Κοκάκια

Υλικά

• ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΝΤΕΣΠΑΝΙ
• 5 αυγά
• 1 1/2 ποτήρι αλεύρι για όλες τις χρήσεις
• 1 ποτήρι ζάχαρη
• 1 φακελάκι μπέικιν πάουντερ
• ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΡΕΜΑ
• 3 1/2 ποτήρια γάλα
• 6 κουταλιές της σούπας κορν φλάουρ ή καστερ πάουντερ
• 10 κουταλιές της σούπας ζάχαρη
• 1 1/2 κουταλιά της σούπας βούτυρο
• ΓΙΑ ΤΟ ΓΛΑΣΟ
• 1 πλάκα μαργαρίνη (250 γρ.)
• 6 κουταλιές της σούπας ζάχαρη άχνη
• 5 κουταλιές της σούπας κακάο σκόνη
• 2 κρόκους

Εκτέλεση

1. Για το παντεσπάνι: χτυπάτε τα ασπράδια σε μαρέγκα. Ανακατεύετε τη ζάχαρη με τους κρόκους για 5', προσθέτετε το αλεύρι στο οποίο έχετε ρίξει το μπέικιν και τέλος τη μαρέγκα και συνεχίζετε να ανακατεύετε με απαλές κινήσεις. Στρώνετε σε ένα ταψί αντικολλητικό χαρί και με ένα κορνέ ετοιμάζετε τις ροζέτες για τη βάση και το καπάκι. Ψήνετε σε προθερμασμένο φούρνο στους 200° C για 8'-10' μέχρι να ροδίσουν ελαφρά. Αφήνετε να κρυώσουν. 
2. Για την κρέμα: σε μια κατσαρόλα βράζετε όλα τα υλικά εκτός από το βούτυρο και ανακατεύετε συνεχώς μέχρι να πήξει η κρέμα. Βγάζετε από τη φωτιά και όπως είναι το μείγμα ζεστό ρίχνετε το βούτυρο και ανακατεύετε μέχρι να λιώσει. Αφήνετε την κρέμα να κρυώσει.
3. Για το γλάσο: σε μια κατσαρόλα λιώνετε το βούτυρο, το αφαιρείτε από τη φωτιά, ρίχνετε το κακάο ανακατεύετε, συνεχίζετε με τη ζάχαρη άχνη. Αφού έχετε χτυπήσει τα αυγά τα ρίχνετε σιγά - σιγά στο μείγμα βουτύρου και ανακατεύετε ελαφρά. 
4. Στρώνετε στις μισές ροζέτες μία κουταλιά της σούπας κρέμα. Βουτάτε τις άλλες μισές μέσα στο γλάσο και τις τοποθετείτε σαν καπάκι πάνω από την κρέμα. Βάζετε τα κοκ στο ψυγείο. 

ΣυνταγέςΚιμαδόπιτα με μανιτάρια και χαλούμι Κιμαδόπιτα με μανιτάρια και χαλούμι Κιμαδόπιτα με μανιτάρια και χαλούμι

Υλικά

• 2 φύλλα σφολιάτα έτοιμη ή σπιτική
• 300 γρ. αρνίσιος ή μοσχαρίσιος κιμάς
• 200 γρ.μανιτάρια κομμένα σε φετάκια
• 2 κρεμμύδια κομμένα σε ροδέλες
• 2 πράσα κομμένα σε ροδέλες
• 2/3 του φλιτζανιού του τσαγιού ελαιόλαδο
• 250 γρ τριμμένο χαλούμι
• 2 ψητές πιπεριές Φλωρίνης ψιλοκομμένες
• 2 ντομάτες χωρίς τις φλούδες και τους σπόρους ψιλοκομμένες
• 100 ml κρασίλευκό ξηρό
• 2 αυγά βραστά, σφιχτά
• αλάτι, πιπέρι, δυόσμος

Εκτέλεση

1. Βράζετε τα κρεμμύδια και τα πράσα σε λίγο νερό 15’ περίπου. Τα στραγγίζετε καλά. Ζεσταίνετε τα 2/3 από το λάδι και σοτάρετε τα μανιτάρια 5΄-6΄. Προσθέτετε τον κιμά και το μείγμα των κρεμμυδιών και πράσων και συνεχίζετε το σοτάρισμα 15’-16’ ακόμη μέχρι να μαλακώσει ο κιμάς και να εξατμισθούν τα υγρά. Αλατοπιπερώνετε. Σβήνετε με το κρασί και βράζετε μέχρι να εξατμισθούν πολύ καλά τα υγρά της γέμισής τους.
2. Αποσύρετε το προηγούμενο μείγμα από τη φωτιά και του προσθέτετε το δυόσμο, τις πιπεριές, τα αυγά ψιλοκομμένα, το χαλούμι και τις φρέσκες ντομάτες (προσοχή χωρίς υγρά). Ανακατεύετε πολύ καλά.
3. Σε μια λαδωμένο ταψί τοποθετείτε το ένα φύλλο ζύμης ως βάση και απλώνετε τη γέμιση του κιμά. Καλύπτετε από πάνω με το δεύτερο φύλλο σφολιάτας και το κλείνετε, πιέζοντας με βρεγμένα δάκτυλα γύρω γύρω  για να κολλήσουν τα 2 φύλλα μεταξύ τους. Ψήνετε την πίτα, αφού αλείψετε την επιφάνεια με λάδι, στους 200° C, 40’-45’ μέχρι να ροδίσει:

Κοτόπιτα

Υλικά  500 γρ. (1 πακέτο) φύλλο κρούστας ή 2 φύλλα ζύμη σφολιάτα 1 κοτόπουλο περίπου 1 ½ κιλό 6 μεγάλα κρεμμύδια, καθαρισμένα, κομμένα σε ροδέλες 2/3 φλιτζανιού φρέσκο βούτυρο, λιωμένο 3 κουταλιές της σούπας μαϊντανός, ψιλοκομμένος 1 ½ φλιτζάνι του τσαγιού κεφαλογραβιέρα τριμμένη (ή 1 φλιτζάνι γραβιέρα και ½ φλιτζάνι φέτα) 4 αυγά και 1 για το άλειμμα του φύλλου (κρούστας) 1 φλιτζάνι του τσαγιού γάλα εβαπορέ αλάτι, πιπέρι. λίγη τριμμένη κεφαλογραβιέρα Εκτέλεση  Βουτυρώνετε ένα ταψί ή τη γάστρα και απλώνετε τις ροδέλες των κρεμμυδιών. Τοποθετείτε πάνω τους το κοτόπουλο, περιχύνετε με λίγο βούτυρο και αλατοπιπερώνετε. Καλύπτετε το ταψί με αλουμινόχαρτο ή σκεπάζετε τη γάστρα με το καπάκι της και ψήνετε στο φούρνο στους 170° C  για 1 ώρα και 15’. Ξεσκεπάζετε το ταψί ή τη γάστρα και αφήνετε το κοτόπουλο να κρυώσει. Ρίχνετε σε μπολ τα κρεμμύδια και το ζουμί τους. Αφαιρείτε την πέτσα, ξεκοκαλίζετε το κοτόπουλο, παίρνετε την ψίχα και την κομματιάζετε. Ανακατεύετε τα κομμάτια του κοτόπουλου με τα κρεμμύδια στο μπολ και προσθέτετε το μαϊντανό, την κεφαλογραβιέρα, το γάλα και τα 4 αυγά χτυπημένα. Αν χρησιμοποιήσετε φύλλο κρούστας: Στρώνετε τα μισά φύλλα κρούστας σε βουτυρωμένο ταψί αλείφοντας το καθένα με βούτυρο και πασπαλίζοντάς το με λίγο κεφαλοτύρι. Απλώνετε πάνω το μείγμα με το κοτόπουλο και τα κρεμμύδια. Ισιώνετε την επιφάνεια με σπάτουλα και σκεπάζετε με τα υπόλοιπα φύλλα, αλείφοντας το προτελευταίο με ένα αυγό χτυπημένο.  Αν χρησιμοποιήσετε ζύμη σφολιάτα: Απλώνετε το ένα φύλλο της ζύμης σε βουτυρωμένο ταψί ως πάτο, πασπαλίζετε με την κεφαλογραβιέρα, αδειάζετε πάνω τη γέμιση και σκεπάζετε με το δεύτερο φύλλο σφολιάτας. Χαράζετε την πίτα σε κομμάτια και ψήνετε για 1 ώρα στους 180° – 200° C μέχρι να ροδίσει. Συμβουλή  Μπορείτε να προσθέσετε στη γάστρα και δυο πατάτες που θα τις κομματιάσετε κι αυτές μες στη γέμιση.

ΣυνταγέςΓιορτινή κρεατόπιτα µε δύο τυριά Γιορτινή κρεατόπιτα µε δύο τυριά Γιορτινή κρεατόπιτα µε δύο τυριά

Υλικά

• 1 πακέτο (2 φύλλα) σφολιάτα
• βούτυρο λιωµένο για άλειµµα
• ΓΙΑ ΤΗ ΓΕΜΙΣΗ
• 1 κιλό αρνί χωρίς λίπος (από µπούτι κατά προτίµηση)
• 2 κουταλιές της σούπας βούτυρο
• 1 κουταλιά της σούπας ελαιόλαδο
• 4-5 φρέσκα κρεμμυδάκια ψιλοκομμένα
• 1 φλιτζάνι ζωμό λαχανικών έτοιμο ή σπιτικό
• 500 γρ. κασερι ή γραβιέρα γλυκιά τριμμένη
• 2 κουταλιές της σούπας γιαούρτι στραγγιστό
• 2 κουταλιές της σούπας μαϊντανός ψιλοκομμένος
• 3 πιπεριές Φλωρίνης (κονσέρβας) κοµµένες σε λωρίδες
• 3 αυγά ελαφρά χτυπηµένα για τη γέµιση και 1 αυγό για το άλειµµα
• αλάτι
• πιπέρι

Εκτέλεση

1. Προθερµαίνετε το φούρνο στους 180 °C. Ετοιµάζετε τη γέµιση. Κόβετε το κρέας σε µικρά κοµµατάκια. Ζεσταίνετε το βούτυρο µαζί µε το ελαιόλαδο και σοτάρετε τα κρεµµυδάκια. Προσθέτετε το κρέας και συνεχίζετε το σοτάρισµα. Χαµηλώνετε τη φωτιά, προσθέτετε 1 φλιτζάνι ζεστό νερό, τον κύβο λαχανικών, αλάτι και πιπέρι, µισοσκεπάζετε την κατσαρόλα και βράζετε το κρέας για 55’ περίπου, µέχρι να µαλακώσει.
2. Όταν απορροφηθούν όλα τα υγρά, αποσύρετε τη γέµιση από τη φωτιά, την αφήνετε να κρυώσει λίγο και την αναµειγνύετε µε το κασέρι (ή τη γραβιέρα), το κατίκι (ή το γιαούρτι), το µαϊντανό και τα αυγά. Ανακατεύετε καλά.
3. Απλώνετε το ένα φύλλο σφολιάτας σε βουτυρωµένο στρογγυλό ταψί. Ρίχνετε µέσα τη γέµιση µε το κρέας µε τέτοιο τρόπο ώστε να σχηµατίζει ένα λοφάκι και απλώνετε τις πιπεριές ώστε να καλύψουν τη γέµιση. Τη σκεπάζετε µε το δεύτερο φύλλο. Στολίζετε την πίτα µε κορδόνι που θα φτιάξετε µε τα περισσεύµατα της σφολιάτας. Αλείφετε µε βούτυρο και αυγό και την ψήνετε στο φούρνο για 35’-40’ περίπου, µέχρι να ροδίσει.

ΔΥΟ ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ της Κούλας Αδαλόγλου

ΑΡΑΓΕ;

Την έφερε από την Αμερική μαζί του, όταν γύρισε στην Ελλάδα. Μολονότι άφηνε τα δικά της ενδιαφέροντα εκεί και μια δρομολογημένη κατάσταση. Και δεν ήταν τα δύο παιδιά ή η καλή δουλειά του άντρα της, ήταν η αγάπη. Έστησε στη Θεσσαλονίκη μια γκαλερί, γρήγορα πήγε πολύ καλά. Το μάτι της διέκρινε αμέσως το ιδιαίτερο, ζωγράφιζε και η ίδια.

Σαράντα χρόνια μαζί. Η αρρώστια της σαν κεραυνός. Η εξέλιξή της δύσκολη. Την έχασε. Χάθηκε ο κόσμος. Τα παιδιά τους στην Αμερική, αλλά και εδώ να ήταν...

Με τη διοίκηση του πανεπιστημίου ασχολιόταν πάντα. Μετά τον χαμό της όμως έπεσε με τα μούτρα. Έτσι σκότωνε τον χρόνο του. Όλη μέρα στο γραφείο. Τα μαθήματα, η έρευνα και, επιπλέον, η διοίκηση της σχολής. Εργασιοθεραπεία, έλεγαν οι συνάδελφοι. Απόγνωση, έλεγαν οι φίλοι.

Συχνά πήγαιναν μετά τις εκλογές μελών διδακτικού προσωπικού ή ύστερα από συνεδριάσεις σε γνωστή ταβέρνα της Μελενίκου, στέκι εδώ και χρόνια των πανεπιστημιακών. Ψαρικά συνήθως και τσιπουράκι ή κρασί χύμα. Κάποια στιγμή οι άλλοι έφευγαν. Άντε, ώρα για ξεκούραση, του έλεγαν. Πάντα δήλωνε πως θα μείνει λίγο ακόμη. Και πάντα, πριν καλά καλά φύγουν, είχε παραγγείλει ένα ποτήρι ουίσκι.

Στην αρχή τούς παραξένευε πολύ το επιπλέον ποτό, πόσο μάλλον που ήταν αταίριαστο με το προηγούμενο κλίμα. Με τον καιρό αποδέχτηκαν την παραξενιά του, αλλά ανησυχούσαν για την ποσότητα που αύξανε. Όταν ζητούσε ένα νεροπότηρο με το ποτό του, τότε κατάλαβαν πως αυτοκαταστρεφόταν. Κάθε προσπάθεια να τον μεταπείσουν στάθηκε μάταιη...

Καλπάζουσα η περίπτωση της κακοήθειας που τον βρήκε. Έφυγε σε ένα εξάμηνο. Να τη συναντήσει, με όποιον τρόπο γίνεται αυτό, όταν σταματά να υπάρχει εδώ η φθαρτή μας ύλη... Θα φέγγουν άραγε εκεί τα μάτια της; λένε πως ήταν μια από τις τελευταίες φράσεις που είπε.

ΝΑ ΜΕ ΚΟΙΤΑΣ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ

Με την κρίση γύρισαν πολλοί στο χωριό. Νέοι αλλά και μεγαλύτεροι, εργένηδες και οικογένειες, αρκεί να είχαν μια βάση, μια μαγιά, να ασχοληθούν με κάτι. Γύρισε κι αυτός. Χρόνια στην Αθήνα, δουλειές από δω κι από κει, και φυλακή είχε κάνει. Για μικροκλοπές, και μαχαιρώματα ένα βράδυ σε σκυλάδικο. Όχι φόνο, αλλά τραυματισμούς σε επίδειξη «ανδρισμού».

Στο χωριό είχε το πατρικό του, λίγα χωραφάκια, αγόρασε και μερικά ζώα, πρόβατα. Το έσιαξε το πατρικό, το πιο πολύ μόνος του, φρόντισε τα λουλούδια, φύτεψε δέντρα και κήπο. Μαζί του έφερε την Αννιώ, έτσι τη φώναζε. Κοντή και στρουμπουλή, ούτε και στην πρώτη νιότη της, σε συνοικία των Αθηνών φρόντιζε τους αδερφούς της και τη μάνα, άβγαλτη θα την έλεγες. Του σπιτιού, αυτό ήθελε, της ξηγήθηκε, άκουσε, εγώ έχω δει κι έχω τραβήξει πολλά, τώρα θέλω να ησυχάσω, σ' αγαπώ, θα 'χεις όλα τα καλά, να με κοιτάς στα μάτια μόνο θέλω. Κι επειδή σαν ποτάμι ορμούσε πάνω της κι αυτή ήταν άμαθη, μη φοβάσαι, της είπε, θα σου μάθω να ταιριάζουμε και στην αγάπη.

Ο Ηλίας έμενε από «πάνω», δηλαδή από το επάνω μέρος του δρόμου, σχεδόν απέναντί τους. Λιας ή Λιάρας για τους χωριανούς, μονόχνοτος, ποτέ δεν παντρεύτηκε. Καμιά δεν τον ήθελε, άξεστος και περίεργος. Τακτικός τρόφιμος στα μπορντέλα της περιοχής, όποτε έφερναν καμιά ξένη τον τελευταίο καιρό, το όνομα του Λιάρα μέσα στα πρώτα, και στην ιστορία με μια ανήλικη είχε ακουστεί.

Κόπηκε το νερό, δεν μπορούσε να δουλέψει, βλαστήμησε και γύρισε πολύ νωρίτερα από τα χωράφια. Την είδε να βγαίνει ξαναμμένη από του Λιάρα το σπίτι. Χωρίς δεύτερη κουβέντα, ανέβηκε και του είπε να έχει εξαφανιστεί ως το βράδυ και να μην ξαναφανεί στο χωριό. Όσο για την Αννιώ... Να μου ζητούσε συγγνώμη, να με κοιτούσε στα μάτια, να 'πεφτε στα γόνατα να τη συγχωρέσω. Αλλά αυτή σχεδόν χαμογελώντας, «ε, κι εγώ άνθρωπος είμαι», μου είπε, «ξέρεις εσύ», και το χειρότερο, πήγε να μου κάνει τσαλίμια, από τα ερωτικά κόλπα που εγώ της είχα μάθει, να με μεθύσει, να με ρίξει. Τι λες, κυρά μου;

Απ' τα μαλλιά την έσυρε στην κουζίνα, άρπαξε το κουζινομάχαιρο, αλλά την τελευταία στιγμή σταμάτησε, το χέρι του πάγωσε. Φύγε, της είπε, μη με ξαναπιάσει η τρέλα μου.

Μόνος και κακορίζικος, σκοτεινός, λίγο στα χωράφια και πολύ στο ταβερνείο το βράδυ, γυρίζει τύφλα. Τρεκλίζοντας μονολογεί, σχεδόν ακατάληπτα, γι' αυτήν που τον πρόδωσε και που ο ίδιος την ξέβγαλε στον έρωτα.

Γυναίκα δεν ξαναφάνηκε στο σπίτι του, ούτε στα μάτια του.

[Τα σύντομα διηγήματα ανήκουν στην –υπό διαμόρφωση– ευρύτερη ενότητα Δοκίμια Καθημερινότητας.]

Εικαστικό: ατελιέ diastixo.gr ©

ΣυνταγέςΠατάτες ογκρατέν με κεφαλογραβιέρα και κασέρι Πατάτες ογκρατέν με κεφαλογραβιέρα και κασέρι Πατάτες ογκρατέν με κεφαλογραβιέρα και κασέρι

Υλικά

• πατάτες: 7 - 8 κομμένες σε ροδέλες
• κεφαλογραβιέρα: 400 γρ. τριμμένη
• κασέρι: 200 γρ. τριμμένο
• κρεμμύδι: 1 ψιλοκομμένο
• βούτυρο: 90 γρ.
• σκόρδο: 1 σκελίδα, κομμένη στη μέση
• κρέμα γάλακτος 30%: 300ml
• γάλα: 200ml
• αυγά: 3
• μουστάρδα: 1 κουταλιά της σούπας
• αλάτι: όσο θέλετε
• πιπέρι: φρεσκοτριμμένο

Εκτέλεση

1. Ζεσταίνετε τα 2/3 από το βούτυρο σε μια κατσαρόλα και σοτάρετε το κρεμμύδι μέχρι να μαραθεί. Προσθέτετε τις πατάτες και συνεχίζετε το σοτάρισμα για 4’ - 5’, αναποδογυρίζοντας τις πατάτες με ξύλινη σπάτουλα -προσεκτικά, για να μη χαλάσει το σχήμα τους.
2. Απλώνετε το μισό από το σοταρισμένο μείγμα σε ταψάκι που έχετε πρώτα τρίψει με το σκόρδο και κατόπιν βουτυρώσει. Σκορπίζετε την κεφαλογραβιέρα και αλατοπίπερο και ανακατεύετε ελαφρά. Απλώνετε μια δεύτερη στρώση πατάτες και σκορπίζετε από πάνω το κασέρι.
3. Χτυπάτε την κρέμα γάλακτος με το γάλα, τα αυγά και τη μουστάρδα και περιχύνετε το φαγητό. Σκορπίζετε το υπόλοιπο βούτυρο σε κομματάκια. Ψήνετε στο φούρνο στους 200 °C για 50’, μέχρι να ροδίσει η επιφάνεια.

Mix & Match

Μαγειρεμένες με αυτόν τον πληθωρικό τρόπο, οι πατάτες μάς προδιαθέτουν για μπίρα. Όμως μια μπίρα πλούσια, με άφθονα αρώματα και στρογγυλό σώμα, με γεύση μεστή που θα γεμίσει το στόμα και με χρώμα στις ανοιχτές αποχρώσεις του μελιού. Ιδανικές γι’ αυτήν την περίσταση είναι οι μοναστηριακές μπίρες.

Πατάτες ογκρατέν με κεφαλογραβιέρα και κασέρι

Ευθεία αμφισβήτηση του Βαρουφάκη από τον Λαπαβίτσα -Αφήνει αιχμές, δείχνει δυσφορία Πηγή: Ευθεία αμφισβήτηση του Βαρουφάκη από τον Λαπαβίτσα -Αφήνει αιχμές, δείχνει δυσφορία

Επιφυλακτικός στην αρχή, διστακτικός και στη συνέχεια σχεδόν απορριπτικός για τους χειρισμούς και κάποιες δηλώσεις του Γιάνη Βαρουφάκη εμφανίστηκε σήμερα το πρωί ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, οικονομολόγος Κώστας Λαπαβίτσας.

Μιλώντας στην πρωινή εκπομπή του Σωτήρη Ξενάκη και του Βασίλη Αδαμόπουλου στο Βήμα, τόνισε πως το κλίμα μπορεί να είναι καλύτερο (αναφερόμενος στις επαφές στο εξωτερικό) αλλά η πραγματικότητα δεν είναι καλύτερη. Τόνισε πως υπάρχουν δυσκολίες, μάλιστα σε κάποια αποστροφή ανέφερε πως τα πράγματα είναι ακόμα πιο δύσκολα.

Οταν οι δημοσιογράφοι αναφέρθηκαν στην χθεσινή δήλωση Βαρουφάκη πως το 60-70% όσων αναφέρει το μνημόνιο θα τα έκανε και ο ΣΥΡΙΖΑ, ο κύριος Λαπαβίτσας πήρε σαφείς αποστάσεις και με ένταση τόνισε πως αυτό είναι εκτός γραμμής κόμματος που πάντα κατέρριπτε συνολικά το μνημόνιο. Οταν ρωτήθηκε αν εννοεί πως ο υπουργός Οικονομικών είναι εκτός γραμμής κόμματος επέμεινε στη γραμμή του ΣΥΡΙΖΑ για το μνημόνιο.

«Και τι εννοούσε τότε ο κύριος Βαρουφάκης» ρώτησε ο Σωτήρης Ξενάκης για να εισπράξει την απάντηση «Ρωτήστε τον Βαρουφάκη, θα τον ρωτήσω κι εγώ όταν τον δω».

Υπενθυμίζουμε ότι την προηγούμενη εβδομάδα, μιλώντας στην ίδια εκπομπή ο Δημήτρης Παπαδημούλης είχε πει πως ο Γιάνης Βαρουφάκης είναι καλός υπουργός τονίζοντας όμως ότι την ευθύνη των Οικονομικών την έχει ο Γιάννης Δραγασάκης που είναι επικεφαλής της ομάδας, μέλος της οποίας είναι ο Γιάνης Βαρουφάκης.

Πηγή: Ευθεία αμφισβήτηση του Βαρουφάκη από τον Λαπαβίτσα -Αφήνει αιχμές, δείχνει δυσφορία | iefimerida.gr http://www.iefimerida.gr/news/190370/eytheia-amfisvitisi-toy-varoyfaki-apo-ton-lapavitsa-afinei-aihmes-deihnei-dysforia#ixzz3QxMrwmxS

Γίνεται ν' αγαπάς όλα σου τα παιδιά το ίδιο;

Ορκίζεστε πως δεν ξεχωρίζετε τα παιδιά σας; Καλή προσπάθεια. Οι έρευνες υποστηρίζουν το αντίθετο.

Σε έναν κόσμο που έχει θεοποιήσει τα παιδιά, ένα από τα δημοφιλέστερα ταμπού είναι να ξεχωρίζεις τα παιδιά σου. Δοκιμάστε να μπείτε σε forum γονέων και ελαφρώς να υπονοήσετε την προτίμηση σας σε κάποιο από τα παιδιά σας και θα νιώσετε όλη την οργή της μοντέρνας παιδαγωγικής να πέφτει επάνω σας. Χρόνια πριν, έχοντας μόλις γεννήσει τον γιο μου, ήμουν και εγώ μια φανατική σουφραζέτα του σύγχρονου parenting, έτοιμη να κάψω το sling μου κάθε φορά που άκουγα κάποιον να υπονοεί πως κάποιο από τα παιδιά του είναι το αγαπημένο του. Είχα πάντα στο νου μου την παροιμία που συχνά επαναλάμβανε ο πατέρας μου - «όποιο δάκτυλο και να κόψεις το ίδιο πονάει» - και ήμουν σίγουρη πως μόλις το δεύτερο παιδί έφτανε στο σπίτι μας θα το αγαπούσα ίσα και ακριβοδίκαια όπως το πρώτο.

Μέχρι που στο σπίτι έφτασε η νεογέννητη κόρη μου. Και μαζί της ένας ασταμάτητος αγώνας δρόμου για αδέκαστη δικαιοσύνη με συνεχή διαλείμματα ενοχής κάθε φορά που η ζυγαριά της μαμάς Θέμιδας παλατζάριζε προς την μία ή την άλλη πλευρά. Γιατί ποιος είπε ότι το δίκαιο μοίρασμα αγάπης, προσοχής, φροντίδας, χρόνου και τούρτας είναι εύκολο; Για την ακρίβεια είναι εξαρχής χαμένο όταν μιλάμε για δύο παιδιά με διαφορετικές ηλικίες, χαρακτήρες, ανάγκες και αίσθημα δικαίο. Γιατί στα μάτια ενός πεντάχρονου το να σπάει η δίχρονη αδερφή του το καινούργιο του Bacugan και να μπαίνει δύο λεπτά τιμωρία απλά «δεν είναι δίκαιο». Όταν πάλι έρθει η σειρά της δίχρονης αδερφής να καταλάβει γιατί ο μεγάλος της αδερφός μπορεί να βλέπει περισσότερη τηλεόραση και να τρώει κάτι λαχταριστά κίτρινα πραγματάκια που βγάζει από μια χρωματιστή σακούλα που κάνει πολύ θόρυβο δεν θα τα καταφέρει.

Υπήρξαν στιγμές που και εγώ η ίδια αμφέβαλλα. Μήπως δεν αγαπώ το ίδιο τα παιδιά μου; Δεν επέτρεπα στον εαυτό μου ούτε να το πει μεγαλόφωνα. Όσο η κόρη μου ήταν πολύ μικρή με φρίκη μου περνούσε από το μυαλό πως η ζυγαριά έκλεινε υπέρ του γιου μου. Όταν ήταν σπίτι περιόριζα τις αγκαλιές και τα γλυκόλογα μου στο νεογέννητο. Στα καταστήματα ο γιος μου έφευγε με μια αγκαλιά παιχνίδια και εκείνη χωρίς τίποτα απλά γιατί δεν ζητούσε. Γιατί πήρατε και στην (οχτώ μηνών) Ελένη παιχνίδι ρωτούσα τους επισκέπτες ανησυχώντας που τους βάζουμε στα έξοδα «Γιατί αυτό δεν είναι παιδί;» με αφόπλιζαν εκείνοι. Μεγαλώνοντας ένιωθα την ζυγαριά να παλαντζάρει από την άλλη. Κάθε φορά που αποθεώναμε την κόρη μου όταν έλεγε μια λέξη ή έκανε μια χαριτωμένη φιγούρα. Όταν δείχναμε μεγαλύτερη ανοχή στα καπρίτσια και τις προτιμήσεις της. Και ξανά απ' την άλλη όταν έδινα μεγαλύτερο κομμάτι γλυκό στον γιο μου και επέτρεπα να κάτσουμε λίγο περισσότερο στα πάρτι των φίλων του γιου μου μου ενώ η κόρη μου ήταν κουρασμένοι και θα έπρεπε να βρίσκεται στο κρεβάτι της.

«Οι μητέρες συχνά ανησυχούν για το αν είναι πιο κοντά στο ένα ή στο άλλο τους παιδί. Πρέπει να χαλαρώσουν. Δεν είναι κακό να έχουμε διαφορετική σχέση με κάθε μας παιδί»

Μετά από τόσο καιρό ενοχών και αποτυχημένων προσπαθειών για ακριβοδίκαιη μεταχείριση των παιδιών μου το πρόσφατο εξώφυλλο στο Time ήρθε να με ανακουφίσει από τις ενοχές μου. «Μην ακούτε τι σας έλεγαν οι γονείς σας. Είχαν στ' αλήθεια ένα αγαπημένο παιδί. Και εσείς έχετε» γράφει ο Τζέφρι Kluger συγγραφέας του βιβλίου The Sibling Effect: What the Bonds about Brothers and Sisters Reveal About Us. «Είναι ένα από τα μυστικά που η οικογένεια δεν μπορεί να κρατήσει. Το αγαπημένο παιδί αναγνωρίζει το προνόμιο του αλλά δεν μιλά για αυτό. Το μη προνομιούχο πονά άλλοτε κρυφά και άλλοτε όχι. Οι γονείς πάλι τα αρνούνται όλα».

Την τόλμη για να πουν την αλήθεια που κανείς δεν ομολογεί έχουν οι ανελέητοι αριθμοί. Σε μελέτη του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια σε δείγμα 384 οικογενειών με δυο παιδιά αποδείχτηκε ότι το 65% των μαμάδων και το 70% των μπαμπάδων έδειχνε προτίμηση σε ένα παιδί. Συνήθως - αν και οι γονείς ποτέ δεν θα το παραδεχτούν η προτίμηση εκδηλώνεται στο πιο όμορφο παιδί γιατί υποσυνείδητα ανακαλεί την ιδέα του δυνατού, έξυπνου και υγιούς απογόνου που το είδος μας είναι προγραμματισμένο να προτιμά για λόγους διαιώνισης. Σύμφωνα με μια εκδοχή η προτίμηση που δείχνουν οι γονείς στα πρωτότοκα παιδιά τους οφείλεται στον μεγαλύτερο κόπο και χρόνο που έχουν αφιερώσει σε αυτά με την λογική της αφοσίωσης που δείχνεις σε κάτι στο οποίο έχεις επενδύσει πολλά. Λιγότερο καπιταλιστική και περισσότερο ανθρώπινη και γλαφυρή ακούγεται η εξήγηση ενός ειλικρινούς πατέρα. «Όταν λέω ότι δεν αγαπώ τον Τζούλιαν όπως τον Μπέντζαμιν, εννοώ πως δεν τον ξέρω τόσο καλά. Είναι πιο μικρός, δεν έχει ακόμη σχηματίσει τον χαρακτήρα του και δεν έχουμε περάσει τόσο μαζί. Με άλλα λόγια αν έκανα πάρτι ο Μπέντζαμιν θα έπαιρνε πρώτος πρόσκληση». Νομίζω πως πολλοί γονείς θα αναγνώριζαν τον εαυτό τους σε αυτό.

Οι προτιμήσεις καθορίζονται συχνά από το φύλο αλλά και από τον συνδυασμό των χαρακτήρων γονιών και παιδιών. Ο ισχυρισμός της κλινικής ψυχολόγου από το Πανεπιστήμιο του Ιλινόις ακούγεται λογικός. «Το πιο σημαντικό είναι αν οι χαρακτήρες είναι συμβατοί. Δυο άνθρωποι που θέλουν να έχουν τον έλεγχο συνεχώς θα συγκρούονται. Δύο άλλοι που είναι υποχωρητικοί και συμβιβαστικοί θα τα βρουν καλύτερα». Είναι αλήθεια πιο λογικό να προτιμάς ένα παιδί τρυφερό και επιμελές από κάποιο άλλο που φέρνει συνεχώς αντιρρήσεις και αρνείται να ολοκληρώσει τις υποχρεώσεις του.

Αν και η θέση του αγαπημένου παιδιού ακούγεται προνομιακή στην πραγματικότητα δεν είναι. Το επιβεβαιώνει οι μαρτυρίες όσων αγαπημένων παιδιών μεγάλωσαν με τον θυμό, το μίσος και τα καψόνια των αδερφών τους αλλά και ένα συνεχές αίσθημα ενοχής. Επιπλέον συχνά αυτοί οι μικροί πρίγκιπες και πριγκίπισσες δυσκολεύτηκαν να συνέλθουν από το χαστούκι που έφαγαν όταν βγαίνοντας στον αληθινό κόσμο διαπίστωσαν ότι ο κόσμος δεν τους έβρισκε τόσο καταπληκτικούς όσο οι γονείς τους. Οι δηλητηριασμένες αδελφικές σχέσεις πάντως παραμένουν στην κορυφή των αρνητικών συνεπειών της προτίμησης στο ένα παιδί με το δηλητήριο αυτό να μεταφέρεται συχνά και στην ενήλικη ζωή.

Γιατί πρέπει τα παιδιά να κοιμούνται πριν τις εννέα το βράδυ;

Είναι γνωστό σε όλους μας ότι οι ώρες που τα παιδιά κοιμούνται είναι πολύ σημαντικές για την ανάπτυξη τους! Έχετε σκεφτεί όμως ποτέ ότιο ύπνος ενισχύει την μάθηση;

Σύμφωνα με έρευνα που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Nature Neuroscience,όταν τα παιδιά κοιμούνται, οι εγκέφαλοί τους μετατρέπουν το υποσυνείδητο υλικό που έχουν μάθει σε ενεργή γνώση – μια διαδικασία που είναι πολύ πιο αποτελεσματική στα παιδιά από ότι στους ενήλικες. Ουσιαστικά αυτό που συμβαίνει κατά τη διάρκεια του ύπνου είναι η μνήμη να μετατρέπεται σε μια μορφή που διευκολύνει τη μελλοντική μάθηση.

Σε έρευνα που μελετούσε την επίδραση του ύπνου στη μνήμη και στη μάθηση σε παιδιά ηλικίας 8 ως 11, βρέθηκε ότι μετά από μια νύχτα ύπνου τα παιδιά μπορούσαν να θυμούνται περισσότερα πράγματα και να κατακτούν καλύτερα τη νέα γνώση σε σύγκριση με τα παιδιά που έμειναν ξύπνια στο μεσοδιάστημα.

Mια δεύτερη έρευνα του University College του Λονδίνου, με επικεφαλή την καθηγήτρια Αμάντα Σάκερ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο ιατρικό περιοδικό για θέματα επιδημιολογίας «Journal of Epidemiology and Community Health», σύμφωνα με το BBC και τον Guardian, εκτιμούν ότι ο άτακτος και ελλιπής ύπνος μπορεί να επιδράσει

αρνητικά στην ανάπτυξη και την «πλαστικότητα» του εγκεφάλου των μικρών παιδιών.

Η έρευνα -που μελέτησε πάνω από 11.000 παιδιά ηλικίας τριών έως επτά ετών- έδειξε ότι η επίπτωση είναι πιο αισθητή για τα τρίχρονα παιδιά, τα οποία έχουν χειρότερα αποτελέσματα στα τεστ γλώσσας και μαθηματικών σε σχέση με τα συνομήλικά τους που κοιμούνται πιο πολύ και σε πιο τακτικές ώρες.

πηγή:motherblog

Ποιες τροφές δεν περιμένατε ότι σας… ασχημαίνουν;

Οι διατροφικές σας επιλογές παίζουν πολύ βασικό ρόλο στην υγεία, τη σιλουέτα, αλλά και στη διατήρηση ή όχι της νεότητας και της ομορφιάς σας και είμαστε σίγουροι ότι θα θέλατε να ξέρετε ποιες τροφές σας προσθέτουν χρόνια, αντί να σας αναζωογονούν. Κι ενώ όλοι ξέρουμε ότι τα γλυκά, το αλκοόλ, το κόκκινο κρέας, τα τρανς λιπαρά μας βλάπτουν έσω κι έξω, κάποιες άλλες τροφές δεν είχαμε συνειδητοποιήσει ότι χρειάζονται προσοχή.

Γι’ αυτό κι εμείς σας παρουσιάζουμε 5 τροφές που πρέπει να καταναλώνετε, αλλά με σύνεση, έτσι ώστε να συνεχίσετε να δείχνετε όσο νέοι και ωραίοι είστε κι όχι να απορείτε γιατί κάποιοι συνομήλικοί σας σας μιλούν στον… πληθυντικό.

Λευκό κρασί
Το κόκκινο κάνει καλό στην καρδιά, ενώ έχει βρεθεί ότι και το λευκό προσφέρει προστατευτική δράση. Πέραν, όμως, της ωφέλιμης πλευράς του, έχει κι άλλη μια, πιο «σκοτεινή» αφού προκαλεί ζημιά στα δόντια. Το οξύ του κρασιού κάνει κακό στο σμάλτο και αυξάνει την πιθανότητα να μείνουν λεκέδες στα δόντια σας, τη στιγμή που όλοι ξέρουμε ότι ένα όμορφο χαμόγελο μας αφαιρεί χρόνια κι ένα… μέτριο μας προσθέτει. Τι να κάνετε:Αποφύγετε να βουρτσίζετε τα δόντια σας αμέσως μετά την κατανάλωσή του, καθώς το βούρτσισμα σε συνδυασμό με το οξύ οδηγεί σε ακόμη μεγαλύτερη διάβρωση του σμάλτου. Κάποιοι ειδικοί, μάλιστα, συστήνουν να αφήσουμε να περάσει ακόμη και μια ώρα μετά την κατανάλωση κρασιού προτού πλύνουμε τα δόντια μας.

Εκτός από κιλά, ορισμένες τροφές, που δεν περιμένατε ότι έχουν βλαβερή πλευρά, σας προσθέτουν χρόνια ή φθείρουν το παρουσιαστικό σας, επιταχύνοντας τη διαδικασία γήρανσης της επιδερμίδας και των δοντιών σας και κάνοντάς σας να δείχνετε μεγαλύτεροι απ’ ό,τι πραγματικά είστε.

Αλμυρές τροφές
Ακόμη κι αν δεν προσθέτετε έξτρα αλάτι στη μαγειρική σας, αυτό δεν σας εγγυάται ότι η πρόσληψη νατρίου στη διατροφή σας είναι χαμηλή. Πολλές κονσερβοποιημένες τροφές διατηρούνται σε νάτριο, το οποίο προκαλεί κατακράτηση υγρών και μας προκαλεί πρήξιμο. Τι να κάνετε: Αν το παρακάνατε με το αλάτι και το πρήξιμο είναι εμφανές, ένας σύντομος τρόπος να το καταπολεμήσετε είναι με ενυδατικές κρέμες που περιέχουν καφεΐνη. Όταν η καφεΐνη εφαρμόζεται τοπικά, μειώνει το πρήξιμο κι εσείς επανέρχεστε στο φυσιολογικό σας.

Πικάντικες τροφές
Χαρίζουν ένταση στο φαγητό και αποτελούν αδυναμία πολλών, ενώ υπάρχουν κουζίνες που τις τιμούν δεόντως. Το δέρμα, όμως, που έχει τάση για ακμή μπορεί να επηρεαστεί αρνητικά με τέτοιους είδους τροφές και να «φουντώσει», ενώ μπορεί να γίνει παρόμοια ζημιά και κατά τη διάρκεια της εμμηνόπαυσης. Σύμφωνα με τους ειδικούς, τα αιμοφόρα αγγεία στο δέρμα είναι πιο αντιδραστικά τότε και λόγω του ότι κάποιες πικάντικες τροφές διογκώνουν τα αγγεία, το δέρμα δείχνει λιγότερο νεανικό και περισσότερο παραμορφωμένο στην εμμηνόπαυση. Τι να κάνετε: Μην στερηθείτε τα αγαπημένα σας καυτερά, απλώς προσπαθήστε να μην τα καταναλώνετε συχνά, αν δεν θέλετε να δείτε ερυθρότητα, πρήξιμο και ευρυαγγείες στο σώμα και το πρόσωπό σας.

Λεμονάδα
Τα εσπεριδοειδή γενικότερα μπορεί να φθείρουν το σμάλτο των δοντιών, τα λεμόνια, όμως, φαίνεται πως είναι τα χειρότερα απ’ όλα. Ο χυμός τους δημιουργεί τη μεγαλύτερη ζημιά στα δόντια σε σχέση με την πορτοκαλάδα ή το χυμό γκρέιπφρουτ, σύμφωνα με τους ειδικούς και αν, μάλιστα, προσθέτετε και ζάχαρη, εκτός από τη φθορά του σμάλτου, αυξάνετε την πλάκα στα δόντια σας και τα οδηγείτε σε λεκέδες και φθορά. Τι να κάνετε: Όταν πίνετε τέτοιους χυμούς, αφενός μην προσθέτετε ζάχαρη και αφετέρου καταναλώστε τους με καλαμάκι.

Μαύρο τσάι
Λόγω της υψηλής περιεκτικότητάς του σε τανίνες, το τσάι μέσα σε όλα του τα καλά, κάνει κακό στα δόντια, δημιουργώντας λεκέδες, ειδικά όταν υπάρχει μεγάλη κατανάλωση. Σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύτηκε στο International Journal of Dental Hygiene, η καζεΐνη, πρωτεΐνη που βρίσκεται στο γάλα, μπορεί να μειώσει τους λεκέδες στο όμορφο χαμόγελό σας. Τι να κάνετε: Προσθέστε στο τσάι σας λίγο γάλα, χωρίς να το παρακάνετε, έτσι ώστε τα δόντια σας να συνεχίσουν να υποστηρίζουν την ομορφιά και την ηλικία σας και να σας δημιουργούν αυτοπεποίθηση.

social

Ελένη Πετρουλάκη: Η δίαιτα για εύκολη απώλεια βάρους

Η Ελένη Πετρουλάκη έχει τα μυστικά για ένα τέλειο σώμα.

Εκτός από εντατική γυμναστική, προτείνει μια εύκολη δίαιτα για γρήγορη απώλεια βάρους. Η γυμνάστρια προσέχει την διατροφή της και ακολουθεί ένα ισορροπημένο πρόγραμμα.
Η δίαιτα που προτείνει η Ελένη Πετρουλάκη μέσα από το You είναι:
1η μέρα:
Πρωί: 1 ποτήρι γάλα (1,5% λιπαρά) με ½ φλιτζάνι μούσλι
Δεκατιανό: 1 φρούτο (μπανάνα)
Μεσημεριανό: 120γρ. ψάρι ψητό ή βραστό, 1 μικρή πατάτα ψητή, 1 σαλάτα με 1 κ.σ. ελαιόλαδο, 1 φέτα ψωμί
Απογευματινό: 1 κεσεδάκι γιαούρτι (2% λιπαρά) με 1 φρούτο ή 3 αποξηραμένα δαμάσκηνα
Βραδινό: 1 σάντουιτς με 30γρ. τυρί άπαχο και ντομάτα, 1 μικρή σαλάτα πράσινη (με 1 κ.σ. ελαιόλαδο)
2η μέρα:
Πρωί: 1 ποτήρι γάλα (1,5% λιπαρά) , 1 λεπτή φέτα ψωμί με 1 κ.σ. μέλι
Δεκατιανό: 1 φρούτο
Μεσημεριανό: 1 ½ φλιτζ. Τσαγ. Σπανακόρυζο ή ριζότο με μανιτάρια και λαχανικά, 1 φέτα ψωμί, 30 γρ. τυρί φέτα ή 60 γρ. άπαχο τυρί
Απογευματινό: 1 γιαούρτι (2% λιπαρά) με 2 κ.σ ξηρούς καρπούς
Βραδινό: 120γρ. ψητό ψαρονέφρι , 1 πράσινη σαλάτα με 1 κ.σ ελαιόλαδο

3η μέρα:
Πρωινό: 1 ποτήρι φρέσκο χυμό πορτοκάλι, 1 φέτα ψωμί σίκαλης, 30γρ. τυρί χαμηλό σε λιπαρά
Δεκατιανό: 1 ποτήρι φρέσκο χυμό
Μεσημεριανό: 120 γρ. ψητό φιλέτο κοτόπουλο ή γαλοπούλα, 1 μερίδα σαλάτα με 1 κ.σ. ελαιόλαδο , 1 μικρή πατάτα βραστή ή ψητή ή ½ φλιτζάνι τσαγ. Ρύζι, 1 φέτα ψωμί (30γρ)
Απογευματινό: 1 φρούτο ή 1 ποτήρι γάλα (1,5% λιπαρά)
Βραδινό: 1 τοστ (λευκό ή μαύρο ψωμί, χωρίς βούτυρο) με 1 φέτα τυρί του τοστ άπαχο και 1 φέτα γαλοπούλα βραστή, 1 μικρή σαλάτα πράσινη (με 1 κ.σ. ελαιόλαδο)
Με την παραπάνω δίαιτα χάνετε 1 κιλό σε 3 μέρες!

Πηγή: gossip-tv.gr

Εσύ πόσο κοιμάσαι; Αυτές είναι οι ιδανικές ώρες ύπνου ανά ηλικία!

Οι οκτώ ώρες ύπνου θεωρούνται από πολλούς ειδικούς ιδανικές, όμως οι περισσότεροι από εμάς δεν έχουν τη δυνατότητα να αφιερώσουν τόσο χρόνο στη νυχτερινή ξεκούρασή τους.

Σε μια προσπάθεια να ξεκαθαρίσει περισσότερο το τοπίο αλλά και να υπογραμμίσει τη σημασία του επαρκούς ύπνου στη ζωή μας, το Αμερικανικό Ίδρυμα για τον Ύπνο (NSF) εξέδωσε νέα, επικαιροποιημένη οδηγία που αφορά στις συνιστώμενες ώρες ύπνου ανά ηλικία.

Η νέα οδηγία αντανακλά τη σημασία της ηλικίας στο μοτίβο του ύπνου, καθώς οι ειδικοί πιστεύουν ότι οι ανάγκες μας για ξεκούραση μεταβάλλονται σημαντικά με την πάροδο των ετών.

Η σχετική έκθεση του μη κερδοσκοπικού οργανισμού συντάχθηκε από ομάδα ειδικών σε θέματα ύπνου και βασίστηκε σε αναλυτική επισκόπηση δημοσιευμένων επιστημονικών μελετών που αφορούν στον ύπνο και την υγεία. Η έκθεση δημοσιεύεται στην επιθεώρηση Sleep Health, το επίσημο περιοδικό του Αμερικανικού Ιδρύματος για τον Ύπνο.

Στον πίνακα που ακολουθεί, θα δείτε ποια είναι η νέα οδηγία και πώς διαφοροποιείται από την προηγούμενη.

Ηλικία    Νέα οδηγία
(ώρες)    Παλιάοδηγία
(ώρες)      
Νεογέννητα 0-3 μηνών    14-17    12-18      
Βρέφη 4-11 μηνών    12-15    14-15      
Νήπια 1-2 ετών    11-14    12-14      
Παιδιά 3-5 ετών    10-13    11-13      
Παιδιά 6-13 ετών    9-11    10-11      
Έφηβοι 14-17 ετών    8-10    8,5-9,5      
Νεαροί ενήλικες 18-25    7-9    (Νέα κατηγορία)      
Ενήλικες 26-64 ετών    7-9    7-9      
Ενήλικες 65+    7-8    (Νέα κατηγορία)     

Θα πρέπει να τονιστεί ότι η οδηγία είναι ενδεικτική, καθώς ο ύπνος που χρειάζεται καθένας από εμάς είναι υπόθεση... προσωπική. Εάν ένας νεαρός ενήλικας μπορεί να λειτουργήσει αποδοτικά καθ' όλη τη διάρκεια της ημέρας με 6 ή 6,5 ώρες ύπνου, τότε τόσο ύπνο χρειάζεται και δεν απαιτείται να κοιμάται παραπάνω.

Μερικοί άνθρωποι, στους οποίους αποδίδεται ο χαρακτηρισμός short sleepers, μπορούν όχι μόνο να επιβιώσουν αλλά να είναι και εξαιρετικά αποδοτικοί έχοντας κοιμηθεί ελάχιστες ώρες. Οι άνθρωποι αυτοί κοιμούνται καθημερινά κάτω από 6 ώρες, όμως νιώθουν εξίσου αναζωογονημένοι και ξεκούραστοι με άλλους που έχουν κοιμηθεί 8 ώρες. Η ικανότητα αυτή έχει γενετική βάση. Ωστόσο, οι ειδικοί σημειώνουν ότι οι πραγματικοί short sleepers αντιπροσωπεύουν μόλις το 1% του πληθυσμού. Οι περισσότεροι που υποστηρίζουν λοιπόν ότι νιώθουν μια χαρά ενώ κοιμούνται ελάχιστα πιθανότατα κοροϊδεύουν τον εαυτό τους!

Και μην ξεχνάτε: η ποιότητα του ύπνου είναι εξίσου σημαντική με την ποσότητα του ύπνου που απολαμβάνουμε καθημερινά.

Πηγή: onmed.gr

Μικρέ μου φιλόσοφε! Οι απορίες τους είναι ανεξάντλητες. Ρωτούν για το σύμπαν, το διάστημα, για οτιδήποτε. Οι μικροί μας φιλόσοφοι μας βομβαρδίζουν με τις παράδοξες απορίες τους και μας προσκαλούν στο μαγικό κόσμο τους. Σύμφωνα με τον Αριστοτέλη η φιλοσοφία ξεκινά όταν αρχίζεις να αναρωτιέσαι. Και τα παιδιά αναρωτιούνται για τα πάντα. Για τον ουρανό, το φεγγάρι, τη θάλασσα, τα λουλούδια… για τους ανθρώπους που τα περιβάλλουν. «Μερικές φορές, ο κόσμος γύρω μας μοιάζει παλιός και κουρασμένος, για τα παιδιά, όμως, όλα είναι καινούργια και υπέροχα», λέει ο Γκάρεθ Μάθιους, καθηγητής Φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο της Μασαχουσέτης και συγγραφέας του βιβλίου «The Philosophy Of Childhood» ( Η Φιλοσοφία της Παιδικής Ηλικίας). «Τα παιδιά είναι τόσο αθώα, που μπορεί να σου θέσουν τα πιο απρόβλεπτα ερωτήματα και να δώσουν τις πιο λογικές απαντήσεις. Το να τα ακούς προσεκτικά σου δίνει την ευκαιρία να δεις τον κόσμο αλλιώς…», επισημαίνει ο καθηγητής. «Κάποιες από τις απορίες τους είναι πραγματικά εύστοχες. «Πονάνε τα λουλούδια, όταν τα κόβουμε;», «Πού πηγαίνει ο πόνος, όταν φεύγει;», «Πού βρίσκεται το τέλος του κόσμου;». Όλα τα παιδιά θέτουν τέτοια ερωτήματα. Το θέμα είναι να τα ακούσουμε αληθινά και να συμμετέχουμε κι εμείς στο υπέροχο αυτό ταξίδι τους. Από αυτό το κοινό φιλοσοφικό ταξίδι, εμείς οι ενήλικοι μπορούμε να αντλήσουμε μοναδικές εμπειρίες. Αρκεί να ξέρουμε να σταθούμε στις σωστές στάσεις του ταξιδιού». Μη φοβάστε τις απαντήσεις Όταν τα παιδιά θέτουν ένα ερώτημα, μη φοβάστε να απαντήσετε επειδή δεν γνωρίζετε την απάντηση. Δεν χρειάζονται πάντα κυριολεκτικές απαντήσεις. Συχνά, οι γονείς πιστεύουν πως, αν δεν απαντήσουν σωστά, κινδυνεύουν να χάσουν το κύρος τους και το σεβασμό του παιδιού τους, ωστόσο τα παιδιά δεν έχουν τέτοιο θέμα. Το σημαντικό είναι να τα ενθαρρύνουμε να συζητήσουν και να παρακολουθήσουμε την εξέλιξη της σκέψης τους. Τις περισσότερες φορές, άλλωστε, απαντούν από μόνα τους. Κι είναι επίσης σημαντικό για την εκπαίδευσή τους, για να αγαπήσουν τη γνώση που ζητούν, να ανοίξουμε την εγκυκλοπαίδεια ή ένα βιβλίο, και να διαβάσουμε μαζί. Σεβαστείτε τις απορίες του Αν κάποια στιγμή το παιδί σας, σας ρωτήσει μήπως ήρθε το τέλος του κόσμου, μη γελάσετε. «Στα παιδιά δεν αρέσει να μην παίρνετε τις απορίες τους στα σοβαρά, ούτε σας ρωτούν για να πείτε πόσο χαριτωμένα είναι», μας λέει ο καθηγητής Μάθιους. Πείτε του πόσο ενδιαφέρουσα και έξυπνη είναι η ερώτησή του και προτρέψτε το να βρείτε μαζί την απάντηση. Ο καθηγητής διηγείται στο δεύτερο βιβλίο του, «Philosophy And Young Child» (Φιλοσοφία και Παιδί), την ιστορία της μικρής Ούρσουλα, που είχε έναν πόνο στην κοιλιά της: «Πού πάει ο πόνος, όταν φεύγει;», αναρωτιόταν η τρίχρονη μικρούλα. Αυτή είναι μια εξαιρετική απορία, μας λέει ο Μάθιους, για να προβληματιστούμε πάνω στη φύση του πόνου. Και σε αυτή την περίπτωση, οποιαδήποτε απάντηση είναι σωστή. Δώστε τους χώρο και χρόνο «Πόσο μεγάλο είναι το διάστημα;», «Από πού ξεκινάει και πού τελειώνει ο κόσμος;». Η ιδέα του άπειρου μαγεύει τα παιδιά. Το ίδιο και η ιδέα του χρόνου. «Πού πάει ο χρόνος, όταν φεύγει;», αναρωτιέται ο μικρός Μιχάλης. Μετά από δύο-τρεις εβδομάδες, αποφάσισε: «Ο χρόνος πάει στο μέλλον, σε περιμένει και, όταν φτάνεις, εκείνος φεύγει ξανά». «Η φαντασία θέλει χώρο και χρόνο, για να αναπτυχθεί και να ανθίσει», λέει ο καθηγητής Μάθιους. Αφήστε, λοιπόν, στα παιδιά την ελευθερία που χρειάζονται για να εκφραστούν, και όσο χρόνο επιθυμούν για να ονειρευτούν. Βοηθήστε τα να βρουν την «ταυτότητά» τους «Τα παιδιά είναι ταξιδιώτες, που φτάνουν σε μια ξένη χώρα για την οποία δεν γνωρίζουν τίποτα», έλεγε ο Τζον Λοκ. Στην προσχολική περίπου ηλικία, τα παιδιά αρχίζουν να ανακαλύπτουν την ταυτότητά τους και ενθουσιάζονται με τη νέα τους αυτή ανακάλυψη. Τότε συνειδητοποιούν πως είναι άτομα με οντότητα, και αρχίζουν να προβληματίζονται για τη ζωή, την ύπαρξη, ακόμη και το θάνατο. Σε αυτή τη φάση, οι προβληματισμοί τους είναι σχεδόν μεταφυσικοί, γι’ αυτό και πολύ ενδιαφέροντες. Ο καθηγητής Μάθιους μάς λέει πως αυτές οι μεταφυσικές ανησυχίες είναι απόλυτα φυσιολογικές. Ακόμη και η αγωνία της απώλειας μπορεί να το βοηθήσει στην αναγνώριση της ταυτότητάς του. «Είμαι μικρός, κάποτε θα μεγαλώσω, και μετά θα πεθάνω». Ένας λογικός συλλογισμός, που εμείς οι γονείς σίγουρα δεν πρέπει να τον αντιμετωπίζουμε ως ταμπού. Για να ξεπεράσει, όμως, το παιδί το άγχος του θανάτου, πολύ σημαντικότερο από το να το συζητήσει, είναι να βλέπει τους γονείς του ευτυχισμένους, ικανοποιημένους από τη ζωή τους. Απολαύστε τις φιλοσοφικές τους ιστορίες «Πώς λέγεται η φέτα πριν κοπεί;», «Γιατί οι ζέβρες έχουν ρίγες;», «Τι δουλειά κάνει η θάλασσα;», «Πόσα σπίτια έχουν τ’ αστέρια;». Συχνά, οι απορίες τους σταματούν εκεί, άλλες φορές συνεχίζονται και καταλήγουν σε ευφυή μυθεύματα, που μας παρασύρουν σε ένα απίστευτο πνευματικό ταξίδι. Απολαύστε το. Όπως έλεγε και το τραγούδι στο «Βασιλιά των Λιονταριών»: «Ακούνα Ματάτα - τις έγνοιες διώξε - κι όπου θέλει ας βγει - γίνετε μικροί φιλόσοφοι!». «Σωστές» και «λάθος» απαντήσεις Ανάμεσα στις πιο απλές και τις πιο σύνθετες ερωτήσεις των παιδιών, παρεμβάλλεται ένας ωκεανός γονεϊκών αποριών: Λέμε την ωμή αλήθεια; Τη διανθίζουμε με στοιχεία παραμυθιού, για να είναι περισσότερο κατανοητή; Αναλύουμε το θέμα με λεπτομέρειες; Κι αν ρωτήσει κάτι που δεν ξέρουμε; «Ασφαλής» απάντηση σε όλα αυτά δεν υπάρχει. Η κάθε ερώτηση είναι διαφορετική, ακριβώς όπως διαφορετικό είναι και κάθε παιδί. Ένας γενικός κανόνας λέει, ότι οι απαντήσεις σε μια συγκεκριμένη ερώτηση διαφέρουν ανάλογα με την ηλικία του παιδιού. Η απάντησή μας δεν χρειάζεται να περιλαμβάνει λεπτομέρειες που δεν χρειάζεται το παιδί. Απαντάμε με ακρίβεια και προχωράμε ανάλογα με τις ερωτήσεις του, προσέχοντας πάντα να.

Οι απορίες τους είναι ανεξάντλητες. Ρωτούν για το σύμπαν, το διάστημα, για οτιδήποτε. Οι μικροί μας φιλόσοφοι μας βομβαρδίζουν με τις παράδοξες απορίες τους και μας προσκαλούν στο μαγικό κόσμο τους.
Σύμφωνα με τον Αριστοτέλη η φιλοσοφία ξεκινά όταν αρχίζεις να αναρωτιέσαι. Και τα παιδιά αναρωτιούνται για τα πάντα. Για τον ουρανό, το φεγγάρι, τη θάλασσα, τα λουλούδια… για τους ανθρώπους που τα περιβάλλουν. «Μερικές φορές, ο κόσμος γύρω μας μοιάζει παλιός και κουρασμένος, για τα παιδιά, όμως, όλα είναι καινούργια και υπέροχα», λέει ο Γκάρεθ Μάθιους, καθηγητής Φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο της Μασαχουσέτης και συγγραφέας του βιβλίου «The Philosophy Of Childhood» ( Η Φιλοσοφία της Παιδικής Ηλικίας). «Τα παιδιά είναι τόσο αθώα, που μπορεί να σου θέσουν τα πιο απρόβλεπτα ερωτήματα και να δώσουν τις πιο λογικές απαντήσεις. Το να τα ακούς προσεκτικά σου δίνει την ευκαιρία να δεις τον κόσμο αλλιώς…», επισημαίνει ο καθηγητής. «Κάποιες από τις απορίες τους είναι πραγματικά εύστοχες. «Πονάνε τα λουλούδια, όταν τα κόβουμε;», «Πού πηγαίνει ο πόνος, όταν φεύγει;», «Πού βρίσκεται το τέλος του κόσμου;». Όλα τα παιδιά θέτουν τέτοια ερωτήματα. Το θέμα είναι να τα ακούσουμε αληθινά και να συμμετέχουμε κι εμείς στο υπέροχο αυτό ταξίδι τους. Από αυτό το κοινό φιλοσοφικό ταξίδι, εμείς οι ενήλικοι μπορούμε να αντλήσουμε μοναδικές εμπειρίες. Αρκεί να ξέρουμε να σταθούμε στις σωστές στάσεις του ταξιδιού».
Μη φοβάστε τις απαντήσεις
Όταν τα παιδιά θέτουν ένα ερώτημα, μη φοβάστε να απαντήσετε επειδή δεν γνωρίζετε την απάντηση. Δεν χρειάζονται πάντα κυριολεκτικές απαντήσεις. Συχνά, οι γονείς πιστεύουν πως, αν δεν απαντήσουν σωστά, κινδυνεύουν να χάσουν το κύρος τους και το σεβασμό του παιδιού τους, ωστόσο τα παιδιά δεν έχουν τέτοιο θέμα. Το σημαντικό είναι να τα ενθαρρύνουμε να συζητήσουν και να παρακολουθήσουμε την εξέλιξη της σκέψης τους. Τις περισσότερες φορές, άλλωστε, απαντούν από μόνα τους. Κι είναι επίσης σημαντικό για την εκπαίδευσή τους, για να αγαπήσουν τη γνώση που ζητούν, να ανοίξουμε την εγκυκλοπαίδεια ή ένα βιβλίο, και να διαβάσουμε μαζί.
Σεβαστείτε τις απορίες του
Αν κάποια στιγμή το παιδί σας, σας ρωτήσει μήπως ήρθε το τέλος του κόσμου, μη γελάσετε. «Στα παιδιά δεν αρέσει να μην παίρνετε τις απορίες τους στα σοβαρά, ούτε σας ρωτούν για να πείτε πόσο χαριτωμένα είναι», μας λέει ο καθηγητής Μάθιους. Πείτε του πόσο ενδιαφέρουσα και έξυπνη είναι η ερώτησή του και προτρέψτε το να βρείτε μαζί την απάντηση. Ο καθηγητής διηγείται στο δεύτερο βιβλίο του, «Philosophy And Young Child»(Φιλοσοφία και Παιδί), την ιστορία της μικρής Ούρσουλα, που είχε έναν πόνο στην κοιλιά της: «Πού πάει ο πόνος, όταν φεύγει;», αναρωτιόταν η τρίχρονη μικρούλα. Αυτή είναι μια εξαιρετική απορία, μας λέει ο Μάθιους, για να προβληματιστούμε πάνω στη φύση του πόνου. Και σε αυτή την περίπτωση, οποιαδήποτε απάντηση είναι σωστή.
Δώστε τους χώρο και χρόνο
«Πόσο μεγάλο είναι το διάστημα;», «Από πού ξεκινάει και πού τελειώνει ο κόσμος;». Η ιδέα του άπειρου μαγεύει τα παιδιά. Το ίδιο και η ιδέα του χρόνου. «Πού πάει ο χρόνος, όταν φεύγει;», αναρωτιέται ο μικρός Μιχάλης. Μετά από δύο-τρεις εβδομάδες, αποφάσισε: «Ο χρόνος πάει στο μέλλον, σε περιμένει και, όταν φτάνεις, εκείνος φεύγει ξανά». «Η φαντασία θέλει χώρο και χρόνο, για να αναπτυχθεί και να ανθίσει», λέει ο καθηγητής Μάθιους. Αφήστε, λοιπόν, στα παιδιά την ελευθερία που χρειάζονται για να εκφραστούν, και όσο χρόνο επιθυμούν για να ονειρευτούν.

Βοηθήστε τα να βρουν την «ταυτότητά» τους
«Τα παιδιά είναι ταξιδιώτες, που φτάνουν σε μια ξένη χώρα για την οποία δεν γνωρίζουν τίποτα», έλεγε ο Τζον Λοκ. Στην προσχολική περίπου ηλικία, τα παιδιά αρχίζουν να ανακαλύπτουν την ταυτότητά τους και ενθουσιάζονται με τη νέα τους αυτή ανακάλυψη. Τότε συνειδητοποιούν πως είναι άτομα με οντότητα, και αρχίζουν να προβληματίζονται για τη ζωή, την ύπαρξη, ακόμη και το θάνατο. Σε αυτή τη φάση, οι προβληματισμοί τους είναι σχεδόν μεταφυσικοί, γι’ αυτό και πολύ ενδιαφέροντες. Ο καθηγητής Μάθιους μάς λέει πως αυτές οι μεταφυσικές ανησυχίες είναι απόλυτα φυσιολογικές. Ακόμη και η αγωνία της απώλειας μπορεί να το βοηθήσει στην αναγνώριση της ταυτότητάς του. «Είμαι μικρός, κάποτε θα μεγαλώσω, και μετά θα πεθάνω». Ένας λογικός συλλογισμός, που εμείς οι γονείς σίγουρα δεν πρέπει να τον αντιμετωπίζουμε ως ταμπού. Για να ξεπεράσει, όμως, το παιδί το άγχος του θανάτου, πολύ σημαντικότερο από το να το συζητήσει, είναι να βλέπει τους γονείς του ευτυχισμένους, ικανοποιημένους από τη ζωή τους.
Απολαύστε τις φιλοσοφικές τους ιστορίες
«Πώς λέγεται η φέτα πριν κοπεί;», «Γιατί οι ζέβρες έχουν ρίγες;», «Τι δουλειά κάνει η θάλασσα;», «Πόσα σπίτια έχουν τ’ αστέρια;». Συχνά, οι απορίες τους σταματούν εκεί, άλλες φορές συνεχίζονται και καταλήγουν σε ευφυή μυθεύματα, που μας παρασύρουν σε ένα απίστευτο πνευματικό ταξίδι. Απολαύστε το. Όπως έλεγε και το τραγούδι στο «Βασιλιά των Λιονταριών»: «Ακούνα Ματάτα - τις έγνοιες διώξε - κι όπου θέλει ας βγει - γίνετε μικροί φιλόσοφοι!».
«Σωστές» και «λάθος» απαντήσεις
Ανάμεσα στις πιο απλές και τις πιο σύνθετες ερωτήσεις των παιδιών, παρεμβάλλεται ένας ωκεανός γονεϊκών αποριών: Λέμε την ωμή αλήθεια; Τη διανθίζουμε με στοιχεία παραμυθιού, για να είναι περισσότερο κατανοητή; Αναλύουμε το θέμα με λεπτομέρειες; Κι αν ρωτήσει κάτι που δεν ξέρουμε; «Ασφαλής» απάντηση σε όλα αυτά δεν υπάρχει. Η κάθε ερώτηση είναι διαφορετική, ακριβώς όπως διαφορετικό είναι και κάθε παιδί. Ένας γενικός κανόνας λέει, ότι οι απαντήσεις σε μια συγκεκριμένη ερώτηση διαφέρουν ανάλογα με την ηλικία του παιδιού. Η απάντησή μας δεν χρειάζεται να περιλαμβάνει λεπτομέρειες που δεν χρειάζεται το παιδί. Απαντάμε με ακρίβεια και προχωράμε ανάλογα με τις ερωτήσεις του, προσέχοντας πάντα να δίνουμε σωστές απαντήσεις.
Με τη συνεργασία της Μαρίας Σκαπέρα (Μ.Ed. ψυχοπαιδαγωγός, εκπαιδευτική σύμβουλος).