του φοιτητή, έστω στα πλαίσια έκκλησης για την ανεύρεσή του;

Δεν θα έπρεπε οι «κατηγορούμενοι» συμφοιτητές ,είτε οι ίδιοι,είτε μέσω δικηγόρου να δηλώσουν ότι δεν έχουν σχέση με την εξαφάνιση; Μόνο στην περίπτωση της βεντέτας δεν υπάρχουν δημόσιες εμφανίσεις από καμία πλευρά. Γιατί και οι δυο πλευρές αντιδρούν και ως θύματα και ως θύτες.

Η υπόθεση πάντως είναι βέβαιο ότι σύντομα θα λάβει ποινικές διαστάσεις παρότι,όπως αποκαλύπτουμε σήμερα το τμήμα ανθρωποκτονιών της Ασφάλειας Θεσσαλονίκης ερεύνησε, αλλά δεν κατέληξε σε ασφαλές συμπέρασμα. Το πόρισμα που έγινε φαίνεται να έρχεται σε αντίθεση με την Ασφάλεια τουλάχιστον σε ποινικά αξιολογήσιμη συμπεριφορά,έστω και αν ,προς το παρόν τουλάχιστον,δεν αποδεικνύεται ανθρωποκτονία.

Το πόρισμα που θα καταλήξει στη Δικαιοσύνη καταλόγιζε ευθύνες για ολιγωρία στη Διοίκηση της Σχολής και πολλοί θεωρούν ότι η ολιγωρία μπορεί να οφείλεται στο φόβο που σκορπά τριγύρω η κρητική βεντέτα. Η Ένορκη Εξέταση που έγινε περιλαμβάνει στο πόρισμα και δεκάδες καταθέσεις που επιβεβαιώνουν τα περιστατικά βίας.

Στο άμεσο μέλλον θα τεθούν ζητήματα όπως:

1 )Έχουν σχέση φοιτητές από την Κρήτη με παρελθόν βεντέτας μεταξύ της οικογένειας Γιακουμάκη και άλλων δυο κρητικών οικογενειών;

2)Είναι αλήθεια ότι τον τελευταίο καιρό αποφυλακίστηκε στην Κρήτη κάποιο πρόσωπο που έχει σχέση με φονικά από βεντέτα και αν ναι ποιά σχέση έχει με τον εξαφανισμένο φοιτητή;

3)Είναι αλήθεια ότι ο εξαφανισμένος φοιτητής είχε υποβληθεί το τελευταίο διάστημα σε μαρτύρια,όπως σταύρωση,φάλαγγα και άλλα φοβερά και τρομερά και κανένας δεν επενέβη;

Οι εξελίξεις στο θέμα θα είναι δραματικές από πολλές πλευρές και η Έλενα Ακρίτα δεν επενέβη τυχαία… Ο Χρήστος Μαρκογιαννάκης διαψεύδει ότι ενδιαφέρθηκε σε την υπόθεση αυτή αλλά επιβεβαιώνει ότι παρενέβη κάποια στιγμή για κάποιο άλλο άσχετο θέμα.

Και ενώ θα έπρεπε να τελειώσει εδώ αυτή η πολιτική πλευρά, άλλοι δυο βουλευτές της Νέας δημοκρατίας οι κ.κΑυγενάκης και Κεφαλογιάννης και από τη δική του πλευρά ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ κ.Μιχελογιαννάκης παρεμβαίνουν και ζητούν να ριχτεί επιτέλους πολιτικό φως στην υπόθεση.

Ακόμα και ο τρόπος παρέμβασης των πολιτικών δείχνει ίσως ότι κάτι γνωρίζουν για πιθανή βεντέτα. Βέβαια όλα αυτά είναι ακόμα στο επίπεδο των εκτιμήσεων και των συμπερασμάτων και η Δικαιοσύνη στην οποία θα καταλήξει το πόρισμα θα αποφανθεί τελικά αν υπάρχει περίπτωση βεντέτας ή όχι…

Να κοιμάσαι δίπλα μου κάθε βράδυ

Πλέον δε θέλω πολυτέλειες, θέλω εσένα να κοιμάσαι δίπλα μου κάθε βράδυ. Να κάνεις υπομονή όταν απλώνομαι στο κρεβάτι και δε σου αφήνω χώρο και εγώ δεν θα γκρινιάζω για τα ρεσιτάλ ροχαλητού που δίνεις. Θέλω να ξυπνάω το πρωί δίπλα σου και να ξέρω ότι είμαστε καλά. Μόνο αυτό.


Περιπλανώμενη ψυχή ήμουν και εγώ, σαν εσένα. Έψαχνα κάπου να πιαστώ, κάπου να κουρνιάσω, να ηρεμήσω. Το σφάλμα μου ήταν ότι έψαχνα σε λάθος μέρη, σε λάθος ανθρώπους που το μόνο που ήθελαν ήταν να εκμεταλλευτούν τη στιγμή. Και εγώ συμβιβαζόμουν γιατί και αυτή η στιγμή ήταν αρκετή να με κάνει να νιώσω άνθρωπο, να νιώσω ζωντανή. Μέχρι που κουράστηκα, δεν το άξιζα δεν το ήθελα πια! Καλύτερα μόνη μου παρά να κοροϊδεύω τον εαυτό μου. Και τα έφτιαξα με τον εαυτούλη μου τελικά, ευτυχισμένη ήμουν ή έστω έτσι έλεγα παραέξω. Έβαλα την ζωή μου σε τάξη και προχωρούσα αγέρωχη προς το λαμπρό μου μέλλον, τρομάρα μου. Όλο αυτό κράτησε έως ότου που μπήκες εσύ στη ζωή μου και έφερες τα πάνω κάτω. Λες και κάποιος θεός, κάποια μοίρα μας ήθελε μαζί, έτσι από το πουθενά έκανες φαντασμαγορική είσοδο στην καρδιά και στο μυαλό μου. Με τρόμαζες, «τι να θέλει πάλι αυτός από τη ζωή μου» σκεφτόμουν και με έπιανε ένα ρίγος, από αυτά τα καλά, ξέρεις, που σε προειδοποιούν ότι γουστάρεις και ταυτόχρονα φοβάσαι, προσπαθώντας να προστατευτείς από ένα κίνδυνο που δεν ξέρεις αν καν υπάρχει. Εβδομάδες πολιορκίας πέρασαν, μέχρι που ενέδωσα και με έκανες δική σου εκείνο το μοιραίο βράδυ… Από τότε όπου ήμουν εγώ ήσουν και εσύ, αυτοκόλλητοι εραστές. Δε ζητούσα πολλά. Ούτε να με κεράσεις, ούτε να μου φέρεις λουλούδια ούτε και να γυρίσουμε τον κόσμο μαζί. Ήθελα μόνο να είσαι εκεί, να με κοιτάς με αυτά τα ιριδίζοντα μάτια, να με αγαπάς, να μου κρατάς το χέρι και να με αγκαλιάζεις, να μου χαμογελάς ρε γαμώτο. Πλέον δε θέλω πολυτέλειες, θέλω εσένα να κοιμάσαι δίπλα μου κάθε βράδυ. Να κάνεις υπομονή όταν απλώνομαι στο κρεβάτι και δε σου αφήνω χώρο και εγώ δεν θα γκρινιάζω για τα ρεσιτάλ ροχαλητού που δίνεις. Θέλω να ξυπνάω το πρωί δίπλα σου και να ξέρω ότι είμαστε καλά. Μόνο αυτό. Μα εμείς αγάπη μου είμαστε άλλου είδους εραστές και το ξέρεις καλά. Κάνουμε έρωτα με τα μάτια μας, καίμε τις καρδιές μας στο βωμό της αγάπης. Εραστές του ίδιου του έρωτα, εραστές της νύχτας, κλέφτες κομματιών ψυχής και σώματος. Χαμένοι σε καπνούς τσιγάρων, βολεμένοι στα πουπουλένια μαξιλάρια μας ψιθυρίζουμε τα σ’αγαπώ λες και είναι ποινικό αδίκημα. Έγκλημα η αγάπη μάτια μου δεν είναι. Φωτιά είναι, αμαρτία για μερικούς, χίμαιρα για άλλους, και για εμάς μια ελπίδα, μια σπίθα που αλίμονο και αν καταλήξει σε ολοκαύτωμα. Και σε αγαπώ, αλήθεια σε λατρεύω, θα το φωνάξω θα το ψιθυρίσω θα το διεκδικήσω. Αλλά μην περιμένεις να δεχτώ να λαμπαδιάσουμε. Θα παλέψω να κρατήσω χαμηλή τη φωτιά, έντονο τον έρωτα, ήπιες κουβέντες και βίαιες σαρκώδεις πράξεις. Γιατί σε ποθώ, σε ποθώ τρελά, λυσσασμένα, άνευ όρων. Καιρός λοιπόν να νιώσουμε τον έρωτα, το πάθος την αγάπη, και ας έχουν καταλήξει ρουτίνα. Γιατί και η ρουτίνα μανάρι μου ένα είδος πρόκλησης είναι, εδώ σε θέλω μάγκα μου, μπορείς; Το ‘χεις ; Άντε να σε δω. 

Πηγή: http://www.pillowfights.gr/yourstories/item2332/Να_κοιμάσαι_δίπλα_μου_κάθε_βράδυ
Copyright © pillowfights.gr

Δεν το θέλω το λίγο σου

Γράφει η Άννα Στάθη. Στο είπα από την πρώτη στιγμή, δεν είμαι εγώ για τα λίγα. Σε προειδοποίησα πολύ αντρίκια. Όσο θα μου δίνεις θα θέλω περισσότερα. Θα σε θέλω ολόκληρο, μέχρι την τελευταία σπιθαμή σου, να σε καταπιώ, να σε ρουφήξω, να σε ενσωματώσω πάνω μου. Δε θέλω να αφήσω ούτε κομματάκι σου που δε θα μοιραζόμαστε.  Χωρίς περιορισμούς, εξαιρέσεις και ρατσιστικές διακρίσεις, θα θέλω να κατακτήσω όλα σου τα μέρη. Αυτά που με νευριάζουν, αυτά που με φοβίζουν, αυτά που μοιάζουν με μένα κι αυτά που είναι τελείως διαφορετικά. Θέλω τα σημάδια σου να φαίνονται στο δικό μου σώμα και οι φόβοι σου να καθρεφτίζονται στα μάτια μου. Κι όμως, συμβιβάζομαι καιρό τώρα και το ξέρω. Θέλω πιο πολλά και αρκούμαι στα λίγα που μου δίνεις μην τα χάσω κι αυτά. Ας τα χάσω ρε γαμώτο. Δεν είμαι εγώ για να ζητιανεύω προσοχή. Και  θα το πω επιτέλους. Θα το πω εδώ, κι αύριο θα το πω και σε σένα. Κουράστηκα να μαζεύομαι μη σε τρομάξω. Κουράστηκα να καταπίνω τον ενθουσιασμό μου για να μη ζοριστείς, για να μη με πεις κολλημένη ή σχεσάκια, κουράστηκα να το παίζω κουλ και άνετη λες και το να δαγκώνεις τη λαμαρίνα με κάποιον είναι ντροπή. Ε όχι ρε πούστη, τιμή μου και καμάρι μου που την πάτησα μαζί σου, ακόμα κι αν δεν ήταν αμοιβαίο. Ούτε η πρώτη είμαι, ούτε η τελευταία κι έχω νευριάσει τόσο με τον επί μήνες συμβιβασμό μου, που έτοιμη είμαι να βγω στο μπαλκόνι και να ουρλιάξω «Τον γουστάρω και δε με θέλει», να ξορκίσω το δαίμονα του εγωισμού που έχει κοκκινίσει από θυμό μέσα μου. Γιατί αυτή είναι η πραγματικότητα και θα σταματήσω να με παραμυθιάζω και να κρύβομαι πίσω από το δάχτυλό μου. Όλη η δυσκολία εκεί έγκειται τελικά. Στο να καταλάβουμε και να παραδεχτούμε ότι ο απέναντι δεν ήταν για εμάς τελικά και υπάρχει κάποιος λόγος γι’ αυτό. Ότι δεν είναι έρωτας, αν το τραβάς απ’ τα μαλλιά και δε βγαίνει. Θιγμένος εγωισμός είναι. Γιατί αυτός που σε θέλει αρκετά μάτια μου, κάνει τον ενθουσιασμό σου αέρα για να αναπνέει. Δε σου λέει εμμέσως να τον μαζέψεις γιατί δε γουστάρει να τον πατάει. Βαρέθηκα να το παίζω προχώ και να κρύβω πόσο σε γουστάρω για να μην πουν οι γύρω «αυτή είναι κολλημένη μαζί του κι αυτός δεν τη θέλει» και φτάσει στ’ αυτιά σου. Ή για να μη φουσκώσει ο δικός σου εγωισμός και καταπατηθεί ο δικός μου. Στ’ αρχίδια μου όλα. Ας με πουν και κολλημένη, ποιο το πρόβλημα; Αφού είμαι. Κι αν θα φτάσει στ’ αυτιά σου, δε θα ξαφνιαστείς, το έχεις ψυλλιαστεί καιρό τώρα. Ναι, κόλλησα προσωρινά μαζί σου. Ε, και; Δε θα κρατήσει για πάντα, ούτε ήρθε δα και το τέλος του κόσμου. Έχω περάσει και χειρότερα. Ή μήπως όλοι αυτοί που θα σχολιάσουν δεν έφαγαν φτύσιμο ποτέ; Κι ας φουσκώσει κι ο δικός σου εγωισμός. Χέστηκα. Η επόμενη θα την πληρώσει έτσι κι αλλιώς γιατί εμείς δεν κάνουμε χωριό. Ας καταπατηθεί κι ο δικός μου εγωισμός. Έχω μπόλικο αχρείαστο από δ’αύτον. Εκφραστική είμαι από γεννησιμιού μου κι άμα δεν πω αυτό που νιώθω θα κάνω «μπαμ» και θα το βγάλω απ’ τα αυτιά. Και να σου πω την αλήθεια, τώρα που το βγάζω από μέσα μου και το κάνω πραγματικότητα, τώρα που δε φοβάμαι να το πω στον εαυτό μου, νιώθω πολύ  περήφανη που έστω και τώρα επιλέγω τη μοναξιά μου από μερικά ψίχουλα. Γιατί όταν θα έρθει η στιγμή που θα μου δώσουν το καρβέλι ολόκληρο, δε θα έχω αναλωθεί στα ψιχουλάκια. Στο είπα απ’ την πρώτη στιγμή, μωρό μου. Οι μόνοι που ασχολούνται σοβαρά με τα ψίχουλα είναι οι ανασφαλείς, τα περιστέρια και ο Χάνσελ με την Γκρέτελ. Κι εγώ δεν είμαι τίποτα απ’ τα παραπάνω.   
Πηγή: http://www.pillowfights.gr/yourstories/item2450/Δεν_το_θέλω_το_λίγο_σου
Copyright © pillowfights.gr

ΕΦΕΥΡΕΣΗ ΡΟΛΟΙ

Έτσι μ'αυτή την κωλοεφευρεση που την λένε ρολόι,σπρώχνουμε τις ώρες και τις μέρες μας σαν να είναι βάρος..και μας είναι βάρος,γιατί δεν ζούμε κατάλαβες..μόνο κοιτάμε το ρολόι,να φύγει κι αυτή η ώρα να φύγει κι αυτή η μέρα,να έρθει το αύριο και πάλι φτου κι απ'την αρχή..χωρίσαμε την μέρα σε πτώματα στιγμών,σε σκοτωμένες ώρες που τις θάβουμε μέσα μας,μέσα στις σπηλιές του είναι μας,στις σπηλιές που γεννιέται η ελευθερία της επιθυμίας και τις μπαζώνουμε με όλων των ειδών τα σκατά και τα σκουπίδια που μας πασάρουν σαν αξίες,σαν ανάγκες,σαν ηθική,σαν πολιτισμό...κάναμε το σώμα μας ένα απέραντο νεκροταφείο δολοφονημένων επιθυμιών και προσδοκιών,αφήνουμε τα πιο σημαντικά,τα πιο ουσιαστικά πράγματα..όπως να παίξουμε και να κουβεντιάσουμε με τα παιδιά και τα ζώα,με τα λουλούδια και τα δέντρα,να παίξουμε και να χαρούμε μεταξύ μας,να κάνουμε έρωτα,να απολαύσουμε τη φύση,τις ομορφιές του ανθρώπινου χεριού και του πνεύματος,να κατεβούμε τρυφερά μέσα μας,να γνωρίσουμε τον εαυτό μας και τον διπλανό μας..όλα,όλα τα αφήσαμε για αυτό το αύριο...